Als je ontevreden bent en triest en alles duurt zo lang,
is het ,of je iets verliest , het maakt je meer dan bang .
Je loopt naar het raam en kijkt ,dwarrelend valt weer een blad
Blijkt,bij het volgen van zijn val , het valt op een belopen pad
Daar komt lachend aan een kind ,wankel is het nog ter been ;
Haartjes, warrelig in de wind , loopt het naar het blaadje heen ;
Pakt het , stopt het in z'n zak , speelt verstoppertje in een heg .
Zijn vrolijkheid is nog geen vak .Dan is hij uit mijn oog weg .
En toch met dat simpel handgebaar ,gedaan door dit kleine mens worden weer al je dromen waar .Vervuld kan worden iedere wens .
Triestheid verdwijnt bij toverslag , angst nu volkomen onbekend .
Kleintje , dank voor je gulle lach , ook al weet ik niet wie je bent .
