 |
|
|
| 13-11-2010 |
 Hoofdletter T |
Het ribbelding verwijst écht naar de hoofdletter T én ook naar mijn breicreaties uit de jaren 70.
Ik zat toen 's avonds vaak alleen,de kinderen lagen in bed of zaten op hun kamer en ik haalde dan de breinaalden boven.Zoals op vele mensen had breien een kalmerend effect op mij,na een drukke dag.Als je over een simpel patroon beschikte dan kon je tijdens het breien televisiekijken,of naar de radio luisteren,zelfs- als je ervaring hadt en nog goeie ogen-een boek lezen.
Een ribbelding breien,dat was zo'n simpele opdracht : een aantal steken (volgens de omvang van de opdrachtgever)opzetten,altijd recht breien,op een bepaalde hoogte steken bijzetten voor de mouwen,steken minderen voor de halsuitsnijding,over de schouders die steken er weer bijzetten,mouwsteken afkanten en verder breien "zoals het voorpand".Als je het breiwerk dubbelvouwde,zag je een hoofdletter T verschijnen.Je hoefde alleen de zijnaden te sluiten.
Eigenlijk was dat het enige model dat ik tot een goed einde bracht én dat dan ook gedragen werd door de jongste leden van de familie.Niet dat ik niet kon breien.Geen steek zo ingewikkeld of ik slaagde erin hem feilloos van de ene priem op de andere te laten glijden ,kleuren inbreien,motieven opmazen,niks was mij te moeilijk.Nee,het lag niet aan het breien,daar was ik heel goed in.Het probleem was ,dat ik niet kon naaien.Ik slaagde er nooit in de verschillende delen feilloos in mekaar te doen passen.
De armsgaten vielen altijd groter uit dan de kop van de mouw,zodat ik boven aan de schouder met een prop breisel teveel zat en mijn kinderen,als ze mijn handenarbeid al droegen,precies op een kapstok hingen.Naaide ik een kraag aan de halsopening dan zou je je verhangen hebben bij het uittrekken van de trui,als je er al in gelukt was het ding zonder hulp over je hoofd te trekken.
Veel van mijn laatavondwerk is dan ook in de zakken van "De grijze Kat"beland of heeft op de stoep de afhaalwagen van Spullenhulp afgewacht. De wol was nochtans wel altijd van prima kwaliteit.Ik weet niet of de mij onbekende ontvangers er de nodige aandacht aan besteed hebben bij het wassen,anders zullen ze dikwijls blijven zitten zijn met een truitje "maat XXXXXSMALL" dat dan ook nog eens 5 kilos leek te wegen!Hoe zuiverder de wol,hoe voorzichtiger je moet zijn bij het wassen!Dat zei ons moeke altijd en,zoals voorheen gezegd,zij kon het weten.
Nu mijn vingers strammer zijn geworden en ik niet meer zolang in dezelfde houding kan zitten,nu regent het bestellingen vanuit de familiale hoek,voor die fameuze Tpullekes.Misschien vinden ze "artisanaal"breiwerk terug mooi,omdat zo weinig jonge mensen de "kunst" nog meester zijn ,ofwel vloeit de rage voort uit heimwee naar de tijd van MIJN bomma ofwel willen de kinderen me gewoon plezieren en me iets te doen geven...
"Ik draag "het"alle dagen,hoor,zegt een van mijn kleindochters,en op school vinden ze het allemaal zo'n leuk modelleke.Ik zeg dan dat gij het gebreid hebt..."
"Zie je wel,zeg ik dan tegen ons Mieke,jullie wilden vroeger nooit iets dragen van wat ik gebreid had!Uuuuuuren heb ik daaraan gewerkt..."
"Ja ma,ze dragen het zeker,zolang ge maar geen model kiest met mouwen of met een hoge kraag!"
Zelfs dertig jaar later,nog ondankbaar!
Ciao
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
