Het ontstaan van Pasen heeft weinig met hazen en eieren te maken maar des te meer met de oude Egyptenaren. Of liever gezegd: met een joodse baby die als volwassen man voor een keerpunt in de geschiedenis zou zorgen. Mozes, want over die man gaat het, wordt als baby gevonden door de dochter van de Egyptische farao. Hij wordt grootgebracht binnen de koninklijke familie, maar moet vluchten wanneer hij bij het verdedigen van een (joodse) slaaf een Egyptenaar doodt.
BEVRIJDING UIT DE SLAVERNIJ Mozes krijgt vervolgens van God de opdracht zijn volk, de joden, te bevrijden van de eeuwenlange onderdrukking door de Egyptenaren. Met hulp van God, die als waarschuwing vele rampen en plagen laat plaatsvinden, laten de Egyptenaren tenslotte het joodse volk gaan. De Israëlieten vieren deze bevrijding uit de slavernij nog elk jaar met het vieren van het paasfeest. Hierbij worden lammetjes geslacht en speciale broden gegeten.
GOEDE VRIJDAG De joodse geschiedenis blijft zijn stempel op Pasen drukken. Enkele eeuwen later, in dezelfde tijd van het jaar, wordt Jezus namelijk gearresteerd. Judas, één van zijn leerlingen heeft hem aangewezen als de Koning der Joden. Op de vrijdag voor het paasfeest wordt Jezus voorgeleid voor de hogepriesters. Zij veroordelen hem tot de kruisdood. Deze vrijdag is bekend als Goede Vrijdag en staat, ondanks de misleidende naam, in het teken van droefheid. Het lijden van Jezus en zijn opoffering voor de mensheid worden herdacht.
WEDEROPSTANDING Gelukkig heeft dit verhaal een feestelijker vervolg. Wanneer de volgelingen van Christus enige dagen na de kruisiging het lichaam van Jezus willen balsemen, treffen zij zijn graf leeg aan. Hij is uit de dood opgestaan. Met Pasen wordt sindsdien door Christenen de wederopstanding van Jezus gevierd.
Een nieuwe gemeentesecretaris werkt gedurende een week samen met de gemeentesecretaris die hij gaat vervangen. Op de laatste dag zegt de vertrekkende gemeentesecretaris: Ik heb drie genummerde enveloppen in de bovenlade van je bureau gelegd. Open een envelop als je in een crisis komt die je niet kunt oplossen. Drie maanden later gebeurt er een drama, alles gaat fout en de gemeentesecretaris voelt zich door dit alles nogal bedreigd. Op dit moment herinnert hij zich wat zijn voorganger op de laatste dag gezegd had. Dus hij opent de eerste envelop. De inhoud van het bericht luidt: Geef je voorganger van alles de schuld! Dit doet hij en zo komt hij de crisis te boven. Ongeveer een half jaar later geven de wethouders hem de schuld van alles wat zijn ambtenaren nu weer verkeerd hebben gedaan en de burgemeester eist zijn ontslag. De gemeentesecretaris opent nu snel de tweede envelop en leest: Reorganiseren! Dus hij gaat reorganiseren en de ambtelijke dienst komt er vrij snel weer bovenop. Drie maanden nadat de reorganisatie is doorgevoerd, dient de volgende crisis zich aan en opent hij de derde envelop. Het bericht in deze envelop begint met : Maak drie enveloppen klaar ..
Realiseer je je wel eens, dat we het eigenlijk alleen maar leuk vinden om ouder te worden, zolang we nog kind zijn? Zolang je nog onder de 10 jaar bent, vind je verjaren zo geweldig, dat je denkt in maanden. "Hoe oud ben je"? "Ik ben 8 en een half"! Je bent nooit 36 en een half, maar je bent 8 en wordt al bijna 9.... Zo werkt het! Dan wordt je tiener; nu kan niemand je nog tegenhouden.... Je springt meteen naar het volgende getal. "Hoe oud ben je"? "Ik wordt 16" ! En dan komt de geweldigste dag in je leven....Je wordt 21 !!! Zelfs de woorden klinken feestelijk... Maar dan wordt je 30....ooooh, wat gebeurt er nu? Klinkt al behoorlijk belegen... Wat is er veranderd? Je wordt 21, Je wordt dan 30, Je loopt tegen de 40, Je bereikt de 50, Je bent al 60, Tegen die tijd heb je al zoveel snelheid opgebouwd, dat je al snel de 70 raakt. Daarna, begin je de maanden, weken en dagen te tellen. Je bereikt de woensdag, je haalt de 80, je bereikt de lunch. En daar houdt het nog niet op. In je negentiger jaren begin je terug te tellen.... Ik WAS pas 92 ! Als je over de 100 gaat, gebeurt er iets vreemds. Je wordt weer een kind; "ik ben 100 en een half.... Leeftijd is iets vreemds hoor...
kijk uit waar je gaat zitten, zeker als je zwanger bent
Een jonge vrouw die in verwachting was, nam plaats in een autobus. Zij bemerkte toen dat een soldaat die tegenover haar zat, begon te glimlachen. Enigszins beledigd, schoof zij een stukje van de soldaat weg, maar dat scheen de soldaat plezier te doen. Verontwaardigd verwisselde zij een tweede en derde keer van plaats, maar de soldaat begon steeds harder te lachen. Aanklacht:
Toen zij voor de vierde keer van plaats verwisselde, begon de soldaat te brullen van het lachen. De dame diende een aanklacht in tegen de bruut. Toen de soldaat voor de rechter kwam, vroeg deze hem, zijn gedrag te willen verklaren. Verklaring.
Edelachtbare, toen deze dame in de bus stapte, bemerkte ik in welke positie zij zich bevond en ik moest glimlachen, toen zij onder de bioscoopreclame van "binnenkort verwacht" ging zitten. Zij schoof een stukje op en kwam terecht onder de reclameplaat "Sloan doet de zwelling verminderen". Na de derde keer zat ze onder de reclame van Unox. "Weet een worstje te waarderen". Ik kon mezelf niet meer inhouden, maar het ergste moet nog komen, toen deze dame opnieuw van plaats verwisselde. Ik hield het niet meer uit en begon te brullen van het lachen. Zij zat namelijk onder een reclameplaat van auto's, waar met grote letters opstond: "Dunlop rubber artikelen zouden dit ongeluk voorkomen hebben".
Toen het lichaam werd gemaakt, wilden alle lichaamsdelen de baas worden. De hersenen zeiden: Wij doen al het werk, dus moeten wij de baas worden! De ogen zeiden: Omdat wij voor jullie allemaal kijken en op gevaar letten, moeten wij de baas worden! En zo ging het ook met hart, de longen, de oren, voeten, enz..... totdat op het laatst de lul sprak. Ook de lul wilde de baas zijn. Alle organen en lichaamsdelen lachten zich een bult om het idee, dat de lul de baas zou zijn. De lul werd zo kwaad dat hij zichzelf blokkeerde en weigerde verder te functioneren. Al gauw gingen de hersenen pijn doen, de ogen scheel kijken, de voeten werden dik en de handen hingen slap. Het hart en de longen worstelden om door te gaan Totdat alle lichaamsdelen de hersenen smeekten om de lul de baas te laten worden. En dat gebeurde! Alle lichaamsdelen deden weer normaal hun werk. De lul speelde rustig de baas, en produceerde een hoop gezeik...
Er komt een man de bank binnen. Hij loopt naar de kassier en zegt: 'Geef mij eens duizend gulden, klootzak!' De kassier zegt: 'Wat!?' 'Je bent toch niet doof?' zegt de man, 'ik zeg: geef mij eens duizend gulden, klootzak.' De kassier loopt naar de bankdirecteur, en zegt: 'Wat ik nou beleef: komt er een vent aan het loket, en die zegt geef mij eens duizend gulden, klootzak.' 'Ik zal wel n's even komen kijken,' zegt de directeur, en hij loopt met de kassier mee terug naar de balie. 'Wat is er aan de hand?' vraagt de directeur aan de klant. De man zegt: 'Gewoon, ik zeg tegen die kassier: geef mij eens duizend gulden, klootzak.' 'Wie bent u?' vraagt de directeur. 'Ik ben meneer Cohen,' zegt de man. 'Heeft u een rekening hier?', vraagt de directeur. 'Ja,' zegt de man. De directeur zegt tegen de kassier: 'Kijk eens wat er op de rekening staat van die man.' De kassier kijkt en zegt: 'Acht miljoen gulden.' Zegt de directeur: 'Geef die man dan eens duizend gulden, klootzak.'
Een pastoor, een dominee en een rabbijn hebben een discussie: wat is een goede methode om uit te maken hoeveel van de kerkinkomsten aan God gewijd moeten worden? De pastoor zegt: 'Ik weet een goede manier: we trekken een cirkel op de grond en proberen al het muntgeld er van een afstandje in te gooien. Wat buiten de cirkel valt, is voor God.' 'Ik weet wat beters,' zegt de dominee: 'We trekken een streep op de grond bij de muur en daar gooien we het geld naar toe. Alles wat tussen de streep en de muur blijft liggen, is voor God.' 'Dan weet ik nog wat beters,' zegt de rabbijn: 'We gooien al het geld in de lucht. En wat God vangt, dat mag 'ie houden.'
Een vliegtuig stort neer in de jungle. De enige overlevende is John Woodhouse. Samen met zijn accordeon begeeft hij zich op weg naar de bewoonde wereld. Plots komt er een leeuw aanstormen. John Woodhouse begint op zijn accordeon te spelen, en de leeuw doet hem niks. Even later komt een tweede leeuw aanstormen. John Woodhouse begint nog wat harder te spelen, en ook deze leeuw doet hem niks. Dan komt er een derde leeuw aanstormen. John Woodhouse gaat nog harder spelen, maar de leeuw blijft doorlopen en vreet hem helemaal op. Zitten er twee apen in de boom. Zegt de ene tegen die andere: 'Ik heb het je toch gezegd. Als die dove straks komt: die heeft hem!'