Een nadenkertje voor onze kids!!!Herken jij je hier ook in?

Hoe ben ik zo oud kunnen worden?

Heb jij je onlangs zelf nog wel eens de vraag gesteld : 'Hoe ben ik zo

oud kunnen worden ?'

Als kind reden we mee in wagens zonder veiligheidsgordels of airbags

Onze bedden waren geschilderd in vrolijk gekleurde, op lood gebaseerde,

verven .

We hadden geen kindveilige afsluitingen op geneesmiddelen, deuren of

kasten, en als we fietsten, deden we dat zonder helm.

We dronken water van de tuinslang, van de pomp, uit de put, nooit uit

een fles - verschrikkelijk!

We brachten uren door in het monteren van een gocart uit rommel en

lieten ons dan van een helling afbollen, om tijdens de afdaling vast te

stellen dat we de remmen vergaten. Nadat we enkele keren in de struiken

waren beland, bedachten we een oplossing.

We experimenteerden met het uiteenhalen en opnieuw in-elkaar-steken van

radio's en andere elektrische toestellen, om enkel te worden verraden

door de zwart geblakerde muur boven het stopcontact... want we hadden

een kortsluiting veroorzaakt.

We gingen 's morgens van huis weg en speelden de hele dag... zo lang we

er maar voor zorgden terug thuis te zijn bij valavond. Niemand kon ons

daarbij bereiken. Geen GSM's.

Nooit zijn we gewaarschuwd tegen pedofielen.Onvoorstelbaar !

We sneden ons en braken botten en tanden, nochtans gaf dit geen

aanleiding tot rechtszaken.Het waren ongevallen. Niemand viel iets te

verwijten, behalve onszelf.

We vochten en sloegen elkaar bont en blauw, en leerden daarmee om te

gaan.

We aten slecht snoepgoed, brood en 'goede' boter, spek met eieren en

dronken frisdrank, maar we hadden nooit overgewicht ., we waren altijd

buiten aan het spelen.

We deelden onze drank door samen van dezelfde fles te drinken en niemand

is hier ooit van overleden.

Niemand ontsnapte aan courante kinderziekten en we gaven ze grif aan

elkaar door... zo bouwden wij zelf onze immuniteit op, zonder antibiotica.

We hadden geen Playstations, Nintendo 64, X-Boxes, video spelletjes, 40

televisiezenders, video, surround sound, GSM, P.C., internet chat rooms

etc. ... maar we hadden vrienden.

We gingen naar buiten en maakten daar vrienden. We reden op onze fiets

of wandelden naar een vriend thuis, belden aan of gingen zelfs gewoon

via de achterdeur naar binnen.Stel je dit voor.Zonder de ouders hier

eerst om te vragen ! En even later zaten wij mee aan tafel aan een

boterham-met-stroop of -met-spek te smikkelen.

Helemaal alleen !Helemaal alleen in die koude afgrijselijke wereld !

Zonder een oppasser - hoe deden we het toch?

We vonden spelletjes uit met stokken, tennisballen, katapulten,bogen...

en - hoewel we ervoor werden gewaarschuwd - niemand verloor een oog.

Niet iedereen mocht mee voetballen, en zij die geen team vonden, moesten

leren omgaan met ontgoocheling ..., moesten leren een andere coalitie te sluiten.

Onze daden waren die van onszelf.Gevolgen werden verwacht.

Niemand of niets om zich achter te verbergen. De idee van ouders die ons

automatisch in bescherming namen, als we de wet overtraden of in aanraking

kwamen met een gezagspersoon , was ongekend. Ze steunden zelfs

dewet, hadden respect voor regelgeving - stel je dat voor !

Een tot twee maanden (en langer) internaat werden voor velen overbrugd

met één worst, 2 potten zelfgemaake confituur, een weckpot uitgebakken

spek, een pakje caramellen om de eerste dagen onze heimwee te 'versnoepen'

en 2 tot 4 brieven van 'ma'.

Niettegenstaande hun ongezien gevaarlijke jeugd, hebben bovenvermelde

generaties de beste risiconemers, probleemoplossers en ontdekkers ooit

voortgebracht. De voorbije 50 jaar heeft een explosie gekend aan

innovaties en nieuwe ideeën. We kenden vrijheid, mislukking, succes en

verantwoordelijkheid, en leerden hiermee om te gaan.

Indien jij één van hen bent ; gefeliciteerd ! En geef dit door aan

anderen die eveneens het geluk hadden op te groeien als een kind

06-08-2007 om 22:52 geschreven door monique17753