Een Belg en een Hollander wonen elk al geruime tijd zo een vijftig meter van de grens, zonder eigenlijk echt contact met elkaar te hebben. Op zekere dag echter zijn zij samen gelijktijdig in hetzelfde café en zitten aan de toog. Daar bespreken ze de dagelijkse gebeurtenissen in de grensstreek bij een fris pintje. Na meerdere van die frisse pintjes zegt de Belg plots zo om te lachen: 'Zeg gierigaard, doe er nog maar eens eentje op hé 't is uw beurt'.
'Nou', zegt de Hollander, 'Wij Nederlanders zijn helemaal niet gierig, wij zijn enkel zuinig. Om je een voorbeeld te geven, vorige maand had ik zin om een verrekijker te kopen. Ik ging dus naar een winkel waar men dergelijke dingen verkoopt. De verkoper had twee soorten, één van honderd Euro en één van tweehonderd Euro. Vermits ik, naar mijn mening met deze van honderd Euro voldoende ver zag leek het mij nogal gek om er één te kopen van tweehonderd Euro. Dus heb ik deze van honderd euro gekocht'. 'Dat lijkt me logisch', zegt de Belg, ' en wat zie je dan zoal met die verrekijker?'
'Wel', zegt die Hollander, 'nu je er om vraagt, verleden week bijvoorbeeld zag ik jou in je keuken met je vrouw bezig'. 'Wel', zegt de Belg, 'had dan toch maar die van tweehonderd Euro gekocht, dan had je gezien dat het jouw vrouw was'.
Wees