Donderdag voor de aanvang van het eerste lesuur kwam al een van de leerlingen vertellen dat er weer een mysterieuze e-mail aangekomen was. Bovendien hadden alle ontvangers er deze keer wel degelijk met de anderen over gepraat. In de groep waren ze reeds tot de bevinding gekomen dat het iets te maken kon hebben met het bezoek van de gastspreker, aangezien ze hun tastzin moesten gebruiken.
Het bezoek van de Hr. J-P. S., gastspreker van AHK bleek een voltreffer.
De vrijwilliger ( oud-leraar wiskunde ) wist de leerlingen onmiddellijk te boeien. Via anekdotes vertelde hij aan de leerlingen hoe zijn grote belangstelling voor blindentaal ontstaan én gegroeid was en om welke reden hij vrijwilliger bij het Atelier Helen Keller geworden was. Na in het kort de geschiedenis van Louis Braille en het ontstaan van het Brailleschrift belicht te hebben, toonde hij op zeer begrijpbare manier aan de leerlingen hoe het schrift gestructureerd is. Meteen daarna werd er volop in blindenschrift geoefend: eerst één letter uitproberen, dan je voornaam schrijven, nadien in kleine groepjes korte zinnetjes schrijven en ze onderling trachten te ontcijferen.
En dan kwam hét moment.
De hr. S. vertelde dat een onbekend iemand de omzetting van een zin in een vreemde taal, alsook de Nederlandse vertaling ervan in Brailleschrift aangevraagd had. Hij stelde voor deze zin te gebruiken als oefentekst. Dit is de tekst die de spreker noteerde op het schoolbord:
Moge het licht van de sterren schijnen op de plaats waar onze wegen zullen kruisen.
Achteraan in de klas zittend kon ik iedereen observeren. Verschillende gezichten keken in mijn richting en uit de tintelende oogjes bleek dat zij het geweldig vonden dat hun vermoeden bevestigd werd en dat dit wellicht de spreuk was die zij moesten vangen.
Met veel enthousiasme werd de zin in perfect Brailleschrift omgezet. De gastspreker loofde hun gezamenlijke inzet. De leerlingen glunderden
Nadat hem door een leerling een bedankingswoordje en een piepklein cadeautje ( chocoladesnoepjes! ) gegeven was, vertrok de Hr S. ...
En toen kwam de ontlading! Allemaal door elkaar pratend vertelden zij dat ze zeker gingen deelnemen, want zij waren er nu van overtuigd dat zij de opdrachten wel op een of andere manier tot een goed einde zouden kunnen brengen. Zelfs zij die aanvankelijk echt weigerachtig waren, bleken gewonnen voor deelname aan de zoektocht
|