Zodra ik donderdagmorgen het speelplein betrad, kwamen enkele leerlingen van de 6des mij vertellen dat hun gekozen vertegenwoordigers de vrijgeleides in de secundaire afdeling afgehaald en zorgvuldig bijgehouden hadden en dat alle groepsleden hun nieuwe naam uit het hoofd kenden. Duidelijk n goeie start
Vooraf had ik het klaslokaal enigszins aangekleed. In het midden van onze zitmat werd een kastje, behangen met een mooi tafelkleed, geplaatst met daarop de 4 elementen, zijnde lucht, vuur, water en aarde. - op het oosten: een staandertje met wierookstokje (= symbool van lucht ), - op het zuiden: kaars (= symbool van vuur ) - op het westen: kelkje (= symbool voor water ) - op het noorden: pentakel (= symbool voor aarde ) Dit wordt het schrijn.
Als de leerlingen in de gang van ons klaslokaal kwamen, gaf ik iedereen een tekstkaartje, vroeg om het stil te lezen en dan rustig het klaslokaal binnen te gaan. Eenmaal binnen deden zij gewoontegetrouw hun schoenen uit alvorens op de zitmat te gaan. Intussen verkleedde ik mij met een prachtige ( van een oud-leerlinge geleende ) djellaba.
Caroline werd Ecinlaor, de wijze vrouwe.
Zij vroeg aan de leerlingen om nu volledig stil en zeer aandachtig te zijn. Ecinlaor las de tekst: Ik weet wat ik doe. Vrij en ongedwongen wil ik deelnemen aan de zoektocht. Zij vroeg: Zijn er nog twijfels? Of is iedereen akkoord? Alle leerlingen willen deelnemen en samen werd de tekst luidop herhaald.
Dan ontstak de wijze vrouwe het licht en zei: "Dat zal ieder keer opnieuw ontstoken moeten worden als er zoekactiviteiten gebeuren. Eén gekozen leerling zal die taak gedurende de ganse queeste op zich moeten nemen." Na enig rondkijken, werd unaniem beslist dat de oudste van de groep die verantwoordelijkheid op zich zou nemen.
Vervolgens liet de wijze vrouwe alle deelnemers plaatsnemen in een grote kring rond het schrijn. Ecinlaor sprak tot de leerlingen: Zeg mij na: Ik beloof dat ik bescheiden en trouw zal zijn. Ik zal horen, zien en zwijgen.
De wijze vrouwe gaf aan iedere leerling een berkentakje ( om zich hiermee te zuiveren ) En zei: Herhaal na mij: Met dit berkentakje zuiver ik mezelf. Moge mijn geest tot nieuw leven komen Terwijl het berkensap stroomt
Nadat allen zich gezuiverd hadden, tekende de wijze vrouw met blauw, vettig potlood een smal maansikkeltje op de pols van ieder kind en zei: Ik teken jou met het symbool van de nieuwe maan, de jonge maansikkel. Jij hebt nu innerlijke bescherming. Vrede zij met U
Iedere leerling antwoordde: Ik ben dankbaar voor de bescherming. Vrede zij ook met U.
(Inspiratie werd voornamelijk gevonden in "Het magische jaar - Zsuzsanna Budapest / "Heks" - Susan Smit )
|