Hey little fighter, I know you are asking yourself why you have to feel so much pain, so much hate, why do you have to go through that stuff. You know that the destiny choose you and that you will see one time the purpose for that struggle. You should not give up, giving up is the easiest thing to do, so dont, dont give up. You are stronger as you may think and you are brave, believe in yourself and keep moving forward. Life will reward you one day for that. You always have to remember too that you are not alone, never. There are people which believe in you, which support you, always remember that. Also listen to your inner spirit, I'm sure its saying; dont give up! Be your own hero, you know you can do it. All you have to do is to BELIEVE!
Hey kleine vechter, ik weet dat u zich afvraagt waarom je zo veel pijn te voelen, zoveel haat, waarom moet je om te gaan door dat spul. Je weet dat de bestemming te kiezen en dat u zult een keer zien het doel die strijd. Je moet niet opgeven, opgeven is het makkelijkste om te doen, zo niet, niet opgeven. Je bent sterker als je misschien denkt en je dapper bent, geloof in jezelf en blijf vooruit. Leven zal u een dag belonen voor dat. Je moet altijd onthouden ook dat je niet alleen bent, nooit. Er zijn mensen die geloven in je, die je ondersteunen, altijd onthouden dat. Ook luisteren naar je innerlijke geest, ik weet zeker dat haar zeggen; niet opgeven! Wees je eigen held, je weet dat je het kan doen. Alles wat je hoeft te doen is om GELOVEN!( vanvlaenderen )
ik vind het even leuk op men pad want ik heb hier fbvrienden op men blad samen ontdekken we mooie dingen waarbij we wel een liedje zouden zingen soms ook wel negatieve dingen ***
we raken verslaaft aan alles wat we hier zien we geven t is leuk of ons zegje we zetten mooie prenten en fotos en op de chat doen we ons uitlegje ***
eerst op onze mail wat hebben we voor possitiefs of negatiefs en op fb onze berichten we zetten ons in groepen en in de gedichten ***
we leven mee met de mensen is alles nu naar wensen een grapje hoort er ook wel bij wat ons dan weer warmte geeft en maakt ons blij ***
via het één gaan we naar t ander we maken een blog aan voor elkander we spelen spelletjes en vragen vrienden die zich goed en in het spel kunnen vinden ***
maar vooral de vriendschap is heerlijk die kan je met geen geld kopen en is onontbeerlijk wat is het fijn om samen via deze en andere je eigen vrienden te kunnen behouden of ze te blokeren en ze te veranderen***
de oprechte en de echte blijf je houden en smeed je een mooie band mee ook al wonen we dikwijls ver dan doen we de moeite om elkaar eens te kunnen ontmoeten en de anderen zet je terug in huisje wel tevree ***
aan al men vrienden bedankt voor julie fijne dagen en julie medeleven ook mijn familie hoort er nu weer bij toch is er dat gemis om men kinderen dat kan niemand verhinderen daarom mijn speciale dank voor die flinke ondersteuning ik geef ook graag men steun en men raad k pas wel op dat het niemand schaad ***
zo nu ben ik wel een beetje ten einde kan nog veel gaan zeggen maar dan word het een lang uitlegje dat is voor een volgend gedicht als mijn gevoel er weer voor zwicht,( vanvlaenderen )
Liefste leven. Je hebt mij gebroken en belogen. Je beland in moeders schoot Daar groei je 9 maanden en Word je met alle levens functies groot Niemand vertelt je hoe het leven erbuiten is. Je eerste poging om te leren ademen als je naar buiten treed. Je huilt bij die eerste ademlucht Oef het is je gelukt ,nu onder de mensen die je voorbij gaan om alle geluk toe te wensen. Hopend op dat geluk. Normaal heb je liefhebbende Ouders doch de realiteit is vaak anders.je sparteld je erdoor .je kijkt op naar een leven een toekomst voor jezelf ,die mooie liefde die je zou te wachten staan .je blijft zelf rustig en ingetogen uitkijkend naar iets moois maar wat is het leven een geklooi. Omdat je in elke mens het goede probeerd te zien word je vaak zelf belogen en bedrogen. Toch wil je niet opgeven onder de gedachte van " is het dit nou?" je probeerd telkens opnieuw en opnieuw. Intussen word je nog op de proef gesteld door je eigen vlees en bloed ,langs de ene kant door degene die jouw op de wereld hebben gezet, Langs de andere kant door degene die jij hebt gebaart. Geen greintje gevoel meer van echte liefde terwijl je er zelf zo naar hunkerd en verlangd. Toch ben ik niet pessimistisch wel realistisch en geef ik niet op want ik geloof stellig In de liefde ,alleen rest me op deze aardbol niet zoveel tijd en mag er dan wel in geloven maar als ik rondom mij kijk voel ik mij als liefdevol mens toch niet zo rijk. Haat,nijd,geweld,mekaar afmaken Zoveel dingen die me raken.hoe moet het met de hoop en vertrouwen om zelfs al aan je eigen toekomst te blijven bouwen. Je kijkt zelf al met argusogen rondom jouw Om vrienden te maken ,zorgen dat ze je alleen positief kunnen raken door zelf ook dit te blijven. God " wat moet een mens toch sterk zijn" Dan rest je nog de vraag! Wat heeft het leven nog met me voor?
