AUSTRALIA 

Di 18/1/2011

We sporen om 6:21u van Herentals naar Zaventem. En om 9:35u stijgen we op voor 1 uurke naar Frankfurt. Daar vertrekt het vliegtuig om 13:30u naar Riyadh, zo’n 5 uur vliegen. Het is dan 20:45u plaatselijke tijd.

In Riyad is het zó koud dat het vliegtuig moet ont-ijsd worden, een uur kwijt en nipt de vlucht naar Doha gehaald om 23:00u. Daar is de bagage blijven hangen. Doha is maar een uurtje vliegen van Riyadh. En om 1:00u vertrekt de 13,5 uur lange vlucht naar Melbourne. Ja man, da’s lang vliegen: Brussel-Frankfurt-Riyadh-Doha-Melbourne. Zo ‘n 20 vluchturen+8tal wachturen!! 

Woe 19/1/2011

In Melbourne geland om 22:30u. Geen bagage, die komt ons wel achterna. Een nacht slapen omgeving luchthaven Tullamarine, een goede Best Western. 

Don 20/1/2011

Ophalen camper: upgrade: nu is het een 6 berth (3dubbel bedden), azoo nen bus! Wel ruimte genoeg! Het is even wennen, met zo’n gevaarte, en dan nog links rijden…

We rijden tot Ballarat, een goudmijnstadje (mooie en rijke architectuur). Daar gaan we naar Woolworth etenswaren inslaan voor een ganse week. Het is hier allemaal wel duurder dan in België.

Alle restaurants sluiten om 21:00u, alleen de sportclubs en pokies (=casino’s) bieden dan nog maaltijden aan. Comfortabele camping:

BIG4 Ballarat Welcome Stranger Holiday Park

Vr 21/1/2011

Even na de middag brengen ze onze bagage, oef, nu kunnen we schone kleren aantrekken. Dat is al van dinsdagochtend geleden!

We rijden naar de Great Ocean Road, . ’t Is nog zomervakantie en alles is schrikkelijk duur. Ook de campings. We vinden nog net een plaatsje op een grote camping B4 in Wye  

Za 22/1/2011

De hele dag  via Apollo Bay de Great Ocean Road gevolgd alles is mooi groen, veel vee,

Het is erg bewolkt, veel wind en redelijk fris. Hier is het heel toeristisch druk.

Maar een spectaculair mooie kust: Loch Ard, 12 apostels, London Bridge.

Port Fairy een leuk vissersdorpje, is ons laatste verblijf aan deze zuidkust: Southcombe by the sea caravan park.

Zo 23/1/2011     36°C

Het haventje (ligt aan de rivier, niet aan de woelige oceaan) van Port Fairy is leuk om te bezoeken, je kan er met een paardenkoets of op een kameel ritjes maken langs de oever.

Dan noordelijk, weg van de kust, richting Hamilton. Dit is het centrum van de schapenteelt. Op de wekelijkse markt worden 100.000 stuks verhandeld. Het visitor center daar meldt ons dat het ‘Grampians NP’ helemaal afgesloten is wegens de voorbije overstroming. Lap!

We bezoeken dan in de omtrek de Wannon Falls en Nigretta Falls, ook daar aan water geen gebrek!

Verder noordelijk langs immense schapenfarms, tot Horsham. Daar ook problemen met ondergelopen campings, we vinden er toch nog een: Horsham Caravan Park, goed, goedkoop, wel veel muggen.

Ma  24/1/2011   36°C

We verlaten de schapenstreek en komen in de graanstreek. Water, water, water. Veel omleidingen. Ellenlange rechte, golvende wegen, en in elke zink (floodway) staat een paal met maatstrepen om het waterpeil aan te geven. Af en toe de route aanpassen,

Als we al eens een tegenligger ontmoeten, stopt die even om te zeggen of de weg te doen is of niet. Echt vriendelijk.

We passeren de ‘verboden zone voor de fruitvlieg’: er mag niks van fruit, groenten of planten over deze grens. Ofwel alles opeten, ofwel weggooien

Wij kiezen voor ’t eerste natuurlijk:

Bokes met tomaat en dan voor dessert banaan. Aan de grens VIC-NSW, komt een vriendelijke ambtenaar in uniform onze caravan controleren. We mogen verder rijden.

Zo komen we in het mooie Mildura. Heel goede  camping BIG4 Mildura Deakin Holiday Park.

Hier verblijven ook veel moeders met kinderen die hun huis verlaten hebben in Queensland wegens het noodweer. De mannen blijven dan achter om op te ruimen.

Naast ons staat een 4X4 van een jong Duits koppeltje. Zij komen uit West Australië. Hebben al een fantastische reis gehad (met zo’n auto kom je echt overal in de bush!)

Di 25/1/2011     38°C

s‘Morgens gaan we shoppen, want morgen is alles dicht wordt ons gezegd.

Hier in Mildura, blijven we drie nachten: een mooie stad aan de Murray River, met ‘Mississipi’ toestanden: brede paddelboten varen statig af en aan op de nu dubbel zo brede rivier. We picknicken aan de oever, en rijden nog tot Wenthworth met de beroemde goal (jail) maar missen de prachtige ‘Perry Sand Hills’ (rode zandwoestijn alleen met 4X4 te bereiken). 

Wo 26/1/2011   36°C

Het is vandaag Australia Day, en overal feest. Zelfs aan de caravans en tenten hangt een Australische vlag! Al heel vroeg gaan wandelen naar de rivier, het is dan al 30°.

’s Middags hebben we  een reuze steak op de BBQ gelegd, met een frisse salade, lekker!

’s Avonds is het bijeenkomst onder de ‘gum trees’ (eucalyptus) aan de receptie. We krijgen broodjes met worst en daarna nog lammigtons of sponge cake, een typisch Australisch gebak.

Vanaf morgen wij gaan we door de Outback:  Port Augusta – Coober Pedy – Alice Springs – Tennant Creek – Mount Isa – en Rockhampton aan de oostkust,

Dat is ons voornemen, we zullen wel zien wat kan.

Do 27/1/2011    36°C

Vroeg vertrokken om vanavond nog tot Flinders Range NP te geraken (650km). Het wordt heet. Een oude pont met kabels heeft de camper over de Mildura rivier gebracht.

In Burra: bezoek aan een verlaten kopermijn met een grote delfput vol malachietgroen water, niet erg gezond. Orrorroo is een rustig opvallend proper pioniers stadje dat we doorrijden.

Via Hawker rijden we tot in Wilpena Pound Resort, met camping, midden in Flinders Range NP. Heel mooi gelegen, veel wallabies, vogels en een (droge) kreek met vele gumtrees (eucaliptus).

Ook  veel grote insecten (kevers) in de toiletten. Er werd regelmatig schoongemaakt, en een uurtje later zater er weer honderden beestjes.

Daarnet een wandelingetje, pikkedonker, miljoenen sterren en honderden insecten komen naar de zaklamp. Twee kangoeroes zijn bang van de flash en wippen weg.

Vr 28/1/2011     40°

Ochtendwandeling voor ’t eten, om de zonsopgang te bewonderen die de flank van de bergen mooi rood/geel kleurt. We volgen de Wangara trail (9km) via ‘Hills’ homestead’, waar een familie woonde met 10 kinderen (1888 – 1914). Wilpena Pound heeft de vorm van een krater. De familie Hills probeerde hun schapen te kweken en gewassen te telen in de kom van de ‘krater’. Ze hadden 40.000 schapen meegebracht, en net die dieren hebben op twee jaar tijd alle flora van het dal vernietigd. Droogte was verschrikkelijk, en ze baden steeds voor regen. Tot op kerstdag 1914 hun wens werd vervuld, toen regende het weken zonder ophouden. Alles spoelde weg, schapen verdronken en de zelf aangelegde weg verdween. Toen zijn ze vertrokken..

Hier zitten ook veel emu’s, wilde geiten, en galah’s een papegaaisoort(grijs met roze borst)  die in grote troepen met een hels gekwetter voorbijvliegen . als die dan in een boom naast de camper neerstrijken voor de nacht…tot 22:00u groot concert, ze beginnen er weer aan van 5:00u ’s morgens.

Za 29/1/2011     43°

Vooraleer verder te rijden gaan we nog 2 uur wandelen naar Arkaroo Rock Carvings, waar in de rotsholten Aboriginal Art van de Adnyamathanha people te bewonderen is. We schrikken van een wallabie die net voor ons over het pad wipt.

Het is niet zo ver naar Port Augusta,  veel slapende stadjes gepasseerd, niet veel afwisseling. 43°C onderweg. Mooie camping, Port Augusta B4 Holiday Park,  maar internet lukt niet. De beroemde watertoren beklommen. Dan op de camping de laundry gedaan, en zwemmen.

Als we uit het water komen is het fris: het water was zeker 35° en de buitentemperatuur is gezakt naar 32°.

Buiten met een pintje naar de miljoenen sterren kijken. Alle Aussies slapen al.

Zo 30/1/2011     44°

Lange rit tot Coober Peedy.       540 km.

Vroeg op, ontbijt, grey water dumpen en wc-cassette ledigen. Vanaf nu volgen we noordelijk de Stuart Hwy, daar komen we de eerste Road trains tegen. 

Hier is een groot aboriginal gebied, aan beide zijden van de Stuart Hwy. We mogen niet van de weg af, die loopt door een strikt verboden zone waar nog regelmatig nucleaire testen gedaan worden.

We bezoeken in Woomera het missile museum. Het landschap is erg desolaat, de Aboriginals hebben erg onder de nucleaire testen geleden. ’s Middags gaan we eten in het roadhouse van Glendambo. Ook voltanken want er is maar om de 200km een tankstation.

In Coober Peedy een goeie camping gevonden, met internet. http://oasis-tourist-park.sa.big4.com.au/

Ma 31/1/2011

Coober Peedy is …speciaal: heet, droog, niks dan zand en zandsteen-rotsen. Hier zijn Mad Max fimen gemaakt. We bezoeken de stad en opal mines met een busje en gids. 80% van de woningen zijn ondergronds

Elke boom wordt in een geboorde put met aarde geplant en met afvalwater begoten. Het drinkwater komt nu van een immens ondergronds zoutwaterbassin zo’n 150km verder. Het wordt dan hier ontzilt en is van heel goede kwaliteit.

We bezoeken een ondergrondse kerk, een ‘dug-out home’, een oude opaal mijn, en zoeken opaal(noodling) in de zandhopen, maar geen geluk. Het is 45°, soms wordt het hier 49°C. En de vervelende vliegen!

Na een begeleide tour, rijden wij nog een 70km (een stuk over ‘corrugated road’ geribbelde zandweg) rondrit naar de Breakaways, een mooie zandsteenformatie.

Daarna volgen we even de ‘Dog Fence’ , een 5300km lange afsluiting (2 m hoog en om de 500m is er een poort) die de schapen uit het zuiden moet beschermen tegen de dingo’s uit het noorden.

De twee bergen ‘pepper and Salt’ van de Breakaways vallen direct op.

’s Avonds duiken we nog de watertank in, die nu als koel binnenzwembad dienst doet.

We hebben ondertussen bemerkt dat we een logé hebben in de camper: er was aan het brood geknabbeld!

Di 1/2/2011       46°C

Coober Peedy – Yulara: 680km

Eerst muizengif gekocht. Ook water inslaan, hier moet men wel daarvoor betalen: 20ct/30l, logisch, en dan tanken. De weg is lang, eenzaam, vermoeiend. Het gevaar om in te dommelen is reeël, maar toch is er wat afwisseling:  af en toe een roadtrain die voorbijraast …even verder zien we een roofvogel die aan de kant van de weg rustig z’n vangst oppeuzelt.

Nog eens getankt aan ‘Kulgera Roadhouse’, daar verlaten we de Stuart Hwy, en dan is het nog 280km te rijden.

De weg is mooi: rode aarde, af en toe een enkele boom, een bloemetje en het fijne spinifex gras, en tientallen uitgedroogde grote zoutmeren.

Maar regelmatig liggen er langs de weg kadavers van kangoeroes of runderen (roadkill).

Het wordt al avond als we na 80 km eerst Mt Connor dan uiteindelijk Uluru (Ayers Rock) en daarna Kata Tjuta (De Olga’s) bemerken.

Hier is het vrij druk: bezoekers van verschillende nationaliteit, maar nog geen Belgen ontmoet, wel Nederlanders.

Goed kampement, http://www.ayersrockresort.com.au/arrcamp/   en vroeg gaan slapen.

Woe 2/2/2011   36°C

Zonsopgang (om 5u opgestaan want het is nog 50km rijden) aan Kata Tjuta, en in de verte Uluru. Het is te bewolkt maar het uitzicht op de rode rotsen is voor ons toch indrukwekkend. Dan ontbijt in de camper, dat is toch een luxe: met zicht op de mysterieuse en heiligste plaatsen van de aborigines.

De klim naar boven op Uluru is vandaag verboden wegens de extreme temperaturen (vanaf 36°).

De Aboriginals vragen vriendelijk (ze zijn te beleefd om iets te verbieden) om nooit deze voor hen heilige berg te beklimmen. Ook de wandelingen beneden worden na 11uur gesloten, dan wordt het ook daar te heet.

We wandelen dwars door de Olga’s (2uur klimen en dalen, en 36°) door the Valley of the winds, tot Karingara lookout.

Heel mooie vergezichten. Rotstekeningen verhalen over de voorouders van het Maranguvolk.

Daarna nog een wandeling van een uur in de brandende zon, nergens schaduw ‘Walpa Gorge’. Allebei verbrand aan de benen.

Verschrikkelijk veel lastige vliegen! Ik heb steeds een handdoekje bij de hand om voortdurend mee te wapperen en om het zweet af te vegen. Handig!

Na het avondeten (een slaatje met gegrilde lamskoteletjes), terug naar de zonsondergang bij Uluru.

Het weer is bewolkt en de kleuren zijn daardoor niet spectaculair, maar het blijft een imposant natuurwonder.

Nog een gezellige babbel met een koppel uit Sydney: Kim clijsters is erg populair, en ook friet/mayonaise!

Do 3/2/2011

Zonsopgang in Uluru, (5u15 zijn we al weg), dan wandelen: Liru en Mala walk. Een twee uur durende wandeling gedeeltelijk rond de berg, met de heilige plaatsen van de Aboriginals, rotstekeningen enz.

alles is goed aangeduid.

Veel rustpunten, af en toe kraantjes met drinkwater.

We zijn blij dat we deze bijzondere plaats mogen bewonderen.

Rond 11:00u verlaten we Uluru en rijden richting ‘Kings Canyon, Watarrka NP, 385km verder. Via Lasseter Hwy, en Luritja Rd. Ook hier is een mooi campeer terrein: de deuren van het sanitair zijn nog eens afgesloten met ijzeren hekken, om de dingo’s te weren. Een heel groot en diep zwembad, zalig!

http://www.kingscanyonresort.com.au/

we hebben de camper driemaal verplaatst om het mooiste zicht op de bergen (regenboog gezien) te hebben. Prachtige sundown!

Niet de dingo’s, maar tientallen sprinkhanen hebben de toiletten bezet: viva ons klein badkamertje in de camper!

Vr 4/2/2011

Watarrka NP: De ‘Rimwalk’ van Kings Canyon gedaan: het is een zware klim, en 34°C, 6km, 4uur, amaai mijne frak! Het begint met een steile klim langs reuze trappen, zweten! maar eens boven is het redelijk effen, en echt de moeite van het klimmen waard.Je kan af en toe tot de bodem van de canyon kijken, naar de ‘Garden of Eden’, echt een oase met donkere poelen, palmen en reuzevarens. En je hoort de vogeltjes fluiten Onwaarschijnlijk! Waar wij wandelen is het snikheet, bijna geen bomen of rotsen om schaduw te geven.

Rond de middag rijden we nog door tot Alice Springs, the red centre!.  Onderweg krijgen we de eerste regen.

Prima camping: http://macdonnell-range-holiday-park.nt.big4.com.au/ hier blijven we drie nachten

Za 5/2/2011

Gisteren nog een grote was gedaan en net op tijd droog gekregen, want vandaag regent(lees: giet) het weer.

Tussen de buien door gaan we nog stappen naar Simpsons Gap, daar zaten klein rock wallabies aan een waterhole.

Het graf van Rev.Dr. Flyn, ligt daar langs de Larapinta drive. Hij was een predikant die zoveel miserie zag in de outback, vooral NT. Samen met een ingenieur uit Victoria en een piloot van Quantas hebben ze het idee uitgewerkt van de Flying Doktors.

Dan naar Standley Chasm, mooie wandeling van 40 min. tot aan een spectaculaire en lommerrijke kloof.

En het regent (giet) alweer. Normaal regent het hier twee dagen per jaar (hebben wij pech!) er staat zelf water in de Todd River,dat is al 48 jaar niet gebeurd. Pech voor ons, hier vinden ze het enig!

We hebben nog de RFDS (Royal Flying Doctors service) bezocht, heel interessant. Dit is nog steeds een uniek project: de medische diensten worden door de staat betaald, maar alle logistiek (vliegtuigen enz.) steunt op donaties.

Zo 6/2/2011

Free pancakes op de camping, leuke afwisseling: een pick-up met achteraan één grote inox plaat waaronder gasbranders. Ze bakken 10 pannenkoeken tegelijk lekker! We kregen nog veel goede raad van locals, en weer veel regen. We gaan toch zwemmen, koud is het zeker niet. ’s Avonds eten in een roadhouse ‘roast of the day met groente’, lekker!

Ma 7/2/2011

Vaarwel het groene, natte Alice! We rijden verder noordelijk, in de beroemde Barrow Creek pub een pintje uit het flesje(hygiënischer) gedronken. Elke bezoeker schrijft iets op de muur, prikt een getekend bankbiljet op een bord enz. de barman heeft op 3 jaar tijd 144 verschillende nationaliteiten over de vloer gehad. Er hing ook een sticker van Antwerpen: zot van ‘A’, tsss. Er komen een paar aboriginal kinderen snoep kopen, de volwassenen zoeken geen contact.

Wycliffe is UFO capital of Australia, daar komen nog regelmatig aliëns op bezoek. Regelmatig krijgen we een regenbui, en vanaf nu beginnen de echte ‘floodings’, voorzichtig doorwaden, de peilstokken duiden de hoogte van het water aan.

Onze wandeling bij Devill’s Marbles wordt onderbroken door een plensbui. We zitten nu boven de capricorn, hier zijn het echte tropische regenbuien. Dit is ook weer een heilige plaats voor de Aboriginals. De vreemde rotsformaties zijn het onderkomen van de geesten van hun voorouders.

’t Is 550km van Alice tot ThreeWays, waar we kamperen, een heel vuile en slechte camping achter een roadhouse. Hier waren ook twee fietsers/trekkers. Wat moedig om zo de Outback door te trekken!

Di 8/2/2011

Nu rijden we naar het oosten, 645km tot Mount Isa, hier is het ECHT eenzaam, we hebben al 70km gereden als de eerste auto ons kruist. Een grote roofvogel botst tegen onze voorruit, wij wreed geschrokken!

Geen regen meer. Net over de grens van Northern Territory en Queensland ligt Camooweal (130 inw), de ‘voorstad’ van Mount Isa, 180km verder!

Heel goede camping in Mount Isa: http://www.argylla.com.au/

we gaan te voet naar een bistro met pokies, waar je heel voordelig kan eten. En ook nog lekker!

Hier is er dan weer een kikkerplaag in de douches, maar die doen geen kwaad.

Woe 9/2/11

Rustdag, de was doen, wandelen in de buurt naar de mijn,  dan een uitkijkpunt over de stad, en bezoeken we de Tent House, we krijgen de sleutel van de buren voor een donatie. Het is een canvas huis propvol heel oude huishoudelijke spullen

’s Avonds begint het hevig te onweren (spectaculaire bliksemschichten) en een jonge boom net naast de camper knakt af. Gelukkig niet op de wagen!

23-12-2011 om 16:21 geschreven door murphyslady

We zijn klaar met pakken, afscheid van onze kinderen, vrienden... nu kunnen we vertrekken.
Ons doel is: de zuidelijke, centrale en oostelijke staten van Australië bezoeken.
Er bereiken ons beelden via TV van verschrikkelijke stormen en overstromingen, erg voor de geteisterde inwoners. Onze paraplu gaat mee!
In Melbourne gaan we de gereserveerde camper ophalen, en dan rijden we in klokwijzerszin naar het westen tot omgeving Adelaide, dan noordelijk tot Alice Springs. Vervolgens vanaf Tennant Creek (als de toestand van de wegen het toelaat ) rijden we oostwaarts tot Rockhampton. De laatste trip gaat dan via Brisbane en Sydney helemaal zuidwaarts tot terug in Melbourne.
In theorie is dit 9982km te doen in 9 weken. We zien wel hoever we geraken...

16-01-2011 om 00:00 geschreven door murphyslady

zondag 1 februari 2009

Om 9:30u staan we al aan het vertrekpunt van de kabelbaan naar de Tafelberg.

Hier hebben we een mooi zicht over Cape Town! De kabellift is gesloten: ondanks een overigens strakblauwe hemel, komt er toch vanachter de berg het ‘tafelkleed’ naar beneden glijden. Boven blijkt er een gevaarlijke stormwind te woeden. Dan doen we maar een rit met de ‘Hop on – hop off’ bus (een open top bus), ideaal om de stad en omgeving te verkennen. De bus brengt ons naar Camp bay, Clifton bay, en verder naar Cape Town’s bezienswaardigheden. Victoria & Albert Waterfront, Bokaap, het nieuwe voetbalstadion, Company’s gardens enz…De tocht is goed begeleid van commentaar en we kunnen afstappen en terug opstappen naar keuze. We leren oa dat in 1941 er 480 ha land is gewonnen van de zee, om de stad te kunnen uitbreiden. De toppen van Lions’ head, Devills’ Peak en Signal Hill zijn de bakens van de stad. Indrukwekkend!

We eten ’s middags een snack aan de Waterfront, in een van de vele terrasjes aan de Red Tower, langs het water, waar de bootjes in en uitvaren. De zeeleeuwen glijden langs en onder de boten door, leuk om te observeren. Daarna wandelen we door de straten waar oude gerestaureerde Vicoriaanse huizen staan, met hun prachtig ‘ijzeren kantwerk’ aan de stoepen.

We rijden via de kustweg langs ‘de Twaalf Apostelen’ naar Houtbaai, enig mooi gelegen, met dan ook de mooie huizen langs de beide flanken van het dal.

Via de ‘Constantiaberg’ langs de vele wijngaarden rijden we terug naar huis. Groot Constantia is gerenomeerd voor de excelente wijnen. Sjieke buurt ook.

Grote verassing bij aankomst: we krijgen een suite: grote living met stoep, slaapkamer, moderne keuken en badkamer, allemaal nieuw en super de luxe. Genieten!

maandag 2 februari 2009

We zijn allebei ferm verbrand door die rit in de open bus gisteren. Sober ontbijt en dan weg, we gaan het Kaapse schiereiland verkennen vandaag. Via Muizenberg, langs de kleurrijke strandhutten van Kalkbay, Fishhoek en dan het mooie Simonstown, waar we onze pic-nic inslaan. In Boulder gaan we de pinguin kolonie bezoeken: het is volop broedtijd en er waren al verschillende ‘baby blues’ (naam voor de blauwdonzige kuikens). Een brutale meeuw kwam een jong stelen uit een nest waar de ouders weg waren.

Even verder begint het ‘Table mountain NP’. Daar in Buffelsdrift onze pic-nic verorbert, en dan verder tot het uiterste puntje van de kaap: Cape Point. Het is een stevige klim tot de vuurtoren. Dit is niet het meest zuidelijke punt van ZA, (dat is Cape Aghullas zo’n 150 Km oostwaarts). We doen nog de wandeling van Cape Point naar Cape of Good Hope langs de top.
We rijden terug langs Buffelsdrift voor een heerlijke duik in de enorme tidal pool helemaal voor ons alleen, zaaalig!

Tientallen meeuwen en andere zeevogels zitten ons aan de kant te beloeren en geven luidkeels commentaar op onze zwemstijl. De douche is ook speciaal: een dikke verroeste ronde buis met daaraan een touw waaraan je moet trekken om te douchen. Maar het werkt toch!

We zijn dan schoon genoeg om in Simonstown te gaan eten bij ‘Pescado café: catch of the day: sailfish met verse groente (spinazie, butternut) heel lekker met een fris pintje;

dinsdag 3 februari 2009

Deze dag is een echte rustdag. Rustig opstaan, zwemmen en dan naar ons dorp: Constantia Village shoppen voor een vroege braai: lambchops met pastasalade en tomaten. Op de straathoek staan jonge artiesten met hun prachtige werkjes van ijzerdraad en pareltjes. Mijn bedoeling was er een foto van te nemen en hen dan ieder een paar ZAR te geven, maar ze zijn zo vriendelijk en duwen hun mooie werkjes in je handen. We hebben dan een zestal sleutelhangers gekocht.




Twee dienstmeisjes sleuren een BBQ naar onze stoep, omdat we om 16:00u een lekkere braai voorzien hebben. Dit wordt vergezeld van een goeie ‘Constantia’ wijn.

woensdag 4 februari 2009

Ai! Onze laatste volledige dag in Zuid Afrika.

Vroeg opstaan, Danish ontbijt en dan city trip Cape Town. We laten de auto achter in een parking aan ’t station.

Eerst een bezoek aan de markt op de ‘Grand Parade’, de kraampjes zijn meestal van Indiërs (textiel en stof aan de rol).

Dan lopen we door de ‘Company’s Garden, oorspronkelijk de groenten- en fruittuin van de VOC (Verenigde Oostindische Compagnie) maar nu een prachtige lussttuin met alle soorten inheemse planten. Hier eten we onze boterhammetjes op met ‘rosbuf’.
Daarna bezoeken we Bokaap, met kleurrijke huizen aan kasseistraten, de wijk van de oosterlingen, nazaten van de vroegere slaven.
 
We bezoeken Green Market, een kleurrijke markt van vriendelijke zwart afrikanen (prachtige handwerk, schilderijtjes, beeldhouwwerk en de mooie pareltjeskunst).


De tijd vliegt, en dan besluiten we maar huiswaarts (Summit Place) te keren en nog te zwemmen. Als apperitief drinken we een ‘Robertson winery’ 2007 en dan naar ‘Peddlar on the Bend’: een 3-gangen menu met aangepaste wijnen. Heerlijk!!

donderdag 5 februari 2009

Als naar gewoonte laten we een royale fooi achter voor het zo vriendelijke personeel, en we nemen afscheid van ‘Summit Place’.

We rijden, via de car wash, naar de luchthaven, naar Hertz om de auto af te leveren.

Daar zitten we op een bankje buiten de vertrekhal een beetje te treuren…

Naast ons zit een neger uit Mozambique. Er was wat misgegaan met zijn vlucht naar Munchen, hij moest een dag op de luchthaven wachten en had geen geld. We hebben onze  laatste ZAR verdeeld en we hebben hem dan nog onze laatste koeken gegeven. De mens was blij. De sukkel moest in de toiletten water van de kraan drinken.

De nachtvlucht verloopt vlot, van slapen komt er wel niet veel, want de vlieger zit helemaal vol.

vrijdag 6 februari 2009

Netjes op tijd landen we op Zaventem. Nadat onze bagage opgehaald is moeten we spurten om de trein te halen.
...... En het is hier KOUD in België!!!

06-02-2009 om 00:00 geschreven door murphyslady

donderdag 29 januari 2009

7:00u: ik maak sandwiches voor ’s middags en dan toasten we de rest voor ontbijt: lekker op ’t terras met zicht over de rivier. Er komen direct vogeltjes (meest weavers) loeren om een kruimeltje. Ik geef een sneetje, gesopt in water, het is een leuk tafereeltje.

Om 9:00u zijn we op weg naar ‘De Hoop NP’ via Malgas. Hier zijn allemaal gravelwegen, stoffig, maar goed berijdbaar. We moeten nog eens stoppen om een herder met zijn kudde schapen door te laten, daarna nog een. Even verder zien we hoe ze zo’n kudde bijeendrijven: met een loerie (pick-up) en drie border collies, ferm!

In Malgas moeten we de Breeë rivier over via de enige nog handbediende veerpont in ZA: zware job voor die mannen.

Er zit niks anders op dan kilometers om te rijden,

‘De Hoop’ is een heel mooi natuurreservaat. Er zijn bontebok, rood hartebeest, eland, baviaan, zebra’s, enz. Picnic aan de Saut rivier.

Berg zebra's


Het sanitair gebouw in 'Koppie alleen'

En dan een wandeling naar ‘Koppie Alleen’ voor de spectaculaire duinen met sneeuwwit zand (van ver ligt er precies sneeuw op). De tide pools zijn te gevaarljk om te zwemmen, jammer.

Er zitten ook nog miljoenen mieren, die het allemaal op mij gemunt hebben.
Dan maar door naar Hermanus via Bredasdorp, de oudste stad van ZA.

Hermanus is een oude havenstad, heel mooi waar men in het najaar de walvissen kan zien voorbijzwemmen. Het hotel ‘The Misty Waves’ is ‘super de luxe’. Nog even zwemmen en douchen. Er is ook een mooie badkuip op gouden leeuwepootjes, maar er is al watertekort in de kaap, dus maar een douche. Om 19:00u gaat de zon onder, een van de mooiste die we ooit gezien hebben. Je wordt er stil van.

Het diner is op de dakverdieping van het hotel met zicht op de Indische oceaan: Kabeljauw en tonijn, overgoten met sauvignon Blanc (Summeridge) en nog dessert: banaan, ijs, chocola…en daarna op de kamer nog een pousse café, marshmallows en nougat in chocoladefondue, mmmm

vrijdag 30 januari 2009

Full English breakfast, dan nog een wandeling langs de kade en door Hermanus. Dan verder via Betty’s Bay, Pringle Bay en Gordon’s Bay naar Franschhoek. We maken even een omweg naar Villiersdorp, maar dat is niks de moeite. Maar franschhoek en de bergpas erheen is prachtig!

Alles heeft hier een franse naam, ze willen hun afkomst hoog houden.

Dit was de streek van de Hugenoten, die moesten vluchten uit Frankrijk. De Cape Vue guesthouse is een kleine wijnboerderij. Ze verkopen hun druivenoogst, hier is de crisis ook voelbaar zeggen ze. Eerst even zwemmen, zonnen, douchen en dan 20 minuten wandelen tot een Italiaans restaurantje.

zaterdag 31 januari 2009

Na een zeer uitgebreide breakfast (enorm buffet voor ons en nog een jong frans koppel) vertrekken we richting Cape Town, onze laatse stek in Zuid Afrika. We houden even halt in ‘Boschendael wine Estate’. Dan passeren we ‘Drakenstein prison’ waar Nelson Mandela zijn laatste jaren in gevangenschap heeft doorgebracht.

Even voorbij Stellenbosch bezoeken we ‘Spier wine estate’ en daar doen we een wine tasting van 5 uitgelezen wijnen.

Stellenbosch

Er is daar ook een delicatessen winkeltje waar we een lekkere picnic samenstellen en terplaatse kunnen nuttigen op een bankje in het perfect onderhouden grasveld in de schaduw van eeuwenoude bomen (het is 30°C).

We volgen de N2 tot Constantia, Summit Road 15, waar we 4 dagen zullen logeren. Vreemd dat er geen naambord is van het guesthouse en er komt ook geen reactie op ons aanbellen. Even verder aan een bewaker van een wine estate vragen we de weg, die weet het ook niet. Een man van de mobiele buurtsecurity is zo vriendelijk van ons te escorteren tot dezelfde plaats waar we eerder kwamen. Nu is er wel iemand en de poort glijdt open. Het huis is, zoals overal hier, 100% beveiligd. Een hoge muur rondom met daarboven een 5 tal hoogspanningdraden, en op de kamer een bakske met drukknop die rechtstreeks in verbinding staat met de alarmcentrale van de security.

De ‘garden studio’ die we hebben geboekt blijkt geen koelkast of keukentje te hebben. De manager heeft begrip voor onze ontgoocheling en beloofd ons morgen een kamer met frigo. Er zijn een 8tal kamers en een groot zwembad zonder chloor.

Hier is het een echt ‘sjieke buurt’, met kasten van huizen, en vele  wijngaarden, raar zo dichtbij

kaapstad.

31-01-2009 om 00:00 geschreven door murphyslady

maandag 26 januari 2009

Afscheid van Flo, hug hug! En met een beetje spijt verlaten we Knysna, ’t was een fijn verblijf. We rijden eerst Sedgefield door, mooi rustig residentieel stadje.

Het is niet ver naar Wilderness NP (50km) ons volgend verblijf, waar het heel rustig is.

Onze rondavel is heel basic: 2 beddekes, een kookplaatje op de grote frigo, een wc en douche, alles erg netjes. En buiten een roestige maar bruikbare BBQ. Mooi gelegen aan de oever van de Touwsrivier, waar we heerlijk gaan zwemmen, dan de braai aanmaken en voor de apero zorgen. We zitten nog laat buiten, en een grote uil is een prooi aan ’t verorberen, op enkele meters van ons.

dinsdag 27 januari 2009

We huren een kano en peddelen de Touwsrivier af langs onze rondavel, 2km, zowat 40 minuten, gaan we aan wal.

We verstoppen onze peddels, zodat we straks nog terug kunnen varen. Niet nodig,  we zijn de enigen op de rivier…Hier start een mooie wandeling(40 minuten) via boardwalks, we volgen de woeste rivierbedding tot een waterval.

Daar kunnen we weer zwemmen. We wandelen terug en hebben picnic op een bankje.

Dan peddelen we terug, nog even een ommetje op een zijrivier, de Serpentine. Maar als het begint te overtrekken, besluiten we terug te gaan.

woensdag 28 januari 2009

Op naar de volgende halte: Bontebok NP.

Eerst een stop in Mosselbaai, een kaartje posten, naar onszelf, in de historische brievenbus. We volgen de N2 tot Swellendam: spectaculair langs de kust en daarna de Langebergen door naar ’t park.

De chalet is echt tof: een grote stoep en ingebouwde BBQ  met ingenieuze functies, met zelf de bekende gietijzeren pot op 3 poten om bobotie te bereiden.

’s Namiddags toeren in het park, veel bokjes gezien: bontebok, red hartebees, grey reedbok, en dan nog de struisvogels. Ook nog  gezwommen in de Breeërivier, die ook langs ons logies stroomt.

’s Avonds hebben we der weer een lap opgelegd: steak. En nu zijn we nog aan ’t nagenieten op terras met een wijntje: ‘Welgemoed’, van de naam alleen al wordt je gelukkig.

28-01-2009 om 00:00 geschreven door murphyslady

donderdag 22 januari 2009

Goed geslapen in onze blokhut maar toch vroeg wakker (apen op het dak). Om 7:00u zijn we al onderweg naar Knysna. We willen de ‘Bloukranspas’ doen, maar die is gesloten. Dan maar tol betalen en de N2 volgen.

Net voor Plettenberg bezoeken we ‘Birds of Eden’ in The Crags. Daar kan je de mooiste inlandse vogels van dichtbij observeren, oa de ‘Knysny Loerie’.

Dan ‘Plett Bay’, poepsjieke villa’s in de heuvels met prachtig zicht over de baai.

We vervolgen onze weg tot Noetzie, voorbij een kleine township met net daarnaast een bouwproject voor luxe villa’s. Als we een fooi geven aan 2 vriendelijke parkwachters (zonder voortanden, is ons al dikwijls opgevallen, vreemd) krijgen we toelating om tot aan het strand te rijden. Daar staan een 5-tal castel’s vroeger van rijke families, maar die nu hotel zijn.

Ons logies ligt op Leisure Island,  in de Lagune van Knysna. De manager van ‘African Breeze’ brengt ons naar z’n buren ‘Founders, Keepers’ waar de griekse gastvrouw ons een riant appartement toont: ruime living met keuken, badkamer en romantische slaapkamer.  


Een groot terras waar we kunnen eten en zonnen. Hier zullen we 4 nachten blijven.

Na een frisse duik in het zwembad, gaan we eten in een fijn restaurant ‘tide’ op het eiland. Het eten is fantastisch, we brengen onze eigen fles mee, en ze vragen zelf geen geld voor het ontkurken.

vrijdag 23 januari 2009

Om 8:00u breakfast in ‘African Breeze’, en dan een rondrit op Leisure Island.

Er staan heel grote en mooie villa’s, daarom is er ook zoveel security vanaf inkom van het eiland, er staan bij het binnen- en buitenrijden 3 camera’s. Dan verkennen we Knysna en rijden de Lagune rond tot Brenton-On-Sea.

Vanop de heuvel aan de westkant van de Heads hebben we een magnifiek uitzicht op zowel de Lagune en Knysna, als op de Indische oceaan. We wandelen hier langs het strand van Brenton-on-Sea tot Buffelsbay: op de middag, onder de brandende zon! 12km, 4uur. Resultaat: benen en voeten roodverbrand (we hadden ons goed ingesmeerd, maar het zeewater spoelt alles weg met nare gevolgen). Das afzien.

’s Avonds op de grote BBQ: T-bone steak, met koude patatjes, tomaat uien,

Als snack bij het braaien hebben we voor ’t eerst biltong van Kudu  gegeten. Smaakt een beetje naar gedroogde hesp (maar dan heel droog), wel lekker eigenlijk.

zaterdag 24 januari 2009

In de voormiddag na weer een copieus ontbijt naar ‘The Heads’ brandende zon en schitteren uitzicht over de lagune.

De Heads, een smalle zeeëngte die toegang geeft tot de lagune

Een plons in het zwembad van ‘African Breeze’, en dan naar het andere eiland ‘Thesen Island’,nieuw, veel mooie winkels en restaurants aan de waterfront. We gaan ook nog winkelen voor de braai. In de winkels worden de rekken met alcoholische dranken om 17:00u afgedekt (overal in ZA) mag niet meer verkocht worden tot ’s anderendaags 10:00u.

En dan weer lekker braai, maar eerst krijgen we van onze gastvrouw heerlijk sappige watermeloen.

zondag 25 januari 2009

10:00u we besluiten de ‘Terblans Walk’ en ‘Kom-se-Pad’ (6,5km) te doen, diep in het woud ten Noorden van Knysna. We belanden eerst nog in een Township. Iedereen is op zijn paasbest gekleed voor de misviering, met zangeressen in uniform en al. Dit is een trots en mooi volk. Wij hebben nog geen Katholieke kerk gevonden. Op de wandeling is een poel waar je kan zwemmen. Dus sleuren we ons zwemspullen mee. Het is een mooi pad, maar door de aanhoudende droogte is er geen water te bespeuren, jammer.

Rond 15:30u zijn we terug ‘thuis’ en nemen een frisse duik in de pool. En na de sundowner (dagelijks gewoonte) rijden we terug naar Thesen Island naar restaurant ‘34°South’:

Oester (4x large en 4x medium) amaai dat zijn kanjers!

10 Queen prawns ieder met lookboter en piri piri saus

Dat alles begeleid met een fles sauvignon en heerlijk aan de waterkant (doet ons denken aan Port Grimaud).

25-01-2009 om 00:00 geschreven door murphyslady

maandag 19 januari 2009

Vandaag lange tocht naar ‘Tsitsikama NP’ daar zullen we 3 nachten blijven. 280km, sober ontbijt, en dan rijden we nog eens door het Addopark naar de olifanten, buffels, bokken enz…helemaal zuidelijk verlaten we het park tot Colchester, dan via PE, Jeffreys Bay naar Tsitsikama NP.

Eerst nog even door Stormsrivier, een mooie plaats met veel B&B’s. Lijkt me ook een mooie plek om te verblijven.

Maar wij logeren in het park zelf: onze ‘oceanette’ ligt hoog op de rotsen, pal aan de oceaan. Enkele maanden geleden was er een hevige storm die zelfs 3 grote chalets heeft weggeblazen, ook de hangbrug was beschadigd. We wandelen eerst naar de parkwinkel om etensvoorraad , er lopen kleine bokjes (blue duikers) door de struiken(ik wou ze aaien en heb ze weggejaagd, waar zit mijn verstand? Tssss)  en op de rotsen zitten menige families klipdassies (guitige snoetjes)  en er is een groot zwembad (tidal pool).

Klipdassies


Ik leg enkele malse lamskoteletjes op de braai en wat brood met tomaat en ‘chakalaka’ ertussen, en we doen een praatje met de buren: Zuid Afrikaners uit het noorden. Hij is prof opvoedkunde, we verstaan elkaar vrij goed in het afrikaans en nederlands. De meeuwen profiteren ervan om onze broodjes te pikken!

We genieten van de maaltijd en het uitzicht: wat een belevenis, het beuken van de golven en de ondergaande zon, dat alles met een lekker glaasje wijn op ons groot terras!

We drinken een mooie Merlo ‘tinta barocca’ met kaarslicht, tot laat in de nacht genietend van de geluiden en geuren van de oceaan! 

dinsdag 20 januari 2009

De wandeling naar de suspensionbridge is makkelijk, wel veel trappen.

De brug overspant de kloof van de stormsrivier, prachtig aan de ene kant de wijde oceaan en aan de andere kant de stormsrivier diep tussen de rotswanden. Eens de brug over klauteren we naar de ‘lookout’: dat is wel even klauteren naar de top.

Het kan hier verschrikkelijk stormen, de brug was vorig jaar helemaal stukgeslagen en verschillende chalets waren door de storm uit de grond gerukt en helemaal vernield.

 Na de lunch op ons geweldig terras, gaan we zwemmen. We zijn weeral helemaal alleen in de grote pool, lekker gezwommen.

Daarna nog een flinke wandeling: blouduikerwandelpad (7,4km) door de bossen met geelhoutbomen, klimmen, klimmen, klimmen…

’s Avonds braai…mmm.

De ondergaande zon is prachtig, het wordt daarna wel wat killig, maar er is zelfs vloerverwarming in onze oceanette!

De grote glazen deuren naar ’t terras staan wijdopen: je ziet de zee, en hoort de reuze golven op de rotsen breken: waauw!. 

woensdag 21 januari 2009

Na het ontbijt wandelen we naar de Stormsrivier waar we met een zodiac een tochtje door de kloof maken. De gids wijst ons de’ white breasted cormoran’, een ‘kingfisher’, en onderlangs de boot zwemt een ‘zandtijgerhaai’.

Dan verhuizen we naar een ‘forest hut’ omdat de oceanettes volgeboekt waren voor deze nacht.

Very basic: 2 beddekes (met warmwaterkruik) een klein tafeltje, een schab met serviesgoed, handdoeken, een ruim terras met braai. Er is een WC op 10m van de hut. Sanitair en keuken is gemeenschappelijk (20m verder).

Alles is kraaknet.

Na middag starten we de ‘Ottertrail’ (6km) ALLEEN VOOR GEVORDERDE HIKERS! ,meer klauteren dan stappen. Het “pad” loopt over de rotsen langs de woeste waterlijn over grote rotsblokken en die zo gekende ‘platen’. Echt gevaarlijk.

Na 1 uur hou ik het voor bekeken. Mijn man doet de tocht helemaal tot de waterval.
 

Terug in onze blokhut, horen we de apen over het dak lopen naar de vuilnisbakken, en als ze iets eetbaars zien, dan kieperen ze die bakken om. Onze buurvrouw vond een slang (30cm) in de toiletten, die hebben ze direkt komen halen. Ze doden ze niet, maar droppen ze ergens verweg. Gisteren zat er een ‘bull frog’ in de wc van 20cm brrrr!

21-01-2009 om 00:00 geschreven door murphyslady

vrijdag 16 januari 2009

Bij het afscheid krijgen we nog een warme omhelzing van Hanna en een klein zakje met koekjes voor onderweg. Ondertussen hebben de 2 meisjes ongevraagd onze auto gewassen. Zij verdienen een royale fooi.

We nemen de R62 (zoiets als Route 66 in de US) zuidwaarts richting Uniondale. Weer grote politiecontrole, en nu hadden we wel alle papieren bij!. 150km nogal drukke weg. We zijn dat niet meer gewend en nemen een zandweg langs Daskop en Buffelsdrift waar weerom veel struisvogelfarms zijn. Er staan grote borden met de vraag om rustig te rijden en niet te toeteren om de vogels niet te doen schrikken. Werkelijk mooi en zo rustig!

Aan de afslag naar Uniondale kijken we even raar op: niets te zien dan een kleine township van de zwarten. Maar daarachter liggen de enkele huizen van de blanke gemeenschap. ‘Zeru House’ is oud maar mooi gerestaureerd. We zijn weer de enige gasten en mogen kiezen welke kamer of een appartement in de tuin. We kiezen voor het laatste. Nog even gewandeld maar zijn gauw rond.

Carol serveert het diner: ‘Bobotie’ of potjieskos: een stoofpotje van gehakt met rozijnen, amandelen, rijst, bonen, wortelen, gefrituurde pompoen, met chutney, sweet pili-pili…niet slecht, maar nogal zwaar.

zaterdag 17 januari 2009

we vertrekken zuidwaarts. De Uniondale Poort is moeilijk berijdbaar, omdat er vorig jaar op twee plaatsen grote stukken van de weg zijn afgebrokkeld door een geweldige flood. Voorzichtig zijn dus, maar de ‘Prince Alfred’s pass is wondermooi. We hebben al veel fijnbos en prothea struiken gezien vorige dagen, maar hier zijn de meest verscheidene en prachtig bloeiende exemplaren te zien. We zijn zeker 10 keer uitgestapt om deze mooie bloemen te bewonderen.

Eens voorbij de pas maken we rechtsomkeer om via de R62 Addo te bereiken.

We slaan even af naar Jeffreys Bay, onze eerste blik op de oceaan. We pic-nicken op het strand, vlugvlug want er is veel wind en opstuivend zand!

We volgen de N2 door Port Elisabeth en dan afslag Swartkops om de R102 te volgen naar Addo. Na ongeveer 10km: Road closed! Op goed geluk zijn we linksafgeslagen: komen we recht in Motherwell, een van de grootste townships van PE. Zo’n rit is niet aan te raden. Eindelijk dan toch de R335 naar Addo gevonden. Wat een omweg.

Addo dorp: een politiekantoor, 2 huizen en oef, een petrolstation! De B&B’s een 5tal liggen zo’n beetje in de brousse errond. Daar zien we de eerste kudde zebra’s.

De B&B ‘Bydand’ van de familie Job, ligt op een citrusfarm met 85ha sinaasappel- en citroenbomen. Heel vriendelijke mensen, Margareth en John. Ze reserveren voor ons een tafeltje in het enige restaurant ‘Lenmore’ zo’n 10km verder. We eten Kudu carpaccio en beef filet met een pintje Guiness en Windhoek.

Op de kamer drinken we als naar gewoonte een glaasje wijn: deze keer een ‘Boplaas’ van Calitzdorp, heel goede rode wijn. De matrassen op de bedden zijn wat doorgezakt en er is geen koelkast op de kamer, voor de rest OK

zondag 18 januari 2009

’s Morgens rond 5:00u vertrokken na ne serieuze breakfast naar het ‘Addo Elephant NP’ Hier logeerde nog een jong stel uit Valencienne en zij gingen nog helemaal tot Krugerpark in het noorden rijden.

Eerst doen we een verkenningstocht door het park: olifanten in alle maten gezien bij de vleet tot vlak bij de auto.

Enig mooi dat ploeteren in de drinkplaats en dan die kleine dumbo’s, en die mannetjes, wat hebben die een grote…tanden! Op de foto zie je tussen de olifanten een koppeltje schildpadden die ijlings uit de poel trachten te klimmen.

De mannetjes verlaten meestal de kudde en de leidster is altijd de oudste en heeft de langste tanden. Zij was (is) dan ook meestal de prooi voor stropers.

’s Avonds maken we het gezellig aan onze mooie rondavel met een goeie braai en een glaasje wijn.

Van hieruit kunnen we de dieren spotten die aan de poel komen drinken: olifanten, kudu’s en jakhalzen.

Aardvarks,kudu’s, jakhalzen, maar geen leeuwen gezien tijdens de ‘night game ride’, een open bus voor 20 personen. Eerlijk gezegd, nogal veel geld (2*220R) voor 2uur met weinig te zien.

Een kudu vrouwtje


Onze 'rondavel' in Addo NP

18-01-2009 om 00:00 geschreven door murphyslady

maandag 12 januari 2009

Amaai, als we opstaan zijn ze al met z’n drieën onze auto aan ’t poetsen!

Het ontbijt is uitgelezen: Engels en met echte koffie (ook in de kamer trouwens ook zo’n kannetje) veel fruit, toast enz..

Als we vertrekken krijgen we nog een pakje met muffins, een pruim en een perzik, attent!

We maken een kleine omweg tot de gate van het ‘Bontebok NP’ om een familiepasje (goldpass) te kopen (1640 ZAR) dan hebben we vrij toegang in alle Natonale Parken en Reservaten.

We rijden terug noordelijk naar Suurbraak, een oud dorpje waar ze nog met paard en handploeg werken, zelf gezien! Met kleine maar propere huisjes, en een meubelmaker.

In Barrydale is een tankstation, oef, we rijden sinds Swellendam weer op de kick. In Ladismith kopen we sandwiches.

We eten onze sandwiches op een lommerrijk plaatsje met bankje/braai:boompje. Er fladderen twee vogeltjes nogal wild heen en weer: een geelgroenzwart en een groenzwart. Er zijn een paar hangnesten aan de uiteinden van een tak van een Doringboom. Dan zien we dat een slang (60cm en 3cmdiam) naar boven glijdt en met z’n kop in de nest verdwijnt om de eieren te roven. De twee vogeltjes pikken de slang voortdurend, maar de slang doet rustig voort. De natuur kan wreed zijn!

Dan doen we een ommetje van 16km door de oude ‘Seweweekspoort’ die de Kleine Karoo met de Groot Karoo verbindt, door de bergketen ‘De klein en groot Swartbergen’, de moeite waard. Ons volgende logies is in Calitzdorp: ‘Die Dorpshuis’  heel eenvoudig maar proper. Er is zelfs een pooltje en internet in ’t cafe. Van hier komen de goede porto wijnen ‘Boplaas’, de enige plaats waar een olifant helpt de druiven te persen, of trappen.

Water gekocht in de enige supermarkt van ’t stad: rekken waren bijna leeg en vieze geur.

Dan nog gezwommen, douchen apperitieven… dan nog een avondwandeling: Calitzdorp by foot: allemaal authentieke huisjes, gebouwd voor de boeren uit de verre omtrek om te overnachten als ze de kerkdienst wilden bijwonen.

Avondeten in ‘ Rose of the Karoo’: lambroast en ik waterblommetjiebredie (stoofpotje met waterlelies).
Lekker!
 
'Die Dorpshuis' een sober maar prettig logies in Callitzdorp

dinsdag 13 januari 2009

We verlaten Calitzdorp, na een ontbijt op de stoep van de B&B. Dan gaat het zuidelijk, de weg naar de ‘Gamkasberg reservaat’.

11:40u: mooie wandeling in de ‘Gamkasberge Natural Reserve’ door het fijnbos. Er zitten veel bergzebra’s, klipspringers, grijze bokjes enz…..geen enkel gezien, maar wel veel verse keutels. Het is broeiend heet , 39°C. Er is goed sanitair voorhanden, gauw een koude douche: kleren uit, douchen, kleren terug aan zonder af te drogen. Bij aankomst aan de auto is alles droog en ik helemaal  verfrist en ontspannen.

Aankomst in Oudtshoorn, B&B ‘Aloë Manor’, modern design, prachtige kamers, de tuin en de pool!

En een vriendelijke gastvrouw Hanna Becker. Hier blijven we 3 nachten.

Overal in de stad aan de straat staan jongens of mannen die voor wat munten de auto bewaken. Ze bedelen niet, dat is goed.

Het logies is uitmuntend, de airco is echt geen luxe, hier in de Kleine Karoo zijn het afrikaanse temperaturen. Maar wij klagen niet, we denken dan even aan thuis….brrr.

woensdag 14 januari 2009

We zijn weeral de enige gasten in de B&B. Het ontbijt  is alweer een verwennerij voor ons:

zoals een omelet van Voëlstruisei gegeten (een stukje want 1 ei=24 kippeneieren)

Vers fruit en fruitsap, yoghurt…..

9:30u vertrek naar de Swartberge R328. Onderweg zien we immense boerderijen met duizenden struisvogels. Deze streek is beroemd voor de kweek van deze dieren.

Er ligt weer een ‘tafelkleed’ over de Swartberg, bijna tot de top rijden we in de wolken, de weg schijnt nochtans prachtig te zijn! Maar eenmaal aan de top, voorbij de ‘Ou Tol’ (ruïnetje),  klaart alles uit en hebben we prachtig zicht.  Een baviaan wandelt rustig de weg over. We stoppen aan een riviertje, plezant om je voeten in ’t water te dompelen.

De Swartbergpas

We bezoeken ‘Prince Albert’, een pittoresk dorp in de bergen, en dan terug via R407 en N12 langs de Meiringspoort, waar de weg in een diepe kloof loopt. Prachtig! De bokjes hebben het rijk voor zich hier.

We stoppen aan een waterval (korte wandeling erheen) die 60m lager in een poel(9m diep) klettert en waar je kan zwemmen (water is 6°C), een beetje te koud voor mij. Een man en zijn zoon duiken van de rotsen en zwemmen in het kristalhelder water.

De 'Meiringspoort'

 Bij aankomst in de B&B heeft de gastvrouw alles klaar laten zetten voor een braai aan de pool:

Kippevleugels, lamskoteletjes, aardappelsalade, groenten, brood met ertussen tomaat, ui en kaas, op de bbq…mmmm

Er staat ook een grote mand met alle servies, een fles wijn...fantastisch!

donderdag 15 januari 2009

Vandaag rustdag. Het onthaal hier is werkelijk enig. We voelen ons echt verwend. Terwijl ik buiten kaartjes naar huis zit te schrijven, brengt één van de meisjes een grote kan met vers mangosap, lekker fris!

We wandelen nog eens door Oudtshoorn, over de ‘suspentionbridge’ een wiebelbrug gebouwd door de schotten in 1914. Een bezoekje aan de kapper, en drinken een koffie op de stoep. De oude parkwachter is zo blij met z’n fooi, dat hij midden op de straat iedereen laat stoppen om ons door te laten, gevaarlijk! Dan komt hij nog even aan het raampje en roept: Asseblief kom nog trug en ek es Pieter!

Op aanraden van onze gastvrouw gaan we ’s avonds eten bij ‘Gaby’s’ een eenvoudig familierestaurant, heel goed!

15-01-2009 om 00:00 geschreven door murphyslady

donderdag 8 januari 2009

Onze reis naar Zuid Afrika begint op 8 januari en eindigt 3 maart 2009. Het is koud hier in Herentals. De wegen zijn gevaarlijk glad (-12,5°C) en brrr ‘k heb kou, want ik heb m’n Zuid Afrika outfit al aan. 14:20u trein naar Brussel Noord en Zaventem. Voorspoedige reis, wel 5 min wachten in de kou voor Zaventem.

In de luchthaven gaat het vlot met het electronisch inchecken.

We hebben nog tijd voor avondeten. (In Frankfurt hebben we volop tijd om ons vol te spuiten in de parfumeries). En stipt om 22:50u zitten we in de vlieger (A340-600) naar Kaapstad. 

Vrijdag 9 januari 2009

De nachtvlucht duurt ongeveer 12 uur en valt best mee: geslapen als de muizen in ’t meel.

Het is 21° in Kaapstad (in Westerlo was het -18°). We klagen niet.

Bij Hertz halen we onze wagen op: een lichtblauwe Nissan, ziet er goed uit, groot genoeg voor ons beidjes. Na een paar kilometer hebben we het links rijden goed onder de knie.

We rijden tot Paarl, en dan naar Wellington.

Ons logies, ‘Five Mountains Lodge’ in Wellington, is fantastisch! We hebben een chalet in de tuin:
met een hemelbed, een groot terras en een badkamer met douche en jacuzzi.  

De pool hebben we al direct getest: prima.

De lucht was een beetje overtrokken en we vroegen het meisje aan de receptie: wordt het morgen beter weer? En dat meisje wist niet waar ze het had! Voor hen is dit excelent weer, het mag zelf eens regenen voor hen.

Five Mountains Lodge in Wellington


zaterdag 10 januari 2009

8:00u English breakfast, in de ontbijtzaal, een wit-houten gebouw met veel ramen en frisse tafelkleedjes op de tafels. Op nog een jong stel uit Denmarken, zijn we alleen en genieten van de lekkere koffie, vers geperst vruchtensap, en verse broodjes.

En om 9:30u, onderweg naar Bainskloof zien we de eerste Bavianen langs de weg.

Bainskloof is de eerste bergpas gemaakt om het binnenland te verbinden met de kust. Er zijn mooie uitzichten naar de vallei en de kloof zelf door de Limiet bergen.

We rijden voorbij Ceres naar Tulbagh: dit plaatsje is bekend voor Churchstreet, waar alle huizen in Kaap-Hollandse stijl (1800-1900) geklasseerd zijn, ze zijn allemaal nog bewoond en prachtig onderhouden.

Langs dezelfde weg terug door Bainskloof (nog mooier aan deze kant!) naar Wellington. Dan in Wellington in de ‘Pick&Pay’ gaan shoppen voor de lunch morgen.

Terug in onze lodge, hebben we de eerste mailtjes naar huis gestuurd. Dan gaan we nog even zwemmen en zonnen. De hond komt ons gezelschap houden.

Omdat de kokkin een vrije dag had, stuurt men ons naar ‘Chef Lu’ in Vineyard ‘Onverwacht’. We hebben een tafeltje op de stoep (veranda): heerlijke biologische beef and lamb met een fles rode wijn ‘Meerkat’.

zondag 11 januari 2009

Heel goed geslapen en lekker ontbeten. We nemen afscheid en vertrekken met bestemming Swellendam. Dit via de spectaculaire ‘Dutoit Kloof’, dan Worcester en Robertson (saaie weg). De dame van de touristinfo stuurt ons naar het alleraardigst ‘Eseltjiesrus’, waar mishandelde ezels (vroeger voer voor leeuwen) kunnen rusten. Het Natuurreservaat ’De Vrolijkheid’ was jammer genoeg gesloten. Dan rijden we door naar McGregor,  slaperig dorpje, brede lanen met bomen, geen verkeer, allen een paar voetgangers en wij. We verlaten het plaatsje langs een lange stofferige, eenzame gravelroad (met een gevaarlijk stuk waar alles weggespoeld is door een onweer) naar Bonnievale.  Je krijgt dan een goed idee hoe het in het binnenland is, en rijden we naar Swellendam. Dit is een sjieke stad, rijk, te zien aan de mooie huizen en de grote kerk (derde meest gefotografeerd gebouw van SA). En de B&B ‘Aan de Oever’ is ook in orde: een Kaap-Hollands huis. Hun tuin hebben ze vorige maand verloren aan de kolkende rivier: Het zwembad, een pergola en mooie bloementuin: alles weg! We mochten ernaast in hun privé pool gaan zwemmen (daar wonen de eigenaars). ’s Avonds wandelen we 20 minuten naar het restaurant ‘de Vagebond’: beef en chicken Maley, bij kaarslicht, dik in orde.


De lange zandwegen in het binnenland


'Aan die Oever' in Swellendam

11-01-2009 om 00:00 geschreven door murphyslady