vrijdag 16 januari 2009xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Bij het afscheid krijgen we nog een warme omhelzing van Hanna en een klein zakje met koekjes voor onderweg. Ondertussen hebben de 2 meisjes ongevraagd onze auto gewassen. Zij verdienen een royale fooi.
We nemen de R62 (zoiets als Route 66 in de US) zuidwaarts richting Uniondale. Weer grote politiecontrole, en nu hadden we wel alle papieren bij!. 150km nogal drukke weg. We zijn dat niet meer gewend en nemen een zandweg langs Daskop en Buffelsdrift waar weerom veel struisvogelfarms zijn. Er staan grote borden met de vraag om rustig te rijden en niet te toeteren om de vogels niet te doen schrikken. Werkelijk mooi en zo rustig!
Aan de afslag naar Uniondale kijken we even raar op: niets te zien dan een kleine township van de zwarten. Maar daarachter liggen de enkele huizen van de blanke gemeenschap. Zeru House is oud maar mooi gerestaureerd. We zijn weer de enige gasten en mogen kiezen welke kamer of een appartement in de tuin. We kiezen voor het laatste. Nog even gewandeld maar zijn gauw rond.
Carol serveert het diner: Bobotie of potjieskos: een stoofpotje van gehakt met rozijnen, amandelen, rijst, bonen, wortelen, gefrituurde pompoen, met chutney, sweet pili-pili
niet slecht, maar nogal zwaar.
zaterdag 17 januari 2009
we vertrekken zuidwaarts. De Uniondale Poort is moeilijk berijdbaar, omdat er vorig jaar op twee plaatsen grote stukken van de weg zijn afgebrokkeld door een geweldige flood. Voorzichtig zijn dus, maar de Prince Alfreds pass is wondermooi. We hebben al veel fijnbos en prothea struiken gezien vorige dagen, maar hier zijn de meest verscheidene en prachtig bloeiende exemplaren te zien. We zijn zeker 10 keer uitgestapt om deze mooie bloemen te bewonderen.
Eens voorbij de pas maken we rechtsomkeer om via de R62 Addo te bereiken.
We slaan even af naar Jeffreys Bay, onze eerste blik op de oceaan. We pic-nicken op het strand, vlugvlug want er is veel wind en opstuivend zand!
We volgen de N2 door Port Elisabeth en dan afslag Swartkops om de R102 te volgen naar Addo. Na ongeveer 10km: Road closed! Op goed geluk zijn we linksafgeslagen: komen we recht in Motherwell, een van de grootste townships van PE. Zon rit is niet aan te raden. Eindelijk dan toch de R335 naar Addo gevonden. Wat een omweg.
Addo dorp: een politiekantoor, 2 huizen en oef, een petrolstation! De B&Bs een 5tal liggen zon beetje in de brousse errond. Daar zien we de eerste kudde zebras.
De B&B Bydand van de familie Job, ligt op een citrusfarm met 85ha sinaasappel- en citroenbomen. Heel vriendelijke mensen, Margareth en John. Ze reserveren voor ons een tafeltje in het enige restaurant Lenmore zon 10km verder. We eten Kudu carpaccio en beef filet met een pintje Guiness en Windhoek.
Op de kamer drinken we als naar gewoonte een glaasje wijn: deze keer een Boplaas van Calitzdorp, heel goede rode wijn. De matrassen op de bedden zijn wat doorgezakt en er is geen koelkast op de kamer, voor de rest OK
zondag 18 januari 2009
s Morgens rond 5:00u vertrokken na ne serieuze breakfast naar het Addo Elephant NP Hier logeerde nog een jong stel uit Valencienne en zij gingen nog helemaal tot Krugerpark in het noorden rijden.
Eerst doen we een verkenningstocht door het park: olifanten in alle maten gezien bij de vleet tot vlak bij de auto.
Enig mooi dat ploeteren in de drinkplaats en dan die kleine dumbos, en die mannetjes, wat hebben die een grote
tanden! Op de foto zie je tussen de olifanten een koppeltje schildpadden die ijlings uit de poel trachten te klimmen.
De mannetjes verlaten meestal de kudde en de leidster is altijd de oudste en heeft de langste tanden. Zij was (is) dan ook meestal de prooi voor stropers.
s Avonds maken we het gezellig aan onze mooie rondavel met een goeie braai en een glaasje wijn.
Van hieruit kunnen we de dieren spotten die aan de poel komen drinken: olifanten, kudus en jakhalzen.
Aardvarks,kudus, jakhalzen, maar geen leeuwen gezien tijdens de night game ride, een open bus voor 20 personen. Eerlijk gezegd, nogal veel geld (2*220R) voor 2uur met weinig te zien.
Een kudu vrouwtje
Onze 'rondavel' in Addo NP
|