Er is een roos ontsprongen

uit ene wortelstam;

die, lijk ons d’ouden zongen,

uit Jesse 't leven nam;

nu heeft zij bloem gebracht,

in 't midden van de winter,

in 't midden van de nacht.

0 rozenstruik, Maria,

0 alderpuurste Maagd:

van u zingt Isaias,

van 't bloemken, dat gij bracht;

want eeuwig in Gods raad

lag dat gij 't Kind zoudt baren

tot alder wereld baat.

Wij bidden u Maria

om 't Kind dat op u loech,

om deez’lief bloemkes smarten,

die het voor ons verdroeg:

wil ons toch hulpe zijn,

dat wij U mogen maken

een woning fraai en fijn.