Gelieve een berichtje na te laten in mijn gastenboek, zodat ik kan weten dat je mijn blog hebt bezocht. Alvast bedankt
Alle planten vind je op www.musapalm.be
In het algemeen wordt aangenomen dat
bamboe op een natte plaats kan worden aangeplant. Dit
geldt zeker niet voor alle bamboes. Beter kunt
u de bamboe op een drogere plaats planten en hem in de zomer tijdens de groei
extra water geven. In de winter staan bepaalde soorten bamboe niet graag met
natte voeten.
V.w.b. de pH waarde is bamboe geen moeilijke plant, grond die rond
neutraal zit of licht zurig is prima. Is de grond te alkalisch dan kan het blad
en stengel naar geel verkleuren.
AANPLANTEN VOLLE GROND OF ALS KUIPPLANT
Wij hebben een eigen substraat
(potgrond) voor palmen en mediterrane planten. Dit substraat is ideaal voor
de plant in de kuip en bevat alle nodige organische stoffen.
Ook voor het aanplanten in de volle grond is een basis van dit
organische substraat in het plantgat bevorderlijk voor de plant en geeft hem een
goede start.
Als kuipplant zijn ook veel soorten
bamboe te houden, dus mensen zonder tuin kunnen op hun balkon ook bamboe houden.
In principe zijn alle bamboes geschikt voor in een kuip.
Echter de hoogte van de bamboe gaat uiteindelijk wel de grote van
de bak bepalen. Dit mede omdat bij stevige wind het e.e.a. niet omwaait. Ook
dient de bamboe voldoende ruimte te hebben voor zijn wortels.
Denk bij planten in de volle grond aan een eventuele wortelbegrenzer
voor de woekerende soorten. In de beschrijvingen van de verschillende soorten
bamboes vindt u terug of een wortelbegrenzing noodzakelijk is.
VOORJAAR
Bamboeplanten kunnen er in het voorjaar net na de winter
verschrikkelijk uit zien. Geef de moed niet op, zodra het warmer wordt zal het
ene na het andere nieuwe blad weer verschijnen.
Bladluis kan optreden als de plant teveel water heeft gehad voor
een langere periode of in het vroege voorjaar op het nieuwe blad. Hieraan gaat
de plant niet ten onder en bestrijding is simpel:
Natuurlijke vijanden van de luis zijn:
Lieveheersbeestjes
Niet chemische bestrijding:
Zeep en spiritus oplossen in een ruime hoeveelheid
water (20 gram groene zeep, 10 gram
spiritus op 1 liter water). Dit op de luizen
sproeien, waardoor ze sterven. Na inwerking het blad met een krachtige straal
afspuiten.
Chemische bestrijding:
Deze bestrijdingsmiddelen zijn
tegen verschillende soorten luis, witte vlieg etc. Zijn ook regulier te
verkrijgen. Deze zijn vaak op basis van pyrethrum of margosa. Ook zijn er
middelen die via de sapstroom van de plant (dus in de voeding meegegeven) komen
en op deze manier de insecten aanpakken.
SNOEIEN
Aan het einde van de winter kunt u
oudere lelijke of afgebroken stengels wegknippen. Op deze manier maakt u ook
weer plaats voor de nieuwe stengels die in het voorjaar gaan verschijnen.
Ook wordt bijvoorbeeld bij diverse
phyllostachys soorten de onderste zijtakken verwijdert, waardoor de bamboestam
nog meer in zicht komt.
De oude bamboestokken kunt u bewaren voor het maken van een
klimrek o.i.d.
Haagsnoei kan worden toegepast. In de regel wordt een afgeknipte
stengel niet hoger meer. Op de plaats waar deze is gesnoeid krijgt hij vaak
extra bladeren waardoor de bamboe mooi dicht wordt.
Snoei de uitgroeiende stengels in de haag nooit voordat de stengel
volgroeit is en bladeren begint te krijgen.
ZOMER
Tijdens hete dagen zeker niet vergeten een extra gift water te
geven. Bamboe houdt van veel water en groeit lekker snel als u wat extra geeft
bij heet weer.
BEMESTING
Bamboe heeft grote behoefte aan
mest. hierbij mag het stikstofgehalte wat hoger liggen. Vanaf het vroege
voorjaar kan gestart worden met de bemesting. Hierbij kan koemestkorrel
gegeven worden.
In de bemesting voor bamboe moet het
fosfaatgehalte laag zijn. Deze is bij ons verkrijgbaar in de webwinkel.
Kijk uit met kunstmest, als u deze in kleine hoeveelheden verdeeld
over meerdere giften dan is de kans op wortelverbranding uitgesloten.
Wat iets duurdere bemesting is de slow-release korrelvorm. Deze
kan in het voorjaar en nogmaals in augustus gegeven worden. Later in het jaar
geen mest meer geven, anders gaan de nieuwe zachte scheuten de winter in en
overleven deze niet.
BLADVERKLEURING
Geel blad of verkleurde stengels geven
vaak aan dat of de grond te alkalisch is. Is dit niet het geval dan wordt het
tijd uw bamboe te trakteren op wat bemesting
Shibataea
kumasasa wordt vaak gebruikt voor dichte beplanting in vakken en dergelijke. Kan
in een kuip of in een groep aangeplant worden. De plant doet het ook goed onder
de schaduw van bomen. Kan tevens zeer goed als randbeplanting en lage haag
gebruikt worden.
De dunne stengel is groen van kleur
.
De Shibataea kumasasa krijgt dichtbossig fris groen blad tot op de
grond en groeit compact.
De bladvorm is totaal anders en heeft een opvallende brede
afgeronde vorm. Hierdoor goed te combineren met andere bamboesoorten in uw tuin
om een bepaalde vormgeving te benadrukken.
Deze bamboe kan op een zonnige plaats of op een schaduwrijke
plaats als onderbegroeïng wordt geplant worden.
Als lage haag is deze soort ook ideaal, twee keer per snoeien is
voldoende. Eerste keer in maart en dan nog een keer begin augustus indien
gewenst.
Tevens woekert deze bamboe minder sterk dan andere lage soorten,
maar is een wortelbegrenzer toch nodig.
Deze
Semiarundinaria fastuosa Viridis is ideaal voor dichte beplanting van vakken
en dergelijke.
Zeker wanneer u weinig ruimte heeft dan is deze bamboe soort aan
te bevelen.
Perfect geschikt tegen inkijk van de buren, de halmen groeien
dichtbossig! De Semiarundinaria fastuosa Viridis kenmerkt zich door zijn
slanke verticale groei.
De stengels zijn nagenoeg perfect rond, kaasrecht opgaande groei,
sterk en mat donkergroen van kleur.
In tegenstelling tot de Semiarundinaria fastuosa als de zon en
vorst op de stengels inwerken dan blijven die in de regel groen.
Het blad is groen van kleur, 15 cm lang en
dichtbossig tot aan de grond.
Verder vallen de decoratieve licht kleurige schutbladeren van deze
bamboe erg op.
Ze blijven lang aan de stengel zitten en zijn aan de buitenzijde
mat okerkleurig en de binnenzijde glinsterend parelmoer.
Deze bamboe woekert en een wortelbegrenzer is nodig.
De Sasaella ramosa wordt ook de de Pleioblastus viridistriatus
Vagans genoemd.
Het jonge blad van
deze bamboe is klein maar wordt uiteindelijk 10 cm lang. Het blad is groen van
kleur en zacht.
In de winter verkleuren de bladranden naar wit en geven een mooi
contrast.
Deze bamboe wordt vaak als onderbeplanting gebruikt of voor
vakbeplanting. Verder is deze bamboesoort ook geschikt als onderbeplanting van
bijvoorbeeld grotere soorten bamboe zoals bepaalde Phyllostachys
soorten.
De halmen van de Sasaella ramosa zijn groen van kleur en dun.
Deze bamboeplant mag (is niet noodzakelijk) tot op 10-20 cm terug
geknipt worden begin maart.
Mocht u lelijk blad hebben dan is dit ook meteen opgeruimd.
Vanaf april/mei zal de bamboe zeer snel weer nieuwe frisse
scheuten maken.
Tevens woekert deze bamboe en is een wortelbegrenzer
nodig.
De Sasa veitchii,
is een ideale bamboe voor het dicht beplanten van vakken en dergelijke. Deze
bamboesoort kan in een kuip of in een groep in de volle grond aangeplant worden.
De bamboeplant doet het ook goed onder de schaduw van bomen. Kan
tevens als randbeplanting gebruikt worden.
De stengel is groen van kleur en heeft blad dat groot en breed
wordt, namelijk 25 cm lang en tot 6 cm breed. Krijgt dicht bossig blad tot op de
grond.
De
bijzonderheid van deze Sasa veitchii is wel de bladkleur.
In de zomer gewoon donkergroen, maar in de winter verkleuren de
bladranden naar beige/wit en zorgt dit voor een mooi contrast.
Tevens woekert de Sasa veitchii matig en is een wortelbegrenzer
nodig.
Sasa
palmata Nebulosa is ideaal voor het dicht beplanten van vakken en dergelijke.
Deze bamboesoort kan in een kuip of in een groep aangeplant worden.
De bamboe doet het ook goed onder de schaduw van bomen. Kan tevens
als randbeplanting gebruikt worden. Doet het ook erg goed op een vochtige
standplaats.
Voor wat betreft het blad is dit misschien wel de mooiste bamboe.
De Sasa palmata Nebulosa krijgt groot en breed blad met een
opvallende tekening en vorm.
De bladkleur is groen en de stengel ook. Als de zon door het blad
schijnt zijn de nerven heel duidelijk zichtbaar.
Tevens woekert de Sasa palmata "Nebulosa" en is een
wortelbegrenzer nodig.
sasa masamuneana albostriata - sasaella glabra albostriata
De
Sasa masamuneana Albostriata is ideaal voor dichte beplanting van vakken en
dergelijke, maar ook tegen inkijk of als haag te gebruiken.
Deze bamboeplant kan in een kuip of in een groep aangeplant
worden. De bamboe doet het ook goed onder de schaduw van bomen. Kan tevens als
randbeplanting gebruikt worden.
Deze bamboe wordt ook de Sasaella glabra Albostriata
genoemd.
De stengel is groen van kleur en heeft een opvallende tekening van
creme kleurige strepen.
Krijgt dicht bossig blad tot op de grond en groeit zeer compact.
Sasaella is een aparte groep van de Sasa, ze blijven in de regel lager en hebben
kleiner blad.
De bijzonderheid van deze Sasa masamuneana
"Albostriata"
komt
echt naar voren als deze op een schaduwrijke plaats als onderbegroeing wordt
geplant.
De tekening in het blad komt dan nog meer naar voren. Ook is deze
bamboe zeer decoratief in een bloembak.
Tevens woekert deze bamboesoort matig en is een wortelbegrenzer
nodig.
De
Pseudosasa japonica Tsutsumiana is een decoratieve bamboe. Deze bamboeplant
wordt ook wel de groene ui bamboe genoemd.
Hij
heeft enige gelijknis met de Bambusa ventricosa die helaas niet winterhard is.
Dit geldt niet voor de Pseudosasa japonica Tsutsumiana, deze is
goed winterhard.
Deze bamboe is tevens zeer goed als solitair en in de kuip te
houden.
Verder wordt hij ook vaak toegepast als onderbegroeïng van bomen
en grote struiken.
De halmen hebben een bijzondere vorm en groeien bolvormig.
Deze kunnen een diameter van 2½ cm halen.
Ze zijn groen van kleur en als ze ouder worden kleuren iets gelig.
De schutbladeren laten in het tweede jaar los van de
stengel.
Deze
kunnen echter ook eerder met de hand verwijdert worden indien gewenst, maar pas
een maand of drie nadat de stengel is volgroeit.
Het glanzende blad is donkergroen van kleur en groot. Het blad kan
20 cm lang worden en 2 cm breed.
In de loop van de jaren wordt het een ondoordringbare bos. In
grote plantenbakken geplant en de op een rij geplaatst dienen als een perfect
groenscherm.
Verder is deze bamboe licht woekerend en dient de voorkeur een
lage wortelbegrenzer te gebruiken.
Het is niet persé noodzakelijk, ook door het afsteken van de
relatief korte wortelstokken is deze bamboe goed binnen de perken te houden.
De Pseudosasa
japonica is goed als solitair in de volle grond en in de kuip te houden. De
wortelstokken van deze bamboe blijven vrij kort en de plant zal geen vergaande
uitlopers aanmaken.
De relatief dunne stengels zijn olijfgroen van kleur zullen in
grote aantallen groeien en een dichte bos bamboe is het gevolg. De schutbladeren
blijven lang zitten. Jaarlijks een beetje uitdunnen kan geen kwaad, is echter
niet persé nodig.
De bladeren kunnen 25 cm lang en wel 3 cm breed
worden, zijn mat donker olijfgroen van kleur.
In het midden loopt een gele nerf, deze bamboe oogt dan ook
tropisch vanwege deze grotere bladeren. Kan op nattere plaatsen ook goed geplant
worden.
Tevens heeft deze bamboe het grote voordeel dat hij op
schaduwrijke plaatsen prima gedijt.
In de loop van de jaren wordt het een ondoordringbare bos.
In
grote
plantenbakken geplant en de op een rij geplaatst dienen als een perfect
groenscherm.
Verder woekerend deze bamboe en dient u een wortelbegrenzer te
gebruiken.
De
Pleioblastus pumilus wordt ook wel de Pleioblastus chino Pumilus en Sasa
pumila genoemd.
Deze bamboeplant wordt niet hoger dan 75 cm in ons klimaat als hij
het goed naar zijn zin heeft.
In Japan wordt deze bamboe wel 100 cm.
Deze bamboeplant heeft fris fel groen blad en groeit redelijk snel
in de breedte. Het blad is krachtig en glanst en is redelijk vast. In verhouding
is het lang smal blad.
U kunt voor deze bamboesoort een plaats van circa 2 tot 3
vierkante meter reserveren.
Ideaal voor onderbeplanting, bodembedekker, vakbeplanting of
kleine hoeken die opgevuld dienen te worden.
In het vroege
voorjaar (rond begin april) kan het noodzakelijk zijn de Pleioblastus pumilus
eens lekker terug te snoeien naar een hoogte van circa 15-25 cm.
Dit hoeft zeker niet ieder jaar, sterker nog deze bamboe is heel
onderhouds vriendelijk en makkelijk te houden.
Echter van langdurige strenge vorst kan de bamboe wat bladschade
oplopen. Niets aan de hand, vanuit het wortelgestel groeien in het voorjaar weer
nieuwe scheuten.
Vanaf eind april/begin mei zullen de nieuwe frisse
scheuten weer volop gaan groeien en zitten na enkele weken weer vol in het
nieuwe blad.
Zo krijgt u ieder jaar een mooi vers fris groen perk in uw
tuin.
Zoals iedere bamboe in het groeiseizoen heeft ook de Pleioblastus
pumilus graag wat bemesting en op tijd water.
Tevens woekert deze bamboe matig en is een wortelbegrenzer van 50
cm hoogte voldoende.
Deze
Pleioblastus fortunei Variegatus is ideaal voor dichte beplanting van vakken
en dergelijke. Kan als solitair in een kuip of in een groep in de volle grond
aangeplant worden.
Deze bamboesoort heeft witbont blad en kan voor mooie accenten in
uw tuin zorgen.
De Pleioblastus soorten zijn er van 15 cm tot wel 5 meter hoog.
Het is een zeer omvangrijke soort.
Het schutblad van deze soort is leerachtig en is
dicht bossig, hangt tot op de grond.
Het blad is opvallend getekend en zilverachtig groen/wit van
kleur. De stengel is groen van kleur.
Tevens woekert deze bamboe matig en is een wortelbegrenzer
nodig.
De
Pleioblastus chino Elegantissimus is een bamboe die ideaal is voor dichte
beplanting van vakken en dergelijke.
Kan als solitair, in een kuip of in een groep aangeplant
worden.
Deze soort wordt ook de Pleioblastus Angustifolius
genoemd.
Deze bamboesoort heeft een mooie overhangende
groeivorm. Van de Pleioblastus soorten zijn er van 15 cm tot wel 5 meter hoog.
Het is een zeer omvangrijke soort.
Het schutblad van deze soort is leerachtig. Het is dicht bossig en
hangt tot op de grond.
Het blad van deze bamboesoort is opvallend getekend en groen/wit
gestreept van kleur. De stengels zijn groen. Deze bamboe woekert matig en een
wortelbegrenzer is nodig.
De
Pleioblastus auricoma is een decoratieve bamboe met schitterende contrastrijke
tekeningen in zijn blad.
Deze bamboesoort is ook bekend onder de naam Pleioblastus
viridistriatus Auricoma.
Het blad is redelijk zacht en geel tot goudgeel gekleurd met
verschillende groene strepen in de lengte richting over het blad.
De halmen van deze bamboe zijn groen tot rood gekleurd en zijn
fijn en dun. Vanaf mei t/m september groeien er nieuwe scheuten en blijft deze
bamboe u verassen en zorgt voor contrast in uw tuin.
Wordt vaak gebruikt voor onderbeplanting en vakbeplanting. Kan ook
goed als onderbeplanting gebruikt worden bij grotere Phyllostachys
soorten.
Deze bamboe wordt bij ons niet veel hoger dan 1 meter, in Japan
kunnen ze wel meer dan twee meter worden.
De Pleioblastus auricoma mag (is niet noodzakelijk) tot op 10-20
cm terug geknipt worden begin maart. Mocht u lelijk blad hebben dan is dit ook
meteen opgeruimd. Vanaf april/mei zal de bamboe zeer snel weer nieuwe frisse
scheuten maken.
Tevens woekert deze bamboe en is een wortelbegrenzer
nodig.
De
Phyllostachys vivax McClure is een sterkste Phyllostachys vivax soort die in
de zomer graag op een warme plaats staat. Deze bamboe kan tot wel 9 meter hoog
worden.
In het voorjaar wanneer de nieuwe scheuten komen en het blad
begint te groeien dan mag men deze bamboesoort gerust veel water en op tijd mest
geven, dit komt de groei direct ten goede.
Phyllostachys vivax McClure krijgt redelijk dikke
glanzende stengels die fris groen van kleur zijn en een doorsnede van ruim 6
cm. Ook in Nederland kan deze bamboe heel hoog en redelijk dik worden.
De jonge scheuten van de Phyllostachys vivax McClure zijn goed
eetbaar.
Jonge planten vertonen maar weinig takken, maar heb geduld.
Als de plant éénmaal 3 meter hoog wordt gaat dit weldra
veranderen.
Verder is deze bamboe goed winterhard. Deze bamboesoort woekert en
men dient een wortelbegrenzer te gebruiken.
De
Phyllostachys vivax "Huanwenzhu" is een van de sterkste Phyllostachys vivax
soorten en blijft bij een strenge winter beter in het blad dan de andere vivax
soorten.
Deze bamboe kan enorm hoog worden, 10 meter op een goede plek is
geen probleem, zelfs 12 meter kan haalbaar zijn.
In het voorjaar wanneer de nieuwe scheuten komen en het blad
begint te groeien dan mag men deze bamboeplant gerust veel water en op tijd
mest geven.
Dit komt de groei direct ten goede.
Phyllostachys vivax Huanwenzhu krijgt zeer dikke glanzende
stammen die fris groen van kleur zijn van kleur zijn met willekeurig verticale
gele strepen. Dit geeft een mooi effect op de verschillende stammen.
Ook in Nederland kan deze bamboe heel hoog en dik
worden.
Is
een echte eye-catcher in de tuin die ook nog een heel tropisch lijkt!
De jonge scheuten zijn goed eetbaar. Jonge planten vertonen maar
weinig takken, maar heb geduld. Als de plant 3 meter hoog wordt gaat dit weldra
veranderen.
Verder is deze bamboesoort goed winterhard. Deze bamboeplant
woekert en men dient een wortelbegrenzer
te gebruiken. Winterhardheid zone 6a (-22ºC).
De
Phyllostachys shanghai 3 is een kloon van de Phyllostachys iridescens die zeer
snel groeit.
Deze bamboe kan prima als grote solitair geplant worden, maar ook
voor een haag of tegen hoge inkijk is de Phyllostachys shanghai 3 prima
geschikt.
De mooie groene halmen, van deze relatief nieuwe bamboe, zijn in
het begin bedekt met een blauwe stoflaag. Deze soort groeit dichtbossig en
verticaal, vormsnoei is tevens mogelijk.
De stengel is frisgroen en glansend van kleur. Oudere halmen
verkleuren naar licht groen.
De stammen groeien recht opgaand waarbij de uiteinden van de
halmen licht overhangen. De stammen kunnen wel 6 cm dik worden.
Wanneer deze bamboe op een beschutte en warme plaats geplant wordt
zal hij nog hoger worden.
In China zijn er van deze soort die tot 15 meter hoogte
komen.
Het blad van de Phyllostachys shanghai 3 is sterk, middel groot en
groen van kleur. De winterhardheid van deze bamboe soort is goed, tot -16ºC is
er nog geen sprake van blad schade.
Deze soort woekert en men dient een wortelbegrenzer te
gebruiken.
Van de Phyllostachys propinqua zijn diversen ondersoorten in omloop en deze zijn
niet allemaal even winterhard. De door ons aangeboden soort is goed winterhard. Het is een bamboesoort die als solitair gehouden kan worden, maar ook als hoog
scherm tegen inkijk. Deze soort groeit dichtbossig en verticaal, vormsnoei is
tevens mogelijk.
De halmen zijn donkergroen en glansend van kleur en soms voorzien
van een licht blauwe waas.
De schutbladeren hebben vlekken en voelen grof aan.
De Phyllostachys propinqua is goed winterhard. De scheuten van
deze bamboeplant zijn eetbaar en goed van smaak.
De Phyllostachys propinqua kan gedurende de jaren een enkele
bloeiende scheut geven. Snoei deze gewoon tot de grond af.
Deze soort woekert matig en men dient een wortelbegrenzer te
gebruiken.
De
Phyllostachys prominens, als u van dikke halmen en een hoge bamboeplant houdt
dan behoort deze zeker tot één van uw favorieten.
De
doorsnede van deze halmen kan ruim 8 cm worden.
Op de halmen zitten duidelijk zichtbare uitstekend ringen die
typerend zijn voor deze soort.
Ook groeien de halmen kaarsrecht omhoog, ondanks dat de jonge
scheuten mogelijk schuin uit de grond komen.
Ook in de hoogte gaat deze snel groeier naar
makkelijk 8 meter, schrik niet als deze bamboe doorschiet naar wel 10 meter.
Het
wordt een gigant!
De Phyllostachys prominens is een sterke bamboe,
goed als solitair, maar ook als bossage goed te planten. Een plaats van 5 m² is
wel minimaal noodzakelijk wil deze bamboe mooi tot zijn recht komen.
Deze bamboe is zeer sterk en stelt geen directe eisen aan zijn
omgeving.
De kleur van het blad is vrijwel identiek aan die van de halmen,
matgroen en worden circa 11/13 cm lang en 2 cm breed.
Deze soort woekert en men dient een wortelbegrenzer te
gebruiken.
Phyllostachys
nuda heeft op zijn jonge halmen een blauwe waas, deze zijn trouwens goed eetbaar
en zeer smakelijk.
De nieuwe bamboescheuten van de waardevolle Phyllostachys nuda
zijn als van geen ander te onderscheiden door hun zwarte schutbladeren. In
mei/juni komen de nieuwe scheuten uit de grond.
De halmen verkleuren later naar donker groen en
worden tussen de 6 en 8 meter hoog.
De dikte van de stengels kan oplopen tot een doorsnede van wel 5
cm.
Oudere stengels krijgen een grijs/groene kleur. De groei is recht
omhoog waarbij de toppen licht buigen. Echter soms groeit er een enkele stengel
in beginsel zig-zag vormig.
Het blad van deze bamboe soort is donkergroen, klein en vast.
Tevens is een zonnige plek of half schaduw prima
voor de Phyllostachys nuda.
Staat deze bamboeplant op een warme plaats in de tuin dan zal de
groei nog harder gaan.
In China zijn exemplaren van wel 12 meter hoog.
Ideale bamboe voor het creëren van privacy in uw tuin, of als
solitair en haag. Tevens verdraagt de Phyllostachys nuda snoei goed, dus wordt
hij te hoog of te breed dan is snoeien geen probleem.
Ook kan deze bamboe goed tegen harde wind.
Deze soort woekert sterk en men dient een wortelbegrenzer
te gebruiken, verkrijgbaar in de winkel. Winterhardheid zone 6a (-23ºC).
Phyllostachys
nigra Punctata heeft in het begin nog groene
stengels, dit
zijn de nieuwe halmen, maar deze verkleuren na enige tijd naar zwart met
zilveren knopen.
Vooral de oudere stengels verkleuren pikzwart wat een mooi
contrast geeft met het fris groene blad.
Het is een mooie zwarte bamboesoort die in een redelijk kuip en
solitair in de volle grond gehouden kan worden. Is een prachtige zwarte
bamboeplant en waarschijnlijk de lievelingsbamboe van vele
tuineigenaren.
De Phyllostachys nigra Punctata goed winterhard en behoud ook
goed zijn blad in de winter. Op een beschutte plaats geplant komt deze bamboe
het beste tot zijn recht.
Als het onderste gedeelte van de stengel van blad ontdaan wordt,
krijgt de zwarte stengel nog meer accent.
Deze soort woekert matig en men dient een wortelbegrenzer te
gebruiken.
De naam
Phyllostachys nigra "Boryana" doet vermoeden dat het hier zwarte bamboe betreft.
Echter dit is niet het geval, de stengels blijven groen met hierop een
decoratieve tekening.
Deze soort is makkelijk te herkennen aan zijn bruine tot lila/rode
vlekken op de halmen.
Jonge halmen zijn in het begin groen en met een waslaagje
bezet.
Het is een bamboesoort die in een grote kuip en prachtig als
solitair in de volle grond gehouden kan worden. Ook is hij ideaal als hoog
scherm tegen inkijk.
Voor de liefhebber is dit een geweldige mooie bamboe
die in ons klimaat tot grote hoogte kan groeien en dikke stengels krijgt.
Hij groeit dicht bossig met het blad tot aan de grond.
Vormsnoei is tevens mogelijk bij deze soort.
Is goed winterhard tot -22 graden. Als het onderste gedeelte van
de stengels van blad ontdaan wordt, krijgen de halmen met de mooie tekeningen
nog meer accent.
Deze soort woekert matig en men dient een wortelbegrenzer te
gebruiken, verkrijgbaar in de winkel. De jonge scheuten zijn eetbaar en goed van
smaak.
De
Phyllostachys kwangsiensis is een bijzonder winterharde bamboe die veel op de
Phyllostachys pubescens lijkt.
De Phyllostachys pubescens groeit in ons klimaat echter niet
geweldig wat erg jammer is, deze reuze bamboe is namelijk in staat tot meer dan
20 meter hoogte te groeien.
Gelukkig is er de Phyllostachys kwangsiensis, deze lijkt veel op
de pubescens. Deze grote bamboeplant heeft groene halmen die meer dan 6 cm in
diameter worden.
De jonge halmen zijn goed eetbaar en hebben een
rood/bruine kleur.
Op
een beschutte en warme plaats zijn de verwachtingen dat deze bamboe tot grote
hoogte zal groeien waarbij de bamboe tot meer dan 10 meter hoogte kan
groeien.
Voor deze grote solitair kunt u het beste een plaats van minimaal
5 m² reserveren zodat hij goed tot zijn recht komt.
Ook om hoge inkijk te voorkomen kunt u deze wintergroene bamboe
perfect gebruiken. Het sterke blad is groen en middelgroot en blijft in de
winter prima groen.
Is zeer geschikt als hoge haag om privacy te creëren, of als
solitair geplant. Deze bamboe woekert wel dus een een wortelbegrenzer is
nodig.
De
Phyllostachys iridescens is een grote bamboe die in ons klimaat op een beschutte
plek wel meer dan 10 meter hoog kan worden.
In China
zijn exemplaren met een hoogte van 15 meer regel dan uitzondering.
De halmen zijn in het begin bedekt met een blauw/grijs waslaagje.
Later krijgen de groene halmen kleine verticale gele strepen. De diameter van de
halmen kan meer dan 7 cm worden en hiermee krijgt deze bamboe dus dikke en hoge
halmen.
De jonge scheuten van deze bamboe zijn zoet en
smakelijk, deze spruiten groeien vanaf half mei/begin juni. De halmen groeien
redelijk rechtstandig, al wil het wel voorkomen dat ze aan de onderzijde soms
licht gebogen beginnen.
Voor deze grote solitair kunt u het beste een plaats van minimaal
5 m² meter reserveren zodat hij goed tot zijn recht komt.
Ook om hoge inkijk te voorkomen kunt u deze wintergroene bamboe
perfect gebruiken. Het sterke blad is groen en middelgroot en blijft in de
winter prima groen.
Is zeer geschikt als haag om privacy te creëren, of als solitair
geplant. Deze bamboe woekert wel dus een een wortelbegrenzer is nodig.
De
Phyllostachys flexuosa krijgt in het voorjaar jonge scheuten, deze
bamboespruiten zijn eetbaar en smakelijk. Deze zijn tussen de 2 en 4 cm in
diameter (soms nog dikker).
Wanneer de scheuten 10/15 cm boven de grond staan deze 5 cm onder
de grond lossteken. Deze scheuten kunnen worden gekookt of tijdens het
roerbakken gebruikt worden.
De Phyllostachys flexuosa wordt in China wel tot 8 tot 10 meter
hoog, in ons klimaat maximaal 5 meter. Deze bamboe is goed winterhard en blijft
in in de winter mooi groen in het blad staan.
De stengels zijn mooi groen/geel van kleur en staan redelijk dicht
op elkaar, ze krijgen uiteindelijk een diameter van 1,5 cm.
De stengels van deze bamboesoort zijn niet heel erg spectaculair
als het om dikte en hoogte gaat. Maar als afscheiding een prima bamboe, kan
perfect als haag gebruikt worden om wat meer privacy te creëren in uw tuin. Deze
bamboe groeit redelijk dicht bossig.
Het blad wordt 5 tot 20 cm lang en 0,5 tot 2 cm breed en is fris
groen van kleur. Deze bamboe woekert en men dient een wortelbegrenzer te
gebruiken.
Phyllostachys
bissetii is een van de meest winterharde Phyllostachys soorten. De bamboe is
vernoemde naar David Bisset een hoofdinspecteur van de Barbour Lathrop Bamboo
Garden in Savannah Georgia van 1924-1957. Deze introduceerde de Phyllostachys
bissetii in 1941 in China (Chengdu).
Deze krachtig groeiende bamboe kan een hoogte bereiken van 5 tot 8
meter en kan als een groep op open locaties geplant worden. Schitterende
diepgroene redelijk forse tot 5 cm dikke stengels zijn kenmerkend voor de
Phyllostachys bissetii.
Ook als haagplant is deze bamboeplant ideaal, hij
word ongeveer 2 tot 4 m² breed en is groenblijvend in de winter.
Wel een wortelbegrenzer gebruiken voor de Phyllostachys bissetii,
het is een redelijk agressieve woekeraar en ieder jaar even snoeien daar waar
nodig.
De halmen staan redelijk dicht op elkaar, dus indien u de oudere
halmen wenst uit te dunnen is dit geen probleem.
De
Phyllostachys bambusoides Violascens is een synoniem voor Phyllostachys
praecox Violascens en Phyllostachys violascens.
Deze bamboe wordt ook de paarse bamboe genoemd. Op de groene
halmen komen geel/rode strepen die als ze ouder worden weer verkleuren naar
bruine strepen.
De halmen krijgen een violet kleurige gloed. Vandaar
de naam Violascens.
De diameter van deze halmen wordt uiteindelijk minimaal 5 cm en ze
groeien kaarsrecht omhoog.
Het
blad van deze bamboe is donkergroen, deze worden zon 12 cm lang.
Een plaats van 5 à 6 m² is wel nodig wil hij mooi tot zijn recht
komen.
Het is een mooie bamboe om als solitair te plaatsen
op een beschutte en warme plaats, waar hij dan weelderig zal groeien.
De nieuwe scheuten zijn eetbaar en zeer smakelijk. Een
wortelbegrenzer is wel vereist voor deze bamboe soort.
Deze
Phyllostachys bambusoides Subvariegata heeft zoals de naam doet vermoeden
gestreept blad. Over de lengte richting van het blad loopt een gele/creme
kleurige en donker groene streep.
Het glanzende blad wordt circa 12 lang en is groen van kleur.
De halmen van deze bamboe worden niet veel hoger dan
5 meter en hebben een doorsnede van 4 cm. De halmen zijn groen van kleur met een
heel fijn geelkleurig motief.
De halmen groeien rechtstandig en indien op een beschutte warme
plaats geplant groeit deze soort vrij snel.
Het liefste staat de Phyllostachys bambusoides Subvariegata in
de volle zon wat de snelle groei ten goede komt. Echter het streepmotief op het
blad geeft meer contrast indien geplant op een plaats in half schaduw.
Een wortelbegrenzer is wel nodig voor deze bamboe.
De
Phyllostachys bambusoides Castillonis is een van de meest verspreide
bamboesoorten in Japan.
Deze bamboe wordt al tijden op plantages verbouwd en geoogst voor
diversen doeleinden.
Deze bamboe is ook zeer geschikt voor binnen indien u voldoende
licht en ruimte in de hoogte heeft.
De halmen van deze bamboesoort kunnen aan de
onderzijde ook zigzagvormig gaan groeien. Verder hebben de stengels een gele
kleur en groene verticale strepen.
De stamdiameter is gigantisch en ligt tussen de 12 en 15
centimeter. De halmen hebben dikke stamwanden die de bamboe zeer sterk
maken.
Deze bamboe raakte in de 70'er jaren door bloei nagenoeg
uitgestorven.
Dieter Warda van de botanische tuin van Hamburg vermeerderde de
plant met succes en verspreide deze ruim.
Een wortelbegrenzer is wel nodig voor deze bamboeplant.
De
Phyllostachys aureosulcata "Spectabilis" is ook zeer winterhard. Hij werd begin
80'er jaren in Europa geïmporteerd wat mogelijk
werd
gemaakt door bemiddeling van de botanische tuin van Shanghai.
De stengels van deze soort kunnen aan de onderzijde ook
zigzagvormig gaan groeien.
Verder hebben de stengels een diepgele kleur en groene verticale
strepen.
Deze bamboe werd in de 70'er jaren ontdekt in noord China. Het is
een mutatie van de groene Phyllostachys Aureosulcata.
De groei is stijf verticaal en op een goede plaats
geplant kan deze bamboe wel 6 meter hoog worden. De groei is net als alle andere
Phyllostachys aureosulcata soorten dichtbossig.
In de winterzon en de voorjaarszon zullen de nieuwe stengels van
de Phyllostachys aureosulcata Spectabilis tijdelijk lila/rood kleuren.
Is zeer geschikt als haag, of als solitair geplant. Het is een
zeer robuuste en sterke bamboeplant die ook tijdelijk tegen droogte kan.
Verder groeit deze bamboe heel hard en heeft een enorme
uitbreidingsdrang. Hiervoor leveren wij speciale wortelbegrenzers zodat u
woekerende bamboe zonder problemen kunt planten in uw tuin.
De
Phyllostachys aureosulcata is zeer winterhard en misschien wel de meest
winterharde bamboe verkrijgbaar.
De stengels zijn diep groen van kleur met een decoratieve tekening
en voelen ruw aan.
De oudere stengels verkleuren naar groen/geel en de
nieuwe halmen zijn fris groen van kleur wat mooi contrast geeft.
Het onderste gedeelte van de stengel groeit soms zigzagvormig.
Het blad is ook diep groen van kleur. De groei is stijf verticaal
en op een goede plaats geplant kan deze bamboe wel 6 meter hoog worden.
Is zeer geschikt als haag, of als solitair geplant. Wel een
wortelbegrenzer ingraven voor deze bamboe. Een wortelbegrenzer geldt echter voor
alle Phyllostachys soorten.
De
Phyllostachys aurea is een tropisch bamboesoort en is redelijk winterhard.
De stengels zijn groen van kleur en met bijzondere verdikkingen op
de stengel.
Het blad is fel groen van kleur en wordt ongeveer 12 cm lang en
1,5 cm breed.
Kan in de kuip gehouden worden (wel de kuip goed beschermen in de
winter), maar wordt meer in volle grond als solitair of haag geplant.
Deze bamboepalnt is zeer geschikt als haag, wel een
wortelbegrenzer ingraven, deze bamboe soort woekert nogal en houdt een breedte
aan van minimaal 1 meter.
Blijft mooi groen, ook in de winter. Echter bij temperaturen onder
de -14 graden bevriest het blad en zal verkleuren.
Een beschutte plaats beschermt tegen de uitdrogende oostenwind is
wel een pré. Echter in het voorjaar wordt alles weer fris groen van kleur en
groeit er weer volop nieuw blad.
De
Phyllostachys atrovaginata werd voorheen ook de Phyllostachys congesta genoemd.
De Phyllostachys atrovaginata is een zeer snel
groeiende
bamboe.
Het is een ideale bamboe voor het inrichten van een hoge (zicht)
afscheiding of als grote solitair. Mede door de snelle groei maar ook de
diameter van de stammen is behoorlijk en deze kunnen wel 6 tot 7 cm in diameter
worden.
Het blad is lichtgroen en klein.
Hierbij groeien de stengels kaarsrecht omhoog en
kunnen 8 tot 9 meter hoog worden.
De Phyllostachys atrovaginata heeft een
ongebruikelijk kenmerk.
Op de stengels zit een waslaag die ruikt naar sandelhout waar
wierrook van gemaakt wordt.
Deze bamboe heeft luchtkanalen in de wortelstokken en wortels die
aangepast zijn voor het groeien in natte gebieden. De ideale bamboe voor het
planten in waterrijke gebieden.
Dit wil niet zeggen dat deze bamboe alleen in natte gebieden tot
zijn recht komt, ook in normale grond doet de Phyllostachys atrovaginata het
prima.
In het voorjaar komen de nieuwe scheuten welke een heel mooi
patroon hebben.
Tevens zijn de jonge bamboespruiten van de Phyllostachys
atrovaginata eetbaar en één van de best smakende.
Vanaf het voorjaar en gedurende de zomer licht bijmesten voor een
gezonde groei van de nieuwe scheuten.
Tevens woekert deze bamboe agressief en is een wortelbegrenzer
nodig.
De
Phyllostachys arcana Luteosulcata is een redelijk snel groeiende bamboe. Het
blad is fris groen kleurig.
De stengels groeien redelijk rechtstandig en kunnen 4 tot 6 meter
hoog worden. Ze zijn groen van kleur en hebben een matgele decoratieve verticale
groef op de stengels.
De groei van de stengels is dichtbossig.
Kan prima als solitair gebruikt worden maar ook voor
het aanplanten van
perken.
Het is een ideale bamboe voor het inrichten van een (zicht) afscheiding.
In het voorjaar komen de nieuwe scheuten welke een heel mooi
patroon hebben.
Vanaf het voorjaar en gedurende de zomer licht bijmesten voor een
gezonde groei van de nieuwe scheuten.
Tevens woekert deze bamboe agressief en is een wortelbegrenzer
nodig.
De
Indocalamus tessellatus, wordt ook wel Sasa tessellata genoemd en is ideaal voor
dichte beplanting toegepast in vakken en dergelijke.
Kan als solitair, in een kuip of in een groep aangeplant worden.
De bamboeplant doet het ook goed onder de schaduw van bomen. Hij
staat het liefst op een tegen de wind beschutte plek.
Deze soort is heel mooi te combineren met
fijnbladige
bamboes, hierdoor ontstaat er een schitterend contrast.
De Indocalamus tessellatus wordt gekenmerkt door zijn donker
groene en glanzende reuze bladeren.
Het blad kan tot wel 50 cm lang en 8 cm breed worden en hangt een
beetje over. Het is dichtbossig en hangt tot op de grond.
Van de in
ons klimaat gedijende bamboes heeft de Indocalamus tessellatus het grootste
blad.
De stengel wordt matgroen van kleur en vertakt in de regel al vrij
snel boven de grond. Tevens woekert deze bamboe matig en is een wortelbegrenzer
nodig.
De
Hibanobambusa tranquillans Shiroshima is ideaal voor
het
dicht beplanten van vakken en dergelijke. Kan ook als solitair, in een kuip of
in een groep aangeplant worden.
Staat het liefst in half schaduw tot schaduwrijk. Fel zonlicht kan
paarse bladranden veroorzaken.
Het
blad wordt 15/20 cm lang en 3 tot 4 cm breed. Op het groene bonte blad zitten in
de lengte richting creme kleurige strepen.
Deze mooie bladkleur behoudt de bamboe vaak ook de gehele
winter.
In maart mag de Hibanobambusa tranquillans met een derde terug
gesnoeid worden. Hierna verschijnen nieuwe verse scheuten en bevordert dit de
vorming van nieuw blad.
Tevens woekert deze bamboe matig en is een wortelbegrenzer
nodig.
De Fargesia
scabrida is een bamboe die het net als de Fargesia robusta soorten uitermate
goed doet in de schaduw.
Het is een veelzijdige en makkelijke bamboe. Een plaats in de zon
is ook geen probleem.
Op een zonnige plaats verkleuren de blauw/groen kleurige stengels
naar purper.
Als geheel heeft deze bamboe een zeer mooie uitstraling en
contrasteert schitterend met de vele kleurverschillen in blad, stengel en
schutbladeren.
Tot in de winter toe is dit een lust voor het oog.
Erg lang is deze bamboe nog niet bekend, in de 90er
jaren werd deze bamboe in Europa geïntroduceerd.
Het lange smalle blad van de Fargesia scabrida is glanzend. De
schutbladeren hebben een opvallende oranje/kaki kleur.
In het vroege voorjaar ontspruiten de nieuwe scheuten, deze zijn
vrijwel identiek dan die van de Fargesia robusta en tevens behaard. De nieuwe
scheuten hebben een oker/rode kleur.
De uitbreiding van de plant geschiedt door polvormige groei en de
Fargesia scabrida krijgt een brede pol, vergelijkbaar met de Fargesia
rufa.
De Fargesia scabrida woekert niet en u heeft dus
geen
wortelbegrenzer nodig.
De winterhardheid is goed en vergelijkbaar met de Fargesia Robusta
Campbell.
De
Fargesia robusta "Wolong" is geschikt voor kuip, maar komt ook goed als solitair
tot zijn recht.
Zeker ideaal voor het creëren van privacy of een intieme hoek in
uw tuin, zonder dat hierbij een wortelbegrenzer nodig is zoals bijvoorbeeld bij
de Phyllostachys soorten.
Ook op warmere plaatsen is deze bamboe goed geschikt. Indien de
Fargesia robusta geen middagzon heeft is dit zeker niet erg, hij groeit zelf
beter in een plaats waar hij half schaduw heeft.
De
Fargesia robusta Wolong heeft enige overeenkomsten met de Fargesia robusta
"Campbell". Echter is de Fargesia robusta Wolong van de Robusta-achtigen
diegene met het grootste blad en de snelste groei.
Planten van 4 jaar oud zijn al 3 meter hoog, na 6 jaar 450
cm!
Deze bamboe is ook polvormend en niet woekerend, groeit
aaneengesloten en kan daarom ook heel goed voor hagen en afscheidingen gebruikt
worden.
De pollen worden goed 2 meter in doorsnee. Nieuwe
scheuten worden van februari tot juni gevormd en zijn behaard.
Het is een mooie Fargesia robusta soort met zijn grote
donkergroene glanzende bladeren en diep groene stengels welke een diep contrast
geven. Mede door het grotere blad heeft deze bamboe een tropisch uiterlijk. De
bladstengels hebben soms een oranje/rode schijn.
In de winter blijft deze bamboe ook mooi groen en verliest geen
blad. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met recht
opgaande stengels.
De stengels worden tot 2 cm in doorsnee.
Van de Fargesia soorten is dit wel onze favoriete keuze als u een
grote bamboe zoekt die niet woekert.
Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer
nodig.
De Fargesia robusta "Pingwu" is geschikt voor kuip, maar komt ook goed als
solitair tot zijn recht. Ook op warmere plaatsen is deze bamboe goed geschikt.
De Fargesia robusta "Pingwu" heeft enige
overeenkomsten met de Fargesia robusta "Campbell".
Deze bamboe is ook polvormend en groeit aaneengesloten en kan
daarom ook heel goed voor hagen en afscheidingen gebruikt worden.
De pollen worden ongeveer 150 cm in doorsnee. Plant wordt al enige
jaren middels weefselkweek vermeerderd. Nieuwe scheuten worden van februari tot
juni gevormd.
Het is een mooie Fargesia robusta soort met wit/gele schutbladeren
en diep groene stengels welke een diep contrast geven. Het schutblad valt er in
de regel in de winter af.
De groene glanzende bladeren zijn lang en smal tot 8
cm lang en
blijven
in de winter goed zitten. Deze zijn iets lichter van kleur dan die van de
Fargesia robusta "Campbell".
In de winter blijft deze bamboe ook mooi groen en verliest geen
blad.
Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met
rechtopgaande stengels.
De stengels worden tot 2 cm in doorsnee. Tevens woekert deze
bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig.
De Fargesia robusta "Campbell" is geschikt voor kuip, maar komt ook goed als
solitair tot zijn recht. Ook op warmere plaatsen is deze bamboe goed geschikt. Deze bamboe is polvormend en groeit zeer aaneengesloten en kan daarom ook heel
goed voor hagen en afscheidingen gebruikt worden.
De pollen worden ongeveer 150 cm in doorsnee.
Het is een mooie Fargesia robusta soort met witte schutbladeren en
diep groene stengels welke een diep contrast geven.
Het schutblad valt er in de regel in de winter af.
De groene glanzende bladeren zijn lang en smal tot 8 cm lang en blijven in de
winter goed zitten. Aan de onderzijde van het blad zit een blauwe waas.
In de winter blijft deze bamboe ook mooi groen en
verliest geen blad.
Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met
rechtopgaande stengels.
De stengels worden flink voor een Fargesia, ongeveer 1,5 tot 2 cm
in doorsnee. Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer
nodig.
De Fargesia nitida "Great Wall" is geschikt voor kuip en volle grond, alleen als
solitair komt deze bamboe het beste tot zijn recht.
De pol wordt niet veel groter dan 1 meter in
doorsnede en is daarmee een ideale bamboe voor de wat kleinere tuin. De hoogte
van de Fargesia nitida "Great Wall" is tussen de 250 en 300 cm.
Het is een vrij nieuwe bamboe en men kan voor de komende 80 tot
120 jaar zeker uitsluiten dat deze gaat bloeien. Zaailingen van deze nieuwe
generatie komen van het eiland Man. Hiermee is men verder gaan kweken.
De Fargesia nitida Great Wall is een kloon van de Fargesia
nitida die van oorsprong in 1890 uit China kwam. Middels weefsel kweek is de
nieuwe soort vermenigvuldigd.
Deze bamboe heeft uitzonderlijk mooie overhangende volle halmen en is een
elegante verschijning. Het kleur van het blad is grijs/groen.
De halmen zijn donker paars/groen van kleur.
In de winter blijft ook deze bamboe mooi groen. Na een aantal jaar
is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende stengels.
De stengels worden ongeveer 1 cm dik. Tevens woekert deze bamboe
niet en is geen wortelbegrenzer nodig.
De
Fargesia murieliae "Super Jumbo" is zeer geschikt als solitair en als haag.
Deze Fargesia murieliae Super Jumbo stamt uit Denemarken en is afkomstig
van kwekerij Thyme en kwam eind jaren 70 naar Nederland.
Deze bamboe plant blijft onder de 350 cm en heeft grijs/blauwe
stengelscheden zijn mooi opgaand en het blad is lichtgroen van kleur.
Een jonge Fargesia murieliae Super Jumbo heeft nog
heldergroene wit berijpte stengels, deze verkleuren naar mate hij ouder wordt
naar geel/groen. Ook de winterhardheid is zeer goed te noemen van deze
bamboe.
Het is één van de meest gebruikte bamboe die men zoal in tuinen
tegen komt.
In de winter blijft de bamboeplant mooi groen.
Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met
overhangende stengels.
De stengels worden ongeveer 1 cm dik. Tevens woekert deze bamboe
niet en is geen wortelbegrenzer nodig.
De
Fargesia murieliae "Simba" is geschikt als solitair en als lage haag, of
kuipplant. Als solitair komt de Fargesia murieliae Simba het beste tot zijn
recht.
De Fargesia murieliae Simba stamt uit Denemarken
en is afkomstig van kwekerij Thyme.
De kweker is er in geslaagd een zwakkere groeivorm te kweken, die
minder hard groeide en kleiner bleef dan de Fargesia murieliae Jumbo.
Hij blijft onder de 200 cm en heeft grijs/blauwe stengelscheden
zijn mooi opgaand en het blad is fris groen van kleur.
Een jonge Fargesia murieliae Simba heeft nog heldergroene wit
berijpte stengels, deze verkleuren naar mate hij ouder wordt naar geel/groen.
Ook de winterhardheid is zeer goed te noemen van
deze bamboe. Het is één van de meest gebruikte bamboe die men zoal in kleine
tuinen tegen komt.
In de winter blijft de murieliae mooi groen. Na een aantal jaar is
het een mooie volle compacte bamboe bos met overhangende stengels.
Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig,
plant is zoals alle Fargesia soorten polvormend.
De
Fargesia murieliae "Joy" is tevens zeer geschikt voor kuip, als kleine solitair
en is een kleine murieliae soort. Deze bamboe heeft zijn oorsprong in Nederland
werd midden 90'er jaren gekweekt.
Het is een langzaam groeiende plant die pas na enkele jaren zijn
definitieve hoogte bereikt.
De plant groeit op een oppervlakte van 1m2 en heeft
weinig ruimte nodig. De groeivorm is bijna rond en het wordt een volle struik.
De stengels zijn dun en groen van kleur. Het blad is licht groen
van kleur, klein en langwerpig van vorm.
Ook de winterhardheid is zeer goed te noemen van deze bamboe. In
de winter blijft de Fargesia murieliae Joy mooi groen.
Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer
nodig.
Deze
Fargesia murieliae (nieuwe generatie) is gegarandeerd
bloeivrij
voor de komende 80-100 jaren. Medio de 90er jaren raakte de Fargesia murieliae
overal in bloei met als gevolg dat deze soort vrijwel verdwenen was.
Voor de grote bamboebloei zijn er in Duitsland
enkele zaailingen van de Fargesia murieliae geobserveerd en geselecteerd. Dit
gebeurde van planten die eind jaren tachtig uit Denemarken afkomstig waren.
De stengels zijn redelijk dik en groen kleurig waarvan de toppen
een rode kleur hebben.
Het blad is fris groen van kleur, redelijk groot en langwerpig van
vorm. Er wordt al vroeg in het jaar nieuw blad gevormd.
Is van onder tot boven dichtbossig en groeit polvormend.
Ook de winterhardheid is zeer goed te noemen van
deze
bamboe.
In de winter blijft de Fargesia murieliae mooi groen.
Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer
nodig.
Deze
Fargesia denudata "Lancaster 1" is geschikt voor kuip en volle grond, alleen als
solitair komt deze Fargesia denudata het beste tot zijn recht.
De pol wordt niet veel groter dan 1 meter in doorsnede en is
daarmee een ideale bamboe voor de wat kleinere tuin. De hoogte blijft onder de
300 cm en heeft iets kleiner sierlijk blad dan van de Fargesia murieliae wat
licht groen van kleur is.
De
stengels zijn in het begin groen kleurig, later licht geel van kleur maar kunnen
naar diep geel verkleuren indien hij op een zonnige plaats staat.
Deze bamboe werd in de begin jaren 90 geintroduceerd door Roy
Lancaster.
In de winter blijft ook de Fargesia denudata "Lancaster 1" mooi
groen. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met
overhangende stengels.
De stengels worden ongeveer 1 cm dik. Tevens woekert deze bamboe
niet en is geen wortelbegrenzer nodig.
De Fargesia
angustissima ook bekend onder de naam Borinda angustissima.
Deze mooie volle en compacte bamboe krijgt halmen van circa 2 cm
doorsnede.
In eerste aanleg zijn de jonge halmen nog blauw van kleur, maar
naar mate ze ouder worden verkleurd dit naar groen, oudere halmen verkleuren
naar geel.
De groei van de halmen is in eerste aanvang licht schuin en verder
in het groeiproces minder schuin tot bijna recht.
De kruinen hangen licht over, deze bamboe verdraagt snoei.
Het blad van deze bamboe is fijn en smal en
langwerpig. Het bladerdek is
dik en
gesloten, ideaal om bijvoorbeeld de schutting of een muur te
blinderen.
In de winter blijft ook de Fargesia angustissima mooi groen. Na
een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende
stengels.
Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer
nodig
De
Chimonobambusa quadrangularis wordt ook wel de vierkante bamboe genoemd. De
andere
latijnse
naam zoals deze genoemd wordt is Tetragonocalamus quadrangularis.
Deze bamboe is redelijk zeldzaam. Met zijn zilver/groene vierkante
stengel komt deze bamboe soort zeker niet in veel tuinen voor.
De stengels kunnen een doorsnede van 4 cm halen en zijn groen van
kleur. Oudere stengels worden langzaam geel van kleur.
Jonge stengels in de volle zon kunnen tot bijna zwart
verkleuren.
Op de ringen rond de knopen zitten kleine puntige aanzetten die
aanvoelen als kleine tanden.
De groeihoogte zit ergens tussen de 2 en 4 meter in ons klimaat.
Op warme beschutte plaatsen kan deze soort wel tot
7 meter hoog worden, bijvoorbeeld in Japan zijn hiervan voorbeelden.
Het blad van de Chimonobambusa quadrangularis wordt circa 20 lang
en is donker groen van kleur. Deze smalle glanzende bladeren hangen als een
bladerdeken naar beneden.
Deze bamboe kan prima als solitair geplant worden. Mede door zijn
volle groei kan er privacy in uw tuin gecreërd worden.
Wortelbescherming is noodzakelijk voor deze woekerende
soort.
De
Brachystachium densiflorum wordt ook de Semiarundinaria densiflorum genoemd.
De halmen van deze bamboe zijn glanzend groen van kleur en zeer
sterk.
Jonge halmen worden indien aan de zon bloot gesteld roodachtig van
kleur. Ze kunnen een doorsnede van 2 cm halen.
De groei is recht opgaand waarbij de toppen ligt
overhangen.
Jonge scheuten schieten uit vanaf mei tot in de zomer.
Het sterke blad is vol groen van kleur en licht gedraaid.
Deze
bamboe krijgt een zeer dichte bladmassa.
De Brachystachium densiflorum heeft graag een hoge
luchtvochtigheid, dit is echter geen vereiste. Ideaal te gebruiken om inkijk in
uw tuin te elimineren wanneer deze geplant wordt in een haag. Maar ook als
solitair of kuipplant is deze bamboe prima te gebruiken. Deze bamboeplanten
woekeren en het is raadzaam een wortelbegrenzer te gebruiken.
De Borinda
angustissima ook bekend onder de naam Fargesia angustissima.
Deze mooie volle en compacte bamboe krijgt halmen van circa 2 cm
doorsnede.
In eerste aanleg zijn de jonge halmen nog blauw van kleur, maar
naar mate ze ouder worden verkleurd dit naar groen, oudere halmen verkleuren
naar geel.
De groei van de halmen is in eerste aanvang licht schuin en verder
in het groeiproces minder schuin tot bijna recht.
De kruinen hangen licht over, deze bamboe verdraagt snoei.
Het blad van deze bamboe is fijn en smal en
langwerpig. Het bladerdek is
dik en
gesloten, ideaal om bijvoorbeeld de schutting of een muur te
blinderen.
In de winter blijft ook de Borinda angustissima mooi groen. Na een
aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende
stengels.
Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer
nodig
De Bashania
fargesii is de sterkst woekerende bamboe die er is. Deze soort is zeer geschikt
voor beplanten van grotere plaatsen van 10 tot 20 vierkante meter.
De eerste jaren worden er onder de grond meer rhizomen aangemaakt
dan halmen boven de grond. Echter hierna gaat de groei van deze soort zeer hard.
De wortels gaan zelfs naar een diepte van 50 tot 65 cm, dus een
wortelbegrenzer van minimaal 70 cm hoogte is nodig om deze bamboe binnen de
grenzen te houden.
In de bergen van verspreidt over heel China tot een hoogte van
2500 meter groeit de Bashania fargesii. Deze bamboe is dan ook zeer
winterhard.
De halmen worden in ons klimaat tot 8 meter hoog en krijgen een
doorsnede van circa 5 cm. De kleur van de jonge halmen is groen en verkleurd
later naar grijs/groen.
Zo kunnen op de oudere halmen ook wit/grijze vlekken verschijnen.
Het blad is blauw/groen tot groen en zijn sterk en glanzend, deze
worden tot 20 cm lang en circa 2 cm breed.
De Bambusa
vulgaris is een tropisch bamboesoort is niet winterhard en dient derhalve in ons
klimaat het beste als kuipplant gehouden te worden.
De stengels zijn geel van kleur met verticale groene
strepen (lijkt veel op de Phyllostachys Vivax, die wel winterhard is) en groeien
vanuit een stevig wortelgestel uit in een struik van openslaande stengels.
De grote van deze bamboe hangt af van de grote van de kuip waarin
hij al dan niet wordt verpot.
Wordt veelal binnen gehouden als kamerbamboe, de
dikke geel/groene stam
is een
opvallende verschijning in de woonkamer.
Doet het zeer goed binnenshuis. Stengels kunnen geknipt worden op
de gewenste hoogte waarop een frisse groene toef uitgroeit.
Perfect te snoeien bamboe die prima op maat gehouden kan worden.
Is een prima bamboe voor binnenshuis en hier gaat de voorkeur ook
naar uit.
Deze bananensoort, de Ensete glaucum wordt redelijk groot. Vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m september wat de groei ten goede komt. In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur van net boven het vriespunt is geen probleem. Is minder winterhard dan de Musa basjoo, echter ondanks dat is de ensete glaucum redelijk vorst tolerant. Hiermee wordt bedoeld dat de plant nadat deze door de vorst is afgevroren in het voorjaar weer vanuit de wortels terug komt. Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond de banaan afdekken met een laag mulch (zoals boomschors bijv.) aanbrengen zodat de vorst de wortels niet aantast. De stam zal geheel afvriezen en komt in het voorjaar weer terug. Echter zo zal uw banaan nooit zijn volle omvang kunnen ontwikkelen. Wilt u de banaan groter terug hebben het volgende jaar dan dient men de stam goed te isoleren m.b.v. een rietmat, stro, etc. Is echter ook goed te houden in een grote kuip. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m september een gift mes. De kuip overwinteren bij een temperatuur van +2 graden of hoger. Of anders de banaan uit de volle grond en de kluit in een vuilniszak of grote pot. Kluit tegen het droge aan houden en laat hem vorstvrij in een schuur/garage staan. Voorjaar, vanaf april weer in de volle grond, dit verdient de voorkeur. Winterhardheid zone 8b (-10°C).
De Ensete ventricosum "Maurelli" is een aparte bananensoort met bijzonder mooi gekleurd blad. Deze bananensoort wordt niet erg groot, in ons klimaat in een kuip ruim 2 meter. De Ensete Ventricosum Maurelli vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m september wat de groei zeker ten goede komt. Het blad van deze banaan is werkelijk fantastisch, schitterende recht opgaande bladeren. De bovenzijde van het blad is groen tot donkerpaars gekleurd, de onderzijde donkerrood tot fel rood. De stam is vrij dik, in verhouding dikker dan van andere bananensoorten. De omtrek van de stam kan wel naar 2 meter groeien. Deze banaan is een echte aanwinst voor op het terras en daarbij is de Ensete ventricosum "Maurelli" ook prima te houden in een grote kuip. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m augustus een gift mest. De kuip overwinteren bij een temperatuur van +6°C of hoger, en terughoudend water geven (kluit in de winter tegen het droge aanhouden). Winterhardheid zone 11 (+4°C).
GEGEVENS: * Min. temp +4°C * USDA zone 11 * Zonnig, half schaduw * Kuipplant * Oost Afrika * Groei snel * Hoogte 250 cm * Bijzonder dikke stam - mooie rode bladeren
De Musa basjoo wordt in Japan (Ryukyu Eilanden) gehouden voor zijn vezels waarvan o.a. boeken gebonden worden. Van oorsprong komt de Musa basjoo uit China. Deze bananensoort wordt groot, net als de Ensete glaucum. Natuurlijk vraagt deze banaan veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m september. Dit vertaald zich dan direct in een zeer explosieve groei. Dit is de meest verkochte winterharde banaan. In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur boven het vriespunt is geen probleem. Deze Musa basjoo is de meest winterharde banaan die er bestaat. Wij hebben er ieder jaar een stel in de volle grond staan. De oude moederplanten overleefde de winter niet. Echter verschenen in april weer nieuwe scheuten vanuit de wortels. Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond de banaan afdekken met een laag mulch zodat de vorst de wortels niet kan aantasten. Want vanuit de wortels moet de banaan in het voorjaar weer terugkomen. Bij temperaturen onder +5 graden, stopt de groei van de banaan, bij -2 graden vriezen de bladeren kapot. Bij nog lagere temperaturen vriest de stam in en verdwijnt uiteindelijk helemaal. Wilt u de banaan groter terug hebben het volgende jaar dan dient men de stam goed te isoleren m.b.v. stro, en rietmatten etc. Even de overgebleven bladeren afknippen en de stam luchtig inpakken maar ruim inpakken. Wij zelf geven er de voorkeur aan om de Musa basjoo uit te graven en in een kuip te zetten. Indien uw Japanse vezelbanaan te hoog is geworden om binnen te overwinteren dan kunt u gerust de stam afsnijden op een lengte die wel past. Nu terug houdend zijn met water geven als de banaan koel overwintert. Op de grond kunt u in het voorjaar bijvoorbeeld een laag oude paardenmest of koemestkorrel strooien. De plant zal nu vanuit de behouden stam gaan groeien en nog groter worden als het jaar ervoor, of indien u hem overwinterde in een kuip terug planten in de grond. Het is zelfs mogelijk de Musa basjoo aan het bloeien te krijgen. Hierna zal de plant echter wel afsterven, maar vanuit de rhizomen komen nieuwe planten uit de grond. Dit proces blijft zich herhalen. De bananen van deze soort zijn niet eetbaar. Wel die van de Musa sikkimensis die zeker zo groot wordt, deze zijn ook leverbaar. De Musa basjoo is echter ook goed te houden in een grote kuip als kuipplant. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m juli een gift organische-, of vloeibare mest. U zult versteld staan van de groeiwijze van de Musa basjoo, hij kan bladeren ontwikkelen van wel 1,50 meter lengte. Deze banaan is een aanrader voor uw tuin voor het inrichten van een tropisch hoekje. Moet als het kan wel een beetje beschut tegen de wind staan, anders kan het blad scheuren (dit is verder niet schadelijk voor de banaan). Winterhardheid zone 6b (-20°C). GEGEVENS: * Min.temp -20°C * USDA zone 6b * Zonnig, half schaduw * Kuipplant, volle grond * China, Japan * Groei snel * Hoogte 4 meter * Exotisch accent - tuinbanaan
De Musa nana is een kleine bananensoort en is een ideale plant om in een kuip te houden. Deze Dwergbanaan heeft een redelijk compacte bladgroei. Verlangt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m september. Deze banaan krijgt kleine scheuten aan de stam waaruit nieuwe planten groeien. Kan hoge temperaturen goed weerstaan. In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur boven het vriespunt is voldoende. Winterhardheid zone 9b (-2°C).
Gegevens: * Min. temp. -2°C * USDA zone 9b * Zonnig, half schaduw * Kuipplant * Zuid-Oost Azië * Groei snel * Hoofte 180/200 cm * Ideale kuipplant - blijft klein
Hoe kunt u het beste uw banaan planten en waar. Hoe nu verder, wat voor voeding, hoe vaak hoeveel. Het blad is lelijk geworden, wat nu te doen. Hoe krijg ik een banaan door de winter heen? Hieronder krijgt u informatie om uw bananen de beste verzorging te geven.
VERZORGING BANANEN
STANDPLAATS Een warme beschutte plaats is voor bananen ideaal. Beschut omdat u zo het blad langer heel houdt. Anderzijds is gescheurd bananenblad ook een mooie verschijning en doet het natuurlijk aan.
AANPLANTEN VOLLE GROND OF ALS KUIPPLANT Wij hebben een eigen substraat (potgrond) voor palmen en mediterrane planten. Dit substraat is ideaal voor de plant in de kuip en bevat alle nodige organische stoffen. Ook voor het aanplanten in de volle grond is een basis van dit organische substraat in het plantgat bevorderlijk voor de plant en geeft hem een goede start. Ook is hiermee een goed gedraineerde ondergrond voor de banaan gewaarborgd.
VOORJAAR Bananen die uit de winterstalling komen kunnen er verschrikkelijk uitzien. Geef de moed en de banaan niet te snel op. Zodra het warmer wordt zal het ene na het andere nieuwe blad weer verschijnen. Bladluis kan optreden als de plant teveel water heeft gehad voor een langere periode of in het vroege voorjaar op het nieuwe blad. Hieraan gaat de plant niet ten onder en bestrijding is simpel:
Natuurlijk vijanden van de luis zijn: * Lieveheersbeestjes * Vogels
Niet chemische bestrijding: * zeep en spiritus oplossen in een ruime hoeveelheid water (20 gram zachte zeep, 10 gram spiritus op 1 liter water). Dit op de luizen sproeien, waardoor ze sterven.
Chemische bestrijding: * Deze bestrijdingsmiddelen zijn tegen verschillende soorten luis, witte vlieg etc. zijn ook regulier te verkrijgen.
SNOEIEN Verdorde en lelijk blad gewoon weg knippen. Er komt iedere week weer nieuw blad bij in de zomer. Voordat u de banaan in de winterstalling plaatst kunt u al het blad weg snijden. Is de banaan dan nog te hoog, bijvoorbeeld de Musa basjoo of Musa sikkimensis worden behoorlijk groot, dan snijdt u gewoon de stam af op de hoogte die wel past. In het voorjaar zal vanuit de kern van de stam weer nieuw blad groeien. Op deze manier kan de Basjoo in het 3e of 4e jaar een bloem gaan geven.
ZOMER Tijdens hete dagen zeker niet vergeten een extra gift water te geven. Bananen houden van veel water en groeien lekker snel als u wat extra geeft.
BEMESTING Geef de banaan iedere keer bij een gietbeurt van april t/m september wat vloeibare mest. Onkruidvrije koemestkorrel of Culterra kunt u om de twee weken wat toevoegen. Kijk uit met kunstmest, want een beetje teveel is voldoende om de wortels te laten verbranden. Veel mest betekend altijd veel water. En bananen hebben graag van alles veel!
BLADVERKLEURING Geel blad bij een banaan is vaak te wijten aan te weinig bemesting en/of water. Ook kan uw banaan eerst in de kas gestaan hebben en vervolgens in de volle zon waarna verkleuring optreedt. Om dit te voorkomen kunt u beter de banaan de eerste 2 weken even uit de volle middag zon houden.
De Musa rubra, of ook
wel Rode dwergbanaan genoemd is een ideale banaan om binnen of op het terras te
houden. Hij wordt niet groter dan 2 meter en draagt in het tweede jaar rode
eetbare banaantjes met oranje vruchtvlees.
Deze banaantjes smaken zeer goed. Eerst komt er een oranje/rode
bloem, als die is uitgebloeid verschijnen de vruchten.
De stam van de Musa rubra wordt rood van kleur wat
ook een aparte verschijning is. Hij kan in de zomer gewoon buiten staan in de
zon of half schaduw.
Van april t/m september bemesting geven.
Dan mag Musa rubra zoals iedere banaan op tijd zijn mest en water
krijgen.
Tevens kan de Musa rubra goed tegen de wind, hij heeft redelijk
taai blad.
Wordt het weer kouder dan kan hij naar binnen verhuizen. Wel op
een plek waar nog wat licht is. Het is daarom beter om de Musa rubra in een kuip
te houden en dan boven het vriespunt overwinteren.
In de winter weinig water geven tot dat de groei weer begint in
april.
Als hij in een verwarmde serre komt te staan mag iets meer water
gegeven worden en een klein beetje voeding om de twee weken.
De Musa sikkimensis is nog
niet zo gek lang geleden ontdekt. Deze banaan is net zo winterhard
als de Musa
basjoo. Hij komt voor aan de voet van de Himalaya tot op een hoogte van 2000
meter in het Sikkem gebied waar sneeuwt en vriest.
De bananen van de Musa sikkimensis zijn eetbaar, maar of het ooit
tot het dragen van grote vruchten komt is maar zeer de vraag.
Ten eerste duurt het drie jaar voordat de
Darjeelingbanaan op zijn vroegst gaat bloeien, dan is de vruchtzetting nog
afhankelijk van de zomer die we hebben. Is het een zomer zoals in 2006 dan is de
kans op eetbare vruchten zeer wel aanwezig, maar groot worden ze niet in ons
klimaat.
Ook mooi van deze soort is dat het blad aan de onderzijde naar
bordeauxrood verkleurd en aan de bovenzijde mooi diep groen blijft met een
tijgerprint. De bladeren zijn ook sterker dan die van de Musa basjoo en beter
bestand tegen de wind.
Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond
de banaan afdekken met een laag mulch zodat de vorst de wortels niet kan
aantasten. De stam zal geheel afvriezen en komt in het voorjaar weer terug
indien de vorst niet te diep in de grond komt.
Bij temperaturen onder +5ºC graden stopt de groei van de banaan,
bij -2ºC graden vriezen de bladeren kapot. Bij nog lagere temperaturen vriest de
stam in.
Wilt u de banaan groter terug hebben het volgende jaar dan dient
men de stam goed te isoleren m.b.v. stro, en rietmatten etc.
Even de overgebleven bladeren afknippen en de stam luchtig
inpakken (niet met noppenfolie, ventileert niet en veroorzaakt rotting).
U kunt er voor kiezen om eventueel nog extra verwarming in de vorm
van lichtslang an te leggen.
Op de grond kunt u in het voorjaar bijvoorbeeld een laag oude
paardenmest of koemestkorrel strooien. De plant zal nu vanuit de behouden stam
gaan groeien en nog groter worden als het jaar ervoor.
Het is zelfs mogelijk de Musa sikkimensis aan het bloeien te
krijgen. Hierna zal de plant echter wel afsterven, maar vanuit de rizomen komen
nieuwe planten uit de grond. Dit proces blijft zich herhalen. Het wordt een mooi
vol perk na verloop van tijd.
Is echter ook goed te houden in een grote kuip. Geef in de zomer
dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m september een gift
organische- (koemestkorrel), of vloeibare mest.
Deze banaan is een aanrader voor uw tuin voor een tropische
uitstraling. De Musa sikkimensis komt in het voorjaar iets langzamer op gang dan
de Musa basjoo, maar eenmaal in de groei dan gaat het hard!
De Musa velutina is
een kleine bananensoort is een ideale plant om in de kuip te houden, blijft
relatief klein.
Vraagt veel
water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m september wat de groei
en bloei ten goede komt. Want bloeien doet hij iedere zomer wordt en dat in het
eerste jaar al.
In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur net
boven het vriespunt is geen probleem. Is beter koude resistent dan de Musa nana.
Overwinteren in de volle grond is niet aan te bevelen, hou hem als
kuipplant.
Zo groot wordt
hij ook niet deze Roze dwergbanaan, maximaal 200 cm.
Indien uitgebloeid krijgt de Musa velutina weer nieuwe scheuten
die volgend jaar ook weer gaan bloeien.
Na de bloei krijgt de Musa velutina kleine roze banaantjes die
eetbaar zijn, echter de smaak van de Musa rubra is beter.
Een banaan als deze op het terras geeft een extra exotische
uitstraling.
Echter als u een banaan voor de volle grond zoekt, kan men beter
kiezen voor de Musa basjoo of Musa sikkimensis.
De Musella lasiocarpa of Chinese lotusbanaan is een sierbanaan en blijft
redelijk klein. Vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april
t/m september wat de groei en eventuele bloei ten goede komt.
In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur van
+5ºC of warmer is ideaal, de Musella Lasiocarpa (ook wel heilige Lotus genoemd)
matig winterhard. Hij komt in zijn natuurlijke habitat voor in de bergen van
Yunnan (Tibet) tot op een hoogte van 2500 meter.
Echter de combinatie van een natte strenge winter kan funest zijn.
Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond de banaan
afdekken met een laag mulch (zoals boomschors bijv.) aanbrengen zodat de vorst
de wortels niet aantast.
De stam zal geheel afvriezen in een strenge winter. Indien de stam
kapot vriest moet de banaan weer van voor af aan beginnen en zal het in het
komende jaar geen bloem aanmaken.
Echter dit kan men voorkomen door alleen de stam in te pakken met
een rietmat of stro en klimaatdoek (eventueel met verwarming in de vorm van
lichtsnoer).
Alvorens even de bladeren naar binnen vouwen of verwijderen. Nu
zal de stam de winter goed doorkomen en vanaf het voorjaar vanuit de stam verder
groeien.
Ga anders op zeker en hou de Musella lasiocarpa als kuipplant. Hij
heeft geen grote kuip nodig en zit zelfs graag in kleine pot. Laat hem boven het
vriespunt overwinteren.
Nu is de kans ook heel groot dat u hetzelfde jaar getuige bent van
de schitterende bloeiwijze van de Lasiocarpa.
Namelijk na 3 jaar komt er een dikke bloemstengel uit de stam waarop een enorme
gele bloemknop schittert die een doorsnee heeft van ruim 20 cm.
Deze bloeit 4 tot 5 maanden en verspreidt een heerlijke geur. Soms
bloeit de Chinese lotusbanaan wel tot 1 jaar.
Vlinders en bijen zijn dol op deze bloem welke vol zit met
heerlijke nectar. Deze bananensoort geeft een extra exotische uitstraling aan uw
tuin en zal menig bezoeker doen verbazen.
Overwinteren dan bij een temperatuur van +5ºC is ideaal.
Winterhardheid zone 8b (-10ºC).
GEGEGEVENS:
Min. temp -10ºC
USDA zone 8a
Zonnig, half schaduw
Kuipplant
Yunnan, Tibet, China
Groei snel
Hoogte 150 cm
Schitterende bloem - bloeit lang -
makkelijke kuipplant
In het begin van de winter kan men
de minder winterharde palmen in de volle grond inpakken. Op de conventionele
manier werd dit in de regel gedaan met rietmatten.
Deze ruim om de stam wikkelen en deze bijvoorbeeld nog extra
vullen met stro (GEEN hooi). Bovenaan worden de bladeren omhoog en bij elkaar
gebonden, hierover komt dan dezelfde bescherming als voor de stam. Vervolgens
schuift men een plasticzak los over de bovenzijde zodat het groeipunt droog
blijft, maar alles toch luchtig is ingepakt. Inpakken geldt alleen voor bepaalde
soorten vederpalmen en waaierpalmen die matig winterhard zijn.
Bij een langere winter kan men ook preventief de andere palmbomen
inpakken.
Op de grond rond de stam komt een nieuwe laag boomschors of blad,
deze houdt de vorst uit de grond rond de wortels. En in het voorjaar houdt dit
het onkruid weg, tevens verteerd het en is het goed voor de palm.
In het voorjaar (half april) kan de
winterbescherming weer weggenomen worden.
Ik persoonlijk geef de voorkeur, indien de palm is ingepakt met
rietmatten, om tijdens de winter uw ingepakte plant af en toe als de
temperaturen het toelaten uit te pakken.
Hierdoor hard een plant na verloop van enkele jaren beter af.
Tevens wordt hiermee voorkomen dat schimmel zich kan ontwikkelen.
Indien u uw planten heeft ingepakt met klimaatdoek en lichtslang
dan is dit niet noodzakelijk omdat dit ademt en geen schimmel in de hand
werkt.
INPAKKEN MET KLIMAATDOEK
Wij pakken de palmen en andere exoten in met klimaatdoek en
hieronder wordt dan een lichtslang gedaan om bij strenge-, en/of langdurige
vorst de plant extra bij te verwarmen.
Op deze manier kunt u alle exoten zonder problemen door de winter
krijgen.
Tevens kunt u deze lichtslang aansturen met een thermostaatklok.
Op deze manier hoeft u niet zelf de temperatuur in de gaten te houden en kunt
ook bijv. ook met een gerust hart op wintersport.
Klimaatdoek en lichtslang en andere benodigdheden zoals
thermostaatklokken etc. zijn verkrijgbaar in de webwinkel.
Op de onderstaande foto zijn diverse Butia
eriospatha, Trachycarpus fortunei en Chamaerops humilis ingepakt met
klimaatdoek. Tussen de palm en het klimaatdoek is lichtslang aangebracht. Deze
worden verwarmd door verlichting die automatisch ingeschakeld wordt ingeschakeld
wordt door een thermoklok als het gaat vriezen.
Deze palmen staan al meerdere jaren in de volle grond
en hebben diverse zware winters glansrijk doorstaan!
Palmen in een kuip kunnen op dezelfde manier beschermt worden,
echter men zou om de kuip ook een isolatielaag moeten aanbrengen, i.v.m. het
kapot vriezen van de wortels. Dit kan met bijvoorbeeld een paar lagen
noppenfolie.
Nooit geen noppenfolie om een palm draaien, deze verstikt
onherroepelijk.
(NB. In de handel zijn allerlei zakken met
ritssluiting e.d. te koop. Deze kosten erg veel en isoleren niet! Vaak zijn deze
te kort waardoor de onderzijde van de plant nog blootgesteld wordt aan de de
kou. Laat u niet verleiden door het zogenaamde gemak van de plantenhoezen of
palmhoezen.
Isolatie krijgt u door meerdere lagen aan te brengen
om uw plant. Dit kan met klimaatdoek of vliesdoek, stilstaande luchtlagen
isoleren namelijk.)
Ook
kan de palm in een kuip in een ruimte geplaatst worden waar het rond het
vriespunt is of net er boven. Zorg ervoor dat hij niet helemaal donker staat,
plaatsen bij een raam verdient de voorkeur.
Olijfboom ingepakt
met 6 lagen vliesdoek en een laag noppenfolie, geen verwarming gebruikt (Winter
2009/2010 - 35 dagen vorst met temperaturen tot -19ºC).
Wees in de winter zeer spaarzaam met water geven, de kluit kan
beter iets te droog zijn dan te nat.
Ook voeding is niet nodig als de plant koel wordt weggezet in de
winterstalling, onder de +6ºC staat de groei van de meeste palmen nagenoeg stil.
Alleen planten die warm overwinteren kunnen volstaan met de halve
dosering bemesting.
Na de aankoop van vaak toch wel een dure palm is het wel raadzaam de
onderstaande informatie in het achterhoofd te houden om uw aanwinst zo gezond
mogelijk te houden. Een sterke palmboom heeft in de winter ook veel meer
overlevingskracht.
verzorging palmbomen
STANDPLAATS
Ligging op het zuiden is optimaal. In ieder geval niet op de
noord-oost zijde (in het open veld) in de winter i.v.m. de koude. Op een
beschutte plaats maakt maakt het niet veel uit waar de palm geplant gaat
worden.
Echter een plant die graag in de zon staat ook zoveel mogelijk
daar plaatsen.
Dit heeft te maken met het aanmaken van suikers die de planten
weer beter winterhard maken. Voor een Trachycarpus maakt het in groeisnelheid
weinig uit of hij veel of weinig zon heeft.
Hoeveel zon is goed voor de palm? Plaats hem op een zonnige,
half-schaduw of schaduwrijke plaats.
Staat de plant redelijk beschut tegen harde wind i.v.m. het
mogelijk kapot waaien van blad.
AANPLANTEN VOLLE GROND OF ALS KUIPPLANT
Wij hebben een eigen substraat
(potgrond) voor palmen en mediterrane planten. Dit substraat is
ideaal voor de plant in de kuip en bevat alle
nodige organische stoffen.
Ook voor het aanplanten in de volle grond is een basis van dit
organische substraat in het plantgat bevorderlijk voor de plant en geeft hem een
goede start.
Ook is hiermee een goed gedraineerde ondergrond voor de palm
gewaarborgd.
VOORJAAR
In het vroege voorjaar, na een langere natte tijd bestaat de
mogelijkheid op schimmel. Deze kan dan in het meest ongunstige geval in het
groeipunt van uw palm aantasten.
Hiervoor zijn diversen middelen te
koop zoals fungicide op basis van koperoxychloride van bijvoorbeeld Baycor
of Sulphon. Hierna het groeipunt inspuiten en
laten drogen.
Echter als u de palm niet inpakt is de kans op schimmel ook veel
kleiner. Moet er toch ingepakt worden dan met het juiste materiaal zoals
klimaatdoek. Deze doek neemt geen water op en ademt zodat de kern van de palm
droog blijft.
Bladluis kan optreden als de plant teveel water heeft gehad voor
een langere periode.
Hieraan gaat de plant niet ten onder en bestrijding is
simpel:
Natuurlijke vijanden van de luis zijn:
Lieveheersbeestjes
Vogels
Niet chemische bestrijding:
Zeep en spiritus oplossen in een
ruime hoeveelheid water (20 gram zachte zeep, 10 gram spiritus op 1 liter
water). Dit op de luizen sproeien, waardoor ze sterven.
Chemische bestrijding:
Deze bestrijdingsmiddelen zijn
tegen verschillende soorten luis, witte vlieg etc. Zijn ook regulier te
verkrijgen.
SNOEIEN
Verdorde bladeren pas in het voorjaar (dus na de winter) snoeien.
In de winter heeft de plant hiervan nog bescherming tegen de koude. Ook krijgt
de palm een extra groeispurt als hij in het voorjaar gesnoeid wordt. Tevens is
de kans bij een flinke snoeibeurt dat hij een bloem aanmaakt groter
(Trachycarpus soorten).
Laat bij het snoeien ongeveer 5-10 cm. aan de stam zitten, niet
tot op de stam snoeien.
Als de plant in de volle grond staat het snoei afval onder bij de
stam op de grond gooien, dit verteerd en komt de bodemgesteldheid ten
goede.
ZOMER
Tijdens hete dagen zeker niet vergeten een extra gift water te
geven. Grotere exemplaren kunnen op één dag makkelijk 10 liter water
verdampen.
Kijk vooral uit voor overbewatering bij bepaalde soorten, niet
iedere palm heeft graag veel water.
BEMESTING
Afhankelijk van de soort kunt u een palm gerust om de 8 weken een
kleine gift mest toedienen. Wij persoonlijk geven de voorkeur aan Fertilizzante
Mediterraneo of Palmbooster
(beide voor extra wortelzetting en groen blad), deze meststoffen zijn niet ook
niet schadelijk voor de wortels. Dit kan wel het geval zijn met normale
kunstmest indien teveel gegeven wordt.
Een palm kan overbemest worden, wees spaarzaam met strooien, houdt
u aan de opgegeven dosering.
Een banaan daarentegen heeft liever iedere 2e week een kleine
hoeveelheid koemest toegediend.
Dit heeft hij ook nodig om in korte tijd tot een forse sterke
plant te groeien, zeker wanneer deze ook nog vruchten aan maakt.
In de loop naar de winter toe zou u half september een gift
vinasse kali kunnen toedienen. Dit hard de plant beter af voor hij de winter
ingaat.
Na eind september GEEN mest meer toedienen.
BLADVERKLEURING
De plant heeft niet tijdig genoeg
zijn portie water gekregen. Is dit niet het geval dan kan het een
tekort aan bemesting (NPK) zijn.
Andere mogelijk is een tekort aan sporenelementen of een verkeerde
Ph-waarde van de grond, bijv. te zuur.
Ook de grondmicroben spelen een grote rol in het gehele
verterings-, en bemestingproces. Advies hierover wordt desgewenst
gegeven.
Als doorgaans met meststoffen bemest wordt zoals beschreven, dan
zullen er niet snel gele bladeren optreden.
Voor een palm zijn sporenelementen
zoals ijzer, mangaan, koper, magnesium en kalium zeer belangrijk en van vitaal
belang tijdens de groeiperiode. Het juiste bemesting advies krijgt uw van ons
bij aankoop van een palm.
De
Bismarckia nobilis komt van oorsprong uit Madagascar en de palm is een juweel om
te zien.
Nobilis
staat voor 'nobel'. De Bismarck palm dankt in de 19e eeuw zijn naam aan een
Duitse kanselier genaamd Prins Otto E.L. von Bismarck-Schönhausen.
De stam wordt grijs/bruin van kleur is aan de onderzijde iets
dikker.
Het blad kan een doorsnede van wel 3 meter krijgen. De kleur is
grijs/blauw van kleur.
De plaats mag een droge standplaats zijn, de palm is redelijk
droogte tolerant. Echter hij groei veel sneller indien hij regelmatige water
krijgt.
Al die voordelen
hebben een nadeel, hij is niet winterhard en moet naar binnen. Zelfs binnen is
deze palm de moeite waard, indien een redelijke luchtcirculatie en een lichte
standplaats is de Bismarckpalm ook in uw woning een pracht juweel. In het
voorjaar (april) weer snel naar buiten op uw terras.
De Brahea armata is een
langzaam groeiende waaierpalm (50 segmenten) is één van de mooiste
in zijn soort.
Hij heeft zilver-blauwe diep ingedeelde bladeren.
Deze palm kan zowel in
de kuip als in de volle grond gehouden worden. Bij extreme hitte in de zomer,
mag deze palm extra water hebben.
Verder verlangt hij niet veel, schrale zandgrond (niet te zuur,
liever licht kalkrijk) en een kleine gift mest om de 4-6 weken in de
zomer.
De Brahea armata is geen goede keuze om als palm
binnenshuis te houden, hij heeft veel zon en ventilatie nodig. Hij groeit onder
alle omstandigheden langzaam. Verder is
kan hij goed
tegen de droogte, maar voor langere tijd bevordert dit niet de groei.
De Brahea armata kan goed gedijen in zones 8a en hoger,
winterhardheid (-10ºC).
De natuurlijke
habitat van de Butia capitata bestaat uit savanne en vergankelijke bossen waar
het moessonklimaat heerst. De mooie dikke stam typeert deze soort en kan wel een
diameter van 50 tot 60 cm cm bereiken.
De hoogte van de palm wordt meer dan 6 meter. In
Argentinië zijn gekweekte exemplaren van 18 meter waargenomen. De Butia capitata
kan niet binnen gehouden worden, deze vereist namelijk zon en goede ventilatie.
Overwinteren binnen is geen
probleem, bijvoorbeeld
als u de de palm in een kuip houdt.
Het is een elegante verschijning met zijn mooie
grijs/groene vederbladeren. Kan als kuipplant gehouden worden maar ook in de
volle grond. In de volle grond in de winter wel licht
beschermen
indien er zich meer dan matige vorst voordoet.
Deze soort stelt verder geen eisen aan de grondsoort.
Deze palmboom kan goed tegen tijdelijke droogte maar heeft graag
wat water in de zomer voor een mooie volle groei. Bemesten mag om de 6
weken.
De Butia capitata kan goed gedijen in zones 8b en hoger
(-8/-10ºC).
De
natuurlijke habitat van de Butia eriospatha bestaat uit savanne en vergankelijke
bossen waar het moessonklimaat heerst. De mooie dikke stam typeert dit soort en
kan wel een diameter van 50 cm bereiken.
De hoogte van de palm wordt meer dan 6 meter.
Deze palmen soort is moeilijker verkrijgbaar, het is voornamelijk
de Butia capitata die verkrijgbaar is.
Deze palm kan niet binnen gehouden worden, vereist namelijk zon en
goede ventilatie. Overwinteren binnen is geen probleem op een koele plaats.
Het is een
elegante verschijning met zijn mooie frisse groene vederbladeren. De palm kan
ook zeer goed als kuipplant gehouden worden maar ook in de volle grond.
Wel in de winter bij langdurige matige vorst van
bescherming voorzien.
Stelt verder geen
eisen aan de grondsoort, als ze maar niet te nat staat in de winter.
Deze palm kan goed tegen tijdelijke droogte maar heeft graag wat
water in de zomer voor een goede groei.
De Butia eriospatha kan goed gedijen in zones 8b en hoger
(-8/-10ºC).
Deze Butia
odorata wordt ook Butia van het strand of Butia de Bahia genoemd. Deze palmboom
is veel voorkomend in Zuid Brazilië waar hij met miljoenen in het wild groeit.
In bijna iedere tuin in Zuid Brazilië zie je de Butia odorata wel staan.
Deskundigen zijn van mening dat het een aparte soort moet zijn en
alleen Butia odorata mag heten. Echter wordt hij ook onder de naam Butia
capitata var. odorata genoemd.
Deze palm is veel kleiner vergeleken met de Butia capitata, de
stam wordt zelden hoger dan 3 meter en de diameter vaak niet meer dan 20/30 cm.
De bladkroon wordt niet groter dan 2 meter. Het is dus een ideale
vederpalm voor de kleinere tuin. Het is daarom niet te begrijpen waarom deze
palm niet in grotere aantallen gekweekt wordt.
Is een
decoratieve palm met zijn mooie grijs/blauwe vederbladeren. Kan zeer goed als
kuipplant gehouden worden maar ook in de volle grond.
Verder stellen deze palmbomen geen eisen aan de grondsoort.
Deze palm kan goed tegen tijdelijke droogte maar heeft graag wat
water in de zomer voor een goede groei.
De Butia odorata kan goed gedijen in zones 8b en hoger (-8/-10ºC).
De Butia yatay
heeft dezelfde eigenschappen als de Butia capitata. Alleen wordt de Butia yatay
wat groter. Zo
zijn de kroon, bladstelen en bladeren een stuk groter.
Van alle Butia palmen doet de Butia yatay het meest tropisch aan
vanwege zijn wat grotere kroon en hogere groei van de stam.
Verder is de bladkleur hetzelfde als die van de Butia capitata.
Deze palmsoort is wat moeilijker te vinden, het is voornamelijk de
Butia capitata die verkrijgbaar is.
De Butia yatay kan niet binnen gehouden worden, deze palmboom
vereist namelijk zon en goede ventilatie.
Kan ook als kuipplant gehouden worden maar zeker ook in de volle
grond. In de winter moeten butia palmen voor de zekerheid wel voorzien worden
van winterbescherming.
Stelt geen eisen aan de grondsoort.
Deze palmen kunnen goed tegen tijdelijke droogte maar hebben graag
regelmatig water in de zomer voor een mooie snelle groei.
Deze schitterende
Butyagrus palm is het resultaat tussen kruising met butia soorten en Syagrus
romanzoffiania.
De Butyagrus heeft dan ook een tropische look en heeft wel wat weg
van de cocospalm (Cocos Nucifera) en heeft een goede kans in ons
klimaat.
Door de kruising is de Butyagrus redelijk winterhard en kan prima
op een beschutte plaats staan.
Eventueel bij meer dan matige vorst de palm voorzien van
bescherming en verwarming.
Alle palmen moeten middels handbestuiving geproduceerd worden. Dit
is een tijdrovende klus en vergt veel arbeid, hetgeen zich weer vertaalt in de
prijs van de palm.
De Butyagrus die wij
verkopen zijn allen afkomstig van Moultrie palms in Florida en zijn handmade
xButyagrus nabonandii.
Deze zijn van uitstekende kwaliteit, zeer
consistent, snelle groeiers en ontzettend mooi.
De Butyagrus uit Brazilië zijn gekruist met moederplant Butia
odorata met Syagrus romanzoffiania, deze krijgen een dunner stam en zijn het
meest sierlijk.
De kruising met de Butia eriospatha wordt de grootste van de
hybriden en is wat zwaarder, maar heeft toch die coconut-look.
Bij temperaturen onder de -6ºC is ons advies de palm van goede
bescherming te voorzien.
Zoals de naam van de Chamaedorea
elegans al doet vermoeden is dit een delicate en elegante kleine palm, welke
voorkomt in de regenwouden van Mexico, Guatemala en Belize.
Deze palmsoort komt van zeeniveau tot 1300 meter hoogte voor.
Er kunnen kleine fel gele bloemen in deze palm
komen, waarvan de clusterstelen nadat ze zijn uitgebloeid oranje tot fel rood
verkleuren
waaraan de zwarte zaden rijpen.
De Chamaedorea elegans wordt ook veel binnenshuis gehouden en is
misschien wel de meest gehouden huispalm van de wereld.
Kan van mei tot oktober op terras of patio staan in half schaduw
(de volle middagzon vermijden).
Middelmatige water geven, niet volledig laten uitdrogen.
De
Chamaedorea microspadix of Bamboe palm groeit aan de voet van de Sierra Madre in
Mexico in de open bossen. Deze groeit in clusters en kan 350 cm hoog en 200 cm
breed worden.
De stengels hebben een diameter van 1,5 cm en zijn diep groen van
kleur. Deze zijn bezet met wit-achtige ringen.
Dit maakt
deze palm zo aantrekkelijk door de onderste bladeren te verwijderen waardoor de
stammen meer in het zicht komen.
Het blad is aan de bovenzijde donker groen en aan de onderzijde
satijnzacht met een zilveren kleur.
De zaden worden diep oranje tot fel rood van kleur en hebben een
diameter van ruim 1 cm. Ze groeien in trossen aan de palm. De bamboepalm krijgt
op jonge leeftijd reeds deze bloeiwijze.
De bamboepalm is de meest winterharde soort in de familie van de
Chamaedorea. Tevens kan deze palm zonder bescherming tot 5 graden vorst
verdragen.
Als het
kouder wordt ontstaat er schade. Wordt er een bodembedekking op de wortels
gedaan, dan schiet de palm in het voorjaar weer uit met nieuwe scheuten vanuit
de wortels.
De Chamaedorea microspadix kan ook heel goed binnenshuis gehouden
worden.
Deze
waaierpalm, de Chamaerops humilis, valt erg op door zijn compacte bladgroei. In
de regel worden deze palmen niet veel groter dan 2,5 - 3 meter in onze
contreien. Deze palm wordt ook de Europese dwergpalm genoemd, afkomstig uit de
streken rond de Middellandse zee.
Op het blad van deze palm zitten stekels, heeft mooi fel groen
compact blad en is een echte aanwinst voor op het terras of een plaatsje in de
tuin.
Deze palm groeit cluster vormig en krijgt vanuit de
onderste stamdelen nieuwe scheuten.
Zo groeien er nieuwe stammen schuin weg vanaf de
onderzijde van de oude stam zodat het een mooie volle meerstammige palm wordt.
De Chamaerops humilis staat het liefst op een plek in de volle
grond waar hij half schaduw heeft. Kan goed tegen hitte en droogte, maar is ook
redelijk winterhard.
Deze
klein blijvende waaierpalm, de Chamaerops humilis Cerifera valt erg op door
zijn compacte bladgroei.
Cerifera staat voor met was bedekt.
Hij lijkt veel op de Chamaerops humilis, maar deze Cerifera heeft
een iets grijzere bladkleur en kleiner blad.
Tevens is deze soort net zo winterhard als de gewone Chamaerops
humilis.
In de regel
worden deze palmen niet veel groter dan 2,5 - 3 meter in ons klimaat.
Tevens groeit de Chamaerops humilis Cerifera langzamer dan de
gewone Chamaerops humilis.
Op het bladstelen van deze palm zitten stekels. Ook
de palmen groeien clustervormig vanuit de onderzijde van de hoofdstam. Hierdoor
groeit ook deze Dwergpalm heel mooi vol en compact.
Mede door zijn iets wat langzame groei en omdat deze palmbomen
niet erg groot worden is het ook een ideale kuipplant.
Deze palmsoort is een echte aanwinst voor op het terras of een
plaatsje in de tuin.
Deze
Chamaerops vulcano is ook een waaierpalm en heeft een nog compactere bladgroei
dan de Chamaerops humilis.
Op het blad van deze palm zitten minder stekels dan zijn
familielid humilis.
Het blad is donkergroen met een witte wasachtige laag wat een
mooi contrast geeft.
De Chamaerops vulcano groeit zeer langzaam, daarom
zijn grotere exemplaren vaak behoorlijk duur.
De herkomst van deze palmen is het kleine eilandje Vulcano iets
ten noorden van het eiland Sicilië.
Kan goed tegen
hitte en droogte maar wat extra water en lichte bemesting in de zomer komt de
groei en mooie fris groene kleur ten goede. Ook deze palmboom groeit in een
cluster en erg compact en vol.
Het is mede door zijn langzame- en compacte groei een ideale
kuipplant. De winterhardheid is redelijk te noemen.
Deze kokospalm is
oorspronkelijk afkomstig van de eilanden op de Grote Oceaan.
Inmiddels wordt de Cocos nucifera in veel tropische
landen (zoals Indonesië, Trinidad, Tobago, Jamaica en Mexico) gekweekt voor de
kokos, olie, hout etc.
De kokosnoten hangen in grote clusters net onder de kroon en het
is met recht een van de meest tropisch aandoende palmen.
De Cocos nucifera is goed bestand tegen zilte grond en groeit ook
in zijn natuurlijke habitat veel aan de parel witte stranden.
In de zomer eens in de maand extra voeding geven en regelmatig
water geven. Als de palm ouder is kan hij goed tegen droogte, maar doet het
beter als hij regelmatig water krijgt.
In de winter geen mest meer geven en minder water dan in de zomer.
Deze exotische palm is zeker niet winterhard, +8ºC
is wel de minimum overwinterings-temperatuur. Een lichte plaats is ideaal en in
de zomer mag hij in de volle zon.
Echter als de palm de winter binnen heeft gestaan en in het
voorjaar weer naar buiten gaat dan de eerste twee weken de palmboom niet in de
volle middagzon plaatsen.
Langzaam verhuizen naar een plaats met meer zon is beter om
bladverbranding te voorkomen.
Een serre voor de overwintering is prima. Ook in een woonkamer is
het mogelijk deze palm te overwinteren. Verder heeft deze palm ook goede
luchtcirculatie nodig.
De
Dypsis lutescens wordt ook onder de naam Chrysalidocarpus lutescens verkocht en
betreft dezelfde soort als Dypsis. Dit komt door het toedoen van Dransfield en
Beentje, twee wetenschappers, die in Madagascar een grote populatie palmen
herzien hebben in de soort Dypsis.
Deze palm is een elegante terraspalm die tot een hoogte van 7
meter kan groeien en krijgt daarbij een stamdikte van ongeveer 7 tot 10 cm.
Echter dit alleen in de vrije natuur, de grote van de palm in een kuip is
afhankelijk van de inhoud van de kuip.
De Dypsis Lutescens komt voor in de diversen zandbanken van
rivieren e.d. Hij komt tevens veel voor in de natte bossen van Oost Madagsascar.
Deze goudpalm heeft graag constant een vochtige bodem en staat het
liefste in lichte schaduw, palm wil graag veel licht, maar niet de hele dag in
de volle zon.
Als de palm wel in de volle zon staat kleurt hij
naar een goud/gele kleur, waaraan hij o.a. zijn naam te danken heeft. Ook mede
vanwege de goud/gele zaden die tijdens de bloei aan de palm verschijnen.
Verder stelt hij geen speciale eisen aan de grondsoort, licht zuur
is optimaal. Het is een zeer makkelijke palm die ook veel als binnenshuis of
kantoor als kamerpalm gebruikt wordt.
Een
volwassen Howea Forsteriana of Kentiapalm kan in het wild wel 15 meter hoog
worden. Gecultiveerde worden hooguit 8 tot 10 meter.
De naam Howea komt van Lord Howe Eiland en Forsteriana is
afgeleid van William Forster, een Australische politicus.
Deze huiskamerpalm wil graag gemiddeld water maar wel regelmatig.
Jonge planten hebben een attractieve uitstraling die
wat weg heeft van een fontein met mooie neerhangende bladeren.
Het is één van de meest populaire palmen voor
binnenshuis. Deze wordt dan ook al meer dan 100 jaar gebruikt voor de vormgeving
binnen in woningen en bedrijven.
Daar staat ze dan in al haar schoonheid ondanks weinig licht en
matige verzorging, maar dat is voor deze redelijk sterke palm geen probleem.
Zelfs in
een kamer met weinig licht doet de Kentia palm het prima.
De kentiapalm kan van mei tot oktober gewoon naar buiten, echter
de eerste paar dagen niet in de zon, hierna langzaam naar half schaduw
verplaatsen of laat de plant in de schaduw staan (altijd de middag zon
vermijden).
Jubaea
chilensis of Chileense wijnpalm komt uit Chili en wordt daar ondermeer gebruikt
voor het maken van palmwijn.
Men wint uit de stam dan het sap waarvan wijn gemaakt wordt.
Hierdoor is de Jubaea chilensis bijna met uitsterven bedreigd en wordt dit niet
meer toegestaan. Deze palm is in Chili nu min of meer een nationaal heiligdom
geworden.
Een volwassen Jubaea chilensis krijgt in zijn natuurlijke
leefgebied één van de dikste stammen van alle palmen, deze kunnen een diameter
halen van 180 cm.
Ook neemt de
Chilipalm genoegen met bijna alle soorten grond en is daarom ook zeer
gemakkelijk als solitair in een tuin te planten. Graag staat hij in de zon, maar
dat is geen pré.
Deze palmboom kan goed tegen de droogte, maar doet het beter als
hij gewoon regelmatig water en voeding krijgt.
De vruchten zijn 2,5 cm groot, geel/oranje van kleur en eetbaar.
De smaak hiervan heeft veel weg van kokosnoot.
De palm groeit in struikvorm op met schitterende vederbladeren die
vrij hard zijn en niet kapot waaien in de wind. In het begin maakt deze palmboom
een knol aan die steeds dikker wordt in omvang, vervolgens groeit hij in de
hoogte en maakt de stam aan.
Het is één van de mooiste en winterhardere soorten van de
vederpalmen.
De Licuala grandis
of Stralenpalm, de solitaire stam van een stralenpalm wordt zelden hoger dan 3
meter en heeft een diameter van 8-10 cm.
De stam van een volwassen stralenpalm is grijs tot wit van kleur.
De bladstengels zijn bedekt met een laag bruine vezels die als het ware om de
stam geweven zijn.
De bladkroon kan een diameter van 2,50 meter bereiken en een
hoogte van 1,50 meter.
De bladeren van deze kamerpalm kunnen 90 cm breed en hoog worden.
Ze hebben een wig-, of diamantvorm en zijn diep
glanzend groen van kleur. Meestal zitten er tussen de 12 en 20 bladeren aan een
palm.
De zaden die na de bloei aan de palm verschijnen zijn fel
oranje/rood van kleur en hebben een diameter van circa 1 cm.
De potgrond mag licht vochtig gehouden worden, om de paar dagen
water geven is geen probleem (grond mag niet uitdrogen). Iedere 4 weken wat
(vloeibare) mest toedienen.
Deze relatief kleine palmen zijn de meest gekozen planten in de
wereld van de horticultuur.
Als palm binnenshuis is hij dan ook prima geschikt. Als hij in het
voorjaar op uw terras mag plaats nemen, dan niet in de volle zon (houd de palm
uit de middagzon, liever heeft deze palmboom wat meer schaduw.)
De Livistona
chinensis, ook de Chinese schermpalm genoemd, is een ideale waaierpalm voor in
de potcultuur. Heeft een mooie grijs/bruine stam en fel groene bladeren tot
glanzend olijfgroen.
Een volwassen palm kan 12 meter hoog worden in de
vrije natuur. De bladerkroon is dan vol (30 tot 50 bladstengels) de kroon kan
dan ruim 5 meter in
diameter
bereiken.
De stam wordt van een volwassen palm 12 meter lang en heeft dan
een diameter van 40 cm.
De Livistona chinensis is in het wild in Taiwan met uitsterven
bedreigd.
Deze soort wordt in Japan veel gekweekt voor de export, kan lichte
vorst goed weerstaan, maar wordt beter als kuipplant gehouden.
Winterhardheid zone 9a (-3ºC).
GEGEGEVENS:
Min. temp -3ºC
USDA zone 9a
Zonnig, half schaduw
Kuipplant
Zuidelijke eilanden en Noord-Oost
Japan (Shikoku), Taiwan
De naam
Nannorrhops staat voor dwerg en struik, de naam Ritchiana is de Latijnse
verwoording van Ritchie de verzamelaar/ontdekker van deze soort. Vandaar de
naam Nannorrhops Ritchiana.
De Nannorrhops ritchiana komt voor in het Midden-Oosten en groeit
daar in bergachtige gebieden op tamelijk droge grond.
Ook heeft de palm geen moeite met kalkrijke grond.
De Nannorrhops ritchiana groeit in struikvorm waarbij er in een cluster stammen
gevormd kunnen worden. Deze zullen een hoogte van 4 meter in ons klimaat niet
halen.
Deze palm is in de handel zeker niet overal verkrijgbaar, mede om
het feit dat hij langzaam groeit.
Hij is te
vergelijken met de Chamaerops humilis, echter zitten er aan de bladstelen van de
Nannorrhops ritchiana geen doornen en is het blad grijs/groen van kleur.
Deze palmboom is makkelijk in onderhoud, heeft weinig nodig en
doet het ook zonder (weinig) bemesting goed, onregelmatig water geven en zeker
niet teveel is de sleutel tot succesvolle verzorging.
Winterhardheid zone 8a (-10/-12ºC).
GEGEGEVENS:
Min. temp -10/-12ºC
USDA zone 8a
Zonnig, half schaduw
Kuipplant, volle grond
Verenigde Arabische emiraten, Iran,
Afghanistan, Pakistan
De Neodypsis
decaryi groeit op een smalle strook in Zuid-Oost Madagascar in droge bossen op
arme grond. Aldaar wordt ook deze palm in zijn natuurlijke omgeving met
uitsterven bedreigd omdat men de zaden verzameld voor kwekerijen.
De verzamelaar die deze palm heeft ontdekt was
genaamd Raymond Decary.
Deze palmboom wordt ook de Driehoekpalm genoemd vanwege zijn
bijzondere stam die in beginsel driehoekig gevormd is.
De driehoekpalm is als kuipplant een sensationele verschijning op
een ruim terras of als solitair in uw tuin, mede vanwege zijn elegant gevormde
bladeren.
De Neodypsis Decaryi is droogte resistent, maar voor
een betere groei een licht vochtige bodem houden (geen natte bodem).
Verder staat de Neodypsis decaryi het liefste in de zon, de palm
heeft graag veel licht, maar verdraagt ook lichte schaduw.
Verder stelt deze palm geen speciale eisen aan de grondsoort,
licht zuur is optimaal.
Het is een zeer makkelijke palm die ook binnenshuis of kantoor als
kamerpalm gebruikt kan worden, mits hij voldoende licht heeft. Deze palm is niet
makkelijk verkrijgbaar en zeker voor liefhebbers indien op voorraad en
buitenkansje.
De Phoenix
canariensis is een ideale palm om in een kuip te houden op uw terras, mag in de
winter in huis gehaald worden.
Verdraagt hitte zeer goed en is een makkelijk plant die het op
ieder terras of balkon goed zal doen.
De Phoenix canariensis is afkomstig van de Canarische Eilanden,
daar groeit hij in het wild op vochtige plaatsen tot aan de meest dorre
plaatsen. Maar altijd daar waar hij grondwater aan kan.
In de kuip is bij extreme hitte een extra gift water altijd
welkom, de groei zal dit ten goede komen.
Deze
dadels zijn niet eetbaar in tegenstelling tot de Phoenix dactylifera. In de
winter weinig water geven, maar net genoeg dat de wortels niet uitdrogen (geldt
overigens voor iedere palm in de winter).
Deze palmen worden nog weleens verkocht met de garantie dat ze
winterhard zijn. Dit is absoluut niet het geval, onze winters verdragen de
planten niet.
Indien in de
volle grond geplant dan is inpakken noodzakelijk en u moet de palm dan voor de
zekerheid ook bijverwarmen.
De palmboom naar binnen halen of koel overwinteren indien gehouden
in een kuip kan natuurlijk ook.
Phoenix dactylifera of Dadelpalm, deze palmboom heeft een iets grotere
vorsttolerantie dan de Phoenix canariensis.
Tevens
krijgt deze dadelpalm de welbekende eetbare dadels.
Dit zijn de zaden die nadat ze rijp zijn vanaf oktober en de oogst
gaat door tot januari.
Aan een dadelpalm kan wel 80 tot 100 kilogram aan dadels gewonnen
worden.
Men kan vervolgens gedroogde dadels of vriesverse dadels
kopen.
De gedroogde worden in suikerstroop gekookt en vervolgens
gedroogd, deze smaken erg zoet. De vriesverse dadels komen vaak uit Israël, deze
worden vers ingevroren en kunnen na het ontdooien enkele dagen bewaard worden.
Deze smaken naar honing.
Deze eetbare dadel dragende palm, de Phoenix Dactylifera, is een
van de oudste palmen. Vijf eeuwen voor Chr. werd door wetenschappers al de
Dactylifera benoemd.
Echter de dadels zijn al 3000 jaar voor onze jaartelling bekend en
werden toen al gegeten. Door de nomaden werden ze het brood van de woestijn
genoemd en op hun lange tochten door de woestijn als voedsel meegenomen.
Het is een sterke palm die met zijn wortels diep de
grond in gaat op zoek naar water.
De palm zal de eerste tien jaar geen dadels geven maar daarna
jaarlijks, mits er minimaal een mannelijke en vrouwelijk palm staan.
Deze
palmboom is minder winterhard dan bijvoorbeeld de Trachycarpus Fortunei, maar
kan in de volle grond overwinteren mits voorzorgsmaatregelen getroffen worden.
Ons advies is luchtig inpakken vanaf -6/-8ºC en bij lagere temperaturen
eventueel bijverwarmen met lichtslang.
De phoenix
theophrastii ook de Kreta dadelpalm genoemd, kan net als de Phoenix dactylifera
eetbare dadels produceren, echter zijn deze van de Kreta dadelpalm kleiner en
minder smaakvol.
Het blad van deze palm zijn zilvergrijs/groen van kleur en erg
sterk.
De bladeren zijn ook spitser als dan die van de Phoenix
dactylifera.
Tevens groeit een Phoenix theophrastii vaak clustervormig. Het is
een makkelijke palm die het goed doet in ieder grondsoort.
De Phoenix theophrastii en de Phoenix dactylifera zijn de meest
vorsttolerante phoenix soorten die er zijn.
Vanaf -6ºC de palm luchtig inpakken en bij een nog verder dalende
temperatuur kunt u overwegen om de palmboom bij te verwarmen.
Overigens voor alle planten die ingepakt worden, zo kort mogelijk
ingepakt houden dit voorkomt schimmel en andere narigheid en altijd met het
juiste materiaal uw palmen etc. beschermen.
Rhapis
excelsa of Stokpalm, het blad van deze mooie clustervormige palm groeit uit tot
een grote bossige toef.
Deze palm is nog nooit in het wild gezien, maar men vermoedt dat
hij uit het gematigde subtropische deel van het zuiden van China komt, waar de
palm af en toe ook geconfronteerd wordt met lichte vorst.
De stammen lijken op stokken, vandaar de naam. Deze stammen zijn
bezet met donkerbruin tot zwart gekleurde haren. Het lijkt net of deze diagonaal
over elkaar geweven zijn. Vanuit de wortels ontstaan nieuwe scheuten.
Deze palmboom mag absoluut niet in de middag zon staan en gedijt
goed bij half schaduw en schaduwrijke tot donkere plaatsen.
De Rhapis excelsa doet het goed in de huiskamer en prima op het
terras op een schaduwrijke plaats.
In de winter binnen halen is het advies, verdraagt slechts lichte
vorst.
Plant wordt niet hoger dan 3 meter en de stamdikte ongeveer 2,5
cm, groeit dichtbossig in struikvorm.
Winterhardheid zone 10a (-2ºC).
GEGEGEVENS:
Min. temp -2ºC
USDA zone 10a
Half schaduw, schaduw
Kuipplant
Zuid China
Groei langzaam
Hoogte 3 meter
Weinig licht nodig - mooie volle
toef - aparte stammen
De Sabal mexicana
wordt ook de de Sabal texana, Texas palmetto, Texas sabal of Rio Grande palmetto
genoemd.
Deze palmsoort is zeer droogte tolerant en komt voor in de drogere
laaglanden van de genoemde herkomst gebieden.
Ondanks de droogte tolerantie is voor een normale
groei is met regelmaat water geven beter. De Sabal mexicana stelt geen aparte
eisen aan de grondsoort wanneer geplant in de volle grond.
Heel oude exemplaren kunnen een hoogte van 15 meter bereiken en
een stamdikte van wel 40 cm. De bladerkroon is donker groen tot zeer donker
groen van kleur.
Het blad is relatief groot en bij planten die nog geen stam hebben
ontwikkeld zijn het lange bladstelen met hierop groot blad.
De Sabal mexicana kan reeds bloeien als de stam een lengte van 30
cm heeft bereikt. Met deze palm heeft u een exclusieve palm op uw terras of tuin
staan. Deze komt niet veel voor in de verkoop.
Winterhardheid zone 8a (-10ºC).
GEGEGEVENS:
Min. temp -10ºC
USDA zone 8a
Zonnig
Kuipplant, volle grond
Zuid-Oost Texas, Mexico, Guatamala,
Honduras, El Salvador
Ook de Rhapis
humilis is net als de Rhapis excelsa nog niet in het wild aangetroffen. De
bekende planten komen van gecultiveerde exemplaren uit China.
In tegenstelling tot wat de naam zou doen vermoeden, het Latijnse
Humilis betekent klein, is deze Rhapis groter dan de Excelsa.
Echter het blad van de Rhapis humilis is kleiner dan
van de Rhapis excelsa.
Deze palmen verdragen een plaats met gefilterd licht het beste.
Hij wordt niet veel groter dan 2 tot 3 meter in een kuip en past goed op een
terras. Heeft dunne bladstelen met vele dunne spits toelopende bladen en groeit
in struikvorm.
Deze makkelijk te houden palmboom vraagt het absolute minimum aan
onderhoud, daarbij kunnen ze heel goed tegen weinig licht. Vandaar is ook de
Rhapis humilis heel goed als kamerpalm te houden. De winterhardheid is hetzelfde
als van de Rhapis excelsa.
Deze palmen komen voor in de moerassige gebieden van Noord
Carolina tot het oosten van Texas.
Daar vormt hij de ondergroei in de bossen. Deze
palmen mogen in de zomer met natte voeten in de pot staan, echter in de winter
droger.
Op jonge leeftijd bloeit deze plant al en de witte bloemen
verspreiden een aangename geur.
De Sabal minor
kan tegen alle soorten grond, zuur of kalkrijk, maakt niet veel uit.
Hij kan zelfs tegen droge grond op grotere hoogte, op een plaats
in de felle zon en harde wind. Echter dan ziet hij er niet mooi meer uit na
verloop van tijd.
Beter is zijn natuurlijke omgeving na te bootsen en hem in de half
schaduw te plaatsen met de voetjes in een licht vochtig substraat.
De Sabal minor is van de sabal soorten de meest vorsttolerante
palm verkrijgbaar.
De Sabal palmetto is
een van de grootse van de sabal soorten. In Florida staan van deze soort
palmbomen van meer dan 20 meter stamhoogte.
Hij komt vooral veel voor in natte moerasachtige gebieden of
oeverkanten.
De enorme kale stammen zijn typerend voor deze soort. Ze zijn een
bekend gezicht langs de wegen in Florida waar ze in oneindig lange rijen als
telefoonpalen het gezicht bepalen.
De Sabal palmetto kan niet binnen gehouden worden.
Grote serres met goede luchtcirculatie zijn wel een optie.
Deze palm doet het geweldig goed als hij regelmatige
verzorging krijgt. In de zomer mag hij dus best wat water en lichte voeding
krijgen.
In de winter echter droog houden (zeker niet te nat). De Sabal
palmetto is in de volle grond goed te houden en is verrassend winterhard
gebleken. Een beschutte plaats plaats in de zon of half schaduw is ideaal voor
deze palm. Als jonge plant groeit hij langzaam, eenmaal ouder dan neemt de groei
snel toe.
De Sabal texana wordt
ook de de Sabal mexicana, Texas palmetto, Texas sabal of Rio Grande palmetto
genoemd.
Deze palmsoort is zeer droogte tolerant en komt voor in de drogere
laaglanden van de genoemde herkomst gebieden.
Ondanks de droogte tolerantie is voor een normale
groei is met regelmaat water geven beter. De Sabal texana stelt geen aparte
eisen aan de grondsoort wanneer geplant in de volle grond.
Heel oude exemplaren kunnen een hoogte van 15 meter bereiken en
een stamdikte van wel 40 cm. De bladerkroon is donker groen tot zeer donker
groen van kleur.
Het blad is relatief groot en bij planten die nog geen stam hebben
ontwikkeld zijn het lange bladstelen met hierop groot blad.
De Sabal texana kan reeds bloeien als de stam een lengte van 30 cm
heeft bereikt. Met deze palm heeft u een exclusieve palm op uw terras of tuin
staan. Deze komt niet veel voor in de verkoop.
Winterhardheid zone 8a (-10ºC).
GEGEGEVENS:
Min. temp -10ºC
USDA zone 8a
Zonnig
Kuipplant, volle grond
Zuid-Oost Texas, Mexico, Guatamala,
Honduras, El Salvador
Trachycarpus
Fortunei is een populaire palmboom en heeft zijn naam Fortunei te danken aan
een Schotse tuinbouwer. Dit was een ontdekkingreiziger en verzamelaar genaamd
Robert Fortune, die de theeplantage industrie in India en Sri Lanka vestigde in
die eeuw.
Ook wordt de Trachycarpus fortunei de Chinese
windmolenpalm of Henneppalm genoemd. De eerste naam vanwege zijn grote windmolen
vormige bladeren.
Henneppalm
omdat de stam volledig bezet is met bruine vezel. en voor de vogelliefhebbers,
hierin wil een winterkoninkje wel eens zijn nestje bouwen.
Typerend zijn de haren op de stam van de Trachycarpus fortunei.
Deze soort kan tussen de 10 en 20 cm stamlengte per jaar groeien.
ook in de zomer ontstaan er bloeiwijzen in de palm
die in het begin geel zijn. Nadat deze zijn bevrucht kunnen ze uitgroeien tot
zaadtrossen met duizenden zaden.
Stelt verder geen eisen aan de grond en doet het op alle plaatsen
prima. Deze palmsoort is de meest voorkomende palmboom die de laatste jaren in
opmars is in de Nederlandse tuinen.
Van deze soort hebben wij constant meer dan 300 stuks op voorraad
welke volledig geworteld zijn en direct aanslaan wanneer deze in de volle grond
geplant worden.
Deze
waaierpalm is goed winterhard en één van de hardste in zijn soort. Hij kan
temperaturen van ver beneden het vriespunt met gemak doorstaan en hoeft niet bij
de eerste de beste nachtvorst beschermt worden.
De Trachycarpus fortunei is gemakkelijk in onderhoud kan ook goed
in een kuip gehouden worden en hoeft niet naar binnen in de winter.
Mits het geen kleine kuip is, anders deze eventueel met
noppenfolie omwikkelen zodat de wortels niet bevriezen.
De Trachycarpus
kumaon komt uit India en wel uit de provincie Uttar Pradesh (Kumaon) en is een
andere benaming voor de Trachycarpus takil.
Hier groeit deze palm als enige trachycarpus soort op éénzame
hoogte in deze bergzame streek waar hij redelijk zeldzaam is.
Deze fraaie palmboom komt daar voor tot op een hoogte van 2500
meter.
De Trachycarpus kumaon krijgt ook een kale stam die
in zijn jonge jaren nog bedekt met een dunne laag vezels.
Deze stam wordt nog dikker dan die van de
Trachycarpus fortunei. De bladeren worden ook groter en zijn wat steviger.
Deze palmboom groeit vrij snel als hij eenmaal stam begint te
maken.
Mede gezien de hoogte waar hij voorkomt in zijn natuurlijke
omgeving is de Trachycarpus kumaon zeer winterhard. Er zijn berichten dat hij
zelfs langere tijd temperaturen in zone 6a (-23ºC) heeft overleeft.
De
Trachycarpus latisectus heeft dezelfde cultuur eigenschappen als de Trachycarpus
fortunei. Deze palmboom komt van oorsprong uit India en is daar bedreigd met
uitsterven.
Deze palmen groeien daar in de bergachtige bossen tussen een
hoogte van 1200 tot 2400 meter hoogte.
Deze palmsoort is vanaf 2001 geïntroduceerd in onze contreien als
zaailing.
Ervaringen zijn er nog niet echt mee, maar men
verwacht dat
de
Trachycarpus latisectus ook goed tegen een wat warmer klimaat kan. Het blad
van deze waaierpalm is licht tot olijfgroen en glimmend aan de boven zijde en
iets lichter van kleur aan de onderzijde. Ze zijn bijna rond van vorm en kunnen
een doorsnede van 120 cm halen. De bladstelen zijn 90 cm lang. Deze bladvorm
is de mooiste onder de trachycarpus soorten.
De stam blijft kaal, in tegenstelling tot de Trachycarpus
fortunei. Tevens is de Trachycarpus latisectus iets minder winterhard dan de
Trachycarpus fortunei. Het beste biedt u de Trachycarpus ;atisectus vanaf -8ºC
bescherming. Ook deze soort is in de volle grond prima door de winter te krijgen
met extra bijverwarming (zie winterbescherming in de webwinkel).
De Trachycarpus manipur komt voor in India (Manipur) met uitlopers naar het
Himalaya gebergte en tot aan de grens met Birma.
De
Trachycarpus manipur groeit op rotsachtige hellingen en open bosgebieden tot een
hoogte van 2000 meter. Ook wordt hij wel Trachycarpus ukhrulense genoemd, naar
Ukhru gelegen in Manipur.
Echte ervaringen zijn er nog niet mee gedaan in ons klimaat omdat
de Manipur eigenlijk pas vanaf 2003 is geïntroduceerd in Europa.
De verwachtingen zijn hoog en de winterhardheid zal
waarschijnlijk gelijk zijn aan die van de Trachycarpus fortunei.
Deze palmboom is echter geheel anders van uiterlijk, hij krijgt
een kale stam (na verloop van tijd i.v.m. dunnere stambedekking als die van de
Trachycarpus fortunei) en het blad en bladstengels zijn veel grover dan van de
fortunei.
Op de bladstengels zitten kleine ongevaarlijke doornen.
Het blad is aan de bovenzijde groen en aan de onderzijde bedekt
met een wit/grijze waas.
Vooral bij nieuwe blad is er een wit/grijze kleur aanwezig.
De bladerkroon is veel voller dan bijv. bij een Trachycarpus
Fortunei of Trachycarpus Princeps.
Het blad lijkt van een afstandje wel blauw/grijs alsof het van de
Trachycarpus Princeps zou zijn.
De
Trachycarpus martianus Nepal wordt ook de Windmolen van Martius genoemd. Dit
komt door Carl F.P. Von Martius, een Duitse planten ontdekker in de 19e eeuw die
zijn naam gaf aan deze palmboom.
Deze palmsoort heeft een grijze stam die in beginsel nog met dunne
haren bedekt zijn.
Echter na verloop van tijd verdwijnen die en komt de mooie stam
tevoorschijn.
Deze soort groeit in tegenstelling tot de Trachycarpus martianus
iets noordelijker in de Himalaya in Nepal.
De bladkroon is minder compact dan bij andere trachycarpus soorten
en hij heeft zeer fraaie bijna ronde bladeren.
De
jonge bladstengels en bladeren zijn nog bedekt met een witte kleur die naar mate
deze ouder worden naar groen verkleuren.
Deze palm is niet zo winterhard als de andere trachycarpus palmen,
zone 8b is wel waar rekening mee gehouden dient te worden. Echter planten in de
volle grond kan wel, maar de palm in de winter van bescherming voorzien en
eventueel bijverwarmen.
De Trachycarpus nanus is een bedreigde en zeer zeldzame palmboom die niet veel
groter dan 1 meter wordt.
De Trachycarpus nanus maakt in de regel onder de grond zijn stam
aan en soms groeit er boven de grond een stuk stam van maximaal 60 cm.
De heren Gibbons en Spanner hebben deze palm herontdekt in 1993 in
China en wel in de provincie Yunnan.
De blauw/groene bladeren en groeivorm hebben iets
weg van de Chamaerops humilis.
De bladerkroon is compact en klein, ongeveer 60/70 cm
breed.
De bladeren groeien aan bladstengels die niet veel langer zijn dan
25/30 cm en er zitten hele kleine tanden op deze bladstengels.
Dankzij Spanner en Gibbons zijn er nu van de in Yunnan ontdekte
Trachycarpus nanus af en toe, maar zeer sporadisch, zaden op de markt. Ook in de
cultivatie blijft het een redelijk zeldzame palm en is zeker niet overal te
verkrijgen.
Voorheen stond de Trachycarpus sp Nova
bekend als de groene Trachycarpus princeps omdat het zaad veel overeenkomsten
had met de blauwe/grijs echte princeps.
De zaden van beide
palmen komen uit dezelfde gebieden.
Later bleek dat deze trachycarpus soort veel sneller groeide dan
de echte blauwe princeps en de bladkleur niet naar blauw/grijs verkleurde.
Nu het zich laat aanzien is de Trachycarpus sp. Nova de snelst
groeiende trachycarpus soort.
Dit is één van de meest gewilde en speciale trachycarpus soorten
op het moment, mede omdat deze palm maar net ontdekt is.
De Trachycarpus sp Nova is echter niet zo zeldzaam
als de Trachycarpus Princeps maar mag niet ontbreken in uw palmcollectie.
De Trachycarpus sp Nova is nauw verwant aan de Trachycarpus
Fortunei. Het blad van de oudere planten zijn zacht en fijn verdeeld. Het jonge
blad heeft in eerste instantie veel weg van het blad van de Trachycarpus
martianus alleen heeft het een diepere kelkvorm.
Naar alle waarschijnlijkheid zal de stam van de Trachycarpus sp.
Nova redelijk dun blijven met het blad wat het meeste lijkt op die van de
Trachycarpus martianus.
Over de winterhardheid valt nog niet veel te zeggen, maar gezien
het gebied waar deze groeien zal deze waarschijnlijk hetzelfde zijn als die van
de Trachycarpus fortunei.
De Trachycarpus
princeps is een ongelofelijk mooie en zeldzame trachycarpus soort. Hij wordt ook
wel de prins onder de trachycarpussen genoemd.
Bij veel palmliefhebbers staat deze unieke palm hoog op het
verlanglijstje.
Deze palm is afkomstig uit Noord-West Yunnan bij de grens met
Tibet en Birma, voornamelijk langs de Nu Jiang rivier (waaronder Stone Gate)
waar de palm op de stijle kliffen groeit.
Deze palmboom heeft fris groene bladeren die met een zilver/blauwe
kleurige waas berijpt zijn. De onderzijde van het blad is verrassend sneeuw wit
gekleurd. Dit contrasteert mooi met de bovenzijde.
Het blad is bijna een halve cirkel vol met gespleten
bladsegmenten.
De Trachycarpus princeps is in de begin 90-er jaren ontdekt in
China in Stone Gate alwaar deze palmboom op de stijle rotsachtige kliffen
groeit.
De stam krijgt de typische vezels zoals de andere trachycarpus
soorten dit ook krijgen, echter na verloop van tijd worden oudere planten aan de
onderzijde van de stam kaal.
De palmzaden van de Trachycarpus princeps zijn
uitsluitend afkomstig van de Golden Lotus en de enige echte zaden van de
zilver/blauwe Trachycarpus princeps.
Voor de duidelijkheid, er is overigens maar één Trachycarpus
Princeps en die is blauw/grijs.
De andere werd vroeger de groene Trachycarpus princeps genoemd
maar heet officieel nu Trachycarpus sp. Nova.
Ook in de cultivatie blijft het een redelijk zeldzame palm en is
zeker niet overal te verkrijgen.
Wij hebben deze exclusieve palm voor de echte
liefhebber/verzamelaar in verschillende maten te koop.
De Trachycarpus
takil komt uit India en wel uit de provincie Uttar Pradesh (Kumaon).
Hier groeit deze palm als enige trachycarpus soort op éénzame
hoogte in deze bergzame streek waar hij redelijk zeldzaam is. Wordt ook de
Trachycarpus kumaon genoemd, genaamd uit de streek waar deze afkomstig is.
Deze fraaie palmboom komt daar voor tot op een hoogte van 2500
meter.
De Trachycarpus takil krijgt ook een kale stam die
in zijn jonge jaren nog bedekt met een dunne laag vezels.
Deze stam wordt nog dikker dan die van de
Trachycarpus fortunei. De bladeren worden ook groter en zijn wat steviger.
Deze palmboom groeit vrij snel als hij eenmaal stam begint te
maken.
Mede gezien de hoogte waar hij voorkomt in zijn natuurlijke
omgeving is de Trachycarpus takil zeer winterhard. Er zijn berichten dat hij
zelfs langere tijd temperaturen in zone 6a (-23ºC) heeft overleeft.
De
Trachycarpus wagnerianus heeft zijn naam Wagnerianus te danken aan een Duitse
horticulturist genaamd Wagner die in de
19e
eeuw de eerste planten naar Europa importeerde.
Deze in zijn jeugdjaren langzaam groeiende waaierpalm (eenmaal
stam gevormt groei vergelijkbaar met Trachycarpus fortunei) is één van de
hardste in zijn soort.
Hij kan temperaturen van ver beneden het vriespunt met gemak
doorstaan.
Verder heeft de Trachycarpus wagnerianus kleine en
harde bladeren die beter bestand zijn tegen harde wind en minder snel scheuren.
Zo wordt deze palm vaak door klanten in de kustprovincies verkozen boven de
Trachycarpus fortunei.
Deze palmboom heeft kortere bladstelen en kleiner blad zoals
gezegd, hierdoor krijgt deze palmboom een bonsai uitstraling.
De Trachycarpus wagnerianus is gemakkelijk in onderhoud kan ook
goed in een kuip gehouden worden en hoeft niet naar binnen in de winter.
Wel de kuip beschermen met noppenfolie om bevriezing van de
wortels te voorkomen.
Er zijn drie Trithrinax soorten, de Trithrinax brasiliensis (groeit in Zuid-Oost
Brazilië, in open bossen en graslanden), de Trithrinax schizophylla (Zuid-Oost
Bolivia, West Paraguay, Zuid-West Brazilië en Noord Argentinië) en de Trithrinax
campestris.De Trithrinax brasiliensis is een langzaam groeiende palm die
bijzonder goed op een plaats geplant kan worden waar hij samen met wat
cactussen, succulenten en stenen/rotsen staat.Dit op een plek dicht bij het terras bijvoorbeeld, het duurt
namelijk jaren voordat hij groot wordt. In zijn natuurlijke habitat wordt hij wel 15 meter hoog, echter
gecultiveerde in ons klimaat hooguit 4-6 meter. De Trithrinax brasiliensis lijkt
echter wel op de Trachycarpus fortunei, alleen de stam is niet bedekt met vezels
maar met opstaande naalden. Ook is het blad van de Thrithrinax brasiliensis iets
harder en verdraagt meer wind.Tevens kunnen Trithrinax soorten heel goed tegen droogte. Als u overweegt deze
palm in de volle grond te plaatsen moet u rekening houden met het feit dat hij
zeker niet te nat mag staan.Ons advies is een goede doorlatende bodem te maken. Zorg ervoor dat u een heuveltje maakt die 10 à 20 cm hoger is dan
de rest van de tuin. Zo kan er geen overtollig water naar de palm stromen.
U kunt bij een koude winter de palmboom inpakken met klimaatdoek
en eventueel hieronder nog verwarming aanbrengen indien zich meer dan matige
vorst aandient.De winterhardheid van deze palmsoort is niet zo hoog als bij de
Trithrinax campestris.Winterhardheid zone 8b (-8ºC).
De Trithrinax campestris is de meest winterharde trithrinax soort die er te
verkrijgen is. Deze Trithrinax campestris is afkomstig uit Noord
Argentinië en midden Uruguay.Daar groeit deze palmboom in droogstaande rivierbeddingen, langs
ravijnen en canyons.De naam campestris betekend van de velden en typeert zijn
natuurlijke habitat. Hij komt nog steeds voor in het wild, maar verder oprukkende
landbouw in Argentinië brengt het bestaan in gevaar.Tevens heeft deze waaierpalm heel harde bladeren die uitstekend
tegen harde wind kunnen zonder dat ze beschadigen. De bladkleur is grijs/groen
tot blauw/grijs met hieronder een stam welke geheel bedekt is met de afgestorven
bladeren in een vorm van een rok. Het is een heel bijzondere en attractieve palm die prima gedijt in
ons klimaat.Tevens kan de Trithrinax campestris heel goed tegen droogte.Als u overweegt deze palm in de volle grond te plaatsen moet u rekening houden
met het feit dat hij zeker niet te nat mag staan.Ons advies is een goede doorlatende bodem te maken. Zorg ervoor dat u een heuveltje maakt die 10 à 20 cm hoger is dan
de rest van de tuin. Zo kan er geen overtollig water naar de palm stromen. U zult op deze manier geen problemen hebben met de winter. De
vorst tolerantie is hoog, droge winter zonder problemen zone 7a tot
-15ºC.In de winter eventueel wel inpakken met klimaatdoek om speerrot te
voorkomen. Op deze manier blijft de kern van de palm droog.Winterhardheid zone 7b (-13ºC).
Washingtonia filifera wordt ook de Petticoatpalm genoemd.Deze komt vooral voor in de zuidelijke staten van Amerika en
geheel Mexico.Ook ziet u deze palmboom in de landen rond de Middellandse Zee
staan.De bladeren van deze waaierpalm zijn opgebouwd uit spitse segmenten en aan de
bladeren groeien de voor deze palm typerende wit/gele draden.Op de bladstelen zitten kromme doornen. De Washingtonia filifeara
is niet geheel winterhard, maar is met wat bescherming heel goed in de volle
grond te houden. Toch zal deze palmboom meestal als kuipplant gehouden
worden.Bladdelen kunnen een lengte van 1,5 - 3 meter bereiken. De naam petticoat dankt de palm aan de afgestorven bladdelen
welke als een rok om de stam hangen. Deze palmen kunnen wel 20 meter hoog
worden. Geef extra water in de (hete) zomer, dit zal hij belonen met het
snel aanmaken van nieuwe bladeren. Washingtonia soorten hebben graag veel water
in de zomer. Matig bijmesten om de 4 weken van april t/m september.Winterhardheid zone 9a (-5ºC).
De Washintonia robusta is als palmboom minder geschikt voor de volle grond of ze
moet zeer goed beschermt worden tegen langdurige middel strenge vorst.Het beste wordt deze waaierpalm gehouden als kuipplant, met haar
kenmerkende vorm, mooie stam en grote ronde bladdelen is het een attractieve
kuipplant. Deze palm is een lust voor het oog en staat prima op welke plek
dan ook op uw terras.Mag van april t/m augustus om de 4 weken een matige gift mest hebben en bij
extreme hitte extra water.Niet de grond laten uitdrogen, mag in de zomer met de voeten in
een laagje water staan net als de Washingtonia filifera. In het wild staan zij ook langs beekjes en meren. In de winter
niet te nat, dan liever de potgrond aan de droge kant houden.De naam robusta doet vermoeden dat deze nog beter bestand is
tegen de koude dan de Washingtonia filifera, dit is echter niet het
geval.De Washingtonia soorten kunnen allemaal ook heel goed als
kamerpalm gehouden worden, zorg wel voor voldoende licht. Binnenshuis
overwinteren en in het voorjaar weer naar buiten op uw terras is geen
probleem.Winterhardheid zone 9b (-2ºC).
Afkomstig uit diverse Zuid-Europese landen tot aan Israël aan toe hebben wij
geweldig mooi bloeiende exoten die voor een groot gedeelte ook nog verrassend
winterhard blijken te zijn.
Ieder jaar hebben wij een grote aanbod winterharde palmen en doorlopend keuze
uit meer dan 300 palmbomen. Onze palmen zijn volledig geacclimatiseerd omdat wij uitsluitend palmbomen
betrekken uit streken waar de winters in de regel strenger zijn dan in ons
klimaat. Zo komen onze palmen uit hoger gelegen gebieden van verschillende
Zuid-Amerikaanse landen en vooral Noord Italië. Een ander gedeelte is afkomstig
van eigen kweek en wordt direct blootgesteld aan ons klimaat.
Voor een tuin met een mexicaanse uitstraling zijn tientallen soorten winterharde yuccas en agaven leverbaar.
Voor een bamboetuin zijn ruim 60 soorten bamboe verkrijgbaar. Ons
volledige assortiment staat op onze website. Voor ons geldt de uitdaging
jaarlijks nieuwe planten toe te voegen aan het reeds bestaande assortiment.
Olijfbomen
(Olea europaea)in alle maten tot bomen van meer dan 200 jaar oud. Alle
soorten en maten vruchtdragende citrussen zoals citroen, mandarijn, sinaasappel
grapefruit, kumquat en limoen.
Voor een mediterrane tint in uw tuin mogen de Kurkeik
(Quercus suber) en de Aardbeienboom (Arbutus
Unedo) niet ontbreken.
Verder hebben wij een ruime sortering kuipplanten zoals
tropische-, subtropische vruchtdragende planten. Voor mango, sterfruit, guave, avocado, boomtomaat, papaya, witte zapote, lychee, etc. bent
u bij ons aan het goede adres. Wij leveren alles voor uw tuin/terras om deze om
te toveren in een waar paradijs.
Diverse winterharde bananen zoals Musa basjoo,Musa sikkimensis,
gembers (Alpinia
zerumbet )en diverse Hedychium soorten.
Zoekt u een heerlijk geurende Arabische jasmijn
(Jasminum sambac)of een Toscaanse
Jasmijn (Trachelospermum jasminoides)? Wat dacht u van Braziliaanse
guave (Acca sellowiana) met zijn heel bijzondere bloeiwijze en eetbare
vruchten.
Wij hebben voor u de grootste online sortering mediterrane-, en
exotische planten van België.
Musapalm heeft alles voor uw tropische tuin, exotische tuin, mediterrane
tuin, moorse tuin, mexicaanse tuin, of japanse tuin. Op onze website vindt u welke planten verkrijgbaar zijn voor verkoop met
uitgebreide beschrijvingen, voor beschikbaarheid kijkt u even in onze online winkel.
U krijgt van ons duidelijk advies m.b.t. de verzorging van de
door u aangekochte planten zodat u er lang van mag genieten.
Op zaterdag 08/10/2011 en zondag 09/10/2011 zullen er heel wat siergrassen aanwezig zijn om te bezichtigen. Natuurlijk bent u ook van harte welkom voor advies en een kop koffie !!!
Ricinus communis of Wonderboom is een plant die voorkomt in Afrika. Planten kunnen daar wel een hoogte van meer dan 10 meter bereiken in een seizoen. Bij ons wordt deze hoogte niet gehaald.
De Ricinus communis bloeit met mooie rode bloemen die groeien in pluimvormige trossen. Het is een plant die graag op een warme plaats staat en veel water krijgt in de zomer, zodoende zal hij u verbazen met zijn enorme groei.
Dan kan ze uitgroeien tot een hoogte van 150/250 cm. De grote groen/rood purperen bladeren zijn zeer bijzonder. De wonderboom komt goed tot zijn recht in een border of hoek die u wilt vullen met een blikvanger.
Na de bloei krijgt de Ricinus communis zaden die enige gelijkenis vertonen met bruine bonen.
Deze kunt u drogen en in het voorjaar, begin april in de grond planten. De Ricinus communis is een éénjarige plant
Deze Indische haagdoorn, Rhaphiolepis Umbellata, is de meest winterharde in zijn soort. Hij kan in de kuip buiten overwinteren (kuip tegen vorst beschermen). Hij krijgt in het voorjaar en najaar witte bloemen.
Het is een groenblijvende plant en behoud dus mooi zijn blad in de winter. Behalve dit krijgt de Indische haagdoorn ook nog mooie zwart/blauwe bessen in de winter.
Hij tolereert bijna alle grondsoorten en kan dus zonder problemen in de volle grond geplant worden.
In de zomer weinig tot normale watergift is voldoende, kan redelijke goed tegen droogte. In het voorjaar licht bemesten is voldoende.
Na de bloei kan er eventueel een vormsnoei plaats vinden om de struik compact te houden. In de winter en in een kuip gehouden hoeft de Rhaphiolepis niet veel water.
De Indische haagdoorn krijgt roze bloemen en bloeit in voorjaar en najaar. Het is een groenblijvende plant en behoud dus mooi zijn blad in de winter.
Behalve dit krijgt de Indische haagdoorn ook nog mooie zwart/blauwe bessen in de winter. Hij tolereert bijna alle grondsoorten en kan dus zonder problemen in de volle grond geplant worden.
In de zomer weinig tot normale watergift is voldoende, kan redelijke goed tegen droogte. In het voorjaar licht bemesten is voldoende. Na de bloei kan er eventueel een vormsnoei plaats vinden om de struik compact te houden.
In de winter en in een kuip gehouden hoeft de Rhaphiolepis niet veel water. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
POLYGALA MYRTIFOLIA of Vleugeltjesbloem. De Polygala Myrtifolia wordt ook wel de Vleugeltjesbloem genoemd komt van oorsprong uit Zuid-Afrika. Deze groenblijvende exotische struik heeft rond tot licht ovale bladeren die dof groen van kleur zijn.
De Vleugeltjesbloem bloeit de gehele zomer van begin mei tot de eerste vorst. De kleur van de bloemen is mintgroene vlekken met paars als hoofdkleur. De bloemen sluiten 's-avonds en in het ochtend zonnetje openen ze zich weer.
Tijdens de bloei mag de plant extra water en om de 2 a 3 weken een gift mest krijgen. Snoeien van de plant in het voorjaar of na de bloei in het najaar, op deze manier houdt u de plant indien gewenst compact.
De Polygala Myrtifolia kan in de volle grond geplant worden en indien strenge vorst afgedekt worden. Ook in de winter terughoudend zijn met water geven en zeker geen mest geven. Winterhardheid zone 9a (-10 graden).
Plumeria Rubra (Tempelboom),bloem wit met gele kern
Plumeria Rubra wordt ook wel de Tempelboom of Frangipani boom. Deze van oorsprong uit Midden- en Zuid Amerika afkomstige exoot is een harde werker als het op bloemen maken aankomt.
In de vrije natuur kan de Tempelboom tot een kleine boom van 8 meter uitgroeien. Bij ons in een kuip blijft het bij een flinke boom/struik van maximaal 3 meter.
Bijna het gehele seizoen vanaf mei tot eind september geeft ze schitterende wit/gele bloemen. In ruil hiervoor mag de Tempelboom wel iedere 2 weken een kleine gift mest krijgen.
Water geven als de grond droog aanvoelt, op deze manier blijven de bloemen komen. Als de herfst in aantocht is en de temperatuur komt beneden de 10 graden dan verliest de Tempelboom haar blad.
In de winter dan ook geen mest meer geven, vorstvrij overwinteren (koel), mag op een donkere plaats. In het voorjaar als de kans op vorst is geweken weer naar buiten halen (eventueel verpotten indien nodig) en ze kan u weer verblijden met haar weelderige bloei.
Plumeria Rubra wordt ook wel de Tempelboom of Frangipani boom. Deze van oorsprong uit Midden- en Zuid Amerika afkomstige exoot is een harde werker als het op bloemen maken aankomt.
In de vrije natuur kan de Tempelboom tot een kleine boom van 8 meter uitgroeien. Bij ons in een kuip blijft het bij een flinke boom/struik van maximaal 3 meter.
Bijna het gehele seizoen vanaf mei tot eind september geeft ze schitterende rode bloemen. In ruil hiervoor mag de Tempelboom wel iedere 2 weken een kleine gift mest krijgen.
Water geven als de grond droog aanvoelt, op deze manier blijven de bloemen komen. Als de herfst in aantocht is en de temperatuur komt beneden de 10 graden dan verliest de Tempelboom haar blad.
In de winter dan ook geen mest meer geven, vorstvrij overwinteren (koel), mag op een donkere plaats. In het voorjaar als de kans op vorst is geweken weer naar buiten halen (eventueel verpotten indien nodig) en ze kan u weer verblijden met haar weelderige bloei.
Plumbago Auriculata wordt ook wel "Mannentrouw" genoemd. Deze plant is geschikt voor in een kuip, maar ook de volle grond gaat prima. Het is een klimplant die lang bloeit, namelijk van mei tot eind september. De prachtige blauwe bloemen hebben qua vorm iets weg van de Phlox. Het blad is lichtgroen van kleur. Deze bladverliezende klimplant moet wel een beetje geholpen worden met klimmen. In een kuip wordt hij maximaal 150 cm hoog. In de volle grond kan het wel meer dan 3 meter zijn. Tijdens de boei regelmatige bemesten met bijv. vloeibare plantenmest en de grond redelijk vochtig houden. Vanaf de herfst de watergift terug brengen naar eens in de 3 weken. In de winter de kuip net niet laten uitdrogen en op een koele plaats laten overwinteren. En vanaf maart langzaam de watergift en bemesting opvoeren. Winterhardheid zone 8b (-10 graden).
Pittosporum (Kleefzaad genaamd) Tobira "Nana" is een groenblijvende plant en is een inheemse plant in China en Japan. Krijgt 5 cm lange groene bladeren. Groeit vanzelf in een mooi gevormde struik van maximaal 100 cm hoog.
Mag gesnoeid worden in de late herfst. Hij bloeit van mei tot juli en staat dan vol met creme kleurige bloemen die verkleuren naar wit. Deze bloemen geuren heerlijk en verspreiden een intens zoete geur!
Na de bloei verschijnen er plakkerige rode zaden. Deze Pittosporum is redelijk winterhard en tevens geschikt om als kuipplant te houden. Hij kan overwinteren op een beschutte plaats en hoeft niet persé naar binnen.
Plant hoeft in de zomer niet overdreven veel water te hebben (grond licht vochtig) en 1x in de maand een kleine hoeveelheid mest geven is voldoende. Bij extreem heet weer mag de plant gesproeit worden over het blad.
De Pittosporum kan ook in de volle grond geplant worden. Winterhardheid zone 8b (-9 graden).
Kleefzaad of te wel Pittosporum Tenuifolium Variegata is een groenblijvende plant en is een inheemse plant in China en Japan. Krijgt 5 cm lange bladeren die een grijs/groen hart hebben en aan de buiten kant een fijne creme/wit gekleurde rand.
Groeit vanzelf in een mooi gevormde struik van maximaal 3 meter hoog. Mag gesnoeid worden in de late herfst. Hij bloeit van mei tot juli en staat dan vol met creme kleurige bloemen die verkleuren naar wit.
Deze bloemen geuren heerlijke en verspreiden een intens zoete geur!
Deze Pittosporum is redelijk winterhard en tevens geschikt om als kuipplant te houden. Hij kan overwinteren op een beschutte plaats en hoeft niet persé naar binnen, alleen als er strenge vorst voorspeld wordt dan in een garage of schuur zetten.
Plant hoeft in de zomer niet overdreven veel water te hebben (grond licht vochtig) en 1x in de maand een kleine hoeveelheid mest geven is voldoende.
De Pittosporum kan in de volle grond geplant worden. Winterhardheid zone 8b (-9 graden).
De Paulownia Tomentosa is een heel bijzondere boom mede om zijn grote blad. De grote fris groene bladeren worden 30 cm lang en bijna 20 cm breed en zorgen voor een mooie schaduwrijke plaats in uw tuin. Dit blad verschijnt overigens pas op het einde van de bloei.
Deze zeer snel groeiende boom heeft zijn naam te danken aan de dochter van een tsaar genaamd Anna Paulowna. Snel groeien kan deze boom zeker, in een goed jaar groeit hij zeker 2 meter en jonge planten hebben in 7 jaar tijd een stamomtrek van 60/70 cm.
In mei verschijnen er mooie grote violet kleurige trompet vormige bloemen aan de boom voordat het blad aan de boom komt. Deze bloemen geuren heerlijk en ogen zeer bijzonder op het kale hout. De kern van de bloem is geel/oranje van kleur. De afzonderlijke bloemen groeien op bloem-aren in clusters.
Jonge scheuten willen in de winter nogal eens wat vorstschade oplopen en kunnen in het voorjaar gesnoeid worden. Oudere takken hebben geen last van onze winters. Indien u de boom geheel terug snoeit dan slaat deze 1 jaar met bloemen over.
Alleen de bloemknoppen die in het najaar aangemaakt worden voor de bloei in het voorjaar kunnen wel schade oplopen tijdens een strengere winter.
Dit resulteert dan in minder bloei in het voorjaar, bij een milde winter bloeit de Keizersboom zeer uitbundig in mei.In juni krijgt de Paulownia Tomentosa gevleugelde zaden die gedurende de zomer afrijpen.
Passiflora is een klimplant die in een kuip, maar ook in de volle grond prima gedijt. Een plaats op de zuidkant is aan te raden en vanaf juni tot oktober zal u verrast worden met een weelderige bloei.
Een rek of pergola is prima, deze is zo begroeit met passiflora. De bloemen zijn blauw/paars/geel van kleur en hebben een mooi motief en een exotische uitstraling.
Nadat de bloemen zijn uitgebloeid en het is een goede zomer dan vindt er vruchtvorming plaats. Een passiflora in een kuip in de winter overhouden is niet moeilijk, deze gewoon vorstvrij wegzetten en niet te nat houden.
Vanaf het voorjaar, zo rond maart weer wat meer water geven en voeding. In juli kunnen uitlopers waar geen knoppen of bloemen aan zitten gewoon weggeknipt worden.
Op deze manier zal de passiflora weelderig bloeien. In een kuip wel een rek (bijv. piramide) maken zodat de passiflora kan klimmen.
De Passiflora is redelijk winterhard, een exemplaar in de volle grond zal bij strenge vorst afvriezen, maar in het voorjaar zal deze vanuit de grond weer opkomen.
Een laagje mulch is als bodembedekking in de winter dan ook niet verkeerd. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
Origanum laevigatum "Herrenhausen" of Marjolein is een zeer dankbare bloeier en bloeit purper/roze in augustus en september. Zeker de soort "Herrenhausen" bloeit zeer rijk in de zomer en herfst.
Behalve de mooie bloei van de plant is het blad ook eertbaar en in de keuekn bekend onder de naam marjolein.
Dit kruid is ook bekend onder de naam oregano en kan voor vele doeleinden gebruikt worden zoals in de Italiaanse en Griekse keuken.
Marjolein doet het op alle grondsoorten goed als het maar doorlatend is. Een warme plaats heeft een betere groei en bloei tot gevolg.
Tevens mag in april wat kalk en koemestkorrel geven worden.
Origanum laevigatum "Herrenhausen"groeit vrij dicht en kan prima als borderplant gebruikt worden. Indien u meerdere planten plant in een border dan is een tussenruimte van 30/40 cm prima.
Tevens is de Origanum laevigatum "Herrenhausen" goed winterhard.
De Nerium Oleander komt veel voor in landen rondom de Middellandse Zee. De Oleander is familie van de maagdenpalmen. Deze zeer krachtige bloeier zal u de gehele zomer tot in het najaar voorzien van een pracht van bloemen.
Verkrijgbaar in de kleuren roze, roze/rood, rood, wit en geel. Tijdens de zomer de potkluit redelijk vochtig houden. Om de twee weken een beetje bijmesten, na september geen mest meer geven.
Vanaf het najaar kan het af en toe licht vriezen, dit kan tot -1 graad (voor oudere planten) geen kwaad, echter als de temperaturen overdag niet meer boven de 4 á 5 graden (vorstgevaar 's-nachts) komen dan de Oleander binnen zetten.
In de winter bij een temperatuur boven 2 graden overwinteren op lichte plaats, weinig water geven. Vanaf maart wanneer de groei weer begint langzaam weer meer water gaan geven. Snoeien kan in het najaar, als hij te groot wordt gewoon snoeien.
De stekken kunnen worden gestekt in warme grond met wat stekpoeder. Altijd net boven een oog snoeien, op die plaats komen dan meerdere nieuwe uitlopers. Winterhardheid -2 graden.
Nandina Domestica wordt ook wel Hemelse bamboe genoemd. De naam zou doen vermoeden dat het hier om bamboe gaat, ondanks dat het blad er veel op lijkt is het een heesterachtige.
In de zomer verschijnen aan puimen van wel 30 cm witte bloemen. Deze bloemen veranderen tegen de herfst in rode bessen. De zaden hiervan kunnen gezaaid worden voor vermeerdering.
Het blad van deze groenblijvende heester kleurt schitterend oranje/rood in de herfst. Deze plant kan in een kuip gehouden worden, maar ook de volle grond is geen probleem.
De struik groeit vrij langzaam en wordt niet veel hoger dan 200 cm.
Vormsnoei toepassen wordt het best in het vroege voorjaar gedaan, hierbij kunnen langere oude scheuten weggeknipt worden. Winterhardheid 7b zone (-12 graden).
De Michelia Figo, ook wel Banana Shrub of Bananenstruik genoemd, is een sub-/tropische plant, die voorkomt in West China.
De plant groeit niet erg snel en is daarom zeer geschikt voor in de kuip. Vanaf februari ontstaan er knoppen aan de plant en niet veel later zal de struik geheel bezet worden met creme tot gel kleurige bloemen die met een paars randje afgezet zijn.
De bloemen ruiken naar banaan en verspreiden deze geur over uw terras. Deze groen blijvende heesterachtige is een redelijk exclusief en zeker niet op ieder terras terug te vinden.
De plant is niet echt winterhard, maar zal van een nachtvorstje niets te lijden hebben. Overwinteren bij een temperatuur van net boven het vriespunt is voldoende. Als het kan de plant ook nog wat licht gunnen in de winter.
Mocht er wat blad afvallen, dan komt dat weer terug na de winter. Winterhardheid 9b zone (-5 graden).
Metrosideros thomasii is een exotische boom/struik, komt van oorspronkelijk uit New Zeeland. Daar kan hij als boom wel 3 tot 5 meter hoog worden en ruim 20 jaar oud. Is ook bekend onder de naam ijzerhoutboom.
De bloei is geweldig, vuurrode (karmijnrood) bloemen sieren de struik van het einde van de lente tot in de zomer. Plant is groenblijvend in de winter.
Het blad is grijs/groen van kleur. Als jonge plant is het een struikje, maar als ze ouder worden groeit ze op een korte stam en vertakt dan in een parapluvorm.
Tijdens de bloei mag de plant vloeibare mest toegediend krijgen, eens per week is voldoende. Licht vochtig houden is voldoende, zelfs zijn oudere planten redelijk droogte tolerant voor een keer.
Een zonnige warme plaats is ideaal voor de Metrosideros thomasii.
Tevens verdraagt de ijzerhoutboom snoei goed, dit doet u het beste na de bloei.
Na de bloei terughoudend met bemesting, eens per maand een kleine hoeveelheid is voldoende. In de winter geen bemesting toedienen.
Tegen de winter de plant koel overwinteren bij een temperatuur boven de +2ºC. Half mei mag de Metrosideros weer naar buiten en kan hij stralen op uw terras of balkon.
Deze exotische boom/struik, komt van oorspronkelijk uit New Zeeland. Daar kan hij als boom wel 20 meter hoog worden en meer dan 600 jaar oud. De Scarlet Pimpernel is een kleinere soort die niet hoger wordt dan 300 cm en redelijk compact groeit. De bloei is geweldig, vuurrode (karmijnrood) bloemen sieren de struik van het einde van de lente tot in de zomer. Plant is groenblijvend in de winter. Tijdens de bloei mag de plant vloeibare mest toegediend krijgen, eens per week is voldoende. Een zonnige warme plaats is ideaal voor de Metrosideros. Na de bloei terughoudend met bemesting, eens per maand een kleine hoeveelheid is voldoende. In de winter geen bemesting toedienen. Tegen de winter de plant koel overwinteren bij een temperatuur boven de 2 graden. Half mei mag de Scarlet Pimpernel weer naar buiten en kan hij stralen op uw terras of balkon. Winterhardheid 10b zone (2 graden).
De geweldige exotische ogende bloemen aan de Dipladenia, of Mandevilla zoals hij tegenwoordig ook wel genoemd wordt, ruiken heerlijk en verspreiden hun zoete geur over uw terras.
Ook de Sundaville verschilt niet veel qua plant m.b.t. de Dipladenia. Het is voornamelijk de verscheidenheid aan kleuren die onderscheiden.
De bloeiperiode loopt van half mei tot in oktober.
Deze exotische klimplant komt het beste tot zijn recht als kuipplant op terras of balkon. In de winter moet de Dipladenia op een temperatuur boven nul overwinteren, een temperatuur van +5 graden is ideaal. Weinig water geven tijdens de winter, grond eerder aan de droge kant houden. De plant komt van oorsprong uit Midden en Zuid Amerika.
Hij is niet winterhard en de minimum temperatuur ligt zo rond het vriespunt.
Overwinteren bij een temperatuur van +5 graden is prima.
Het beste wordt deze plant in een kuip gehouden. Hij mag vanaf maart meer water krijgen en het toedienen van (vloeibare) mest mag beginnen. Vanaf april komen de bloemen. Wanneer in bloei iedere 2 weken een kleine hoeveelheid vloeibare mest geven. De grond mag vochtig blijven.
De stengels mogen na de bloei met de helft terug gesnoeid worden.
Deze Magnolia Grandiflora is een exotische boom en is wintergroen. Deze kan wel tot en hoogte van wel 20 meter uitgroeien. Het is een winterharde boom die geen moeite heeft met onze winters.
De grote bloemen verschijnen in de zomer en zijn wit van kleur en staan rechtop. Van een jonge plant de eerste paar jaren de wortels beschermen met turf.
De Magnolia Grandiflora "Gallisoniensis"prefereert licht zure grond, maar doet het ook goed op grond met een neutrale zuurgraad.
De bodem moet wel goed waterdoorlatend zijn en een tegen de ergste wind beschutte standplaats is ideaal. Tijdens de warme zomermaanden mag de Magnolia veel water hebben.
Snoeien is niet nodig, maar indien toch nodig dan net na de eerste bloei. Winterhardheid -18 graden
De Lippia Dulcis ook wel de Phyla Dulcis genoemd. Bij ons bekend onder de naam zoet Aztekenkruid. De plant krijgt kleine witte bloemen in de zomer die een doorsnede hebben van 1,5 cm.
De naam Aztekenkruid heeft de plant te danken aan het feit dat de Azteken de plant gebruiken als medicijn tegen hoesten, verkoudheid etc.
De bladeren bevatten een intens zoete samenstelling hernandulcin (1000 tot 1500x zoeter dan suiker). Echter bevat de plant ook kamfer en is daarom niet geschikt om als suikersubstituut te dienen.
Een enkel blaadje kan zo gegeten worden, grote hoeveelheden vermijden omdat kamfer een stof is die weer negatieve invloed heeft op ons zenuwstelsel. Wordt ook gebruikt voor het zetten van thee, dit kan geen kwaad omdat het blad dan gekookt wordt.
De Lippia Dulcis groeit niet erg hoog tot circa 30 cm. Het is een bodembedekker en groeit meer in de breedte. Is ook goed in een hangende pot te gebruiken.
Het beste overwinteren boven het vriespunt. Hoeft niet perse op een lichte plaats. De plant zal vanuit de wortels weer uitschieten in het voorjaar. Vermeerderen kan ook door zaaien.
De Lilium "Buff Pixie" is een van de wel honderd lelie soorten, deze zijn familie van de Liliaceae (Lelie).
Deze vaste plant heeft mooi donkergroen blad en prachtige zacht geel/oranje bloemen.
De bloeitijd loopt van het begin van de lente tot in de zomer. De lelie mag om de twee maanden gemest worden en houdt van een beetje extra water tijdens droogte en warmte.
V.w.b. de grondsort is de lelie niet kieskeurig, als deze maar een beetje humeus is en goed doorlatend.
Ook als kuipplant is deze lelie zeer goed te gebruiken omdat ze maar 40 cm hoog wordt.
Wij leveren diversen soorten zoals, de Ligustrum Japonicum "Rotundifolium" (mooi blad en rijke bloei), Ligustrum Delavayanum (klein blad, lijkt op buxus, zeer geschikt voor vormsnoei) en de Ligustrum Japonicum "Texanum" (weelderige bloei).
Deze groenblijvende struik is familie van de Oleaceae en is een langzame groeier, ideaal voor kleinere tuinen. De plant kan in de volle grond of in een kuip gehouden worden. De struik wordt niet hoger dan 150 cm (na 10 jaar) en de doorsnee 75/100 cm. Wordt ook wel gebruikt voor een haag om bijvoorbeeld wat privacy te scheppen in een hoek van uw tuin.
Het glanzende groene wit omrande dikke blad is een mooie verschijning. De plant blijft wintergroen. Hij staat op een droge tot normale plaats in de volle grond prima. De struik trekt veel vlinders aan als hij in bloei staat.
De mooie volle bloei begint in mei en duurt tot juni en de kleur is creme/wit. Het zijn pyramide vormige bloemclusters van ongeveer 8 cm lang. Hierop volgen later in het jaar zwarte besjes die tot ver in de winter aan de struik blijven hangen. Wanneer u de plant wenst te snoeien is dit geen probleem. Dit kunt u het beste direct na de bloei doen.
LIGUSTRUM in soorten. Wij leveren diversen soorten zoals, de Ligustrum Japonicum "Rotundifolium" (mooi blad en rijke bloei), Ligustrum Delavayanum (klein blad, lijkt op buxus, zeer geschikt voor vormsnoei) en de Ligustrum Texanum (weelderige bloei). Deze groenblijvende struik is familie van de Oleaceae en is een langzame groeier, ideaal voor kleinere tuinen. De plant kan in de volle grond of in een kuip gehouden worden. De struik wordt niet hoger dan 150 cm en de doorsnee 75/100 cm. Wordt ook wel gebruikt voor een haag om bijvoorbeeld wat privacy te scheppen in een hoek van uw tuin. Het glanzende donkergroene dikke blad is een mooie verschijning. De plant blijft wintergroen. Hij staat op een droge tot normale plaats in de volle grond prima. De struik trekt veel vlinders aan als hij in bloei staat. De mooie volle bloei begint in mei en duurt tot juni en de kleur is creme/wit. Het zijn pyramide vormige bloemclusters van ongeveer 8 cm lang. Hierop volgen later in het jaar zwarte besjes die tot ver in de winter aan de struik blijven hangen. Wanneer u de plant wenst te snoeien is dit geen probleem. Dit kunt u het beste direct na de bloei doen. Winterhardheid zone 7b (-15 graden).
Leptospermum scoparium of Manuka krijgt grote dubbele bloemen in de kleuren wit, roze en rood. De wasachtige bloemen zitten in grote getallen bezet op de takken.
De bloei begint in mei en gaat door tot in de zomer. Een zonnige plaats wordt door de plant op prijs gesteld. Regelmatige water geven, maar niet te nat. Vanaf april om de twee weken wat voeding geven.
De bladeren zijn naaldachtig en groen van kleur. De plant komt voor in Nieuw Zeeland en Australië.
Op de meeest dorre plaatsen groeien deze Theebomen, maar ook aan de randen van moears gebieden komt men de Leptospermum scoparium tegen. Het is dus een uiterst flexibele plant.
Deze kuipplant groeit uit van een struik tot een kleine boom en kan 3 tot 4 meter hoog worden zonder snoei. Echter snoeien verdraagt de Leoptospermum scoparium ook prima en is goed op de gewenste maat te houden.
Snoeien doet u het beste direct na de bloei.
Vroeger gebruikte kapitein Cook het blad voor het trekken van thee. Tegenwoordig wordt de Leptospermum scoparium ook gebruikt voor medicinale doeleinden, er wordt olie uit de plant gewonnen die gebruikt wordt tegen allerlei huidkwalen.
De olie heeft een grote antibacteriele werking. Zelf de honing die gewonnen wordt uit de nectar van de bloemen door de bijen heeft een antibacteriele werking en de kleur van de honing is ook vrij donker.
Lavandula angustifolia "Munstead" of Lavendel is een bekende zomerbloeier en familie van de Lamiaceae.
Deze vaste plant wordt veel gebruikt voor het aanplanten van vakbeplantingen en randbeplanting. Echter als solitair of als kuipplant misstaat deze dankbare bloeiende plant ook niet.
In de zomer is het één grote purper/blauwe bloemenzee.
Ook de heerlijke geur die lavendel afgeeft als u de plant aanraakt, het lancetvormige blad wordt van bepaalde soorten als keukenkruid gebruikt.
Het blad van Lavandula angustifolia is blauw/grijs van kleur en soms ook groen/grijs. In de winter behouden lavendel hun blad.
Er zijn behoorlijk wat verschillende soorten lavendel verkrijgbaar, deze variëren in hoogte en tevens de bloemkleur.
Gemiddeld wordt deze lavendel 40/45 cm hoog.
De bloemen verschijnen vaak in begin juli en de bloei duurt voort tot eind augustus. De bloemknoppen openen van onder naar boven een bloeien tot ruim 2 maanden lang met hun blauw/paarse pracht. Ook vlinders worden vaak aangetrokken en zijn gek op de nectar van de lavendel.
Aanplanten van lavendel kan op bijna iedere grondsoort en bemesten kan met koemestkorrel vanaf begin mei. Bij langdurige droogte mag de lavendel wel wat extra water krijgen, dit komt de groei direct ten goede.
Na de bloei mag u de uitgebloeide bloemaren wegknippen zodat de plant wat toont. De gehele struik terugsnoeien (halveren) kan vanaf half maart gebeuren, hierna loopt de plant in het voorjaar weer uit met mooi vers schot eb blijft dan mooi vol.
Voor vakbeplanting moet u rekenen op 8 tot 12 planten per m² om het mooi dicht te krijgen. Winterhardheid zone 6b (-20ºC).
Lavandula angustifolia "Hidcote" of Lavendel is een bekende zomerbloeier en familie van de Lamiaceae.
Deze vaste plant wordt veel gebruikt voor het aanplanten van vakbeplantingen en randbeplanting. Echter als solitair of als kuipplant misstaat deze dankbare bloeiende plant ook niet.
In de zomer is het één grote blauw/paarse bloemenzee.
Ook de heerlijke geur die lavendel afgeeft als u de plant aanraakt, het lancetvormige blad wordt van bepaalde soorten als keukenkruid gebruikt.
Het blad van Lavandula angustifolia is blauw/grijs van kleur en soms ook groen/grijs. In de winter behouden lavendel hun blad.
Er zijn behoorlijk wat verschillende soorten lavendel verkrijgbaar, deze variëren in hoogte en tevens de bloemkleur.
Gemiddeld wordt deze lavendel 40/50 cm hoog.
De bloemen verschijnen vaak in begin juli en de bloei duurt voort tot eind augustus. De bloemknoppen openen van onder naar boven een bloeien tot ruim 2 maanden lang met hun blauw/paarse pracht. Ook vlinders worden vaak aangetrokken en zijn gek op de nectar van de lavendel.
Aanplanten van lavendel kan op bijna iedere grondsoort en bemesten kan met koemestkorrel vanaf begin mei. Bij langdurige droogte mag de lavendel wel wat extra water krijgen, dit komt de groei direct ten goede.
Na de bloei mag u de uitgebloeide bloemaren wegknippen zodat de plant wat toont. De gehele struik terugsnoeien (halveren) kan vanaf half maart gebeuren, hierna loopt de plant in het voorjaar weer uit met mooi vers schot eb blijft dan mooi vol.
Voor vakbeplanting moet u rekenen op 8 tot 12 planten per m² om het mooi dicht te krijgen. Winterhardheid zone 6b (-20ºC).
Lavandula angustifolia "Dwarf Blue" of Lavendel is een bekende zomerbloeier en familie van de Lamiaceae.
Deze vaste plant wordt veel gebruikt voor het aanplanten van vakbeplantingen en randbeplanting. Echter als solitair of als kuipplant misstaat deze dankbare bloeiende plant ook niet.
In de zomer is het één grote violet/paarse bloemenzee.
Ook de heerlijke geur die lavendel afgeeft als u de plant aanraakt, het lancetvormige blad wordt van bepaalde soorten als keukenkruid gebruikt.
Het blad van Lavandula angustifolia is blauw/grijs van kleur en soms ook groen/grijs. In de winter behouden lavendel hun blad.
Er zijn behoorlijk wat verschillende soorten lavendel verkrijgbaar, deze variëren in hoogte en tevens de bloemkleur.
Gemiddeld wordt deze lavendel 40/50 cm hoog.
De bloemen verschijnen vaak in juni en de bloei duurt voort tot in augustus. De bloemknoppen openen van onder naar boven een bloeien tot ruim 2 maanden lang met hun blauw/paarse pracht. Ook vlinders worden vaak aangetrokken en zijn gek op de nectar van de lavendel.
Aanplanten van lavendel kan op bijna iedere grondsoort en bemesten kan met koemestkorrel vanaf begin mei. Bij langdurige droogte mag de lavendel wel wat extra water krijgen, dit komt de groei direct ten goede.
Na de bloei mag u de uitgebloeide bloemaren wegknippen zodat de plant wat toont. De gehele struik terugsnoeien (halveren) kan vanaf half maart gebeuren, hierna loopt de plant in het voorjaar weer uit met mooi vers schot eb blijft dan mooi vol.
Voor vakbeplanting moet u rekenen op 8 tot 12 planten per m² om het mooi dicht te krijgen. Winterhardheid zone 6b (-20ºC).
De Lapageria Rosea, vernoemt naar de Keizerin Josephine (vrouw van Napoleon), is de nationale bloem van Chili. Haar meisjes naam was Tascher de la Pagerie. Deze plant werd door een botanist van Napoleon eind 17e eeuw meegenomen uit Chili.
Tascher de la Pagerie werd naam van de bloemrijke plant. In het Latijn later Lapageria. Deze klimplant komt oorspronkelijk voor in de bossen van Chili. De Lapageria is een nog niet veel geziene plant en redelijk bijzonder.
Hij is uitstekend geschikt voor op het terras, serre of balkon. Een half schaduwrijke plaats is goed, vermijdt de heetste middag zon een beetje. Deze klimplant moet wel geholpen worden, klimt niet uit zichzelf.
De hoogte zal maximaal 300 cm worden in ons klimaat. In Chili worden ze wel bijna 10 meter hoog. De bloemen lijken wel niet echt, alsof ze van was gemaakt zijn.
Er zijn diversen kleurvarianten, rood, roze/rood, roze (var. Lapageria Rosea en var. Superba) en wit (var. Lapageria Albiflora). De Lapageria is een groenblijvende plant.
Als de temperatuur niet onder de 10 graden komt behoud hij ook al de nieuwe knoppen, anders loopt in de loop van de herfst de bloei terug. In een serre kunt u zeker tot de winter genieten van deze bloeikampioen.
De bloeitijd begint heel vroeg in de zomer en duurt tot het einde van de herfst. Overwinteren bij een temperatuur van 5 graden is prima, vanaf het voorjaar weer naar buiten op het terras.
Grond van de Lapageria moet humusrijk zijn (goede potgrond) en licht vochtig houden. Iedere week een kleine hoeveelheid vloeibare mest voor bloeiende planten toedienen. Winterhardheid zone 10b (3 graden).
Deze kleine boom is vernoemd naar een Spaanse botanist, genaamd Laguna, die in de 16e eeuw onderzoek deed. De tweede naam Patersonii komt van de Scot W. Paterson die de plant verzamelde.
De Lagunaria Patersonii is een groenblijvende kleine boom. Komt oorspronkelijk uit Australië. Hij krijgt olijfgroene ovale bladeren die 5 tot 10 cm lang worden.
Er verschijnen overvloedig bloemen die veel weg hebben van de Hibiscus. De kleur van de bloemen is roze/paars en ze worden 4 tot 7 cm lang.
De bloeitijd is gedurende de zomer tot in de vroege herfst. Jonge planten moeten tegen de vorst beschermt worden, oudere kunnen 5 graden vorst goed doorstaan. Winterhardheid zone 9a (-5 graden).
De Lagerstoemia muskogee is een bladverliezende heester die uitgroeit tot een kleine boom. Deze Lagerstroemia muskogee is de meest winterharde Lagerstroemia soort verkrijgbaar.
Hij bloeit van eind juli tot eind september in mooie roze/paarse bloempunten die wat weg hebben van seringen.
Er zijn diversen kleuren zoals wit, roze, rood en paarse bloemen. De stam van deze plant is heel apart en alleen daarom is de Lagerstroemia een mooie verschijning.
De stam heeft een gladde dunne bast, de kleur is olijf groen tot grijs bruin van kleur. De plant komt oorspronkelijk uit Zuid-Oost Azië, maar ook de landen rondom de Middellandse Zee is de Lagerstroemia een begrip.
De Lagerstoemia muskogee is winterhard en kan in de volle grond geplant worden. Een plaats in de zon is ideaal, zo komt de bloemvorming nog beter op gang.
Maar als kuipplant is hij ook heel goed te houden. Grotere kuipen hoeven niet meer naar binnen in de winter, makkelijk voor de wat lui aangelegde tuinier. Winterhardheid zone 7b (-15 graden).
De Lagerstoemia Indica is een bladverliezende heester die uitgroeit tot een kleine boom. Hij bloeit van eind juli tot eind september in mooie roze bloempunten die wat weg hebben van seringen.
Er zijn diversen kleuren zoals wit, roze, rood en paarse bloemen. De stam van deze plant is heel apart en alleen daarom is de Lagerstroemia een mooie verschijning.
De stam heeft een gladde dunne bast, de kleur is olijf groen tot grijs bruin van kleur. De plant komt oorspronkelijk uit Zuid-Oost Azië, maar ook de landen rondom de Middellandse Zee is de Lagerstroemia Indica een begrip.
De Lagerstoemia is winterhard en kan in de volle grond geplant worden. Een plaats in de zon is ideaal, zo komt de bloemvorming nog beter op gang.
Maar als kuipplant is hij ook heel goed te houden. Grotere kuipen hoeven niet meer naar binnen in de winter, makkelijk voor de wat lui aangelegde tuinier. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
Kniphofia wordt ook de Fakkellelie of Vuurpijl genoemd. Deze staat graag op een zonnige plaats. Deze schitterende fel geel/rode bloem bloeit van juli tot september. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
Kniphofia "Little Maid" wordt ook de Fakkellelie of Vuurpijl genoemd. Deze Kniphofia krijgt creme/gele bloemen en staat graag op een zonnige plaats. Deze schitterende plant bloeit van juli tot september. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
De Jasminum Sambac ook wel Arabische Jasmijn genoemd. Komt zeer waarschijnlijk van oorsprong uit India. Werd in de Middeleeuwen al door Arabieren naar Europa gebracht. Vandaar de naam Arabische Jasmijn.
De bloemen van de Sambac geuren vrij sterk en verspreiden een prettige geur. De bloemen zijn wit van kleur en ongeveer 1,5 cm groot. De bloemen worden ook als aromamiddel gebruik in de jasmijnthee en gebruikt men de olie voor parfums.
De boedhisten en Hindoes gebruiken de bloemen voor offergave, deze vertegenwoordigen het symbool van reinheid.
De Jasminum Sambac is een echte exoot en niet winterhard. kan wel een nachtvorstje hebben, maar overwintert ideaal bij een temperatuur boven nul en de grond niet te nat houden.
Vanaf het voorjaar weer de normale bewatering en mestgift. Winterhardheid zone 10a (-1 graden).
De Jasminum Molle bekend onder de naam Jasminum Auriculatum en ook Indische jasmijn genoemd. Komt van oorsprong uit Australië en groeit struikvormig en vereist geen ondersteuning. De jasmijn is groenblijvend, het blad is donkergroen en glanzend.
De bloemen van de Indische jasmijn geuren heerlijk en verspreiden een prettige geur die vergelijkbaar is met gardeniaparfum. De bloemen zijn wit van kleur en ongeveer 1,5 cm groot.
De bloemen verschijnen in clusters gedurende het gehele jaar, met het hoogtepunt in de zomermaanden.
Verder stelt de Jasminum Molle geen eisen aan de grond, onder droge en natte omstandigheden groeit de plant prima.
Geldt ook voor een zonnige of half schaduw plaats, het is een makkelijke plant.
De Jasminum Molle is een echte exoot en niet winterhard. Kan wel een enkel nachtvorstje hebben, maar overwintert ideaal bij een temperatuur boven nul en de grond dan niet te nat houden.
Vanaf het voorjaar weer de normale bewatering en mestgift.
De Jacaranda Mimosifolia is misschien wel de mooiste boom op aarde. Deze bloeit van augustus/september tot februari. De bloemen zijn diep blauw/paars van kleur en klokvormig. Zijn bladeren hebben wel iets weg van een varen.
De boom kan in de volle grond wel meer dan 10 meter hoog worden. De groeivorm is ook imposant, de breedte van de bladerenkroon wordt zeker groot als de hoogte van de boom.
Snoeien is niet snel nodig als de Jacaranda in een kuip gehouden wordt.
Helaas is het in ons klimaat niet mogelijk de Jacaranda in de volle grond te planten, hij kan maar weinig vorst verdragen. Het is en blijft een gok, net die ene strenge winter en het is gedaan.
Echter in een kuip is de Jacaranda zeer goed te houden. Op het terras of op een zonnige plaats in uw tuin komt hij geheel tot zijn recht. Bij koude in de winter laat de Jacaranda zijn bladeren vallen, deze komen in het voorjaar weer terug.
Ook een voordeel, u hoeft niet direct in oktober met de kuip gaan slepen voor één nachtvorstje en kan hij misschien wel tot in december buiten blijven. Winterhardheid zone 9b (-5 graden).
De Ipomoea Learii is een spectaculaire bloeier, die vanaf het vroege voorjaar tot ver in de nazomer geweldig mooie blauwe bloemen produceert. In warme landen bloeit hij het hele jaar door.
Er zijn struiken in hun natuurlijke habitat die in één jaar tot 60000 bloemen (per dag 300) produceren, dit is waargenomen door L. Bailey (1928) een beroemde horticulist.
Deze sierwinde is een ideale kuipplant voor op uw terras of veranda, het is een snelle klimmer en mag best in toom gehouden worden door deze tijdig terug te knippen.
De sierwinde kan wel wat vorst hebben, maar bij meer dan matige vorst moet de grond goed afgedekt worden met een laag turf of boomschors. Als de plant afvriest en de kroon is goed bedekt, dan komt deze in het voorjaar gewoon weer terug.
Als u hem overwintert in een kuip, dan de grond redelijk droog houden (spaarzaam water geven) en bij een temperatuur van rond het vriespunt tot 8 graden overwinteren.
In het voorjaar mag de plant weer meer water en mest toegediend krijgen. U zult zich verbazen over de weelderige groei en bloei van de Ipomoea Learii. Winterhardheid zone 8b (-8 graden).
Hemerocallis "Summer Wine" is een winterharde lelie en een dankbare bloeier en betrouwbare bloeier. Deze plant wordt de daglelie genoemd.
Deze vaste plant is in vele 100-tallen hybriden verkrijgbaar.
De Hemerocallis kan prima als onderbeplanting gebruikt worden, maar ook een solitaire plek in een border is geen probleem.
De bloeitijd van deze hybriden varieert van mei t/m september. Zoals de naam al aangeeft bloeit de daglelie bloem maar een paar dagen, echter de plant blijft nieuwe knoppen aanmaken en gedurende zomer lekker doorbloeien.
De bloemen ruiken niet sterk, hiervoor zou u de botanische soorten moeten hebben die ruiken wel wat sterker.
De kleuren van de relatief grote bloemen is paars. De bloemen krijgen een pallet van deze kleuren mee in verschillende vormen en contrasten. De grote van de bloemen varieert tussen de 10 en 15 cm.
Deze Hemerocallis wordt circa 60 cm hoog.
Uitgebloeide stengels kunnen blijven zitten, de plant maakt zelf weer nieuwe aan.
Geef de plant in de zomer af en toe wat bemesting, tevens heeft de plant graag wat humusrijke grond, wat potgrond mengen in het plantage geeft een prima start. Echter doet de grondsoort er niet veel toe, zelfs op kleigrond doet de daglelie het.
De plant sterft af in de winter en komt in het voorjaar weer terug. Heeft graag wat bemesting in de zomermaanden wat de groei ten goede komt.
Hemerocallis "Summer Wine" is een winterharde lelie en een dankbare bloeier en betrouwbare bloeier. Deze plant wordt de daglelie genoemd.
Deze vaste plant is in vele 100-tallen hybriden verkrijgbaar.
De Hemerocallis kan prima als onderbeplanting gebruikt worden, maar ook een solitaire plek in een border is geen probleem.
De bloeitijd van deze hybriden varieert van mei t/m september. Zoals de naam al aangeeft bloeit de daglelie bloem maar een paar dagen, echter de plant blijft nieuwe knoppen aanmaken en gedurende zomer lekker doorbloeien.
De bloemen ruiken niet sterk, hiervoor zou u de botanische soorten moeten hebben die ruiken wel wat sterker.
De kleuren van de relatief grote bloemen is paars. De bloemen krijgen een pallet van deze kleuren mee in verschillende vormen en contrasten. De grote van de bloemen varieert tussen de 10 en 15 cm.
Deze Hemerocallis wordt circa 80 cm hoog.
Uitgebloeide stengels kunnen blijven zitten, de plant maakt zelf weer nieuwe aan.
Geef de plant in de zomer af en toe wat bemesting, tevens heeft de plant graag wat humusrijke grond, wat potgrond mengen in het plantage geeft een prima start. Echter doet de grondsoort er niet veel toe, zelfs op kleigrond doet de daglelie het.
De plant sterft af in de winter en komt in het voorjaar weer terug. Heeft graag wat bemesting in de zomermaanden wat de groei ten goede komt.
Hemerocallis "Stella d'Oro" is een winterharde lelie en een dankbare bloeier en betrouwbare bloeier. Deze plant wordt de daglelie genoemd.
Deze vaste plant is in vele 100-tallen hybriden verkrijgbaar.
De Hemerocallis kan prima als onderbeplanting gebruikt worden, maar ook een solitaire plek in een border is geen probleem.
De bloeitijd van deze hybriden varieert van mei t/m september. Zoals de naam al aangeeft bloeit de daglelie bloem maar een paar dagen, echter de plant blijft nieuwe knoppen aanmaken en gedurende zomer lekker doorbloeien.
De bloemen ruiken niet sterk, hiervoor zou u de botanische soorten moeten hebben die ruiken wel wat sterker.
De kleuren van de bloemen is goud/geel. De bloemen krijgen een pallet van deze kleuren mee in verschillende vormen en contrasten. De grote van de bloemen varieert tussen de 10 en 15 cm.
Deze Hemerocallis wordt circa 30 cm hoog.
Uitgebloeide stengels kunnen blijven zitten, de plant maakt zelf weer nieuwe aan.
Geef de plant in de zomer af en toe wat bemesting, tevens heeft de plant graag wat humusrijke grond, wat potgrond mengen in het plantage geeft een prima start. Echter doet de grondsoort er niet veel toe, zelfs op kleigrond doet de daglelie het.
De plant sterft af in de winter en komt in het voorjaar weer terug. Heeft graag wat bemesting in de zomermaanden wat de groei ten goede komt.
Hemerocallis "Sammy Russell" is een winterharde lelie en een dankbare bloeier en betrouwbare bloeier. Deze plant wordt de daglelie genoemd.
Deze vaste plant is in vele 100-tallen hybriden verkrijgbaar.
De Hemerocallis kan prima als onderbeplanting gebruikt worden, maar ook een solitaire plek in een border is geen probleem.
De bloeitijd van deze hybriden varieert van mei t/m september. Zoals de naam al aangeeft bloeit de daglelie bloem maar een paar dagen, echter de plant blijft nieuwe knoppen aanmaken en gedurende zomer lekker doorbloeien.
De bloemen ruiken niet sterk, hiervoor zou u de botanische soorten moeten hebben die ruiken wel wat sterker.
De kleuren van de bloemen is rood. De bloemen krijgen een pallet van deze kleuren mee in verschillende vormen en contrasten. De grote van de bloemen varieert tussen de 10 en 15 cm.
Deze Hemerocallis wordt circa 70 cm hoog.
Uitgebloeide stengels kunnen blijven zitten, de plant maakt zelf weer nieuwe aan.
Geef de plant in de zomer af en toe wat bemesting, tevens heeft de plant graag wat humusrijke grond, wat potgrond mengen in het plantage geeft een prima start. Echter doet de grondsoort er niet veel toe, zelfs op kleigrond doet de daglelie het.
De plant sterft af in de winter en komt in het voorjaar weer terug. Heeft graag wat bemesting in de zomermaanden wat de groei ten goede komt.
Hemerocallis "Pink Damask" is een winterharde lelie en een dankbare bloeier en betrouwbare bloeier. Deze plant wordt de daglelie genoemd.
Deze vaste plant is in vele 100-tallen hybriden verkrijgbaar.
De Hemerocallis kan prima als onderbeplanting gebruikt worden, maar ook een solitaire plek in een border is geen probleem.
De bloeitijd van deze hybriden varieert van mei t/m september. Zoals de naam al aangeeft bloeit de daglelie bloem maar een paar dagen, echter de plant blijft nieuwe knoppen aanmaken en gedurende zomer lekker doorbloeien.
De bloemen ruiken niet sterk, hiervoor zou u de botanische soorten moeten hebben die ruiken wel wat sterker.
De kleuren van de bloemen is zuiver rose. De bloemen krijgen een pallet van deze kleuren mee in verschillende vormen en contrasten. De grote van de bloemen varieert tussen de 10 en 15 cm.
Deze Hemerocallis wordt circa 70 cm hoog.
Uitgebloeide stengels kunnen blijven zitten, de plant maakt zelf weer nieuwe aan.
Geef de plant in de zomer af en toe wat bemesting, tevens heeft de plant graag wat humusrijke grond, wat potgrond mengen in het plantage geeft een prima start. Echter doet de grondsoort er niet veel toe, zelfs op kleigrond doet de daglelie het.
De plant sterft af in de winter en komt in het voorjaar weer terug. Heeft graag wat bemesting in de zomermaanden wat de groei ten goede komt.
De Hemerocallis "Pandora's Box" is een winterharde lelie en een dankbare bloeier. Het is een betrouwbare bloeier. Het loof van de plant wordt ongeveer 30/40 cm hoog. Boven het loof komen de bloemstengels die vol bloemknoppen zitten. De bloei is van juni/augustus.
De plant sterft af in de winter en komt in het voorjaar weer terug. Heeft graag wat bemesting in de zomermaanden wat de groei tengoede komt. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
Hemerocallis "Frans Hals" is een winterharde lelie en een dankbare bloeier en betrouwbare bloeier. Deze plant wordt de daglelie genoemd.
Deze vaste plant is in vele 100-tallen hybriden verkrijgbaar.
De Hemerocallis kan prima als onderbeplanting gebruikt worden, maar ook een solitaire plek in een border is geen probleem.
De bloeitijd van deze hybriden varieert van mei t/m september. Zoals de naam al aangeeft bloeit de daglelie bloem maar een paar dagen, echter de plant blijft nieuwe knoppen aanmaken en gedurende zomer lekker doorbloeien.
De bloemen ruiken niet sterk, hiervoor zou u de botanische soorten moeten hebben die ruiken wel wat sterker.
De kleuren van de bloemen is oranje/geel/bruin. De bloemen krijgen een pallet van deze kleuren mee in verschillende vormen en contrasten. De grote van de bloemen varieert tussen de 10 en 15 cm.
Deze Hemerocallis wordt circa 90 cm hoog.
Uitgebloeide stengels kunnen blijven zitten, de plant maakt zelf weer nieuwe aan.
Geef de plant in de zomer af en toe wat bemesting, tevens heeft de plant graag wat humusrijke grond, wat potgrond mengen in het plantage geeft een prima start. Echter doet de grondsoort er niet veel toe, zelfs op kleigrond doet de daglelie het.
De plant sterft af in de winter en komt in het voorjaar weer terug. Heeft graag wat bemesting in de zomermaanden wat de groei ten goede komt.
Helleborus niger of Kerstroos is een winterharde groenblijvende vaste plant. Deze plant bloeit in de winter van januari t/m april.
De kerstroos wordt niet groter dan 20 tot 30 cm en staat het liefst op een halfschaduwrijke plaats. Het donkergroene blad is best attractief en de witte bloemen met gele kern zijn in de winter een welkome verassing.
De plant is goed winterhard en tolereert alle grondsoorten. Wordt ook veel gebruikt als rotsplant. Een niet winderige plaats is ideaal. In het voorjaar wat koemestkorrel en een klein beetje kalk toedienen.
Rond december verschijnen de bloemknoppen en vanaf januari de eerste bloei.
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. Zij lijken wel wat op die van de canna. De Hedychium Spicatum wordt ongeveer 100/125 cm hoog en als hij in een pot blijft dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn geel met oranje uitlopers en ruiken heerlijk. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 tot 5 graden op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. In de volle grond de plant afdekken met een laagje boomschors of turf is voldoende, indien de grond niet te nat is. Winterhardheid zone 8b (-8/-10 graden).
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. De diepgroene bladeren van de Greenii hebben een paarse onderkant en de bladstengels zijn rood/bruin van kleur. Zij lijken wel wat op die van de canna. De Greenii wordt ongeveer 120 cm hoog en als hij in een pot blijft dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn oranje/rood van kleur en ruiken heerlijk. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 graden of warmer op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. Indien op een natte plaats dan liever knollen uitgraven en vorstvrij in turf overwinteren i.v.m. wortelrot. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. Zij lijken wel wat op die van de canna. De Hedychium Gardnerianum wordt ongeveer 125 cm hoog en als hij in een pot blijft dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn fel geel van kleur en ruiken heerlijk. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 tot 5 graden op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. In de volle grond de plant afdekken met een laagje boomschors of turf is voldoende, indien de grond niet te nat is. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. Zij lijken wel wat op die van de canna. De Hedychium Dr. Moy wordt ongeveer 100 cm hoog en als hij in een pot blijft dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn creme/geel/oranje van kleur en ruiken heerlijk. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 tot 5 graden op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. In de volle grond de plant afdekken met een laagje boomschors of turf is voldoende, indien de grond niet te nat is. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. Zij lijken wel wat op die van de canna. De Hedychium Coccineum wordt ongeveer 125 cm hoog en als hij in een pot blijft dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn geel met oranje uitlopers en ruiken heerlijk. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 tot 5 graden op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. In de volle grond de plant afdekken met een laagje boomschors of turf is voldoende, indien de grond niet te nat is. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. De Hedychium Densiflorum "Stephen" komt voor in de Himalaya tot een hoogte van 2800 meter. De Hedychium Densiflorum "Stephen" wordt iets groter dan de "Assam Orange", namelijk maximaal 150 cm. Als de gember in een pot gehouden wordt, dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn licht geel/oranje van kleur en ruiken heerlijk, nog sterker dan die van de andere Densiflorum soorten hier beschreven. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 graden of warmer op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. Indien op een natte plaats dan liever knollen uitgraven en vorstvrij in turf overwinteren i.v.m. wortelrot. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. Zij lijken wel wat op die van de canna. De Hedychium Densiflorum "Assam Orange" wordt ongeveer 100 cm hoog en als hij in een pot blijft dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn oranje/rood van kleur en ruiken heerlijk. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 tot 5 graden op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. In de volle grond de plant afdekken met een laagje boomschors of turf is voldoende, indien de grond niet te nat is. Winterhardheid zone 8b (-8/-10 graden).
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. De Hedychium "Tara" is een kruising tussen Hedychium Gardnerianum en Hedychium Coccineum. De Hedychium "Tara" wordt iets groter dan de "Assam Orange", ongeveer 125 cm. Als de gember in een pot gehouden wordt, dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn fel oranje van kleur en ruiken zoals alle Hedychium soorten heerlijk. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 graden of warmer op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. Indien op een natte plaats dan liever knollen uitgraven en vorstvrij in turf overwinteren i.v.m. wortelrot. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
Gembers geven prachtige bloemen van augustus t/m oktober. Zij lijken wel wat op die van de canna. De Hedychium Coccineum wordt ongeveer 125 cm hoog en als hij in een pot blijft dan mag het een redelijk grote zijn. De gemberknollen moeten ruimte hebben. Deze zijn makkelijk te delen zodat u meerdere planten kunt verkrijgen. De grote bloemen zijn oranje/rood van kleur en ruiken heerlijk. De gember mag als bemesting bijv. Osmocote of koemestkorrel krijgen gedurende het seizoen. In de winter overwinteren (in pot) bij een temperatuur van 0 tot 5 graden op een lichte of donkere plaats. De grond zo goed als droog houden in de winter. In de volle grond de plant afdekken met een laagje boomschors of turf is voldoende, indien de grond niet te nat is. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
Hardenbergia violacea is een groenblijvende klimplant afkomstig uit Australië en Tasmanië en behoort tot de vlinderbloemachtigen. Het blad is langwerpig voelt een beetje leerachtig aan, is donkergroen en wordt circa 7-10 cm lang.
Deze klimplant groeit niet heel erg snel en heeft graag een zonnige plaats maar lichte schaduw is ook geen probleem. Normale watergif is prima, niet te nat, de Hardenbergia violacea is droogte tolerant. Vanaf april mag er weer wat voeding gegeven worden om de 2 weken gedurende de het voorjaar en zomer.
De plant kan tot 250 cm hoog en 150 cm breed worden, maar kan ook goed gesnoeid worden indien hij te groot wordt. Zeer goede plant voor in een serre of op het terras.
De attractieve bloemen zijn vrij klein en meestal paars van kleur, maar soms ook verkrijgbaar in wit en violet (roze). De bloemkern heeft een gele kern, tevens doet de bloem qua vorm een beetje denken aan de Clerodendrum. De bloei begint in het voorjaar en duurt tot het begin van de zomer.
Na de bloei verschijnen in het najaar bruinkleurige zaden die gelijkenis vertonen met erwten.
GREVILLEA Tamboritha of Australische zilvereik. De Grevillea komt uit Australië en wordt ook wel de Australische zilvereik genoemd.
Deze plant is familie van de Protaceae, planten van deze familie zijn zon aanbidders en komen uit Australië of Zuid-Afrika. In deze familie komen meer an 1500 verschillende soorten voor.
Deze plant kan in de volle grond, maar dan moet het geen kletsnatte plaats zijn in de winter. Daarbij moet bij meer dan matige vorst enige bescherming aangebracht worden. In een kuip vorstvrij overwinteren is voldoende.
Beter is deze mooie plant in een kuip te houden. Het blad heeft wat weg van van een heide-achtige met zijn groene naaldvormige bladeren en het is een groenblijvende struik. Bloemen heeft u de gehele zomer van eind mei tot begin oktober.
De fel rode bloemen steken mooi af bij de frisgroene naaldvormige bladeren. De Grevillea is leverbaar in drie soorten, namelijk de Juniperina, Rondeau, Robin Gordon, Johnsonii, Florinda en Tamboritha.
GREVILLEA Spider of Australische zilvereik. De Grevillea komt uit Australië en wordt ook wel de Australische zilvereik genoemd.
Deze plant is familie van de Protaceae, planten van deze familie zijn zon aanbidders en komen uit Australië of Zuid-Afrika. In deze familie komen meer an 1500 verschillende soorten voor.
Deze plant kan in de volle grond, maar dan moet het geen kletsnatte plaats zijn in de winter. Daarbij moet bij meer dan matige vorst enige bescherming aangebracht worden. In een kuip vorstvrij overwinteren is voldoende.
Beter is deze mooie plant in een kuip te houden. Het blad heeft wat weg van van een heide-achtige met zijn groene naaldvormige bladeren en het is een groenblijvende struik. Bloemen heeft u de gehele zomer van eind mei tot begin oktober.
De fel rode bloemen steken mooi af bij de frisgroene naaldvormige bladeren. De Grevillea is leverbaar in meerdere soorten, namelijk de Juniperina, Rondeau, Robin Gordon, Johnsonii, Florinda en Tamboritha, Misty Pink etc.
GREVILLEA Rondeau of Australische zilvereik. De Grevillea komt uit Australië en wordt ook wel de Australische zilvereik genoemd.
Deze plant is familie van de Protaceae, planten van deze familie zijn zon aanbidders en komen uit Australië of Zuid-Afrika. In deze familie komen meer an 1500 verschillende soorten voor.
Deze plant kan in de volle grond, maar dan moet het geen kletsnatte plaats zijn in de winter. Daarbij moet bij meer dan matige vorst enige bescherming aangebracht worden. In een kuip vorstvrij overwinteren is voldoende.
Beter is deze mooie plant in een kuip te houden. Het blad heeft wat weg van van een heide-achtige met zijn groene naaldvormige bladeren en het is een groenblijvende struik. Bloemen heeft u de gehele zomer van eind mei tot begin oktober.
De fel rode bloemen steken mooi af bij de frisgroene naaldvormige bladeren. De Grevillea is leverbaar in drie soorten, namelijk de Juniperina, Rondeau, Robin Gordon, Johnsonii, Florinda en Tamboritha.
GREVILLEA Robin Gordon of Australische zilvereik. De Grevillea komt uit Australië en wordt ook wel de Australische zilvereik genoemd.
Deze plant is familie van de Protaceae, planten van deze familie zijn zon aanbidders en komen uit Australië of Zuid-Afrika. In deze familie komen meer an 1500 verschillende soorten voor.
Deze plant kan in de volle grond, maar dan moet het geen kletsnatte plaats zijn in de winter. Daarbij moet bij meer dan matige vorst enige bescherming aangebracht worden. In een kuip vorstvrij overwinteren is voldoende.
Beter is deze mooie plant in een kuip te houden. Het blad heeft wat weg van van een heide-achtige met zijn groene naaldvormige bladeren en het is een groenblijvende struik. Bloemen heeft u de gehele zomer van eind mei tot begin oktober.
De fel rode bloemen steken mooi af bij de frisgroene naaldvormige bladeren. De Grevillea is leverbaar in drie soorten, namelijk de Juniperina, Rondeau, Robin Gordon, Johnsonii, Florinda en Tamboritha.
Grevillea Misty Pink of Australische zilvereik. De Grevillea komt uit Australië en wordt ook wel de Australische zilvereik genoemd.
Deze plant is familie van de Protaceae, planten van deze familie zijn zon aanbidders en komen uit Australië of Zuid-Afrika. In deze familie komen meer an 1500 verschillende soorten voor.
Deze plant kan in de volle grond, maar dan moet het geen kletsnatte plaats zijn in de winter. Daarbij moet bij meer dan matige vorst enige bescherming aangebracht worden. In een kuip vorstvrij overwinteren is voldoende.
Beter is deze mooie plant in een kuip te houden. Het blad heeft wat weg van van een heide-achtige met zijn groene naaldvormige bladeren en het is een groenblijvende struik. Bloemen heeft u de gehele zomer van eind mei tot begin oktober.
De fel rode bloemen steken mooi af bij de frisgroene naaldvormige bladeren. De Grevillea is leverbaar in meerdere soorten, namelijk de Juniperina, Rondeau, Robin Gordon, Johnsonii, Florinda en Tamboritha, Misty Pink etc.
Grevillea juniperina "Oleacea" of Australische zilvereik. De Grevillea komt uit Australië en wordt ook wel de Australische zilvereik genoemd.
Deze plant is familie van de Protaceae, planten van deze familie zijn zon aanbidders en komen uit Australië of Zuid-Afrika. In deze familie komen meer an 1500 verschillende soorten voor.
Deze plant kan in de volle grond, maar dan moet het geen kletsnatte plaats zijn in de winter. Daarbij moet bij meer dan matige vorst enige bescherming aangebracht worden. In een kuip vorstvrij overwinteren is voldoende.
Beter is deze mooie plant in een kuip te houden. Het blad heeft wat weg van van een heide-achtige met zijn groene naaldvormige bladeren en het is een groenblijvende struik. Bloemen heeft u de gehele zomer van eind mei tot begin oktober.
De fel rode bloemen steken mooi af bij de frisgroene naaldvormige bladeren. De Grevillea is leverbaar in drie soorten, namelijk de Juniperina, Rondeau, Robin Gordon, Johnsonii, Florinda en Tamboritha.
GREVILLEA Johnsonii of Australische zilvereik. De Grevillea komt uit Australië en wordt ook wel de Australische zilvereik genoemd.
Deze plant is familie van de Protaceae, planten van deze familie zijn zon aanbidders en komen uit Australië of Zuid-Afrika. In deze familie komen meer an 1500 verschillende soorten voor.
Deze plant kan in de volle grond, maar dan moet het geen kletsnatte plaats zijn in de winter. Daarbij moet bij meer dan matige vorst enige bescherming aangebracht worden. In een kuip vorstvrij overwinteren is voldoende.
Beter is deze mooie plant in een kuip te houden. Het blad heeft wat weg van van een heide-achtige met zijn groene naaldvormige bladeren en het is een groenblijvende struik. Bloemen heeft u de gehele zomer van eind mei tot begin oktober.
De fel rode bloemen steken mooi af bij de frisgroene naaldvormige bladeren. De Grevillea is leverbaar in drie soorten, namelijk de Juniperina, Rondeau, Robin Gordon, Johnsonii, Florinda en Tamboritha.
GREVILLEA Rondeau of Australische zilvereik. De Grevillea komt uit Australië en wordt ook wel de Australische zilvereik genoemd.
Deze plant is familie van de Protaceae, planten van deze familie zijn zon aanbidders en komen uit Australië of Zuid-Afrika. In deze familie komen meer an 1500 verschillende soorten voor.
Deze plant kan in de volle grond, maar dan moet het geen kletsnatte plaats zijn in de winter. Daarbij moet bij meer dan matige vorst enige bescherming aangebracht worden. In een kuip vorstvrij overwinteren is voldoende.
Beter is deze mooie plant in een kuip te houden. Het blad heeft wat weg van van een heide-achtige met zijn groene naaldvormige bladeren en het is een groenblijvende struik. Bloemen heeft u de gehele zomer van eind mei tot begin oktober.
De fel rode bloemen steken mooi af bij de frisgroene naaldvormige bladeren. De Grevillea is leverbaar in drie soorten, namelijk de Juniperina, Rondeau, Robin Gordon, Johnsonii, Florinda en Tamboritha.
Fuchsia x hybrida is een ideale kuipplant die in de winter op een koele plaats prima is over te houden. Er zijn verschillende honderden soorten Fuchsia die enkel, dubbelbloemig, hangend en trosvormend bloeien. De fuchsia bloeit zeer uitbundig vanaf het voorjaar tot laat in de zomer.
De grond licht vochtig houden en tijdig de plant voeden met bemesting. Als de plant wordt overwintert op een koele plaats dan vrijwel geen water meer geven tot maart. Vanaf april de plant opnieuwe oppotten en weer op uw terras zetten. Voor het oppotten van uw Fuchsia's is mediterrane potgrond een goede basis vanwege de klei en lava basis in de grond.
De Fremontodendron Californicum komt voor in Californië waar hij bijna het gehele jaar bloeit. Bij ons begint de bloei in mei en duurt tot zeker augustus. Hebben we een warme (na)zomer dan bloeit hij nog langer.
De bloemen van deze zeer dankbare bloeier zijn diep fel geel van kleur en worden wel meer dan 5 cm in doorsnee.
Kan heel goed tegen een droge standplaats en staat daar ook graag. Niet op een natte plaats planten, dit werkt de bloei tegen.
Ideaal om in een kuip te houden, op deze manier kunt u de plant prima op maat bewateren.
Na de bloei verschijnen er rond bruin behaarde zaaddozen.
Het blad fris groen van kleur en bezet met kleine haartjes, deze kunnen bij aanraking op de blote huid voor lichte irritatie zorgen. Trek voor de zekerheid handschoenen aan.
De plant is groenblijvend in de winter, maar is matig winterhard. Op een warme beschutte plaats zijn de laatste winters geen probleem geweest, echter strenge vorst is dodelijk voor de plant.
Is prima als kuipplant te houden en kan in de winter terug gesnoeid worden indien wenselijk. Is ook goed als leiplant te houden.
De Japanse vingerplant heeft heel aparte bladeren die mooi over elkaar vallen. Het blad is donkergroen en de nerf in het blad is lichtgroen. Deze Fatsia Japonica mag niet ontbreken in een Japanse tuin.
Ver in het najaar (oktober) verschijnen er kleine witte bloeiwijze die veel weg hebben van de bloei van de Helix (Klimop). De Fatsia Japonica heeft graag een plaats met meer schaduw dan zon.
Hij wordt maximaal 200 cm groot, in de praktijk zal deze groenblijvende struik iets meer dan 100 cm in diameter worden.
De plant is goed winterhard en kan in een kuip of in de volle grond gehouden worden. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
De Eucomis Comosa "Sparkling Burgundy" wordt ook de kuiflelie of Ananasplant genoemd, komt uit Afrika en wordt 50 tot 70 cm hoog en breed. De bloei begint zo half juli en gaat door tot de herfst. De bloem is paars van kleur en er zitten honderden bloemen op een aar. Het is een bolgewas en de knol kan het beste voor de winter uitgegraven worden. Deze dan vorstvrij op een koele plaats bewaren en een bloempot met potgrond (niet te nat i.v.m. rotten van de knol). Plant kan ook in een kuip gehouden worden, in de winter dan overwinteren op een vorstvrije plaats en terughoudend water geven. Winterhardheid zone 10b (0 graden).
ERYTHRINA CRISTA-GALLI of Koraalstruik, koraalboom. Deze redelijk zeldzame plant is nog maar in weinig tuinen terug te vinden.
Deze plant is door ons beperkt leverbaar en indien op voorraad zou u niet te lang moeten twijfelen. De ongekend mooie bloei van de Koraalstruik doet direct vermoeden dat het hier om een speciale plant gaat.
Dit is met zekerheid een van de mooiste bloeiende struiken die verkrijgbaar zijn. Hoe ouder de Koraalstruik hoe mooier hij wordt.
Als u in het bezit bent van deze schoonheid dan kunnen u kleinkineren hier later ook nog van genieten, ze worden heel oud.
Het is dus een ideale kuipplant die geen moeilijke verzorging verlangt en daarbij is hij op een beschutte en zonnige plaats ook in de volle grond de moeite waard. De Erythrina Crista-galli komt van oorsprong uit Brazilië.
Aldaar kan hij wel tot 6 meter hoogte uitgroeien, bij ons zal het bij een struik van 200 cm blijven (ligt aan de snoeiwijze). In het voorjaar zal u terugesnoeide kale Koraalstruik snel uitlopen.
Op de uiteinde van deze nieuwe uitlopers komen weldra vele karmijnrode bloemen te staan.
De bloeiwijze zijn ongeveer 30 cm lang en bestaan uit vele hanekam vormige bloemen van circa 5 cm lengte op het eenjarige hout van de struik. Deze kleuren van groen naar fel rood en de bloei begint in juni en gaat door tot september.
Het is een bladverliezende struik, die in de late herfst terug gesnoeid kan worden tot op 3 ogen. Op de oude stam zitten enkele doornen die gelijkenis vertonen met die van een rozenstruik.
De winterbescherming in de volle grond dient zich voornamelijk op de wortels te richten. Een dikke laag mulch of boomschors zou voldoende moeten zijn. In een kuip gehouden dan mag deze koel overwinteren en is licht niet van belang.
Geen water meer geven, althans dat de grond net niet uitdroogt is voldoende. Winterhardheid zone 8b (-8 graden).
DREGEA SINENSIS of Wattakaka Sinensis. Deze Dregea Sinensis is een snelle klimplant die zijn oorsprong in West China heeft. Het blad heeft de vorm van een hart en is bleekgroen van kleur, de onderzijde van het blad is harig.
Bloemen zijn stervormig en wit van kleur, waarbij het hart van de bloem bezet is met paarse strepen. Deze hangen in clusters aan de plant.
Bloei begint in juni en duurt tot augustus. De plant kan een paar graden vorst verdragen en zeker op een beschutte plaats moeten onze winters geen probleem zijn.
De Dregea zou in de (sterke) winter ook naar binnen kunnen, sterk terug snoeien is geen probleem. In het voorjaar loopt hij weer fors uit. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
De geweldige exotische ogende bloemen aan de Dipladenia, of Mandevilla zoals hij tegenwoordig ook wel genoemd wordt, ruiken heerlijk en verspreiden hun zoete geur over uw terras. De bloeiperiode loopt van half mei tot in oktober. Deze exotische klimplant komt het beste tot zijn recht als kuipplant op terras of balkon. In de winter moet de Dipladenia op een temperatuur boven nul overwinteren, een temperatuur van +5 graden is ideaal. Weinig water geven tijdens de winter, grond eerder aan de droge kant houden. De plant komt van oorsprong uit Midden en Zuid Amerika. Hij is niet winterhard en de minimum temperatuur ligt zo rond het vriespunt. Overwinteren bij een temperatuur van +5 graden is prima. Het beste wordt deze plant in een kuip gehouden. Hij mag vanaf maart meer water krijgen en het toedienen van (vloeibare) mest mag beginnen. Vanaf april komen de bloemen. Wanneer in bloei iedere 2 weken een kleine hoeveelheid vloeibare mest geven. De grond mag vochtig blijven. De stengels mogen na de bloei met de helft terug gesnoeid worden. Winterhardheid zone 10a (0 graden).
De Crocosmia is een makkelijke plant, mede het feit dat ze zeer goed tegen droogte kan. In het voorjaar komen vanuit de knollen die in het najaar in de grond achterblijven nieuwe scheuten op. Het langwerpige fris groene blad wordt tot 60 cm hoog. In juni verschijnen de eerste bloemen en de bloei gaat door tot in september. De Crocosmia "Carmine Brilliant" bloeit oranje/geel. Winterhardheid zone 6b (-20ºC).
Convolvulus cneorum is ook bekend onder de naam Zilverwinde. Het is een heesterachtige die veel voorkomt aan de kusten van de Middellandse zee.
Behoort tot de familie van de Convolvulaceae waarvan er meer dan 200 verschillende soorten zijn.
Daar groeit de Convolvulus cneorum op de kalkafzettingen van de rotsen. Zeker op de Italiaanse schiereilanden Sicilië en Sardinië groeien deze zilverwinde in overvloed.
De zachte bladeren van deze mediterrane heester zijn groen met zilverkleurige beharing. Ook is deze plant groenblijvend in de winter.
Verder kunt u deze zilverwinde het best een plaats gunnen in de volle zon. Daar zal ze dan van mei tot eind september uitbundig bloeien. Eerst verschijnen de roze bloemknoppen.
De trechtervormige bloemen zijn circa 3-4 cm in doorsnee, wit van kleur en een gele kern.
U hoeft de plant slechts weinig te bemesten, ze houdt van arme goed doorlatende grond. Als u in mei lichte bemesting geeft en nogmaals in juli een beetje is meer dan voldoende. Tevens is de zilverwinde droogte tolerant en is matig water geven voldoende.
De Convolvulus cneorum kan een struik worden met een doorsnee van 100/120 cm en een hoogte van 70/90 cm. Indien snoeien gewenst is dan dit doen in de herfst.
Overwinteren indien deze als kuipplant gehouden wordt op een lichte koele plaats is voldoende. Terughoudend water geven, maar niet uit laten drogen.
Indien geplant in de volle grond dan op een beschutte plaats, het liefst op het zuiden en veel zon, dan zal de groei en bloei veel beter zijn. Ook bij meer dan matige vorst de plant afdekken met klimaatdoek of vlies.
De Clerodendrum Ugandense wordt ook wel de Kansenboom genoemd. Voor wie van blauwe bloemen houdt wordt vanaf april tot ver in september verwent met heerlijk ruikende blauwe pracht.
Tevens trekken de bloemen veel soorten vlinders aan. De plant komt van oorsprong uit de tropen in Afrika, o.a. Zimbabwe en Uganda.
Hij is niet winterhard en de minimum temperatuur ligt zo rond het vriespunt. Overwinteren bij een temperatuur van +5 graden is prima.
Het beste wordt deze plant in een kuip gehouden. Hij mag vanaf maart meer water krijgen en het toedienen van (vloeibare) mest mag beginnen. Vanaf april komen de bloemen.
Mede door het vele groen aan de plant en de bloei iedere week een kleine hoeveelheid mest geven. De grond mag vochtig blijven, zeker als het warm is verdampt de plant veel. Winterhardheid zone 10a (-1 graad).
De Clerodendrum Bungei wordt ook de Pindakaasstruik of Pindakaasplant genoemd. Deze naam heeft de plant te danken aan het feit dat het blad na aanraking een pindakaas geur verspreidt.
In een milde winter op een beschutte plaats blijft de struik intact en kan de plant na een aantal jaren uitgroeien tot maximaal 200 cm hoogte.Bij een matige winter sterft de plant af en komt in het voorjaar terug vanuit de wortels. De hoogte van de plant wordt dan maximaal 100 cm ieder jaar. Het blad is groen van kleur en de jonge stengels zijn in eerste aanleg donker van kleur en later ook groen.De bloei van deze vaste plant begint in augustus/september en is mooie verassing in uw tuin omdat de meeste heesters tegen die tijd reeds uitgebloeid zijn.
De bloemen van de Clerodendrum Bungei zijn roze/rood van kleur en stervormig, ze vormen clusters in de vorm van een bol en geuren heerlijk.De Pindakaasplant stelt geen aparte eisen aan de grondsoort. In de zomer bij droogte graag extra water geven.Winterhardheid zone 7b (-12/-15ºC).
De Choisya Ternata is inheems in Mexico en enkele zuidelijke staten van Amerika. Deze Mexicaanse Oranjebloesem bloeit zeer uitbundig in mei/juni met witte bloemen clusters. De bloemen zijn stervormig en ruiken heerlijk zoet en geuren als citroenbloesem. Ook het blad van de de Choisya Ternata is aromatisch indien dit gekneusd wordt, het ruikt vrij zoet met een vleugje citroen.
De plant staat graag op een plaats uit de felle middagzon, half schaduw tot schaduwrijk is prima. De grond mag licht zurig en humusrijk zijn, een zakje turf mengen in het plantgat geeft hem een prima basis. De Choisya Ternata groeit niet bijzonder snel en is daarom goed in een kleine tuin te houden. Hij wordt uiteindelijk 200 cm hoog en circa 1 meter breed.
In de nazomer bloeit de Choisya Ternata nog een tweede keer, maar niet zo uitbundig als in het voorjaar. Het is een winterharde en groenblijvende heester, het nieuwe jonge blad is goud/geel van kleur, maar verkleurd uiteindelijk naar groen/geel.Het blad van de Choisya Ternata is groen van kleur en glimmend en het zijn clusters van drie blaadjes.
Indien u wenst te snoeien dan doet u dat het beste in het najaar waarbij u de takken met 2/3 lengte terug snoeit om de vorm van de plant te behouden. Winterhardheid zone 8a (-10/-12ºC).
De Cercis Siliquastrum wordt ook de Judasboom genoemd. Deze komt van oorsprong uit het oostelijk mediterrane gebied.
De naam Judasboom heeft te maken met Judas, die Jezus verraden zou hebben en zich uit wanhoop had opgehangen in deze boom.
Deze schitterende mooie boom heeft een zeer bijzondere bloeiwijze op het kale tweejarige hout.
De bloei begint half april en de paars/roze bloemen groeien in clusters op de takken en stam.
De stam en takken van de Judasboom zijn donkerbruin tot zwart dit geeft een mooi contrast met de bloemen. Na de bloei verschijnen er rood/bruine peulen.
Nadat de bloei voorbij is verschijnt eind mei het fris groene niervormig blad. Uiteindelijk kan de boom wel 4 tot 5 meter hoog worden en krap 2 meter breed, dus uitermate geschikt voor plaatsen waar weinig ruimte is.
De plant heeft graag op tijd water en geeft het volgende jaar meer bloemen wat afhankelijk is aan de voorgaande zomer. Hoe warmer, hoe meer bloemen volgend voorjaar!
Snoeien doet u het beste in de zomer en dan de takken wegnemen die te dicht op elkaar groeien.
De Cercis chinensis "Avondale" wordt ook de Chinese Judasboom genoemd. Deze komt van oorsprong uit China.
De naam Judasboom heeft te maken met Judas, die Jezus verraden zou hebben en zich uit wanhoop had opgehangen in deze boom.
Deze schitterende mooie boom heeft een zeer bijzondere bloeiwijze op het kale tweejarige hout.
De bloei begint half april tot in mei en de donker paarse bloemen groeien in clusters op de takken en stam. Na de bloei verschijnen er rood/bruine peulen.
Nadat de bloei voorbij is verschijnt eind mei het fris groene niervormig blad. Uiteindelijk kan de boom wel 5 meter hoog worden en groeit vrij langzaam (na 10 jaar een hoogte van circa 200 cm)
De plant heeft graag op tijd water en geeft het volgende jaar meer bloemen wat afhankelijk is aan de voorgaande zomer. Hoe warmer, hoe meer bloemen volgend voorjaar!
Snoeien doet u het beste in de zomer en dan de takken wegnemen die te dicht op elkaar groeien.
De Cercis canadensis "Texas White" wordt ook de Canadese of Amerikaanse Judasboom genoemd. Deze komt van oorsprong uit Canada en Noord-Amerika.
De naam Judasboom heeft te maken met Judas, die Jezus verraden zou hebben en zich uit wanhoop had opgehangen in deze boom.
Deze schitterende mooie boom heeft een zeer bijzondere bloeiwijze op het kale tweejarige hout.
De bloei begint half april tot in mei en de witte bloemen groeien in clusters op de takken en stam. Na de bloei verschijnen er rood/bruine peulen.
Nadat de bloei voorbij is verschijnt eind mei het fris groene niervormig blad. Uiteindelijk kan de boom wel 5 meter hoog worden en groeit vrij langzaam (na 10 jaar een hoogte van circa 250 cm)
De plant heeft graag op tijd water en geeft het volgende jaar meer bloemen wat afhankelijk is aan de voorgaande zomer. Hoe warmer, hoe meer bloemen volgend voorjaar!
Snoeien doet u het beste in de zomer en dan de takken wegnemen die te dicht op elkaar groeien.
De Cercis canadensis "Appalachian Red" wordt ook de Canadese of Amerikaanse Judasboom genoemd. Deze komt van oorsprong uit Canada en Noord-Amerika.
De naam Judasboom heeft te maken met Judas, die Jezus verraden zou hebben en zich uit wanhoop had opgehangen in deze boom.
Deze schitterende mooie boom heeft een zeer bijzondere bloeiwijze op het kale tweejarige hout.
De bloei begint half april en de rood/roze bloemen groeien in clusters op de takken en stam. Na de bloei verschijnen er rood/bruine peulen.
Nadat de bloei voorbij is verschijnt eind mei het fris groene niervormig blad. Uiteindelijk kan de boom wel 4 tot 5 meter hoog worden en krap 2 meter breed, dus uitermate geschikt voor plaatsen waar weinig ruimte is.
De plant heeft graag op tijd water en geeft het volgende jaar meer bloemen wat afhankelijk is aan de voorgaande zomer. Hoe warmer, hoe meer bloemen volgend voorjaar!
Snoeien doet u het beste in de zomer en dan de takken wegnemen die te dicht op elkaar groeien.
CANNA GENERALIS of bloemriet. Canna is een knolgewas en groet vanuit het rhizomenstelsel. Canna's kunnen zowel in de volle grond als een pot gehouden worden. In de volle grondzorgen dat de plant tijdig water krijgt, vooral tijdens een hete zomer. Ook om de twee weken een gift mest doet hem goed. De Canna bloeit van juni tot einde september. Er zijn vele verschillende kleuren canna's, zowel de bladkleur is zeer divers, donker of gestreept tot fel groen. Deze plant heeft stevig blad en geeft een extra tropische uitstraling in uw tuin. De uitgebloeide bloemen verwijderen en de canna zal u op nog veel meer mooie bloemen trakteren. De Canna zal normaal vanaf half juli volop bloeien tot de eerste nachtvorst. Dan wordt het ook tijd de plant te beschermen en de pot binnen te zetten. In de winter de grond droog houden en weinig water geven indien u de canna in een pot laat overwinteren. Canna's die buiten in de tuin staan (na de eerste nachtvorst) de knollen uitgraven (15 cm loof en zand aan de wortels laten zitten) en deze koel, droog en donker bewaren. Vanaf half mei nadat het gevaar op nachtvorst is geweken de knollen weer in de volle grond poten. Winterhardheid zone 10b (+2 graden).
CANNA GENERALIS "Black Knight" of bloemriet. Canna is een knolgewas en groet vanuit het rhizomenstelsel. Canna's kunnen zowel in de volle grond als een pot gehouden worden. In de volle grondzorgen dat de plant tijdig water krijgt, vooral tijdens een hete zomer. Ook om de twee weken een gift mest doet hem goed. De Canna bloeit van juni tot einde september. Er zijn vele verschillende kleuren canna's, zowel de bladkleur is zeer divers, donker of gestreept tot fel groen. Deze plant heeft stevig blad en geeft een extra tropische uitstraling in uw tuin. De uitgebloeide bloemen verwijderen en de canna zal u op nog veel meer mooie bloemen trakteren. De Canna zal normaal vanaf half juli volop bloeien tot de eerste nachtvorst. Dan wordt het ook tijd de plant te beschermen en de pot binnen te zetten. In de winter de grond droog houden en weinig water geven indien u de canna in een pot laat overwinteren. Canna's die buiten in de tuin staan (na de eerste nachtvorst) de knollen uitgraven (15 cm loof en zand aan de wortels laten zitten) en deze koel, droog en donker bewaren. Vanaf half mei nadat het gevaar op nachtvorst is geweken de knollen weer in de volle grond poten. Winterhardheid zone 10b (+2 graden).
De Cananga Odorata wordt ook de Ylang-ylang boom genoemd. Is redelijk moeilijk verkrijgbaar en voor de kuipplanten liefhebber een must-have. Deze oorspronkelijk uit Indonesië stammende middelgrote tropische boom groeit snel. Hij houdt van een warme plaats en is prima als kuipplant te houden. Middels snoei is hij goed op maat te houden.
In de vroege zomer naar mate het warmer wordt verschijnen er gele stervormige bloemen in de boom. Deze zijn qua uiterlijk niet echt bijzonder maar de bloemen zijn zeer geurig en ruiken heerlijk.
De bloemen worden gebruikt voor aroma in parfums. In de parfumindustrie wordt gezegd dat de Cananga Odorata het belangrijkste ingrediënt is in Chanel #5.De olie wordt zelfs gebruikt voor medicinale doeleinden, bijvoorbeeld het terugbrengen van een snelle hartslag of ademhaling. De olie uit de bloemen heeft een sterk kalmerend effect.
In de zomer heeft de Cananga Odorata graag wat extra water, een natte vochtige bodem heeft dan zijn voorkeur. Ook van april t/m september mag een beetje bemesting gegeven worden in de vorm van koemestkorrel of een slow-release bemesting zoals fertilizzante mediterraneo.
De Ylang-ylang kan overleven bij lage temperaturen rond het vriespunt voor korte perioden. De plant kan prima overwinteren op een koele plek in de winter bij +5 graden.
CAMELLIA SINENSIS of Theestruik. Deze theeplant komt oorspronkelijk uit Zuid-Oost Azië en China waar men van deze plant groene-, zwarte thee en oolong thee maakt.
Hij behoort tot de familie van de Theaceae en wordt ook wel Thea Sinensis genoemd. Als exoot in uw tuin is het een zeldzaamheid, deze theeplant is niet een veel voorkomende plant in de handel.
De knoppen en de eerste twee blaadjes worden normaal geoogst voor de theeproductie. Dit wordt dan iedere 3 weken herhaald. Dit kunt u ook doen en zo uw eigen thee maken.
Deze struik of kleine boom kan wel een hoogte van 4 meter bereiken, maar door hem te snoeien blijft hij compact en wordt dan niet groter dan 2 meter.
De bloemen zijn geel/wit van kleur en hebben een diameter van ongeveer 2,5 tot 4 cm en hebben 8 bloemblaadjes. Hij bloeit van maart t/m mei.
Het is een groenblijvende plant die redelijk winterhard is en in ons klimaat desgewenst in de volle grond geplaatst kan worden. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
De Camellia Japonica komt van oorsprong uit China. Er zijn ruim 300 soorten bekend van de Camellia. In Nederland wordt hij ook wel de camelia of Japanse roos genoemd.
Er zijn verschillende kleuren zoals rood, wit en roze als meest voorkomende. De Camellia japonica krijgt een roosvormige bloem.
Een halfschaduwrijke plaats is prima. de grond mag best wel wat humus bevatten. Snoei kan eventueel uitgevoerd worden net na de bloei. De Camellia Japonica is een voorjaarsbloeier.
De plant is goed winterhard en kan het beste in de volle grond geplant worden. Mocht hij in een kuip gehouden worden, dan tijdens de overwintering de kuip vorstvrij opslaan.
Als kuipplant in de herfst terughoudend water geven en in de winter is 1x per maand voldoende. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
CALLISTEMON of Lampenpoetser. Afkomstig uit het Zuid-Oosten van Australië aan het begin van de bergen. De Lampenpoetser of Callistemon is een zeer fraaie bloeier.
Hij bloeit van begin april tot eind augustus. Wij hebben wisselend verschillende soorten op voorraad zoals Callistemon Captain Cook, Callistemon Laevis, Callistemon Citrinus Splendens etc.
In de winter blijft het blad groen. Deze soort heeft fel rode bloemen in de vorm van een borstel. De Callistemon is geschikt voor in de volle grond of in een kuip.
De winterhardheid is goed en als hij in een grote kuip gehouden wordt dan is dat ook geen probleem. De volle grond kan ook. Vormsnoei kan worden toegepast door plaatselijk terugknippen van nieuw hout met 1/3 lengte.
De struik wordt niet veel hoger dan 100 cm. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
CALLISTEMON of Lampenpoetser. Afkomstig uit het Zuid-Oosten van Australië aan het begin van de bergen. De Lampenpoetser of Callistemon is een zeer fraaie bloeier.
Hij bloeit van begin april tot eind augustus. Wij hebben wisselend verschillende soorten op voorraad zoals Callistemon Captain Cook, Callistemon Laevis, Callistemon Citrinus Splendens etc.
In de winter blijft het blad groen. Deze soort heeft fel rode bloemen in de vorm van een borstel. De Callistemon is geschikt voor in de volle grond of in een kuip.
De winterhardheid is goed en als hij in een grote kuip gehouden wordt dan is dat ook geen probleem. De volle grond kan ook. Vormsnoei kan worden toegepast door plaatselijk terugknippen van nieuw hout met 1/3 lengte.
De struik wordt niet veel hoger dan 100 cm. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
De Paradijsvogelstruik is eigenlijk een tropisch/subtropisch peulgewas. Deze Caesalpinia Gilliesii is een exotische struik/boom. De Paradijsvogelstruik is bladhoudend als hij bij +5 graden de winter doorkomt.
Als het rond het vriespunt is dan verliest hij zijn blad. Het blad lijkt op dat van de slaapboom en is ook dubbel geveerd, ook deze bladeren vouwen zich 's-avonds samen in de slaapstand.
De bloeiwijze zijn heel fraai en doet tropisch aan. Het is een ideale kuipplant voor op een terras of balkon. In de volle grond planten kan, mits zeer goed beschermd tegen matige en strenge vorst.
Aan het einde van de bloeiperiode die de hele zomer duurt, verschijnen peulen uit de uitgebloeide bloemen. Deze worden 10/15 cm lang. Het zaad in deze peulen kiemt in ons klimaat moeilijk.
Is een echte aanrader vanwege zijn prachtige bladeren en bloemen die de hele zomer tot bloei komen en voor wie iets bijzonders in zijn tuin/terras wil hebben. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
De Bougainvillea Glabra komt veel voor in landen rondom de Middellandse Zee. Deze zeer krachtige bloeier zal u de gehele zomer voorzien van een pracht van bloemen. Verkrijgbaar in struikvorm en op stam in diversen maten. Normaal is de Bougainvillea paars van kleur. Wij kunnen ook nog diversen Buttiana hybriden van verschillende kleuren leveren.
Tijdens de zomerbloei de potkluit een klein beetje vochtig houden. Om de twee weken een beetje bijmesten, na september geen mest meer geven.
Vanaf het najaar kan het af en toe licht vriezen, dit kan tot -1 á -2 graden geen kwaad, echter als de temperaturen overdag niet meer boven de 4 á 5 graden komen dan de Bougainvillea binnen (koel) weg zetten.
In de winter bij een temperatuur boven het vriespunt overwinteren, weinig tot geen water geven.
Wij hebben ieder jaar enkele bougainvillea's die niet naar binnen gaan, maar op een zuidmuur buiten overwinteren. Deze lopen ieder jaar opnieuw weer uit. Bougainvillea is sterker dan men denkt, overwinteren op een balkon uit de oostenwind mag geen probleem zijn.
Vanaf maart wanneer de groei weer begint een klein beetje water gaan geven en lichte bemesting. Pas als de knoppen aangelegd zijn mag er iets meer water gegeven worden (maar spaarzaam).
Snoeien kan in het najaar, op deze manier maakt hij nieuwe scheuten en knoppen aan voor het volgende jaar. Winterhardheid zone 10a (-1ºC).
Bauhinia variegata heeft wit/rose bloemen die veel gelijkenis vertonen met orchideeën, vandaar ook de naam Orchideeboom.
De boom wordt maximaal 5 tot 7 meter hoog, maar kan goed gesnoeid worden in de gewenste grote. Het is een ideale plant voor in bijvoorbeeld een vlindertuin of als terrasplant.
Deze subtropische boom komt voor van India tot aan China. De bloei is bij ons in de lente tot in de zomer,gedurende 3 maanden heeft de planten schitterende bloemen.
De Bauhinia variegata verdraagt maar weinig vorst, tot -3ºC kan de planten overleven. Gelukkig is het geen moeilijke kuipplant en in de winter mag deze gestald worden op een koele plaats waar het boven het vriespunt is.
In de winter verist de plant ook zijn blad, dus een lichte standplaats is niet persé noodzakelijk.
De Banksia Lutea is een klimmende roos. deze roos heeft echter heen doornen en kan zeer goed dienst doen voor het laten begroeien van bijvoorbeeld een pergola, klimrek of misschien wel een boom.
De Banksia Lutea kan zonder snoei wel tot 7 meter hoogte groeien en krijgt dan een gemiddelde doorsnee van 2,5 meter.
Dit zal voor veel tuinen wat te groot zijn en gelukkig kan deze klimroos heel goed gesnoeid worden, indien noodzakelijk dan snoeien na de bloei.
Over de bloei gesproken, deze plant bloeit met grote overdaad aan licht gele dubbele bloemen gedurende de lente vanaf eind april t/m juni.
Deze geuren heel licht, overigens bloeit hij het beste op het 3 jaar oude hout. Wees daarom een beetje terughoudend met snoeien.
Ook de bladgroei van de Banksia Lutea is redelijk dicht, zodat hij ook zonder bloei voor een mooi dicht bladerdek zorgt. In milde klimaten is deze plant groen blijvend.
Verder heeft de Banksia Lutea geen last van ziektes zoals sterroetdauw, meeldauw, roest etc.waar andere rozen wel last van kunnen hebben.
De Banksia Lutea is goed winterhard en geen probleem in ons klimaat. Winterhardheid zone 7a (-18ºC).
De Banksia alba is een klimmende roos. deze roos heeft echter heen doornen en kan zeer goed dienst doen voor het laten begroeien van bijvoorbeeld een pergola, klimrek of misschien wel een boom.
De Banksia alba kan zonder snoei wel tot 7 meter hoogte groeien en krijgt dan een gemiddelde doorsnee van 2,5 meter.
Dit zal voor veel tuinen wat te groot zijn en gelukkig kan deze klimroos heel goed gesnoeid worden, indien noodzakelijk dan snoeien na de bloei.
Over de bloei gesproken, deze plant bloeit met grote overdaad aan witte bloemen gedurende de lente vanaf eind april t/m juni.
Deze geuren heel licht, overigens bloeit hij het beste op het 3 jaar oude hout. Wees daarom een beetje terughoudend met snoeien.
Ook de bladgroei van de Banksia alba is redelijk dicht, zodat hij ook zonder bloei voor een mooi dicht bladerdek zorgt. In milde klimaten is deze plant groen blijvend.
Verder heeft de Banksia alba geen last van ziektes zoals sterroetdauw, meeldauw, roest etc.waar andere rozen wel last van kunnen hebben.
De Banksia alba is goed winterhard en geen probleem in ons klimaat. Winterhardheid zone 7a (-15ºC).
ARGYROCYTISUS BATTANDIERI of Marokkaanse boombrem, Ananas brem, Pineapple broom. Uit het Atlasgebergte komende struik die zich prima heeft aangepast aan wind en koude.
Is goed te houden in ons klimaat, zeker op een beschutte plaats. Het blad is zilver/groen van kleur en heeft qua vorm wat weg van klaver.
Deze uitbundige bloeier krijgt gele bloemkegels die heerlijk ruiken en een zoete ananasgeur verspreiden. Is een onmisbare exoot in uw tuin met zijn langdurige en uitbundige bloei in de zomer.
Deze stikstoffixerende plant groeit op de meest arme grond. Dit komt omdat rhizobiumbacteriën nitraten en stikstof in de lucht omzetten in bruikbaar voedsel voor de plant. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
Iedereen kent wel de gember uit de keuken, maar behalve die zijn er nog tal van soorten zoals de Alpinia Zerumbet Variegata of de Hedychium soorten. En dat de gember geweldig mooie bloeiwijze krijgen is ook niet algemeen bekend.
Deze gember is goed winterhard en kan in de volle grond geplant worden.
Er verschijnen in de zomer witte bloemen die heerlijk ruiken en een exotische uitsraling hebben. Het blad van de variegata is geel/groen gestreept. Het is een mooie verschijnen in de tuin.
In de winter de gember afdekken met een bodembedekker zoals bijv. turf of boomschors. Het blad kan tegen de winter afgeknipt worden.
In het voorjaar schieten de gember knollen dan weer uit.
Mag van april tot september regelmatig mest krijgen en houdt ervan regelmatig water te krijgen.
Kan ook in een kuip gehouden worden op het terras of zelfs in een serre. Deze gember mag in de half schaduw staan op het terras en op een lichte plaats in de serre.
Indien op een natte plaats in de volle grond tijdens de winter, dan liever knollen uitgraven en vorstvrij in potgrond overwinteren i.v.m. wortelrot.
Op deze manier hoeft u ook geen water te geven. Pas als het voorjaar begint, zo rond begin april weer water gaan geven.
De Alcantarea Imperialis of Bromeliaceae Imperialis is een behoorlijk grote Bromelia, wordt ook de Keizer bromelia genoemd. De plant kan tot ruim 1 meter hoog worden. Het blad van de plant is groen waarbij de bladeren naar de kern richting rood/paars verkleuren.
Wees terughoudend met bemesten van deze bromelia soort. Als u teveel mest dan blijft het blad meer groen van kleur. Als de plant minder voeding krijgt wordt het blad meer rood/paars.
Waterbehoefte is normaal, geef van boven water zodat het via de kern van de plant wordt opgenomen (in de zomer regelmatig gieten).
Het leerachtige blad kan meer dan 60 cm lang worden, waarbij de plant een overspanning heeft van 150 cm. Dit duurt echter wel 10 jaar.
Het blad is licht geribbeld en voorzien van een waslaagje. Hierdoor lijkt het blad vanuit een bepaalde hoek wel blauw. Deze kuipplant is een schitterende blikvanger op een terras.
In het wild is deze Bromelia bedreigd met uitsterven omdat deze plant in menig tuin een plekje wist te veroveren. Hij is zeer populair en werd mede hierom met uitsterven bedreigd.
Nu zijn er in Brazili een aantal kwekerijen die deze bromelia kweken waardoor de planten in het wild met rust gelaten worden.
Behalve dat ze zeer fraaie bloemen krijgen room/wit van kleur, ruiken deze ook lekker. Ze groeien vanuit het midden van de plant op een in eerste aanleg rode stengel die wel meer dan 2 meter hoog kan worden.
Op deze stengel kunnen tussen de 400 en 600 bloemen verschijnen en de bloeitijd is tot 5 maanden lang.
Ze trekken veel vlinders en bijen aan die zich tegoed doen aan de nectar.
Als de plant is uitgebloeid kan deze wel 80.000 tot 200.000 zaden produceren.
Vermeerdering kan onder andere middels zaaien.
Overwintering van de plant op een koele plaats in bijvoorbeeld een kas of serre of bij een raam. Zorg ervoor dat u de plant omdraait en al het water uit de koker van de plant laat lopen.
De potgrond gedurende de winter zeker niet te nat houden (eerder aan de droge kant).
Staat de plant in de winter op een warmere plaats dan hoeft u bovenstaande niet uit te voeren.
De Alcantarea Imperialis kan een paar graden vorst verdragen en zal hiervan niets lijden. Echter jonge planten kunnen lichte vorstschade oplopen en dienen vorstvrij te overwinteren. Ook voor oudere planten geldt dat overwinteren boven het vriespunt wordt aanbevolen.
Deze Albizia Lophantha is ook bekend onder de naam Paraserianthes Lophantha. Indien deze Albizia boven de +10 graden overwintert dan is ze groenblijvend. Door haar compact wortelstelsel is ze zeer goed als kuipplant te houden.
Gezien de winterhardheid van de plant is het wel fijn dat ze goed in een kuip gehouden kan worden, de winterhardheid op een beschutte plaats reikt tot zone 8b voor oudere planten en is hiermee niet zo winterhard als de Albizia Julibrissin. We hebben nu een exemplaar in de volle grond op een minder beschutte plaats staan om de winterhardheid te testen. Ook de Albizia Julibrissin bleek verrassend winterhard, de winter van 2008/2009 heeft deze bij ons op een open vlakte -22ºC overleeft.
De witte/gele pluimen verschijnen in juli en de bloei gaat door tot in oktober. Deze mooie witte/gele bloeiwijze hebben qua vorm wat overeenkomsten met de bloei van de Callistemon. De bloei trekt vlinders. Als de Albizia Lophantha is uitgebloeid dat verschijnen er groene peulen die gedroogd bruin zijn. De zaden kunnen gebruikt worden voor vermeerdering.
Zoals het voor alle Albizia soorten geldt heeft ook deze soort graag een zonnige plaats. Middels snoei is deze Albizia Lophantha goed in de gewenste maat te houden. Winterhardheid zone 8b (-8/-9ºC).
De Albizia Julibrissin Summer Chocolate behoort tot de subfamilie Mimosaceae waartoe ook de Mimosa en acacia behoren. De Albizia groeit als struik-, of boomvorm.
Deze Albizia Julibrissin is in ons land nog niet zo veel te zien en zeker nog niet op grote schaal te koop. Wanneer de boom in bloei staat van juli tot september zal menigéén verstelt staan van de schitterende fel rode bloeiwijze.
De Albizia legt een extra tropisch accent in uw tuin en alleen al om de weelderige bladeren aan deze boom is hij prachtig om te zien. Hij heeft dubbel geveerde, sikkelgevormde bladeren die wat weg hebben van de varen. Bladeren zijn 's-nachts dichtgevouwen, daarom noemt men het ook wel de slaapboom.
De boom voelt zich thuis op een beschutte warme plaats in de volle zon en is goed winterhard. Hoe meer zon in de zomer, hoe meer hij bloeit en des te sterker zullen de nieuwe scheuten worden.
Aan de grond stelt de Albizia niet veel eisen. Snoeien is niet nodig.
De Albizia behoort tot de subfamilie Mimosaceae waartoe ook de Mimosa en acacia behoren. De Albizia groeit als struik-, of boomvorm.
Deze Albizia Julibrissin is in ons land nog niet zo veel te zien en zeker nog niet op grote schaal te koop. Wanneer de boom in bloei staat van juli tot september zal menigéén verstelt staan van de schitterende fel rode bloeiwijze.
De Albizia legt een extra tropisch accent in uw tuin en alleen al om de weelderige bladeren aan deze boom is hij prachtig om te zien. Hij heeft dubbel geveerde, sikkelgevormde bladeren die wat weg hebben van de varen. Bladeren zijn 's-nachts dichtgevouwen, daarom noemt men het ook wel de slaapboom.
De boom voelt zich thuis op een beschutte warme plaats in de volle zon en is goed winterhard. Hoe meer zon in de zomer, hoe meer hij bloeit en des te sterker zullen de nieuwe scheuten worden.
Aan de grond stelt de Albizia niet veel eisen. Snoeien is niet nodig.
De Akebia Quinata of schijnaugurk is een snel groeiende klimplant die zonder snoei wel tot meer dan 10 meter hoog kan klimmen. De plant geeft in de lente van april tot eind mei bloemen.
De bloem van de Akebia Quinata is zowel vrouwelijk als mannelijk.
Er zijn ook individuele bloemen die of alleen mannelijk dan wel vrouwelijk zijn. De kleur van de bloeiwijze is paars/bruin, deze ruiken heerlijk zoet.
Deze makkelijke plant staat graag in licht vochtige grond en op tijd water geven komt de groei ten goede.
Het ovale blad blijft in een milde winter lang hangen en verkleurd mooi paars. Wordt de winter strenger dan verliest de plant zijn blad.
De houten ranken verkleuren tevens paars/bruin.
Indien de plant te groot wordt dan is snoeien geen probleem.
De Akebia Quinata kan in een goede zomer zijn vruchten afrijpen. Deze zijn langwerpig tot ovaal van vorm. Voor een goede bestuiving dient de voorkeur twee planten bij elkaar te
zetten (enkele planten produceren alleen ook vruchten).
Als u de plant alleen voor de bloei heeft is dit niet noodzakelijk.
De vruchten worden tussen de 5-10 cm lang en tot 4 cm dik, ze verkleuren naar violet/paars als ze rijp zijn.
De vruchten kunnen vers gegeten worden, ze zijn dan wel lekker zoet maar hebben niet veel smaak. Om hier wat smaak aan toe te voegen kan citroensap een uitkomst bieden.
De bittere schil smaakt gefrituurd erg lekker.
Winterhardheid is zeer goed van de Akebia Quinata, namelijk zone 6b (-20ºC
Agastache "Blue Fortune" is ook beter bekend onder de namen Anijsplant, Anijsnetel en Dropplant. De plant heeft niets met de echte anijsplant te maken (Pimpinella anisum).
Maar wanneer het blad van de Agastache "Blue Fortune" gekneusd wordt, dan komt er een anijs-, en dropgeur vrij. Deze "Anijsplant" is een vaste plant en kan als kuipplant maar ook in de volle grond gehouden worden.
Het blad lijkt een beetje op brandnetel maar prikt niet. Het aromatische blad wordt tevens gebruikt voor in slades, thee en een lekker geurende potpourri.
Vanaf juli begint het spektakel en verschijnen de blauw/paarse bloemen. De Agastache "Blue Fortune" bloeit door tot eind september. Het is een geweldig sterke bloeier die bijna 3 maanden aan een stuk bloeit.
De planten worden tussen de 50 en 70 cm hoog.
Iedere grondsoort is prima zolang deze maar redelijk doorlatend is. In de zomer mag de plant bij heet en droog weer extra water krijgen.
Geef de plant een zonnige plaats, des te harder en langer bloeit deze. Geef in mei een handje koemestkorrel en herhaal dit nogmaal in juli.
In de volle grond dient u de plant in de winter wanneer deze is afgestorven te bedekken met een laagje mulch zodat de vorst niet te diep de grond in gaat.
De Agapanthus Praecox komt van oorsprong uit Zuid-Afrika. Het is een zeer makkelijke plant die geen aparte eisen stelt.
Een plaats in de volle zon op uw terras en uw krijgt er schitterende blauwe of witte bloeiwijzen voor terug.
De Kaapse lelie hoeft zo ongeveer om de 2 a 3 jaar verpot te worden.
Wordt hij veel te groot, dan kunt u hem delen door te scheuren. De het blad van de Praecox blijft in de winter groen.
Tijdens de overwintering geen of nauwelijks water geven. Pas in het voorjaar vanaf half april weer de kuip naar buiten brengen. Vanaf deze periode mag de Kaapse lelie weer om de 3 weken een kleine gift mest krijgen tot september.
Overwinteren bij een temperatuur boven de 5 graden is prima. Een enkel nachtvorstje is geen probleem, hierna de kuip naar binnen halen voor overwintering.
De Braziliaanse Guave kan een hoogte bereiken van 6 tot 7 meter in struikvorm. Het duurt echter 10 jaar voordat de struik een hoogte van 3 meter bereikt.
Het blad is ovaal van vorm en zilver behaard en deze struik krijgt zeer fraaie bloemen die een roze bloemblad hebben en de het kroontje van de bloem is fel rood.
Na de bloeiperiode van juni tot oktober verschijnen er kleine blauwe guave vruchten die verkleuren naar groen. Deze blijven de gehele winter aan de struik hangen en zijn in het voorjaar rijp als ze van de struik loslaten.
De eetbare guave vruchten smaken zoet/zuur en hebben een lengte van ongeveer 5 á 6 cm en zijn ovaal van vorm. De Acca Sellowiana is een mooie vruchtdragende exoot die ook nog lang in bloei staat. Winterhardheid zone 8a (-12 graden).
De Acacia Dealbata (Mimosa) is een groen blijvende boom die ook in struikvorm kan groeien en hoger kan worden dan 3 meter. In de winter en het voorjaar bloeit deze en zit dan werkelijk helemaal vol met pluizige gele bloemen (mimosa genoemd).
Het blad is fijn geveerd zilver/groen van kleur wat erg veel weg heeft van het blad van de Albizia Julibrissin.
De Dealbata is de meest winterharde Acacia en kan op een beschutte plaats zonder problemen in de volle grond geplant worden. Tip hierbij is wel dat de wortels met een laagje boomschors o.i.d. worden beschermt tegen de vorst.
Ook planten dicht bij een muur scheelt een paar graden. Verder staat de Dealbata het liefst in de volle zon. Plant kan ook in een kuip gehouden worden. Winterhardheid zone 8b (-8 graden).
SHIBATAEA KUMASASA. Deze bamboe is ideaal voor dichte beplanting van vakken en dergelijke. Kan in een kuip of in een groep aangeplant worden. De plant doet het ook goed onder de schaduw van bomen. Kan tevens zeer goed als randbeplanting gebruikt worden. De dunne stengel is groen van kleur. De Shibataea Kumasasa krijgt dichtbossig fris groen blad tot op de grond en groeit compact. De bladvorm is totaal anders en heeft een opvallende brede afgeronde vorm. Hierdoor goed te combineren met andere bamboesoorten in uw tuin om een bepaalde vormgeving te benadrukken. Deze bamboe kan op een zonnige plaats of op een schaduwrijke plaats als onderbegroeing wordt geplant worden. Als lage haag is deze soort ook ideaal, twee keer per snoeien is voldoende. Eerste keer in maart en dan nog een keer begin augustus. Tevens woekert deze bamboe minder sterk dan andere lage soorten, maar is een wortelbegrenzer toch nodig. Winterhardheid zone 6b (-20 graden).
Deze semiarundinaria Fastuosa Viridis is ideaal voor dichte beplanting van vakken en dergelijke. Zeker wanneer u weinig ruimte heeft dan is deze bamboe soort aan te bevelen.
Perfect geschikt tegen inkijk van de buren, de halmen groeien dichtbossig! De Semiarundinaria Fastuosa "Viridis" kenmerkt zich door zijn slanke verticale groei.
De stengels zijn nagenoeg perfect rond, kaasrecht opgaande groei, sterk en mat donkergroen van kleur. In tegenstelling tot de Semiarundinaria Fastuosa als de zon en vorst op de stengels inwerken dan blijven die in de regel groen.
Het blad is groen van kleur, 15 cm lang en dichtbossig tot aan de grond.
Verder vallen de decoratieve licht kleurige schutbladeren van deze bamboe erg op. Ze blijven lang aan de stengel zitten en zijn aan de buitenzijde mat okerkleurig en de binnenzijde glinsterend parelmoer.
Deze bamboe woekert en een wortelbegrenzer is nodig. Winterhardheid zone 6a (-23ºC)..
SASA MASAMUNEANA "ALBOSTRIATA" of Sasaella Glabra f. Albostriata. Deze bamboe is ideaal voor dichte beplanting van vakken en dergelijke, maar ook tegen inkijk of als haag te gebruiken. Kan in een kuip of in een groep aangeplant worden. De plant doet het ook goed onder de schaduw van bomen. Kan tevens als randbeplanting gebruikt worden. De stengel is groen van kleur en heeft een opvallende tekening van creme kleurige strepen. Krijgt dichtbossig blad tot op de grond en groeit zeer compact. Sasaella is een aparte groep van de Sasa, ze blijven lager en hebben kleiner blad. De bijzonderheid van deze Sasa Masamuneana "Albostriata" komt echt naar voren als deze op een schaduwrijke plaats als onderbegroeing wordt geplant. De tekening in het blad komt dan nog meer naar voren. Ook is deze bamboe zeer decoratief in een bloembak. Tevens woekert deze Sasaella Glabra f. Albostriata (zo wordt hij ook genoemd) matig en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6b (-20 graden).
SASA VEITCHII. Deze bamboe is ideaal voor dichte beplanting van vakken en dergelijke. Kan in een kuip of in een groep aangeplant worden. De plant doet het ook goed onder de schaduw van bomen. Kan tevens als randbeplanting gebruikt worden. De stengel is groen van kleur en heeft blad dat groot en breed wordt, 25 cm lang en tot 6 cm breed. Krijgt dichtbossig blad tot op de grond. De bijzonderheid van deze Sasa Veitchii is wel de bladkleur. In de zomer gewoon donkergroen, maar in de winter verkleuren de bladranden naar beige/wit en zorgt dit voor een mooi contrast. Tevens woekert de Sasa Veitchii matig en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
SASA TSUBOIANA. Deze bamboe is ideaal voor dichte beplanting van vakken en dergelijke. Kan als solitair, in een kuip of in een groep aangeplant worden. Tevens te gebruiken voor tegen inkijk of als haag. De plant doet het ook goed onder de schaduw van bomen. Kan tevens als randbeplanting of lage haag gebruikt worden. De stengel is groen van kleur en heeft blad dat groot en breed wordt. Krijgt dichtbossig blad tot op de grond. Deze bamboe is inheems in het eiland noordelijke gedeelte van Kyushu, een van de zuidelijke eilanden van Japan. Tevens woekert de Sasa Tsuboiana matig en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
De Pseudosasa Japonica "Tsutsumiana" is een decoratieve bamboe. wordt ook wel de groene ui bamboe genoemd. Hij heeft enige gelijknis met de Bambusa Ventricosa die helaas niet winterhard is.
Dit geldt niet voor de Pseudosasa Japonica "Tsutsumiana", deze is goed winterhard.
Deze bamboe is tevens zeer goed als solitair en in de kuip te houden.
Verder wordt hij ook vaak toegepast als onderbegroeïng van bomen en grote struiken.
De stengels hebben een bijzondere vorm en groeien bolvormig. Deze kunnen een diameter van 2,5 cm halen. Ze zijn groen van kleur en als ze ouder worden kleuren iets gelig. De schutbladeren laten in het tweede jaar los van de stengel.
Deze kunnen echter ook eerder met de hand verwijdert worden indien gewenst, maar pas een maand of drie nadat de stengel is volgroeit.
Het glanzende blad is donkergroen van kleur en groot. Het blad kan 20 cm lang worden en 2 cm breed.
In de loop van de jaren wordt het een ondoordringbare bos. In grote plantenbakken geplant en de op een rij geplaatst dienen als een perfect groenscherm.
Verder is deze bamboe licht woekerend en dient de voorkeur een lage wortelbegrenzer te gebruiken. Het is niet persé noodzakelijk, ook door het afsteken van de relatief korte wortelstokken is deze bamboe goed binnen de perken te houden.
Hij wortelt niet diep. Winterhardheid zone 6a (-23ºC).
De Pleioblastus Viridistriatus "Auricoma" is een decoratieve bamboe met schitterende contrastrijke tekeningen in zijn blad.
Het blad is redelijk zacht en geel tot goudgeel gekleurd met verschillende groene strepen in de lengte richting over het blad.
De halmen van deze bamboe zijn groen tot rood gekleurd en zijn fijn en dun. Vanaf mei t/m september groeien er nieuwe scheuten en blijft deze bamboe u verassen en zorgt voor contrast in uw tuin.
Wordt vaak gebruikt voor onderbeplanting en vakbeplanting. Kan ook goed als onderbeplanting gebruikt worden bij grotere Phyllostachys soorten.
Deze bamboe wordt bij ons niet veel hoger dan 1 meter, in Japan kunnen ze wel meer dan twee meter worden.
De Pleioblastus Viridistriatus mag (is niet noodzakelijk) tot op 10 cm terug geknipt worden begin maart. Mocht u lelijk blad hebben dan is dit ook meteen opgeruimd. Vanaf april/mei zal de bamboe zeer snel weer nieuwe frisse scheuten maken.
Tevens woekert deze bamboe en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6a (-22ºC).
Deze bamboe wordt niet voor niets de Dwergbamboe genoemd. Hij wordt niet groter dan 30 cm. Hij heeft holle stengels die niet groter wordend dan 20 cm en bezet zijn met fijne fris groene bladeren. Het is een ideale soort om in een groep te plaatsen en te gebruiken als bodembedekker. Vermeerderen geschiedt door het delen van de pol of het afsteken. Ieder vroege voorjaar de Dwergbamboe tot de grond afknippen en zeer snel zult u weer het gehele jaar kunnen genieten van een frisse groene bamboe in uw tuin. Deze soort woekert niet. Winterhardheid -16 graden.
Wordt ook wel de Pleioblastus Chino "Pumilus" genoemd. Wordt niet hoger dan 75 cm in ons klimaat als hij het goed naar zijn zin heeft.
In Japan wordt deze bamboe wel 100 cm. Deze bamboe heeft fris fel groen blad en groeit redelijk snel in de breedte. Het blad is krachtig en glanst en is redelijk vast. In verhouding is het lang smal blad.
U kunt voor deze soort een plaats van circa 2 tot 3 vierkante meter reserveren.
Ideaal voor onderbeplanting, bodembedekker, vakbeplanting of kleine hoeken die opgevuld dienen te worden.
In het vroege voorjaar (rond begin april) kan het noodzakelijk zijn deze bamboe eens lekker terug te snoeien naar een hoogte van circa 15 cm.
Dit hoeft zeker niet ieder jaar, sterker nog deze bamboe is heel onderhouds vriendelijk en makkelijk te houden.
Echter van langdurige strenge vorst kan de bamboe wat bladschade bekomen. Niets aan de hand, vanuit het wortelgestel groeien in het voorjaar weer nieuwe scheuten.
Vanaf eind april/begin mei zullen de nieuwe frisse scheuten weer volop gaan groeien en zitten na enkele weken weer vol in het nieuwe blad.
Zo krijgt u ieder jaar een mooi vers fris groen perk in uw tuin.
Zoals iedere bamboe in het groeiseizoen heeft ook de Pleioblastus Pumilus graag wat bemesting en op tijd water.
Tevens woekert deze bamboe matig en is een wortelbegrenzer van 50 cm hoogte voldoende. Winterhardheid zone 6b (-22ºC).
Deze Pleioblastus Fortunei is ideaal voor dichte beplanting van vakken en dergelijke. Kan als solitair, in een kuip of in een groep aangeplant worden. Deze bamboesoort heeft witbont blad en kan voor mooie accenten zorgen. De Pleioblastus soorten zijn er van 15 cm tot wel 5 meter hoog. Het is een zeer omvangrijk geslacht. Het schutblad van deze soort is leerachtig en is dichtbossig, hangt tot op de grond. Het blad is opvallend getekend en zilverachtig groen/wit van kleur. De stengel is groen van kleur. Tevens woekert deze bamboe matig en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6b (-20 graden).
De Phyllostachys Vivax "Huanwenzhu" is een van de sterkste Phyllostachys Vivax soorten en blijft bij een strenge winter beter in het blad dan de andere vivax soorten. Van deze bamboe kan enorm hoog worden, 10 meter op een goede plek is geen probleem. Men verwacht zelfs dat 12 meter haalbaar kan zijn.
In het voorjaar wanneer de nieuwe scheuten komen en het blad begint te groeien dan mag men de Phyllostachys Vivax gerust veel water en op tijd mest geven. Dit komt de groei direct ten goede.
Phyllostachys Vivax Huanwenzhu krijgt zeer dikke glanzende stammen die fris groen van kleur zijn van kleur zijn met willekeurig verticale gele strepen. Dit geeft een mooi effect op de verschillende stammen. Ook in Nederland kan deze bamboe heel hoog en dik worden. Is een echte eye-catcher in de tuin die ook nog een heel tropisch lijkt!
De jonge scheuten zijn goed eetbaar. Jonge planten vertonen maar weinig takken, maar heb geduld. Als de plant 3 meter hoog wordt gaat dit weldra veranderen.
Verder is deze bamboe goed winterhard tot -22 graden. Deze soort woekert en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken verkrijgbaar in de winkel.
De Phyllostachys Vivax "Huanwenzhu Inversa" is een van de sterkste Phyllostachys Vivax soorten en blijft bij een strenge winter beter in het blad dan de andere vivax soorten.
Inversa heeft overwegend een gele stam en de sulcus is groen. Deze bamboe kan enorm hoog worden, 10 meter op een goede plek is geen probleem. Men verwacht zelfs dat 12 meter haalbaar kan zijn.
In het voorjaar wanneer de nieuwe scheuten komen en het blad begint te groeien dan mag men de Phyllostachys Vivax gerust veel water en op tijd mest geven. Dit komt de groei direct ten goede.
Phyllostachys Vivax Huanwenzhu krijgt zeer dikke glanzende stammen die fel geel van kleur zijn van kleur zijn met willekeurig verticale groen strepen. Dit geeft een mooi effect op de verschillende stammen. Ook in Nederland kan deze bamboe heel hoog en dik worden. Is een echte eye-catcher in de tuin die ook nog een heel tropisch lijkt!
De jonge scheuten zijn goed eetbaar. Jonge planten vertonen maar weinig takken, maar heb geduld. Als de plant 3 meter hoog wordt gaat dit weldra veranderen.
Verder is deze bamboe goed winterhard tot -22 graden. Deze soort woekert en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken verkrijgbaar in de winkel.
De Phyllostachys Vivax "Aureocaulis" is ongeveer 20 jaar geleden in Europa gekomen vanuit de Anjii Bamboetuin in de provincie Zheijang. Phyllostachys Vivax "Aureocaulis" krijgt zeer dikke glanzende stammen die fel geel van kleur zijn met willekeurig verticale groene strepen. Dit geeft een mooi effect op de verschillende stammen. Ook in Nederland kan deze bamboe heel hoog en dik worden. Is een echte eye-catcher in de tuin die ook nog een heel tropisch lijkt! De jonge scheuten zijn goed eetbaar. Jonge planten vertonen maar weinig stengels, maar heb geduld. Als de plant 3 meter hoog wordt gaat dit weldra veranderen. Verder is deze bamboe goed winterhard tot -22 graden. Deze soort woekert en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken verkrijgbaar in de winkel. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
Deze Phyllostachys Rubromarginata is een bamboe soort die groot wordt. de diameter van de de halmen wordt zeker 6 cm en de hoogte van de bamboe 8 meter.
Het hout van de Phyllostachys Rubromarginata kan goed gebruikt worden voor bouwwerken en is oersterk.
De ruimte tussen de knopen op de halmen kan wel tot 50 cm oplopen. De halmen groeien zeer recht omhoog en mede daarom zijn deze goed te gebruiken voor bouwdoeleinden.
Deze bamboe is zeer goed te gebruiken voor het creëren van privacy in uw tuin. Ook als windbreker of haag kan deze bamboe worden toegepast.
Het zeer dichte bladerdek is prima geschikt voor het camoufleren van bijvoorbeeld een lelijke muur.
Na een paar jaar heeft een mooie groene muur waarvan de toppen elegant in de wind wijven. Blijft in de winter zeer goed zijn blad behouden.
De jonge scheuten zijn eetbaar en hebben een rode kleur, de groei is vrij dicht van deze bamboe, scheuten staan redelijk dicht op elkaar.
De halmen zijn groen met een grijze was laag, naar mate de halmen ouder worden verkleuren ze naar geel/grijs.
Deze soort woekert matig en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken, verkrijgbaar in de winkel. Winterhardheid zone 6a (-22ºC).
Als u van dikke halmen houdt dan behoort de Phyllostachys Prominens zeker tot een van uw favorieten. De doorsnede van deze halmen kan ruim 8 cm worden.
Op de halmen zitten duidelijk zichtbare uitstekend ringen die typerend zijn voor deze soort.
Ook groeien de halmen kaarsrecht omhoog, ondanks dat de jonge scheuten mogelijk schuin uit de grond komen.
Ook in de hoogte gaat deze snel groeier naar makkelijk 8 meter, schrik niet als deze bamboe doorschiet naar wel 10 meter. Het wordt een gigant!
De Phyllostachys Prominens is een sterke bamboe, goed als solitair, maar ook als bossage goed te planten.
Deze bamboe is zeer sterk en stelt geen directe eisen aan zijn omgeving.
De kleur van het blad is vrijwel identiek aan die van de halmen, matgroen en worden circa 11/13 cm lang en 2 cm breed.
Deze soort woekert en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken, verkrijgbaar in de winkel. Winterhardheid zone 6a (-23ºC).
Phyllostachys Nuda heeft op zijn jonge stengels een blauwe waas, deze zijn trouwens goed eetbaar en zeer smakelijk.
De nieuwe bamboescheuten van de waardevolle Phyllostachys Nuda zijn als van geen ander te onderscheiden door hun zwarte schutbladeren. In mei/juni komen de nieuwe scheuten uit de grond.
De stengels verkleuren later naar donker groen en worden tussen de 5 en 7 meter hoog.
De dikte van de stengels kan oplopen tot een doorsnede van wel 5 cm.
Oudere stengels krijgen een grijs/groene kleur. De groei is recht omhoog waarbij de toppen licht buigen. Echter soms groeit er een enkele stengel in beginsel zig-zag vormig.
Het blad van deze bamboe soort is donkergroen, klein en vast. Tevens is een zonnige plek of half schaduw prima voor de Phyllostachys Nuda. Hij heeft zelfs graag een warme plaats in de tuin, zodat de groei nog harder zal gaan. In China zijn exemplaren van wel 12 meter hoog.
Ideale bamboe voor het creëren van privacy in uw tuin, of als solitair en haag. Tevens verdraagt de Phyllostachys Nuda snoei goed, dus wordt hij te hoog of te breed dan is snoeien geen probleem.
Ook kan deze bamboe goed tegen harde wind.
Deze soort woekert sterk en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken, verkrijgbaar in de winkel. Winterhardheid zone 6a (-23ºC).
PHYLLOSTACHYS NIGRA f. PUNCTATA of Zwarte bamboe. Phyllostachys Nigra f. Punctata heeft in zijn jeugdjaren nog groene stengels, maar deze zullen weldra veranderen in de kleur zwart. Vooral de oudere stengels verkleuren pikzwart. Het is een bamboesoort die in de kuip en solitair gehouden kan worden. Is een prachtige bamboesoort en waarschijnlijk de lievelingsbamboe van vele tuineigenaren. Is goed winterhard tot -22 graden. Op een beschutte plaats geplant komt deze bamboe het beste tot zijn recht. Als het onderste gedeelte van de stengel van blad ontdaan wordt, krijgt de zwarte stengel nog meer accent. Deze soort woekert matig en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken, verkrijgbaar in de winkel. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
De naam Phyllostachys Nigra "Boryana" doet vermoeden dat het hier zwarte bamboe betreft. Echter dit is niet het geval, de stengels blijven groen met hierop een decoratieve tekening. Deze soort is makkelijk te herkennen aan zijn bruine tot lilarode vlekken op de stengel. Het is een bamboesoort die in de kuip en prachtig als solitair gehouden kan worden. Ook is hij ideaal als hoog scherm tegen inkijk. Voor de liefhebber de bamboe die in ons klimaat tot grote hoogte kan groeien en dikke stengels krijgt. Hij groeit dichtbossig met het blad tot aan de grond. Vormsnoei is tevens mogelijk bij deze soort. Is goed winterhard tot -22 graden. Als het onderste gedeelte van de stengel van blad ontdaan wordt, krijgt de stengel met zijn mooie tekening nog meer accent. Deze soort woekert matig en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken, verkrijgbaar in de winkel. De jonge scheuten zijn eetbaar en goed van smaak. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
De Phyllostachys Iridescens een grote bamboe die in ons klimaat op een beschutte plek wel meer dan 10 meter hoog kan worden. In China zijn exemplaren met een hoogte van 15 meer regel dan uitzondering.
De halmen zijn in het begin bedekt met een blauw/grijze waslaagje. Later krijgen de groene halmen kleine verticale gele strepen. De diameter van de halmen kan meer dan 7 cm worden.
De jonge scheuten van deze bamboe zijn zoet en smakelijk, deze spruiten vanaf eind mei/begin juni. De halmen groeien redelijk rechtstandig, al wil het wel voorkomen dat ze aan de onderzijde soms licht gebogen beginnen.
Voor deze grote solitair kunt u het beste een plaats van minimaal 5 vierkante meter reserveren zodat hij goed tot zijn recht komt.
Ook om hoge inkijk te voorkomen kunt u deze wintergroene bamboe perfect gebruiken. Het sterke blad is groen en middelgroot en blijft in de winter prima groen.
Is zeer geschikt als haag om privacy te creëren, of als solitair geplant. Deze bamboe woekert wel dus een een wortelbegrenzer is nodig.
De Phyllostachys Humilis is zeer winterhard en groeit enorm hard. De stengels zijn olijfgroen van kleur en voelen ruw aan. De dikte van de stengels is niet veel meer dan vinger dik, maar groeien in groten getale en dicht op elkaar. Het sierlijke blad is fris groen van kleur en dichtbossig tot aan de grond. De Phyllostachys Humilis is een robuste en sterke bamboe. Deze bamboe is prima geschikt voor een haag van 2 meter hoogte en verdraagt snoeien prima. De Phyllostachys Humilis is tevens goed als bonsaiplant te vormen. Is zeer geschikt als haag om privacy te creëren, of als solitair geplant. Deze bamboe woekert wel dus een een wortelbegrenzer is nodig. Winterhardheid zone 5b, (-24 graden).
De jonge scheuten van de Phyllostachys Flexuosa zijn eetbaar en smakelijk. Deze zijn tussen de 2 en 4 cm in diameter (soms nog dikker). Wanneer de scheuten 10 cm boven de grond staan deze 5 cm onder de grond lossteken. Deze scheuten kunnen worden gekookt of roerbakken.
De Phyllostachys Flexuosa wordt in China wel tot 8 tot 10 meter hoog, in ons klimaat maximaal 5 meter. Deze bamboe is goed winterhard en blijft in in de winter mooi groen in het blad staan.
De stengels zijn mooi groen/geel van kleur en staan redelijk dicht op elkaar, ze krijgen uiteindelijk een diameter van 1,5 cm.
De stengels van deze phyllostachys zijn niet heel erg spectaculair als het om dikte en hoogte gaat. Maar als afscheiding een prima bamboe, kan perfect als haag gebruikt worden om wat meer privacy te creëren in uw tuin.
Het blad wordt 5 tot 20 cm lang en 0,5 tot 2 cm breed en is fris groen van kleur. Deze bamboe woekert en men dient een wortelbegrenzer te gebruiken.
Phyllostachys Decora wordt ook de Phyllostachys Mannii of Phyllostachys Helva genoemd.
Deze bamboe soort kan zeer goed tegen de hitte en volle zon en is tevens zeer droogte tolerant.
De Phyllostachys Decora kan een hoogte bereiken van 5 tot 8 meter en kan als een groep op open locaties geplant worden. Schitterende diepgroene ronde stengels kunnen en diameter van 4 tot 5 cm krijgen.
De halmen bijna perfect rond zijn mooi groen van kleur, als ze ouder worden verkleuren ze naar geel/oranje.
Het blad is langwerpig, fris groen van kleur en vrij zacht. De groei van de halmen van deze bamboe is scheef tot recht.
Zeer typerend en herkenbaar voor deze Phyllostachys Decora zijn de mooi gekleurde schutbladeren.
De jonge scheuten zijn eetbaar en smakelijk.
Wel een wortelbegrenzer gebruiken en ieder jaar even snoeien daar waar nodig. Winterhardheid zone 6a (-23ºC).
Phyllostachys Bissetii is de meest winterharde Phyllostachys die er is. Deze kan een hoogte bereiken van 5 tot 8 meter en kan als een groep op open locaties geplant worden. Schitterende diepgroene dikke stengels zijn kenmerkend voor de Bissetii. Ook als haagplant in de Bissetii ideaal, hij word ongeveer 1 meter breed en is groenblijvend in de winter. Wel een wortelbegrenzer gebruiken en ieder jaar even snoeien daar waar nodig. De stengels zijn mooi diep groen van kleur en staan redelijk dicht op elkaar. Is niet geschikt als kuipplant. Winterhardheid zone 6a (-23 graden).
De Phyllostachys Bambusoides Violascens is een synoniem voor Phyllostachys Praecox Violascens en Phyllostachys Violascens.
Deze bamboe wordt ook de paarse bamboe genoemd. Op de groene halmen komen geel/rode strepen die als ze ouder worden weer verkleuren naar bruine strepen. De halmen krijgen een violet kleurige gloed. Vandaar de naam "Violascens".
De diameter van deze halmen wordt uiteindelijk minimaal 5 cm en ze groeien kaarsrecht omhoog.
Het blad van deze bamboe is donkergroen, deze worden zo'n 12 cm lang.
Het is een mooie bamboe om als solitair te plaatsen. Een plaats van 6 vierkante meter is wel nodig wil hij mooi tot zijn recht komen.
Het is een mooie bamboe om als solitair te plaatsen op een beschutte en warme plaats, waar hij dan weelderig zal groeien.
De nieuwe scheuten zijn eetbaar en zeer smakelijk. Een wortelbegrenzer is wel vereist voor deze bamboe soort. Winterhardheid zone 6a, (-22ºC).
Deze Phyllostachys Bambusoides Subvariegata heeft zoals de naam doet vermoeden gestreept blad. Over de lengte richting van het blad loopt een gele/creme kleurige en donker groene streep.
Het glanzende blad wordt circa 12 lang en is groen van kleur.
De halmen van deze bamboe worden niet veel hoger dan 5 meter en hebben een doorsnede van 4 cm.
De halmen zijn groen van kleur met een heel fijn geelkleurig motief.
De halmen groeien rechtstandig en indien op een beschutte warme plaats geplant groeit deze soort vrij snel.
Het liefste staat de Phyllostachys Bambusoides Subvariegata in de volle zon wat de snelle groei ten goede komt. Echter het streepmotief op het blad heeft meer contrast indien geplant in half schaduw.
Een wortelbegrenzer is wel nodig voor deze bamboe. Winterhardheid zone 6b, (-18ºC).
PHYLLOSTACHYS BAMBUSOIDES "CASTILLONIS". De Phyllostachys Bambusoides is een van de meest verspreide bamboesoorten in Japan. Deze bamboe wordt al tijden in plantages verbouwd en geoogst voor diversen doeleinden. De stengels van deze soort kunnen aan de onderzijde ook zigzagvormig gaan groeien. Verder hebben de stengels een gele kleur en groene verticale strepen. De stamdiameter is gigantisch en ligt tussen de 12 en 15 centimeter. De stengels hebben dikke stamwanden die de bamboe zeer sterk maken. Deze bamboe raakte in de 70'er door bloei nagenoeg uitgestorven. Dieter Warda van de botanische tuin van Hamburg vermeerderde de plant met succes en verspreide deze ruim. Een wortelbegrenzer is wel nodig voor deze bamboe. Winterhardheid zone 6b, (-18 graden).
De Phyllostachys Aureosulcata is zeer winterhard en misschien wel de meest winterharde bamboe in tijden. De stengels zijn diep groen van kleur met een decoratieve tekening en voelen ruw aan. Het onderste gedeelte van de stengel groeit soms zigzagvormig. Het blad is ook diep groen van kleur. De groei is stijf verticaal en op een goede plaats geplant kan deze bamboe wel 6 meter hoog worden. Is zeer geschikt als haag, of als solitair geplant. Wel een wortelbegrenzer ingraven voor de "loop" bamboe. Winterhardheid zone 5b, (-24 graden).
De Phyllostachys Aureosulcata "Spectabilis" is ook zeer winterhard. Hij werd begin 80'er jaren in Europa geïmporteerd wat mogelijk werd gemaakt door bemiddeling van de botanische tuin van Shanghai. De stengels van deze soort kunnen aan de onderzijde ook zigzagvormig gaan groeien. Verder hebben de stengels een diepgele kleur en groene verticale strepen. Deze bamboe werd in de 70'er jaren ontdekt in noord China. Het is een mutatie van de groene P. Aureosulcata. Het onderste gedeelte van de stengel groeit soms zigzagvormig. De groei is stijf verticaal en op een goede plaats geplant kan deze bamboe wel 6 meter hoog worden. De groei is net als alle andere Aureosulcata soorten dichtbossig. In de winterzon en de voorjaarszon zullen de nieuwe stengels van de Spectabilis tijdelijk lila/rood kleuren. Is zeer geschikt als haag, of als solitair geplant. Is een zeer robuuste en sterke bamboe die ook tijdelijk tegen droogte kan. Verder groeit deze bamboe heel hard en heeft een enorme uitbreidingsdrang. Zeker een wortelbegrenzer ingraven voor deze bamboe. Winterhardheid zone 5b, (-24 graden).
De Phyllostachys Aureosulcata "Aureocaulis" is ook zeer winterhard. De stengels van deze soort worden minder dik dan van de andere Phyllostachys Aureosulcata soorten. In plaats hiervoor komen er heel veel nieuwe stengels uit de grond. De stengels zijn citroengeel van kleur wat voor een mooi contrast zorgt met het donkergroene blad. Het onderste gedeelte van de stengel groeit soms zigzagvormig. De groei is stijf verticaal en op een goede plaats geplant kan deze bamboe wel 6 meter hoog worden. De groei is net als alle andere Aureosulcata soorten dichtbossig en heeft blad vanaf de bodem. Is zeer geschikt als haag, of als solitair geplant. Wel een wortelbegrenzer ingraven voor deze bamboe. Winterhardheid zone 5b, (-24 graden).
De Phyllostachys Aureosulcata Alata is zeer winterhard. Dit is de groene vorm van de Phyllostachys Aureosulcata "Aureocaulis".
De stengels zijn diep groen van kleur en het onderste gedeelte van de stengels groeit in een zig-zag vorm en kunnen een diameter van 5 tot 6 cm halen.
Deze bamboe groeit ook lekker snel, zodat u na een paar jaar een hoge volle bamboe hebt.
Het blad is ook diep groen van kleur. De groei is stijf verticaal en op een goede plaats geplant kan deze bamboe wel ruim 7 meter hoog worden.
De jonge bamboescheuten zijn eetbaar en prima in een roerbakschotel te gebruiken.
Is zeer geschikt als haag tegen hoge inkijk, of als solitair geplant. Wel een wortelbegrenzer ingraven voor deze bamboe. Dit geldt echter voor alle Phyllostachys soorten.
PHYLLOSTACHYS AUREA. Deze tropisch bamboesoort is goed winterhard. Stengels zijn groen van kleur en met bijzondere verdikkingen op de stengel. Het blad is fel groen van kleur en wordt ongeveer 12 cm lang en 1,5 cm breed. Kan in de kuip gehouden worden (wel goed beschermen in de winter), maar wordt meer in volle grond als solitair of haag geplant. Is zeer geschikt als haag, wel een wortelbegrenzer ingraven, deze bamboe soort woekert nogal en houdt een breedte aan van minimaal 1 meter. Blijft mooi groen, ook in de winter. Echter bij temperaturen onder de -14 graden bevriest het blad en zal verkleuren. Een beschutte plaats beschermt tegen de uitdrogende oostenwind is wel een pré. Echter in het voorjaar wordt alles weer fris groen van kleur. Winterhardheid zone 7b, (-16 graden).
De Phyllostachys Atrovaginata werd voorheen ook de Phyllostachys Congesta genoemd. De Phyllostachys Atrovaginata is een zeer snel groeiende bamboe.
Het is een ideale bamboe voor het inrichten van een hoge (zicht) afscheiding of als grote solitair. Mede door de snelle groei maar ook de diameter van de stammen is behoorlijk en deze kunnen wel 6 tot 7 cm in diameter worden.
Het blad is lichtgroen en klein.
Hierbij groeien de stengels kaarsrecht omhoog en kunnen 8 tot 9 meter hoog worden.
De Phyllostachys Atrovaginata heeft een ongebruikelijk kenmerk. Op de stengels zit een waslaag die ruikt naar sandelhout waar wierrook van gemaakt wordt.
Deze bamboe heeft luchtkanalen in de wortelstokken en wortels die aangepast zijn voor het groeien in natte gebieden. De ideale bamboe voor het planten in waterrijke gebieden.
Dit wil niet zeggen dat deze bamboe alleen in natte gebieden tot zijn recht komt, ook in normale grond doet de Phyllostachys Atrovaginata het prima.
In het voorjaar komen de nieuwe scheuten welke een heel mooi patroon hebben. Tevens zijn de jonge bamboespruiten van de Phyllostachys Atrovaginata eetbaar en één van de best smakende.
Vanaf het voorjaar en gedurende de zomer licht bijmesten voor een gezonde groei van de nieuwe scheuten.
Tevens woekert deze bamboe agressief en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6a (-24ºC).
De Phyllostachys Arcana "Luteosulcata" is een redelijk snel groeiende bamboe. Het blad is fris groen kleurig.
De stengels groeien redelijk rechtstandig en kunnen 4 tot 6 meter hoog worden.
Ze zijn groen van kleur en hebben een matgele decoratieve verticale groef op de stengels.
De groei van de stengels is dichtbossig.Kan prima als solitair gebruikt worden maar ook voor het aanplanten van perken. Het is een ideale bamboe voor het inrichten van een (zicht) afscheiding.
In het voorjaar komen de nieuwe scheuten welke een heel mooi patroon hebben. Vanaf het voorjaar en gedurende de zomer licht bijmesten voor een gezonde groei van de nieuwe scheuten.
Tevens woekert deze bamboe agressief en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6b (-20ºC).
INDOCALAMUS LATIFOLIUS. Deze bamboe is ideaal voor dichte beplanting van vakken en dergelijke. Kan als solitair, in een kuip of in een groep aangeplant worden. De plant doet het ook goed onder de schaduw van bomen.
De Indocalamus Latifolius wordt gekenmerkt door zijn grote donker groene en glazende bladeren. Deze mooie bladkleur behoudt de bamboe vaak ook de gehele winter. Bij een strenge oostenwind kan het blad omkrullen en verdrogen. Nieuw blad verschijnt weer in het voorjaar.
De stengel heeft een doorsnede van 1 cm en is olijfgroen van kleur. In maart mag de Indocalamus Latifolius met een derde terug gesnoeid worden indien het blad lelijk uit de winter is gekomen. Hierna verschijnen nieuwe verse scheuten en bevordert dit de vorming van nieuw blad. Tevens woekert deze bamboe matig en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6b (-20 graden).
HIBANOBAMBUSA TRANQUILLANS "SHIROSHIMA". Deze bamboe is ideaal voor dichte beplanting van vakken en dergelijke. Kan als solitair, in een kuip of in een groep aangeplant worden. Staat het liefst in half schaduw tot schaduwrijk. Fel zonlicht kan paarse bladranden veroorzaken. Het blad wordt 15/20 cm lang en 3 tot 4 cm breed. Op het groene bonte blad zitten in de lengte richting creme kleurige strepen. Deze mooie bladkleur behoudt de bamboe vaak ook de gehele winter. In maart mag de Hibanobambusa Tranquillans met een derde terug gesnoeid worden. Hierna verschijnen nieuwe verse scheuten en bevordert dit de vorming van nieuw blad. Tevens woekert deze bamboe matig en is een wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6b (-20 graden).
De Fargesia Scabrida is een bamboe die het net als de Fargesia Robusta soorten uitermate goed doet in de schaduw.
Het is een veelzijdige en makkelijke bamboe. Een plaats in de zon is ook geen probleem.
Op een zonnige plaats verkleuren de blauw/groen kleurige stengels naar purper. Als geheel heeft deze bamboe een zeer mooie uitstraling en contrasteert schitterend met de vele kleurverschillen in blad, stengel en schutbladeren. Tot in de winter toe is dit een lust voor het oog.
Er lang is deze bamboe nog niet bekend, in de 90'er jaren werd deze bamboe in Europa geïntroduceerd.
Het lange smalle blad van de Fargesia Scabrida is glanzend. De schutbladeren hebben een opvallende oranje/kaki kleur. In het vroege voorjaar ontspruiten de nieuwe scheuten, deze zijn vrijwel identiek dan die van de Fargesia Robusta en tevens behaard. De nieuwe scheuten hebben een oker/rode kleur.
De uitbreiding van de plant geschiedt door polvormige groei en de Fargesia Scabrida krijgt een brede pol, vergelijkbaar met de Fargesia Rufa.
De Fargesia Scabrida woekert niet en u heeft dus geen wortelbegrenzer nodig. De winterhardheid is goed en vergelijkbaar met de Fargesia Robusta "Campbell". Winterhardheid zone 6a (-23ºC).
Deze Fargesia Robusta "Wolong" is geschikt voor kuip, maar komt ook goed als solitair tot zijn recht.
Zeker ideaal voor het creëren van privacy of een intieme hoek in uw tuin, zonder dat hierbij een wortelbegrenzer nodig is zoals bijvoorbeeld bij de Phyllostachys soorten.
Ook op warmere plaatsen is deze bamboe goed geschikt. Indien de Fargesia Robusta geen middagzon heeft is dit zeker niet erg, hij groeit zelf beter in een plaats waar hij half schaduw heeft.
De Wolong heeft enige overeenkomsten met de Fargesia Robusta "Campbell". Echter is de Fargesia Robusta "Wolong" van de Robusta-achtigen diegene met het grootste blad en de snelste groei. Planten van 4 jaar oud zijn al 3 meter hoog, na 6 jaar 450 cm!
Deze bamboe is ook polvormend en niet woekerend, groeit aaneengesloten en kan daarom ook heel goed voor hagen en afscheidingen gebruikt worden.
De pollen worden goed 2 meter in doorsnee. Nieuwe scheuten worden van februari tot mei gevormd en zijn behaard.
Het is een mooie Fargesia Robusta soort met zijn grote donkergroene glanzende bladeren en diep groene stengels welke een diep contrast geven. Mede door het grotere blad heeft deze bamboe een tropisch uiterlijk. De bladstengels hebben soms een oranje/rode schijn.
In de winter blijft deze bamboe ook mooi groen en verliest geen blad. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met recht opgaande stengels.
De stengels worden tot 2 cm in doorsnee.
Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6b (-20ºC).
Deze Fargesia Murieliae "Simba" is geschikt als solitair en als inkijk/haag, of kuipplant. Als solitair komt de Murieliae Simba het beste tot zijn recht. De Fargesia Murieliae Simba stamt uit Denemarken en is afkomstig van kwekerij Thyme. De kweker is er in geslaagd een zwakkere groeivorm te kweken, die minder hard groeide en kleiner bleef dan de Fargesia Murieliae Jumbo. Hij blijft onder de 200 cm en heeft grijs/blauwe stengelscheden zijn mooi opgaand en het blad is fris groen van kleur. Een jonge Murieliae heeft nog heldergroene wit berijpte stengels, deze verkleuren naar mate hij ouder wordt naar geel/groen. Ook de winterhardheid is zeer goed te noemen van deze bamboe. Het is één van de meest gebruikte bamboe die men zoal in kleine tuinen tegen komt. In de winter blijft de Murieliae mooi groen. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende stengels. Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig, plant is zoals alle Fargesia soorten polvormend. Winterhardheid zone 6a (-24 graden).
Deze Fargesia Murieliae "Jumbo" is geschikt als solitair en als haag, alleen als solitair komt de Murieliae Jumbo het beste tot zijn recht. Hij blijft onder de 350 cm en heeft grijs/blauwe stengelscheden zijn mooi opgaand en het blad is lichtgroen van kleur. Een jonge Murieliae heeft nog heldergroene wit berijpte stengels, deze verkleuren naar mate hij ouder wordt naar geel/groen. Ook de winterhardheid is zeer goed te noemen van deze bamboe. Het is één van de meest gebruikte bamboe die men zoal in tuinen tegen komt. In de winter blijft de Murieliae mooi groen. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende stengels. De stengels worden ongeveer 1 cm dik. Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
Deze Fargesia Murieliae "Joy" is tevens zeer geschikt voor kuip, als kleine solitair en is een kleine Murieliae soort. Deze bamboe heeft zijn oorsprong in Nederland werd midden 90'er jaren gekweekt. Het is een langzaam groeiende plant die pas na enkele jaren zijn definitieve hoogte bereikt. De plant groeit op een oppervlakte van 1m2 en heeft weinig ruimte nodig. De groeivorm is bijna rond en het wordt een volle struik. De stengels zijn dun en groen van kleur. Het blad is licht groen van kleur, klein en langwerpig van vorm.Ook de winterhardheid is zeer goed te noemen van deze bamboe. In de winter blijft de Murieliae mooi groen. Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
Deze Fargesia Murieliae "Bimbo" is zeer geschikt voor kuip, als kleine solitair en is de kleinste Murieliae soort. Het is een langzaam groeiende plant die pas na enkele jaren zijn definitieve hoogte bereikt. De plant groeit op een oppervlakte van 75 cm en heeft weinig ruimte nodig. De groeivorm is bijna rond en het wordt een volle struik. De stengels zijn dun en groen van kleur. Het blad is licht groen van kleur, klein en langwerpig van vorm. Ook de winterhardheid is zeer goed te noemen van deze bamboe. In de winter blijft de Murieliae mooi groen. Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6a (-22 graden).
Deze Fargesia Jiuzhaigou 1 is geschikt voor kuip, alleen als solitair komt deze bamboe het beste tot zijn recht. De pol wordt niet veel groter dan 1 meter in doorsnede en is daarmee een ideale bamboe voor de wat kleinere tuin. De hoogte blijft onder de 350 cm en heeft klein sierlijk blad dat fris groen van kleur is. De stengels zijn geel/oranje van kleur maar kunnen naar rood verkleuren indien hij op een zonnige plaats staat. In de winter blijft ook de Fargesia Jiuzhaigou 1 mooi groen. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende stengels. De stengels worden ongeveer 1 cm dik. Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6b (-20 graden).
De Fargesia Jiuzhaigou Genf lijkt veel op de Fargesia Jiuzhaigou 1.
Deze bamboe het beste tot zijn recht in de volle grond, maar kan ook in een kuip gehouden worden. De pol wordt ruim 1 meter in doorsnede. Daar waar de Fargesia Jiuzhaigou 1 tot ruim 250 cm kan groeien wordt de hoogte van deze bamboe 4 meter. Verder heeft de Fargesia Jiuzhaigou Genf klein sierlijk blad dat fris groen van kleur is.
De stengels zijn geel/oranje van kleur maar kunnen naar fel rood verkleuren indien hij op een zonnige plaats staat. In de winter blijft ook de Fargesia Jiuzhaigou Genf mooi groen. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende stengels. De stengels worden ongeveer ruim 1 cm dik. Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6b (-20 graden).
Deze Fargesia Denudata "Lancaster 1" is geschikt voor kuip, alleen als solitair komt deze Danudata "Lancaster 1" het beste tot zijn recht. De pol wordt niet veel groter dan 1 meter in doorsnede en is daarmee een ideale bamboe voor de wat kleinere tuin. De hoogte blijft onder de 300 cm en heeft iets kleiner sierlijk blad dan van de Fargesia Murieliae wat licht groen van kleur is. De stengels zijn licht geel van kleur maar kunnen naar diep geel verkleuren indien hij op een zonnige plaats staat. Deze bamboe werd in de begin jaren 90 geintroduceerd door Roy Lancaster. In de winter blijft ook de Fargesia Denudata "Lancaster 1" mooi groen. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende stengels. De stengels worden ongeveer 1 cm dik. Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 6a (-23 graden).
De Fargesia Angustissima ook bekend onder de naam Borinda Angustissima.
Deze mooie volle en compacte bamboe krijgt halmen van circa 2 cm doorsnede.
In eerste aanleg zijn de jonge halmen nog blauw van kleur, maar naar mate ze ouder worden verkleurd dit naar groen, oudere halmen verkleuren naar geel.
De groei is van de halmen is in eerste aanvang licht schuin en verder in het groeiproces minder schuin tot bijna recht.
De kruinen hangen licht over, deze bamboe verdraagt snoei.
Het blad van deze bamboe is fijn en smal en langwerpig. Het bladerdek is dik en gesloten, ideaal om bijvoorbeeld de schutting of een muur te blinderen.
In de winter blijft ook de Fargesia Angustissima mooi groen. Na een aantal jaar is het een mooie volle compacte bos bamboe met overhangende stengels.
Tevens woekert deze bamboe niet en is geen wortelbegrenzer nodig. Winterhardheid zone 7a (-18ºC).
Deze sierbananen soort blijft redelijk klein. Verder vraagt de Musella Lasiocarpa veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m juli wat de groei en eventuele bloei ten goede komt.
In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur rond het vriespunt is geen probleem, de Musella Lasiocarpa (ook wel heilige Lotus genoemd) goed winterhard.
De Chinese Lotusbanaan komt in zijn natuurlijke habitat voor in de bergen van Yunnan (Tibet) tot op een hoogte van 2500 meter. Echter de combinatie van een natte strenge winter kan funest zijn.
Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond de banaan afdekken met een laag mulch (zoals boomschors bijv.) aanbrengen zodat de vorst de wortels niet aantast.
De stam zal geheel afvriezen in een strenge winter anders vriest alleen het blad af. Echter dit kan men voorkomen door alleen de stam in te pakken met een rietmat en deze vullen met stro. Alvorens even de bladeren naar binnen vouwen of verwijderen.
Deze zouden normaliter toch afvriezen. Nu zal de stam de winter goed doorkomen en vanaf het voorjaar vanuit de stam verder groeien.
Nu is de kans ook heel groot dat u hetzelfde jaar getuige bent van de schitterende bloeiwijze van de Lasiocarpa. Namelijk na 2 tot 4 jaar jaar komt er een hele dikke bloemstengel uit de grond waarop een enorme gele bloemknop schittert die een doorsnee heeft van 20 cm.
Deze bloeit 4 tot 5 maanden en verspreidt een heerlijke geur. Vlinders en bijen zijn dol op deze bloem welke vol zit met heerlijke nectar. Deze bananensoort geeft een extra exotische uitstraling aan uw tuin.
Is echter ook goed te houden in een grote kuip. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m augustus een gift mest.
Overwinter dan bij een temperatuur van rond de nul graden of hoger, zo behoud u de stam en krijg hem in bloei. Winterhardheid -12 graden.
Deze uit Java en Sumatra afkomstige banaan groeit snel uit tot een hoogte van goed 2 meter. Groeit polvormend en krijgt nogal wat zijscheuten. Wordt een mooie volle bananenstruik. Blad is purper gestreept aan de bovenzijde en de onderzijde nagenoeg rood van kleur. de stam wordt donker rood. Is een mooie tropische banaan die in de zomer in de volle grond kan en een zonrijke plaats geen probleem vindt. Binnen overwinteren, dus uit de groend steken en in een kuip bewaren. Wees in de winter zeer terug houdend met water als hij koel wordt weggezet.
Deze kleine bananensoort, de Musa Velutina, is een ideale plant om in de kuip te houden, blijft relatief klein. Vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m augustus wat de groei ten goede komt.
In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur rond het vriespunt is geen probleem. Is beter koude resistent dan de Musa Nana.
Overwinteren in de volle grond is niet aan te bevelen, of men moet de Musa Velutina onder een dikke laag afdekken. In voorjaar schieten er weer nieuwe scheuten uit.
Beter is het de banaan in een pot boven nul graden te overwinteren. Een banaan als deze op het terras geeft een extra exotische uitstraling. Winterhardheid -4 graden.
De Musa Sikkimensis is nog niet zo gek lang geleden ontdekt. Deze banaan is net zo winterhard als de Musa Basjoo. Hij komt voor aan de voet van de Himalaya tot op een hoogte van 2000 meter in het Sikkem gebied waar sneeuwt en vriest.
De bananen van de Sikkimensis zijn eetbaar, maar of het ooit tot het dragen van grote vruchten komt is maar zeer de vraag. Ten eerste duurt het drie jaar voordat de Sikkimensis op zijn vroegst gaat bloeien, dan is de vruchtzetting nog afhankelijk van de zomer die we hebben.
Is het een zomer zoals in 2006 dan is de kans op eetbare vruchten zeer wel aanwezig, maar groot worden ze niet in ons klimaat.
Ook mooi van deze soort is dat het blad aan de onderzijde naar bordeauxrood verkleurd en aan de bovenzijde mooi diep groen blijft. De bladeren zijn ook sterker dan die van de Musa Basjoo en beter bestand tegen harde wind.
Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond de banaan afdekken met een laag mulch zodat de vorst de wortels niet kan aantasten. De stam zal geheel afvriezen en komt in het voorjaar weer terug.
Bij temperaturen onder +5 graden stopt de groei van de banaan, bij -2 graden vriezen de bladeren kapot. Bij nog lagere temperaturen vriest de stam in. Echter de rhizomen kunnen redelijk veel vorst verdragen.
Wilt u de banaan groter terug hebben het volgende jaar dan dient men de stam goed te isoleren m.b.v. stro, en rietmatten etc. Even de overgebleven bladeren afknippen en de stam luchtig inpakken (niet met noppenfolie, ventileert niet).
Op de grond kunt u in het voorjaar bijvoorbeeld een laag oude paardenmest of koemestkorrel strooien. De plant zal nu vanuit de behouden stam gaan groeien en nog groter worden als het jaar ervoor. Het is zelfs mogelijk de Musa Sikkimensis aan het bloeien te krijgen.
Hierna zal de plant echter wel afsterven, maar vanuit de rizomen komen nieuwe planten uit de grond. Dit proces blijft zich herhalen. Is echter ook goed te houden in een grote kuip.
Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m juli een gift organische- (koemestkorrel), of vloeibare mest. Deze banaan is een aanrader voor uw tuin voor een tropische uitstraling.
De Musa Sikkimensis komt in het voorjaar iets langzamer op gang dan de Musa Basjoo, maar eenmaal in de groei dan gaat het hard! Winterhardheid -29 graden.
MUSA RUBRA of Rode dwergbanaan. De Musa Rubra, of ook wel Dwarf Red genoemd is een ideale banaan om binnen te houden. Hij wordt niet veel groter dan 2 meter en draagt in het tweede jaar rode eetbare banaantjes met oranje vruchtvlees. Deze smaken zeer goed. Eerst komt er een oranje/rode bloem, als die is uitgebloeid verschijnen de vruchten. De stam van de Rubra wordt rood van kleur wat ook een aparte verschijning is. Hij kan in de zomer gewoon buiten staan in de zon. Daar mag hij dan zoals iedere banaan op tijd zijn mest en water krijgen. Tevens kan de Rubra goed tegen de wind, hij heeft redelijk stevig blad. Wordt het weer kouder dan kan hij naar binnen verhuizen. Wel op een plek waar nog wat licht is. Het is daarom beter om de Rubra in een kuip te houden en dan boven het vriespunt overwinteren. In de winter weinig water geven tot dat de groei weer begint als hij "koud" staat. Als hij in een verwarmde serre komt te staan mag iets meer water gegeven worden en een klein beetje voeding om de twee weken. Winterhardheid zone 11 (+5 graden).
Deze banaan krijgt een fel rode stam en fris groene bladeren.
De Musa Basjoo Red is een variant op de gewone Musa Basjoo die in Japan (Ryukyu Eilanden) gehouden voor zijn vezels waarvan o.a. boeken gebonden worden. Van oorsprong komt de Musa Basjoo uit China. Deze bananensoort wordt groot, net als de Ensete Glaucum.
Vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m juli wat de groei ten goede komt. In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur rond het vriespunt is geen probleem.
Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond de banaan afdekken met een laag mulch zodat de vorst de wortels niet kan aantasten. De stam zal geheel afvriezen en komt in het voorjaar weer terug.
Bij temperaturen onder +5 graden stopt de groei van de banaan, bij -2 graden vriezen de bladeren kapot. Bij nog lagere temperaturen vriest de stam in.
Wilt u de banaan groter terug hebben het volgende jaar dan dient men de stam goed te isoleren m.b.v. stro, en rietmatten etc. Even de overgebleven bladeren afknippen en de stam luchtig inpakken.
Op de grond kunt u in het voorjaar bijvoorbeeld een laag oude paardenmest strooien. De plant zal nu vanuit de behouden stam gaan groeien en nog groter worden als het jaar ervoor. Het is zelfs mogelijk de Musa Basjoo aan het bloeien te krijgen.
Hierna zal de plant echter wel afsterven, maar vanuit de rizomen komen nieuwe planten uit de grond. Dit proces blijft zich herhalen. De bananen van deze soort zijn niet eetbaar.
Wel die van de Musa Sikkimensis, deze zijn ook leverbaar. Is echter ook goed te houden in een grote kuip. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m juli een gift organische-, of vloeibare mest.
U zult versteld staan van de groeiwijze van de Musa Basjoo, hij kan wel bladeren ontwikkelen van 1,50 m. Deze banaan is een aanrader voor uw tuin voor een tropische uitstraling.
Moet als het kan wel een beetje beschut tegen de wind staan, anders kan het blad scheuren. Winterhardheid -22 graden.
De Musa Basjoo wordt in Japan (Ryukyu Eilanden) gehouden voor zijn vezels waarvan o.a. boeken gebonden worden. Van oorsprong komt de Musa Basjoo uit China. Deze bananensoort wordt groot, net als de Ensete Glaucum.
Vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m juli wat de groei ten goede komt. In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur rond het vriespunt is geen probleem.
Deze Musa Basjoo is de meest winterharde banaan die er bestaat.
Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond de banaan afdekken met een laag mulch zodat de vorst de wortels niet kan aantasten. De stam zal geheel afvriezen en komt in het voorjaar weer terug.
Bij temperaturen onder +5 graden stopt de groei van de banaan, bij -2 graden vriezen de bladeren kapot. Bij nog lagere temperaturen vriest de stam in.
Wilt u de banaan groter terug hebben het volgende jaar dan dient men de stam goed te isoleren m.b.v. stro, en rietmatten etc. Even de overgebleven bladeren afknippen en de stam luchtig inpakken.
Op de grond kunt u in het voorjaar bijvoorbeeld een laag oude paardenmest strooien. De plant zal nu vanuit de behouden stam gaan groeien en nog groter worden als het jaar ervoor. Het is zelfs mogelijk de Musa Basjoo aan het bloeien te krijgen.
Hierna zal de plant echter wel afsterven, maar vanuit de rizomen komen nieuwe planten uit de grond. Dit proces blijft zich herhalen. De bananen van deze soort zijn niet eetbaar.
Wel die van de Musa Sikkimensis, deze zijn ook leverbaar. Is echter ook goed te houden in een grote kuip. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m juli een gift organische-, of vloeibare mest.
U zult versteld staan van de groeiwijze van de Musa Basjoo, hij kan wel bladeren ontwikkelen van 1,50 m. Deze banaan is een aanrader voor uw tuin voor een tropische uitstraling.
Moet als het kan wel een beetje beschut tegen de wind staan, anders kan het blad scheuren. Winterhardheid -29 graden.
De Ensete ventricosum wordt niet heel erg groot groot, in ons klimaat in een kuip ruim 250 cm. Vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m september wat de groei ten goede komt.
Heeft schitterende groene bladeren. De stam is vrij dik, in verhouding dikker dan van andere bananensoorten. De omtrek van de stam kan wel naar 2 meter groeien een echte gigant. Is een mooie aanwinst voor op het terras, kan ook in de volle grond
geplant worden.
Is ook prima te houden in een grote kuip. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m augustus een gift mest.
De kuip overwinteren bij een temperatuur boven nul is goed, en terughoudend water geven (kluit in de winter tegen het droge aanhouden).
Indien in de volle grond, dan goed ruim en luchtig inpakken.
Deze aparte bananensoort wordt niet erg groot groot, in ons klimaat in een kuip ruim 2 meter. Vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m september wat de groei ten goede komt.
Heeft schitterende rode bladeren. De stam is vrij dik, in verhouding dikker dan van andere bananensoorten. De omtrek van de stam kan wel naar 2 meter groeien. Is een echte aanwinst voor op het terras, kan ook in de volle grond
geplant worden. Is eigenlijk hetzelfde als de Ensete Ventricosum alleen dan met rood blad.
Is ook prima te houden in een grote kuip. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m augustus een gift mest.
De kuip overwinteren bij een temperatuur boven nul is goed, en terughoudend water geven (kluit in de winter tegen het droge aanhouden).
Indien in de volle grond, dan goed ruim en luchtig inpakken.
De Ensete Glaucum (Sneeuwbanaan) wordt groot. Vraagt veel water en bemesting tijdens de zomermaanden van april t/m juli wat de groei ten goede komt. In de winter weinig water en overwinteren bij een temperatuur rond het vriespunt is geen probleem.
Is minder winterhard dan de Musa Basjoo, echter ondanks dat is de Ensete Glaucum redelijk vorst tolerant. Echter de combinatie van een natte strenge winter kan funest zijn.
De stam van de Ensete Glaucum lijkt wel wit van de dauw, dit is echter een dun waslaagje, dit geeft een mooi contrast.
Als men deze banaan buiten laat overwinteren, goed de grond rond de banaan afdekken dat deze niet te nat wordt en een laag mulch aanbrengen zodat de vorst de wortels niet aantast.
De stam zal geheel afvriezen en komt in het voorjaar weer terug. Wilt u de banaan groter terug hebben het volgende jaar dan dient men de stam goed te isoleren m.b.v. stro, gaas en eventueel plastic aan de bovenzijde zodat alles droog blijft.
Is echter ook goed te houden in een grote kuip. Geef in de zomer dan rijkelijk water en om de twee weken van april t/m augustus een gift mest. Winterhardheid -12 graden.
De Washingtonia Robusta is minder geschikt voor de volle grond of ze moet zeer goed beschermt worden tegen langdurige middel strenge vorst.
Beste wordt ze gehouden als kuipplant, met haar kenmerkende vorm, mooie stam en grote ronde bladdelen. Deze palm is een lust voor het oog en staat prima op welke plek dan ook op uw terras.
Mag van april t/m augustus om de 4 weken een matige gift mest hebben en bij extreme hitte extra water. Niet de grond laten uitdrogen, mag in de zomer met de "voeten" in een laagje water staan net als de Washingtonia Filifera.
In het wild staan zij ook langs beekjes en meren. De winterhardheid van de Washintonia Robusta doet vermoeden dat deze nog beter bestand is tegen de koude. Dit is echter niet het geval, tot zone 9a en hoger (-4 graden).
Er zijn drie Trithrinax soorten, de Brasiliensis (groeit in Zuid-Oost Brazilië), de Schizophylla (Zuid-Oost Bolivia, West Paraguay, Zuid-West Brazilië en Noord Argentinië) en de hier beschreven Trithrinax Campestris.
De Campestris is afkomstig uit Noord Argentinië en midden Uruguay. Daar groeit hij in droogstaande rivierbeddingen, langs ravijnen en canyons. De naam Campestris betekend "van de velden" en typeert zijn natuurlijke habitat.
Hij komt nog steeds voor in het wild, maar verder oprukkende landbouw in Argentinië brengt het bestaan in gevaar. Het is de meest winterharde soort van de Trithrinax familie.
Tevens heeft deze waaierpalm heel harde bladeren die uitstekend tegen harde wind kunnen zonder dat ze beschadigen.
De bladkleur is even verbazingwekkend, grijs/groen tot blauw/grijs met hieronder een stam welke geheel bedekt is met de afgestorven bladeren in een vorm van een rok.
Lijken dan ook wel op zilveren Washingtonia's, hij groeit alleen veel langzamer. Het is een heel bijzondere en attractieve palm die prima gedijt in ons klimaat.
Tevens kan de Trithrinax heel goed tegen droogte. Als u overweegt deze palm in de volle grond te plaatsen moet u rekening houden met het feit dat hij zeker niet te nat mag staan.
Mijn advies is een goede doorlatende bodem te maken, met veel puin of kleikorrel in het plantgat. Zorg ervoor dat u een heuveltje maakt die 30 cm hoger is dan de rest van de tuin. Z
o kan er geen overtollig water naar de palm stromen. In de winter plastic op de grond onder de palm, zodat het water niet direct bij de wortels kan komen. U zult op deze manier geen problemen hebben met de winter.
De vorst toleratie is hoog, droge winter zonder problemen zone 7a (-17 graden), anders zone 8a (-12 graden). Deze soort staat niet bekend om binnenshuis te houden en is waarschijnlijk dan ook een slecht idee. Winterhardheid tot zone 7a en hoger (-17 graden).
Er zijn drie Trithrinax soorten, de Brasiliensis (groeit in Zuid-Oost Brazilië), de Schizophylla (Zuid-Oost Bolivia, West Paraguay, Zuid-West Brazilië en Noord Argentinië) en de hier beschreven Trithrinax Campestris.
De Campestris is afkomstig uit Noord Argentinië en midden Uruguay. Daar groeit hij in droogstaande rivierbeddingen, langs ravijnen en canyons. De naam Campestris betekend "van de velden" en typeert zijn natuurlijke habitat.
Hij komt nog steeds voor in het wild, maar verder oprukkende landbouw in Argentinië brengt het bestaan in gevaar. Het is de meest winterharde soort van de Trithrinax familie.
Tevens heeft deze waaierpalm heel harde bladeren die uitstekend tegen harde wind kunnen zonder dat ze beschadigen.
De bladkleur is even verbazingwekkend, grijs/groen tot blauw/grijs met hieronder een stam welke geheel bedekt is met de afgestorven bladeren in een vorm van een rok.
Lijken dan ook wel op zilveren Washingtonia's, hij groeit alleen veel langzamer. Het is een heel bijzondere en attractieve palm die prima gedijt in ons klimaat.
Tevens kan de Trithrinax heel goed tegen droogte. Als u overweegt deze palm in de volle grond te plaatsen moet u rekening houden met het feit dat hij zeker niet te nat mag staan.
Mijn advies is een goede doorlatende bodem te maken, met veel puin of kleikorrel in het plantgat. Zorg ervoor dat u een heuveltje maakt die 30 cm hoger is dan de rest van de tuin. Z
o kan er geen overtollig water naar de palm stromen. In de winter plastic op de grond onder de palm, zodat het water niet direct bij de wortels kan komen. U zult op deze manier geen problemen hebben met de winter.
De vorst toleratie is hoog, droge winter zonder problemen zone 7a (-17 graden), anders zone 8a (-12 graden). Deze soort staat niet bekend om binnenshuis te houden en is waarschijnlijk dan ook een slecht idee. Winterhardheid tot zone 7a en hoger (-17 graden).
TRITHRINAX BRASILIENSIS of Sahopalm, Braziliaanse naaldpalm, Trithrinax Acanthocoma. Er zijn drie Trithrinax soorten, de Brasiliensis (groeit in Zuid-Oost Brazilië, in open bossen en graslanden),
de Schizophylla (Zuid-Oost Bolivia, West Paraguay, Zuid-West Brazilië en Noord Argentinië) en de hier beschreven Campestris.
De Trithrinax Brasiliensis is een langzaam groeiende palm die bijzonder goed op een plaats geplant kan worden waar hij samen met wat cactussen, succulenten en stenen/rotsen staat.
Dit op een plek dicht bij het terras bijvoorbeeld, het duurt namelijk jaren voordat hij groot wordt.
In zijn natuurlijke habitat wordt hij wel 15 meter hoog, echter gecultiveerde in ons klimaat hooguit 4-6 meter. De Brasiliensis lijkt echter wel op de Trachycarpus Fortunei, alleen de stam is niet bedekt met vezels.
Ook is het blad van de Brasiliensis iets harder. Tevens kan de Trithrinax heel goed tegen droogte, maar doet het beter als hij in de zomer regelmatige water krijgt.
Als u overweegt deze palm in de volle grond te plaatsen moet u rekening houden met het feit dat hij zeker niet te nat mag staan. Mijn advies is een goede doorlatende bodem te maken.
Zorg ervoor dat u een heuveltje maakt die 20 cm hoger is dan de rest van de tuin. Zo kan er geen overtollig water naar de palm stromen. In de winter plastic op de grond onder de palm, zodat het water niet direct bij de wortels kan komen.
U zult op deze manier geen problemen hebben met de winter. Vergeet echter niet dat de Brasiliensis gevoelig kan zijn voorschimmel in de groeispeer bij een lange natte winter.
Deze soort staat niet bekend om binnenshuis te houden en is waarschijnlijk dan ook een slecht idee. De winterhardheid is ook niet zo hoog als bij de Campestris. Winterhardheid tot zone 8b (-9 graden en hoger).
Deze Trachycarpus Wagnerianus heeft zijn naam "Wagnerianus" te danken aan een Duitse horticulturist genaamd Wagner die in de 19e eeuw de eerste planten naar Europa importeerde.
Deze langzaam groeiende waaierpalm is één van de hardste in zijn soort, men zegt zelfs nog harder dan de Fortunei. Hij kan temperaturen van ver beneden het vriespunt met gemak doorstaan.
Enigste voorwaarde is dat deze palm in de volle grond niet te nat mag staan in de winter. Een goede drainage aanbrengen in de vorm van een goed doorlatende bodem is ideaal.
Het blad van deze palm is zeer bestand tegen hard wind en waait niet kapot. Wordt veel geplant in winderige streken, zoals in de polder en aan de kust.
Deze palm is vrij duur vergeleken met zijn neefje Fortunei, de reden hiervoor is dat de Wagnerianus zeer langzaam groeit in zijn jeugdjaren. Pas als hij een beetje een fatsoenlijke stam heeft dan gaat de groei opeens een stuk vlotter.
Verder heeft de Wagnerianus kleinere bladeren die beter bestand zijn tegen harde wind. De Trachycarpus Wagnerianus is gemakkelijk in onderhoud kan ook goed in een kuip gehouden worden en hoeft niet naar binnen in de winter.
Mits het geen kleine kuip is, anders deze eventueel met isolatiefolie omwikkelen. De palm van de toekomst voor ons klimaat. Winterhardheid tot zone 7b en hoger (-17 graden).
Kruising tussen een Trachycarpus Fortunei en een Trachycarpus Wagnerianus. Krijgt sterker blad, iets kleiner dan van de Fortunei. Blad waait ook veel minder snel kapot indien de palm vol in de wind staat. Winterhardheid ook zone 7a (-17 graden).
TRACHYCARPUS TAKIL. Deze palm komt uit India en wel uit de provincie Uttar Pradesh (Kumaon). Wordt ook de Trachycarpus kumaon genoemd. Hier groeit deze palm als enige Trachycarpus op eenzame hoogte in deze bergzame streek en is daar bijna uitgestorven. Hij komt daar voor tot op een hoogte van 2500 meter. De Takil krijgt ook een kale stam (in zijn jonge jaren nog bedekt met een dunne vacht), deze wordt nog dikker dan die van de Fortunei. De bladeren worden groter vergeleken met de Fortunei en zijn wat steviger. De Trachycarpus Takil groeit vrij snel als hij de zaailingtijd voorbij is en stam begint te maken. Mede gezien de hoogte waar hij voorkomt in zijn natuurlijke omgeving is de Takil zeer winterhard. Er zijn berichten dat hij zelfs temperaturen in zone 6a (-23 graden) heeft overleeft. Winterhardheid tot zone 6b (-20 graden).
Trachycarpus manipur komt voor in India (Manipur) met uitlopers naar het Himalaya gebergte en tot aan de grens met Birma.
De Trachycarpus manipur groeit op rotsachtige hellingen en open bosgebieden tot een hoogte van 2000 meter. Ook wordt hij wel Trachycarpus ukhrulense genoemd, naar Ukhru gelegen in Manipur.
Echte ervaringen zijn er nog niet mee gedaan in ons klimaat omdat de Manipur eigenlijk pas vanaf 2003 is geïntroduceerd in Europa.
De verwachtingen zijn hoog en de winterhardheid zal waarschijnlijk gelijk zijn aan die van de Trachycarpus fortunei.
Deze palmboom is echter geheel anders van uiterlijk, hij krijgt een kale stam (na verloop van tijd i.v.m. dunnere stambedekking als die van de Trachycarpus fortunei) en het blad en bladstengels zijn veel grover dan van de fortunei.
Op de bladstengels zitten kleine ongevaarlijke doornen.
Het blad is aan de bovenzijde groen en aan de onderzijde bedekt met een wit/grijze waas.
Vooral bij nieuwe blad is er een wit/grijze kleur aanwezig.
De bladerkroon is veel voller dan bijv. bij een Trachycarpus Fortunei of Trachycarpus Princeps.
Het blad lijkt van een afstandje wel blauw/grijs alsof het van de Trachycarpus Princeps zou zijn.
De Trachycarpus Princeps blauw/zilver is een ongelofelijk mooie en zeldzame trachycarpus soort. Hij wordt ook wel de "prins" onder de trachycarpussen genoemd.
Bij veel palmliefhebbers staat deze unieke palm hoog op het verlanglijstje.
Deze palm is afkomstig uit Noord-West Yunnan bij de grens met Tibet en Birma, voornamelijk langs de Nu Jiang rivier (waaronder Stone Gate) waar de palm op de stijle kliffen groeit.
Deze palm heeft fris groene bladeren die met een blauw kleurige waas berijpt zijn. De onderzijde van het blad is verrassend sneeuw wit gekleurd. Dit contrasteert mooi met de bovenzijde.
Het blad is bijna een halve cirkel vol met gespleten bladsegmenten.
De Trachycarpus Princeps is in de begin 90-er jaren ontdekt in China in Stone Gate alwaar deze palmboom op de stijle rotsachtige kliffen groeit.
De stam krijgt de typische vezels zoals de andere trachycarpus soorten dit ook krijgen, echter na verloop van tijd worden oudere planten aan de onderzijde van de stam kaal.
De palmzaden van de Trachycarpus Princeps zijn uitsluitend afkomstig van de Golden Lotus en de enige echte zaden van de blauwe Trachycarpus Princeps, dus niet de groene soort.
Er is overigens maar één Trachycarpus Princeps en die is blauw/grijs.
De andere werd vroeger de groene Trachycarpus Princeps genoemd maar heet officieel nu Trachycarpus sp. Nova.
Ook in de cultivatie blijft het een redelijk zeldzame palm en is zeker niet overal te verkrijgen.
Wij hebben deze exclusieve palm voor de echte liefhebber/verzamelaar en wel in 4 verschillende maten te koop.
Winterhardheid is goed, tot zone 7a en hoger (-17ºC).
De Trachycarpus naini Tal komt uit Noord India en wel uit de provincie Uttar Pradesh (Kumaon). Deze is in verband gebracht met de Trachycarpus takil (afkomstig uit dezelfde streek) bleek echter een andere variëteit te zijn.
Zo werd deze soort de Trachycarpus Naini Tal genoemd naar het gelijknamige plaatsje in de buurt van de vindplaats.
Hier groeit deze palm als enige trachycarpus soort op éénzame hoogte tot wel 2400 meter in deze onherbergzame streek waar hij redelijk zeldzaam is.
De Trachycarpus naini Tal heeft zeer dunne vezels op de stam en krijgt na verloop van tijd een kale stam.
De stam wordt nog iets dikker dan die van de Trachycarpus fortunei. De bladeren worden ook groter en zijn wat steviger.
Mede gezien de hoogte waar hij voorkomt in zijn natuurlijke omgeving is de Trachycarpus Naini Tal zeer winterhard en kan meer koude verdragen en is sterker dan een Trachycarpus fortunei.
De Trachycarpus martianus "Nepal" wordt ook de Windmolen van Martius genoemd. Dit komt door Carl F.P. Von Martius, een Duitse planten ontdekker in de 19e eeuw die zijn naam gaf aan deze palmboom.
Deze palmsoort heeft een grijze stam die in beginsel nog met dunne haren bedekt zijn.
Echter na verloop van tijd verdwijnen die en komt de mooie stam tevoorschijn.
Deze soort groeit in tegenstelling tot de Trachycarpus martianus iets noordelijker in de Himalaya in Nepal.
De bladkroon is minder compact dan bij andere trachycarpus soorten en hij heeft zeer fraaie bijna ronde bladeren.
De jonge bladstengels en bladeren zijn nog bedekt met een witte kleur die naar mate deze ouder worden naar groen verkleuren.
Deze palm is niet zo winterhard als de andere trachycarpus palmen, zone 8b is wel waar rekening mee gehouden dient te worden. Echter planten in de volle grond kan wel, maar de palm in de winter van bescherming voorzien en eventueel bijverwarmen.
De Trachycarpus latisectus heeft dezelfde cultuur eigenschappen als de Trachycarpus fortunei. Deze palmboom komt van oorsprong uit India en is daar bedreigd met uitsterven.
Deze palmen groeien daar in de bergachtige bossen tussen een hoogte van 1200 tot 2400 meter hoogte.
Deze palmsoort is vanaf 2001 geïntroduceerd in onze contreien als zaailing.
Ervaringen zijn er nog niet echt mee, maar men verwacht dat de Trachycarpus latisectus ook goed tegen een wat warmer klimaat kan.
Het blad van deze waaierpalm is licht tot olijfgroen en glimmend aan de boven zijde en iets lichter van kleur aan de onderzijde. Ze zijn bijna rond van vorm en kunnen een doorsnede van 120 cm halen. De bladstelen zijn 90 cm lang.
Deze bladvorm is de mooiste onder de trachycarpus soorten.
De stam blijft kaal, in tegenstelling tot de Trachycarpus fortunei. Tevens is de Trachycarpus latisectus iets minder hard dan de Trachycarpus fortunei. Het biedt u deze palm bescherming vanaf -8 graden.
De Trachycarpus kumaon, deze palm komt uit India en wel uit de provincie Uttar Pradesh. Hier groeit deze palm als enige Trachycarpus soort op eenzame hoogte in deze bergzame streek en is daar bijna uitgestorven.
Hij komt daar voor tot op een hoogte van 2500 meter. De Trachycarpus kumaon krijgt ook een kale stam (in zijn jonge jaren nog bedekt met een dunne vacht), deze wordt nog dikker dan die van de Trachycarpus fortunei.
De bladeren worden groter vergeleken met de Fortunei en zijn wat steviger.
De Trachycarpus kumaon groeit vrij snel als hij de zaailingtijd voorbij is en stam begint te maken. Mede gezien de hoogte waar hij voorkomt in zijn natuurlijke omgeving is de Trachycarpus kumaon zeer verwacht aan de Trachycarpus takil en zeer winterhard. Er zijn berichten dat hij zelfs temperaturen in zone 6a (-23 graden) heeft overleeft. Winterhardheid tot zone 6b (-20 graden).
Deze Trachycarpus Fortunei heeft zijn naam te danken aan een Schotse tuinbouwer, ontdekker en verzamelaar genaamd Robert Fortune, die de theeplantage industrie in India and Sri Lanka vestigde in die eeuw.
Deze redelijk normaal tot snel groeiende waaierpalm is één van de hardste in zijn soort. Hij kan temperaturen van ver beneden het vriespunt met gemak doorstaan.
Enigste voorwaarde is dat deze palm in de volle grond niet te nat mag staan in de winter en hij is absoluut niet kieskeurig v.w.b. de grondsoort.
Een goede drainage aanbrengen in de vorm van een goed doorlatende bodem is ideaal.
De Trachycarpus Fortunei is gemakkelijk in onderhoud kan ook goed in een kuip gehouden worden en hoeft niet naar binnen in de winter.
Mits het geen kleine kuip is, anders deze eventueel met isolatiefolie omwikkelen. Winterhardheid tot zone 7b en hoger (-17 graden).
Deze Trachycarpus Fortunei is ontdaan van zijn bast en heeft hierdoor een coconut-look en een hoog tropisch gehalte gekregen. Dit is de nieuwe verschijning van 2010!
De mooie gele stam steekt goed af bij het groene blad van de Trachycarpus Fortunei. De palm is in principe net zo winterhard als de planten die nog wel hun bast hebben.
Echter in de winter is het toch raadzaam de kale stam in te pakken met een paar lagen jutte of vliesdoek. Winterhardheid tot zone 7b en hoger (-15 graden).
De Sabal Minor wordt ook de Dwerg Palmetto genoemd en is een kleine waaierpalm vormt bijna geen stam boven de grond. Komt voor in de moerassige gebieden in noord Carolina tot het oosten van Texas. Daar vormt hij de ondergroei in de bossen.
Palm mag in de zomer met "natte voeten" in de pot staan, echter in de winter droger. Op jonge leeftijd bloeit deze plant al en de witte bloemen verspreiden een aangename geur.
De Sabal Minor kan tegen alle soorten grond, zuur of kalkrijk, maakt niet veel uit. Hij kan zelfs tegen droge grond op grotere hoogte in de felle zon en harde wind. Echter dan ziet hij er niet mooi meer uit.
Beter is zijn natuurlijke omgeving na te bootsen en hem in de half schaduw te plaatsen met de voetjes in een licht vochtig substraat. De palm is zeer winterhard, zone 7a en hoger (-15 graden).
De Sabal Mexicana wordt ook de de Sabal Texana, Texas palmetto, Texas Sabal of Rio Grande palmetto genoemd. Deze soort is zeer droogte tolerant en komt voor in de drogere laaglanden van de genoemde herkomst gebieden.
Ondanks de droogte tolerantie is voor een normale groei is met regelmaat water geven beter. De Sabal Mexicana stelt geen aparte eisen aan de grondsoort wanneer geplant in de volle grond.
Heel oude exemplaren kunnen een hoogte van 15 meter bereiken en een stamdikte van 30 cm. De bladerkroon is donker groen tot zeer donker groen van kleur. De Sabal Mexicana kan reeds bloeien als de stam een lengte van 30 cm heeft bereikt.
Met de Sabal Mexicana heeft u een exclusieve palm op uw terras of tuin staan. Deze komt niet veel voor in de verkoop. De winterhardheid is goed, namelijk zone 8a (-12 graden).
RHAPIS EXCELSA of Stokpalm. Blad van deze palm groeit uit tot een grote bossige toef. Deze palm is nog nooit in het wild gezien, maar men vermoed dat hij uit het gematigde subtropische deel van het zuiden van China komt, waar de palm af en toe ook geconfronteerd wordt met lichte vorst. De stelen lijken op stokken, vandaar de naam. Deze stammen zijn bezet met donkerbruin tot zwart gekleurde haren. Het lijkt net of deze diagonaal geweven zijn. Palm mag absoluut niet in de middag zon staan en gedijt goed bij half schaduw en schaduwrijke tot donkere plaatsen. Deze palm doet het goed in de huiskamer en prima op het terras op een schaduwrijke plaats. In de winter binnen halen is het advies, verdraagt slechts lichte vorst. Plant wordt niet hoger dan 3 meter en de stamdikte ongeveer 2,5 cm, groeit in struikvorm. Winterhardheid zone 9a en hoger (-6 graden en hoger).
RHAPIDOPHYLLUM HYSTRIX. De meest winterharde palm die te verkrijgen is!
Van oorsprong lomt deze palm uit Florida, en het Zuid-oosten van USA waar hij groeit in moeasachtige gebieden. Hij groeit daar als onderbegroeing. Deze zeer langzaam groeiende palm is in het wild bijna uitgestorven. Nu wordt deze palm in kwekerijen gekweekt.
Het kiemen van het zaad duurt erg lang en lang niet alles wil kiemen. Dat deze palmen redelijk prijzig zijn komt vanwege hun zeer trage groei. Planten van 50 cm hoog zijn 10 jaar oud.
Deze palm wordt niet hoger dan 3 meter en de stamdikte ongeveer 15 cm, groeit in struikvorm. Er zijn gevallen bekend dat de Rhapidophyllum Hystrix temeraturen in zone 5 zonder problemen heeft overleefd. als een winterharde palm zoekt die niet snel groeit kunt u niet om deze palm heen. Winterhardheid zone 6a en hoger (-23 graden en hoger).
Palm met een redelijk dunne stam, zeer mooie compacte bladkroon met overhangende bladeren. Deze palm is zeer geschikt voor de kamercultuur en kan in de zomer ook mooi op het terras staan. Echter in de zomer niet de hele dag in de volle zon, half schaduw is dan aan te bevelen. Palm kan goed tegen droge lucht en is daarom uitermate geschikt als kamerpalm. Wordt vaak in de winter binnen gehouden en kan vanaf het vroege voorjaar tot eind oktober buiten blijven. De winterhardheid is tot zone 9b en hoger (-3 graden).
De Phoenix Canariensis is een ideale palm om in een kuip te houden. Verdraagt hitte zeer goed en is een makkelijk plant die het op ieder terras of balkon goed zal doen.
De palm is afkomstig van de Canarische Eilanden, daar groeit hij in het wild op vochtige plaatsen tot aan de meest dorre plaatsen. Maar altijd daar waar hij grondwater aan kan.
In de kuip is bij extreme hitte een extra gift water altijd welkom. Deze dadels zijn niet eetbaar in tegenstelling tot de Phoenix Dactylifera.
In de winter weinig water geven, maar net zoveel dat de wortels niet uitdrogen (geldt voor iedere palm in de winter). De winterhardheid rijkt tot zone 9a en hoger (-6 graden).
Livistona nitida is afkomstig uit Australië en is de meeste koude tolerante Livistona soort. De lichtgroene en glanzende bladeren hebben diep ingesneden bladsecties en de kroon groeit vrij compact, het is een zeer elegante waaierpalm.
Deze palm komt in de bergen van Queensland veel voor tot een hoogte van 1000 meter. en verdraagd kortstondig matige vorst tot -8 graden zonder problemen.
De Livistona nitida verdraagd zelfs meer koude dan de Livistona decipiens.
Dit is mede een reden waarom deze palmboom zo populair is. In plaats in de volle grond is zeker wel mogelijk indien de juiste beschermning wordt gegeven in de winter.
Bijverwarmen met lichtslang is wel nodig.
De zaden zijn zwart van kleur en ongeveer 2 cm lang. Zorg voor goed doorlatende grond en een zonnige plaats zodat deze snel groeiende palm volop kan groeien.
Als u de palm als kuipplant houdt dan mag u de grond licht vochtig houden (zeker niet te nat). Ook kan de Livistona nitida tegen kortstondige droogte.
In Australië wordt de Livistona nitida wel tot 30 meter hoog.
De Stralenpalm solitaire stam van een stralenpalm wordt zelden hoger dan 3 meter en heeft een diameter van 8 cm. De stam van een volwassen stralenpalm is grijs tot wit van kleur. De bladstengels zijn bedekt met een laag bruine vezels die als het ware om de stam geweven zijn.
De bladkroon kan een diameter van 2,50 meter bereiken en een hoogte van 1,50 meter. De bladeren kunnen 90 cm breed en hoog worden. Ze hebben een wig-, of diamantvorm en zijn diep glanzend groen van kleur. Meestal zitten er tussen de 12 en 20 bladeren aan een palm.
Substraat moet rijk goed gedraineerd zijn en constant licht vochtig gehouden worden, iedere dag water geven is geen probleem (grond mag niet uitdrogen). Iedere 4 weken wat (vloeibare) mest toedienen.
Deze relatief kleine palmen zijn het meest gekozen in de wereld van de horticultuur.
Als palm binnenshuis is hij niet geschikt, moet namelijk veel licht hebben (maar niet de volle zon), is als terras-, of patioplant uitstekend te houden.
De Licuala Grandis is niet winterhard, zone 10b en hoger (1 graad en hoger).
De Chileense wijnpalm komt uit Chili en wordt daar ondermeer gebruikt voor het maken van palmwijn. Men wint uit de stam dan het sap waarvan wijn gemaakt wordt. Hierdoor is de Jubaea Chilensis bijna met uitsterven bedreigd en wordt dit niet meer toegestaan.
Deze palm is in Chili nu min of meer een nationaal heiligdom geworden. Een volwassen Jubaea Chilensis maakt in zijn natuurlijke leefgebied één van de dikste stammen van alle palmen, deze kunnen een diameter halen van 180 cm.
Ook neemt de Chilipalm genoegen met bijna alle soorten grond en is daarom ook zeer gemakkelijk als sollitair in een tuin te planten. Graag staat hij in de zon.
Deze palm kan goed tegen de droogte, maar doet het beter als hij gewoon regelmatig water krijgt. De vruchten zijn 2,5 cm groot, geel/oranje van kleur en eetbaar. Ze smaak heeft veel weg van kokosnoot.
Deze winterharde vederpalm groeit met stevige bladeren die goed tegen de wind e.d. bestand zijn. Het is één van de mooiste palmen die er is. De winterhardheid is goed, zone 8 en hoger (-12 graden).
De Cycas Revoluta is een palmvaren en groeit ook in ons klimaat bijzonder goed, ondanks zijn erg langzame groei. In Afrika eet men het binnenste deel uit de stam, hiervan wordt Sagomeel gewonnen via een bepaalde procedure, want de Sagomeel (zetmeel) die uit de stamholte komt is zo niet eetbaar en giftig. De maximale hoogte die een Cycas Revoluta kan bereiken is 3 meter en dit duurt erg lang. Deze palm overleeft u waarschijnlijk en wordt meer dan 100 jaren oud. De bladeren zijn geveerd en hard, deze kunnen 25 cm lang worden en de bladstelen 1,50 meter. Jonge Cycas Revoluta's dienen in half schaduw te staan, oudere planten kunnen in de zon staan (niet de volle zon). De afgestorven bladstengels op 2 cm van de stam afknippen en pas dan wanneer ze overwegend bruin verkleurd zijn. Hij kan op een terras staan vanaf half mei tot oktober en daarna dient hij op een vorstvrij op een koele plaats de winter door te brengen ondanks zijn redelijke winterhardheid. Dit namelijk uit voorzorg dat van de containerplant de wortels doodvriezen. Staat de Cycas Revoluta inmiddels in een grote container dan is de kans op het invriezen van de wortels nihil en zeker niet als de container wordt omwikkeld met bijvoorbeeld isolatiefolie (verkrijgbaar bij ons). Ik heb Cycas Revoluta's in de volle grond gezien, echter men moet goed doorlatende grond gebruiken en op een beschutte plek. In de vrije natuur kunnen cycassen tegen redelijk lage temperaturen, onder de -10 graden. Echter zijn dit drogere winter dan bij ons. Advies derhalve, houden als kuipplant en met een kleine kuip in een vorstvrije ruimte overwinteren. Met een grote kuip in bijvoorbeeld een onverwarmde garage of onder afdak laten overwinteren. De grond van de palm mag niet kletsnat worden en langdurige blootstelling aan natte potgrond overleven de wortels niet. Potgrond dient derhalve goed gedraineerd te zijn en licht vochtig (net niet uit laten drogen). Het is een zeer makkelijke plant om te houden en ook binnenshuis of op kantoor doet hij het goed.
Deze Chamaerops Vulcano is ook een waaierpalm en heeft een nog compactere bladgroei dan de Chamaerops Humilis, verder groeit deze ook struikvormig.
Op het blad van deze palm zitten minder stekels dan zijn familielid Chamaerops Humilis. Het blad is donkergroen van deze waaierpalm.
De Vulcano groeit zeer langzaam, daarom zijn grotere exemplaren vaak behoorlijk duur.
Kan goed tegen hitte en droogte maar de wortels mogen niet droog komen te staan. Is ook redelijk winterhard hetzelfde als de Chamaerops Humilis, zone 8b en hoger (-10 graden).
Deze waaierpalm valt erg op door zijn compacte bladgroei. Hij lijkt veel op de Chamaerops Humilis, maar deze Cerifera heeft een iets grijzere bladkleur.
Tevens is deze soort meer winterhard dan de gewone Humilis. In de regel worden deze palmen niet veel groter dan 2,5 - 3 meter. De Chamaerops Humilis Cerifera groeit langzamer dan de gewone Chamaerops Humilis.
Op het bladsteel van deze palm zitten stekels, heeft mooi grijs/groen blad bedekt met een laagje was en is een echte aanwinst voor op het terras of een plaatsje in de tuin.
Kan goed tegen hitte en droogte, maar is ook winterhard, zone 8a en hoger (-12 graden).
CHAMAEDOREA MICROSPADIX of Bamboepalm. De bamboe palm groeit aan de voet van de Sierra Madre in Mexico in open bossen. Deze groeit in clusters en kan 350 cm hoog en 200 cm breed worden.
De stengels hebben een diameter van 1,5 cm en zijn diep groen van kleur. Deze is bezet met witachtige ringen. Dit maakt deze palm zo aantrekkelijk door de onderste bladeren te verwijderen waardoor de stammen meer in het zicht komen.
Het blad is aan de bovenzijde donker groen en aan de onderzijde satijnzacht met een zilveren kleur. De zaden worden diep oranje tot rood van kleur en hebben een diameter van ruim 1 cm.
Ze groeien in een cluster. De bamboepalm krijgt op jonge leeftijd reeds deze bloeiwijze. De bamboepalm is de meest winterharde soort in de familie van de Chamaedorea.
Tevens kan deze palm zonder bescherming 6 graden vorst verdragen. Als het kouder wordt ontstaat er schade. Wordt er een bodembedekking op de wortels gedaan, dan schiet de palm in het voorjaar weer uit met nieuwe scheuten.
Kan ook goed binnenshuis gehouden worden. Winterhardheid zone 9a (-6 graden).
BUTIA ODORATA of Butia van het strand, Butia de bahia. Deze Butia Odorata is veel voorkomend in Zuid Brazilië waar hij met miljoenen in het wild groeit. In bijna iedere tuin in Zuid Brazilië zie je de odorata wel staan. Deskundigen zijn van mening dat het een aparte soort moet zijn en alleen Butia Odorata mag heten. Echter wordt hij ook onder de naam Butia Capitata var. Odorata genoemd. Deze palm is klein vergeleken met de Butia Capitata, de stam wordt zelden hoger dan 3 meter en niet veel dikker dan 20 cm. De bladkroon wordt niet groter dan 2 meter. Het is dus een ideale vederpalm voor de kleinere tuin. Het is daarom niet te begrijpen waarom deze palm niet gekweekt wordt. Is een decoratieve palm met zijn mooie grijs/blauwe vederbladeren. Kan als kuipplant gehouden worden maar ook in de volle grond. Stelt geen eisen aan de grondsoort. Palm kan goed tegen tijdelijke droogte maar heeft graag wat water. De Butia Odorata is goed winterhard en kan goed gedijen in zones 8a en hoger (-12 graden en hoger).
Herkomst gebied van de Butia Eriospatha bestaat uit savanne en vergankelijke bossen waar het moessonklimaat heerst. De mooie dikke stam typeert dit soort en kan wel een diameter van 40 cm bereiken.
Deze Butia Eriospatha is voor ons klimaat de beste butia keuze. De hoogte van de palm wordt meer dan 6 meter. Palm is in de handel moeilijk te vinden, is voornamelijk de Capitata die verkrijgbaar is.
Palm kan niet binnen gehouden worden, vereist namelijk zon en goede ventilatie. Is een elegante verschijning met zijn mooie frisse groene vederbladeren.
Kan als kuipplant gehouden worden maar ook in de volle grond.
Stelt geen eisen aan de grondsoort, moet wel een goede waterafvoer hebben. Palm kan goed tegen tijdelijke droogte maar heeft graag wat water.
De Butia Eriospatha kan goed gedijen in zones 8a en hoger (-12 graden).
BRAHEA EDULIS of Guadalupe palm. De Brahea Edulis is in zijn natuurlijke omgeving in de lager gelegen delen van de canyons met uitsterven bedreigd.
De nieuwe zaden worden door het grazende vee opgegeten en nieuwe aanwas blijft achter. De naam Edulis is Latijn voor "eetbaar". Hiermee worden de zaden van de palm bedoeld.
De stam groeit tot wel 10 meter hoogte en heeft een dikte van goed 30 cm, is diepbruin/grijs van kleur. Het blad is groen van kleur en de kruin kan een doorsnede van 4 meter bereiken.
Op de 150 cm lange bladstelen zitten geen doornen. Deze palm houdt van een zonnige standplaats en kan goed gedijen op droge/arme grond. Winterhardheid zone 8b (-10 graden).
BISMARCKIA NOBILIS of Bismarck palm. Deze van oorsprong van Madagascar afkomstige palm is een juweel om te zien. Nobilis staat voor 'nobel'.
De Bismarck palm dankt in de 19e eeuw zijn naam aan een Duitse kanselier genaamd Prins Otto E.L. von Bismarck-Schönhausen.
De stam wordt grijs/bruin van kleur is aan de onderzijde iets dikker. Het blad kan een doorsnede van wel 3 meter krijgen. De kleur is grijs/blauw van kleur.
De plaats mag een droge standplaats zijn, de palm is redelijk droogte tolerant. Echter hij groei veel sneller indien hij regelmatige water krijgt.
Al die voordelen hebben een nadeel, hij is niet winterhard en moet naar binnen.
Zelfs binnen is deze palm de moeite waard, indien een redelijke luchtcirculatie en een lichte standplaats is de Bismarckpalm ook in uw woning een pracht juweel.
In het voorjaar (april) weer snel naar buiten op uw terras. Winterhardheid zone 10a (-1 graad).
Archontophoenix cunninghamiana is afkomstig uit de regenwouden van Australië. Deze schitterende elegante palm is redelijk zeldzaam en wordt niet veel te koop aangeboden.
De stam blijft mooi groen en de lange vederbladen hebben een tropische look. Ze groeien veel op vochtige plaatsen in het regenwoud, nabij stromen en beekjes.
De ideale plaats is waar de plant niet in de brandende middagzon staat, een plaats half schaduw is prima.
De plaats mag een niet te droge standplaats zijn, regelmatige watergift geeft een mooie gelijkmatige groei en fris groen bald. Staat deze palmboom op een zonnige warme plaats, dan wel voldoende water geven. Verder 1x per maand licht bemesten van april t/m september.
Deze palm is niet winterhard en moet naar binnen, koel overwinteren is voldoende.
Zelfs binnenshuis of op kantoor is deze palm een pracht juweel.
In het voorjaar (april) weer snel naar buiten op uw terras. Winterhardheid zone 11 (+4 graad).
De van oorsprong uit Italie afkomstige Arum italicum heeft een hard groen pijlvormig blad dat in de herfst verschijnt. In het voorjaar komt de Arum met een bloem die bestaat uit een licht gele kolf met een schudblad. Deze bloemsteel vormt zich in begin juli tot een knaloranje zaadkolf wat door velen als zijn grootste sierwaarde wordt gezien. De Arum houdt van een humusrijke vochtige grond, bij voorkeur in de schaduw. Hij is het hele jaar door mooi, in de herfst de schitterende bladeren die zelfs de strengste vorst doorstaan, in het voorjaar na de bloei sterft het blad af en de zaadkolf blijft over. Het duurt wel wat jaartjes eer de plant gaat bloeien.
Dit is een zeldzame gele vorm van een van de meest aangeplante rizoomvormende planten in Zuid-Afrika. Groeit gemakkelijk en wordt 1,5 mtr hoog met lange grijze bladeren. De bloemen zijn felgeel met felblauw en verschijnen in de wintermaanden en voorjaar. Deze Strelitzia's zijn goed koude resistent en kunnen een beetje vorst verdragen. Plant ze in flinke potten gevuld met goede vochtdoorlatende potgrond. In de winter koel en licht overwinteren.
De reizigersboom (Ravenala madagascariensis) is een van de bekendste planten van Madagaskar. Hij vormt het monotypische geslacht Ravanela. De volgroeide plant bestaat uit een stam met een bundel zeer grote bladeren, die in twee rijen zijn geplaatst en daardoor een vlakke waaier vormen. De bladeren zijn langwerpig en banaanachtig van vorm. Ze zijn 1 4 meter lang met een lange steel. Het blad heeft een middennerf met vrijwel recht afstaande zijnerven, waartussen het blad is ingescheurd, waardoor het blad een veerachtig uiterlijk heeft. De bloeiwijzen staan tussen de bladstelen en zijn tot 85 cm lang. Ze bestaan uit vijf tot vijftien grote, bootvormige schutbladeren, die ieder tot zestien roomwitte bloemen omsluiten. De bloemen zijn tot 20 cm lang en bestaan uit zes kroonbladeren. Van de kroonbladeren zijn er altijd twee vergroeid tot een schede, waarin zich zes meeldraden bevinden. De bloemen worden op Madagaskar bestoven door lemuren, die zich voeden met de nectar van de bloemen. De reizigersboom wordt wereldwijd in tropische parken aangeplant. De Nederlandse naam is afkomstig van de overlevering dat de plant voor reizigers altijd een bron van vers drinkwater zou vormen. In de oksels van de bladstelen blijft inderdaad water staan, maar dat zit vol met bladresten en muggelarven. In Belgie is deze plant geschikt als kuipplant, voor de eerste koude nachten naar binnenhalen
Hyophorbe lagenicaulis ( bottel palm ) vorstbestendig +5/0°c Zone 11 Deze palm is zeer geliefd als cultuurpalm in de Tropen en de Subtropen.Zijn oorspronkelijk leefgebied bevind zich op kalkhoudende gronden van de Maskarenen-eilanden.Deze tot 10M. hoge palm bezit een grijze dikke flesvormige stam,en helgroene vederbladeren. Vooral de jonge exemplaren hebben een prachtige rode bladstreep aan de boord van de bladeren.Een zonnige standplaats is vereist,zijn groei is echter langzaam.
ingredienten 12 vijgen - 12 eetlepels vanillesuiker - 1 eetlepel olijfolie - 6 koffelepels limoncello - sap van een citroen.
bereiding: schil de vijgen.verwarm de oven op 220c.wrijf de bodem van een braadslee in met olijfolie.leg de vijgen erop.strooi op elke vijg een lepel suiker en besprenkel met het citroensap en de limoncello.zet de braadslee 15 minuten in de oven.schik de vijgen op een serveerschaal en overgiet met het bakvocht.laat afkoelen in de koelkast en dien op met een bol vanillijs.
