Hillbilly Music is een naam die waarschijnlijk al velen onder u zullen gehoord hebben; maar wat is die Hillbilly music nu eigenlijk? In veel afbeeldingen worden de Hillbillies afgebeeld als een zootje ongeregeld in overall-broeken en met slechts een paar tanden in hun mond (kijk de sites met “Hillbilly-humor maar na op het intenet!). Zoals ik hiervoor al proclameerde, Het is een stereotype. Het gaat hier weldegelijk om een volwaardige muziekstijl, die heel wat heeft bijgedragen tot de ontwikkeling van de hedendaagse countrymuziek.

Hillbilly Music, beter bekend als Country & Western (doch niet helemaal hetzelfde, de verschillen komen later nog aan bod) was de blanke Amerikaanse volksmuziek. Het was de muziek die ontstaan was in het arme, rurale zuiden van de USA Country & Western was meer dan jodelende cowboy’s, het genre kende een aantal varianten: Bluegrass, Western Swing, Honky-Tonk. Grote namen in de C&W waren Jimmie Rodgers, Gene Autry, Bob Wills en Hank Williams. Allemaal sterren van de Grand Ole Opry, de radio- (en later ook tv-)show die decennialang het summum van C&W-cultuur vertegenwoordigde.

In het kielzog van een periode van grote populariteit in het begin van de jaren vijftig, zouden enkele muzikanten met frisse ideeën nieuwe (zwarte) elementen aan de traditionele C&W toevoegen en zo zou Rockabilly ontstaan. In het algemeen veranderde de C&W zeer weinig, wat eigen is aan het zeer conservatieve karakter van de muziek en van het milieu waar het uit komt.

Op de bijgevoegde foto ziet u Roy Rodgers.

25-01-2015, 15:50 Geschreven door jurgendc
Reageren (0)

Even een voorstelling van een van de meest turbulente figuren uit de Blues: Huddie Ledbetter, die naam zegt u misschien weinig, maar zijn pseudoniem “Leadbelly”, kan misschien wel een belletje doen rinkelen.

Huddie William Ledbetter is geboren op 29 januari 1885 op de Jeter Plantage bij Mooringsport, Louisiana. Hij was het enig kind van Wesley en Sally. Toen hij vijf jaar oud was verhuisden ze naar Leigh, Texas, waar Huddie gebeten werd door de muziek-microbe. Hij werd daarin aangemoedigd door zijn oom Terrell; zij eerste instrument was de accordeon.

Enige jaren later ontdekte Huddie de gitaar (ook de twaalf-snarige). Op de leeftijd van 21 jaar verliet hij het ouderlijke nest en ging zwerven door Texas en Louisiana, hij probeerde geld te verdienen met zijn muziek. Af en toe wanneer dit niet lukte ging hij werken in nabij gelegen (katoen)bedrijven.

Huddie Ledbetter was de grootste katoenplukker, spoorweglegger, minnaar, drinker en gitarist. Dit is toch wat hij over zichzelf zei! Wie hem niet wou geloven werd er hardhandig van overtuigd. Deze manier van overtuigen heeft hem regelmatig in de gevangenis doen belanden.

In 1916 belandde hij in de gevangenis voor aanranding, maar hij kon ontsnappen. De twee jaren die daar op volgden ging Ledbetter door het leven onder het alias Walter Boyd. Maar wanneer hij een man vermoordde kwam zijn ware identiteit toch aan het licht en werd veroordeeld tot 30 jaar dwangarbeid in de gevangenis van Huntsville. Leadbelly schreef in die tijd een lied aan de toenmalige gouverneur Par Neff. Dit deed hij om gratie te kunnen verkrijgen en zo de gevangenis te kunnen verlaten.

Dit zijn een paar verzen uit het voornoemde lied:

Please, Governor Neff, Be good 'n' kind
Have mercy on my great long time...
I don't see to save my soul
If I don't get a pardon, try me on a parole...
If I had you, Governor Neff, like you got me
I'd wake up in the mornin' and I'd set you free

Pat Neff was blijkbaar overtuigd van de goede bedoelingen van Leadbelly en hij mocht Huntsville als een vrij man verlaten. Maar enige jaren later werd hij opnieuw gearresteerd voor poging tot moord.

Het was in de Lousiana State Gevangenis dat Huddie de folklorist John Lomax. Lomax had geleerd dat de gevangenissen van het Zuiden de idiale plaats waren om aan oude spiritals, ballads en werkliederen te geraken. Maar Leadbelly was toch voor Lomax de vondst van de eeuw. In 1934 kreeg Huddie opnieuw gratie van de gouverneur. Wanneer hij vrij was ging hij naar John Lomax met het voorstel om met hem te werken.

In 1935 nam Lomax Leadbelly mee naar het noorden waar hij een echte sensatie werd. Alhoewel Huddie veel rustiger geworden was heeft hij Lomax toch nog met een mes bedreigd. Dit betekende meteen het einde van hun vriendschap. Ondanks de breuk met Lomax werd Leadbelly toch heel bekend in de platen industrie.

Vanaf 1940 heeft Leadbelly een heel arsenaal aan platen opgenomen en veel getoerd; tot hij ernstig ziek werd tijdens een Europese Tour. Testen wezen uit dat hij leed aan laterale sclerose waaraan hij stierf op 6 december 1949.

25-01-2015, 15:46 Geschreven door jurgendc
Reageren (0)

De Folio-Collectie: “voor beginnende Jazz-liefhebber”

Wat ik hier in de titel tussen aanhalingstekens schreef is geen officiële benaming van de CD collectie, maar heb ik er zelf gewoon bijgevoegd omdat de doorwinterde Jazz-liefhebber hier weinig nieuws op zal kunnen ontdekken.

Het gaat hier om een collectie van 10 CD’s die aan een schappelijke prijs op de markt gebracht zijn door een aantal goedkopere platenzaken. De CD’s geven een overzicht van enkele groten der aarde als Count Basie, Stan Getz, Dizzy Gillespie, Thelonious Monk enz… Het zijn eigenlijk alleen de traditionele nummers van die artiesten die zijn opgenomen in de collectie; dus Jazz-minnende mensen zullen die nummers waarschijnlijk al wel ergens op een LP of CD kunnen terugvinden. Maar voor iemand die nog weinig of geen Jazz in zijn platenkast heeft is dit WEL een goede collectie; je hebt dan ineens tien CD’s van goede kwaliteit die de interesse kunnen wekken om zich te verdiepen in de wondere wereld van de Jazz.

Het nadeel van deze CD-bundel is dat er op sommige CD’s maar weinig muziek staat. Ik denk hier bijvoorbeeld aan de CD van Monk waar maar 4 nummers op hernomen zijn. Dit is toch echt wel te weinig voor een artiest als Thelonious Monk. Maar dat zal waarschijnlijk zijn om de prijs te drukken.

Nog een nadeel aan deze CD Box is dat er geen boekjes bij zitten met enige uitleg over de artiesten of de muziek. Ik vind het toch altijd plezant om eens te kunnen lezen waar bepaalde nummers opgenomen zijn of wie de mensen zijn die meegewerkt hebben aan het nummer.

Kortom: Voor wie de Jazz wil leren kennen is deze CD-box best OK.

Groeten,

25-01-2015, 15:44 Geschreven door jurgendc
Reageren (0)

Dit vond ik een goeie uitspraak over de Blues:

“Most blues begin with 'Woke up this mornin'.....' This is to differentiate blues musicians from most other musicians, who sleep past noon."

Vertaald: “De meeste bluesliedjes beginnen met “Ik werd wakker deze morgen….” Dit wordt gedaan om Bluesmuzikanten te onderscheiden van andere muzikanten die meestal tot ’s middags slapen”.

25-01-2015, 15:40 Geschreven door jurgendc
Reageren (0)

25-01-2015, 15:29 Geschreven door
Reageren (0)