MyLoveMyLife

Hallo mannen-mijn
Laat die fijn zijn
dát is,wat jullie Opi altijd riep
ja-en..het is ook fijn!
vooral
omdat jullie mijn kinderen mogen zijn
Mijn Licht en mijn Leven
De Kracht in mij,hierin gegeven.
Omdat ik zo enorm veel van jullie houd
en van jullie ieders schattebout
Ga ik dit blog voor jullie oprichten
met verhalen en gedichten
herinneringen zoals het vroeger was
misschien wel vergeten
en wil je het voor later weten
Soms overstroomt door zaken in het heden
denk je dan eens terug aan het verleden
om door te geven aan wat jullie
toe zal horen
enn gaat het in geschiedenis
niet snel verloren
voor nu even een snelle dikke kus
van jullie Moedertje
dus

We keken heel graag
naar de film
"Labyrinth"
vandaar dat het hele blog
in het teken staat
van dit kleine
mensenreddertje
Sir "Didymus"

Geboren:

Het teefje
vrijdag
1 september'06
en het reutje
23 augustus'06

Het was
24 januari-1974
Jullie vader en ik traden in het huwelijk
Een heerlijke voorjaarsdag
de narcissen vol-op in bloei
en dat in de winter!
Mijn jeugdvriend Dieter was onze fotograaf
Nichtjes Esther en Arja, de bruidsmeisjes.
Opi gaf mij weg
timmerde voor één keer in zijn hele leven
en dat juist voor ons
het huwelijksbedje in elkaar
Daags tevoren!
Het bleef ook niet bij deze ene dag
nee, het hele weekend ging dit feest door
Alle ooms en tantes
neven en nichten bleven slapen in
het hotel van jullie Opi en Omi
Wij, jullie ouders waren nog jong,speels en naief
Vadertje was
een vrolijke-olijke en blije knul.
en moedertje een dartel hertje
vladderde rond en
strooide blijdschap waar men stond
Samen hebben we het jaren dan ook
heel"gezellig "gehad .
En van die jaren samen
ga ik dan maar als eerste
een stukje vertellen.

Nu ga ik dan even grabbelen in mij herinneringen:
Het is dan ook alweer 32 jaar geleden hé!
Jullie vader was net begonnen bij
zijn huidige werkgever,
na een opleiding in de agrarische sector.
(Als jonge knul was hij geweerweigeraar en aldus postbesteller bij vliegbasis Volker.
Doordat hij bijna iemand,die net voor de loop van zijn geweer en dus langs de roos wandelde...
had omvergeschoten..
was hij tot besef gekomen, dat spelen met geweertjes wel te maken heeft met de harde realiteit.)
Toen ik hem leerde kennen,
wat op zich al een hele leuke belevenis was..
werkte hij dus pas kort in een bedrijf van graszaden.
Heel interessant vond ik het.
Af en toe mocht ik mee naar de plastic kassen.
waar hij tongetjes en oortjes vergeleek van alle soorten en al snel wist ik er zelf ook
al veel vanaf.
Desondanks viel mijn oog op monsters van wilde flora en werd ik helemaal gelukkig toen ik daarmee mocht experimenteren.
Het allereerste jaar van ons samenzijn hadden we dan ook een veld vol met de mooiste en fijnste soorten die door de rest van ons leven samen meegingen
van huis naar huis!
Wilde orchide'tjes en miniatuur campanula:
het grasklokje
genoemd.
Mijn allerliefste lievelingsbloemetje!
onthouden voor mijn laatste tuintje hier:
Het grasklokje als hoofdmoot poten.

Tussendoor verweven
dit hier..
komt door de geboorte
van nieuw leven
Het nieuwe blog en
een nieuw stelletje
rollebollende wezentjes
die in jullie moeders huiske
zullen dartelen en voor
extra vrolijkheid gaan zorgen.
Een opfrissertje voor ons allemaal!
De spontane opwelling die ik
hierover eerder had
Het zij me vergeven
Zou kunnen zorgen in de toekomst
voor nog heel veel meer leven
Alleen dan:
wanneer jullie hier zelf ook behoefte naar voelen,
zo moet je het zien-het goede bedoelen!
Mochten jullie ooit eens meer tijd krijgen
voor zorg en klein of groot gespuis,
dan- en niet eerder
komt dit klein spul'snestje pas in ons ouderlijk huis en is dit niet zoals jullie je hebben gedacht.
Zal een visite aan ons een extra dimensie bieden!

Opa Tim
In zijn regenkleding
zodat hij
schoon blijft
voor de show.

Ons eigen kleine
Roetje
Roedey-Roetemanneke