Op zekere dag gaan Pan en Apollo een wedstrijdje aan.  Wie speelt het mooist????

Tmolos, de god van de berg waar Pant woont, moet beslissen.  Koning Midas is de toehoorder. 

Pan maakt schelle geluiden op zijn fluit, terwijl Apollo een goddelijk snarenspel voortbrengt. Tmolos duidt Apollo als de winnaar aan.

Koning Midas, die de voorkeur aan Pan geeft, roept verontwaardigd: "De prijs komt aan Pan toe".

Apollo is natuurlijk razend en zegt: "Oren die zo dwaas oordelen, verdienen geen mensengedaante".

Apollo grijpt Midas'oren vast, trekt er hard aan, zodat ze groter worden en floep, opeens worden ze zelfs behaard.

Ons koninkje schaamt zich natuurlijk dood en draagt in het vervolg een tulband om zijn "ezelsoren" geheim te houden.

Wie kent echter zijn geheim?  Zijn kapper natuurlijk!

Ons kappertje is iemand die geen geheim kan bewaren en dus graaft hij een kuil in de grond en fluistert er Midas' geheim in.

Resultaat: een bos riet schiet uit de grond en in de fluistering van de wind hoor je: KONING MIDAS HEEFT EZELSOREN!!!

Nu iedereen op de hoogte is, sterft Midas van schaamte.