voluit leven loven en lieven lachen en wenen vallen en weer rechtstaan altijd opnieuw onze weg gaan van gemis en overvloed
ontvankelijk leven de grenzen van onze kleine wereld grenzeloos te buiten bewogen door lief en leed meelevend, meelijdend met groot en klein vanuit onze kwetsuren behoedzamer vanuit ons verdriet vertrouwder vanuit onze zwakheid krachtiger misschien dan rotsen en reuzen
verdichtend leven tot in onze vingertoppen gevoelig voor geur en kelur intenser genieten altijd opnieuw je omsloten wereld open-dichten en... bezige mensen rust en ruimte bieden ademtocht en leeflicht na drukke doen
beschikbaar zijn gewoon er zijn en alle tijd midden het jachtige bestaan een beetje zon en zondag zijn en feest voor elkaar omdat met al wat je hebt en ben geloven dat een mens geboren is om gelukkig te zijn en dat die moederlijke Vader uit de volheid van Zijn grote hart het zo en niet anders gewild heeft van aanvang aan (F. Claes, in Jezus Caritas)