Ik ben nancy
Ik ben een vrouw en woon in maaseik (belgie) en mijn beroep is fiere huismoeder.
Ik ben geboren op 06/02/1971 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, wandelen en genieten met mijn gezin .
mijn gezin is mijn leven ... ik geniet graag van de kleine dingen in het leven.
mijn kids zijn beter ... Tom kan vandaag terug naar school ... Robbe hou ik nog thuis, hij hoest nog ... maar ik heb slechter nieuws ... mijn papa ligt op intensive zorgen van de voorbije nacht ... hij is gisteren morgen opgestaan en voelde zich ellendig ... mijn mama dacht "griep" ... zoals bij ons was ... zelf voelde ze zich ook niet goed ... maar tegen 9:00 toen ik terug kwam van school zat hij in de keuken op een stoel, maar hij reageerde niet echt op mij, mama heeft de dokter gebeld om hun allebei te onderzoeken ... die stelde de diagnose van griep ... en papa had enorm hoge koorts 40° ... hij is zijn bed in gekropen ... maar hij bleef nergens op reageren en hij werd alleen maar afweziger ... door de koorts dachten ze eerst ...maar toen die zakte, bleef het zo ... de dokter is voor een tweede maal terug geweest en heeft direct de ambulance gebeld ... Frank en ik zijn achterna gereden met de auto, want er moest ook iemand bij onze kids, want het was rond slaaptijd, gelukkig sliep onze Robbe al, die heeft nergens iets van gemerkt, maar Tom en Kobe gingen net slapen ... mijn schoonmoeder is dan gekomen ... mijn papa is nu in goede handen op intensive zorgen ... ze hebben longontsteking vastgesteld, maar gaan hem verder nog onderzoeken, want ze waren ongerust omdat hij van niets wist en geen reactie gaf en alleen maar voor zich uit staarde ... ik hoop dat alles snel goed komt ... want mijn mama is zelf ook ziek erbij en we waren vannacht pas tegen 01:00 terug ... dus zij kan haar rust nu zelf eigenlijk gebruiken met de griep ... ja sorry dat ik dit hier allemaal op mijn blog schrijf, maar het helpt als ik het van mij af kan schrijven, want na de zieke hier nu dit met mijn papa is me allemaal wat teveel van het goede ... en schrijven helpt een beetje ...
toen ik vanmorgen opstond en klaar was met alles gereed te maken voor Frank enzo ... heb ik mijn pctje aangezet ... en ik zag dat ik een mailtje had van Ann van Brugge ... ja dat zijn onze vrienden die we op een vakantie hebben leren kennen ... we wonen ver van elkaar, maar onze vriendschap is wel sterk ... het deed dan ook deugd om even een mailtje te kunnen lezen van hen ... "Anneke, mercikes en dikke knuffel van ons allen hier" ... ja, ik weet dat ze mijn blog vaak komt bezoeken ... zo kan ze ons ook een beetje volgen hé ... we houden ook altijd contacht met elkaar ... ofwel met een belletje, ofwel per mail ... en af en toe komen we samen ... binnenkort gaan we weer met zijn allen samen weg voor een weekendje ... ik kijk er al naaruit ... ik ga het vandaag niet over de zieke hebben ... ik ben het moe ... en ik hoop dat het nu gaat beteren ...
ja gisteren had ik het ook een beetje zitten ... ik was snel naar de apotheek geweest en de winkel om de hoek ... en toen ik aan de kassa stond voelde ik me al ellendig ... ik merkte dat ik me snel naar huis moest haasten ... en inderdaad, ik was net op tijd thuis en ik kon naar het toilet vluchten ... overgeven ... ai ai en ik had mijn kids alle drie thuis ... Tom had nog koorts en Robbe was nog niet helemaal genezen ... en Kobe had hoofdpijn en moest hoesten ... maar ja, een moeder mag niet ziek zijn hé ... ik moet voor mijn kids zorgen ... Tom heeft namiddag en tegen de avond opnieuw koorts gemaakt ... de dokter is opnieuw geweest en heeft de jongens opnieuw beluisterd ... we moeten nu een ander fles voor de hoest geven, de antibiotica van Tom daar ben ik nog mee bezig, die moet op zijn en Kobe mag vandaag terug naar school ... zolang hij geen koorts maakt, maar hij slaapt nu nog, dus ik ga sffs even kijken als hij wakker is ... ja het slapen verloopt dus nog steeds niet hoe het moet ... ik lig terug bij hem op de kamer ... ik hoop dat ik hier snel terug positief nieuws heb ... want dit ben ik echt wel moe nu ... zo drie zieke kids en ik er ellendig bij, maar ja, even doorbijten ... ik voel me vanmorgen toch beter.
kunnen nog niet naar school vandaag ... ze zijn nog ziekjes ... en Kobe heeft het weekend alleen in zijn kamer geslapen en de voorbije nacht ging het weer mis ... jammer ... ik ben dus maar bij hem op de kamer gaan liggen en toen hij sliep ben ik omgegaan naar onze kamer ... totdat ik om 01:00 gewekt werd door hem ... hij was wakker geworden en kon niet meer in slaap komen, ik ben dan maar weer terug mee gegaan naar mijn slaapplaats daar, maar het heeft heel lang geduurd vooraleer hij sliep en hij sliep ook onrustig ... dus dat was weer een zwaar nachtje ... voor Robbe ben ik ook eens moeten opstaan, maar ja, hij is ziekjes en dan heb je dat wel eens ... ik ga het hierbij laten, want mijn 3 bengels zijn al beneden.
Ik ben nancy
