als je de dag met de nacht vergelijkt de zon naar de duister gaat en ons verlaat de maan tussen de sterren staat een vriendschapstraal door ons word onthaald zeggen we zacht wel te rusten goede nacht
Ögelukkig. ‘Begin met de laatste bladzijde!’ roept ze me nog na als ik de trap op loop. Aarzelend loop ik je kamer binnen. Het bed, waarop we zo vaak hebben zitten praten, of films keken. Het bureau, waar je op zat, en je schrijfsels voordroeg. Je kon zo goed schrijven, zo treffend, zo perfect. En zoveel beter dan ik. Het nachtkastje, je bijbel er nog op. IK MIS JE, schreeuwt mijn hoofd, ik mis je zo! Voorzichtig ga ik op het randje van je bed zitten, en sla het boekje open, achterin. Als ik de eerste woorden heb gelezen, kan ik niets meer zien. Door een waas van tranen zie ik alleen nog dansende letters voor me. Ik houd van haar. Waarom wordt ik verliefd op mijn beste vriendin? Zou ze ook van mij houden? Ik durf het haar niet te vragen, bang om onze vriendschap te slopen. Stel dat ik doodga. Wat moet er dan? Zou ik er dan spijt van hebben dat ik haar niks verteld heb? Het is geschreven op de dag voordat je naar het ziekenhuis ging. Je had erge buikpijn. Twee dagen later stierf je. Ik houd van haar. De woorden staan zwart op wit. Je hield van me. Meer dan gewoon vrienden. Je moeder komt binnen. Ze gaat naast me zitten, en kijkt me aan. ‘Je houdt ook van hem hè?’ ik knik. Wat kan ik anders doen. Een paar uur later fiets ik mijn straat binnen. Het boekje in een tasje aan mijn stuur. Onder aan die laatste bladzijde stond; maar als ik doodga, ben ik bij Jezus. Ik hoop dat iedereen een feestje viert hier. In de hemel is er geen kans om te missen. Lieve Merel, als je dit ooit leest, vergeet me niet, maar het is beter dan… Ik weet dat je gelijk hebt. Dat je anders na die operatie misschien wel verlamd was, dat je nooit meer zou kunnen lopen. En dat het is de hemel gewoon veel fijner is. Je voelde het aankomen, flitst er dan door mijn hoofd. Als ik mijn fiets neerzet, ruik ik regen. ‘De geur van regen is zo perfect,’ hoor ik je in mijn hoofd, ‘het beschrijft alles, tranen, en lachen.’ En ik weet dat het waar is.
Ik ben Nancy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Nancy.
Ik ben een vrouw en woon in lochristi (België) en mijn beroep is poetsvrouw.
Ik ben geboren op 16/02/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wicca,haken .
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ögelukkig 
Ik ben Nancy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Nancy.
