Van morgen vroeg ben ik met mijn hond Gilby naar de lindendijk gegaan, een grasweg met bommen verscholen tussen boomgaarden en velden. Het was er redelijk fris en geen kat te zien, of toch ..... van ver zag ik een jogger hijgend en kreunent voorbij stomen. Het rook er ook niet bepaald aangenaam zoals je zou kunnen verwachten van een frisse buitenlucht maar de boeren zijn weer langs gekomen om bomen en akkers te bespuiten.
Het boek dat ik gisteren gekocht heb is op tafel blijven liggen, dat zal voor straks zijn als de ronde van Italië weer langs komt op TV. Er zal weer stevig gefietst worden en ik zal mij in mijn boek verdiepen, zo heeft iedereen zijn bezigheid.
Veel heb ik helaas niet gevonden op de rommelmarkt, een boek "Had ik dat maar gezegd" van Inez Van Eijk. Ik voelde onmiddellijk aan dat dit boek een goed boek moest zijn want hoe dikwijls gebeurd het niet dat we achteraf denken : had ik dat nu maar gezegd, geschreven of gedaan. Dus weet ik wel wat te doen vanavond. Het is buiten fris geworden, de zon is ondergedoken maar de wolken zijn weggebleven. En nu maar lezen .....
Vandaag hadden ze nochtans regen voorspeld en de zon schijnt vollop, wie zou daarvoor gezorgd hebben. ? Er wordt om meer blauw op de straat gevraagd en de blauwe bloemetjes staan weer zo mooi langs de kant van de weg. Straks ga ik even neuzen op de rommelmarkt hier vlakbij, misschien vind ik wat rommel om bij mijn rommel te zetten, wie weet. Dat vertel ik dan morgen, daaaaaaaaaaaaaaaaag
Van morgen ben ik weer gaan wandelen .... Ik heb niemand op dit vroege uur gezien behalve een donker bruine slak zonder huisje, die moeizaam over de keien kroop, helpen of niet helpen met het oversteken, niets doen dan. Honderden madeliefjes staan in bloei en de "boter"bloemen steken ook hun kop uit. Meer en meer kleuren doen de natuur weer herleven. Leven en vooral blijven leven dat moet een nieuwe slagzin zijn nu mensen vanwege hun kleur zomaar afgeschoten worden. Wat bezielt de mensen (zeer jonge mensen) om zo geweldadig op te treden. Heeft het leven dan geen zin meer voor hen ? Over de ouders wordt niets gezegd, alleen ellende en verdriet. We zien wel wat de dag van morgen brengt, nog een fijne avond dan.
Van morgen 9 mei ben ik 17 slakken tegengekomen. Lichte bruine, donker bruine en hele zwarten, allen zonder huisje. Van zodra het 's nachts geregend heeft komen ze 's morgens piepen en dan maar kijken waar ik mijn voeten neerzet. Gisteren heb ik op de autostrade een (domme) moeder eend de baan zien oversteken met haar jongen. Gelukkig heb ik kunnen uitwijken en de auto die me volgde eveneens. Ze zijn dus veilig aan de overkant geraakt, en mijn dag was weer goed. Wij zien wel wat de dag van vandaag brengt, dus ik zou zeggen tot morgen.
