Prachtig gedicht door oma's drie kleindochters voorgelezen. Op haar crematie Vrijdag 26 Augustus 2011 Miran Simone en Tamara
Als een spinrag geweven Broos, breekbaar en fijn
Zo was nog je leven Van dag tot dag
Door het diepe donker dwalend Zoekend naar het licht
Naar een nieuw begin Dromend dat het donker zou wijken
Voor rustgevende kracht Daarna stilaan plaats zou maken
Voor heerlijk zonlicht je gelukkig kon leven
Vandaag heb jij het zonlicht gevonden
Hoef je niet verder meer te zoeken
Lieve Oma, rust nu maar je strijd is gestreden
Wacht daar op ons want ooit zullen ook wij
Dat zonlicht mogen aanschouwen
En zien wij elkaar weer
01-09-2011 om 21:40
geschreven door Ans
|