Ja, ze is weg! Het zoveelste dierbare dat ik moet afstaan!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Door omstandigheden zogezegd!
Het is maar een kat, een langharige, in alle denkbare tinten bruin gekleurde kat
met hele mooie ogen!
Die kat, die was gek op mij: die sliep in mijn bed, lag op schoot televisie te kijken, liep waar ik liep, zat in de gang te wachten tot ik terug thuis was!
Mijn kroonprinses: ik maakte een zooi van mijn leven, al dan niet bewust en zit nu op het einde van alles: een godvergeten studio, volgende halte is een opvangcentrum voor daklozen!
Dit alles omdat ik gewoon veel te lief ben: ik verdien de hemel maar krijg de hel, op aarde weliswaar!
Ergens heb ik gelijk: een jonge kat, speels exemplaar, gewoon aan een boel ruimte en die dan verhuizen naar een studio zonder balkon, zonder zicht op vogeltjes en bloemen en bomen?
Het is al genoeg dat ik waarschijnlijk gek ga worden, het beest hoeft niet solidair te zijn!
Het klikte trouwens goed tussen nieuwe mama en kroonprinses! Normaal is ze nogal schuw maar ze liet zich gewillig kroelen en wrong zich in duizend bochten
tot nieuwe papa binnen kwam!
Dat was veel minder: ze zocht haar heil bovenop de kast en bleef daar zitten tot het tijd was te vertrekken!
De nieuwe mama en ik hielden het afscheid kort!
Ik huilde mijn tranen toen ze weg waren, heel alleen in die hele lange lege witte gang!
Merde!
|