|
:lol:Ik zou het niet mogen zeggen, maar ja: spontaniteit is mijn tweede naam, vrees ik!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dus, mensen, ik zeg het toch:
Ik heb iemand ontmoet, op het internet (uiteraard, waar anders tegenwoordig)
Namelijk, ik was de weduwe zijn goed zat en meldde me in een aanval van eenzaamheid aan op een dating site!
Kreeg ik toch wel reactie!
Bleek hij ook over een handicap te beschikken (slecht ziend mooi, dan ziet hij me letterlijk niet staan)
Natuurlijk belde ik hem (het is toch gratis in mijn geval met dank aan Belgacom want ik mocht een gratis land uit kiezen en toen nam ik Nederland omdat Lief zijn vader daar woont, maar soit)
Uren hebben we gefoond, en uren hebben we gechat!
Dames, je moest hem zien: een ongelooflijke kop donker haar, om jaloers op te worden
en juist gepast buik om gezellig te ogen
(liefdeskussentje noem ik dat, maar ik ben de enige niet)
Ongelooflijk toch: komen we elkaar tegen op chat, blijken we uit dezelfde stad te komen en hopen gemeenschappelijke herinneringen te hebben!
En in april komt hij een weekendje logeren hier in Leuven en ik kocht speciaal al zwarte lakens (bloos)
Nu ja, ik ben spontaan maar ik probeer tegenwoordig de euforie wel te beperken!
Maar mooi niet dat ik de laatste jaren van mijn leven in eenzaamheid ga slijten: Nederland, ik ben terug (want hij woont daar)
|
