Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Ik schreef hier al eerder dat ik babytjes verzamel ze noemen reborns maar wat is nu eigenlijk rebornen.
Rebornen is enige jaren geleden uit de USA gekomen en heeft steeds meer vrouwen in de ban. De bedoeling van Rebornen is dat er uit een gewone Vinyl Baby of Reborn Kit een zo echt mogelijke baby geboren wordt. Alle vinyl delen worden eerst ontvet, voordat er een nieuwe speciale huidskleur aangebracht wordt. Hiervoor wordt speciale acryl of olie verf gebruikt. De baby krijgt haartjes van zacht mohair dat met een naald haar voor haar wordt ingestoken. Dit heet rooten. Met deze methode lijkt het net of de haartjes zo uit het hoofdje groeien en is in verschillende modellen te stylen. De baby wordt gevuld met granulaat (voor een echt babygewicht), fiberfill en staal granulaat. Ook krijgt de baby een schijvenlijfje, zodat deze zeer beweeglijk is en in alle posities neergelegd kan worden. Echte glasogen maakt het geheel vervolgens zeer levensecht. De voet en vingernageltjes worden gemanicuurd en met een 3D lak verzegeld. Dan krijgt de baby een luier en rompertje aan en een mooi pakje en sokjes of mutsje en klaar is de baby. Een prachtige hobby die veel plezier brengt als er weer een kindje is geboren.
Rebornen is in feite een echte kunst (alhoewel er soms echte monstertjes gemaakt worden) ik denk niet dat ik er veel van terecht zou brengen want een reborn maken duurt somstoch een héle week. De prijzen zijn afhankelijk van de kit die men gebruikt er zijn reborns die verkocht worden op ebay(vooral in Amerika en UK) voor 1200 tot 2000 euro, hier in Belgie zijn de prijzen wat redelijker je kan al een mooie reborn kopen voor ongeveer 120 euro, eigenlijk is het een goeie investering want je krijgt er altijd je geld voor terug als je ze wil verkopen. Via het internet heb ik een rebornster leren kennen die nog niet zo bekend is maar wel prachtige reborns maakt , ik kiesen koop de kit ( tussen de 55 en 75 euro) en zij doet de rest komt goedkoper uit.
Als je begint met één babytje begint het, je wil dan gauw een zusje of broertje en als je niet oppast geraak je er echt aan verslaafdwant als je dan een babytje hebt wil je een mooie outfit en zo kan je blijven doorgaan.De vrouwen diebabytjes adopteren zijn meestal rond de 40 à 50 jaar of ouder, sommige hebben last van het lege nestsyndroom en uitzonderlijk worden babytjes geadopteerd door jonge vrouwen die geen kindjes kunnen krijgen.
Voilà dit weten jullie nu ook al weer onderaan foto van de rebornkit en het resultaat na het rebornen van een van mijn babytjes
Ik ga hier zeker niet alle dagen over mn hondjes en poesjes beginnen schrijven maar even dit : Ik schreef hier met grote sier Pimmeke wordt zeker niet vervangen enz. maar in mn achterhoofdje zat toch al het plannetje om Pimmeke wél te vervangen..op het internet als ik op zoek was naar mn babytjes ging ik eerst en vooral kijken onder de rubriek Honden en Toebehoren ik had er al een paar gezien maar het was niet echt diegene die ik zocht ofwel vond ik hem te bruin, te lang, te kort enz. Op die bewuste dag vloeide alles precies zo in mekaar of het allemaal zo had moeten zijn je kent dat wel hé?! Ik kreeg een mailtje binnen kijk Nicole waar ik per ongeluk opbotste : een zoekertje Superlief teckeltje te koop Yess!!! Precies wat ik zocht, superlief en niet te duur én zo n gelijkenis met Pim er zat wel een addertje onder het gras;Daniel had gezegd géén hondje meer, natuurlijk was dat bij mij het ene oor in en het andere weer uit gegaan haha !Het toeval wilde dat er juist die dag mensen kwamen (die ik ondertussen algoed kende) om een baby te adopteren en die woonden op een boogsscheut van dat superlief teckeltje, haha ! er ging bij mij dadelijk een lichtje op : ik nam de telefoon belde die mensen op om te vragen of zij voor ze naar mij kwamen dat hondje daar konder gaan ophalen Oh, met veel plezier,geen probleem klonk aan de andere kant van de lijn . Een uurtje nadien kwam mijn superlief teckeltje hier binnengestormd precies of hij kende me al jaren, sprong direkt op mijn schoot begon me likjes te geven zonder ophouden. Daniel stond die dag (puur toeval) met de avondploeg en zoals gewoonlijk belde hij om 18u om te vragen of alles ok was, jàààà het gaat hier héééééél goed !!!! hmmmmm, ondertussen was ik mij alaan het afvragen hoe ik het allemaal aan boord moest leggen om dit tot een goed einde te brengen ?! Ik ben nog nooit zo vroeg gaan slapen als die dag, om acht uur sukkelde ik naar boven met Pimmeke2 in mijn rugzak Twee dagen had ik hier alleen maar beeld en geen klank, haha , uiteindelijk toen Pim superlief begon te doen kon Daniel niet anders dan mee schateren om het zotte gedoe van Pimmeke , nu heeft hij hem ook natuurlijk in zijn hart gesloten net als ik om af te sluiten ze zeggen "kat en hond" maar het kan ook anders kijk maar! (knopke van geluid op filmke afzetten anders hoor je gekraak)
Ik ben er en ik blijf er dat wil dus zeggen dat ik nu"fulltime" blijf bloggen. Ik heb jullie allemaalhéél erg gemist maar wilde nog even wachten tot alles hier terug zijn gewone gangetje ging. Zoals jullie al weten heb ik dus een Pimmeke2 (ben de vorige zeker nog niet vergeten) maar het verzacht toch het verdriet. Pimmeke is nu 3 maanden en een echte kapoen, Misha is ook blij met zn nieuwe vriendje , de poezen denken dat het nog de vorige Pim is en doen gewoon zoals vroeger, kopjesgeven enz, ik dacht dat poezen slimmer waren, haha !!!De babytjes zijn allemaal geadopteerd door nieuwe mama's daar ben ik dus ook van af haha, het was wel leuk en ik heb er vrienden aan over gehouden.
Als je mijn blogje opent hoor(de) je het liedje Win ik had het er speciaal opgezet omdat het zo toepasselijk is voor mij (songtekst onderaan), na een jaar te werken met dat grote looptoestel kan ik het eindelijk aan dekant zetten en stap nu met een rollator, ik kan je verzekeren dat het niet vanzelf gegaan is, het was een jaar van hard werken maar ik ben er !! mijn doel was ooit met krukken te kunnen stappen das dan voor volgend jaar !!! We hebben ook eindelijk een vakantie geregeld naar zee eind juni ,ik kijk er echt naar uit want het is 7 jaar geleden dat we nog weggingen. Zo dat was het voor vandaag ik wens jullie allemaal nog een fijn en hopelijk zonnig weekend (ik ben zelf blij dat ik terug ben en ga deze avondeindelijk eens lezen bij mijn vrienden) Hieronder tekst van het liedje "WIN"
Hiermee wens ik alle mama's een fijne moederdag en denk ik ook speciaal aan al de mama's die te vroeg van ons zijn heengegaan.(eerst groen blokje links afzetten)Nog een fijn en zonnig weekend!!!
Hierbij moet ik niet veel uitleg geven zeker ? haha! ben er wel supergelukkig mee! mijn verstand zegde "neen" maar m'n hartje zegde "ja" toen ik dit miniatuurtje "Pimmeke" zag en adopteerde...Nog een fijn weekend allemaal !!!
"Smile" waarom dit lied zo belangrijk is voor mij .
Toen ik twee jaar oud was, ging mijn papa even een pakje sigaretten kopen ...en kwam nooit meer terug. We bleven onder ons tweetjes achter , mijn moeder was een héél bijzondere vrouw , ze was opgegroeid in de oorlogsjaren en had allesbehalve een mooie jeugd gehad, ze was enig kind ; haar jongere broertje (4 maanden) was gestorven aan een of andere ziekte eigen aan die tijd. Ze had zich steeds voorgenomen als ze ooit zelf kinderen zou hebben , ze deze héél veel liefde zou geven hetgene wat zij zo gemist had. Ik was haar oogappel, en was overbeschermd omdat mij toch maar niks zou overkomen.In die tijd was het zeker niet gebruikelijk dat een vrouw alleen op café ging dus ze ging werken en daarna was er niks meer, geen vriendinnen, alleen ik. Ze moest haar verdriet helemaal alleen verwerken , ze hield héél veel van muziek en als ze dan thuis kwam zette ze steeds die plaat op "smile" terwijl ze stilletjes zat te huilen...Ik was nog veel te klein om te beseffen wat er gaande was , maar de melodie stond in mijn kleine hoofdje gebrand . Ik kende de woorden niet maar ging op haar schoot zitten met mijn armpjes om haar heen en wiegde mee met de muziek en zong stilletjes mee, woordjes die dezelfde klanken hadden maar natuurlijk overstaanbaar. In elk geval dit lied is mij bijgebleven voor altijd, als ik ouder werd en ik had het moeilijk , deed mama mij denken aan dat lied, dit heeft ze gedaan tot op het einde van haar leven .Na haar dood toen ik haar zo heel hard miste vond ik tussen al haar platen , boeken enz een cd van Natalie Cole en ja, het stond erop ik had er zo naar gezocht... Toen ik het de eerste keer opzette zat ik alleen aan de grote tafel en huilde als een klein kind , die dag heb ik het zeker tien keer opnieuw laten spelen. Daarna als ik het liedje terug opzette kwamen er geen tranen meer , maar een warm gevoel vanbinnen, en nu telkens als ik het een beetje moeilijk heb zet ik dat liedje op en komt er een kleine smile op mijn gezicht die steeds breder en breder wordt , het helpt echt , en ik ben mama nog altijd dankbaar dat zij mij zo een mooie herinnering naliet.
Nu dat ik Pimmeke verloor heb ik het cdtje nog maar eens bovengahaald en het helpt mij als ik dan goed naar de woorden luister, en zo het gaat al een beetje beter met me, en ik ben er nu stilaan bovenop het doet al minder pijn ,trouwens het gaat zo in het leven dat je minster drie of vier keer moet afscheid moet nemen van je geliefde huisdier, fijn weekend allemaal !!!
Ik wist niet dat het zo'n pijn ging doen niettegenstaande ik Misha nog heb maar we treuren allebei om onze kleine vriend, het zal wel wat meer over gaan hoop ik maar voor het ogenblik kan ik hier nog niet veel schrijven, om me een beetje te troosten kreeg ik dit van Jackie en jullie allemaal ook bedankt voor de troostende woordjes ... Ik heb dan maar nog eens geprobeerd een plaatje te maken het bracht me ook wat afleiding , het was al een tijdje geleden maar na wat klungelen is het toch een beetje gelukt. "Hallo Nicole ,
Viviane heeft mij je emailadres gegeven , vind het heel erg dat je je teckeltje Pimmeke hebt moeten laten gaan het moet zeer pijn doen en wil je verdriet delen . Veel liefs Jackie"
Regenboogbrug
In de hemel is een plek speciaal voorzien voor onze vriendjes. Als een dier, waar veel van gehouden wordt, sterft, gaat het naar de hemel via de " Regenboogbrug". In die hemel zijn er weiden en heuvels voor onze speciale vriendjes. Zodat ze samen kunnen rennen en spelen Er is daar voldoende eten, water en zonneschijn,.Onze vriendjes hebben het daar lekker warm en hebben het goed daar Al de dieren die oud en ziek waren, worden weer gezond en sterk, Zij die pijn hadden en verminkt waren worden weer helemaal gezond en sterk Net zoals we ze herinneren in onze dromen over de voorbijgaande tijd. Ze rennen en spelen allemaal samen. Maar de dag zal komen waarop er 1 stopt en in de verte kijkt. Zijn heldere ogen kijken aandachtig Zijn verlangen vliegt over het groene gras, Zijn pootjes gaan sneller en sneller en sneller Hij heeft jou gezien en als hij jou in de armen vliegt en jullie elkaar innig knuffelen zijn jullie weer voor altijd samen Tranen van geluk vullen je ogen en je handen strelen het geliefde hoofdje, Dan kijk je weer in de vertrouwde ogen van je huisdier. die zolang uit je leven is geweest maar nooit uit je hart.
Ik schreef ooit een gedicht voor Laathi toen ze haar Tabitha verloor nu draag ik het op aan pimmeke...
Je bent niet begraven Onder de bomen Je bent op een plekje Net boven mijn hart Komen wonen Jij bent daar niet alleen Je hebt er zoveel vriendjes Om je heen Dank je wel mijn lieve meid... Voor de tijd die je met ons hebt doorgebracht Voor iedere dag en bijzondere nacht. Dank je wel voor jouw houden van Zo onvoorwaardelijk zoals alleen jij dat kan. Nooit meer jouw pootjes om mij heen Geen lieve kusjes en likjes tegen mijn been Dank je wel lievePim , lief kind... Dankbaar ben ik dat ik jou heb bemind. In mijn hartemandje zal je liefde altijd aanwezig zijn Daar doet jouw afwezigheid minder pijn.
Deze nacht is Pimmeke vredig is zijn slaap naar het hondenparadijs gegaan, de natuur heeft er zelf over beslist ik heb hem dus niet moeten laten inslapen want daar zag ik zo tegenop, ik had ooit van iemand iets gekregen als je op zijn foto klikt kan je het bekijken "openen" kiezen, niet "opslaan"(duurt 31 seconden) eerst muziek (groene blokje afzetten) (Bedankt lieve Elou voor het mooie plaatje!)
Hallo, lang geleden hé, maar ik had toch beloofd dat ik terug zou komen ! Als ik even tijd had ben ik stiekem komen lezen hoor, al zette ik dan geen reaktie, dus ik ben nog goed op de hoogte van de gebeurtenissen in blogland .Toen ik stopte schreeft ik over "tijd te kort" haha da's nu nog drie keer erger geworden!!! wat begon als een hobby (de poppenwereld) is nu uitgegroeid tot een winkeltje.In het begin waren het mensen die ik natuurlijk niet kende maar nu heb ik mijn vaste klanten. Onze garage is hier veranderd in een echt poppenmagazijn , ventje wist niet goed wat hij zag (was het vergeten te zeggen in het begin , haha) Ik heb dus nu terug een fulltime job , poppen uitpakken , aankleden soms, foto's nemen , terug inpakken , afspraken maken met de mensen die hier thuis eentje komen "adopteren" ,enz , in het begin wist ik niet waar mijn hoofd stond, ik was een en al stress, maar je geraakt eraan gewoon en nu gaat het vlotter, maar ik heb in mijn leven op korte tijd nog nooit zoveel verschillende poppen gezien. De ene is al mooier als de andere maar ieder heeft zijn smaak ,mijn privé collectie is natuurlijk nu ook een beetje uitgebreid want af en toe zet ik er stilletje een opzij voor mezelf. De kids komen met nog meer plezier naar oma , voor hen is het hier nu een "poppenparadijs" . Ik heb 14 dagen verlof genomen bij de kinesiste , het was toch slecht weer en kon buiten niet gaan stappen, het stappen is nog altijd goed, ben niks van mijn krachten verloren, wel een paar kilootjes maar dat mocht. Dus mijn dagen zijn gevuld, af en toe heb ik dan effe tijd, zoals vandaag om is iets anders te doen. Ik heb ook minder goed nieuws, onze Pim mijn klein hondje heeft het tot nu toe goed uitgehouden met zijn tumoorkes aan zijn melkkliertjes maar er is ene bijgekomen die op drie weken tijd zo groot is geworden als een sinnaasappel, een dezer dagen gaat hij openspringen want hij blijft groeien , de veearts kwam verleden week , het is nog een kwestie van dagen , hij heeft gelukkig geen pijn omdat in zo'n tumor geen zenuwen zitten, maar hij eet niet meer, hij is zo héél kalm , ik troost mezelf dan met de gedachte dat ik hem van in 1997 heb ,( weggehaald uit een asiel)en hem een mooi leventje heb kunnen geven, zijn vriendje Misha (de grote) gaat ook een probleem geven daarna, doordat hij bijkwam als puppie heeft hij met Pim een band "moeder-kind " als Pimmeke wegvalt gaat hij depressief worden, er bestaan nu allerlei middeltjes voor , maar zover zijn we nog niet we zien wel. Pim wordt niet vervangen door een andere puppy hoe graag ik ook zou willen, maar mijn gezond verstand zegt dat het beter is van niet, want dan zitten we weer vast voor een paar jaar , met 2 honden kan je moeilijk op vakantie gaan met eentje lukt dat wel. Het is jaren geleden dat we nog een wegggingen (zelfs nog geen weekendje) dus beter geen nieuwe puppy. Gelukkig heb ik nu iets om handen zodat het verdriet om Pimmeke wat minder is , maar de dag als het dan zover is , ja dan zal ik wel efkes "out" zijn me kennende . Ik wil ook iederen bedanken voor de lieve verjaardagswensen die ik mocht ontvangen het heeft me veel plezier gedaan. Zo dat was het voorlopig , nu gaan er geen 2 maanden meer tussen zijn hoor eer ik hier nog iets ga schrijven. Hier dan een paar foto's van de babytjes, soms moet je echt twee keer kijken om te zien of het geen echte baby is , zijn echte kunstwerken ! , de laatste 10 foto's zijn mijn kindjes, haha ! knuffel en tot gauw !
Na lang vele nachtjes wakker liggen nadenken en twijfelen heb ik besloten om een tijdje met mijn blogje te stoppen. Ik vind het zelf ook spijtig maar ik doe het niet graag meer. Mijn inspiratie is uitgeput, als je een blogje hebt vind ik dat je het regelmatig moet bijwerken , ik heb tijd te kort, een dag zou bij mij 24 uur moeten duren, het werd me allemaal teveel. Jullie zullen het al wel gemerkt hebben dat het stilletje bergaf ging, ik kon niet meer regelmatig bijwerken, geen bezoekjes meer afleggen, Ludovicus die lieve man moest me telkens een duwtje komen geven om toch maar iets op m'n blogje te zetten, zo werkt het niet hé. Ik wilde het goed doen net als vroeger maar kan het niet meer opbrengen, echt niet. Ik doe mijn blogje nog niet weg, wie weet herbegin ik wel als ik er klaar voor ben. Ik wil al die lieve mensen bedanken, ik ga geen namen noemen schrik er een paar te vergeten , voor de muziek zorg ik wel verder (diegenen die een muziekblokje hebben weten wel wat ik bedoel) ik hou het wel in het oog. Ik wens jullie nog veel blogplezier en ik zal hier en daar nog wel gaan lezen zoals ik nog steeds deed al schreef ik geen reaktie, héle dikke knuffel en bedankt voor al de steun en lieve reakties die ik steeds mocht ontvangen, Nicole
Hier ben ik terug, kindjes zijn terug naar huis, morgen berg ik de kerstdecoratie weer op , natuurlijk ben ik weer doodmoe, zal de ouderdom zijn zeker, haha . Dat druilige weertje ben ik ook al moe , morgen start ik terug met de kiné , zal weer hard moeten werken na 14 dagen "pauze" en het zit er echt niet in, het zal wel komen zeker , we zien wel. Vanmorgen zat ik hier weer te mijmeren voor het raam, ben wel blij dat al dat feestgedoe voorbij is, en de winter mag dan zijn charme hebben geef mij maar terug het zonnetje het is ook beter voor mijn knoken. Ik moet dringend gaan bijlezen en groetjes brengen, nieuwjaar wensen dat durf ik niet meer, 't is al laat hé maar vroeger zeiden ze toch dat je de héle maand januari mocht nieuwjaar wensen dus Ik vond een mooie tekst over het zonneke , we zullen daarvan allemaal wel dromen zeker nu , maar ik vrees dat we toch nog een héél tijdje zullen moeten wachten
Dicht bij elkaar op 't warme zand Lekker lui op het strand in een ander land 't Is de zomerzon
Zachte gitaar en een koele wind En verderop rolt een bal met een spelend kind 't Is de zomerzon
Zomerzon, zomerzon 'k Wou dat dat 't hele jaar lang kon Het hele jaar met al z'n dagen Zo lekker in de warme zon
Zomerzon, zomerzon Zeg me dat het waar kan zijn Te leven met 't strand en water Zeg me dat 't waar kan zijn
Zo wil ik met je leven Alleen met jou De zon wil ik je geven Alleen maar jou, maar jou, maar jou, maar jou
Lalalalalalala 't Is de zomerzon Lalalalalalala 't Is de zomerzon
Kerst is weer voorbij, voor sommige onder ons was het een moeilijke dag dan denk ik vooral aan Lipske , ook aan Ludovicus en Lea die maandag, juist voor kerstdag een dierbaar iemand verloren. Gisteren hadden we kerstfeest met de kinderen , kleinkinderen en papa. Twee van de kindjes zijn hiergebleven (de zusjes) tot zaterdag. Daarom zet ik nu vlug nog iets op mijn blogje want ik zal niet meer op mijn pcke geraken deze week.
"Het jaar is weer bijna voorbij...Wat heb je overgehouden ? Misschien veel ontgoochelingen , teleurstellingen...een hoop verdriet, wat grijze haren ? Misschien een stille pijn in je hart omdat alles zo vlug gaat, omdat 't geluk dat je ooit vond zo kort en zo broos was . Omdat je niemand helpen kon zijn goede dagen te verlengen en de slechte te verkorten. Ben je moe? voel je misschien voor de eerste keer dat elk jaar een stuk van je leven afsnijdt. Het is zo maar het is helemaal niet erg als je een paar illusies kwijt bent. Maar het is wel een ramp als je de moed verloren hebt en niet meer gelooft in n' volgend jaar. Daarom wens ik met heel mijn hart dat volgend jaar zal zijn zoals het hoort, iedereen verlangt naar een beetje warmte en naar een lichtje in de duisternis. Daarom héél veel geluk en vooral een goede gezondheid in 2008 !"
Enkele jaren geleden strafte een vader zijn driejarig dochtertje, omdat zij overbodig gebruik had gemaakt van mooi verguld papier. Geld was er niet in overvloed en hij kon niet verdragen dat zij dit duur papier gebruikte om een cadeautje in te pakken en onder de kerstboom te leggen. De volgende morgen bracht het kindje het verguld cadeautje naar haar vader en zei: "Hier, papa, voor jou !" Met stomheid verslagen en aangegrepen door het voorval, bekloeg de vader zich zijn sterke reactie van de dag voordien. Het dochtertje aanvaardde zijn excuses maar al te graag. Hij opende de doos, maar ontdekte dat er in de doos helemaal niets inzat. Hij schreeuwde naar haar: "Weet je dan niet dat het heel wreed is om iemand een leeg cadeau te geven, er moet altijd iets in de doos zitten!" Het meisje kreeg tranen in de ogen en zei: "Maar papa, de doos is niet leeg ik heb haar gevuld met kusjes, enkel voor jou!". De vader was volledig van de kaart en omarmde zijn dochter, hopende zij hem ooit zijn opwindende reactie zou kunnen vergeven. Enige tijd later, wordt het meisje door een ziekte getroffen en sterft. De vader heeft de doos nog steeds bij zich, dichtbij zijn bed. Elke keer dat het verdriet de overhand neemt, neemt hij de doos vast en neemt een verbeelde kus uit de doos en herinnert zich aan de liefde dat zijn dochter in het cadeau had gestoken. Tot slot herinnert ons dit verhaal aan het feit dat iedereen als mens zo een vergulde doos zou moeten bezitten, vol met onvoorwaardelijke liefde en kusjes van onze familie en vrienden. Bestaat er eigenlijk wel een beter cadeau?
Hier ben ik weer! Bloeddruk is weer wat gestegen en met een beetje extra vitamientjes zal het wel langzaam goedkomen zeker. Eigenlijk heb ik weinig nieuws want ik ben lang niet meer buiten geweest, ook niet voor te stappen, gisteren is de kinesiste voor de eerste keer terug gekomen, gewoon om wat te mobiliseren en te rekken want alles begon weer serieus in te korten. Daniel is ook ziek geweest die kreeg impetigo(krentebaard) dit is in feite een kinderziekte, het begint met korstjes in de neus en verspreidt zich héél vlug over het ganse lichaam door het vocht dat uit de blaasjes komt, je kan het ook vlug doorgeven aan iemand anders dus ben ik maar een tijdje ver uit zijn buurt gebleven. Hij moest peneciline nemen maar wist niet dat hij daar allergisch voor was, resultaat hij kreeg er nog een allergie bij van de pillen en was héél ziek. Ik kreeg dan om de week af te sluiten hevige tandpijn en kan pas volgende dinsdag naar de tandarts. Veel praten en eten kan ik daardoor niet maar Bojako en Musje zullen zeker wel begrijpen wat ik bedoel. Bij mij is het altijd zo, wachten tot de laatste minuut en dan van grote miserie wil ik dan toch naar de tandarts omdat ik niet anders kan en dan is het natuurlijk juist druk en moet ik wachten voor een afspraak. Gelukkig is mijn poppekindje ondertussen hier en dit gaf me wat afleiding, ik amuseerde me dan maar door haar 5 keer per dag om te kleden en vanalles te passen. Volgende week komt er nog een zusje bij en in januari een broertje. Ik doe dit vooral voor mijn kleine meisjes, ze komen logeren in de kerstvakantie en zullen het zeker leuk vinden om zo'n babytje te mogen knuffelen en verzorgen. De babytjes blijven wel bij oma en van oma , dit weekend wordt de speelkamer weer omgetoverd tot babykamer met alle accessoires, en daarbij ik vind het zelf ook leuk zo'n "babytje" hier te hebben. Ze is héél schattig en je hebt er geen werk mee, kijk maar !Dit babytje is een mengeling van silicone en vinyl , de silicone babytjes voel levensecht aan maar zijn zeer prijzig! Ik wil ook iedereen bedanken voor de lieve reakties en bezoekjes en mailtjes (zwartwit fotoke is het zusje dat op komst is)
Het is al een tijdje geleden , ik ben ziek en wilde dat even laten weten, mijn bloeddruk is véél te laag en ik moet zoveel mogelijk rusten, ik voelde me al een tijdje héél moe en dacht dat het kwam omdat ik te veel hooi op mijn vork genomen had de laatste maanden. Deze week werd ik heel duizelig ,ik zat precies op een paardenmolen haha, alles draaide, dinsdag werd alles zwart voor m'n ogen en toen werd het stillekes aan tijd dat ik de dokter liet komen. Deze week komt hij terug om bloed te nemen , ik moet voorlopig effortil nemen en gewoon rusten. Verleden week toen ik op zoek was naar afbeeldingen kwam ik toevallig op een site terecht waar allemaal babytjes opstonden , ik moest twee keer kijken , het waren poppen !!!haha ik ben een beetje blijven "hangen" op die site en toen las ik dat er "babytjes" geadopteerd konden worden. Na lang nadenken en twijfelen heb ik toch zo'n "babytje " geadopteerd en nader kennis gemaakt met het meisje van die site. Zij is een verzamelaarster, sommige poppen zijn in klei gemaakt, anderen in silicone,ze worden allemaal met de hand gemaakt en zijn uniek dus er bestaat maar eentje van elk .De silicone babytjes voelen aan als echte babytjes. Ik ben nu in "blijde verwachting "van Chayenne haha (zo noemt de"baby") die binnenkort geleverd wordt. Ze worden meestal geadopteerd door "vrouwen" van onze leeftijd ,of jonger die ze dan verzamelen en zo hun hobby ervan maken , naar beurzen gaan enz . Er is een startpagina met al de sites van de poppenmakers, echt de moeite om eens gaan te kijken hoe levensecht ze zijn. Hier is de link van de site waar ik toevallig opkwam : http://users.telenet.be/anitatruyts/inhoudintroframesnederlands.htm en dit is de link van de site met alle poppenmaaksters , toebehoren enz. http://poppen.start.be/ IK hoop dat ik vlug er bovenop ben want moet weer veel inhalen , bedankt voor jullie bezoekjes en reakties ! Ventje vroeg of ik zot geworden was toen ik het hem vertelde, maar ik heb er geen spijt van want zeg nu zelf ze is toch schattig hé!
Gisteren was het weeral zover, er kwamen updates binnen van Microsoft en dat duurde zoooo lang ,het was servicepack3 toen alles eindelijk geinstalleerd was en ik opnieuw opstartte was weer heel de boel geblokkeerd. Bleek het weer die antivirus te zijn die niet meer werkt zoals het moet en die ik langs geen kanten kan verwijderen. Ik kocht een nieuwe en kan er hem niet opzetten want dan werken ze alle twee en dan blokkeert het systeem ook. Na lang "klungelen" gisterenavond heb ik pc toch terug aan den babbel gekregen. Gisteren heb ik mij dan maar nog een beetje bezig gehouden met fotobewerking, het gaat al wat vlotter maar ik krijg er wel zenuwen van , amaai !! Hier zijn er al een paar de ene al beter als de andere ik oefen vooral op achtergronden en lagen plakken enz.Ik wens je allemaal een fijn weekend en tot blogs.
Bij Freddy en Patty (hun zoon )wordt een babytje verwacht maar het laat een beetje op zich wachten?!. Dit bracht me op het idee volgend berichtje te plaatsen . Zwanger zijn vond ik fantastisch, ik liep op wolkjes . Op het einde waren het wel zware wolken want ik zag eruit als een echt slagschip . Een en al buik en borsten, dit komt nooit meer goed dacht ik .Mijn zwangerschap verliep normaal, bijna zorgeloos! De baby zat verkeerd , in stuitligging, d.w.z ondersteboven, met haar kontje naar beneden. Een geboorte was in die tijd zo al een ingewikkelde operatie voor moeder en kind, ja, je had natuurlijk de zwangerschapscursussen die hoorden je voor te bereiden op de barensweeën. En wat hadden zij daar als voornaamste middel om de pijn te bestijden ? Juist, ja, ademhalingsoefeningen. Wat was de les ? : pijn hoort bij een vrouwenleven, pijn is fijn, mooi is afzien ! Als er een God bestaat dan heeft die aan geboren worden toch niet veel tijd besteed. Iedereen liep maar te razen over het wonder van het leven. Ik had een groottante die op de koffieklets er over opschepte Och schat, voor een tas koffie zet ik een kind op de wereld, bij mij valt dat er gewoon uit !Ik versta héél goed waarom die kleine op zich laat wachten hoor ! Terwijl je als moeder zon kind ter grootte van een kegelbal door je vagina probeert te persen, moet die kleine zich in allerlei bochten wringen om eruit te geraken , maar één keer je naar buiten komt begint de miserie. Dus ik begrijp goed waarom zon babytje zich liever binnen verstopt, als ik een babytje was zou ik ook twee keer nadenken voor ik eruit zou komen. Eerst en vooral al dat wringen en wroeten voor je door die veel te smalle uitgang geraakt. Dan krijg je meteen al dat felle licht in je gezicht, alsof je op een politieverhoor ondervraging zit! Wie ben je en wat komt u hier doen ? Dan snijden ze je permanente voedseltoevoer af en tenslotte beginnen er allerlei vreemde mensen je te bepotelen, ze leggen je op een koude weegschaal, je wordt gewassen en papa moet zijn eerste fotos nemen en meneer doktoor is ondertussen je moeder aan het dichtnaaien. Dus zolang je daar binnen zit is alles tiptop in orde. Maar eruit komen moet het toch hoor! Hopelijk laat het niet te lang meer op zich wachten !
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
daar ben ik dus ook van af haha, het was wel leuk en ik heb er vrienden aan over gehouden.
, we zien wel. Vanmorgen zat ik hier weer te mijmeren voor het raam, ben wel blij dat al dat feestgedoe voorbij is, en de winter mag dan zijn charme hebben geef mij maar terug het zonnetje het is ook beter voor mijn knoken. Ik moet dringend gaan bijlezen en groetjes brengen, nieuwjaar wensen dat durf ik niet meer, 't is al laat hé
Ik vond een mooie tekst over het zonneke , we zullen daarvan allemaal wel dromen zeker nu , maar ik vrees dat we toch nog een héél tijdje zullen moeten wachten 
, dit weekend wordt de speelkamer weer omgetoverd tot babykamer met alle accessoires, en daarbij ik vind het zelf ook leuk zo'n "babytje" hier te hebben. Ze is héél schattig en je hebt er geen werk mee, kijk maar !Dit babytje is een mengeling van silicone en vinyl , de silicone babytjes voel levensecht aan maar zijn zeer prijzig! Ik wil ook iedereen bedanken voor de lieve reakties en bezoekjes en mailtjes (zwartwit fotoke is het zusje dat op komst is)
!Ik versta héél goed waarom die kleine op zich laat wachten hoor ! Terwijl je als moeder zon kind ter grootte van een kegelbal door je vagina probeert te persen, moet die kleine zich in allerlei bochten wringen om eruit te geraken , maar één keer je naar buiten komt begint de miserie. Dus ik begrijp goed waarom zon babytje zich liever binnen verstopt, als ik een babytje was zou ik ook twee keer nadenken voor ik eruit zou komen. Eerst en vooral al dat wringen en wroeten voor je door die veel te smalle uitgang geraakt. Dan krijg je meteen al dat felle licht in je gezicht, alsof je op een politieverhoor ondervraging zit! Wie ben je en wat komt u hier doen ? Dan snijden ze je permanente voedseltoevoer af en tenslotte beginnen er allerlei vreemde mensen je te bepotelen, ze leggen je op een koude weegschaal, je wordt gewassen en papa moet zijn eerste fotos nemen en meneer doktoor is ondertussen je moeder aan het dichtnaaien. Dus zolang je daar binnen zit is alles tiptop in orde. Maar eruit komen moet het toch hoor! Hopelijk laat het niet te lang meer op zich wachten !
