Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Bedankt iedereen om mij een gelukkige verjaardag te wensen, het heeft me héél veel plezier gedaan ,het was ook dankzij die lieve Elou (die dit op haar blogje vermelde) dat ik zoveel verjaardagwensen mocht ontvangen waarvoor dank! Met mij is alles ok , zoals jullie al konden zien blog ik niet meer maar mag mezelf nu een volwaardige rebornster= levensechte poppen maken, noemen , je kan geen twee dingen tegelijk goed doen en daarom maakte ik een keuze en maakte van mij hobby (verzamelen van poppen) mijn hoofdbezigheid. Rebornen is in feite een soort kunst , het duurt een tijdje vooraleer je het onder de knie hebt , in het begin zijn er wel een paar kitjes naar de haaien gegaan maar zoals jullie al weten ben ik een doorzetterje en wilde het per sé kunnen. Het geeft je elke keer een kick zo'n kitje zien te veranderen in een babytje. Ik maakte al zoveel baby's dat ik de tel al kwijt ben maar maakte toch een slide van een paar baby's die ik maakte. Ik ga hier en daar nog wel eens lezen maar heb echt geen tijd meer om de gastenboekjes te bezoeken, veel liefs aan iedereen !!! kom nog wel is terug wanneer ....? dat weet ik echt niet ....
Jawadde zeggen ze in Leuven wat een weertje!!!! ik heb in feite héél veel geluk gehad in juni dat weekje aan zee, alle dagen volle zon en geen druppel regen,ik vind het erg voor de kinderen en de nog werkende mensen zo'n vakantie ,erg toch dat je er niet kan van genieten iets waar ne mens zo naar uitkijkt en nu dit "herfstweer" , niks aan te doen , zucht! Hier gaat alles weer z'n gewone gangetje , mag wel na een maand. Ik moet wel zeggen dat ik in een dipje zat of beter gezegd héél diep zat, gelukkig krik ik mezelf dan weer een beetje op en oeps we gaan weeral verder. Vandaag komt de kinesiste terug na bijna 2 maanden "rust" het zal weer afzien worden , trekken en nog is trekken om alles weer uit te rekken, rijmt nog ook, haha. M'n "superlief" teckeltje is ondertussen een echt "etterje" geworden er was véél werk aan om hem een beetje manieren bij te brengen, gelukkig waren dit weekend de tapijten in promotie bij de Aldi want hij had er hier eentje bijna half opgegeten, ik zou nog zoveel dingen kunnen opnoemen maar dan zijn we nog een tijdje bezig. Ik profiteer ervan van nu nog even iets te schrijven want de kindjes komen volgende week weer logeren en dan lukt het weer niet om aan de pc de geraken want de dames spelen te graag op de computer, haha, zo, een kort relaas van de voorbije maand, bedankt voor je bezoekjes, het wordt hoog tijd dat ik terug eens buitenkom in Blogland om een beetje gaan bij te lezen en groetjes te brengen, komt wel!! ik zou zeggen nog een leuke herfstdag en tot ...? ik weet het nooit op voorhand , haha
ik ben er even, het gaat goed met me, de draadjes zijn er al uit en ik kan terug mijn plan trekken, ik heb niet zoveel nieuws, behalve dat kleindochter 3 verjaarde en zij moest per sé een pak hebben van Mega Mindy , haha , ik heb ondervonden dat er ondertussen nogal wat veranderd is bij de foto uploader maar het is me toch gelukt voor de jarige erop te krijgen , schattig al zeg ik het zelf !! ze zijn alle twee vier geworden en zijn van hetzelfde jaar maar 2 maanden verschil . Ik wil ook nog zeggen dat ik de groetjes moest doen van mijn beste blogmaatje Elou, vooral aan Hotlips en aan Ludovicus, ze schreef dat ons allemaal zo miste , ik jullie ook !!!! dikke kus en tot héél gauw, liefs, Nicole
Ik laat even iets van me horen, ik was nu zo goed bezig.... ik ben met verlof geweest !!!was prima maaaaaar daarna , ijverig als ik ben ,wilde ik met stanleymes of hoe noemen ze dat een paar kartons versnijden, resultaat, flink in de hand gesneden, pees over, natuurlijk "zal wel toegroeien zo'n sneetje" niets was minder waar, ging naar spoed moest 's anderdaag direct geopereerd worden de pees zat al midden mijn arm en moest terug aan elkaar gehecht worden resultaat zie je op de foto, amaai nu weet ik als je geen benen meer hebt armen en handen héél belangrijk zijn,met dit apparaat is het o.a niet gemakkelijk naar de wc gaan en er zijn nog zo'n dingen !!, haha , kan met moeite m'n poep afkuisen en broek optrekken, zucht ! maar het zal weer wel wel in orde komen zeker, haha ,ik moet er nu mee lachen al is het dan een beetje "groen" want ik moest dit berichtje met de linkerhand even schrijven, maar ik had geschreven ik ben er en ik blijf er !!! dat zal zo wel blijven , liefs aan al m'n blogvriendjes !!!!!(bedankt Ludovicus voor de bezorgdheid , je voelde het weer dat er "iets was" !!!!
Na een paar pc problemen ben ik hier terug !!! Of ik zou trouwen met mezelf ?
Ik vraag het mezelf af en zet al mijn plus en minpunten op een rij:
Zo gaat dat met de liefde eerst vinden we die vreemde gewoontes van onze partners charmant, daarna proberen we ze te veranderen , en uiteindelijk komen we tot het inzicht dat er niets meer aan te doen is! Dat maakt dat ik van mijn partner heb geaccepteerd dat hij in zijn boxershort de voordeur openmaakt. Dat ik ermee kan leven dat hij nog liever bij de Noordpool uitkomt dan de weg te vragen. Dat hij mijn lievelingstrui op zestig graden gewassen heeft, en van sportweekend een ware tv show maakt. Toegeven hij is zelf ook een kei in aanvaarding. 's Morgens bv wanneer ik ontwaak als" het boze zusje van Doornroosje," mijn koude voeten tegen hem aanduw en hem trakteer op bars gemompel.(hij voorzichtig):"schat, het is zeven uur"ik, bijtend"en wat dan nog",! dat komt omdat ik zo vroeg op de ochtend nog niet aan opstaan toe ben ,omdat ik dan nog zoek naar een" goed einde" voor mijn dromen en wil daarbij zo min mogelijk gestoord worden. Zou ik met een ochtendhumeurig mens kunnen samenleven? probleemloos, ik zou het niet eens opmerken! Ronduit gezegd wat zo ergelijk is aan mij dat ik schoenen, bril en sleutels voortdurend kwijtraak, of tenminste dénk dat ik ze kwijt ben geraakt terwijl ik ze alleen maar opgeruimd heb !Soms droom ik ervan ze allemaal een eigen code mee te geven , zodat ik ze kan opbiepen.Tot zolang schakel ik mijn parnter in , ik in zijn plaats zou niet met zo een vergeetkous getrouwd willen zijn.De vlammende blik in zijn anders zo zachte ogen verraadt dat hij het ook liever anders had gezien. Voor mij pleit dan ook weer de hang naar gezelligheid: glaasje wijn, kaarsje hier en daar, nog een sfeerlichtje erbij, maar als ik alleen ben moeten alle lichten branden , dan zou ik zelfs de deur van de microgolfoven openlaten om meer licht in huis te halen.!! Huisvlijt en zo: het is een van de nevenwerkingen van de emancipatie van de vrouw, dat mannen zo "mateloos goed" kunnen dweilen, strijken,dat de vergelijking voor onhandige vrouwen wel eens negatief zou kunnen uitvallen. Ik blijk koffie te morsen bij elke bocht die ik neem, er zitten na mijn afwas nog strepen op de glazen en na het strijken nog valse plooien in zijn hemden. Daar staat tegenover dat dit goed is voor "zijn zelfbeeld"en hij die zich nu het "neefje" van Mister Proper waant.! Bovendien ben ik een kei in soort knutselwerkes waar hij een hékel aan heeft, alles wat te maken heeft met lijm vooral dan met"alleslijm" interesseert me geweldig! ik krijg zelfs de klink van de autodeur gefikst die ik- ik moet het toegeven zomaar tegen de muur van het huis liet openwaaien.! Als de kleindochter morgen zeven wc rolletjes en vijf kaasdoosjes nodig heeft om te knutselen op school is dat zeker geen probleem ! ik hou namelijk alles bij, in stapeltjes; veel stapeltjes, ik vind daar perfect mijn weg in terug, maar het klassement ontgaat mijn parnter keer op keer, hij noemt dit dan ook ten onrechte "rommel"! Zou ik willen trouwen met iemand die net als ik stapeltjes maakt?, nee zeker niet. Maar mijn stapeltjes zijn heilig.! Ik verzamel graag "levende" dieren om mij heen, waardoor ons huis wel op een " bijhuis van de zoo" lijkt, dat moet toch lastig zijn voor een partner die niet van dieren houdt!!. Ik heb ook iets met half open deuren, kasten,lades,die staan allemaal op een kier. Te horen aan het constante" dichtploffen" achter mijn rug moet dat "vreselijk "zijn voor een partner die van gesloten dingen houdt. Dat hij dat door de vingers blijft zien ..hij verdient gewoon een standbeeld.! Maar... het moet ook gezegd worden dat ik" begripvol " en" liefdevo"l in het huishouden kan zijn als hij na een kleine reparatie zijn500 schroefjes" per ongeluk "op de grond laat vallen dan zoek ik behulpzaam en zonder mopperen mee naar dat "éne" schroefje dat hij nu nét nodig heeft. En ik vind het ook nog! Alleen al om die reden zou hij een dubbel van mij laten maken! Wat mij absoluut niét af te leren valt is een onaangepaste houding tijden het lezen, zelfs tijden het doorbladeren van de streekkrant, als mij dan een vraag wordt gesteld zucht ik héél hard en doe of ik het absoluut niet hoor, of vaker nog ik hoor het echt niet. Ik hoor alleen het vaag gezoem , als hij me zou vragen om uit elkaar te gaan , wat op dat moment wel misschien zijn goed recht is- zou ik het niet eens opmerken! Een grote kunst is te aanvaarden dat hij de krant leest, puzzelt, koffie drinkt terwijl jij je te pletter staat te poetsen, je zou op dat moment moeten besefffen dat hij zijn schade wel inhaalt, en straks misschien een streeploze afwas doet, terwijl jij uitgebreid aan de telefoon hangt met je beste vriendin. Jongens, maar wat is dat toch moeilijk!!! en af en toe ontsnapt er mij dan toch een rotopmerking zo van "je vindt het toch niet erg hé als ik nu alleen werk"? en "ik mag er toch op rekenen dat jij dan straks de badkamer poetst"en dan bedoel ik : poetsen, niet zomaar een beetje met de vod rondzwieren! op zo'n moment zou ik in zijn plaats de dweil naar zijn hoofd slingeren.! In de" schoonmaakvrij "tijd ben ik dan weer een schatje, ik ben wel minder enthousiast om te supporteren als mijn liefste petanque speelt en kan bovendien nog lachen om de moppen van hem zelfs om zijn imitaties van de koe en de ezel wat zeker niet aan elke vrouw gegeven is.! De tandpastadop schroef ik altijd mooi vast . Maar ik knijp de tube wel gemeen in het midden in plaats van aan het uiteinde wat al even erg is, daarbij komt nog "alleen na twaalven wil ik weten waar hij is en met wie, jaloers of bezorgd,? ik hou het dan vooral op het tweede want "bezorgde "vrouwen zijn zeldzaam nietwaar.! Om te besluiten : Ik zie alles door een roze bril , maar heb steeds een vergrootglas bij de hand en zie dan dat ik misschien toch maar beter niet met mezelf zou trouwen of toch...?
Om de week af te sluiten een mooi gedichtje haha !!!, eerst een diepe buiging maken hé!!! fijn weekend allemaal!!!!
Alleen voor hen die perfect Engels spreken:
Johnny once saw hanging prumes Oh ... as chicken eggs so groot It seemed that Johnny would go plucking While his father 'thim forboad. But as I will be very clever Then my father sees it not On this tree so full of prumkes He will not have it in the mot. So he clautered in the prumetree Stack his pocket full of fruit But he mistrapped on a tackske And fell own, flack on his snoot. All the prumes were spice now And the spice ran out his brook It dripped softly in his couses Johnny did not darf to look. And again he was not lucky Cause his father came there oan And he gave him such a ramling He could fourteen days not goan. That is how end the silly story Of little Johnny, the proimenthief Even with a lot of goesting He did it nevermore upnief.
Ik merkte het vandaag pas maar mn blogje bestaat al meer dan2 jaar!. Het begon allemaal zo : Op een dag was ik online maakte een blogje en SURFDE al eens op het internet, enfin in het begin was het vooral ROEIEN . Mn computer ik noemde hem ARMAND ik vroeg hem vanalles maar deed niks van wat ik wilde. Ik verstond niks van wat die machine zegde, ik vond hem een vervelende klootzak. U hebt de computer foutief uitgeschakeld WIJ zullen een systeemherstel uitvoeren wie was dat WIJ ? had ik daar dan een onzichtbare bende bij gekocht ?die s nachts zat te prutsen aan MIJN computer. Misschien had hij ineens zn hele familie meegebracht , ik vertrouwde ARMAND al niet meer na 1 dag , het is toch moeilijk hé een toestel te vertrouwen als je ontdekt dat hij in het geheim nog allerlei andere relaties heeft waar hij niks van wil prijsgeven! Armand zei ook nog andere onbegrijpelijke dingen zoals het programma waarmee dit document is gemaakt is onvindbaar wat moest ik daarmee als Armand zelf het programma niet vindt, waar zou ik het dan gaan zoeken? Er is een onverwachte systeemfout opgetreden dat zegde hij ook al,ik zag het al , zon systeemfout die zich verveelt en dan voorbij wandelt tralalala ik ben een systeemfout en ik verveel mij, weet je wat ik ga hier eens optreden ?! Koekoek ! Zou hier veel volk komen naar dit onverwacht optreden ? Op een dag toch iets wat ik begreep Gelieve geheugen vrij te maken hoe kon Armand mijn gedachten lezen , ik wilde al jaren niks liever dan geheugen vrij maken , al die rommel die opgeslagen zat in mn hoofd , dat zit daar toch maar ! Eigenlijk mag ik niet klagen over Armand want ik doe niks anders dan vloeken tegen hem, hij antwoordt met 2 woorden soms blokeren mn toetsen, dan zegt hij bad commando , invalid, foutief uitgeschakeld wij gaan toestel herconfigureren. Ik had ook een geweldige printer gekocht ! Maar had de installatiediskette weggesmeten samen met de verpakking dus belde ik de WEGENWACHT voor de computer dat heet helpdesk , 2.5 euro per minuut Hallo U bent verbonden met onze technische helpdesk, al onze medewerkers zijn in gesprek, wij helpen u zo snel mogelijk verder dan kreeg je zon geweldige toffe wachtmuziek! Vivaldi 4 seizoenen door André Rieu of zoiets. Het was wel geruststellend want zo wist je dat je niet alleen in de patatten zat . Dan kwam het Als U gehaast bent moet u programma downloaden op het internet Aaaaaaaaagh ! Het woord internet was gevallen. Ja ik was er klaar voor, je raapt al je moed bij elkaar en gaat downloaden en dan verschijnt er Fatal system error, weer naar de wegenwacht gebeld hallo , goed middag, mijn computer gaat ontploffen , je mag er mee lachen er zijn nog mensen die dommer zijn als ik! , een vriend kreeg van zn baas een diskette om te copieren , hij is ermee naar een fotokopieerapparaat gegaan en om ze te beschermen tegen virussen had hij er een condoom rond gedaan ! Haha! Het internet is geweldig ! Alles is daar ,alles wat je niet zoekt maar je vind het wel. Vooral wat je niet zoekt je wil bv. De uurregeling van de trein en dan moet je intikken : HTTP, dubbel punt,slash,slash,WWW, punt spoorwegen punt be, tegen de tijd dat ik dat ingetikt heb is mijn trein allang vertrokken. Je kan ook chatten dat is babbelen met mensen uit héél de wereld, maar wat kan je daar nu in godsnaam tegen zeggen Hallo, en hoe is het met het weer daar bij jullie?, bij ons regent het zoals altijd ! Pffffff Je kan ook radio beluisteren, terwijl je betaalt voor je telefoon, goed gevonden van die mannen hé. Mn nieuwe leven op het internet kost wel héél veel tijd . Je stuurt bv een e-mail en dan moet je bellen om te controleren of hij wel goed aangekomen is ! Hé ,heb je mijn e-mail ontvangen ? hoe ge weet van niks !want je adres is toch : punt degroot at pandora punt be .Aah !het is degroot aan elkaar met een grote J, weet je wat we doen? Jij legt de hoorn neer, ik stuur die e-mail opnieuw door en jij belt terug om te zeggen dat ik hem gestuurd heb en dan bel jij mij om te zeggen of je hem ontvangen hebt , Oh nee ik stuur je geen fax het internet gaat veel vlugger , haha !!!! Het grote voordeel van het internet is dat je je nooit verveelt, als je niet weet wat doen in het weekend , tik je gewoon weekend in op Google en dan krijg je 12.687 sites waarop staat wat je in het weekend allemaal kan doen! Daar ben je ineens dan een tiental jaren zoet mee. Vind je nu zelf niet dat die stap naar de eenentwintigste eeuw online komen een goede keuze van mij was !
Fitnessen, neen das geen goeie strategie om ouderdomsverschijnselen te lijf te gaan! Toen ik nog mobiel was, was het wel grappig om de eerste keer naar de fitness te gaan. In die gymzaal waren 5 mannen bezig ,helemaal onder de indruk van hun eigen prestaties . Vooral omdat het daar vol spiegels hing. Van die héle grote waarin je jezelf de hele tijd kon bestuderen. Ze doen dat waarschijnlijk omdat je zou terugkomen. Ze confronteren je de hele tijd hoe wansmakelijk je lijf eruit ziet op al die toestellen en dan durf je niet anders dan terug gaan in de hoop op enige verbetering. Daarna kocht ik zon vrouwenblad Een perfect lichaam voor de vakantie in amper 10 minuten ! Precies wat ik zocht. Het ging zo :
1) Ga zitten (het begon goed)
2) Leg uw linkerbeen over uw rechterbeen
3) Steek uw rechterarm in de lucht
4) Grijp met uw linkerhand uw rechterelleboog
5) Hef uw rechterbeen 20 keer omhoog zonder de rest van uw lichaam te bewegen.
6) Raak uw rechtervoet aan met uw linkerhand, en raak terwijl ook je linkervoet aan met je rechterhand ?!
Ik heb opgegeven . Tegen de tijd dat ik die oefening doorhad waren die 10 minuten al 3 keer voorbij. Tegen de tijd dat ik terug recht was geraakt was mn eetlust voor de volgende 4 dagen voorbij.
Nu heb ik iets beter gevonden: Fitness in het dagelijks leven
Vanuit mn stoel doe ik dan dit: ik knijp mn kont samen , héél discreet zie je mij op en neer gaan, maar ik krijg er wel een stevig achterste door.Ik heb ook nog een oefening gevonden tegen een dubbel kin. Ik trek mn mondhoeken één keer helemaal naar achter, t is eender waar ik mij bevind, in de auto, bij de buren , bij de kinderen, in de mis, in de winkel, iedereen denkt dat ik een tik heb, trek het mij niet aan , het is veel goedkoper dan die plastische chirurg.
Je mag je ook vooral niks laten wijsmaken op het shoppingskanaal van de TV . Er was een vrouw die van die elektroden verkocht voor op je buik.Ze zag eruit alsof ze die elektroden beter op haar hersenpan had gezet, maar goed .Ik had dat besteld en uitgeprobeerd terwijl ik naar het shoppingskanaal zat te kijken. Dat ding heeft ongelooflijke kracht . Terwijl ik even niet oplette vibreerde ik van mn stoel en botste over de grond zo naar de keuken. Het viel stil terwijl ik zoemend voor de deur van de buurman zat!
Nu heb ik iets ontdekt wat hélemaal voor mij is : virtuele fitness. Heel erg vooruitstrevend, je gaat zitten , je sluit je ogen en stelt je voor dat je aan het fitnessen bent.(Pauze) Voilà , dat zijn 20 sit-ups . Ik weet nu wel niet of dat helpt en mijn lichaam verstevigt, maar ik ben véél beter uitgerust!!! .Leuke dag nog!!!
Ik schreef hier al eerder dat ik babytjes verzamel ze noemen reborns maar wat is nu eigenlijk rebornen.
Rebornen is enige jaren geleden uit de USA gekomen en heeft steeds meer vrouwen in de ban. De bedoeling van Rebornen is dat er uit een gewone Vinyl Baby of Reborn Kit een zo echt mogelijke baby geboren wordt. Alle vinyl delen worden eerst ontvet, voordat er een nieuwe speciale huidskleur aangebracht wordt. Hiervoor wordt speciale acryl of olie verf gebruikt. De baby krijgt haartjes van zacht mohair dat met een naald haar voor haar wordt ingestoken. Dit heet rooten. Met deze methode lijkt het net of de haartjes zo uit het hoofdje groeien en is in verschillende modellen te stylen. De baby wordt gevuld met granulaat (voor een echt babygewicht), fiberfill en staal granulaat. Ook krijgt de baby een schijvenlijfje, zodat deze zeer beweeglijk is en in alle posities neergelegd kan worden. Echte glasogen maakt het geheel vervolgens zeer levensecht. De voet en vingernageltjes worden gemanicuurd en met een 3D lak verzegeld. Dan krijgt de baby een luier en rompertje aan en een mooi pakje en sokjes of mutsje en klaar is de baby. Een prachtige hobby die veel plezier brengt als er weer een kindje is geboren.
Rebornen is in feite een echte kunst (alhoewel er soms echte monstertjes gemaakt worden) ik denk niet dat ik er veel van terecht zou brengen want een reborn maken duurt somstoch een héle week. De prijzen zijn afhankelijk van de kit die men gebruikt er zijn reborns die verkocht worden op ebay(vooral in Amerika en UK) voor 1200 tot 2000 euro, hier in Belgie zijn de prijzen wat redelijker je kan al een mooie reborn kopen voor ongeveer 120 euro, eigenlijk is het een goeie investering want je krijgt er altijd je geld voor terug als je ze wil verkopen. Via het internet heb ik een rebornster leren kennen die nog niet zo bekend is maar wel prachtige reborns maakt , ik kiesen koop de kit ( tussen de 55 en 75 euro) en zij doet de rest komt goedkoper uit.
Als je begint met één babytje begint het, je wil dan gauw een zusje of broertje en als je niet oppast geraak je er echt aan verslaafdwant als je dan een babytje hebt wil je een mooie outfit en zo kan je blijven doorgaan.De vrouwen diebabytjes adopteren zijn meestal rond de 40 à 50 jaar of ouder, sommige hebben last van het lege nestsyndroom en uitzonderlijk worden babytjes geadopteerd door jonge vrouwen die geen kindjes kunnen krijgen.
Voilà dit weten jullie nu ook al weer onderaan foto van de rebornkit en het resultaat na het rebornen van een van mijn babytjes
Ik ga hier zeker niet alle dagen over mn hondjes en poesjes beginnen schrijven maar even dit : Ik schreef hier met grote sier Pimmeke wordt zeker niet vervangen enz. maar in mn achterhoofdje zat toch al het plannetje om Pimmeke wél te vervangen..op het internet als ik op zoek was naar mn babytjes ging ik eerst en vooral kijken onder de rubriek Honden en Toebehoren ik had er al een paar gezien maar het was niet echt diegene die ik zocht ofwel vond ik hem te bruin, te lang, te kort enz. Op die bewuste dag vloeide alles precies zo in mekaar of het allemaal zo had moeten zijn je kent dat wel hé?! Ik kreeg een mailtje binnen kijk Nicole waar ik per ongeluk opbotste : een zoekertje Superlief teckeltje te koop Yess!!! Precies wat ik zocht, superlief en niet te duur én zo n gelijkenis met Pim er zat wel een addertje onder het gras;Daniel had gezegd géén hondje meer, natuurlijk was dat bij mij het ene oor in en het andere weer uit gegaan haha !Het toeval wilde dat er juist die dag mensen kwamen (die ik ondertussen algoed kende) om een baby te adopteren en die woonden op een boogsscheut van dat superlief teckeltje, haha ! er ging bij mij dadelijk een lichtje op : ik nam de telefoon belde die mensen op om te vragen of zij voor ze naar mij kwamen dat hondje daar konder gaan ophalen Oh, met veel plezier,geen probleem klonk aan de andere kant van de lijn . Een uurtje nadien kwam mijn superlief teckeltje hier binnengestormd precies of hij kende me al jaren, sprong direkt op mijn schoot begon me likjes te geven zonder ophouden. Daniel stond die dag (puur toeval) met de avondploeg en zoals gewoonlijk belde hij om 18u om te vragen of alles ok was, jàààà het gaat hier héééééél goed !!!! hmmmmm, ondertussen was ik mij alaan het afvragen hoe ik het allemaal aan boord moest leggen om dit tot een goed einde te brengen ?! Ik ben nog nooit zo vroeg gaan slapen als die dag, om acht uur sukkelde ik naar boven met Pimmeke2 in mijn rugzak Twee dagen had ik hier alleen maar beeld en geen klank, haha , uiteindelijk toen Pim superlief begon te doen kon Daniel niet anders dan mee schateren om het zotte gedoe van Pimmeke , nu heeft hij hem ook natuurlijk in zijn hart gesloten net als ik om af te sluiten ze zeggen "kat en hond" maar het kan ook anders kijk maar! (knopke van geluid op filmke afzetten anders hoor je gekraak)
Ik ben er en ik blijf er dat wil dus zeggen dat ik nu"fulltime" blijf bloggen. Ik heb jullie allemaalhéél erg gemist maar wilde nog even wachten tot alles hier terug zijn gewone gangetje ging. Zoals jullie al weten heb ik dus een Pimmeke2 (ben de vorige zeker nog niet vergeten) maar het verzacht toch het verdriet. Pimmeke is nu 3 maanden en een echte kapoen, Misha is ook blij met zn nieuwe vriendje , de poezen denken dat het nog de vorige Pim is en doen gewoon zoals vroeger, kopjesgeven enz, ik dacht dat poezen slimmer waren, haha !!!De babytjes zijn allemaal geadopteerd door nieuwe mama's daar ben ik dus ook van af haha, het was wel leuk en ik heb er vrienden aan over gehouden.
Als je mijn blogje opent hoor(de) je het liedje Win ik had het er speciaal opgezet omdat het zo toepasselijk is voor mij (songtekst onderaan), na een jaar te werken met dat grote looptoestel kan ik het eindelijk aan dekant zetten en stap nu met een rollator, ik kan je verzekeren dat het niet vanzelf gegaan is, het was een jaar van hard werken maar ik ben er !! mijn doel was ooit met krukken te kunnen stappen das dan voor volgend jaar !!! We hebben ook eindelijk een vakantie geregeld naar zee eind juni ,ik kijk er echt naar uit want het is 7 jaar geleden dat we nog weggingen. Zo dat was het voor vandaag ik wens jullie allemaal nog een fijn en hopelijk zonnig weekend (ik ben zelf blij dat ik terug ben en ga deze avondeindelijk eens lezen bij mijn vrienden) Hieronder tekst van het liedje "WIN"
Hiermee wens ik alle mama's een fijne moederdag en denk ik ook speciaal aan al de mama's die te vroeg van ons zijn heengegaan.(eerst groen blokje links afzetten)Nog een fijn en zonnig weekend!!!
Hierbij moet ik niet veel uitleg geven zeker ? haha! ben er wel supergelukkig mee! mijn verstand zegde "neen" maar m'n hartje zegde "ja" toen ik dit miniatuurtje "Pimmeke" zag en adopteerde...Nog een fijn weekend allemaal !!!
"Smile" waarom dit lied zo belangrijk is voor mij .
Toen ik twee jaar oud was, ging mijn papa even een pakje sigaretten kopen ...en kwam nooit meer terug. We bleven onder ons tweetjes achter , mijn moeder was een héél bijzondere vrouw , ze was opgegroeid in de oorlogsjaren en had allesbehalve een mooie jeugd gehad, ze was enig kind ; haar jongere broertje (4 maanden) was gestorven aan een of andere ziekte eigen aan die tijd. Ze had zich steeds voorgenomen als ze ooit zelf kinderen zou hebben , ze deze héél veel liefde zou geven hetgene wat zij zo gemist had. Ik was haar oogappel, en was overbeschermd omdat mij toch maar niks zou overkomen.In die tijd was het zeker niet gebruikelijk dat een vrouw alleen op café ging dus ze ging werken en daarna was er niks meer, geen vriendinnen, alleen ik. Ze moest haar verdriet helemaal alleen verwerken , ze hield héél veel van muziek en als ze dan thuis kwam zette ze steeds die plaat op "smile" terwijl ze stilletjes zat te huilen...Ik was nog veel te klein om te beseffen wat er gaande was , maar de melodie stond in mijn kleine hoofdje gebrand . Ik kende de woorden niet maar ging op haar schoot zitten met mijn armpjes om haar heen en wiegde mee met de muziek en zong stilletjes mee, woordjes die dezelfde klanken hadden maar natuurlijk overstaanbaar. In elk geval dit lied is mij bijgebleven voor altijd, als ik ouder werd en ik had het moeilijk , deed mama mij denken aan dat lied, dit heeft ze gedaan tot op het einde van haar leven .Na haar dood toen ik haar zo heel hard miste vond ik tussen al haar platen , boeken enz een cd van Natalie Cole en ja, het stond erop ik had er zo naar gezocht... Toen ik het de eerste keer opzette zat ik alleen aan de grote tafel en huilde als een klein kind , die dag heb ik het zeker tien keer opnieuw laten spelen. Daarna als ik het liedje terug opzette kwamen er geen tranen meer , maar een warm gevoel vanbinnen, en nu telkens als ik het een beetje moeilijk heb zet ik dat liedje op en komt er een kleine smile op mijn gezicht die steeds breder en breder wordt , het helpt echt , en ik ben mama nog altijd dankbaar dat zij mij zo een mooie herinnering naliet.
Nu dat ik Pimmeke verloor heb ik het cdtje nog maar eens bovengahaald en het helpt mij als ik dan goed naar de woorden luister, en zo het gaat al een beetje beter met me, en ik ben er nu stilaan bovenop het doet al minder pijn ,trouwens het gaat zo in het leven dat je minster drie of vier keer moet afscheid moet nemen van je geliefde huisdier, fijn weekend allemaal !!!
Ik wist niet dat het zo'n pijn ging doen niettegenstaande ik Misha nog heb maar we treuren allebei om onze kleine vriend, het zal wel wat meer over gaan hoop ik maar voor het ogenblik kan ik hier nog niet veel schrijven, om me een beetje te troosten kreeg ik dit van Jackie en jullie allemaal ook bedankt voor de troostende woordjes ... Ik heb dan maar nog eens geprobeerd een plaatje te maken het bracht me ook wat afleiding , het was al een tijdje geleden maar na wat klungelen is het toch een beetje gelukt. "Hallo Nicole ,
Viviane heeft mij je emailadres gegeven , vind het heel erg dat je je teckeltje Pimmeke hebt moeten laten gaan het moet zeer pijn doen en wil je verdriet delen . Veel liefs Jackie"
Regenboogbrug
In de hemel is een plek speciaal voorzien voor onze vriendjes. Als een dier, waar veel van gehouden wordt, sterft, gaat het naar de hemel via de " Regenboogbrug". In die hemel zijn er weiden en heuvels voor onze speciale vriendjes. Zodat ze samen kunnen rennen en spelen Er is daar voldoende eten, water en zonneschijn,.Onze vriendjes hebben het daar lekker warm en hebben het goed daar Al de dieren die oud en ziek waren, worden weer gezond en sterk, Zij die pijn hadden en verminkt waren worden weer helemaal gezond en sterk Net zoals we ze herinneren in onze dromen over de voorbijgaande tijd. Ze rennen en spelen allemaal samen. Maar de dag zal komen waarop er 1 stopt en in de verte kijkt. Zijn heldere ogen kijken aandachtig Zijn verlangen vliegt over het groene gras, Zijn pootjes gaan sneller en sneller en sneller Hij heeft jou gezien en als hij jou in de armen vliegt en jullie elkaar innig knuffelen zijn jullie weer voor altijd samen Tranen van geluk vullen je ogen en je handen strelen het geliefde hoofdje, Dan kijk je weer in de vertrouwde ogen van je huisdier. die zolang uit je leven is geweest maar nooit uit je hart.
Ik schreef ooit een gedicht voor Laathi toen ze haar Tabitha verloor nu draag ik het op aan pimmeke...
Je bent niet begraven Onder de bomen Je bent op een plekje Net boven mijn hart Komen wonen Jij bent daar niet alleen Je hebt er zoveel vriendjes Om je heen Dank je wel mijn lieve meid... Voor de tijd die je met ons hebt doorgebracht Voor iedere dag en bijzondere nacht. Dank je wel voor jouw houden van Zo onvoorwaardelijk zoals alleen jij dat kan. Nooit meer jouw pootjes om mij heen Geen lieve kusjes en likjes tegen mijn been Dank je wel lievePim , lief kind... Dankbaar ben ik dat ik jou heb bemind. In mijn hartemandje zal je liefde altijd aanwezig zijn Daar doet jouw afwezigheid minder pijn.
Deze nacht is Pimmeke vredig is zijn slaap naar het hondenparadijs gegaan, de natuur heeft er zelf over beslist ik heb hem dus niet moeten laten inslapen want daar zag ik zo tegenop, ik had ooit van iemand iets gekregen als je op zijn foto klikt kan je het bekijken "openen" kiezen, niet "opslaan"(duurt 31 seconden) eerst muziek (groene blokje afzetten) (Bedankt lieve Elou voor het mooie plaatje!)
Hallo, lang geleden hé, maar ik had toch beloofd dat ik terug zou komen ! Als ik even tijd had ben ik stiekem komen lezen hoor, al zette ik dan geen reaktie, dus ik ben nog goed op de hoogte van de gebeurtenissen in blogland .Toen ik stopte schreeft ik over "tijd te kort" haha da's nu nog drie keer erger geworden!!! wat begon als een hobby (de poppenwereld) is nu uitgegroeid tot een winkeltje.In het begin waren het mensen die ik natuurlijk niet kende maar nu heb ik mijn vaste klanten. Onze garage is hier veranderd in een echt poppenmagazijn , ventje wist niet goed wat hij zag (was het vergeten te zeggen in het begin , haha) Ik heb dus nu terug een fulltime job , poppen uitpakken , aankleden soms, foto's nemen , terug inpakken , afspraken maken met de mensen die hier thuis eentje komen "adopteren" ,enz , in het begin wist ik niet waar mijn hoofd stond, ik was een en al stress, maar je geraakt eraan gewoon en nu gaat het vlotter, maar ik heb in mijn leven op korte tijd nog nooit zoveel verschillende poppen gezien. De ene is al mooier als de andere maar ieder heeft zijn smaak ,mijn privé collectie is natuurlijk nu ook een beetje uitgebreid want af en toe zet ik er stilletje een opzij voor mezelf. De kids komen met nog meer plezier naar oma , voor hen is het hier nu een "poppenparadijs" . Ik heb 14 dagen verlof genomen bij de kinesiste , het was toch slecht weer en kon buiten niet gaan stappen, het stappen is nog altijd goed, ben niks van mijn krachten verloren, wel een paar kilootjes maar dat mocht. Dus mijn dagen zijn gevuld, af en toe heb ik dan effe tijd, zoals vandaag om is iets anders te doen. Ik heb ook minder goed nieuws, onze Pim mijn klein hondje heeft het tot nu toe goed uitgehouden met zijn tumoorkes aan zijn melkkliertjes maar er is ene bijgekomen die op drie weken tijd zo groot is geworden als een sinnaasappel, een dezer dagen gaat hij openspringen want hij blijft groeien , de veearts kwam verleden week , het is nog een kwestie van dagen , hij heeft gelukkig geen pijn omdat in zo'n tumor geen zenuwen zitten, maar hij eet niet meer, hij is zo héél kalm , ik troost mezelf dan met de gedachte dat ik hem van in 1997 heb ,( weggehaald uit een asiel)en hem een mooi leventje heb kunnen geven, zijn vriendje Misha (de grote) gaat ook een probleem geven daarna, doordat hij bijkwam als puppie heeft hij met Pim een band "moeder-kind " als Pimmeke wegvalt gaat hij depressief worden, er bestaan nu allerlei middeltjes voor , maar zover zijn we nog niet we zien wel. Pim wordt niet vervangen door een andere puppy hoe graag ik ook zou willen, maar mijn gezond verstand zegt dat het beter is van niet, want dan zitten we weer vast voor een paar jaar , met 2 honden kan je moeilijk op vakantie gaan met eentje lukt dat wel. Het is jaren geleden dat we nog een wegggingen (zelfs nog geen weekendje) dus beter geen nieuwe puppy. Gelukkig heb ik nu iets om handen zodat het verdriet om Pimmeke wat minder is , maar de dag als het dan zover is , ja dan zal ik wel efkes "out" zijn me kennende . Ik wil ook iederen bedanken voor de lieve verjaardagswensen die ik mocht ontvangen het heeft me veel plezier gedaan. Zo dat was het voorlopig , nu gaan er geen 2 maanden meer tussen zijn hoor eer ik hier nog iets ga schrijven. Hier dan een paar foto's van de babytjes, soms moet je echt twee keer kijken om te zien of het geen echte baby is , zijn echte kunstwerken ! , de laatste 10 foto's zijn mijn kindjes, haha ! knuffel en tot gauw !