Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Na lang vele nachtjes wakker liggen nadenken en twijfelen heb ik besloten om een tijdje met mijn blogje te stoppen. Ik vind het zelf ook spijtig maar ik doe het niet graag meer. Mijn inspiratie is uitgeput, als je een blogje hebt vind ik dat je het regelmatig moet bijwerken , ik heb tijd te kort, een dag zou bij mij 24 uur moeten duren, het werd me allemaal teveel. Jullie zullen het al wel gemerkt hebben dat het stilletje bergaf ging, ik kon niet meer regelmatig bijwerken, geen bezoekjes meer afleggen, Ludovicus die lieve man moest me telkens een duwtje komen geven om toch maar iets op m'n blogje te zetten, zo werkt het niet hé. Ik wilde het goed doen net als vroeger maar kan het niet meer opbrengen, echt niet. Ik doe mijn blogje nog niet weg, wie weet herbegin ik wel als ik er klaar voor ben. Ik wil al die lieve mensen bedanken, ik ga geen namen noemen schrik er een paar te vergeten , voor de muziek zorg ik wel verder (diegenen die een muziekblokje hebben weten wel wat ik bedoel) ik hou het wel in het oog. Ik wens jullie nog veel blogplezier en ik zal hier en daar nog wel gaan lezen zoals ik nog steeds deed al schreef ik geen reaktie, héle dikke knuffel en bedankt voor al de steun en lieve reakties die ik steeds mocht ontvangen, Nicole
Hier ben ik terug, kindjes zijn terug naar huis, morgen berg ik de kerstdecoratie weer op , natuurlijk ben ik weer doodmoe, zal de ouderdom zijn zeker, haha . Dat druilige weertje ben ik ook al moe , morgen start ik terug met de kiné , zal weer hard moeten werken na 14 dagen "pauze" en het zit er echt niet in, het zal wel komen zeker , we zien wel. Vanmorgen zat ik hier weer te mijmeren voor het raam, ben wel blij dat al dat feestgedoe voorbij is, en de winter mag dan zijn charme hebben geef mij maar terug het zonnetje het is ook beter voor mijn knoken. Ik moet dringend gaan bijlezen en groetjes brengen, nieuwjaar wensen dat durf ik niet meer, 't is al laat hé maar vroeger zeiden ze toch dat je de héle maand januari mocht nieuwjaar wensen dus Ik vond een mooie tekst over het zonneke , we zullen daarvan allemaal wel dromen zeker nu , maar ik vrees dat we toch nog een héél tijdje zullen moeten wachten
Dicht bij elkaar op 't warme zand Lekker lui op het strand in een ander land 't Is de zomerzon
Zachte gitaar en een koele wind En verderop rolt een bal met een spelend kind 't Is de zomerzon
Zomerzon, zomerzon 'k Wou dat dat 't hele jaar lang kon Het hele jaar met al z'n dagen Zo lekker in de warme zon
Zomerzon, zomerzon Zeg me dat het waar kan zijn Te leven met 't strand en water Zeg me dat 't waar kan zijn
Zo wil ik met je leven Alleen met jou De zon wil ik je geven Alleen maar jou, maar jou, maar jou, maar jou
Lalalalalalala 't Is de zomerzon Lalalalalalala 't Is de zomerzon