coctail skemerkelkie spectaculair skouspelagtig paperclip skuifspeld bulldozer stootskraper stuntman waagarties aanbellen die deurklokke lui
Onze groep: het 11-tal
Liliane - Freddy
Denise - Paul
Hilda- Raymond
Folkert en Denise
Sam (onze chauffeur)
Karoline
Hilda en Denise
Uitspraak Commissie Sauer (1945)
"Ons kan alleen in één van twee rigtings beweeg: of ons moet die weg van gelykstelling opgaan en uiteindelik gelyke politieke, ekonomiese en maatskaplike regte aan die nie-blanke toeken, wat op die duur vir die blanke ras nasionale selfmoord en vir die nie-blanke rassegroep vernietiging van eie identiteit sal beteken: of ons moet op die weg van apartheid beweeg waardeur elke ras se karakter en toekoms binnen sy eie gebied beskerm word (...)"
Nie gewoon nie L
Reis door Zuid-Afrika in 21 dagen
09-11-2008
Donderdag 16 oktober 2008 Kwazulu-Natal
De provincie Kwazulu-Natal is zeer heuvelachtig en heeft een uitgestrekte kustlijn. De provincie ligt op het overgangsgebied van grasland en savanne.
Door de nabijheid van de Indische oceaan geniet deze provincie van subtropische temperaturen en krijgt ze voldoende neerslag.
Geschiedenis
Het is hier dat koning Shaka zijn groot Zoeloekoninkrijk uitbouwde. Het is ook de provincie van de memorabele veldslag tussen Voortrekkers en Zoeloekoning Dingaan ( 16 december 1838) en van de Anglo-Zoeloe oorlog ( 1879 ).
Het economische hart van de provincie is de as Durban - Pietermaritzburg. Rond de haven van Durban hebben zich tal van ondernemingen gevestigd. Dit is vandaag één van de economische kerngebieden van Zuid-Afrika. In de tweede helft van de 19de eeuw werd hier gestart met de teelt van suikerriet en die teelt blijft tot vandaag aanwezig in de landbouw van de provincie. Kwazulu-Natal is ook de provincie van de steenkool.
Rond 9h00 kwamen we in het dorpje Saint-Lucia aan en om 9h30 vertrok onze boot voor een verkenningstochtje op het meer.
Het Maritieme Park van Groot Saint Lucia ligt in het uiterste noorden en is omwille van zijn unieke ecologische waarde door de Unesco erkend als Werelderfgoed. Het meest bekende natuurreservaat is het uitgestrekte maar ondiepe meer Saint Lucia ( 368 km²).
Het Saint-Lucia meer wordt gevoed door rivieren uit het Lebombogegebergte. Het meer bereikt de zee via een smal estuarium aan de zuidkant.
In het meer is een groot aantal watervogels te zien, vooral pelikanen, maar ook krokodillen en nijlpaarden. Deze laatsten hebben we van zeer dichtbij kunnen bewonderen. Het tochtje duurde zo een kleine twee uur en de tijd vloog voorbij. Daar was een geroep van kijk daar eens en ginder en dan alweer daar...... De natuur op zijn mooist. National Geographic in levende lijve. Het zijn zo van die plekjes waarbij een mens stilstaat en bij zichzelf ten rade gaat " wat ben ik, als ik die woeste natuur zie met al zijn pracht en praal". Wat zijn we bezig aan het vernietigen in onze honger naar meer. Hier staat de tijd stil. Hier hoor je de natuur leven en ze zegt je " vernietig me niet of je gaat mee ten onder."
Zijn een kleinigheid gaan eten in het dorp en dan zijn we vertrokken naar Simunye. Juist buiten Melmoth gelegen in de Mfule River Valley. We zijn gelogeerd in Simunye Zulu Lodge. Ver afgelegen van de baan. Op een afgesproken plaats staan paarden en een ossenwagen, getrokken door 2x3 ossen, op ons te wachten. Sommigen gingen met de ossenwagen mee, de meer avontuurlijke bestegen de paarden. Alhoewel het woord bestijgen een uitdrukking is om weer te geven hoe sommigen zich een plaats op de rug van hun paard probeerden te veroveren. En die sommigen maakten 90% van de vrijwilligers uit. In het begin onwennig, als houten poppen die buiten het ritme van de kadans van het paard onsymetrisch op en neer dansen. Na een tijdje ging het al wat beter. Van de hoogvlakte ging het naar beneden, het ene paard al wat vlugger dan het andere. Na een klein uurtje rijden, bereikten we het dal waar de stallingen hun inwoners opwachtten en wij een mooie stenen "cafetaria" en restroom ontdekten. Kleine ronde stenen huisjes stonden als uitgebeiteld tegen de rotswand opgebouwd. Steile trappen voerden ons naar onze respectievelijke verblijven. Een grote stenen hut met een bad in de steen ingewerkt en idem dito toilet en lavabo. Handgemaakte bedden die mooi opgemaakt waren met kleurrijke spreien. Nog nooit in mijn leven zo iets gezien. Uniek en oergezellig. Hier woont de Biyela clan die al eeuwen in deze streek hun verblijf hebben. Rustig kabbelde de Mfule rivier door het kleine gehucht. Tijdloos.
Om 18h00 werden we allen aan de kraal verwacht die aan de overkant van de rivier op een hoogvlakte gelegen was. Daar werden we voorgesteld aan het hoofd van de clan die ons welkom heette en ons uitnodigde om een stuk vlees met hem te eten en de rituele dansen bij te wonen. Dansen die verwijzen naar het krijgsgebeuren onder het bewind van koning Shaka die aan het begin van de 19de eeuw een groot Zoeloerijk uitbouwde.
Een mooi spektakel dat we allen met eerbied en bewondering aanschouwden.
Om 19h30 was het spektakel afgelopen en konden we ons te rijk doen aan een goed gevuld buffet.Je hebt zeker de grote hotels niet nodig om lekker te eten. Integendeel. En de vriendelijkheid van die mensen. Wij werden bediend als koningen en met respect behandeld.
Rond 22h00 begaven we ons naar onze stenen huisje voor een verdiende nachtrust. Alhoewel sommige die rust niet gevonden hebben in dit speciaal maar uniek kader. Voor mij persoonlijk is dit een plek die ik nooit zal vergeten. In de positieve zin. De omgeving, de natuur, de mensen. Tijd staat hier stil en hier besef je dat geluk niets te maken heeft met luxe. Kijk om je heen, wees gelukkig door in vrede samen te leven met de anderen en wacht op de volgende dag die je weer iets nieuws zal brengen. De kleine dingen des leven. De kleine dingen die we soms niet meer zien door ons verwend zijn en honger naar hogere behoeften.
My Sarie Marais is so ver van my hart, Maar ek hoop om haar weer te sien. Sy het in die wyk van die mooirivier gewoon, nog voor die oorlog het begin. O bring my terug na die ou Transvaal, daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais
