coctail skemerkelkie spectaculair skouspelagtig paperclip skuifspeld bulldozer stootskraper stuntman waagarties aanbellen die deurklokke lui
Onze groep: het 11-tal
Liliane - Freddy
Denise - Paul
Hilda- Raymond
Folkert en Denise
Sam (onze chauffeur)
Karoline
Hilda en Denise
Uitspraak Commissie Sauer (1945)
"Ons kan alleen in één van twee rigtings beweeg: of ons moet die weg van gelykstelling opgaan en uiteindelik gelyke politieke, ekonomiese en maatskaplike regte aan die nie-blanke toeken, wat op die duur vir die blanke ras nasionale selfmoord en vir die nie-blanke rassegroep vernietiging van eie identiteit sal beteken: of ons moet op die weg van apartheid beweeg waardeur elke ras se karakter en toekoms binnen sy eie gebied beskerm word (...)"
Nie gewoon nie L
Reis door Zuid-Afrika in 21 dagen
10-11-2008
Vrijdag 17 oktober 2008 Battlefields
Onbijt genomen en terug naar de Kraal gegaan om de smeedkunst en de wapens ( speren) van de Zoeloe's te bewonderen. Ook werd er een oefening in speerwerpen gehouden onder de leden van onze groep.
Nadien was er een oefening in het dragen van voorwerpen, zoals kruiken op het hoofd dragen, gehouden en werd er ook een schijnhuwelijk ingehuldigd op de traditionele Zoeloe wijze. Maar matinale maagstoornissen hebben er voor gezorgd dat ik deze activiteiten niet heb bijgewoond. Maar bepaalde zaken gaan voor en moeder natuur houdt men beter niet tegen.
Om 10h30 hebben we dan weer onze rit naar de hoogvlakte aangevat. We hadden nu al een echte "John Wayne" look op deze fiere vierpoters. Enkel een aanval van een bende Indianen had het een western-aspect kunnen gegeven.
Onze spullen in de bus geladen en we waren op weg richting Dundee. We gingen de bekende Battlefields gaan bezoeken ( herinnert U het Voortrekkersmonument in Pretoria). Beter bekend onder de naam
De slag van Bloedrivier
De Voortrekkkers die de Britse Kaapkolonie verlaten hadden onder de leiding van Piet Retief, hadden Natal als bestemming gekozen. Piet Retief ging daarom bij de Zoeloekoning Dingaan onderhandelen. Op 6 februari 1838 zijn Retief en zijn metgezellen op bevel van de koning bij Mgungundlovu vermoord. Bij de daaropvolgende aanvallen door de Zoeloe's werden honderden Voortrekkers gedood bij Weenen en Bloukrans.
Andries Pretorius kwam in noveber 1838 in Natal aan en werd direct tot de nieuwe leider van de Voorzetters verkozen. Pretorius organiseerde een commando met 64 wagens en 464 mannelijke Voortrekkers ( + hun bedienden). Ze legden een gelofte aan God af dat, indien ze overwonnen, ze een kerk in zijn naam zouden oprichten.
De wagens werden strategisch op de oevers van de Ncomerivier opgesteld. Op zondag 16 december vielen het Zululeger met een mansterkte tussen de 12.000 en 15.000, de Voortrekkers aan. De Zulu's blijven maar aanvallen maar ze geraakten niet door het cordon ( speren tegen geweren en kleine kanonnen).
Dan begonnen ze zich terug te trekken waarop Pretorius zijn ruiters uitstuurde. De meeste Zoeloe's werden gedood terwijl ze de rivier probeerden over te steken. Daarom gaven de Voortrekkers de rivier de naam van Bloedrivier. Zo een 3.000 Zoeloe's werden gedood. In het kamp van de Voortrekkers waren er drie licht gewonden.
Bij het lijk van Retief werd de oorkonde teruggevonden, ondertekend door Retief en Dingaan, die bepaalde welk stuk land in Natal aan de Voortrekkers werd toebedeeld. Hierdoor was Dingaan verplicht die overeenkomst na te komen en de grond aan de Voortrekkers af te staan.
Aan de overkant van de Ncomerivier is een ander monument door de Zuid-Afrikaanse regering in 1999 opgericht ter herinnering van de gevallen Zoeloe krijgers.
Effentjes een moment om bij stil te staan. Zoals ik in een reactie als opmerking kreeg: "hetzelfde gebeurde bij de Indianen." Elkeen moet voor zichzelf uitmaken hoe dit moet geïnterpreteerd worden.
Na het bezoek zijn we dan naar ons hotel gereden. Eerder een lodge. Namelijk Zulu Wings Game Lodge. Als we het domein wilden binnenrijden, bleek de afstand tussen de twee stenen ingangsmuren zo nauw dat er bij manier van spreken langs beide kanten van de bus één vinger kon tussengestoken worden.
Onbegrijpelijk. Meestal spreekt een doorsnee eigenaar van een lodge over een landbezit van hectares groot,maar een wijde ingangspoort is een zeldzaamheid. Begrijpe wie begrijpe kan. Valiezen uitgeladen en in de kamers gebracht. Die valiezen zullen ook wel een groot percentage aan slijtage ondergaan hebben op onze reis.
Wat rondgewandeld en gerelaxed, het dagboek bijgewerkt. 's Avonds was het een lekker buffet en zaten we terug vroeg in ons bedje. We mochten eens "uitslapen" en pas om 8h00 opstaan. Morgen zouden we de Drakensbergen intrekken.
Reacties op bericht (2)
30-12-2012
mr.
Wat een leuke en geweldig informatieve blog. Ik heb niet alles in een keer tot mij kunnen nemen. Maarrr...wij komen terrug!
30-12-2012 om 18:31
geschreven door Peter J.C. van den Akker
10-11-2008
Doet mij denken aan de indianen in Amerika. Spijtig genoeg gebeurt zoiets nog altijd...
My Sarie Marais is so ver van my hart, Maar ek hoop om haar weer te sien. Sy het in die wyk van die mooirivier gewoon, nog voor die oorlog het begin. O bring my terug na die ou Transvaal, daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais