coctail skemerkelkie spectaculair skouspelagtig paperclip skuifspeld bulldozer stootskraper stuntman waagarties aanbellen die deurklokke lui
Onze groep: het 11-tal
Liliane - Freddy
Denise - Paul
Hilda- Raymond
Folkert en Denise
Sam (onze chauffeur)
Karoline
Hilda en Denise
Uitspraak Commissie Sauer (1945)
"Ons kan alleen in één van twee rigtings beweeg: of ons moet die weg van gelykstelling opgaan en uiteindelik gelyke politieke, ekonomiese en maatskaplike regte aan die nie-blanke toeken, wat op die duur vir die blanke ras nasionale selfmoord en vir die nie-blanke rassegroep vernietiging van eie identiteit sal beteken: of ons moet op die weg van apartheid beweeg waardeur elke ras se karakter en toekoms binnen sy eie gebied beskerm word (...)"
Nie gewoon nie L
Reis door Zuid-Afrika in 21 dagen
20-11-2008
Donderdag 23 oktober Tsitsikamma National Park
Ontbijt genomen en vertrokken voor een lange tocht naar Tsitsikamma National Park, via Port Elizabeth. We verlieten het binnenland en gingen richting Zuidkust.
Port Elizabeth is één van de vier grote industriegebieden van Zuid-Afrika. Heeft dit te danken aan de haven en de automobielindustrie. Port Elizabeth dankt zijn oorsprong aan de Britse settlers.
Hier kwamen in 1820 de eerste settlers aan land. De stad is niet genoemd naar een Britse koningin, maar wel naar de echtgenote van de toenmalige gouverneur aan de Kaap, Sir Rufane Donkin. Elizabeth Donkin was twee jaar voordien in India overleden.
We zijn door de havenstad gereden zonder een halte te maken. Zag er een typische havenstad uit. Bedrijvig en vuil. Nee, we begaven ons naar de Tuinroete. Gelegen aan de zuidkust, waar we onder andere het Tsitsikammawoud en het gelijknamige kustpark vinden, de lagunes van Knysna ( spreek uit Naisna), de vleien ( overblijvende meren nadat de oceaan zich teruggetrokken had miljoenen jaren geleden) van Wilderness en de stranden van Plettenbergbaai.
Er zijn bergketens ( de Kaapse plooiingsgebergtes) die parallel met de kust lopen, wouden, lagunes, fossiele duinen, diepe kloven en stranden. De Tuinroete start bij de brug over de Stormsrivier ( daar zijn we gestopt voor een lunchpauze) in het oosten en loopt tot aan Mosselbaai in het westen.
Juist over de 190 m lange brug over de Stormsrivier, lag er een wegrestaurant waar we iets konden eten en wat rondwandelen. Naast de brug was er een voetgangersbrugje zodat we een mooie uitzicht hadden op de 125 m dieper gelegen Stormsrivier.
Voorbij de brug start het Tsitsikammawoud. In de vorige eeuwen was dit een bijna ondoordringbaar bos. Vanaf het begin van de 19de eeuw nam de houthakkerij evenwel een vlucht, waardoor het woud geleidelijk aan uitgedund werd. Bovendien werden grote delen van het woud verwoest door een reusachtige bosbrand in 1869. "Tsitsikamma" betekent "de plaats van vele waters"
Vanaf dat moment ging men beseffen dat het nodig was het woud te beschermen. Maar dat gebeurde niet altijd op de juiste manier. Zo werden uitheemse bomen aangeplant, die de inheemse flora verdrongen.
We reden het park binnen en werden naar onze verblijven gevoerd. Kleine appartementjes die nauwelijks 50 meter van de Indische oceaan verwijderd waren ( oceanettes genoemd). Het uitzicht vanop het terras was fantastisch.
Water beukte tegen de rotsen en je zag tot zeker 5 meter hoog het water opspatten en zelfs nog hoger. Waar je ook rondkeek, overal zal je de oceaan en de wilde branding. Wat is de natuur mooi en krachtig. Maar bij deze aanblik besefte je ook hoe vernietigend de natuur kan zijn. Tegen zo een kracht is geen mens bestand. Als je dit gezien hebt, kan je je een beetje voorstellen wat voor een verwoestende kracht een tsunami moet hebben. Vluchten kan dan immers niet meer.
We hebben dan een wandeling van een goed uur gemaakt langs de kuststrook naar het hoofdgebouw alwaar we een verfrissing genuttigd hebben. Dan terug naar onze oceanettes. Klaarmaken voor het avondeten. '
Ik wou nog een foto nemen van de zonsondergang die mooie rode strepen door de lucht trok, gevuld met gele tinten, en als achtergrond de grjze oceaan met zijn witte opspattende branding. Freddy gaf me de raad om (dixit Freddy) " me op een statief te zetten met een opening van 3 minuten". Eerlijk gezegd zag ik dat niet bepaald zitten.......
's Avonds was het daar al heel wat frisser dan in het binnenland. Voor het slapengaan nog een laatste blik op de continue aanval van het woeste water op de landstrook met de nodige decibels erbij. Wat mij toch niet gestoord heeft om goed te slapen. Je kon zo de zilte lucht ruiken. Als het ware het zout van de oceaan proeven.
My Sarie Marais is so ver van my hart, Maar ek hoop om haar weer te sien. Sy het in die wyk van die mooirivier gewoon, nog voor die oorlog het begin. O bring my terug na die ou Transvaal, daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais
