coctail skemerkelkie spectaculair skouspelagtig paperclip skuifspeld bulldozer stootskraper stuntman waagarties aanbellen die deurklokke lui
Onze groep: het 11-tal
Liliane - Freddy
Denise - Paul
Hilda- Raymond
Folkert en Denise
Sam (onze chauffeur)
Karoline
Hilda en Denise
Uitspraak Commissie Sauer (1945)
"Ons kan alleen in één van twee rigtings beweeg: of ons moet die weg van gelykstelling opgaan en uiteindelik gelyke politieke, ekonomiese en maatskaplike regte aan die nie-blanke toeken, wat op die duur vir die blanke ras nasionale selfmoord en vir die nie-blanke rassegroep vernietiging van eie identiteit sal beteken: of ons moet op die weg van apartheid beweeg waardeur elke ras se karakter en toekoms binnen sy eie gebied beskerm word (...)"
Nie gewoon nie L
Reis door Zuid-Afrika in 21 dagen
01-11-2008
Imperialisme en de exploitatie van de kolonies
Vanaf de 1870 begon het tijdperk van het imperialisme. Gevolgen van deze politiek: de wereld werd opgedeeld onder een beperkt aantal landen. ( de Europese landen) De kolonies werden onderworpen en gebruikt als grondstoffenreservoirs en afzetgebieden. Afrika werd volledig opgedeeld. Groot-Brittannië nam ook deel aan deze evolutie die onder andere veroorzaakt werd door de economische depressie in Europa en het daaruit voortvloeiende protectionisme. De Britten concentreren zich op hun kolonies. De Britse handel met het Imperium nam dan ook gevoelig toe.
De ontdekking van waardevolle ertsen in Zuidelijk Afrika zou de machtshonger van de Britten in deze regio doen toenemen. Afrika werd nu wél interessant. Alle Europeanen, ook de Britten, vergaten gemakshalve het principe van de gelijkheid van alle Volkeren en mensen. In de eerste plaats kwam de superioriteit van het blanke ras. De blanken moesten minder ontwikkelde volkeren beschermen, ze optillen uit het "moeras van de onwetendheid". ( opmerking van de schrijver: "waar een bijbel ( Koran, Toran ) toch goed voor is, of beter de interpretatie ervan." ).
Toevallig vond een Griqua-jongen ( origineel waren het de bastaardkinderen van gemengde huwelijken tussen blanken en zwarten, eerst "Basters" genoemd, maar op aanbeveling van de Engelse zendelingen gingen ze zich "Griqua's" noemen.) in 1867 aan de Oranje rivier een merkwaardig steentje. Een buurman die belangstelling toonde voor deze vondst, liet een expert onderzoeken of zijn vermoeden juist was. Die expert bevestigde de indruk: de knaap had een diamant gevonden. Al vlug vertrokken uit Europa duizenden Britse delvers op schattenjacht. Dit werd de nieuwe Trek. Die fase van individuele diamantzoekers maakte na een tijdje plaats voor meer collectief georganiseerde activiteiten.
Een 30-jarige Engelsman, Cecil Rhodes ( geboren te Bishop's Stortford 1853 en overleden in Zuid-Afrika in 1902), kocht geleidelijk de ene diamantmaatschappij na de andere op. In 1888 richtte hij de " De Beers Company" op die een quasi diamantmonopolie 80%) verwierf. Cecil John Rhodes was een Britse imperialist, en de feitelijke stichter van Rhodesië, dat naar hem genoemd werd, en waaruit later Zambia en Zimbabwe voortkwamen. Hij verrijkte zichzelf enorm met de natuurlijke grondstoffen van zuidelijk Afrika.
In de 20° eeuw komt het kartel in handen van de Oppenheimers, een Duits-joodse dynastie. Tijdens de beurscrisis van Wall Street in 1929 en het begin van de zogeheten Grote Depressie kocht hij de internationale diamantmarkten uit en verwierf hij een wereldwijd monopolie onder de naam Central Selling Organisation. Het kartel van De Beers heeft zijn monopoie gebruikt om een kunstmatige diamantschaarste op te wekken, om zo de prijzen hoog te houden. De in veel culturen moderne traditie om diamant te geven bij een verloving is grotendeels gecreëerd door De Beers met behulp van een effectieve reclamecampagne, gestart in 1939. Het hoofd van de Zuid-Afrikaanse operaties van De Beers is momenteel Jonathan Oppenheimer ( familiefortuin werd in 1997 door Forbes op 2,7 miljard dollar geschat).
Deze diamanten werden gevonden in de buurt ( de rand ) van Kimberley. De diamantproductie steeg snel. De maatschappij De Beers Company gaf de toon aan. De arbeiders kwamen uit de door de Britten veroverde zwarte gebieden, die nu zwarte reservaten werden. Op allerlei wijzen werden de zwarten verplicht om in de mijnen te gaan werken. Zoalng hun contract duurde, woonden ze in een verblijfplaats van het bedrijf. Ze mochten deze tijdelijke verblijfplaats niet verlaten. Elke avond moesten ze zich uitkleden, opdat gecontroleerd kon worden of ze geen diamanten gesmokkeld hadden.
My Sarie Marais is so ver van my hart, Maar ek hoop om haar weer te sien. Sy het in die wyk van die mooirivier gewoon, nog voor die oorlog het begin. O bring my terug na die ou Transvaal, daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais daar onder in die mielies by die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais
