Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
21-02-2014
vrijdagavond 21.02.2014
dagje 2 na de chemo dag is goed verlopen ; vrij goed zelfs ; zoetie heeft de ganse namiddag met z'n verjaardagscadeau bezig geweest (vogelhuisjes klaar maken voor installeren webcammetjes). Helemaal heeft hij het niet in orde gekregen maar morgen komt onze zoon om het mee af te werken - als het zoetie afgaat natuurlijk want......
Morgen wordt de derde spannende zaterdag op rij..... En ik zie er écht tegenop maar ben wel zeer blij dat m'n kids hier gaan zijn. Onze dochter is hier al van vanavond (haar vriend komt tegen morgenavond) en onze zoon met z'n vriendin die komen morgen tegen de middag...
Dus iedereen gemobiliseerd....... en nu maar hopen dat het allemaal voor niets is geweest !!!
Tot deze avond ging het vrij goed met zoetie maar zo vanaf half negen vanavond begon 'het' en dat wil zeggen : pijn in de gewrichten van knieën en heupen en het constante gevoel alsof je lichaam vol kruipende bewegende beestjes zit. Om gek v te worden zegt hij...... vind het zo wreed !!
Tegen de gewrichtpijnen heeft hij al iets ingenomen maar tegen de 'beestjes' bestaat niets......ondergaan is de enigste remedie ocharme toch !
En wat zal het morgen alweer zijn .......k'ben er bang voor en zal het hier komen neerschrijven als ik kan.
Voor het slapen gaan nog eventjes snel komen bij schrijven want mijn 'fan's' verdienen dat
Vandaag alles goed verlopen - wél héél veel vertraging en lange wachttijden maar als je dan in de bureau van de oncologe wordt geroepen en mag aanhoren dat alles picobello is, dan vergeet je al die wacht-momenten !
We moesten er zijn om half elf en om 12 zaten we nog in de wachtzaal ; wél was er dan al bloed getrokken, maar dan is het wachten en wachten en wachten......
Dan uiteindelijk bij de oncologe en dan naar een kamer die vrij was - deze keer met bed ; normaal heeft zoetie dat niet zo graag maar ondertussen komen we er al zo lang dat we hebben ondervonden dat die kamers eigenlijk best gezellig zijn én uiteraard privacy.
Zoetie heeft veel tv gekeken ; ik heb 'geprofiteerd' van wat achterstallige lektuur bij te werken en tussendoor zoetie verwent met koffie-thee-soep-koekjes-sandwiches.......
Al bij al, eens de behandeling begonnen is, gaat het vrij vlug en zijn we er in dik anderhalf uurtje vanaf, maar doordat het er zo ontzettend druk was, waren er vele lange wachttijden tussendoor zodoende dat we pas om half vijf bijna thuis waren.
Zoetie had zich ook vergist want er werd geen bloed tumormerker controle gedaan en dat had ik wel gedacht hoor want toen hij me dat zegde in de week vond ik dat al raar omdat het eigenlijk 'nog' maar zes weken geleden is dat we de uitslag v d vorige controle gekregen hebben. Dus.......geen spannende afwachtende momenten morgen ! oef !
Wel zit ik beetje met zaterdag in men koppeke....... en kijk met een bang hartje uit naar die dag.....hopelijk verloopt hij nog ne keer probleemloos..... dat zou leuk zijn !!!
Voila.....zover zijn we alweer ! De chemo zit in z'n lichaam en kan alweer beginnen met te doen wat hij moet doen (en ook wat hij eigenlijk niet zou mogen doen)
Morgen en overmorgen ben ik nog vrij 'gerust' maar vanaf zaterdag begint de miserie alweer pffff Ik begrijp hem maar al te goed dat hij er soms tegenop ziet hoor en vandaar dat ik er ook zo trots op ben dat hij telkens met nieuwe moed aan een nieuwe sessie begint - goed wetende wat er komen gaat !
Ik heb vandaag ook onze oncologe gezegd dat we een weekje vakantie aan het plannen zijn in de zomer en of dat een probleem zou zijn en haar oprechte 'neen - gebaar' maakte me dolgelukkig, zo ook haar woorden 'geen enkel probleem - IK ben zeer tevreden en als IK dat ben moeten jullie dat ook zijn' .... Voila...wat heeft ne mens nog meer nodig ??
Alles GESLAAGD ! Zoetie wél vrij moe gisteravond ; het was hier dan ook wel een drukke dag geweest. Leuke bezoekjes van leuke mensen ! Leuke kaartjes en leuke cadeautjes ; 1ervan is de 2 kleine web-cams voor in de vogelhuisjes in de tuin zodat we zowel op laptop als op t'grote scherm van tv de lente-nestjes gaan kunnen volgen - wordt leuk en spannend maar moet nog geinstalleerd worden en daarbij komt onze zoon helpen in zoeties goeie dagen.
Dus zoetie héél erg tevreden én alweer een jaartje ouder ! Om trots op te zijn !!!
Vandaag dus voor hem rustdag! fysiek maar ook qua eten want gister met al dat lekkers..... hij proeft dan wel weinig of niets maar de patékes liet hij niet aan hem voorbijgaan, zo ook niet mijn zelfgebakken appelcrumble - 's avonds de lekkere zelfgemaakte pasteitjes en frietjes én het dessert : zijn lievelingsijs dus......maagje was toch wat vervelend gisteravond alzo vandaag rust!
Want morgen is alweer 'd-day' ! pffffff Nooit heb ik er zo tegen op gezien zoals nu omdat ik al bang heb voor de dagen die gaan komen vanaf zaterdag........ Laat ons hopen dat m'n ongerustheid voor niets gaat zijn deze keer !!
En of dat nog niet genoeg is gaat de spanning alweer ten top gedreven worden op donderdag want hij heeft gezien dat er bij zijn papieren voor morgen alweer een tumormerker controle gaat uitgevoerd worden. Normaal zou die t'zelfde of liever nog 'beter!' moeten zijn als de vorige want hij is goed bezig, maar toch zit de angst er alweer aan te komen !!! Ik haat het !!
Alles ligt dus al klaar voor morgen een dagje kliniek.... : zijn handschoenen om de koude te kunnen verdragen ; zijn tablet om eventueel wat afwisseling te hebben ; en voor mij de nodige lektuur . Morgenvroeg wordt er dan nog een lekkere boterhamdoos voor hem gevuld met verse sandwiches met kaas. Niet dat er daar niets te verkrijgen is, maar.....qua hygiene heeft onze oncologe ervoor gezorgd dat wij op dat punt met een serieuze fobie zitten, dus.....dan nemen we t'nodige maar mee hé - probleem opgelost!
Dus.....beetje duimpjes heb ik nodig......(alweer ja pffff)
Voor de rest hoop ik dat onze zoon vlug aan de beterhand is want.....t'gevaar van verkoudheden, luchtwegenproblemen etc etc is hier z'n intrede aan t'doen dus.....oppassen geblazen !
al bij al toch nog een leuke zaterdag gehad want zoetie had het grandioze idee om eens naar de cinema te gaan en alsof dat nog niet genoeg was om mijn dagje toch goed te maken, zijn we s'avonds nog gezellig met dochter en haar vriend bij de Italiaan gaan eten. Kei lekker en zeer gezellig, dus toch al bij al geslaagde zaterdag !!!
Onze zoon is ondertussen aan de beterhand ; zaterdag is er toch nog een dokter van wacht bij geweest want het wilde maar niet beteren maar nadien is hij direct met de nodige antibiotica begonnen en vanavond ging het zienderogen beter en beter dus.......
morgen kan normaal gezien, alles doorgaan.......... Morgen ja....want morgen is er hier iemand jarig !!!! MIJ ZOETIE !!!!! En dat wordt gevierd !!!!
Zoals gepland en afgesproken wordt er morgenavond hier met de kinderen lekker gegeten : papa's geheime familie recept van vidéetjes of koninginnepasteitjes met zelfgemaakte belgische frietjes en als dessert......mmmmm njammiiiiiiie : ijs met zelfgemaakte appelcrumble (gemaakt door mijzelf )
Als er nu vannacht nog een mirakel mag gebeuren zodat ook mijn vriendin, zoals afgesproken morgenavond hier kan aanwezig zijn, dan zou het compleet zijn, maar.......dat valt af te wachten want zij meldde me vanavond dat ze verkouden ligt te snotteren in de zetel....dus wijselijker is het dan wel om hier weg te blijven
Zij is niet de énige die er misschien niet kan bij zijn - ook mijn broer heeft onverwachts een meeting m't t'werk waar hij niet onderuit kan. Wij hebben voor zulke dingen alle begrip en dan treffen we die mensen wel op een ander tijdstip en zo viert m'n zoetie misschien de ganse week nog z'n verjaardag
Zijn zus die kon ook niet komen morgenavond, maar die hebben een oplossing gevonden en komen dan morgennamiddag wat we ook wel leuk vinden - zo'n beetje gespreid is goeie optie qua drukte.
De kast hier staat al vol met leuke verjaardagskaartjes ! Dat maakt het allemaal nog feestelijker - we gaan er écht het beste van maken !!!
Zoetie z'n cadeau is ook al ingepakt en staat verstopt tot morgenavond want het is een familie cadeau van ons allen ; de inhoud verklap ik jullie de komende dagen wel maar ik ben er zeker van dat zoetie heel tevreden gaat zijn !
Deze namiddag is hij ook al wat 'gevierd' geworden ; nog een vriendin van mij samen met haar man, die ook enorm meeleven met de situatie hier die vroegen me vanmorgend of het stoordde dat ze vannamiddag langskwamen want die mensen werken beiden en in de week is het niet zo makkelijk. Uiteraard staat onze deur voor zo'n lieve mensen ook open en heeft zoetie goed kunnen babbelen en dan zie ik hem genieten en doet mij dat ook deugd !
Verjaardagen zijn hier héél belangrijk in ons gezinnetje en worden dan ook altijd heel intens gevierd. Simpel maar gezellig en meer hoeft dan niet te zijn ; gewoon met diegenen bij ons die ons t'nauwst aan ons hartje liggen en de rest is bijzaak.
Nu ga ik hier stoppen met tokkelen want ik ga nu mijn persoonlijke verjaardagskaart voor m'n zoetie nog afwerken en uitprinten ; dan zet ik die op de tafel klaar voor morgenvroeg ; op zijn plekje ....... en zo start zijn verjaardag al vroeg in de morgend ....
Nog steeds vrij goed met m'n zoetie. Je merkt direct aan z'n manier van doen dat het hem vrij goed afgaat. UIteraard blijven de nevenwerkingen van pijne voeten en vermoeidheid doorwerken, maar toch merk je dat het hem allemaal beter afgaat. Hij slaapt minder overdag en houdt zich nuttig bezig. Toch al iets hé !
We hebben ons vannamiddag bezig gehouden met de vakantie juli. Onze eindbestemming ligt vast maar er moest nog gezocht worden naar tussenstops in de heen- en terugreis daar we de hele rit in twee dagen doen omdat het anders te vermoeidend is voor hem ; en daar we putteke hoogseizoen nu weg gaan is het niet zo makkelijk om nog iets te vinden dat vrij is, maar met mijn engelengeduld ben ik er toch in gelukt ! Joepie. Nu nog bevestiging krijgen en dan ga ik gerust kunnen slapen
Ik ben ook volop bezig (als ik tijd heb, dus meestal s'avonds) met opzoekwerk over de streek daar, waar we naartoe gaan ; met het oog op goed voorbereid te zijn.
Maar ondertussen draait natuurlijk ook mijn huishouden verder op volle toeren en ga ik morgen bv niet veel tijd hebben voor opzoekingswerk te doen. s'Avonds heb ik 'eters' en dat vraagt wel wat voorbereiding in de keuken én de nodige boodschappen.
Onze zoon is ziekjes en dat is niet zo leuk - in de eerste plaats natuurlijk niet voor hem maar zo komt ons uitstapje van zaterdag naar Maastricht in gevaar....... Hopelijk voelt hij zich morgen beter en kan alles nog doorgaan want ik zou dat wel spijtig vinden. De dagen dat we zo iets kunnen doen zijn maar zeldzaam, vandaar dat ik het wel spijtig zou vinden. Maja......gezondheid gaat natuurlijk voor alles dus begrijpen zal ik het natuurlijk wel.
Voila....tot zover de laatste nieuwtjes en hopelijk blijft het 'positieve' nieuws nog wat aanhouden.
Met m'n zoetie gaat het nu écht wel de betere kant uit ! oef ! De antibiotica is dan ook zo goed als op : morgen laatste pilletje.
Laat ons hopen dat het goed blijft gaan de komende dagen, zodat we zaterdag met onze zoon en schoondochter mee naar Maastricht kunnen. Ik kijk er zo naar uit !! Eindelijk nog eens een uitstapje met m'n zoetie ! is eeuwigheid geleden !!
Onze dochter haar eerste dagje zit er ook op ; t'was halve dag (namiddag) en louter informatief ; ze ziet het nog steeds allemaal zitten ! Spannend ! Morgen is haar eerste volledige schooldag !
Zoetie heeft vanavond een zwarte pens gegeten ..... helemaal alleen helemaal opgegeten ! goed he !
Klinkt misschien belachelijk maar voor ons héél erg belangrijk want goed eten is in gewicht bijkomen en dat is wat we willen bereiken !
Mijn namiddagje met vriendin was 'leuk' ; met die vriendin hoef ik niet veel te zeggen....alleen te luisteren - heeft ook zo z'n charme ...
Woensdag of morgen misschien zie ik m'n beste vriendin en dat is totaal anders (in de positieve zin anders) dus daar kijk ik meer naar uit ! Maar ze weet het nog niet omdat ik nog niet écht vast kan beslissen of ik wel weg geraak, maar ik verwittig ze wel op tijd.
Zo.....eventjes snel bijgetokkelt en nu bedjestijd.... slaapwel
Met zoetie gaat het eindelijk na drie dagen antibiotica ietsiepietsie beter.... oef ! Nu te hopen dat de komende dagen....week alleen nog maar bergop mag gaan, zodat hij toch een beetje kan recupereren tegen de volgende kuur. Ik hoop ook dat hij een betere nacht tegemoet gaat dan de vorige want dat hoesten.....niet leuk voor hem maar ook niet voor mij (al is dat bijzaak). t'Rare is dat hij er practisch niets van merkt, het is dus helemaal in z'n vaste slaap ; ik daarentegen word er iedere keer wakker van, maja......der zijn erger dingen en ik zeg daar maar niet al te veel van ; tenslotte kan hij er ook niet aan doen. Dat hoesten is niet van z'n verkoudheid maar wel degelijk van die kl** chemo! Iedere sessie is er altijd 1 hoestvolle nacht bij. Raar maar waar...
Deze week staat in teken van.....verandering ; ttz : onze dochter start morgen met haar bijscholing. Een nieuw begin van hopelijk een mooie toekomst, maar dat zullen we pas over vijf maanden weten want de lessen duren vier maand plus 1 maand stage. Zijzelf is er enorm op uit ; wij ook natuurlijk maar ik weet nu al dat ik haar ga missen want, daar haar vriend een half uur dichter bij de school woont, gaat ze de komende maanden meer en meer daar verblijven, wat op zich natuurlijk ook een goeie 'leerschool' is voor haar verdere toekomst met haar partner.
t'Is dus één en al afwachten en zien hoe alles gaat verlopen. Morgen start ze in de namiddag met hoofdzakelijk een info namiddag ; dan zal ze ook een betere kijk hebben op de uren dat de lessen zullen plaats vinden.
Daar ze dus de grootste periode nu vast bij haar vriend gaat wonen, is ze hier vanavond vertrokken gepakt en gezakt met twee valiezen...... Toen ze deze middag aan haar inpak begon vroeg ze me om mee naar haar kamer te trekken..... k'Moest haar helpen kiezen ; tijdens die 'keuze' hebben we nog leuk gelachen en gebabbeld. Onze band is enorm sterk zowel als moeder-dochter als moeder-vriendin. Vandaar ook dat er toch bij het vertrek vanavond een traantje is weggepinkt, zowel bij haar als bij mij en dat de afscheidsknuffels enorm hartelijk waren.
Ik had haar een mooie kaart gemaakt met een tekst erop die ik hierna even zal laten lezen. De kaart staat ook vol met kusjes, hartjes en een studerende uil want het thema was uiteraard 'back to school'. Als 'afscheidscadeautje' heb ik haar een superlieve knuffel gekocht (een exacte duplicaat van haar hond als puppy) en die gaat haar ganse studie haar bureau sieren en haar 'troost' en 'steun' zijn bij haar studies. Ze was er kei blij mee. Ik had hem mooi ingepakt en tussen zijn pootjes een papiertje gestoken waarop stond 'mag ik met jou mee?'
Het zal dus van haar school uren afhangen of ik ze in de loop van de week nog ga zien ; als die uren het niet toelaten zullen het voor mij vele dagen worden van 'gemis', dat weet ik nu al. Door onze speciale sterke band is dat 'gemis' wederzijds en heb ik haar beloofd dat als het moeilijk is voor haar om naar hier te komen dat ik dan wel eens meer naar daar zal gaan en uiteraard zijn er ook weekends waarin ze naar haar ouderlijk huis kan komen. Wat ook beetje vreemd aanvoelt is haar kamer....... ; ze was nu al wel de laatste maanden soms enkele dagen van huis, maar nu......nu staat er écht zo'n vaste periode op en doordat ze veel verhuist heeft lijkt die kamer nu alsmaar leger te worden en hou ik die deur liefst gesloten....
Tja.......het lege nest-syndroom is hier serieus van toepassing en daar bestaan geen pilletjes voor ..... Ik zal er dus alleen door moeten, ttz.... gelukkig heb ik de steun van mn zoetie (maar mannen begrijpen dat allemaal niet zoals wij mama's hé) maar ook van m'n allerliefste schoondochter, zoon én m'n beste vriendin die me ook héél goed begrijpt ;-) ; we vullen mekaar een beetje aan in onze 'problemen-zones' en dat is best leuk om weten !
That's live zekers....... k'ben toch blij te weten dat onze zoon en schoondochter iets dichter in de buurt zitten maar die plannen om na hun grote reis naar Amerika in mei om nadien ook met volle moed te gaan zoeken naar hun nieuwe nestje. Of het een renovatie of een nieuwbouw gaat worden dat zal van veel factoren afhangen. Een dagje Batibouw staat ook op hun programma. In stilte hoop ik natuurlijk dat ze het dichter bij hun thuis gaan houden, maar .....ook dat zal de toekomst uitwijzen.
Het beloven nog spannende maanden te worden..... en ondertussen gaat het leven verder.....zo ook de miserie en de problemen.....
We zien wel...... en ben blij het hier te mogen/kunnen neertokkelen.
Groetjes
Hieronder tekst van m'n zelfgemaakte kaart :
We willen jou even zeggen dat we het waarderen, dat je hebt besloten om terug te gaan studeren. We gaan dan ook erg hard duimen, dus start met goeie moed en dan komt alles wel goed. Je weet wat je écht wil….een droom komt nu uit, onze steun heb je want we vinden het een wijs besluit. Je wil nu hard gaan leren, omdat ‘web-design’ en computers jou zo interesseren. We weten dat jij dat kan, morgen start voor jou het juiste studieplan. Het voelt goed, en dat geeft moed Dus ga er tegenaan en dan heb je binnen 5 maanden hopelijk vlug jouw droombaan En om gedurende die periode het gemis te sussen, bestaat er smartphone, what’s ap en skype ondertussen. En ik beloof je dat ik je vaak kom bezoeken, gewapend met gezonde koffiekoeken ;-) Maar bij jouw T.. en T.. ga je ook aanleunen, want wij weten dat die jou ook enorm gaan steunen. Rest er ons jou nog toe te wensen : heel veel energie, en dan is het snel juli En dit kleine pakje willen we jou schenken, zodat je weet dat we héél veel aan jou gaan denken ! Liefs en héél veel succes !
Wat ik gister al vermoedde is vandaag bevestigd..... zoetie voelde zich niet al te best dus vanmorgend.....keelpijn ..... pfffff écht alles herhaalt zich steeds - écht niet plezant !!!!!!!
Toen onze zoon tegen 09.30 hier aankwam (want ik moest die naar de garage brengen om z'n auto na te kijken en nadien naar z'n werk) en hij papa zo zag zitten moest ik de huisarts bellen. Zo gezegd zo gedaan en die ging komen tegen de middag.
Diagnose : ...keelpijn - medicatie : zuigtabletje - hoestsiroop én indien er koorts zou bij komen antibiotica.
Vanavond voelde zoetie zich zo belabberd dat hij toch maar begonnen is met de antibiotica kuur van dagen.
Eventjes zag ik mijn zo lang geplande afspraakje van deze namiddag met een nichtje, alweer verloren gaan en daar voelde ik me helemaal niet zo happy mee. Nu wil ik niet egoistisch klinken en ik zal er alles aan doen om m'n zoetie bij te staan waar en wanneer nodig, maar dit afspraakje zag ik nu écht niet graag alweer verloren gaan, dus t'was spannend afwachten op de huisdokter vanmorgend. Zij had me beloofd om in de late voormiddag hier te zijn...... Ik was afgesproken om half 2 dus..... Maar vermits apotheek sluitingsuren zijn tot 14uur zou ik nooit daarvoor weggeraken.
Last buth not least is alles naar wens kunnen doorgaan : dokter was hier om half 1 en ik kon vertrekken klokslag 14 uur - dus iedereen tevreden ...oef!
Gelukkig kon onze dochter na de middag hier in huis zijn en kon ik met een gerust vertrekken. Had dit niet het geval geweest vermoed ik dat ik die afspaak NOG maar eens zou verzet hebben. Maar gelukkig is het niet zover moeten komen !
Zoetie heeft ganse namiddag gerust en ik heb écht gezellig kunnen bij kletsen en dat was écht nodig !
Vanavond heb ik dan nog lekker gekookt en ervoor gezorgd dat zoetie toch voldoende gegeten heeft. Geen simpele opdracht als hij keelpijn heeft maar.....de aanhouder wint.
Bijgevolg ben ik nu ook écht kei moe en daarom ga ik naar m'n bedje toe.
En zo zijn we de minder goede dagen alweer doorgekomen.....
Gister (woensdag) was een iets minder 'goede' dag voor m'n zoetie ; s'avonds heeft hij er zelfs de koortsthermometer bij genomen maar die wees op een normale lichaamstemperatuur. Ook z'n eetlust was iets minder, maja......zelfs wij hebben daar al eens last van. Vandaag (donderdag) was het alweer beter. Hij is zelfs, zoals gepland, onze dochter gaan helpen met haar computer problemen. Zij start maandag met een bijscholing en heeft daar een goed werkende internetverbinding voor nodig. Daar er bepaalde zaken, door verhuis, niet goed meer werkte was haar laatste hoop de deskundige hulp van haar papa in te schakelen en zoals ik wel gedacht had heeft mijn ontzettend slimme zoetie al die problemen van de baan kunnen helpen. Wat ben ik toch trots op hem en ben zo blij, dat ondanks z'n ziekte, hij toch nog steeds zo'n schitterende computer deskundige is !
Onze dochter dus zeer tevreden ! Terwijl haar papa dus aan het 'werken' was heb ik met haar, na een leuke wandeling met de honden, een zeer lekkere 'bastaard-cake' gebakken. Vanwaar die naam....wel in het recept had je suiker nodig en die stond spijtig genoeg niet in haar vriend z'n kast dus hebben we geïmproviseerd en met hoop van zegen het pak hollandse bastaardsuiker eraan toegevoegd, en wonder boven wonder was de cake super lekker geslaagd ! Dochter had ook lekker gekookt voor ons zodat het voor iedereen van ons een leuke namiddag-avond is geworden.
Alweer dus voor haar een stapje dichter naar haar 'eerste' schooldag die volgende week maandag start. De zenuwkes beginnen te komen.....ik voel het en weet nu al dat ik haar ga missen want als ze moet studeren ga ik haar in de week door, veel minder te zien krijgen....
Gelukkig bestaat er gsm...smartphone....Ipad.....pc......facebook.....en skype..... dus ik ga hier niet zitten klagen al moet ik toegeven dat ik toch nog altijd voorkeur geef aan het ouderwetse oogcontact !
Ik ga dus ook proberen samen met haar nog dubbel en dik proberen te genieten van de komende dagen en weekend, uiteraard als men zoetie z'n toestand het toelaat, maar normaal zal dat wel want voor hem komen nu de betere dagen er aan en dat was vandaag toch al goed te merken.
Morgen staat er voor mij na de middag een afspraakje op t'programma met een nichtje die ik al meer dan een jaar niet meer gezien heb. Zij drukke leventje en ik mijn problemen en daardoor was afspreken niet zo simpel maar morgen is het zo ver en ik kijk er naar uit haar terug te zien.
Héél misschien staat er nadien nog iets leuks op t'programma met m'n dochter. Die haar schoolvriendin uit Italie is dinsdag in Belgie aangekomen, samen met haar gezinnetje (man en dochtertje van 1). Dat meisje haar ouders (Italianen) die baten hier in de buurt een zeer lekker italiaans restaurant uit en onze dochter is vorig jaar twee keer bij die mensen in Sardinië op vakantie geweest en daar genoten van een enorm warm onthaal. Het is een zeer warm gezin, ook zeer ingenomen met de toestand van m'n zoetie. Super lieve warme Italianen ! Vorige woensdag heb ik ze al, samen met m'n dochter ontmoet in de grote stad hier en de komende dagen, dat onze dochter nog niet naar school moet, wil ze uiteraard nog afspreken met hen en als ze me dan vraagt om mee te gaan ben ik daartoe natuurlijk direct bereid.
t'Worden dus nog drukke leuke en toch beetje voor mij ontspannende dagen, maar alleen als men zoetie zich goed voelt want dat komt op de eerste plaats !
Maandag....een nieuwe week en daar zijn wij niet kwaad voor want zo héél héél stilletjes voelen we alweer wat beterschap in de situatie ... wat wil zeggen : misselijkheid is totaal verdwenen nu alleen die vreselijke vermoeidheid nog én de steeds weer terugkerende gewrichtspijnen van vooral kniëen en heupen, maar 'gelukkig' helpen de pijnstillers daar wel redelijk voor, dus.....t'gaat langzaam maar zeker alweer de betere kant op .... oef !!!!!!!
Vandaag was het hier dan een beetje aflossing van de kids om er zeker van te zijn dat papa niet al te lang alleen moest zijn, of beter gezegd : helemaal niet alleen. Vanmorgend had ik afspraak bij de kapster en daar kon ik écht niet te buiten dus heeft onze zoon ervoor gezorgd dat hij hier op tijd was want hij had de late shift en nadien heeft onze dochter even afgelost tot ik met haar naar de stad moest vertrekken - ook iets dat al langer gepland was voor vandaag en dat kon doorgaan doordat m'n schoonzus toch een bezoekje kwam brengen. Dus al bij al heeft zoetie misschien een half uurtje alleen gezeten, meer niet, en dat kwam dan door die vreselijke file toestanden op de baan zo van een uur of vier ! écht niet te doen dat file-leed !
Toch heb ik eventjes genoten van de stad-uitstap met m'n dochter ! Is altijd leuk omdat we haast nooit de drukke winkelstraten daar doen maar wel de oude stad opzoeken waar je héle leuke kleine toffe winkeltjes kan vinden - véél mooier dan de drukte ! De koffiepauze in een spinksplinternieuwe koffiezaak daar was de kers op de taart ! M'n zoetie had in de krant gelezen dat er daar sinds vorige week een nieuwe zaak was geopend waar de koffiebonen gebrand worden en gemalen terwijl je wacht. Je hebt daar keuze uit vele soorten koffie, en de vriendelijke uitbater m't z'n vrouwke is zeer goed op de hoogte van al die koffiesoorten en het is niets te veel om op al onze vragen te antwoorden en een zeer nuttige uitleg te geven over de 800 soorten koffiesmaken . écht iets voor mij mmmmmmnjammiiiii heerlijke koffie ! m'n zoetie had toen ook gelezen dat je in die nieuwe zaak koffieplantje's kon kopen......Dus onze dochter vond het een goed idé om papa te verrassen met zo'n mooi plantje / Nu maar te hopen dat er boontjes aankomen .... spannend !
Nadien hebben we al onze boodschappen afgehandeld en door de drukte op de baan waren we net op tijd thuis om aan t'avondeten te beginnen en zo is mijn dagje alweer gevlogen !!!
Morgen hou ik het hier rustiger, ttz : gans de dag thuis maar wel veel werk....... tja in een huishouden heb je nooit gedaan hé.
t'Allerbelangrijkste is dat we deze moeilijke periode toch alweer bijna door zijn......en k'zal er nie kwaad voor zijn pfffff. k'Ben benieuwd wat oncologe gaat zeggen als ze hoort dat men zoetie terug datzelfde probleem heeft gehad al weten we hier goed genoeg dat het door die kl****chemo vergif komt ! ALLES wijst daarop ! en daar is dus niets aan te doen ! Maar bij deze heb ik nu zelfs al schrik voor de volgende al mag ik daar nu nog niet te veel aan denken, dat weet ik ook wel.
Ik probeer wat afwisseling te zoeken in de planning van onze vakantie in juli. Ons vakantiehuisje ligt vast !! t'Voorschot is gestort dus leuke vooruitzichten ! En zoetie is er ook op uit !!!! Hij geniet als hij hoort wat voor leuke ideetjes van uitstapjes ik al gevonden heb !
Zo.....tot zover de laatste nieuwtjes.
Hopelijk gaat het iedere dag nu beter en beter......tot de volgende alweer ....
t'Heeft nie mogen zijn.....waar ik zo'n schrik voor had is dan uiteindelijk in t'laat van de dag nog gebeurd pffff
t'Is toch zaterdag vandaag, en als ik drie weken terugblik (vorige chemosessie) is het op de kop 3weken geleden dat m'n zoetie toch die 'appelflauwte' s'morgensvroeg heeft gehad, toen ik zo'n angst had, en bijna de 100 had gealameerd!
Nu is toch vorige woensdag de volgende chemosessie gestart en we hadden het voorval uitgelegd aan onze oncologe (niets om zich zorgen over te maken - gewoon de zware chemo - bij nogmaals voorval: direct op de grond gaan liggen,benen omhoog en hoofd opzij) voila.....makkelijk toch hé ! pfffff En ikke maar hopen dit nooit meer te hoeven meemaken !
Vandaag was het dan dag op dag dus 3 weken geleden ; we waren op onze hoede ! Zelfs onze dochter is speciaal hier gebleven vannacht om nog zeker bij mij te zijn moest er iets gebeuren. Vanmorgend dus met een bang hartje opgestaan en gewacht tot zoetie naar beneden kwam. Alweer een totaal ander beeld dan gister, toen het nog vrij goed ging. Vandaag alweer die pijn in z'n benen (alsof ze van elastiek zijn, dus moeilijkheden bij het behoud van evenwicht). Ik wou écht alles voor zijn vandaag en stelde hem dus vrij vroeg voor om toch maar best in de zetel te gaan liggen. Hij kon daar evengoed z'n ontbijt eten. En ja....zo gezegd zo gedaan zat/lag hij dus al vrij vroeg in de zetel vanmorgend maar in ontbijt had hij nog niet zo direct zin, dus dan maar effe afgewacht en hem lekkere thee met citroen gemaakt. Na een uurtje kreeg hij toch honger en stelde voor om terug aan de tafel te gaan zitten - hij voelde zich vrij goed, ttz....niet misselijk. Dus ik maak z'n eten, hij eet dit hélemaal op, super dus ! En begint zelfs de krant te lezen ! Ik hou hem nauwlettend in t'oog en merk raar maar waar, nieks ! oef ! Dit blijkt goed te gaan!
Na de krant wordt hij alweer vrij moe (wat normaal is) en ik help hem terug in de zetel alwaar hij de ganse dag heeft doorgebracht - ik hield hem gezelschap terwijl ik m'n huishouden deed, écht wel gezellig!
Normaal zouden we vanavond naar onze zoon gaan eten. Die hebben volgende week visite en wilden hun culinaire kunsten nog eens tonen, maar....dat bereiden ze zeer goed voor en ze wilden dus vandaag 'proevers' in huis hebben om alles te testen. Omdat gister m'n zoetie zich nog vrij goed voelde, werd er dus besloten om vanavond te gaan 'proef-eten', op voorwaarde dat papa zich vandaag ook vrij goed zou voelen.
Toen ik vanmorgend zag aankomen dat dit toch niet écht een goed idee ging zijn, heb ik dan maar onze zoon op de hoogte gebracht en toen stelde die voor om ipv dat wij naar hen dus zouden gaan, ze dan maar met al hun etenswaren naar hier zouden komen en het hier klaarmaken. Zou papa dat een goed idee vinden? Ik vroeg het hem en met z'n slaperige oogjes zegde hij me dat dit geen probleem was voor hem maar dat hij niet kon beloven dat hij zou 'proef-eten'.
Zo gezegd zo gedaan : in de late namiddag zijn ze hier dus komen kokkerellen en m'n zoetie kreeg zelfs grote honger toen al die lekkere kookgeuren de woonkamer begonnen te vullen. Wat stond er op t'menu : voorgerecht : geitekaas in bladerdeeg ; lamstkroontje met portosaus, wortels en erwtjes en zelfgemaakte amandelkroketten, en als dessert : crème brulé. Dus een top-menutje !
Toen er gevraagd werd aan tafel te komen, en ik voorstelde om zijn eten tot in de zetel te brengen, zegde hij direct dat dat niet nodig was ! Hij ging mee aan de tafel zitten en genoot zelfs van het voorgerechtje. Ondertussen werd er gebabbeld en gelachen zoals dat hoort bij gezellig tafelen......tot ik plots opmerkte dat hij raar deed. Ineens zat hij een beetje ineengedoken in z'n stoel, hoofd naar beneden, alsof hij in slaap was gevallen maar er was meer aan de hand ! Ik riep direct om te vragen : 'hey! gaat het! wat scheelt er' en toen hij mompelde ....'ik voel me misselijk...ik heb het weer' wist ik direct hoe laat het was !!!! De paniek sloeg me alweer aan men hart, maar gelukkig had ik m'n vier schatten hier bij me !!!
Onze dochter, die mee het gesprek en de raad van onze oncologe had gevolgd vorige woensdag, dirigeerde hier direct aan haar vriend, aan haar broer en aan diens vriendin wat ze moesten doen en papa werd direct met weinig moeite op de grond gelegd, hoofd op een kussen en benen omhoog !!! Onze zoon die was wel, ondanks dat hij zonder moeite de orders van z'n zus opvolgde, enigszins in paniek (net als ik de eerste keer).
Dankzij dus de allertheid van men kinderen is het allemaal 'nogal meegevallen' ...... Direct voelde zoetie zich beter worden en kreeg vrij snel terug wat kleur en toen onze viervoeter op de eerste rij aan z'n handen begon te likken moest hij er zelfs mee lachen.... Dit alles heeft toch zo'n kleine tien minuten geduurd en toen hebben de kids hun papa terug in de stoel gezet. Maar het misselijk gevoel kwam vrij snel terug en zoetie deed zelfs zelf de bewegingen om zich op de grond te leggen maar werd direct geholpen natuurlijk! écht schrikken hoor en ik kan niet beschrijven hoe m'n hart in men keel klopte. Maar alweer verdween het misselijkheidsgevoel vrij snel. Toch hebben we hem dan maar wat langer op de grond laten liggen en hebben er zelfs de bloeddrukmeter bij gehaald, maar die noteerde een normale bloeddruk (zelf ken ik er niet veel van maar m'n zoetie - ex-pompier, dus van 1ste hulp kent hij vrij veel).
Voor alle zekerheid hebben we hem dan maar terug begeleid naar de zetel - beentjes omhoog ondanks z'n tegen spartelen want .....'ik voel me terug prima' waren zijn woorden!
De kinderen zijn dan verder voor het avondeten gaan zorgen want alle vuren waren uitgedraaid door dit voorval en ik ben ondertussen bij hem blijven zitten, maar het ging zienderogen beter en beter zelfs zo goed dat hij daar in de zetel een vol bord heeft opgegeten met zowel kroketten, als pekes en erwtjes als .....!!!een goei stuk lamsvlees!!!! niet te geloven ! En dat heeft hij allemaal opgegeten ! Als ge weet dat mijn man al meer dan een jaar practisch geen vlees meer heeft aangeraakt en nu de laatste weken geniet van : zure frut, spek en nu vandaag lamsvlees!!!! wél ik heb nooit geweten dat dit me zo blij zou maken!!!! Zelfs de crème brulé heeft hij verorberd !!!!
Iedereen dus terug gerust gesteld - iedereen dus terug blij - iedereen terug tevreden !
Maar ikke......geloof me .....traantjes zijn er gevloeid en nog maar eens heb ik de warmte van men gezinnetje gevoeld. De steun van men kinderen is onbeschrijflijk !
Zoetie heeft nog bij me gezeten tot daarnet, heeft zelfs nog een tasje koffie én een tasje thee gedronken. Wél heeft hij terug een pijnstiller genomen want die gewrichtspijnen die zijn ook weer van de partij, maar gelukkig weten we die toch goed onder controle te houden dankzij de goeie medicatie die onze dokter daarvoor heeft voorgeschreven.
Zou dit nu iedere keer s'zaterdags na de chemo gaan voorvallen ???? Ik hou écht m'n hart vast !! Maar ook daar hebben de kids voor een oplossing gezorgd : beiden hebben ze alle afspraken voor die bewuste zaterdagen afgezegd en mij verzekerd (zonder dat ik het hen gevraagd heb) om op al die zaterdagen die in die situatie nog zullen volgen, allemaal hier de ganse dag bij mij gaan zijn ! Super hé ! Dat geeft me een geruststellend gevoel maar hopelijk herhaalt dit zich niet meer !!!!
Zo.....dat was dagje één van de minder goeie periode van m'n zoetie na de chemo....
Dat het maar snel maandag of dinsdag is, want uit ondervinding weten we dat het dan alweer terug de goeie weg op gaat !
Allemaal de schuld van dat grote vergif (taxotère) dat m'n zoetie eigenlijk moet beter maken !
t'Maakt me allemaal zo boos, verdrietig en machteloos.....maar er is niets aan te doen....t'is DIT of..... dat weten we maar al te goed !
Duimen jullie een beetje mee voor beter dagen ? .... thx !
En zo is dagje 1 na de chemo dag van gister alweer voorbij.
De start was niet zo goed : zoetie (en ik ook natuurlijk) heeft een practisch slapeloze nacht gekend de voorbije nacht. Hoe dat komt weten we niet maar alles wees er op dat dit ook alweer aan die vieze chemo liegt! Om half 4 3 vannacht zijn we dan maar wat beneden gaan zitten.... Zelfs een slaappilletje hielp niet. Zoetie had een enorm aktief gevoel zodat hij niet in slaap geraakte. Ook de jeuk die hij telkens heeft door de bloedverdunner-spuitjes speelden hem serieus parten maar daar had onze dokter vorige keer een pilletje voor voorgeschreven en dankzij dat pilletje is de jeuk afgenomen en de rust weergekeerd..... Resultaat : dan toch nog 2 uurtjes geslapen....
Vandaag zag hij er dus vrij moe uit wat heel normaal is natuurlijk, maar ondanks dat heeft hij zich toch héél nuttig bezig gehouden vandaag maar vanavond was zijn 'pijpje uit' en viel hij telkens in slaap op de zetel met onze trouwe viervoeter aan z'n zijde.... tja hij heeft serieus wat slaap in te halen.... en ik ook eigenlijk.
Dus al bij al een vermoeiend maar probleemloos dagje ; hopelijk morgen ook zo....
Ik blijf in ieder geval in de buurt en wijk niet van z'n zijde ; ik heb hier genoeg om handen en morgen krijg ik s'middags bezoek van m'n broer. Die komt gezellig brunchen en onze dochter helpen met het 'leegmaken' van haar vaste computer. Zij start binnen enkele dagen aan haar bijscholing en daarvoor heeft ze een goedwerkende vaste computer voor nodig om thuis haar huiswerk te kunnen maken en aan die taak wil ze beginnen met een proper lei bij deze dus een 'lege' computer en daar mijn broer werkzaam is in de computerwereld is het natuurlijk makkelijk om hem te contacteren daarvoor. Gelukkig heeft hij morgen een snipperdagje vakantie genomen, vandaar dat hij kan langskomen en ik verwen hem dan graag met een lekkere brunch, als dank voor t'helpen van onze dochter. Want als je dit allemaal door een firma moet laten gebeuren dan heb je al vlug een gat in je portmonee. Dochter had geïnformeerd en t'zijn écht schandalige woekerprijzen dat ze daar durven voor te vragen!
En wat het weekend gaat brengen....dat is één ??. Hopelijk probleemloos en dan zal ik al heel blij zijn!
Afwachten ! Ik probeer het hier op tijd te komen bij schrijven.
Nu bedjestijd......oogjes vallen toe .... slaapwel
Morgen is het alweer zover ..... m'n zoetie's chemo-dagje....
Dat wil zeggen dat we alweer drie weken ouder zijn.... héél normaal.
M'n zoetie is er alweer klaar voor en wij ook voor hem (alhoewel ik alweer angst koester voor de komende 7 dagen.....) Hij kijkt er naar uit om onze oncologe te zien morgen, want het is nu drie weken geleden dat hij het goede nieuws van haar, via de telefoon mocht aanhoren, dus het weerzien zal leuk zijn. Al lachend zegde hij toen, na dat leuke telefoontje, dat hij met haar bij het weerzien (morgen dus) 'high five' wil doen en vandaag vroeg ik hem of hij dat niet ging vergeten en hij aarzelde met de woorden 'stel je voor dat zij dat niet kent...' schattig hé
En ook al waren de resultaten goed vorige keer, toch is er steeds die blijvende angst iedere drie weken van 'mag/kan het morgen doorgaan' want dat alleen beslist de goed heid van zijn bloedwaarden. Toen hij vanmiddag zegde dat precies een lopende neus had, sloeg de angst me al om men hart want dat zou wel eens kunnen betekenen dat de witte bloedlichaampjes te laag zijn, wat wijst op een verminderd afweersysteem en wat dan wil zeggen dat er geen chemo mag/kan gegeven worden.
Maar we moeten positief blijven, dus.....t'zal wel lukken morgen !
Onze goeie vriendin-verpleegster, die gaan we zeker missen morgen. Zij revalideert thuis nog van een kleine-niet-erge ingreep en nadien is de vraag of ze zal mogen terugkomen naar het dagziekenhuis waar wij ze hebben leren kennen, want het zit er in dat ze zal overgeplaatst worden naar een ander ziekenhuis van diezelfde orde. We hopen natuurlijk dat ze mag blijven! Maar ook al is dat niet : de vriendschap die er gegroeid is tussen haar en ons gezin is zo mooi dat we er privé evenveel mogelijkheid bestaat om mekaar te ontmoeten. Maar toch was het leuk als we wisten dat zij daar in het daghospitaal iedere keer aanwezig was toen wij moesten gaan, dus DAAR gaan we haar in ieder geval missen ! Daarstraks stuurde ze al een smsje om ons succes toe te wensen morgen ! lief hé !
En zo staan er ons alweer enkele spannende dagen te wachten. Ik hoop dat hij het evengoed, of liever nog beter gaat doen dan de voorbije drie weken want buiten die kleine verschietachtige bloeddrukdaling én de voor hem zo pijnlijke onbekende keelpijn, hebben we een zeer goeie periode achter de rug.
De komende maand februari én maart staan er hier verschillende verjaardagen op de kalender (waaronder ook m'n zoetie zelf) en door iedereen van ons gezin is er al druk uitgerekend of die dagen goed uitkomen met papa zijn 'goeie periode' en we hebben geluk ! Dus......er gaat wat afgefeest worden
De komende dagen ga ik dus niets plannen en gewoon afwachten hoe m'n zoetie zich voelt. Dat is het beste en het veiligste en ik heb hier genoeg om handen om me hier bezig te houden.
Wat een weer(tje)! pfffff !!!!! k'Ben het écht wel beu en wil dat het écht gaat winteren !!!!! Ook al weet ik dat menigeen nu in discussie met mij wil gaan en deze mening niet wil delen, maar voor mijn part mag het berekoud worden ! k'Ben die regen en al die nattigheid, stormen, onweders zo beu als koude pap!!! (da's beleefd gezegd want ik hou me dan ook beleefd in) De bomen beginnen verdorie gaan te botten, mijn hortensia's krijgen reeds nieuwe scheuten, de vogels zingen s'morgens ! abnormaal toch !!
K'Heb écht wel te doen met de mensen die door dit kl***weer (sorry) nu in de miserie zitten omdat ze nog steeds puin aan t'ruimen zijn door het voorbij noodweer ! Verschrikkelijk moet dat zijn als je zoiets overkomt!
En nu...nog meer dan anders....door het dagen lang zoeken naar een geschikte vakantiebestemming, besef ik nog maar eens eens te meer dat ik écht wel in t'verkeerde land geboren ben !
Maja.....wat doe ik er aan ??? nieks dus ! .....en genoeg gezaagd, want er zijn heus wel belangrijker dingen in t'leven dan het weer !
Hier in huis is alles 'vrij goed' ; m'n zoetie heeft vanmorgend zelfs geholpen met de hout voorraad aan te vullen. k'Heb em wel goed in t'oog gehouden en af en toe zelfs tot remmen gebracht want......als hij begint, en hij voelt zich goed...kent hij geen grenzen en vaak genoeg hebben we nadien al met de 'gebakken peren' gezeten, en dat wil ik ten allen tijde vermijden !
Hij doet het dus nog steeds goed en ik ben zeer trots op hem. Hij slaapt goed, eet goed, fiets al een vol kwartier op de home trainer en staat zo te zien ook veel stabieler op z'n voetjes. Alles gaat dus prima eigenlijk. Raar dat ik dit hier, ondanks de omstandigheden kan schrijven maar het is zo en we hopen dat het er alleen nog maar op kan verbeteren !
Deze week woensdag komt er alweer een chemo-dagje aan.... dat is minder natuurlijk, maar door de vrij goeie resultaten vorige keer gaat hij er alweer met veel moed tegenaan.....de zoveelste...... Hopelijk gaan we nu toch voor eventjes einde van de kuren, maar daar beslist onze oncologe over.
Buiten de steeds terugkomende huishoudelijke taken van was,plas, strijk, boodschappen, kook, kuis heb ik het 'druk' met opzoeken dus van geschikte vakantiewoning. Geen simpele opdracht als je ziet aan welke eisen dit allemaal moet voldoen : geschikte periode, aantal personen, aantal slaapkamers, toelating van twee viervoeters, twee badkamers, alleenbewoonbaar en alleenstaand..... niet makkelijk dus ! Vorige week dachten we 'het' gevonden te hebben maar nu blijkt er toch een probleem te zijn met de juiste dag van aankomst, zodat ik met volle moed terug ben beginnen zoeken. Op dat punt ben ik een doorzetter en geef ik het niet makkelijk op. Ik zal vinden wat ik zoek (alé dat hoop ik toch!)
En zo start er dus morgen alweer een nieuwe week en als ik de kalender bekijk.....alweer een vrij drukke dus die gaat dan ook alweer veel te snel voorbij zijn.
Woensdag is de belangrijkste dag, en als die goed verloopt kan de rest van de week niet meer stuk.
Slaapwel en voor de werkende onder ons : fijne werkweek.
Meer dan het drukke leventje dat me bezig houdt is er niet, maar eigenlijk mag dat geen excuus zijn, maar toch is het zo in mijn geval; en daar ik overdag haast nooit op men laptop kom en soms s'avonds kei moe ben en denk 'och k'zal het morgen wel bijschrijven' en die 'morgen' alweer veel te moe ben tja......zo wordt het bijschrijven alsmaar verschoven en dat zou niet mogen natuurlijk.
Genoeg excuses gezocht....
Hier ben ik dan !
De voorbije dagen waren, ondanks overvol, wel kei tof, zéker wat men zoetie betreft, en daar gaat het hier allemaal wel om!
Hij stelt het ongelooflijk goed de laatste anderhalve week ! 'ligt het aan de citroenen' vraag ik me dan af, want hij drinkt liters thee met verse citroen en honing. Dat zal wel niet, en eigenlijk geeft het niet waaraan het ligt, t'feit is dat het zo is en dat is het allerbelangrijkste!
Iedere morgend zit hij terug op de hometrainer en vandaag heeft hij maar liefst een gans kwartier aan één stuk doorgefietst ! Hij begint al zelfs te voelen dat de ingevallen spieren door geen of onvoldoende beweging, terug vastere vorm beginnen te krijgen ! Dat zou pas leuk zijn !
Zijn eetgewoonten zijn, mijns inziens, ook fel in de positieve zin veranderd ! Onze zoon had eergister, ondanks dat m'n zoetie gezegd had dat hij niets van de beenhouwer wilde, toch zure frut mee gebracht en omdat die 250gr zo goed afsmaakte heeft onze zoon vandaag terug meegebracht ! Ook in de week heeft hij pasta met americain natur gegeten. Iets wat ik meestal maak voor mezelf zo maak, omdat daar minder vet in zit dan in gehakt en zoetie heeft mee americain natuur gegeten ! Ik geloofde men ogen niet !
Ook de patékes en worstenbroden die geregeld terug worden aangekocht eet hij met veel zin op, ondanks dat hij er niet veel van proeft is hij toch zo flink om ervoor te zorgen dat hij de nodige callorieën binnen doet. Wat ben ik toch fier op hem !
Wij zijn tevreden en hopen dat het zo nog lang mag/kan doorgaan !
Vandaag ben ik, zoals gepland, met dochter naar vakantie salon geweest. t'Was kei leuk (is het eigenlijk altijd als ik met onze dochter op stap ga) en we hebben leuke interessante prospektjes mee genomen.......om verder te mogen blijven dromen ...... Ondanks de toch wel grote drukte van de mensenmassa, is het toch heel gezellig geworden, dus zéker voor herhaling vatbaar volgend jaar !
Voila....meer nieuwtjes heb ik niet maar ben toch wel fier op dat 'beetje' goeie nieuws dat ik hier te vertellen had.
Of het me gelukt is om een 'rustiger' weekendje te hebben ? ...... wel eerlijk gezegd wel ja.... Nog niet optimaal zero-nieks-doen maar toch al twee namiddagen me rustig kunnen bezighouden met ontspannende dingen in t'bijzijn van m'n zoetie, dus.....half op goeie weg
Maar zoals alle mooie liedjes duurt dit ook niet langer dan twee namiddagen want vandaag was het alweer 'alle hens aan dek!' .... verse soep gemaakt, wasje's' weggewerkt dus dwz : én drogen én strijken, boodschappen gedaan, etc etc etc.......gewoon ALLES wat een normaal huishouden inhoudt..... véél dus !
Maar toch vanavond voor een beetje 'ontspanning' kunnen zorgen door eindelijk, het alsmaar uitgestelde ziekenbezoekje aan m'n ventje z'n lievelingsverpleegster, te kunnen laten doorgaan. Zij had begin januari een kleine ingreep moeten ondergaan en zoals zij ten allen tijde voor ons klaar staat, wou ik er nu eens voor haar zijn. En daar zij ook een zeer goeie vriendin is van mijn goeie vriendin, zijn we er met z'n twee vanavond naar toe geweest en t'waren een paar leuke 'bij-babbel-uurtjes' en ze was ook zeer blij met het boeketje rozen. We duimen zeer hard dat ze, na haar herstelperiode, terug voor m'n ventje kan/mag zorgen, want t'hangt in de lucht dat ze zal worden verplaatst naar ander ziekenhuis van zelfde orde en dat willen wij helemaal niet !!! (en zij trouwens ook niet!), maja.......tegen die beslissingen van hogerhand staan wij natuurlijk machteloos.
Met m'n ventje gaat het alle dagen beter en beter, ttz : zijn keelpijn is volledig verdwenen en de laatste antibioticapillen worden ingenomen. Voor het overige lukt het allemaal wel.....met uiteraard de steeds blijvende nevenwerkingen waarvan één er altijd bovenuit komt en dat is de niet-werkende-smaakapapillen. Een vervelend iets, maar ondanks dat probleem vind ik persoonlijk dat hij wel goed z'n best doet om goed te eten en dat doet me deugd want geloof me........ik doe er écht ALLES aan om dit zo goed mogelijk te laten lukken, en dat is met momenten écht niet makkelijk. Zo zegde hij daarnet, bij t'kijken naar reklame op tv over pasta, dat hij dat morgen nog eens wil eten, dat hij daar zin in heeft, dus bij deze is de menukeuze voor morgen al half gemaakt!
Voor de rest ben ik in m'n weinige vrije momenten continu bezig met het zoeken naar een geschikte vakantie bestemming. Er zijn al een paar schitterende ideetjes uit voort gekomen, maar om de uiteindelijke beslissing te nemen wacht ik nog tot na donderdag. Want dankzij onze dochter ben ik te weten gekomen dat het vakantiesalon start in Antwerp Expo en dat komt voor ons hier nét goed uit. Dus bij deze ga ik met haar donderdag daar naartoe, goed wetende naar wat onze voorkeur gaat ! k'Ben benieuwd !
En zo....dat was het dan alweer : de voorbije dagen in een notendop(je) ;-)
De laatste dag van de week....sorry voor het niet (kunnen) bij schrijven maar, daar ik dit meestal s'avonds laat toe, is het er door beetje vermoeidheid deze week nog niet eerder van gekomen.
Maar t'gaat hier alweer terug de beter weg op .....Godzijdank !!!!
M'n zoetie heeft op 'latere' leeftijd voor de allereerste keer ervaren hoe pijnlijk en vervelend keelpijn wel kan zijn ...... écht ziekjes was hij ervan ocharme !! Maar.....het ergste is voorbij ! Dagen van pijn bij t'slikken....pijn bij t'drinken (dus liters warme thee met citroen en honing) en pijn bij het eten (en dat vond ik nog het ergste) want niet eten = ook niet in gewicht bijkomen ; en dan voel ik me zo gefaald !!! Ik die dan alle dagen zo m'n best doe om calorierijke dingen in overvloed klaar te maken, te kopen en hem voor te schotelen en dan zijn er zo van die dagen dat hij het allemaal héél smakelijk verorberd tot dan die ellende weer toe slaat en al de beetje's grammen of soms kilo's die er dan met veel moeite en hard werken zijn aangeraakt en vliegensvlug dan ook alweer terug af gaan....... zoals dus deze week en dat maak me ongelukkig !
Maja.....wat kan ik er aan doen ???? niets ! Vandaag alweer verse calorierijke chocoladepudding gemaakt en het begint hem terug te smaken want hij heeft er zelfs 2 in ene keer naar binnengewerkt ! En dat maakt me dan alweer terug happy !
Uiteraard moet hij z'n antibiotica kuur verder zetten tot alle pillen opgenomen zijn, maar vandaag was al wel een vrij betere dag. Zijn humor komt langzaam terug en dat is een goed teken !
Nu maar te hopen dat er de komende dagen alweer nieks anders achter t'hoekje staat te wachten want pfffff ik word er gek van !
Maar zo mag ik niet praten natuurlijk....ook niet denken ....
Dus...positief blijven ....; de beter dagen komen er aan !!
En ook met onze viervoeter is alles ok; ttz: gisteravond heeft onze dochter gebeld met de dierenarts voor de resultaten van het bloedonderzoek en alles is ok. Dus volgens dokter wijst alles op een nog steeds niet genezen luchtpijp ontsteking en dat zou nog enkele dagen kunnen aanhouden. Vanavond heeft ze haar laatste pilletje gekregen voor het niet-braken dus vanaf morgennacht wordt het alweer spannend maar ik mag niet panikeren heeft de dierenarts gezegd, dus gaan we proberen om dat niet te doen !
En wat staat er op t'programma voor t'weekend ? ........ Wel wat mij betreft : niets anders dan het eens wat rustiger aan mogen/proberen te doen !!!!! Ga ik er dit weekend eens in slagen ???????
Alsof het hier écht niet ten volle lang mag goed gaan pffff.
Vanmorgend staat zoetie op met.....keelpijn ; eigenlijk niets op zich en ik duik direct in de farmacie-lade en geef hem de nodige verzorging (iets om in de keel te spuiten dat de bacterien doodt en een stevig zuigtabletje) hopende op snelle beterschap.
Nu is dit in twee en een half jaar tijd, de allereerste keer dat we dit meemaken ! En niemand onder de gezinsleden is verkouden of heeft keelpijn dus......vingerwijzing kan er gelukkig niet gemaakt worden.
Ik die dacht....dat gaat wel over, zoals het bij mij gewoonlijk wel gaat en tja...uiteindelijk wat kan je doen aan keelpijn ??? niet veel MAAR .....tegen vanavond kon hij bijna niet meer praten en heel moeilijk slikken dus tja....paniek ten volle en rond half 7 a 7 toch maar de huisdokter proberen te bereiken met vraag of die morgenvroeg kan langskomen. Maar....als er iets tegenzit zit het ook wel goed tegen want huisdokter niet te bereiken !!!! Dus dat beloofd voor morgen : morgenvroeg direct om half 9 bellen en tja.....wanneer zal ze dan langskomen ???? altijd groot vraagteken en ondertussen voelt men zoetie zen keel slechter en slechter.
pfffff ik haat dit écht..... Waarom kan het nu eens niet voor langere tijd wat goed gaan ????
Koorts maakt hij gelukkig niet maar misérabel voelt hij zich des te meer ! Hopelijk kan hij vannacht wat slapen.
Wat hier ook onder lijdt is natuurlijk z'n eetlust ! Vanavond al m'n lekker voorbereid eten kunnen verpakken om in de koelkast op te bergen tot hopelijk morgen ! écht niet leuk !!!
En alsof dat nog niet genoeg is is ook onze viervoeter 'terug' ziek ! ttz : vorige week enkele nachten moeten braken en na bezoek dierenarts en antibiotica kuur dachten we dat ze genezen was maar na twee dagen braakloos begon die miserie sinds eergister terug. Dus ik maakte me ongerust en na een onrustige nacht ben ik vandaag met dochter (t'is haar hond) terug naar dierenarts gegaan. Ze is helemaal nagekeken en alles wijst nog steeds op die keel-luchtpijp-ontsteking dus terug medicatie maar voor alle zekerheid heeft hij toch twee tubes bloed getrokken en daarvan gaan we donderdagavond de uitslag weten.
Ik haat dit zo !!!! Alsof ik vorige week nog niet genoeg bang-afwachtende momenten heb gekend !
M'n leuke plannen om morgenvroeg met vriendin naar de markt te gaan heb ik maar afgeblazen ; uiteraard heeft die daar ten volle begrip voor en ik vind het maar heel normaal dat ik wijselijk hier thuis blijf, ook al zegt zoetie 'doe maar ....je hoeft naar mij niet te zien' ..... ik weet wel beter !!!
Enfin.....wat zit ik hier te zagen ! pffff niks a te doen !
Duimen jullie aub een beetje mee voor vooral beterschap keel zoetie (en ook beetje voor onze viervoeter)
't weekend zit er alweer op....althans voor de werkenden onder ons.
Ikzelf heb een 'waakzaam' rustig weekend achter de rug, alhoewel het hier gister wel eventjes spannend was voor mij...Voor m'n zoetie was het gister de 3de dag na de chemo en als we terugblikken op voorgaande chemo's weten we dat die 3de dag soms héél erg in mineur kan zijn.... zo ook dus gister
Dit heeft niets te maken met het zeer goede nieuws dat we donderdag vernomen hebben, integendeel ; dit heeft gewoon te maken met .....de chemo! Gewoon die verschrikkelijke nevenwerkingen van die uitermate zware en vieze chemo ! Iets waar niets aan te doen is .... iets wat niet te voorspellen is.... alhoewel het niet de eerste keer is.
Wat is er gebeurd : wel gistermorgend staat men zoet op na een vrij onrustige nacht (pijn aan botten en gewrichten) en ikke dus beetje boos dat hij me niet gewekt heeft om een pijnstiller te gaan halen, maja....gedane zaken nemen geen keer en nu het toch morgend was was dan ook eerste werk : pijnstiller nemen! Na die pijnstiller zag ik ook wel dat het hem niet zo best verging maja....dat is niet de eerste keer, dus ik blijf op men hoede en blijf in z'n buurt en ondertussen doe ik m'n huishoudelijke werkjes. Na een tijdje (zo'n half uurtje denk ik) zag ik dat hij goed aan het eten was (z'n morgendpapje), dus....niets a de hand, alhoewel hij toch maar bleekjes zag, dus...ik blijf maar in de buurt en op een gegeven moment ga ik terug bij hem aan de tafel zitten en plots zegt hij me dat hij zich echt niet goed voelt...misselijk....mottig..... en dan kwamen de woorden : 'ik ga van mezelf draaien!'.... Man man man! ikke in paniek!!! Hij legt z'n hoofd op tafel...ik hoor z'n ademhaling versnellen ...vertragen.... pffff doodsangsten breken me uit en ik neem 'héél rustig!!' zijn gsm en houd me klaar om 112 te drukken.....écht ik meende het want wist niet wat te doen want was vast van overtuiging dat hij van de wereld weg was. Nét enkele seconde voor ik het nummer van de hulpdiensten wou drukken hoor ik hem terug 'tot leven komen' en ik vraag hem 'is het goed dat ik de ambulance bel' waarop hij direct zegt 'nee! dat is helemaal niet nodig! het gaat wel weer! Dus ik verwijder nummer en houd hem in t'oog en wonder boven wonder......hij 'komt écht tot leven' pffffff Zo wit heb ik hem nog nooit gezien ! Zo bleek, weggetrokken pffffff ik was er maar niet gerust in ! En toen vroeg hij me om 'het emmertje' te gaan halen..... en tja toen wist ik genoeg ... Erg he pffffff.......maar gelukkig enkele minuten nadien herleefde hij ! Z'n normale huidskleur was er terug en hij kon er zelfs nog humoristisch over doen ! ongelooflijk !
Wat is er nu gebeurd : volgens hem heeft hij zo'n bloeddruk-terugval gehad (zo ongeveer als hij in januari twee jaar geleden heeft gehad toen hij is gevallen met nieuwjaarsdag). Het voelde net hetzelfde aan zegde hij en daarom is hij wijselijk op zijn stoel blijven zitten.
Op zich is zo'n bloedddrukval niet zo ernstig, want na enkele minuten herstelt zich dat wel, maar patient mag dan in ieder geval niet rechtstaan plus.....nu wist hij perfect hoe dat aanvoelt en twee jaar geleden wist hij da niet, dus gelukkig is hij zo slim om dan goed naar zijn lichaam te luisteren.
Maar ik.....ik ken daar niets van en geloof me : DIT was alweer effe serieus schrikken !!!
Gelukkig waren die minuten (die voor mij veel langer duurden) voorbij en keerde alles terug naar 'normaal' maar mijn plannen om een uitgebreid menu voor s'avonds te bereiden die werden al gauw opgeborgen want noch hij noch ik had daar zin in ! Dus wat is ons dagje geworden : zoetie in de zetel met mij in de buurt als top-verpleegster : theetje met citroen maken, medicatie toedienen, hem met dekentje toedekken, tv voor hem opzetten, koffietje maken, s'middags toastje bereiden met smeerkaas (in de hoop dat het erin blijft) maar zo te zien smaakte dat hem wel dus....na enkele uren zag het er alweer veel beter uit, maar niettegenstaande dat is hij toch maar rustig in de zetel gebleven en ik dicht aan z'n zijde. Zo ook vandaag : hij heeft wél veel beter geslapen vannacht vertelde hij en tot hiertoe kan hij de pijnen van de gewrichten onder controle houden wat wil zeggen : hij voelt ze wel maar t'is draaglijk!
Gister dus veel te weinig gegeten maar vandaag toch goed alles ingehaald dus hopelijk niet al te veel gewichtsverlies ...
En zo zijn we morgen maandag.....dag 5 na de chemo.....op naar betere dagen....(laat ons hopen!)
Gister was het alweer voor mijn zoetie 'chemo-dagje' wat wil zeggen dat hij rond tien uur in t'ziekenhuis moest zijn - wachten voor de bloedafname - wachten tot de goedkeuring ervan om met de chemo kuur te starten en dan na drie uurtjes alweer huiswaarts te keren.Alles bij mekaar heeft het tot half 4 deze keer geduurd omdat het verschrikkelijk druk was - niet leuk om zien in die wachtzaal
We wisten dat bij de bloedafname ook alweer een tumormerker controle zou gedaan worden. De uitslag daarvan weten we altijd maar de dag nadien, vandaag dus.
Ik kan je verzekeren dat de termijn tussen gister en vanmiddag onmenselijk vreselijk zenuwslopend waren !!!!! Ik leer dit écht niet !!!!
M'n zoetie mocht pas na de middag vanaf een uur of 2 bellen naar onze oncologe (daar ze daarvoor, wegens de inmense drukte, niet bereikbaar zou zijn) pas bellen. En dan is het nog afwachten of we ze aan de telefoon krijgen en geloof me : dat lukt haast nooit van de eerste keer !!!! Dus ook vandaag niet.
Pas tegen half 3 (toch nog vrij snel dus) had hij haar te pakken ........ en wat er toen volgde waren onbeschrijfelijke momenten van ....herademing-ontlading-geruststelling-vreugdetraantjes-en gelukkig zijn!!!!! WANT de uitslag was super goed : zijn tumormerker waarde is gezakt van 32 naar 10 en dit in een dikke anderhalve maand tijd ! Ze was ontzettend tevreden en uiteraard wij ook !!!!
Direct is er hier overgegaan tot het ontstoppen van een fles(je) champagne !!!! Dit moest toch eventjes gevierd worden !!!! Direct ben ik ook gestart met het versturen van smsjes naar diegene die het verdienden om het te weten en daarbij als eerste onze zoon natuurlijk die hier de ganse voormiddag mee had gezeten om papa moed in te praten en onze zinnen wat te verzetten en dan ocharme moest gaan werken ; ik vond het zo erg wetende dat die eerste momenten op zijn werk, zo zonder nieuws van het thuisfront, voor hem verschrikkelijk moeten geweest zijn. Onze dochter die was bij ons toen haar papa met de dokter belde en heeft hier mee geklonken op t'goeie nieuws !
Gevoel van opluchting was en is onbeschrijfelijk !!!!
Nooit heb ik gedacht dat ik ooit met zulk nieuws zo tevreden zou kunnen zijn !
Gister en de dag daarvoor werden hier héél voorzichtig en héél stilletjes door onze zoon plannen gesmeed om er ook dit jaar, zoals het voorbijgaande jaar, er weer met z'n allen een weekje op uit te trekken maar toen men zoetie die plannen hoorde stelde hij toch maar voor om met die plannen toch nog wat te wachten...... Stiekem was ik toch al via internet op zoek gegaan naar eventuele leuke bestemmingen......maar ook in m'n achterhoofd een beetje angst dat het niet zou kunnen doorgaan....Heel eventjes proefde ik alweer t'ontzettend fijne gevoel van 'iets te kunnen plannen....terug iets hebben om naar uit te kijken'.......zaaaaalig ! Maar nuchter als ik ook ben verstopte ik die leuke gevoelens toch ook voorzichtig weg tot........vandaag.
En gelukkig - Godzijdank!!!!!!! mag ik deze gevoelens nu van de daken schreeuwen en mag ik nu wél van m'n zoetie uitkijken naar een leuke bestemming !!!!! ZAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAALIG is dat !!!!!!!
UIteraard weten we dat deze behandeling 'nog' niet stopgezet kan worden maar dat vinden we nu écht niet zo erg. We weten wat ons te wachten staat ; we zijn gewapend met pijnstillers en andere middelen om de moeilijke dagen te overbruggen, nét op dezelfde manier dat we dit nu de laatste drie weken gedaan hebben. En het goeie nieuws van vandaag geeft daar voor m'n zoetie nu een extra boost voor om er extra met volle moed tegen aan te gaan en in ons achterhoofd blijven we stilletjes hopen op een nakende 'rustpauze'.
Wees nu eerlijk .......veel vragen we toch niet hé ????!!!
Rest me nu alleen nog 'al' mijn superlieve vrienden duimertjes duizenden keren te danken !!!!!!!!!!!
Wat ben ik blij hier een uitlaatklepje voor jullie te mogen zijn - dankje xxx
Zijn jullie nu ook een beetje blij met ons ? Ja hé.....dan nodig ik jullie uit om te delen in ons beetje geluk waar we zo dankbaar voor zijn !!!!
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
