Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
17-09-2011
hoe moet dit verder ?
Vrijdag 16.09.2011 Sorry dagboek dat ik er gister niet kon zijn. t'Verdict deed véél te veel pijn ! Gans ons gezinnetje moet dit verwerken, maar hoe?? Hoe moet je zoiets vatten ?? Hoe moet je zoiets een plaats geven in je leven ?? Hoe ??? Wie kan me antwoorden op deze vraag?? Vol spanning zaten we hier thuis te wachten tot het tijd was om door te rijden - om 15.00 uur moesten we bij de specialiste zijn. Daar uiteindelijk op tijd aangekomen moesten we nog practisch een uur in de wachtzaal zitten......vreselijk. We waren met z'n allen, zelfs de lieve vriending van onze zoon heeft ons gesteund door mee te gaan. Dan was het zover....allen werden we begeleid tot haar bureel. En toen kwamen haar woorden : 't'spijt me zo....ik heb niet zo'n goed nieuws voor jullie...' écht....dan voel je de grond zo onder je voeten wegzakken. Echt opgeven doet ze mijn man niet maar of hij genezen kan......dat kan niemand op deze moment zeggen. Er zijn uitzaaiingen gevonden naar het buikvlies toe.....vreselijk! Als je mijn man ziet.....hij bruist van gezondheid - hij voelt niets - hij eet alles met smaak en dan dit te horen krijgen .......!!! Na de lieve dokteres haar vriendelijke verdere uitleg over hoe en wat er ons nu te gebeuren staat zijn we naar buiten gegaan. Ik met mijn dochter en schoondochter eerst - mijn man en onze zoon bleven nog even wachten op verdere papieren en op datum eerste afspraak ziekenhuis - alwaar ze zo'n apparaatje gaan plaatsen om de chemo te kunnen krijgen. t'Plaatsen van dit apparaatje gaat nu aanstaande woensdag gebeuren. Allemaal chinees voor ons - allemaal nog steeds een zeer boze nachtmerrie alwaar we à la minute willen uit ontwaken - wij allemaal hier ! Maar dat gebeurd niet ! waarom toch niet ???!!! Buiten op straat zijn we, nadat manlief en zoon ook beneden waren nog maar eens huilend in mekaar's armen gevallen. Toen zijn we naar huis gereden.....koffie gemaakt.....en proberen te verwerken maar het lukt ons niet.....écht niet ! Toen heb ik zijn zus gebeld - die woont hier vlakbij en is dan ook vrij direct gekomen - weer tranen... Mijn zoon heeft de moed gehad om de rest van de familie in te lichten....mijn zus-mijn broer-collega's van t'werk - vrienden..... allemaal ongeloof ... Mijn man belooft er voor te gaan ! Hier houden we ons aan vast ! Hij belooft ons om die sessie van 3 chemo periodes (zijnde negen weken) te doorstaan - allemaal hopende dat de chemo zijn werk zal doen en dat er toch nog hoop is op een beetje genezing... Hopen - hopen en nog eens hopen ...dat is het énigste wat we momenteel kunnen doen. Toen iedereen terug weg was - schoonzus naar huis en kids naar hun bedje heb ik nog even met mijn man proberen tv te kijken, dicht bij hem - in zijn armen - af en toe wenend, troostend.... proberen wat afleiding te zoeken op het grote scherm - niet makkelijk. Dan zo iets over middernacht hebben we beiden een slaappilletje genomen - dit hebben we geen van beiden in die bijna 34 jaar huwelijk nog nooit moeten doen - en toen zijn we gaan slapen. .....
Vanmorgend om tien voor zes zaten we beiden terug beneden... Heb koffie gemaakt en heb tv opgezet en heb me onder een dekentje naast mijn man gevleid - in de hoop toch nog een beetje te kunnen slapen - maar neen.....dit is me niet gelukt. Zo tegen acht uur kwamen ons kids één voor één te voor schijn en begon stilletjes ook de dag wakker te worden. Raar maar plots zat ik gewoon voor me uit te staren en voelde ik een vrij hevige drang naar 'hoop' - ik kan dit moeilijk verwoorden maar ik probeer te hopen dat die negen weken die er aan staan te komen hoopvol maar ook zéér beangstigend toe te kijken - hoopvol in de zin van hopelijk toch een beetje resultaat qua chemo (dus vele dode kankerbeestjes!) en beangstigend omdat we hier over chemo niets weten maar wel van horen zeggen : ziek,misselijk,overgeven, etc etc - man daar ben ik toch zo bang voor ! Maar hier moeten we door, er is niets aan te doen.....dus aub God.....laat dit zijn nut hebben ??!!! please please please !
t'is hier nu zaterdagmorgend bijna half 1 en ik ga terug een slaappilletje nemen en men bedje opzoeken. Maar eerst wil ik aan iedereen (wat ik écht niet verwachtte) die hier reeds op zo'n korte tijd reeds gereageerd heeft op mijn vreselijk verhaal, héél oprecht danken. Ik weet alleen nniet hoe ik dat iets persoonlijker kan doen, vandaar dat ik het hier maar neerschrijf. Dankjewel lieve mensen om te reageren en voor de moedgevende woorden !
10.09 t.e.m. 14.09...samenvatting v deze dagen....
Zaterdag 10.09.2011 s'Morgens is iedereen hier al vroeg wakker. Er wordt koffie gemaakt en rond de tafel gezeten. Er wordt gehuild en geknuffeld en getroost Vragen worden gesteld - diagnoses worden herhaald - voorgaande weken worden met veel ongeloof afgetast Tegen s'middags is iedereen gedoucht - en wordt er met z'n alleen toch maar een kleinigheidje gegeten. Nadien afgeruimd en mijn zoet wordt aangemoedigd om zich een beetje in de zetel te nestelen en zijn zinnen wat te verzetten door het kijken van tv. Bepaalde afspraken die gemaakt werden voor dat deze 'hel' hier los is gebarsten moeten dan vandaag toch maar worden nageleefd. Kids proberen hun 'ding' te doen en ikzelf had met m'n zus afgesproken om naar meubeltjes te gaan kijken - eerst wou ik dit afbellen maar ook zij heeft me een beetje nodig in 'haar moeilijke periode v echtscheiding' die nu ook nét valt. Ik ga dus met haar mee maar na een half uur beklaag ik me dit al want het is toch moeilijker dan ik had verwacht. Ik zie daar 'oudere' koppels voor me lopen - hand in hand - zoals ik ook steeds met mijn geliefde winkelen gaat - en de gedachten spoken door mijn hoofd dat dit misschien voor mij niet meer is weg gelegd.... ik wil naar huis ! Naar mijn zoet ! Om kwart over vijf kom ik thuis en hij staat, alsof er nieks a de hand is, aan de kookpot.... ongeloof ! De sfeer aan de avond tafel is iets gezelliger.....maar de avond valt.... Het tv kijken lukt ook nog een beetje Maar dan komt er weer een nacht....weer een slapeloze nacht...
Zondag 11.09.2011
toch allemaal 'iets' beter geslapen..... Maar één onderwerp aan tafel herhaaldelijk terug wenen - knuffelen - mekaar troosten... Er worden plannen gemaakt om morgen (maandag) afspraak te maken met de huisarts want die moet ons meer duidelijkheid gaan geven hieromtrent - want wij worden hier allemaal een beetje gek v angst !
Maandag 12.09.2011
s'Morgens afspraak met huisarts gemaakt - om 13.10uur mogen we komen. Ondertussen houden we ons met zen twee een beetje bezig met : - uitleg over ziekenkas - uitleg over verzekering - uilteg over betalingen die er zullen moeten gebeuren via laptop - nakijken van brandkoffer - verzamelen van documenten om toch eens tot bij een notaris te gaan voor eventueel toch bepaalde maatregelen te treffen die, eigenlijk al eerder zouden moeten getroffen zijn.
Rond half twaalf ga ik nog snel tot bij de Ziekenkas Dan vlug hapje eten En dan naar de dokter - spannend !
Nog wachten in de wachtzaal tot kwart voor twee !
Dan ongelooflijk goede uitleg gekregen over wat er ons waarschijnlijk allemaal te wachten staat en wat er nu eigenlijk aan de gang is bij mijn zoetje.
Als ik haar de vraag stel 'mogen we er dan van uit gaan dat we er misschien toch op tijd bij zijn' en zij geeft me hierop toch een vrij bevestigend antwoord - dan pas begint er bij ons twee een klein beetje 'opluchting' te voelen, ondanks al wat er zal moeten gebeuren.
Dus aan deze strohalm proberen we ons vast te houden tot aanstaande donderdag 15.00 uur - de dag waarop uitslag van scanner zal bekend gemaakt worden ! ........... bidden - duimen - hopen - brrrrrrrr nie te doen !
Dit 'goeie' nieuws wordt thuisgekomen direct aan zoon- en dochterlief gemeldt en ook s'avonds aan schoonzus- en broer.
Dinsdag 13.09.11 Vrij 'rustige' dag - ons vasthoudend aan die strohalm....en vol spanning toelevend naar woensdag - dag dat de scanner moet genomen worden. Toch nog om kwart voor vier S van t'school kunnen gaan halen. s'avonds met zen allen proberen zinnen te verzetten voor tv.
Woensdag 14.09.11
Iedereen hier héél vroeg wakker want om 07.00 uur vertrekken vader & kids richting ziekenhuis. (kids hadden beiden verlof genomen om hun papa te steunen - ongelooflijk super lief van hen hé !!) Ik blijf (na lang discussie daags tevoren) dan toch maar thuis bij vriendin van zoon, waarmee ik gepland heb om naar ziekenkas te gaan en nodige boodschappen te doen (het gewone leven draait immers ook nog door waarin er moet geleefd en gegeten worden...) Iedereen is s'morgens enorm zenuwachtig - mijn man moet nuchter blijven - dus langer onder de welruikende geur van koffie blijven ze hier niet aan de tafel zitten en om zeven uur vertrekken ze reeds richting st Augustinus. Ik wuif hen uit met een klein hartje en tranen in de ogen en ontsteek direct nadien een kaarsje (het zoveelste in de voorbije dagen)
Rond negen uur vertrek ik met schoondochter voor de nodige boodschappen - gsm in de hand - wachtend op nieuws uit t'ziekenhuis En dat nieuws komt er al vrij vlug - en t'is possitief !! - Scanner is zeer goed verlopen - mijn zoet is niet misselijk of zo - personeel super vriendelijk Dus tegen tien uur zijn ze alweer thuis. Er wordt 'gezellig' middag-ontbeten en de sfeer is ondanks alles .....hoopvol....tja wat moeten we anders - alhoewel de spanning begint te stijgen naar donderdag toe. In de namiddag heb ik nog vrij veel huishoudelijk werk en tegen half vijf dan toch maar geplande bezoekje afgelegd aan WW, alwaar ik te horen kreeg dat er 2kg af was !!! Man man man ! twee kg om twee weken ...........Leuk om horen uiteraard maar op deze manier hoeft het ook iet voor mij. Enfin.....dan toch maar genoten van de frietjes op tafel en dan na het avondeten dan keimoe in de zetel te kunnen. Beetje tv kijken maar bang voor de nacht die komen gaat.....ga ik kunnen slapen ??
Dus.....lieve dagboek....ondertussen is het woensdagnacht en heb ik hier aan mijn laptopje besloten om te starten met dit dagboek..... Of ik het ga volhouden dat weet ik nog niet, maar momenteel voelt het een beetje als steun om mijn ervaringen en gevoelens van de voorbije uren, dagen, weken, maanden neer te tikken. Ik hoop dat dit me gaat helpen - ondanks de enorme steun die ik momenteel krijg van mijn twee schatten van kinderen ! Slaapwel dagboek, tot morgen - duim aub hé - om drie uur moeten we bij Dr DeRoo zijn.....
De reden dat ik dit dagboek begin is helemaal niet zo leuk, maar ik denk, en hoop, dat dit mij een beetje gaat helpen om door deze voor mij vreselijk onbekende en beangstigende periode te geraken. Vorige week vrijdag, 09.09.11 is gans mijn gezinnetje door mekaar gerammeld door het vreselijke nieuws te moeten te horen krijgen dat mijn allerliefste man, mijn rots in de branding, getroffen is door 'DE' vreselijkste ziekte allertijde : k a n k e r...... (slokdarm). Wat er aan voorafging : Sinds 07.07.11 gaat hij heel onschuldig naar de huisarts met klachten aan zijn maag - niets vreselijks - gewoon heel onwennig. Deze laatste aarzelt niet en stuurt hem direct door naar specialist in St. Augustinusziekenhuis alwaar ze direct overgaan tot het maken van een echo en waar te zien is dat er waarschijnlijk een maagzweer aanwezig is (op zich toch niets om je erg bang van te maken) dus verdere behandeling door medicatie en volgende afspraak voor nog dieper nazicht van dit probleem. Bij die volgende afspraak komt er volledige verdoving bij te pas en ook dan blijkt alles 'vrij normaal' te zijn, zelfs maag is reeds goed herstelt door t'nemen van die medicatie, MAAR slokdarm blijft vrij erg geïrriteerd (ontstoken) - deze woorden wijzen voor ons toch nog niet écht op iets zeer ernstigs. Moet opgevolgd worden zegt de specialist dus : hij mag alles eten maar wel goed zijn medicatie verder nemen en in augustus toch nog een keer goed laten nakijken door Dokter De Roo. Zo gezegd zo gedaan en bij dit nazicht blijkt alles er vrij goed genezen uit te zien, dat is de diagnose die deze dokter stelt, MAAR......voor alle veiligheid heeft ze voor de 2de keer toch nog maar enkele puncties genomen van de slokdarm - waarschijnlijk niets aan de hand zegt ze maar toch, voor alle zekerheid. Ze vertrekt hierna voor twee weken op vakantie en wij trakteren ons zelf bij het horen van dit toch goeie nieuws, op een koffie met een bxl wafel in park De Nachtegaal aan t'Middelheim te A'pen. Nu....drie weken later, krijgt mijn man een vreselijke verkoudheid - zware hoest en lopende neus - nieks ergs toch ? Voor alle zekerheid toch maar naar de huisarts - en dan toch maar ineens ne keer horen naar eventuele uitslag van die laatste puncties want ondertussen is die dokteres ook terug uit vakantie. Onze huisarts bekijkt het op de pc en meldt aan mijn man dat zo te zien 'dit' probleem toch niet écht te genezen valt met maag medicatie - dus besluit ze om direct naar Dr Deroo te bellen. Deze wil mijn man zien s'anderendaags - dus vorige vrijdag 09.09 om 15.00u. Thuisgekomen zegt hij me dit nieuws maar denkt dat hij naar die dokteres moet voor nieuwe medicatie dus.....door omstandigheden kan ik niet mee en hoef ik volgens hem hier ook niets aan te veranderen - dus s'anderendaags zet ik hem iets voor drie uur namiddag af aan het st Augustinus ziekenhuis alwaar ik hem een uurtje later weer ga ophalen. ............ Diagnose daar gemeldt : slokdarm heeft kwaadaardige beestjes....... Totaal overstuur zijn er maar enkele dingen die hij door dit akelige gesprek heeft meegekregen : scanner - week chemo - 14 dagen bestralen - week chemo - 14 dagen bestralen - terug scanner en ten slotte : vrij zware operatie : gedeeltelijk stukje verwijderen v sloksdarm en stukje of volledige maag !
Hoe moet hij dit aan zijn vrouwtje en twee kids gaan vertellen ???!!
Bij ons allemaal wordt in één seconde de grond van onder onze voeten weggerukt !
Hoe moet je dit verwerken ? Hoe moet je dit verwoorden ? Hoe moet je hiermee omgaan ?? Wat staat er ons allemaal te wachten ?? Wat zijn de overlevingskansen ??? etc etc etc.....
Een ware hel !
In de wagen wordt niet veel gezegd.....en thuisgekomen is de eerste die het te horen krijgt onze allerliefste dochter v 25 - tranen van verdriet - vreselijk. Familie wordt ingelicht......de deurbel staat niet stil.... Onze zoon v 29 (op vakantie in NL) wordt verwittigd en aarzelt niet om direct zijn valiezen te pakken en drie uur auto te rijden om zich tot bij ons te voegen, want hij weet dat we hem nodig hebben ! - ook bij hem tranen - ongeloof - verdriet - wanhoop - en vele vragen !
Een klein uurtje later zit mijn schoonzus en -broer hier reeds mee rond de tafel ...... tranen !
Ook mijn zus die haar dochtertje komt halen staat aan de grond genageld bij het vernemen van dit vreselijke nieuws !
En dan s'avonds iets voor negen is eindelijk ons gezinnetje herrenigd : onze zoon met zijn vriendin zijn aangekomen en bij het betreden van de woonkamer valt zoonlief in papa's armen - tranen !
VRESELIJK !
De nacht komt er aan ; ik ga NOOIT meer eerst of laatst slapen maar wel SAMEN met mijn zoet ...
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING?? De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst. - Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen. - Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"? Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"? Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
