Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
22-10-2011
23.10.2011 mooie herfstdag
hey dagboekje, Niet écht veel nieuws vandaag. t'Was een prachtige herfstdag; ik heb na de middag een beetje in de tuin gewerkt...alleen....maar op zich vond ik dat niet zo erg. Mijn schattie ging een beetje rusten dus kon ik ook gerust wat doorwerken. Hij slaapt zo weinig snachts hé, zodat hij s'namiddags dan toch een klopje krijgt. De symptomen zijn een beetje dezelfde als bij de 1ste chemo-kuur ; ja nu kan hij vergelijken hé. Wél heeft hij meer last deze keer van waterophouden, dus beetje opgezwollen enkels - hopelijk verdwijnt dit alweer terug want vanaf morgen moet hij die vieze pillen niet meer nemen ; dat is alleen de eerste drie dagen. Voor de rest voelt hij zich vrij goed - goeie eetlust (dat is ook belangrijk) Aan zijn korte haarkopje ben ik al wat gewoon nu en hij staat er zelfs mooi mee! Tot heden heeft hij ook nog zijn wenkbrauwen maar ik weet dat ik onder ogen moet zien dat die ook wel zullen verdwijnen zeker? Ik ga sebiet slapen...als de kaarsjes hun werk hebben gedaan. slaapwel en tot morgen xxx Niesje
goeiennacht dagboekje Eigenlijk zou ik moeten gaan slapen want t'is alweer heel laat, maar ik kan het niet laten toch nog eerst een woordje hier neer te schrijven. We starten nu dagje 4 na de 2de chemodag vorige woensdag. De nevenverschijnselen zijn weer juist zoals bij de 1ste kuur - vrij moe, rariteiten met de smaakpupillen en wat nieuw is.....beetje vochtophoping (enkels en snoetje) ; hopelijk trekt dit allemaal snel weer weg. De eerste drie dagen zijn vrij zwaar qua pillen want buiten de chemopillen moet mijn liefste daar dan ook nog allerlei andere pilletjes bij nemen zoals cortisone, iets tegen de misselijkheid pfffff ze doen ne mens toch wat aan hoor! Mijn schattie zijn korte (bijna kale) hoofdje zijn we hier bijna gewoon en eerlijk gezegd : hij staat er niet mis mee (maar heeft momenteel zijn wenkbrauwen nog) hopelijk mag hij die nog een tijdje behouden. Baard en neusharen is verleden tijd - makkelijk hé : hoeft hij zich niet meer te scheren.... Ach.....hoe moet je hiermee omgaan??? Zolang mijn lieverd hier possitief mee is, maakt het dat voor mij & de kids ook iets makkelijker, maar toch pffff t'allerliefst zou ik nog steeds wakker worden hoor, geloof me ! Vandaag (zaterdag) is er weer een mooie herfstdag belooft door onze weerman en hebben we plannen gemaakt om toch eens in onze tuin te vertoeven- beetje vitamientjes opdoen zolang de herfst het nog toe laat hé. écht buiten komen in de zin van gaan wandelen of zo.....zover krijg ik hem momenteel niet - eerstens uit angst voor bacterien en 2des ....tja wie kom je misschien tegen hé... vervelende situtatie natuurlijk. Maar op zich vind ik dat niet zo erg : zolang hij zich maar 'goed' voelt en ik voor hem kan zorgen. Wat ook niet zo prettig is is t'feit dat hij zo weinig slaapt snachts - hij slaapt wel in één stuk door maar is vrij vroeg wakker.....vanmorgend was het half 5 en is hij reeds om 5 opgstaan.... wreed hé! Gelukkig kan hij dan overdag in de namiddag toch een dutje doen. Voila....zover zijn we weeral hé. k'Ga nu toch maar snel m'n bedje opzoeken hoor. Slaapwel (ps: @Viviane : dankjewel hé voor al die lieve steun ; nog steeds weet ik niet goed hoe maar DIT lees je wel denk ik, dus......niet vergeten dat die steun en medeleven wederkerig is hé ! xxx) x Niesje
Hier zijn we weer! En deze keer eens met een piep klein beetje positief nieuws. Vandaag (gister woensdag dus) was het voor mijn allerliefst het begin van zijn 2de chemo kuur. Om acht uur vanmorgend waren we al in t'ziekenhuis en voor de eerste keer werd hij naar een gemeenschappelijke kamer verwezen waar drie zetels klaar stonden. Voor mij in t'begin een beetje onwennig (vorige chemo hadden we 'gezellig' kamertje voor ons alleen en nu dit.....je weet wel....direct contact met andere ....patienten. Maar mijn schattie zijn voorkeuren zijn momenteel het aller belangrijkste en hij was happy...happy om eens 'lotgenoten' te mogen ontmoeten, dus....zijn voorkeur en wensen komen momenteel op de 1ste plaats. Al vrij vlug werden de eerste 'spoeling-baxters' aangesloten. Dus we waren vertrokken.... Ondertussen in spannende afwachting op onze dokter-specialiste en zo iets voor de middag stond ze daar dan ! Mijn schattie zo fier als ne gieter met zijn huiswerk-papieren in de hand .... (voorheen heb ik toch telkens genoteerd hoe flink en fier hij iedere dag zijn notities maakte aan de hand van een zelfgemaakt programma op zijn laptopje - ongelooflijk knap en zeer overzichtelijk) en dat vond onze dokteres ook ; nog nooit had ze zo'n knap verslag in handen gekregen - zo duidelijk - zo overzichtelijk - zo knap ! Dus dat was al een dikke pluim voor mijn lieverdje hé - maar al bij al was dat maar bijzaak, t'belangrijkste was.....hoe was zijn bloedafname de dag voorheen geweest??? Op deze vraag beaamde zij zeer overduidelijk dat zijn bloed PRIMA in orde was ; ook zeer positief was ze over t'feit dat hij practisch geen nevenwerkingen heeft gekend, over t'feit dat hij gewichtstoename heeft (nu zo'n kleine 6kg) dus al bij al allemaal goed nieuws (uiteraard geen te voorbarige besluiten) dat kan nog niet, maar geloof me.....na al die weken nieks dan negatiefs te moeten verwerken, deed dit kleine beetje toch wel wonderen hoor ! Rond vier uur deze namiddag waren we terug thuis, dus....hier gaan we dan alweer voor veertien dagen : pillen slikken, ervaringen noteren en hopen, duimen, bidden, kaarsjes branden, maar vooral.....positief proberen te blijven....want dat is mijn schattie ongelooflijk ! Toen ik aan de dokteres vroeg of die haaruitval kans zou hebben om nog te stoppen (omdat dit toch momenteel vrij traag verloopt) was haar antwoord spijtig genoeg 'neen'......we staan er dus voor dat hij binnen enkele dagen...week misschien....naja..... Ja sorry, daar heb ik het momenteel een beetje moeilijk mee - niet dat een kale man ook zeer mooi kan zijn en uiterlijk is momenteel ook wel niet belangrijk hoor maar.....niet alleen dat hoofdhaar gaat verdwijnen..ook zijn momenteel vrij zware wenkbrauwen...wimpers..neusharen....met alle nare gevolgen vandien. Mensen met ervaring in dit soort negatieve nevenwerkingen, zullen zeker weten waarover ik het nu heb. Maja.......al bij al......als het allemaal daar bij blijft en de chemo zijn werk goed doet, is dit allemaal maar een bijhorigheid, dat weet ik maar al te goed. Voila....tot zover de laatste berichtjes. Morgen nieuwe dag....nieuwe kuur is begonnen.....hopelijk naar nog meer positief nieuws. Ik ga nu m'n kaarsjes uitblazen en men bedje opzoeken want t'is de laatste dagen al vrij vroeg dag geweest. Slaapwel xxx Niesje
18.10.2011 feesten is voorbij, maar t'was toch gezellig...
hey dagboekje... Ik wou je gister al iets schrijven hoor maar t'was weer moeilijk dagje (zo zullen er nog wel volgen zekers??) Maar ik zal met het betere nieuws beginnen : t'voorbije weekend was al bij al wel vrij leuk en gezellig. Zoals ik hier reeds schreef was onze allerliefste dochter jarig - 26 is die flinke mooie meid geworden ! En ja al bij al hebben we dat gevierd - ook al dacht ik enkele weken terug dat we dit zeker niet zouden doen, maar zulke momenten moet je koesteren, dat besef ik nu nog meer dan ooit tevoren. Dus zaterdag zijn we met zen allen lekker gaan eten - super gezellig is het geworden ! Zondag was dan overdag vrij rustig - lekker gekookt voor s'avonds en dan klein gezellig familiefeestje hier thuis dat wil zeggen : koffie en lekkere verjaardagstaart met ons dochter haar peter (mijn broer) en tante (mijn zus) ; haar meter kon er spijtig genoeg niet bij zijn daar die reeds op ander verj feestje van kleinzoon moest zijn, dus dat nemen we haar helemaal niet kwalijk hé. Ook dit gezellige familiefeestje wou ik eerst niet organiseren maar.......ik miste de mensen rondom ons die ons toch nauw aan het hart liggen, dus ik dacht 'waarom nu niet' andere jaren doen we dit wel, dus vlug nog lekkere taart bij de bakker bestelt en al bij al was het super gezellig. Dan gister maandag dus moest ik s'morgens naar de tandarts (één v d vele bezoekjes die nog gaan volgen) en na de middag heb ik dan uiteindelijk een bezoekje gebracht aan een héle lieve toffe vriendin van me die anderhalf jaar geleden geconfronteerd is geworden met borstkanker. Tot de dag v vandaag schaam ik me nog enorm dat ik er voor haar toen véél te weinig ben geweest, en ben ik hemel en aarde dankbaar dat ze tot op heden zoveel begrip voor heeft gehad en nog heeft. Zij had mij toen nodig en ik was er niet en ik heb haar nu nodig en zij is er wel voor mij - een prachtig iemand ! Tussen de lekkere koffie en vele traantjes door hebben we gezellig kunnen bijpraten en bij t'afscheid hebben we de belofte gemaakt dat er snel een herhaling van dit alles gaat volgen. Ook mijn allerliefste schat heeft behoefte om eens met haar te kunnen praten, dus dat gaat er ook nu gauw van komen - als lotgenoten samen...... Dit was het voorbije weekendje.....niets dan leuk nieuws hé....ondanks de omstandigheden. Toch één minder goed kantje..... Sinds eergisternacht heeft mijn allerliefste geconstateerd dat zijn mooie haartjes beginnen uit te vallen.....t'is begonnen.... Hij bekende dat hij sedert enkele dagen voordien reeds beetje draaglijke rare pijn had aan zijn hoofdhaar.....dit waren dus voortekenen, ons totaal onbekend. Wat ook een voorteken is geweest is t'feit dat zijn baardgroei al enige dagen gestopt is.... Wat een vreselijke ziekte toch hé ! Maar.......ik/wij moeten onder ogen zien (en dat doen we ook) dat dit allemaal maar 'kleine' ongemakjes zijn die nadien verdwijnen en die hopelijk mogen meedragen tot een goed einde van deze vreseiljke periode. Zo proberen we dit dus te aanvaarden. Maar.....lieve dagboek....t'maakt me zo bang allemaal - sorry - de ene dag al wat meer dan de andere. Gelukkig kan ik er hier goed over praten, zowel met mijn zoet als met mijn twee prachtige kinderen. Nu ga ik hier stoppen met tokkelen want morgen is het heel vroeg dag want morgen is de laatste dag van de goede week van mijn zoet en dat wil zeggen : morgenvroeg vanaf 7u bloedprikken in t'ziekenhuis en vol spanning thuis afwachten tot possitief telefoontje van specialiste die dan gaat zeggen of 2de chemo woensdag (morgen dus) mag starten. Duim duim duim ????!!! Ik schrijf het hier morgenavond wel weer. Slaapwel en kaarsje voor alle lotgenoten xxx
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
