Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
14-01-2012
zo...maar
Een wonder dat woord dat 'liefde' noemt. We kunnen niet zonder en toch wordt het steeds te weinig vernoemt. Af en toe eens zeggen: 'ik zie je graag' zo maar, zonder wedervraag. Het zij maar enkele woordjes om in je mond te leggen. Ze maken een wereld van verschil en je kan die woorden zeggen tegen wie je wil, je kind, je man, je moeder, je vader. Zelfs tegen je vrienden kan je het zeggen, want ook hen heb je een beetje lief.
Hey, t'is me gelukt vandaag.... Sorry dat ik hier niet iedere dag kan komen schrijven - al zou ik dat wel willen maar zo simpel is het allemaal niet want de vermoeidheid is soms voor mij ook zeer groot. Ik zal toch wel blij zijn als ik een dikke maand ouder ben hoor ! Want het begint hier allemaal wel écht zwaar door te wegen. Bovenop de ongelukkige val van m'n ventje op nieuwjaarsnacht met als gevolg van die blijvende pijn aan z'n staartbeentje en de nog steeds dikke arm, heeft hij nu nog sinds gister een zware bronchitis opgelopen ! Waar ? tja.....da's de grote vraag ???!! t'Is allemaal begonnen eergister in de loop van de namiddag-avond begon hij zo wat keelpijn te krijgen - de angst sloeg me al om men hart ! Dus snel maar begonnen met keelpijntabletten maar s'anderendaags was het niet beter, integendeel....nog een zware hoest erbij dus......met weeral t'weekend voor de deur....toch maar uit alle zekerheid de huisarts laten komen. Na volledig onderzoek van mijn ventje zijn uitgeputte lichaam heeft ze besloten om zeer zware antibiotica voor te schrijven én een zware puffer op basis van cortisone. Dus ikke direct na doktersbezoek naar de apotheker, zodat m'n ventje zo vlug mogelijk met de behandeling kon beginnen want ik mag er niet aan denken dat alles nog veel erger gaat worden..... Gelukkig maakt hij geen koorts want anders zaten we nu niet hier vrees ik ! Ik vermoed dat de antibiotica wel heel zwaar is want wonder boven wonder is het vandaag een ietsiepietsie beter, dus.....hopelijk gaat het, met wat geduld, terug de goede weg op !!!??? Want maandag afspraak bij de cardioloog en dinsdag start chemo 6 pffffff !!!! t'Was vandaag een heerlijke koude winterdag en ik keer er zo naar uit om, zoals enkele weken voordien afgesproken, iets met men ventje vandaag te ondernemen, want t'is nu zijn 'goede week' maar door al die probleem(pjes) die er hier nu bij komen zit er niets anders op dan rustig braaf binnen te blijven met voldoende rust als énige remedie. Eventjes was ik vanmorgend aan het overwegen om na de middag (als men ventje slaapt) toch eens naar buiten te gaan met de hond (v dochter) een mooie winterwandeling te maken, maar......uiteindelijk toch maar wijselijk besloten om bij hem te blijven. Ja.....ben een beetje bang dus ik ben dan maar liever in z'n buurt. Voila...dat is zo wat de reden dat ik niet altijd tijd heb om mijn laptopje aan te zetten en velen die dit hier volgen zullen dat zeker begrijpen (hoop ik). Natuurlijk......als je niet veel doet, ik bedoel ondernemen kan, dan valt er hier ook niet veel te schrijven hé. Ik kan niet alle dagen hier uit de doeken doen dat ik men handen vol heb met huishoudelijke karweitjes hé, want momenteel vallen die volledig op mij, wat tot gevolg heeft dat ik men handen meer dan vol heb. Maar dat is nog t'minst van al.... Ik kijk uit naar betere tijden. Gisternacht heb ik voorgesteld dat ik op de zetel zou slapen, dit om te vermijden dat ik men ventje zou wakker maken met men nachtelijke toiletbezoekjes die spijtig genoeg voor mij niet te vermijden zijn. In eerste instantie vond hij dat zeer erg voor mij maar ik wou dat hijzelf door niets of niemand zou gestoord worden - zijn hoestbuien waren al erg genoeg voor hemzelf om voor onrustige nacht te zorgen. Toen hij was gaan slapen dacht ik van me nog eventjes gezellig bezig te houden op men laptopje want nu had ik eens de tijd en tja.......je zal dan altijd zien......geen internet verbinding ! Dus dan maar ook gaan slapen hé. Ik moet wel toegeven (maar niet aan men ventje) dat ik een heel slechte nacht heb gehad pffff zo alleen op de zetel..... nie leuk en slecht geslapen. Wat het vannacht zal worden dat weet ik tot nu nog niet ; uiteraard hoop ik in stilte dat ik terug naar men bedje kan maar we zien wel. Ik kom het je zeker hier morgen vertellen xxx Niesje
hiep hiep hallo ! Weer een dagje overgeslagen......tja...sorry. Gister dus (woensdag) was een heerlijk shopping dagje - samen met vriendin (die pas genezen is van borstkanker) én haar dochter (die mama wordt eind juli) én uiteraard mijn dochter en mezelf - dus met z'n vieren. Normaal werd het Waasland shopping maar....door vermeld file leed overal gemeld op de radio toch maar wijselijk richting Wijnegem shopping gereden - dat is dichterbij en ook best gezellig ! Eers uiteraard uitgebreid ontbeten daar en reeds leuk bijgebabbeld én uiteraard de eerste echo-fotootjes bewonderd van de verwachte baby ........men vriendin geniet er écht van ! Ze wordt dus voor de eerste keer oma ! Super hé. En ik maar mee overal die leuke babyspulletjes bewonderen Na t'leuke ontbijt dus hebben we ons gesplitst - de jonge meisjes bij mekaar en .....nou ja...wij 2 hé en tegen 13 uur terug afgesproken voor te lunchen. En wie was er dan reeds t'meest gepakt en gezakt..........nee niet wij maar wel de meisjes - Nou ja....t'zijn solden voor iets hé. Rond half vijf heb ik iedereen terug veilig thuis afgezet. Zéker voor herhaling vatbaar ! s'Avonds had ik dan nog men ww- uitgaansavondje - tot voor kort was dit altijd in de vooravond zodat ik tegen avondeten altijd terug was maar daar de cursus verlaat is naar 18 uur, wat voor mij te moeilijk is, ben ik dus nu veranderd van cursus en ga ik nu om de veertien dagen naar de avondcursus. Leuk....vele bekende gezichten gezien en ook vele onbekende, maar allemaal zijn we daar voor één doel en zodoende steunen we elkaar daarin en dat lukt tot hiertoe aardig. Vandaag was dan weer een drukke dagje thuis - héél veel huishoudelijke taken afgewerkt die door t'shoppen gisteren naar vandaag verschoven zijn. Tegen 15uur kwam dan alweer de kinesiste voor mijn zoetie. Hij heeft nog steeds pijn aan z'n staartbeentje - en dat gaat waarschijnlijk nog wel enkele weken of misschien zelfs langer aanhouden - erg hé ! pffff Ook was het vandaag zijn eerste dag zonder pillen....dat wil dus zeggen : afzien en ganse dag rondlopen met t'gevoel van een zware kater - échte afkik verschijnselen - pffff wat een vuiligheid toch die verdomde chemo pillen ! Maar we mogen natuurlijk niet vergeten dat dankzij die vuiligheid, er toch een genezing is gekomen, wat toch t'belangrijkste is ! Maar, toch mag gezegd worden dat het heel erg zwaar wordt voor hem - ik zie het alle dagen meer en meer en vind het zo erg - zo verschrikkelijk erg om mijn zoetie zo te moeten zien afzien ; afzien in de zin van : moe moe moe- zo verschrikkelijk moe. Mensen die weten waarover ik spreek begrijpen mij het best. Hopelijk wordt morgen een betere dag en kan hij toch een beetje genieten van zijn korte goede week want aanstaande dinsdag gaan we voor chemo 6!!!! - de laatste ???? please Jesus laat ons hopen !!!! Wat we ook niet uit het oog mogen verliezen is de afspraak bij de cardioloog aanstaande maandag. Wat zal ik blij zijn dat al die ziekenhuis afspraken tot het verleden zullen kunnen behoren ! Mijn kalender heeft nog nooit zo vol gestaan. Vandaag ook weer naar de ziekenkas geweest want pffff de dokters rekeningen lopen ook hoog op ; gelukkig hebben we een goede hospitalisatieverzekering. Zo dagboekje.....tot zover de laatste nieuwtjes. Morgen ga ik héél eventjes ook aan mezelf denken - mmmm zalige afspraak voor men nageltjes..... dat mag toch ook zo af en toe eens hé? sweet night xxx
Hey, Hier zijn we weer. De pijn van mijn zoetie's val op nieuwjaarsnacht wordt maar niet beter, integendeel. Dus vandaag beslist om de kinesist eens te laten komen in de hoop dat zij, met haar tovenaars handjes er toch iets kon aan doen. Om half twee kwam er hier aan ; t'is een ontzettend tof iemand die haar stiel zeer goed kent en die tevens ons gezin al jaren kent. Ik met men rugprobleempjes ben al vaak bij haar op consultatie geweest, alsook onze kids met grotere en kleinere kwaaltjes van voorbijgaande aard. Mijn zoetie die had ze reeds voor lange tijd niet meer gezien (gelukkig maar hé) ; toen t'verdikt van zijn vreselijke ziekte hier eind augustus vorig jaar gevallen is, was onze dochter net patient bij haar, doordat ze met een klein rugprobleempje zat. Toen ze t'verhaal van haar papa tegen de kinesiste deed kreeg deze de tranen in haar ogen - zo meedelevend is ze met ons gezin begaan (en waarschijnlijk niet met het onze alleen) ; t'is hier op de wijk een gekend iemand met veel positieve beoordelingen. Enfin....terugkomend op deze namiddag ; t'weerzien met mijn man (wat tussen hen jaren heeft geduurd) was zeer sympathiek en vooral meelevend. Na een inleidend gesprek moest mijn zoetie zich op zijn zij op onze zetel leggen en met haar magishe handen wist ze al vrij snel HET juiste plekje te vinden en te bewerken, wat op zich tegelijkertijd pijn deed maar ook deugd deed. Een goede start dus goed voor negen beurten (op hoop van zegen) ; dus de komende weken gaat ze hier minstens twee keer in de week over de vloer komen - wie had dit ooit gedacht... Vannacht heeft mijn zoetie niet zo goed geslapen door de storing van de draadjes en dat kastje dat hij vierentwintig uur moest aanhouden om zijn hartritme te controleren. Vanmorgend heeft hij, samen met onze zoon, dat kastje terug laten verwijderen van zijn lichaam. Als we deze week niets horen zal alles wel in orde zijn. Afspraak volgende week maandag bij de cardioloog gaat gewoon door. Zo wilden we dat zelf om zeker te zijn dat zijn peperkoeken hartje volledig in orde is Voor de rest was het hier een normale dag ; de kinderen waren beiden thuis dus de avond tafel was goed gevuld en mijn op Jeroen Meus manier bereide pasta schotel met spinazie en pancetta heeft voor iedereen heerlijk gesmaakt. Morgen wordt voor mij een vrij drukke maar ook wel super leuke dagje want ik ga samen met onze dochter én mijn vriendin en haar net zwangere dochter, gezellig shoppen naar t'Waasland Shopp Center. Hopelijk is het er niet TE druk maar we vertrekken hier al vrij vroeg (9u) om de grootste drukte voor te zijn. Joepie....ik kijk er naar uit ! Dus.....wordt hier vervolgd..... See you tomorrow... xxx Niesje ....here we come !!!
Hey hier, Zo zijn we weeral maandagmorgend en is t'weekendje weeral voorbij. Vandaag (zondag) hebben we verschillende keren terug gedacht aan vorige week deze tijd.....mijn zoetie in t'ziekenhuis.... Hij heeft de voorbije dagen zijn verhaal reeds verschillende keren mogen herhalen, maar hij praat daar wel graag over en telkens komt ook 'de sleutel' er bij te pas en dan zie je de mensen wel schrikken. Zijn pijn aan zijn poepie is vreselijk - ja nog steeds ! - dus ik denk dat zijn staartbeentje wel degelijk zeer goed geraakt is geweest. Morgen overwegen we om hulp in te roepen van de kinesiste - misschien brengt dit wat verzachtheid van de pijn want ocharme nu zijn 'goede week' voor de deur staat kan hij zelfs hiervan nog niet meer ten volle genieten. Zijn arm....die begint stilletjes aan terug de normale proportie aan te nemen maar.....toch nog niet wat het zijn moet hoor - dus nog steeds naar de dikke kant (ook van die val). Vorige vrijdagmorgend heb ik hiervoor zelfs terug naar de huisarts gebeld ; tja...je zal altijd zien er staat dan weer een weekend voor de deur hé en dan kan je weer niemand niet bereiken. De huisarts zegde me om dan toch maar eens een afspraak te maken op de dienst oncologie en eens naar die arm te laten kijken maar toen ik naar die dienst belde en ze me daar heel vriendelijk heel het verhaal vroegen te doen, bleek dat ze met zulke zaken wel wat ervaring hebben en zo lang mijn zoetie geen pijn heeft aan die arm mogen we gerust zijn. Mijn grootste ongerustheid vrijdagmorgend was ontstaan doordat zijn bovenarm ook vol met blauwe lijntjes begon te staan (soort van blauwe plekjes) - allemaal door die val en omdat dat vrij dicht tegen de portcatheter is, tja begon ik me wat ongerust te maken. Voor niest dus bleek achteraf maar misschien toch één dezer in t'ziekenhuis eens een echo laten nemen van die arm. Nu morgenvroeg moeten we eventjes langst t'ziekenhuis voor dat kastje te gaan halen voor zijn hartritme te controleren gedurende vierentwintig uur - dus dinsdag mag dat kastje dan alweer terug naar t'ziekenhuis en de week nadien, maandag (dag voor zijn 6de en hopelijk laatste chemo) hebben we dan afspraak bij de cardioloog, maar volgens onze huisarts mogen we hier vrij gerust in zijn. Ook hebben we t'heugelijke nieuws gekregen dat onze oncologe vanaf morgen in bevallingsverlof is.....pech dus voor ons.... Maar mijn zoetie heeft vorige chemokuur reeds kennis gemaakt met de vervanger van onze oncologe en dat klikte ook wel vrij direct, dus dat zal dan ook wel in orde komen zeker. Vandaag is een familiedagje geweest : zoon en vriendin zijn hier gisteravond blijven slapen dus de middag-ontbijt-brunch tafel was hier goed bevolkt // Namiddag was het dan weer super rustig want iedereen was de deur uit... tot vijf uur toch want dan kwamen ze met grote honger hier allemaal terug aan want ze wisten dat er een lekkere vlaamse pot stoofvlees/goulash met frietjes op t'menu stond. Ook mijn broer was hier want die kwam een nieuwe computer aansluiten voor ons dochter want nu zij ook zo met de fotografie bezig is moet het materiaal allemaal wat gemoderniseerd worden en mijn broer die is daar de perfecte persoon voor, alhoewel mijn zoetie dat ook allemaal wel kan maar voor die nieuwe aansluiting moest er constant op handen en voeten onder de bureau gekropen worden en momenteel met de pijn die hij heeft is dat écht wel onmogelijk. Dus mijn lieve broer heeft ons hierin dan weer goed geholpen. Hij vroeg ons ook of we aanstaande vrijdag zin hadden om eens mee naar Maasmechelen-village te rijden. Dat zeg ik al zo lang dat ik daar nog eens graag naartoe zou gaan, en nu met de solden periode zal dat daar wel de moeite zijn denk ik. Ik hoop dat mijn zoetie tegen vrijdag iets beter uit de voeten kan en dat we dan toch eens kunnen buiten komen. Ons dochter die heeft nu de eerste drie dagen van de week verlof - zij gaat morgen op soldenjacht met haar vriend en woensdag gaan we met zen vieren naar waasland shopping - joepie ! Ik ben chauffeur en dus men vriendin gaat mee....de toekomstige oma én ook dus de toekomstige mama gaat mee (haar dochter) - dat belooft een gezellig vrouwen-dagje te worden ! En zo zijn we de eerste week van t'nieuwe jaar weeral doorgekomen hé - hop naar de 2de ! Ik ga nu men bedje opzoeken want morgenvroeg is het voor mij vroeg dag (nichtje naar school brengen...) Slaapwel xxx Nu is de dag voorbij en moet ik slapen gaan, dag mooie wereld...morgen kom ik er weer aan.
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
....here we come !!!
