Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
12-02-2012
zondagavond 12.02.2012
Zondagavond.....weekend weeral voorbij (voor de werkende mensen althans) Gister zaterdag was vrij volzet : dochterlief had me vrijdagavond gevraagd of ik haar niet wou vergezellen in al haar geplande shoppings, dus tja.....zoiets moeten ze geen twee keer aan mij vragen. Uiteraard eerst na overleg met mijn zoetie want hem alleen laten probeer ik zoveel mogelijk te mijden, al zegt hij wel dat hij daar niets mee inzit. Dan doet hij dutje of kijkt wat tv, samen met zijnen dikste vriend naast hem - dochter's viervoeter - onze liefste schat des huizes - een prachtige Golden Retriever van bijna drie jaar. Mijn prinsesje zoals ik haar noem met haar Nic-Nacie buikje (eet zo graag nic-nacjes), alleen het kunnen spreken missen we bij haar. Enfin ik dus gister deelgenomen aan dochters drukke programma : carwash : auto kuisen uiteraard / Standaard boekhandel : Gids over de Elzas plus informatie over de Azoren (haar droomeilanden) / Rubens fotowinkel : cadeau bon voor haar nonkel(mijnbroer) / en computerwinkel : voor papa's verj cadeau (die is komende vrijdag jarig) Intussentijd toch nog pauze kunnen maken voor gezellige lunch : Italiaanse capucinno met toast champignon - zeer lekker en gezellig bijgebabbeld, want ondanks dat dochterlief nog thuis woont zijn zulke dochter-mama-momenten toch wel zalig. s'Avonds was het hier dan vrij rustig : kids uit huis / dochter met vriend uit eten naar 'Fiske Bar' en zoon met vriendin en vrienden Thais gaan eten. Dus terwijl de wasmachine op avondtarief vollen bak haar werk deed was het voor ons een gezellige televisieavond. Vandaag zondag dan alweer al die ondertussen gedroogde was moeten strijken - en t'was de moeite ! Dan twee kg wortels door de sapcentrifuge geduwd en voor lekkere vitamientjes gezorgd voor gans het gezin en mmmmm dat was lekker ! En na de middag (mijn zoetie ging siesta nemen) en kids waren 'weeral' uit huis : dochter met vriend naar cinema en zoon nog maar eens naar Hasseltse chocolatier.....was pas laat terug vanavond en moet nog zeker één keer terug...... En ik ben dan, na smsje van vriendin, mee naar gezellig tuincentra hier in de buurt gereden ;daar is ook een gezellige cafetaria dus.....lekker geshopt (meer kijken en ideetjes opdoen dan kopen) en terwijl gezellig bijgebabbeld. Ook al zien we mekaar vrij regelmatig de laatste maanden, toch geraken we precies niet uitgebabbeld en de steun die ik bij haar vindt en wonder boven wonder zij bij mij is niet te verwoorden en zeer dierbaar voor mij. 't Was er vrij druk - normaal voor een zondag - maar toch hebben we leuke ideetjes opgedaan en de koffie zonder snoepje was heerlijk. En dan vanavond...was het pannekoekenslag! op aanvraag v onze dochter. Pannekoeken met of zonder suiker mmmm bruine suiker, candijsuiker, kristalsuiker, bloemsuiker, Nutella en siroop énnnnn met super lekkere zelfgemaakte warme chocomelk ! Ze hebben hier allemaal genoten ! Een mooie afsluiter van een rustig weekend. En hoe gaat het met ons....niet zo zeer met mij maar met men zoetie : wel die is vandaag eens eventjes in de tuin geweest - we hebben een vijver en door de zware koude van de voorbije weken was er zich daar een pracht van een ijssculptuur aan t'vormen die wel een beetje schadelijk begon te worden voor de pomp, en mijn zoetie had dit gezien en heeft nu, goed stevig ingeduffeld, enkele ijsblokken gaan verwijderen zodat het water terug goed stroomt. Voor de rest nog steeds rustig. We leven stilletjes naar aanstaande woensdag, dan moeten we om tien uur in t'ziekenhuis zijn voor de bloedprik(controle) en voorschrift chemo pillen en dan starten de drie maanden...... en dan is de lente daar .... Geduld....dat is wat ik nu moet hebben....t'zal me wel lukken zeker. Zolang ik maar weet dat hij zich goed voelt, ondanks al die nare gedachten die door onze hoofden spoken. Vandaag was onze zoon zich al een beetje aan t'verdiepen in de mooie nuttige boeken die ik gister gekocht had over de Elzas - streek waar we in mei een weekje op vakantie gaan. En af en toe was hij aan t'voorlezen wat er daar allemaal op ons programma staat van prachtige locaties die we daar gaan te zien krijgen......ik voelde een tikkeltje verlangen naar......snap je.... O my God wat verlang ik naar die week vakantie ! Maar ik heb al uitgeteld dat nét dan mijn zoetie zijn drie maanden gaan voorbij zijn en ik wil er op staan dat er dan voor we vertrekken reeds een scan zal kunnen gemaakt worden. Pas dan zal ik van die vakantie ten volle kunnen genieten ! Laat ons aub hopen !!! Slaapwel Liefs Niesje xxx
Hoi, Gister ging het iets beter met me...vandaag pfff t'lukt me niet om geen seconde aan iets anders te denken. En mijn zoetie.....ik zie het aan hem.....hij wreet zen kas op (da's p zen Antwerps gezegd) maar écht praten doet hij er niet over. Ik had gehoopt dat ik hem vandaag eens mee naar de winkel zou krijgen maar neen.......t'lukt me niet. Hij vindt dat nog veel te gevaarlijk, ook al is het zijn 'goede' week zonder pillen - ook al zijn de scan uitslagen goed - neen want in de krant staat geschreven dat er een griepepidemie op komst is, dus.....dat is nu zijn excuus. En ja....ik weet ook wel dat griepepidemies gevaarlijk kunnen zijn maar ook al vraag ik hem om eens mee met de hond eventjes te gaan wandelen.....neen ook daar heeft hij excuses voor..."tis min 8 hoor !!! weet je wat dat is!'..... Heb hem gezegd dat ik het niet meer vraag nu maar dan krijg ik als antwoord 'oke als ik mee MOET zal ik mee gaan' maar neen .....dat wil ik nu ook weer niet pfffffff.....snap je.....t'lukt niet goed hier En waarom toch......waarom ??? Telkens probeer ik aan de positieve goeie , zelfs zeer goeie resultaten te denken en dan hemel ik terug een beetje op en nadien pfffff komt die face van die oncoloog in men gedachten en pfff naja.....ik kan het moeilijk verwoorden. Ben bang nu....ja zeer bang pfff voor alles wat komen gaat, maar banger dan voorheen is toch niet normaal hé! Soms weet ik hier wel een antwoord op : t'wordt achtereen lente.....en als we voorjaar krijgen zoals vorig jaar wordt het prachtige lente ..... gaat mijn zoetie dan wél buitenkomen ? gaan we dan terug fietsen ? gaan we dan eindelijk eens naar onze vrienden in Duitsland zoals hij me vorig jaar beloofd heeft ? - neen....kdenk het niet.....want zolang hij nu die shit-pillen moet nemen zal de situatie blijven zoals ze nu is....neen momenteel zelfs nog erger, en daar ben ik bang voor. Hij!!! heeft ons al de voorbije maanden recht gehouden door zich zo sterk en moedig te houden en door goeie resultaten te mogen boeken - hij ! hoor ! niet wij !! Dankzij dat zijn we de voorbije maanden zo moedig allemaal doorgekomen maar nu.....nu dat ik aan hem zie dat hij ook constant zit te piekeren nu voel ik me ellendig ! En ik wil dat niet laten merken, zeker niet aan de kinderen want die zijn ook zo tevreden dat papa's scan zo goed was. Dus tja.... t'Is moeilijk en ben nu beetje triest....sorry. Ben blij dat t'weekend is , althans voor de kids.... wij hebben tenslotte als niet-werkende altijd 'weekend' hé ; maar ben blij want dan heb ik daar toch de drukte van rondom mij stom hé ! Enfin...k'ga aan t'avondeten beginnen nu want sebiet komt dochter thuis. Die haar 2de cursus-dag zit erop en gister was t vrij zwaar, dus die zal ook tevreden zijn dat het vijf uur is. Ze volgt een opleiding Fotoshop, dit betaalt haar patron en daar droomde ze al langer van om dat te kunnen, maar t'is wel zwaar zegde ze gister, maar haar kennende gaat ze dat kunnen, ben er zeker van! Maandag dag 3 vd opleiding. En zoonlief die is vertrokken, zijn vriendin ophalen en dan richting Hasselt - opening zaak waar hij die prachtige foto's voor getrokken heeft. We zijn benieuwd naar zijn verhaal straks. En wat het weekend hier gaat brengen......dat weet ik nog niet. Ik hou het hier wel op de hoogte Smakelijk eten voor iedereen en tot later xxx Niesje
hey, t'is me eindelijk gelukt ! Sorry voor gisteravond dat ik hier meer geraakt ben, maar men bezoekje (flesje kraken) is beetje uitgelopen. Om 01.00 uur lag ik in m'n bedje dus geen tijd meer om nog op laptopje te tokkelen. Sorry! Dus....wat gister betreft : al bij al eigenlijk goed nieuws - eigenlijk zeer goed nieuws ! Volgens de genomen scan is er niets meer te 'zien' wat voor iedereen die men zoetie behandelt écht practisch onmogelijk onwaarschijnlijk klinkt. Dus gister kreeg hij nog eens alle lof over t'feit dat hij zo'n sterk man is die zo'n zware medicatie zo goed verdragen heeft en dan nog zulke goede resultaten boekt ! Dus ja allemaal goed ! Dus eigenlijk zouden we meteen een gat in de lucht hebben moeten springen en geloof me....op t'moment dat oncoloog zegde dat er niets meer te zien was, ja dan was dat gevoel er wel, maar..... Zoals ik reeds heb geschreven hebben we sinds januari een andere oncoloog, een man, omdat onze oncologe momenteel op zwangerschap verlof is - spijtig hé pffff - we missen haar zo. Zij heeft ons van in den beginne zo veel vertrouwen gegeven en zo goed geholpen en tja.....met deze arts 'klikt' het écht niet zo goed, ook al doe ik men best. Pas op: t'is een zeer vriendelijk iemand hoor, maar toch, gewoon zijn manier van luisteren, oordelen, spreken, behandelen - helemaal anders - stijver - alsof je toch maar een dossiertje bent hé wat er onverwachts is bij gekomen doordat zijn collega nu bevallen is. En dat zou niet mogen vind ik, maja.... Dus ondanks al het goede nieuws dat we ontvangen hebben zat ik daar dan hé met mijn wrange gevoel en ik probeerde dat wel enigszins te verbergen maar mijn dochter kent haar mama zo goed dat ze bij thuiskomst (mijn zoetie was ondertussen reeds naar boven) dat ze me toch eens goed vast knuffelde en vroeg 'mama wat scheelt er' .....naja....toen kwamen de tot dan weggestoken waterlanders er bij mij hé en zij heeft me dan wel proberen op te krikken en ik deed men best maar dat rare gevoel ja.....ik kan het moeilijk omschrijven. Waarom kon ik niet happy happy zijn, bij zulke goede uitslag ??? Ik denk....heb ik misschien te veel verwacht, ik bedoel.....hoe lang moet die port catheter nog blijven zitten - mag die er wel uit ?? Had ik misschien de woorden willen horen 'je man is genezen!' ??? Natuurlijk kan dat niet - dat besef ik allemaal wel maar toch. Ik wil men leventje van vroeger terug ! Ik wil genieten met mijn zoetie - ik wil weer gaan wandelen, gaan fietsen, op weekendjes her en der, gewoon genieten van de kleine dingen !!! Ik wil teveel op korte termijn denk ik - egoistisch hé !!! foei !!! ik schaam me !! Dus...oke....s'avonds is dan toch men vriendin gekomen met haar man ; die vriendin die is net genezen van borstkanker en die mensen die hebben er ook allemaal zo dicht bij gestaan dat met zulke mensen praten tja......toch een fijn gevoel geeft. Uiteraard zijn er in t'begin van de avond langs mijn kant traantjes gevloeid maar dat ging wel over hoor en een beetje later op de avond zegde de man van mijn vriendin zelfs dat hij blij was om me terug te zien lachen. Tja.....that's me hé.....supergevoelig als het men gezin aanbelang hé ! Kan er ook nie aan doen ! Wij zijn een ketting en er mag écht geen enkele schakel uitvallen ! écht niet ! Dus de avond is uiteindelijk super gezellig verlopen en toch is er één flesje lekkere zoete Moezelwijn gekraakt. Nadien koffie en die was ook overheerlijk - Nespresso natuurlijk ! De nacht was beetje slapeloos.....daar had ik al schrik voor gehad maar al bij al had het nog slechter gekund. Alsook voor mijn zoetie - vaak wakker maar al bij al toch geslapen tot 8 uur - dus da's niet slecht hé. Vanmorgend dan toch al men huishoudelijke werkjes goed kunnen doen in afwachting op de huisarts. Zoonlief is nog steeds erg verkouden en zwaar hoesten dus die moest zowieso terugkomen en uiteraard wordt er dan over m'n zoetie z'n toestand gepraat en tja......wij hebben écht een ongelooflijke huisarts - alle lof - en na haar bezoekje is het bij mij toch een beetje beginnen te veranderen, in de positieve zin dan hé en ik denk bij mijn zoetie ook. Ook zij zegde dat we enorme goeie resultaten gescoord hebben maar uit haar mond komt dat zoveel anders over hé dus t'vertrouwen is er wel voor mij althans toch meer dan gister. Oké, dus de resultaten zijn prima maar we mogen niet uit het oog verliezen dat zoals men man het gister zegde 'eens je de stempel 'kanker' draagt is dat voor de rest van je leven ; en dat beseffen we maar al te goed ! Die vieze ziekte die zit constant achter t'hoekje ge gluren ! En dat is zo'n vreselijk gevoel ! Hoe leer je daar mee omgaan - hoe moet je daar mee leven ? Ik bedoel toekomstgericht ??? Moeilijk ! Enfin....doktersbezoekje hier heeft dan toch alweer anderhalf uur in beslag genomen - zoetie is nog eens afgeluisterd geworden omdat hij ook nog steeds met dat hoesten zit maar dokter zegde dat ook dat alsmaar beter klonk, dus oke.....dat was dan ook geruststellend. Wat staat er nu te gebeuren : wel gister heeft de oncoloog mijn zoetie voor de keuze gesteld : ofwel drie maanden niets meer doen - ofwel drie maanden gewoon de pillen blijven verder nemen - dat is niet zo zwaar als de baxters en dus geen dagkliniek meer. Daar starten we nu mee volgende week woensdag... xxx Niesje Van het concert des levens ...krijgt niemand een programma...
Ja ik hier nu op dit uur van de dag....helemaal niet van m'n gewoonte hé maar de stress en zenuwkes nemen toe met de minuut pfffff. t'Is hier nu 13.00 uur ; we hebben juist met z'n bijna allen genoten van een zeer lekkere middagtafel (verse pistoletjes, croissants, koffiekoeken en lekkere slaatjes) want ook al lopen we hier al zuchtend aftellend naar de klok van 15.00 uur en ook al zitten we hier met een snipverkouden zoon die hier ook rondloopt en niet mag/kan gaan werken, alsook zijn vriendinne is hier, want die had zooooo graag mee naar t'ziekenhuis gegaan, maar nu hebben we dat aan dit jonge koppeltje maar afgeraden want met z'n allen in één auto en met zoon's bacteriekes pffff neen liever toch nog maar geen risico's lopen. Zoonlief is uiteraard ontgoocheld ook al heb ik hem gerust gesteld en hem uiteraard beloofd dat ik hem als eerste direct zal bellen als we uit t'ziekenhuis komen, maar toch....dat is momenteel maar een schrale troost. Dochterlief daarentegen, die is vanmorgend wél gaan werken maar die had zo net middagpauze en belde me zo juist dat ze toch van haar lieve begripvolle patron een halve dagje mocht nemen ; dus die is nu onderweg naar huis en zij gaat wél met ons mee. Mijn zoetie zit hier nu bij me en leest de krant ; normaal hebben we hier nooit een krant in huis en lezen we de berichten meestal op het internet maar dankzij onze schoonbroer, die wel een passie-krant-lezer is, krijgen we nu de ganse maand gratis Het Nieuwsblad in de brievenbus, en dan lees je uiteraard wél de krant hé. Ik heb me vanmorgend bezig gehouden met eerstens het huishouden, en dan in de barre vrieskou (-9°!!!) ben ik naar de Grot geweest ; ik moest toch naar de bakker dus hem men ritje verlengd met door te rijden naar t'centrum van t'dorp ; toen zag ik dat het ook markt was en ben ik na m'n grotbezoekje de kou trotserend, tot aan maar enkele kraampjes gewandeld want ik wou vis op t'menu vanavond. Het eerste kraampje ( van de ocharme 5 kraampjes die er maar stonden) was een man met sjaals, potsen en handschoenen en daar heb ik direct halt gehouden en me een paar nieuwe winterwanten gekocht want brrrrrr mijn vingertopjes ware zo bevrozen dat ik haast geen euro-centjes uit men portmonee kon nemen. k'Heb zelfs auto gereden met men nieuwe wanten aan ! Nog nooit gebeurd ! Want normaal ben ik helemaal geen kouwelijke. Deze temperaturen zijn voor ons landje toch wel erg extreem, maar niettegenstaande vind ik het prachig zalig om buiten te komen ! Die stralende zon die geeft zo'n aangenaam gevoel - niet te omschrijven ! Dus.......een dikke kaars staat momenteel te branden daar in die koude grot aan de voeten van een mooi Maria beeld (naar t'schijnt zou ze daar verschenen zijn, maar dat weet ik niet met zekerheid natuurlijk) ; t'is er wel erg mooi en rustig ; het straalt wel iets uit vind ik, die sfeer die daar hangt, ondanks de koude die ongenadig toe had geslagen om de potjes die daar staan met allerlei bloemen van mensen die dat daar ook komen neerzetten. Alle bloemen lieten hun kopjes hangen alleen de hyacient die is beresterk zo te zien en die kan daar goed tegen. Dus.....een zeer dikke kaars ja.....als ik t'papiertje mag geloven dat er hangt aan die kaarsen, zou die toch negen dagen moeten branden. En nu.....om hier een beetje afleiding te zoeken heb ik dan maar men laptopje genomen - iets dat ik haast nooit niet doe zo overdag, maar dit is een uitzondering. Ik wil dicht bij men zoetie zitten, want nu leest hij wel de krant maar sebiet zit hij weer, zoals daarstraks, voor zich uit te staren of zogezegd naar de tuin en de vogeltjes te kijken, maar ik weet maar al te goed waar dan zen gedachten zijn..... Duim duim duim......t'is niet lang meer..... Iets na 14.00 vertrekken we hier richting ziekenhuis..... en om 15.00 is de afspraak - hopelijk is de dokter op tijd ! Stiekem heb ik met men vriendin afgesproken, dat 'als' we goed nieuws hebben, dat ze samen met haar man hier vanavond een glaasje mee komt drinken! - Mijn zoetie weet hiervan 'nog' niets. Ik hoop dat ik hem kan verrassen want mijn vriendin haar man is momenteel zijn beste vriend en steun om als mannen onder mekaar te praten - en geloof me, ook dat is nodig ! Dus......hopelijk wordt hier straks een flesje gekraakt ! Ik laat het sowieso, hoe laat het hier ook wordt, weten ! Dat ben ik verschuldigd aan alle lieve mensen die me hier steunen, ook al is het maar door te komen lezen ;-) dank !!!!!! Tot strakjes xxx een stressy kipje Niesje !
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
/ dochter met vriend uit eten naar 'Fiske Bar' en zoon met vriendin en vrienden Thais gaan eten. Dus terwijl de wasmachine op avondtarief vollen bak haar werk deed was het voor ons een gezellige televisieavond.
