Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
09-06-2012
Zaterdagavond 09.06.2012
Hoi, Zaterdagavond is het nu - voetbalavondje . Na een nachtje van waken, wakker liggen, opstaan, rondlopen, koorts meten, water drinken en al bij al toch ook wat slapen tussendoor, zaten we vanmorgend om 8 uur aan de koffietafel. Zuchten.....blazen.....proberen alles te verteren.....proberen moed in te spreken (wetende dat m'n eigen moed zeer ver weg zit) en tja ook af en toe tranen....., en vragen steeds wederom : why ???? waarom ik??? wat heb ik deze wereld misdaan (woorden v mn zoetie). Wat ik ook zeg of probeer te zeggen, moed in spreken is momenteel niet gemakkelijk. Z'n lichaamstemperatuur was normaal tot een uur of tien en toen begon het alweer pffff dan weer hoog dan weer wat lager maar niet meer normaal, juist zoals gister. Hoger dan 39° gaat ze Godzijdank niet maar toch.....wetende dat niemand hier ooit échte hoge koorts gemaakt heeft is dit nu wel effe iets te veel van 't ongekende. Gelukkig helpen de vele Dafalgan's de koorts steeds weer wat naar onder te drukken, zodat we de dag 'normaal' door krijgen, maar in ieder geval zal er maandagmorgend naar de huisarts gebeld worden. Waar komt die koorts vandaan ? Niemand weet het? Is het 'kanker-koorts' ? Dit woord heb ik tot gister nog nooit gehoord maar oncologe sprak er over maar juiste diagnose daarover is moeilijk te bevestigen omdat m'n zoetie momenteel niet in de gevaarlijke risico periode zit qua gevaar voor virussen en bacterien. Hij is momenteel niet meer of minder imuun dan gij of ik, dus écht gevaar is er niet, maar die koorts moet wel van iets komen, maar van wat? Zijn ontstoken, ondertussen toch beter geworden sinussen?? Nevenwerkingen??? We weten het niet, maar leuk is anders! Vanmorgend kwamen onze buren hier bellen - ze zijn net terug van een weekje Schotland (lievelingsland v m'n zoetie....), en tijdens hun afwezigheid zorgt men zoetie een beetje voor house-sitting, tomatenverzorging, brievenbus etc en ook zij waren op de hoogte van ons doktersbezoekje gister voor uitslag, dus heel benieuwd, met twee cadeautjes in hun hand (chocolaatjes en fles schotse wijn) stonden ze hier met een grote glimlach aan onze voordeur. Net toen ze hier aanbelden had ik een zeer triest moment met onze dochter, voor wie het soms ook een beetje te veel wordt en als papa dan effe niet in de buurt is (hij was douchen), dan laten we samen al eens onze tranen de vrije loop, dus buren schrokken wel ff toen ze eerstens men betraande oogjes zagen én nadien het minder goede nieuws. t'Zijn superlieve buren die we hebben, dus ook van hen krijgen we zeer veel steun, ma tja..... Normaal hadden we morgen zo'n leuke uitstap gedaan naar vriendin in Nederland, maar ook deze plannen zijn nu weggeborgen - ik keek er zo naar uit! Ook de plannen om terug enkele dagen naar Frankrijk te gaan, daar wordt momenteel braaf over gezwegen. Nu geniet men zoetie van de voetbalavond. Nederland-Denemarken is net gedaan en sebiet begint Duitsland tegen ??? (weet ik niet meer). Onze zoon had beloofd om papa gezelschap te komen houden, kwestie v z'n zinnen wat te verzetten, dus die verwacht ik à la minute terug want daarnet was hij ook al hier maar nu is hij ff z'n vriendin gaan halen. Dochterlief is met vriend en onze viervoeter gaan wandelen, dus t'is hier nu ff rustig En wat zijn mijn plannen voor vanavond : wel....ofwel lees ik verder in men dikke boek, ofwel zet ik men koptelefoon sebiet op en ga ik naar een mooie film kijken - ik weet niet wat me t'meest gaat bezighouden??? Kan best zijn....de voetbal..... ach...we zien wel. Fijne zaterdag-voetbal-avond Niesje
tja.....je zou van minder....! We hadden zo gehoopt op goei nieuws ! We hadden zo gehoopt te mogen starten met die spuiten - die onderhoudskuur. We keken er allemaal zo naar uit ! Er hing zelfs terug een klein verlengd weekende Frankrijk in de lucht, maar.......t'zal allemaal nu nog wat uitgesteld moeten worden vrees ik. Vanmorgend dus afspraak bij de oncologe waar we met z'n drie (zoetie, dochter, en ik) in volle spanning, maar toch eigenlijk in t'achterhoofd met verder werken met die spuiten, dus zeer nieuwsgierig want dit is totaal onbekend voor ons. Maar t'mag nog niet......en waarom niet : wel.... t'monster heeft (ik citeer haar woorden:) 'een klein beetje de kop terug opgestoken'. t'Kleinste kind hoeft hier geen verdere uitleg over eigenlijk. Nogmaals aan de grond genageld probeerden we met zes oren alles goed op te vangen wat de dokter ons zegde. 'geen paniek! - niet totaal onverwacht! - we krijgen dit terug onder controle - positief blijven ' dit waren/zijn haar woorden. Makkelijk gezegd hé als je totaal iets anders verwacht. Enfin.......met drie lieten we haar uitspreken en nadien voerden we (ik in het bijzonder) onze vragen af naar haar toe. 'moeten we nu in paniek zijn : antwoord : neen ! - kan er later dan nog met die spuiten gestart worden ?: antwoord : ja, tuurlijk ! Dus het monster is terug een beetje actief geworden - vreselijk hé ! pffff zo klinkt het alleszins ! Allemaal zitten we hier nu met een dip(je) - uiteraard mijn zoetie met de grootste ! De kids zijn flink en praten zeer volwassen en steunvol. Bij mijn zijn er al vele tranen gevloeid sinds vanmorgend, soms stiekem, soms en plain publique - sorry. Gevoel van ontgoocheling, boosheid, vragen............ Heeft het nog nut dat ik kaarsen brand ???? Heeft het nog nut dat ik bezoek aan kerkhof breng en met dierbaren daar ga praten ? Heeft het nog nut dat ik bezoekjes aan de grot breng alwaar ik ook kaarsen ga branden? Heeft het nog nut dat mensen meeleven, dat mensen ook duimen, dat mensen ook kaarsen branden ??? k'Weet het allemaal even niet meer ! En wat er nu ook nog bij komt : sinds gisteravond heeft men zoetie koorts. De ene moment over de 38, de andere moment iets lager maar nooit onder de 37. Oncologe maakte zicht daar niet zo echt bezorgd over maar t'moet natuurlijk in t'oog gehouden worden. Momenteel is hij niet meer of minder vatbaar voor bacterien of virussen dan jij of ik, doordat hij momenteel geen chemo krijgt,dus afwachten en Dafalgan nemen indien nodig. Toch baart dit ons zorgen - normaal toch hé ? Wat gaat er nu gebeuren : wel.....volgende week woensdag starten we dus terug met chemo - nu 3dagen kliniek kuur, dat wil zeggen : woensdagmorgend om negen uur moeten we daar zijn en wordt er zoals helemaal in den beginne: gespoeld met baxters en chemo in baxtervorm toegediend ;duur v 9 tot ongeveer 15 uur. Dan mogen we naar huis maar blijft men zoetie via een soort van pomp die in een draagzakje zit en die verbonden blijft aan zijn port catheter chemo toegediend gedurende ganse nacht. s'Anderendaags (donderdag) terug naar ziekenhuis maar dan voor amper 3 uur; dan terug op zelfde manier naar huis en vrijdag terug voor enkel klein uurtje en wordt dan afgekoppeld. Dus résumé : 3 dagen chemo kuur en 11 dagen vrij ! Dit gedurende enkele weken. En dat zou het monster weer moeten doen inslapen! Op hoop van zegen !!!!???? En nu momenteel weet ik effe niet meer wat schrijven......alleen dat ik bang ben, vreselijk bang ! Men zoetie kijkt tv - gelukkig afleiding voldoende nu door de voetbalheisa en ik.....ik hou hem nauwlettend in t'oog en sta aan z'n zijde op ieder moment. Meer kan ik niet. De kids zijn beiden buiten huis - ook zij hebben nood aan afleiding. Tot later. Een depri-Niesje
oef.....de scan's zitten er op! Nu is t' afwachten pfffff.....alles behalve leuke uren die volgen.... Maar niets aan te doen. Vanmorgend dus 2de scan laten nemen deze week, maar voor de rest wordt je daar niets over gezegd, waarvoor we uiteraard alle begrip hebben, maar toegeven.....een hoekje v de sluier oplichten zou deze momenten van afwachten misschien iets dragelijker maken.t'Was wel effe spannend toen de dokter na het aanprikken van de port-catheter bleek dat men zoetie z'n hartslag zeer traag was en uit alle veiligheid wou hij dit toch even bespreken met een specialist ter plaatse, dus we werden even terug naar de wachtzaal gestuurd om te wachten op toestemming om naar de afdeling 'beeldvorming' te mogen gaan voor t'nemen van die scan. Pffffff men zoetie z'n hart sloeg te traag maar t'mijne had je moeten voelen ......! nie te doen ! Maar gelukkig mochten we verder en is dit alles blijkbaar te wijten aan die vieze chemo die nog steeds voor nevenwerkingen zorgt ! Wat zal verdorie t'volgende zijn??? .... Enfin, last buth not least is alles zeer gunstig verlopen en werd ook mijn hartslag terug normaal ....
Mijn zoetie moest ook vandaag alweer nuchter zijn, dus na t'nemen van deze voorlopig toch laatste scan, zijn we een lekker tasje koffie gaan drinken, in het zonnetje weliswaar op een gezellig terrasje. Kleine anecdote: nemen we daar plaats naast een vriendelijke heer.....op den duur geraak je toch aan de praat, omdat die tafeltjes nu eenmaal niet meters van elkaar staan, blijkt dit toch nog een ver familielid te zijn van mijn zoetie zekers, dus......na één koffie volgende er nog één en......tja.... Was ik ffe opgelucht men zoetie eindelijk een beetje te zien openbloeien na deze toch weeral stresserende dagen. Hij is altijd (en nog steeds) een zeer sociaal iemand, maar door de omstandigheden van de laatste maanden, komt hij niet zo vaak buiten en dat vind ik verschrikkelijk want die sociale contacten die mis ik ook, maar ik heb me daar nu bij neergelegd en uiteraard zijn er andere prioriteiten, maar ondanks dat kan ik niet liegen over t'feit dat ik dus van zulke momenten gelijk daarnet (hij zit daar dan zooooo gezellig te praten met die man en herrinneringen boven te halen van vroegere jaren) - écht zalig en spijtig dat we naar huis moesten. 'Moesten' is natuurlijk veel gezegd maar er lag voor mij nog wat strijk (die natuurlijk ook had kunnen wachten) maar sebiet heb ik dan alweer een afspraakje met een ex-schoonzus. Dat afspraakje is in maart al vastgelegd maar door t'feit dat die dame zo'n drukke leventje slijt altijd maar uitgesteld en nu sebiet om 14.00uur is het zo ver. Na 4 jaar gaan we elkaar nog eens ontmoeten, dus......een hoop bij te kletsen natuurlijk ! En dan is het aftellen naar morgen......10.40uur moeten we bij de oncologe zijn. Mijn duimpjes die zijn veel te klein maar ze staan op scherp ! en ik ga hier nu afsluiten want ik had me voorgenomen, alvorens naar men 'date' te rijden nog effe een stop te houden om een kaars te gaan branden........tja......stom misschien maar......velen hier zullen wel begrijpen hoe ik me voel. Laat ons aub hopen dat ik hier morgen zeer goed nieuws kan komen schrijven !!! duim duim duim???? Fijne namiddag voor iedereen en tot...... xxx Niesjeplease please please ....???
Hey hier, M'n 'inslaap' tabletje ligt klaar want k'voel dat ik niet ga slapen vannacht. Ook al weet ik wat er morgen te wachten staat....dit is één van de ondertussen spijtig genoeg bekende vreselijke dagen die me/ons te wachten staan.... Morgen 1ste scan (torso) : men zoetie heeft zo net z'n liter water uit met speciaal flesje in ; morgen om half elf krijgt hij dan de andere liter te drinken en dan volgt de scan. Dus dwz de ganse morgend zal hij nuchter moeten blijven.....heb zo met hem te doen. Maja....t'moet ! Eén ding is zeker.....morgenmiddag zit ik met hem ergens gezellig een hapje te eten ! Donderdag volgt dan scan 2, maar daar tillen we niet zo zwaar aan want buiten dat hij daarvoor ook nuchter moet zijn, weten we ook uit ondervinding dat dit helemaal niet veel tijd in beslag neem, wat niet wegneemt dat we er dan voor de rest van de dag toch ook iets gezelligs gaan proberen van te maken. En dan komt vrijdag..... onze dochter heeft al een dagje verlof gepland want ze wil graag mee.... afspraak bij de oncologe voor uitslag scan's en verdere bespreking.......zucht ! k'Heb al de ganse avond buik pijn - puur zenuwen ! Maar dit durf ik niet hardop zeggen, alleen hier maar neer schrijven want wat is in godsnaam mijn buikpijn in vergelijk met wat men zoetie heeft ! Nog even over gister....: de benefiet. Ondanks het bar slechte weer was er toch redelijk wat volk afgezakt naar de desbetreffende place to be. Ongelooflijk toch hoe soms kan blijken hoe mensen mekaar kunnen helpen, steunen, troosten, meeleven. Vandaag en de volgende dagen blijf ik het dagboek van Roanentess toch nog wat opvolgen want zoiets raakt je wel voor langer dan 1dag, mij althans. Met regenen mag het van mij snel ophouden! Ben het écht wel beu en vandaag wou men zoetie bijna terug de verwamring aanmaken, maar gelukkig hebben we hier een zeer gezellige tegelkachel en die maakt het nog gezellig ook! K'ga sebiet ook men bedje opzoeken, maar eerst nog men pilletje nemen. Duimen jullie een klein beetje mee aub? Liefs Niesje xxx
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
