Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
29-07-2012
zondagavond 29.07.2012 (....een nieuw leven....)
Voila.....dit mooie toch wat zomerse weekend zit er ook weeral op. En voor ons hier was het al bij al zeer gezellig eigenlijk - écht voor herhaling vatbaar ! Gister is onze zoon thuis gekomen met zéér spannende verhalen over hun formidastische vakantie in de Provence. Als thuisverwelkoming stond er hier een bbq op t'programma en dat vonden ze kei gezellig, en dan nog t'gezelschap van mijn broer erbij, die door onze kids zo geliefd is, maakte de avond helemaal kompleet ! Maar ook natuurlijk het 'goed gevoel' van m'n zoetie draagde nog t'meeste bij tot het welslagen van dit bbq-festijn. Zijn drie - daagse chemo kuur is prima verlopen en gister vertelde hij me zelfs dat hij zich nog beter voelde dan de kuur hiervoor ; hiermee bedoelde hij dat hij zelfs nog minder last heeft van die nevenwerkingen. Gewoon super om dit te mogen aanhoren uit zijn mond ! Op zulke momenten klint het allemaal nog meer ongelooflijk en wil ik keer op keer nog steeds, na bijna 1 vol jaar wakker worden uit deze nare droom.....maar 'dit' lukt me spijtig genoeg niet! Onze zoon, samen met z'n vriendin hebben dus een fantastische week achter de rug en voor hen keert morgen de realiteit van de werkende mens weer terug Zo is dat nu eenmaal - ooit toen ik nog werkte heb ik dat gevoel ook gekend, maar ik zeg altijd : 'wees blij dat je kan/mag werken', ja toch hé ? Ze hadden voor papa lekkere franse kaas mee gebracht en wijn en ik ben in de bloemetjes gezet met super ruikende verse lavendel ! OOOO wat zou ik toch graag met men zoetie die prachtige lavendelvelden in t'écht willen zien en ruiken! Dat moet gewoon de hemel op aarde daar zijn ! Wie weet........ dus momenteel ben ik al meer dan voldoende tevreden met de lavendel gekregen v onze zoon. Vanmorgend heb ik me, na de strijk, in t'zonnetje gezet en de lavendel mooi uitgesorteerd, gebundeld en gebonden waarna ik 3 prachtige boeketten heb aan overgehouden. De barbeque gisteravond was geslaagd en het eten smaakte nog lekkerder bij t'aanhoren van de vele spannende avontuurlijke verhalen van de thuisgekomen toeristen. Vanavond hebben we dan nog met de rest v t'gezin hier een iets simpeler bbq gedaan, dit om de restjes weg te werken ; maar zelfs dat was even lekker ! Nadien heb ik de laatste was v zoon z'n vakantie die de ganse dag in t'zonnetje had gedroogd, nog gestreken en hebben we toch nog een uurtje in de tuin gezeten. Buiten strijken is toch zalig hoor ! Zo rond half negen begon het hier dan een beetje te druppelen - een mooie afsluiter van deze paar zomerse dagen, dus zijn we maar naar binnen verhuisd alwaar ik plots een smsje kreeg van men vriendin die ook spannende zenuwslopende momenten kende door t'feit dat haar hoogzwangere dochter, welke morgen is uitgerekend, uiteindelijk vandaag terug in kliniek was beland, maar deze keer gaat het precies wél lukken (vorige donderdag ook ganse dag kliniek maar blijkbaar vals alarm). Dus......ik zit hier momenteel spannend af te wachten tot ik smsje ga krijgen dat haar kleindochtertje geboren is ! Spannend hé ! Dus voor morgen ben ik reeds een kraambezoek aan t'plannen k'Ben wel blij dat dit kindje net geboren wordt in men zoetie z'n 'goede week' ; zo kan ik waarschijnlijk toch enkele keren op kraambezoek gaan. Dan ga ik nu men geboorte-felicitatie-kaartje nog wat afwerken - dit in afwachting tot 'het' bewuste smsje dat K...... geboren is. Ja per ongeluk ben ik de naam te weten gekomen, maar die mag ik nog aan niemand verklappen, dus..... ssssssst.... Fijne avond verder voor men lezertjes. Niesje
Naja....'rust' .... is veel gezegd Ik bedoel hiermee.....de drie chemo-kuur dagen hebben we toch weeral goed doorstaan ; enfin...t'is te zeggen....men ventje hé want ik.....tja ik zit ernaast en kijk ernaar..... Maar vele lezertjes hier zullen me wel begrijpen....t'is als naaste partner toch ook 'vrij zwaar', al doe ik hier alles met een overvloed van liefde ; niets is me te veel, zolang ik maar kan/mag hopen en een beetje blijven dromen.... Enfin....dus terug naar vandaag ; vanmidag op appel op ons ondertussen wel bekende stekje en .....wie zat er daar reeds op ons te wachten....jawel....'Yvonneke Verbeeck' ....samen met hare man, ondertussen ons reeds zeer goed bekend. Effe wat meer uitleg hierover : Er is een dame waarbij anderhalf jaar geleden een gezwel is vastgesteld aan de pancerias en zij is in behandeling bij dezelfde oncologe als wij. Zij heeft, net zoals wij, de eerste weken van de vaststelling van haar ziekte ook serieuze angstige momenten gekend, maar is, ook zoals mijn ventje, 200procent beginnen vechten en zie....t'resultaat.....na anderhalf jaar later slaagt de chemo nog steeds goed aan en heeft ze, net als men zoetie, practisch geen nare nevenwerkingen. De eerste keer dat we haar ontmoetten is ondertussen ongeveer twee maand geleden ; we zaten samen met haar man in dezelfde kamer en tja.....lotgenoten dat schept een speciale band hé en je geraakt aan de praat en zowel wij als zij zijn hele sociale mensen, dus....s'anderendaags zie je mekaar weer en de derde dag v d kuur alweer en dan neem je afscheid en zeg je tot binnen veertien dagen en ja.....opnieuw ontmoet je mekaar, terug voor 3 opeenvolgende dagen en zo gaat dat alsmaar verder en leer je elkaar beter en beter kennen hé. t'Is een super lief sympathiek koppeltje en zij....'Yvonneke Verbeeck' zoals wij ze noemen, wel.....t'is ze twee druppels water ! Ongelooflijk...: even vriendelijk, even humoristisch, even kokket, even trots en fier, écht een super madammeke. En we zijn heus niet de énigste die de link naar Yvonne Verbeeck leggen, want toen we het haar gister voorzichtig zegde, aan wie ze ons steeds deed denken, was haar antwoord direct : 'jaja ik weet het wel...Yvonne Verbeeck' - ongelooflijk ! enfin....t'is dus een zeer sympathiek koppel en daarstraks hebben we dan alweer afscheid genomen voor de komende elf dagen. Raar, maar op den duur verheug je je al om elkaar terug te zien En wat ook leuk is: samen doen ze zo'n beetje vrijwillig werk op een vrije zender, écht voor senioren, en ja.....ondertussen zijn we dan ook al maar lid geworden hé en staat hier zelfs sinds gister zo af en toe die vrije zender te spelen ipv Radio 2 De verpleegsters daar ter plaatse weten het precies ook al goed over onze groeiende vriendschap daar, want toeval wil dat we de laatste drie dagen altijd samen op één kamer waren écht best gezellig en zo gaat de tijd ook vlugger vooruit hé. En zo heeft men zoetie er alweer meer dan 44 uur chemo opzitten - ongelooflijk hé ! Moet je toch sterk voor zijn hé om zoiets in je lichaam te kunnen verdragen ... pffff - Godzij dank ! Vanmorgend was hij, nét zoals de vorige keren (hij kan er haast z'n klok op zetten) toch alweer om vier uur klaar wakker en is dan almaar opgestaan, wat ervoor zorgde dat, toen ik beneden kwam....zo'n drie uur later.... het reeds lekker fris afgekoeld en verlucht was in huis, want men zoetie had reeds alles fris open gezet - super hé ! Samen hebben we dan vanmorgend wat in de tuin gewerkt - nog zoiets ongelooflijks ! Moet je men zoetie daar zien lopen achter de grasmachine....met het chemopompje rond zen hals hangend .... ongelooflijk ! Als ik hem zo bezig zie kan ik het écht niet geloven en betrap ik me erop dat ik nog steeds na bijna een jaar hoop om wakker te worden uit deze vreselijke droom..... maar algauw dringt dan de waarheid tot me door en sta ik weer met beide voetjes op de grond. Ondertussen hebben we ook de laatste drie dagen twee keer vernomen dat hij eigenlijk een chronishe ziekte heeft. Zo wordt dit genoemd en dat wisten we niet. We zijn dit te weten gekomen : één doordat een verpleegster dit zo noemde terwijl ze hem aan t'verzorgen was en twee : toen er een brief van de ziekenkas in de bus zat waarin werd gemeld dat we recht hebben op 300 doordat hij chronisch ziek is. Klinkt allemaal minder hard vind ik... maar toch.... Ik voel dat hij er ook zo over denkt ; hij is sinds woensdag enorm opgewekt - en ik ook hoor ; en dat komt door dat we eigenlijk op rij positieve dingen hebben mogen aanhoren : 1.hij ziet er goed uit; 2.z'n bloed was zéér goed; 3. oncologe ziet uitslag volgende scan ook zeer positief en 4. ipv t'vreselijke woord met grote K klinkt 'chronisch ziek' zijn, iets minder erg (maar maakt het natuurlijk niet minder erg). Aan zulke gewone kleine simpele woordjes hebben wij momenteel zo veel ! Meer hebben we écht niet nodig. En zoals ik hier nogal eens schreef : als hij zich goed voelt dan voelen wij ons ook goed en zo is het momenteel! Daarnet hebben we nog effe zitten skypen met zoonlief die morgenvroeg richting home vertrekt ; wij verwachten hen hier tussen 3 en 4 en als verwelkoming van deze toeristen-avonturiers staat er een leuke bbq op t'programma ! Vanmorgend heb ik alle inkopen gaan doen, zodat ik morgenvroeg direct met de voorbereidingen kan starten. Ook daar kijkt men zoetie enorm naar uit ! Hopelijk blijft het morgen wat droog, dus als het écht hier nog moet onweren dan liefst nu of vannacht Tot hiertoe zijn we er al goed aan ontsnapt want buiten wat bewolking en spatje regen dat direct opdroogde hebben we hier niet veel gezien van de voorspelde onweders. Dus ofwel blijft het zo (tis hier nog vrij drukkend warm) ofwel passeren ze hier nog vannacht. Ik hoop van niet want dan heb ik nog serieus wat kuis morgen ook nog pffff en men terras is nu net nog proper. Enfin....we zien wel....er zijn erger dingen en ik heb voldoende tijd morgen om alles in gereedheid te brengen tegen dat de verlofgangers hier zijn. En zo starten we dus morgen de 11 komende 'rust' dagen - hopelijk blijven de nevenwerkingen deze keer ook ver weg. Morgen dus bbq en zondag....weet ik het nog niet alhoewel er verschillende leuke ideetjes zijn. Wat ook spannend is is de zwangere dochter van men vriendin. t'Arme schaap is op dit moment uitgerekend en gister dachten we écht dat het zo ver was ! Van maar liefst 6uur s'morgens tot 5 namiddag heeft ze in de kliniek gelegen met t'idee dat hun dochtertje zou geboren worden, maar neen......hoe klein ze ook is....ze houdt er de spanning nog wat in en mama werd terug naar huis gestuurd. Vandaag niets meer gehoord, dus.....in spanning afwachten. Fijn weekend voor al men lezertjes hier die ik ook nog eens wil danken xxx Slaapwel
Ja....k'ben gelukkig..... dat mag wel eens hé ? Waarom....wel omdat de voorbije dag goed verlopen is, meer niet, maar op dit moment in mn leven maakt zoiets me gelukkig.... Ik wil helemaal niet 'eureka' kraaien - spijtig genoeg niet, maar toch.....véél hebben we hier momenteel niet nodig om gelukkig te zijn, dus.....vandaag was/ben ik gelukkig De dag is dus prima verlopen. Vanmorgend om zes uur opgestaan om tegen kwart voor 8 op onze ondertussen zeer goed gekende afspraak op de dienst oncologie te zijn. Vrij snel werd men zoetie reeds geroepen om bloed te prikken dus vrij snel mochten we naar ons ondertussen vertrouwde stekje....kamer 14....alwaar ook vrij snel reeds met de spoeling werd begonnen. Dat op zich kennen we ondertussen al zeer goed en verloopt vrij vlot. Maar ondertussen is het wel spannend afwachten naar de resultaten van t'bloedonderzoek want daarvan hangt alles af of chemo wel of niet kan doorgaan.....en als je zo al eens 2 maal naar huis bent gestuurd....dan kan ik je verzekeren dat de spanning tussen bloedcontrole en afwachten toestemming alleen maar spannender en zenuwslopender wordt. Maar.......vandaag zat het geluk een beetje aan onze kant want men zoetie z'n bloed was picobello !!! Zelfs zéér goed zegde de oncologe !!! Wij blij !! amai nog nie !!!!!! Oncologe is ook gezellig praatje met ons komen maken, zoals ze met al haar patienten doet - ze is écht super !!! We kijken écht op naar deze fantastische dame - moeder - dokter ! Ze leeft voor haar gezin, waar er ondertussen pas een babytje is geboren, maar ondanks dat leeft ze ook voor haar patienten - ongelooflijk ! En toen we na ons praatje nog uit haar mond de woorden mochten horen dat ze het voor de volgende scan, eind augustus, vrij goed ziet verlopen, wél toen kon ons dagje vandaag niet meer stuk ! Ik heb toen direct thuis- en France-front verwittigd, want de kids hier weten ondertussen ook wel hoe spannend het kan zijn, en die zijn na al dat toch vrij goede nieuws ook zeer happy ! Dus onze zoon kan met een gerust hartje nog drie dagen verder genieten van z'n Provence-vakantie en onze dochter die liep daarstraks hier ook al huppelend door de tuin. Een mens heeft toch écht soms niet veel nodig hoor .....amai ..... Morgen dus dagje 2 v d 3 , dat wil zeggen morgen namiddag tegen half 2 terug op appel in ziekenhuis voor ongeveer drie uurtjes en vrijdag dan voor een klein uurtje en dan kan men zoetie er weer 11 dagen tegen aan ....op hoop van zegen !!! Meer ga ik hier nu niet schrijven want men pijpje is ook uit. Ik ben maar vrij laat hier kunnen verslag komen uitbrengen omdat ik een ontzettend drukke dagje én avondje achter de rug heb. Toch nog even een bijzonder dankwoordje voor alle kaarsjes die er vandaag voor ons gebrand zijn........dank dank dank !!!! xxxxxxx Slaapwel en tot morgen ! Niesje
Ja t'is warm ! Maar je hoort me niet klagen, neen integendeel.....ik denk aan de vitamientjes D die men zoetie zo hard nodig heeft en waardoor hij eindelijk ne keer is gaan wandelen gister. t'Was kort maar zeer leuk en de koffiepauze bij men vriendin die maakte alles nog leuker natuurlijk. Ook al zit men zoetie nu wel met 'nog' pijnere voetjes, zelfs met een blijn onder zen linkervoet pffff .... toch wel erg hé ! k'Heb al serieus met z'n voetjes gespeeld van morgend hoor .... (voor alle zekerheid ...rechtzetting...: k'heb z'n voetjes goed ingesmeerd na een deugddoend voetbadje) En ja t'is zomer nu hé ! Gisteravond nog vrij lang met dochter in de tuin gezeten - was super leuk ! Gisteravond zijn onze buren thuisgekomen van hun vakantie en huwelijk zoon in Oostenrijk. Daar wij een beetje house-sitting doen hadden ze voor mij en men zoetie weer leuk cadeautje mee gebracht. Voor de zoveelste keer heb ik hen gezegd dat dit écht niet nodig is ma tja.......hoe zijn we zelf hé .... Beter een goeie buur dan een verre vriend is wel zeer juist eigenlijk hé en dat geluk hebben we wel ! Gisteravond was het dan spannend afwachten op de skype telefoon van onze zoon, want gister is z'n grote avontuur daar in de verre Provence doorgegaan en ik was er toch niet gerust in hoor. Dus wat was ik blij hen te zien op men laptopschermpje - doodmoesteendoodkapot waren die twee ! Beiden hadden ze het wel wat onderschat - maar liefst twaalf uur wandelen , t'is te zeggen : klimmen, dalen, klimmen dalen, en serieus klimmen! en serieus dalen ! Hun koorden, koordbroek en muscetons hebben dienst moeten doen ! Nu op dit moment zijn ze aan het raften pffffff - dat stond vandaag op hun programma ! Dus ja.....mijn gedachten dwalen constant af naar hen natuurlijk pfff ikke bezorgde mama hé ! Kan er ook nieks aan doen. Zal weeral blij zijn dat is ze hoor straks ! Vanmorgend belde onze zoon dat de internetverbinding in t'hotelletje er uit lag, dus t'zal telefonisch worden vandaag denk ik en door dat mankementje heb ik vandaag de opdracht gekregen om voor hun twee laatste nachten een overnachting te zoeken in de Elzas-streek, dus vandaar dat ik op dit moment v d dag aan men laptopje zit - wat helemaal niet van men gewoonte is hé, maar ik hou constant men mailbox in t'oog want zit dus te wachten op antwoord van de door mij aangeschreven hotelletjes. Hopelijk lukt het me iets te vinden ! En dan is er morgen hé .......ja t'is weeral zo ver hé pfffff ; krijg de kriebels als ik er aan denk...... 07.50 uur in ziekenhuis zijn - bloedcontrole - starten spoeling - spannend afwachten op oncologe en dan.....please please please deze keer wél starten van chemo !!!! duim duim duim ????!!!! Als alles volgens plan verloopt zou onze dochter me komen aflossen kort na de middag, want anders zit onze viervoeter te lang alleen ; niet dat ze dat niet kan, maar t'is zo zielig hé, dus ofwel komt dochter dan papa gezelschap houden ofwel zal ik hem voor de 1ste keer enkele uurtjes moeten alleen laten. Maar dat vindt hij helemaal niet erg zegt hij ; hij is zeer sociaal en praat graag met z'n lotgenoten, ofwel doet hij dutje Dus....t'wordt weer spannend morgen en als alles kan doorgaan worden het dan weer drie dagen ziekenhuis bezoeken hé.... Je leest het hier wel....... please ???
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum