Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
10-02-2013
zondagavond 10.02.2013
Vandaag vooral veel beterschap gemerkt bij m'n zoetie : geen buikkrampen meer en goede eetlust ! Dus héél erg tevreden en alles wordt genoteerd in zijn notities die hij iedere veertien dagen mee naar de oncoloog moet nemen. Wel nog heel erg moe, maar dat is niet zo pijnlijk en daar is maar één remedie goed voor en dat is : rusten ! Vandaag heb ik hem dus dubbel en dik verwent .......neen nog steeds spijtig genoeg van op afstand, want mijn verkoudheid-genezingsproces verloopt maar héél erg moeizaam, dus neen van op afstand heb ik hem verwend door héél veel lekkers van de bakker mee te brengen en door vanavond lekker te koken. En gesmaakt heeft het want alle potjes waren leeg ! En zo heb ik het graag ! Dus......al bij al.....ikke morgen carte blanche gekregen om samen met m'n vriendin te gaan shoppen ! Joepie !!! Vandaag is ook een dag dat ik super trots op onze zoon ben want wat die vandaag heeft meegemaakt pffffff........ja ik kan het verwoorden in de zin van 'hij heeft een vriend z'n leven gered!' Vanmorgend kreeg hij een sms via z'n gsm van een onbekend nummer - hij sliep nog maar t'was tegen de morgend en vandaar dat hij in minder vaste slaap was. Godzijdank besliste hij om toch maar eens naar dat ongekende nummer te bellen want het smsje baarde hem zorgen, want daarin stonden woorden naar hem toe gericht van iemand die 'afscheid' wou nemen en hem toch dankbaar was voor de lange vriendschap die ze gehad hadden ???? Wat bleek nu : een goeie vriend van hem had z'n polsen over gesneden !!!! Onze zoon, in alle staten, wou eerst niet geloven dat dit werkelijk waar was, want persoon in kwestie is gekend voor er de laatste tijd een rare levensstijl op na te houden, dit mede door slechte invloed van verkeerde vrienden, het in de steek gelaten zijn van een vriendin waarvoor iedereen hem verwittigd had en waardoor hij nu met een grote schuldenberg zit en t'feit dat hij enkele maanden geleden zijn vader is verloren aan....jawel ....kanker. Al die oorzaken bij elkaar plus vanmorgend ook nog de invloed van te veel drank, hebben hem tot wanhoop gedreven ! Onze zoon heeft geen seconde geaarzeld en is in de auto gesprongen en naar die vriend gereden alwaar hij hem in een verzopen toestand op de grond van de woonkamer gevonden heeft. In details ga ik hier niet treden maar door de koelbloedigheid van onze zoon (wat ik toch wel mag zeggen) heeft die wanhopige vriend levend het ziekenhuis gehaald. Verplegend personeel alsook die kerel zijn moeder waren hem daarvoor uiteraard enorm dankbaar ! Ik ben dus erg trots op hem ! En zijn papa hier uiteraard ook ! Alleen hebben we een beetje bang dat hij toch maar niet de weerbots van deze moedige daad gaat krijgen, want iemand in zo'n toestand vinden blijft je wel een hele tijd bij denk ik. tja......zo zie je maar......overal is er wel iets van miserie en verdriet. Daarom zeg ik altijd 'het is stil waar het niet waait' (puur Antwerpse uitdrukking denk ik) Deze jongen zit enorm diep en schreeuwt om hulp ; het is nu alleen maar te hopen dat hij de aangeboden hulp wil aanvaarden.... dan heeft het moedig ingrijpen van onze zoon dubbel en dik z'n nut gehad. ....... Nu bedjestijd want morgenvroeg moet ik om 9 uur klaar staan !
Dag 3 v 1ste kuur Eerst over m'n zoetie : die heeft deze namiddag zijn laatste baxter gaan halen en is dan afgekoppeld van zijn pompje na een dik uurtje naar huis mogen gaan. Ikzelf (met nog steeds ziekenhuisverbod) ben hem tegen 14u aan t'ziekenhuis gaan afzetten om nadien met een grote lijst boodschappen de apotheek wat rijker te gaan maken en daarna de grote huishoudboodschappen te gaan doen ; tja....ondanks dat ik me ellendig voel gaat t'leven gewoon voort en zijn er nu eenmaal dingen die moeten gebeuren wil er eten op de plank komen. Onze dochter, die vrijdag's maar tot 15.30 werkt is dan papa gaan halen, zodat we practisch samen terug thuis waren ; ik v d boodschappen en dochter met papa van t'ziekenhuis. De 1ste kuur zit dus nu in z'n body en doet daar hopelijk al het nuttige wat er moet gedaan worden. Hij heeft er wel wat last van (wat normaal is - dit zijn nevenwerkingen) : eerst TE veel naar toilet moeten zodat hij Immodium inneemt en nadien niet meer kunnen gaan wat dan ook weer de nodige buikpijn met zich mee brengt. Dan daarvoor de nodige medicatie beginnen in te nemen en die twee medicamenten bij elkaar, tja......daar krijg je dan de nodige krampen van hé. Gelukkig was dit later op de avond toch al ietskes aan t'beteren, dus hopelijk is hij van die problemen morgen verlost. Zijn eten smaakte ook niet zoals het zou moeten, maar k'had er lekker voor gekookt en er op toe gezien dat hij toch van alles iets gegeten heeft. t'Is nu spannend afwachten of er nog andere nevenwerkingen gaan bij komen ; t'is te hopen van niet zodat we deze weekend alle2 toch een beetje kunnen recuperen. Alle2 ja want ook met mij gaat het de laatste dagen niet zo best ; die vervelende keel- en hoofdpijn die me bijna een ganse week vervelen is nu verder helemaal uitgebroken tot NOG meer keelpijn, NOG meer hoofdpijn en niet 1 ontstekend oog maar ondertussen zelfs ook het andere ! Dus....vanmorgend dan toch maar uiteindelijk de dokter laten komen want met het weekend in t'vooruitzicht beter toch maar geen risico's nemen, nu zeker niet want mijn zoetie's immuungestel is nihil momenteel. Dokter heeft toch eerst eens naar men zoetie gekeken : bloeddruk genomen : die was ok en toen was het mijn beurt. Diagnose : virale infectie op de luchtwegen waaraan eigenlijk niet veel kan aan gebeuren ; dwz gewoon uitzieken met ja fles hoestsiroop, zuigtabletjes voor de keel en oogzalf voor m'n oogjes (sinds vanavond dus alle 2!) k'Begrijp er nieks van dat nu ook dat tweede oog ontstoken is ; en dat allemaal op tijdstip daarnet van een goed uur. Ik voelde bij tv-kijken dat dat andere oog ook begon te tranen maar had nu niet gedacht dat dit ook ging uitdraaien op net hetzelfde, dus gegarandeerd kleven morgenvroeg m'n beide oogjes toe......en tja wat dan....... Enfin.....de zalf ligt klaar dus sebiet moet ik dat zien klaar te krijgen om beide oogjes deftig te verzorgen. Normaal ging men zoetie me daarin helpen maar k'heb hem dat toch maar afgeraden want dan zouden we véél te dicht tegenover mekaar moeten gaan staan wat dus ook nu ten strengste verboden is - toch wreed hé ! En dat met Valentijn in t'vooruitzicht ! Lieve deugd.....ik hoop dat al die kwaaltjes na een rustig weekend gelijk sneeuw voor de zon verdwijnen hoor, want k'ben het stilletjes aan beu aan t'worden. Der is er hier tenslotte maar 1 iemand hé die ziek 'mag/kan' zijn en ik moet ten volle paraat zijn om die te verzorgen en niet omgekeerd ! Dus......de theezakjes en citroenen worden hier massaal verorbert en de fruitmand ligt boordevol vitamientjes klaar om ook voor t'nodige herstel te zorgen ! Kamperen doe ik momenteel uit veiligheidsoverwegingen nog maar eens in de zetel vandaag, alwaar onze dochter me vaak gezelschap houdt en uiteraard onze viervoeter - die wijkt niet van m'n zijde. Dus alleen ben ik niet. Ach ja.......hop naar betere tijden zekers ???? k'Hoop het althans ! Fijn weekend iedereen
Dagje 2 van 1ste kuur : Om 13.30 moest men zoetie terug in t'ziekenhuis zijn voor z'n 2de dagje chemo en daar ik dus niet mee binnen mag daar (wegens snipverkoudheid!) heb ik hem met gemengde gevoelens voor de deur van het voor ons ondertussen zeer bekende plekje afgezet ; zelfs geen kusje mocht ik hem geven ; heb dan toch maar even z'n hand vastgenomen en gezegd dat hij t'goed moest doen en dat ik zeer trots op hem ben.... en zo hebben we afscheid genomen en ben ik naar een vriendin gereden die met haar dochter en kleindochtertje ergens een koffietje zaten te drinken en mij de ganse voormiddag gevraagd hadden om toch ff langs te komen, kwestie van men zinnen wat te verzetten. k'Ben blij dat ik dat gedaan heb want ik word beetje crazy thuis zo alleen ; ik kan me zeer goed bezig houden met ditjes en datjes, daar nie van, maar alleen t'schuldgevoel dat ik heb bij t'alleen moeten laten van men zoetie, daar heb ik het zo moeilijk mee ! Dus de namiddag is voor mij vrij gezellig verloopen ; wel constant m'n gsm in de aanslag om zo af en toe toch nieuws van t'verloop van de chemo kuur te kunnen volgen. Tegen vier uur was ik alweer thuis om nog wat voor onze viervoeter te zorgen (wandelingske én eten geven) en dan was het 'joepie' tijd om men zoetie terug te gaan halen ; hij had me verwittigd dat hij rond half 6 ongeveer zou klaar zijn. Tegen dat we dan terug thuis waren was onze dochter er ook en tijdens t'avondeten hebben we dan beiden naar papa's verhalen geluisterd : over wat hij met de verschillende verpleegsters gepraat heeft ; over nieuwe mensen - lotgenoten de hij ontmoet heeft (nieks dan miserie natuurlijk) en dan na de vaat, samen gezellig in de zetel. Maar daar bleek al vrij snel hoe moe hij is (1 vd nevenwerkingen) dus.....t'vergif is al goed z'n werk aan t'doen denk ik.... om 21.00 uur daarnet is hij gaan slapen, vroeg hé ; dus ik verwacht hem vannacht wel vroeg terug beneden. We herkennen deze symptomen van de vorige chemo - de 1ste drie dagen-nachten is dat allemaal normaal ; gelukkig ebt dat allemaal wel wat wet binnen paar dagen ; alleen de vermoeidheid die gaat blijven en misschien nog zelfs verergeren. Ikzelf sta momenteel op t'hoogtepunt van men verkoudheid denk ik - écht nie te doen!!! Nog steeds zelfs ergere keelpijn plus daarbij nu pijnlijke sinussen - hoofdpijn etc etc etc dus.......morgen word er dan toch maar de dokter bij gehaald.... Natuurlijk ben ik vreselijk bang voor men zoetie te besmetten ; t'is ook nie voor nieks dat ik al de ganse week in de zetel slaap want ik wil écht niet dat hij deze verkoudheid van mij zou overkrijgen - dat zou zelfs heel gevaarlijk kunnen zijn ! dus.....zal ik maar luisten en morgen de dokter me laten onderzoeken zodat ik deftige medicatie ga kunnen nemen. Maja.....ne mens hoopt altijd maar om zichzelf te kunnen genezen hé - toch zeker een stomme verkoudheid! maar deze is sterker dan ik verwacht had, dus t'wordt tijd dat er wordt ingegrepen ! Sinds vanavond zit ik ook met een tranen oog - ben beetje bang dat die morgenvroeg gaat toekleven - écht niet normaal ! Wat zal dat nu weer zijn ???? écht iets voor mij hé al die shit ! Maar genoeg gezeurd over mij ; t'allerbelangrijkste is dat men zoetie niet verkouden wordt en dat hij zich door deze 1ste kuur goed door krabbelt ; dat is het enige wat nu op de 1ste plaats komt! Morgen dus nog 1 kort namiddagje kliniek, dan wordt pompje afgekoppeld en is hij terug een vrij vogeltje dat naar huis mag om daar verder te rusten zodat de chemo die deze drie dagen in z'n lichaam is gevloeid al het nodige kan doen ! Voila.....zover zijn we ! greets v een snipverkouden Niesje
1000x dank aan al die superlieve hard duimende duimpjes !!!!! En ze hebben hun werk goed gedaan !!! t'Is te zeggen : Ikzelf ben dus niet mee naar t'ziekenhuis kunnen/mogen gaan, wegens zware verkoudheid dus onze zoon is vanmorgend met papa vertrokken om half 9, nadat ik zoonlief goed de les had gespeld om mij zo veel mogelijk op de hoogte te houden, want ik ging écht kapot van de zenuwkes ! Godzijdank heb ik zulk een kei lieve vriendin die me de ganse morgend is komen gezelschap houden om m'n zinnen toch enigszins wat te verzetten ! Nogmaals mijn dank lieve M xxx En dan rond 11 uur kwam het 'verlossende' telefoontje want toen pas was de oncologe geweest met de uitslag van de vorige week genomen pet-scan en daaruit bleek dat er Godzijdank toch geen andere organen mee in betrokken zijn geraakt en dat ze dus (zoals we wel gedacht hadden) met de 3 maanden durende chemo kuur kon starten. Wat wil zeggen : vandaag ganse dag chemo/spoelen/chemo ; sebiet naar huis met pompje zodat chemo blijft verder druppelen (geen probleem want ook dat kennen we) ; dan morgennamiddag terug voor enkele uurtjes alsook vrijdag nog even en dan zijn we gerust voor 2 of 3 weken (van die tussenperiode ben ik nog niet gans zeker, dat ga ik straks horen). Dus deze kuur moet drie maanden gevolgd worden ; dan zal er terug gewone scan genomen worden en naargelang die uitslag zullen er nog chemo kuren volgen OF (en hopelijk kan dit dan zo vlug mogelijk) kan er terug overgegaan worden naar de onderhoudsbeurten, dewelke hij dus nu toch al 7 maanden aan het nemen was met tot hiertoe goede resultaten. Dus oncologe was tevreden en vertelde ook dat vandaag zijn bloedwaarde prima was om dus met alles te starten. Het zou gaan om dezelfde chemo die hij dus al eens heeft gekregen, dus nu maar te hopen dat de nevenwerkingen gewoon dezelfde zijn, en t'allerliefst zelfs iets minder, maar dat is af te wachten natuurlijk. Ja raar maar waar maar al bij al toch een opluchting ! De ganse dag dus ben ik al via gsm in contact met men zoetie en voel ik me vreselijk schuldig om nu niet bij hem te kunnen zijn. Daarstraks had ik hem gevraagd om me te laten weten wanneer zijn kamer daar zo goed als patienten-vrij is, zodat dan de kust veilig zou zijn en dat ik wel al wat vroeger zou mogen komen maar hij vertelde me dat de verpleegsters me dan direct gaan 'dood schieten' bij manier van spreken natuurlijk en uiteraard begrijp ik hun reactie. Ik als hoestende, koortsige, zwaar verkouden persoon kan best zo veel mogelijk uit de buurt blijven van deze patienten. Als we de rollen omkeren zou ik ook niet graag hebben dat er nu een zwaar verkouden iemand in de buurt van m'n zoetie zou zitten. Ik wacht dus braaf thuis hier, klaar in m'n startblokken, op het sein dat ik hem mag gaan halen ! Hoe het morgen moet......tja.....ik vrees dat ik hem dan tegen 13.30 zal moeten gaan afzetten om hem nadien alweer te gaan halen en dit zo verder tot mijn bacterie-beestjes volledig verdwenen zijn...... Vind het zo erg voor hem......ik die met hem babbel tijdens die baxter-kuur, ik die voor hem de nodige koffie en thee ga halen ; ik die al eens wat voorlees pfffff en nu.......wie doet dit nu voor hem ???? écht shit ! Ik tel dus de minuten hier af om hem te mogen gaan halen.... Dit wou ik hier toch al even laten weten aan al m'n lieve blog-lezertjes die zo met ons meeleven - super - écht waar mercie !!!! Groetjes Niesje xxx
k'voel me verplicht hier vanavond toch iets te schrijven, ondanks dat het me nog steeds niet zo best gaat. Vandaag al wel eens even buiten geweest, samen met dochter die dagje vrij had, maar meer dan auto in en auto uit is het niet geworden en blij dat ik terug thuis was, alwaar een lekker thee-ke me weeral smaakte. Ikke en thee.....! normaal nooit - alleen bij ziekte en da's nu dus ! Nog steeds keelpijn en hoofdpijn en in de hoop dat het wel zal beteren er nog geen dokter bij gehaald ; zal nog ff afwachten, maar t'idee dat zij me dat voze stokje in mijn keel moet zien geeft me nachtmerries ! Ja......soms ben ik helemaal niet sterk hoor ..... momenteel beetje zwakkelingske Maar genoeg over mij.... da's t'minste M'n zoetie : die is gelukkiglijk veel beter, ttz wat z'n friet-curry worst miserie betreft. Eigenlijk zou ne mens zo'n frietkot moeten laten inspecteren want hij was heus niet de enigste : vriend van dochter is ziek geworden en vriendin van onze zoon ook, dus da's toch effe om bij stil te staan hé ! Neen......frietkoten gaan hier de eerste maanden misschien zelfs jaren niet meer op t'programma staan ; k'zal ze wel zelf maken - vééééééél beter ! Dus, dat hebben we dan ook alweer gehad - ocharme wat was hij toch ziekjes - k'mag er niet aan terugdenken ; maar t'is gelukkig dus over. Hij heeft daarstraks zelfs terug kunnen genieten van één v z'n lievelingspateekes : biscuit met méringue ! Neen, ikke niet.....mijn eetlust staat al drie dagen op een zeer laag pitje. Dus zo zijn we dan nu de vooravond van .....morgen, en ik kan/mag niet mee deze keer en daar voel ik me zeer schuldig over. ttz: als ik aan al die zieke mensen denk niet want dan weet ik dat het m'n plicht is om niet mee te gaan want wij weten hier maar al te goed hoe bacterien gevaarlijk kunnen zijn voor al die patienten, maar als ik a m'n zoetie denk.......is de 1ste keer dat ik dus niet kan/mag mee gaan. Gelukkig pakt zoon het van mij over, althans de voormiddag want hij staat met de late, dus......ofwel ga ik na de middag (al naargelang mijn ziektebeeld) of (en dat zal het waarschijnlijk wel worden) ga ik tegen dat men zoetie naar huis mag en dat zal eerder tegen de avond zijn. t'Wordt dus een échte kl**dag morgen ! t'énige wat ik nodig heb zijn duimpjes ! aub ! tot morgen
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
wat dus ook nu ten strengste verboden is - toch wreed hé ! En dat met Valentijn in t'vooruitzicht !
