Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
21-04-2013
zondagavond 21.04.2013
t'Was ZALIG op de vogelenmarkt !!! écht voor herhaling vatbaar !!! k'Heb er écht van genoten ! Merciekes M dat ik mee mocht ;-) ; gaan we nog es doen hé !! Wat een sfeer - wat een aanbod !!! écht een aanrader ! Thuisgekomen was m'n zoetie met onze zoon naar Luik-Bastenaken-Luik aan het kijken en de sfeer was best gezellig tussen die twee maar toen onze dochter voorstelde om in de tuin in het zonnetje te gaan zitten, gaf ik toch de voorkeur om haar te vergezellen en ook dat was leuk ! Maar toen kwam het onderwerp 'eten'...... t'is nu al zo ver gekomen dat ik aan dat moment het liefst niet al te veel moet denken, maja.....er moet toch iets op tafel komen. Gelukkig werkt m'n fantasie nogal vrij goed en toen ik voorstelde om eens pannekoeken te bakken was zelfs ook men zoetie daarvoor te vinden. Na een uurtje hing er hier een aangenaam pannenkoeken luchtje in huis - en zelfs dat heeft iets ! Ondanks dat zelfs de pannenkoeken men zoetie niet smaakte heeft hij er toch maar liefst 6 opgegeten en was ik best tevreden. Spijtig dat hij ze niet kan smaken want mijn recept was overheerlijk, al zeg ik het zelf ! Tijdens de gezellige babbels aan de tafel over zowel de Ten Miles die de vriend v ons dochter vandaag heeft uitgelopen als over de weeral naderende woensdag - chemo - dag, liet men zoetie ontvallen dat hij er bijna zeker van is dat hij bezoek zal krijgen van een diëtiste in t'ziekenhuis. Uit ondervinding weten we dat die specifiek patienten komen opzoeken die een beetje in gewicht verminderen - dus bij deze : ook men zoetie is de laatste week in gewicht afgenomen en dat hebben we hier niet zo graag. Natuurlijk kennen we gelukkig de oorzaak : 1. die bloedklonter in z'n been met helse pijn - 2. de hevige luchtwegen-ontsteking waar hij nu mee te kampen heeft en 3. het vreselijke smaakpapillen probleem. Die drie factoren allemaal bij elkaar .....tja.....da's om problemen vragen natuurlijk. Hopelijk zijn die 3 vervelende punten binnen een korte periode verleden tijd ! ....... Ik haat dit ! Morgen maandag.....een nieuwe week..... Hopelijk ziet m'n zoetie het deze week zitten om het gras eens af te rijden want de natuur is goed aan het ontwaken hier, dat merk ik aan alles - zalig is dat en k'heb dan ook voor van alles goesting, maar spijtig genoeg zijn er zaken die ik écht niet alleen kan, dus m'n zoetie moet zich snel beter gaan voelen, zodat hij me kan helpen, net als vroeger - gezellig samen dingen ondernemen - daar tracht ik zo naar !!! Slaapwel
En zo is het alweer zaterdagavond - weekend.... M'n zoetie heeft dus een zware verkoudheid - zware ontsteking van de luchtwegen.... dwz : hoesten en af en toe koortsig. Medicatie : antibiotica voor 6 dagen en ....rusten. Met z'n been gaat het ondertussen wel wat beter ; hij voelt toch (zegt hij) dat de spuitjes (bloedverdunners) hun werk doen - op hoop v zegen? Maar die spuitjes gaat hij nog wel een hele tijd moeten zetten is er gezegd. Maar buiten die problemen allemaal is er t'grootste probleem momenteel : zijn niet werkende smaakpapillen ..... dat is écht momenteel verschrikkelijk ! Ik weet écht niet meer wat ik moet op tafel toveren want het enigste wat hij momenteel graag eet is platte kaas met veel suiker en yoghurt. Probeer daar maar eens mee te koken..... Ik weet het écht niet meer nu pfffff maar plezant is écht wel anders ! Ik merk dagelijks, vooral als ik er alleen mee ben, dat zijn optimisme ver te zoeken is en daar heb ik écht heel veel begrip voor, maar makkelijk is dit niet voor mij. Wat me wel opvalt is dat zijn manier van doen direct veranderd als de kinderen in de buurt zijn of als er bezoek komt, dus tja......zou het dan aan mij liggen ??? Ik weet het niet meer ; ik denk toch dat ik mijn plicht goed vervul en hem zo goed als ik kan in alles en nog wat steun, help en verzorg ; misschien is dit niet genoeg ? Misschien faal ik toch ergens ? ik weet het niet. Om mijn zinnen hieromtrent wat te verzetten, én omdat ik morgen al op stap ga, ben ik deze namiddag dan maar met grote klus begonnen die tot heden altijd maar was uitgesteld, namelijk het afschuren van nog een meubel (oude ladenkast) en het resultaat is wederom zeer mooi - moe maar voldaan en met pijne spiertjes was ik iets over 6 vanavond klaar. K'had gehoopt dat zoetie wel eens had komen kijken naar men bezigheid, want hij wist wat ik aan het doen was, maar toen hij toch maar niet verscheen, heb ik alles opgeruimd en toen ik boven kwam had hij toch al de tafel gedekt voor wederom een niet leuk moment : 'eten' ..... Op den duur zie ik er tegen op en zou nog niet liever de eten-momenten afschaffen, want m'n zoetie zo te zien vechten tegen die niet werkende smaakpapillen is écht alles behalve plezant ! Zelfs de frietjes vond hij vanavond niet lekker...... de platte kaas nadien wél..... erg hé ! Na de vaat deden mijn voetjes zo'n pijn dat ik besloot om eens even een moment voor mezelf in te lassen : het nemen van een lekker ontspannen lavendelbadje en geloof me .......dat heeft deugd gedaan ! Nadien lekker tasje thee gemaakt en toch beetje samen tv gekeken. Waar is de tijd dat er s'avonds lekkers op de salontafel stond - chocolade, koekjes, ijsjes....... ik zou zo graag hebben dat die tijd terug komt !!!! Ik kijk weeral uit naar morgen - gelukkig kan ik dat nog ! Samen met schoolvriendin naar de vogelenmarkt in Antwerpen - en dat is verdorie zéér lang geleden ; en het weer hiervoor zit ook goed : droog en zonnenschijn, voor mij hoeft het niet meer te zijn. Ik vraag toch niet veel hé ? Fijne zondag iedereen !
Mijn zoetie houdt er graag de spanning in...... Gisteravond bij het avondeten, wat hem helemaal niet smaakte, voelde hij zich helemaal niet zo best ; 'er is iets op mij gevallen' zegde hij, met de bedoeling van één of andere ziekte-verkoudheid en kort nadien neemt hij z'n koorts en klaarblijkelijk is die gestegen ! Dus.....paniek...... Ik probeer dokter te bellen maja......t'is ondertussen avond en probeer dan nog maar eens een dokter te pakken te krijgen !? Na herhaaldelijke pogingen en het allerte optreden van ons dochter door het prepareren van een goeie sterke Dafalgan voor papa, daalt de koorts toch na een half uurtje en begint onze paniek alweer weg te ebben.....oef..... Onze dochter had afspraak bij de orhopedist voor haar pijne Corsica-voetjes en ik had haar beloofd om mee te gaan. Die beslissing werd eventjes op zij geschoven omdat mijn zoetie zich niet zo goed voelde maar na een uurtje bleek dat het toch geen probleem zou zijn dat ik met dochter effe mee zou gaan. Om half 9 had ze afspraak en om kwart over 9 waren we alweer terug en zoetie voelde zich veel beter- oef ! Toch besloot hij vanmorgend toch maar om de huisdokter te laten komen..... Alweer klein probleem want we moesten de Australische familie gaan uitzwaaien die vannamiddag terug vertrokken zijn richting huiswaarts, dus schoonzus maar gebeld dat we hopelijk later zouden komen wat geen probleem was want ze vertrokken maar rond drie uur naar Zaventem. Dokter kwam gelukkig goed op tijd (elf uur) - ik kwam net thuis van de grote boodschappen, dus ik was blij dat ik bij haar onderzoek aanwezig kon zijn. Diagnose zoetie : zware verkoudheid en zware ontsteking luchtwegen dus.....antibiotica voor 6 dagen. Misschien al goed dat diagnose nu gesteld wordt want hopelijk komt chemo-week niet in t'gedrang......duim duim duim!! Na bezoek en afscheid Australische nicht en haar schoonzus, wat met de nodige emoties is gebeurd.......zijn we huiswaarts gekeerd en ben ik aan de voorbereiding van het avondeten begonnen want de tafel zou weer overvol zitten vanavond - zelfs men broer kwam eten. Zoetie hield zich terwijl bezig met computer en zag en klaarblijkelijk alsmaar beter uit. Ook heeft hij vandaag al wat minder last van z'n been (bloedklonter) ; hij spuit zichzelf daarvoor iedere dag in met bloedverdunner. Door t'feit dat hij gister praktisch niet heeft gegeten wees de weegschaal vanmorgend min 0.500kg aan en dat heb ik niet zo graag maar is uiteraard normaal als je niet eet. Dus vandaag heb ik extra toegekeken dat hij wél voldoende calorierijke voeding binnen nam - ook al was het soms met tegenzin want niets of niets smaakt hij nog ! écht een kl**probleem !! Vanavond had ik spagetti gemaakt 'Bolognaise' maar ook dat eet hij niet want vlees smaakt als carton zegt hij altijd, dus voor hem was het spagetti met kaassaus - caloriebom voor mij maar goed voor hem ! Ook had ik extra nog chocolade pudding gemaakt voor iedereen en gelukkig heeft hij daar ook van gegeten ! Op hoop van zegen dat de weegschaal morgen een dikke plus aanwijst (rare wereld toch hé.....voor de éne minnetjes en voor de andere plusjes !) Wanneer gaan al die bij-kwaaltjes hier nu toch eens opgelost geraken ????!!!! pffff ik word er soms zo moe van van altijd maar dat oppeppen en dat positief blijven....... t'mag écht gaan stoppen ! Morgen is het vrijdag en hoop ik eens een beetje rustig aan mezelf te mogen denken.....uiteraard als ik alles hier gedaan heb wat nodig is. Onze dochter sprak daarstraks over een weekje Provence........'zou leuk zijn hé mama!'.........man man man wat tracht ik daar naar !!!!! Ik blijf dromen ! En dat ga ik nu proberen Slaapwel !
Maandag...... wat ik gehoopt had was dus vanmorgend niet waar.... ; zoetie nog meer pijn aan voet maar nu ook uitstralend naar kuitbeen....raar, dus ik zei hem om veel te rusten... Ikzelf had kei veel werk (tja....wanneer eens niet...) en daar begon ik volle moed aan maar regelmatig kom ik dan boven een blik werpen op het doen en laten van m'n zoetie en steeds weer zag ik dat verkrampte snoetje.....altijd weer die verdomde pijn.....wanneer gaat het hier eens effe beteren aub ???? Ik was blij dat onze zoon ook langs kwam ; die had dat beloofd omdat hij hier in de buurt om 10 uur een afspraak had bij de kinesiste en na de middag zou hij papa komen helpen bij de wafelenbak en maar algoe dat hij dat belofoofd had, want met zo'n pijne voetjes (en nu ook nog been) zag ik men zoetie niet uren achter het wafelijzer staan. Alles verliep dus toch een beetje volgens plan en mijn werkjes vlotten zo goed dat ik zelfs nog tijd heb gehad/gemaakt om een mooie (al zeg ik het zelf) lente-krans met bloesem e.d te maken voor aan de voordeur de ondertussen weggeborgen paaskrans te vervangen. Maar toen die taak geklaard was was het ook alweer bijna 13uur en tijd voor het middageten. Onze zoon was ondertussen al terug eventjes overhuis omdat hij nog vrij veel werk had aan de mooie communiefoto's voor as zaterdag maar tegen 14uur zou hij terugkomen, zoals beloofd. Toen ik samen met m'n zoetie het middagmaal aan het nuttigen was, zag en hoorde ik nog steeds de verkrampingen bij de pijn die hij had en toen hij zegde dat hij 'morgen' de huisarts wou bellen, vroeg ik hem waarom in Godsnaam te wachten tot morgen ???? Maja.....die wafelenbak hé die was gepland..... ! Alsof dat nu t'allerbelangrijkste is ??!! Dus luisterde hij wijselijk naar mijn raad en belde toch maar direct en toen onze dokter hoorde wat het probleem was vond ze het noodzakelijk ???? om direct langs te komen ????!!!! De schrik sloet me al om t'hart toen zoetie dus zegde dat dokter direct zou komen! Hoezo-waarom zo vlug ???? tja dat wist zoetie ook niet ; hij vermoedde dat dit wel te maken zou hebben met de ernst v d zaak. Nog geen kwartiertje later werd er aangebeld en was ze er al en nadat ze m'n zoetie ondervraagd én onderzocht had en die voet en dat been eens goed bekeken had stond haar diagnose 95procent vast : een bloedklonter !!! Maar om die 100 procent zekerheid te krijgen moest er zo spoedig mogelijk naar de spoed gereden worden om een echo te laten nemen ! ............... En zo kan de dag er plots totaal anders beginnen uitzien ! Toen ik de dokter buiten liet kwam onze zoon er net aangereden en na even overlegd te hebben ging hij met papa naar de spoed rijden en ik ging het bezoek terwijl ontvangen, in de hoop dat ze tijdig van de spoed zouden terug zijn zodat de wafelenbak alsnog zou kunnen doorgaan - wel te verstaan door mij en onze zoon - zoetie's hulp was totaal uitgesloten ! Ikzelf had t'liefst alles afgeblazen maar dat wou zoetie niet en zoon vond dat ook niet nodig want hij zou me wel helpen plus.......een andere optie was er practisch niet want die Aussie's vertrekken binnen drie dagen. Zo gezegd, zo gedaan : buiten dat ik met m'n gedachten constant bij man en zoon was én ik voortdurend men gsm in t'oog hield, heb ik zo goed als ik kon het bezoek hier ontvangen en iedereen voortdurend voorzien van drank en lekkers - niet simpel voor mij, want mijn gedachten gingen maar naar één ding : 'hopelijk moet m'n zoetie niet in kliniek blijven!) Gelukkig kwam dan rond vier uur het geruststellende telefoontje dat in niet in paniek moest zijn, dat uitleg zou volgen en dat ze onderweg naar huis waren ! oef ! én..... dus de wafelenbak zou doorgaan ! Diagnose echografie is dus : bloedklonter die ter hoogte zit van achterknie en daarom die pijn veroorzaakt. Oplossing : steunkous dragen plus terug dagdagelijks zelf spuitje bloedverdunner in buik zetten (heeft zoetie na val vorig jaar op ouderjarsavond ook eens drie maanden moeten doen) ; voor de rest zo veel mogelijk met dat been omhoog zitten........(dag lente....dag wandelingen.....dag uitstapjes.....sorry) Ik kan nu maar alleen hopen dat die spuitjes vlug hun werk doen én dat het volgende week aub aub aub de voorlopig laatste chemo zal zijn, zodat zijn lichaam eindelijk!!!!! eens een beetje terug kan recupereren en dat we van al die nevenwerkingskwaaltjes gaan af geraken !!! Dat is nu het énigste allerbelangrijkste dat moet gebeuren !!! En dan komt de rest wel vanzelf. Maar eerst zal ik nog wat geduld moeten hebben en dat heb ik ook, zolang ik m'n zoetie maar niet zie afzien en dat ik verbetering in de situatie ga merken, dan is het goed ! Enfin......zoetie was al een totaal ander persoon - kon al wat meer lachen (oef!) - werd door iedereen in de watten gelegd en ondanks dat hij van de overheerlijke wafels niet veel geproeft heeft, heeft hij toch opmerkelijk genoten van de visite, van de sfeer, van de lekker ruikende geur van vers gebakken wafels en van de bezogdheid die iedereen toonde, en dat is voor mij al voldoende om de rest een beetje te vergeten ; als m'n zoetie lacht ben ik ook gelukkig, zo niet......sta ik aan de rand van een depri.... tja.... Maar dus ondanks alles was de wafelenbak geslaagd en is iedereen heel erg tevreden en voldaan huiswaarts gekeerd. Mijn dag was dus weer superl lang : van half 8 vanmorgend tot daarnet kwart voor 9......... hoe ik dit volhou weet ik eigenlijk zelf niet...... Morgen ga ik toch proberen te 'genieten' van het niet vaak voorkomend shopping-uitstapje met men zoon, iets wat niet gauw gebeurd - hopelijk vind hij snel z'n goesting zodat er toch een koffiepauze af kan . (wordt vervolgd) Slaapwel
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
maar toen onze dochter voorstelde om in de tuin in het zonnetje te gaan zitten, gaf ik toch de voorkeur om haar te vergezellen en ook dat was leuk !
