Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
28-04-2013
29.04.2013 TEKST
M'n kaartje is af en k'had het hier graag helemaal getoond maar blijkbaar is dit niet zo simpel, ofwel ben ik daar een beetje te dom voor...... Maar mijn gedichtje op deze kaart kan ik wel tonen, hieronder volgt de tekst:
Aan mijn allerliefste zoet,
Sinds 1978 zijn wij een paar,
eventjes rekenen dat is vandaag 35 jaar !!
Dus is het nu een bijzondere dag en daarom dit
gedicht,
35jaar geleden verscheen er een huwelijksbericht.
Zovele jaren ben ik met jou getrouwd,
en tallerbelangrijkste is : dat ik nog steeds heel
veel van je hou(d)
Een leven vol van liefde, geluk en vertrouwen,
elkaar zo lang kennen en nog steeds van elkaar houwen.
Dat is toch een hele prestatie
maar we hebben dan ook een hele goeie relatie !
Er is heel veel gebeurd in al die jaren
en dat hebben we samen goed ervaren.
Het geven en nemen
dat ging meestal zonder problemen.
Want daar kwamen we meestal snel uit
altijd een stap naar voren en zelden achteruit.
Héél veel leut gemaakt, maar ..
ondertussen ook goed over onze twee kinderen gewaakt.
Zovele mooie herinneringen om aan terug te denken
dat is toch het mooiste wat we elkaar kunnen schenken.
Ik ben zo blij dat jij .
destijds hebt gekozen voor mij !
'made by mij' ;-) t'Staat klaar op zijn plekje aan de tafel .....
......de vooravond van...... Ondertussen is het weekendje ook alweer bijna voorbij - véél te snel eigenlijk ! Gister was het koud - spijtig - want ik had afgesproken om mee met onze kids naar t'schoolfeest te gaan van de vriendin van onze zoon ; die werkt (administratief) in het Bijzonder Onderwijs - kindjes met een licht lichamelijke handicap en om dit een beetje te steunen had ik me ingeschreven samen met onze kids om daar eens een kijkje te gaan nemen. Het domein rond die school is zeer mooi - het is eigenlijk gelegen in de tuin van de vroegere burgemeester woning en de bureau's (waar aldus de vriendin v onze zoon werkt) zijn gevestigd in de oude gerestaureerde buregemeesterwoning; Een mooie locatie dus maar spijtig genoeg erg koud daar het zonnetje vaak wegkroop achter de dikke stapelwolken. Bijna onderkoeld maar toch tevreden zijn we na enkele uurtjes huiswaarts gekeerd, terwijl onze dochter in de auto voorstelde om nog ergens gezellig iets te gaan drinken. Eerst wou ik die jonge mensen niet 'tot last' zijn maar daar ze er op stonden dat ik mee zou gaan, heb ik gelukkig wél toegestemd want het was zeer leuk en thuis waren al de voorbereidingen gedaan voor het avondeten, dus eigenlijk had ik er wel de tijd voor. M'n zoetie is nog steeds, dankzij t'prachtige hulpmiddeltje van onze huisdokter, nog steeds zeer goed aan het eten - daarmee bedoel ik vooral het warme avondeten, waarmee hij het de laatste tijd zo moeilijk had. Alles wordt nu, met de spiksplinternieuwe staafmixer mooi gepureerd en zoetie geniet ! En meer moet dat niet zijn. t'Is dus niet dat z'n smaak terug is, integendeel, maar doordat het voedsel vrij vloeibaar is geworden, én de smaakpapillen eerst vocht waarnemen, (uitleg van de dokter) gaat het voedsel nu makkelijker naar binnen en blijft het misselijk-gevoel weg. Godzijdank ! Dus buiten gepureerd avondeten leeft hij op Nestlé babypap (koekjesmeel) - vette platte kaas met fruit en youghourt met fruit - ijs vindt hij ook lekker (dat is koel en verfrissend) en voor morgen.....-beetje feestdag hier- heb ik vandaag een overheerlijke tiramisu klaargemaakt - niet de traditionele met koffie en Amaretto - neen een andere soort namelijk : aardbeitiramisu - dus héérlijk fris en daar houdt men zoetie momenteel nog t'meeste van. k'Ben benieuwd voor morgen.... Vandaag was dus een 'huishoudelijke-zondag' voor mij : beetje wassen en plassen - ramen poetsen én na de middag wat in de tuin gewerkt en zoetie is zelfs op t'bankje in t'zonnetje bij me komen zitten en heeft zelfs een karweitje gedaan - maar was wel vrij snel moe wat normaal is natuurlijk. En ja.....t'is dus de vooravond van.....onze huwelijksverjaardag ! Morgen delen we samen maar liefst 35 jaar lief en leed met elkaar en daar ben ik apetrots op ! Spijtig genoeg kunnen we hiet niet op de normale manier vieren, daarmee bedoel ik : bv uitstapje naar hier of naar daar - terrasje doen - etentje - neen; dat gaat dus allemaal niet, maar zoetie heeft me beloofd dat we dat allemaal gewoon een maandje gaan opschuiven - dus.....alweer leef ik in hoop.... Maar om deze dag toch maar niet zomaar te laten voorbij gaan heb ik voor morgenavond de kids met partner uitgenodigd om te komen eten na hun werk én uiteraard mee te komen genieten van mijn overheerlijke aardbei tiramisu ! Mijn zoetie gaat het overdag rustig aan doen en ik krijg de toelating (die ik altijd eigenlijk krijg) om met m'n vriendin een nieuwe outfit te gaan kiezen voor haar omdat ze in mei naar een vormsel-feest moet en ikzelf wil een klein verrassings-cadeautje voor m'n zoetie kopen. Dus.....lekker gezellig shoppen ! Joepie ! Maar we vertrekken vrij vroeg zodat ik op een mooi uur kan terug zijn en nog alles kan voorbereiden voor s'avonds. Da's dus mooi opgelost voor morgen hé ! Zoetie tevreden en ikke tevreden en meer moet dat niet zijn. We roeien met de riemen die we hebben zegt men hier in t'Antwerpse. Voor de rest wordt het een vrij drukke week eigenlijk : morgen dus beetje feest - dinsdagavond traditie gebeuren hier op de wijk waar ik meestal wel naar toe ga - woensdag feestdag én feestmarkt waar ik met vriendin naar toe ga - donderdagavond afspraak met nog een vriendin die ik niet zo vaak zie en die dringend nog eens wil bij babbelen en dan is het alweer vrijdag ! .....En tussen al dat gezellig-gedoe door moet ik hier ook nog alles draaiende houden....... en dan zijn er mensen die zich afvragen wat ik de ganse dag doe !!!!????? (die opmerking hoor ik niet zo graag!) Dus.....ik ga hier snel afsluiten want.........ik heb daarnet 'stiekem' een mooie kaart voor m'n zoetie gemaakt hier op men laptopje, en die ga ik nog beetje afwerken en straks als hij slapen is ga ik die dan nog afprinten, zodat ik die op zijn plekje aan de tafel kan zetten, zodat hij die direct kan zien morgenvroeg. (wordt vervolgd.....)
Laatste dagje van deze 6de driedaagse chemokuur zit er dan ook alweer op en is vlot verlopen. k'Heb zelfs men zoetie (vr de allereerste keer dat ik dat doe) aan de kliniek mogen afzetten..... raar hoor, maar hij stond erop want ik moest dringend een nieuwe staafmixer gaan kopen om zijn lekkere patatjes te kunnen mixen want gister waren we in pan gevallen, dus......daar ik vanmorgend daar ook geen tijd meer voor had door t'vele werk dat alweer lag te wachten, was het zijn voorstel om het te doen tijdens zijn kuur-uurtje. Uiteraard heeft hij daar niet al de tijd alleen moeten zitten - neen! dat zou ik voor geen geld v d wereld willen! We waren veel te vroeg naar daar gereden zodat ik nét op tijd bij hem kon zijn als zijn baxter werd aangesloten ; k'heb me natuurlijk wel gehaast want t'was natuurlijk wel een raar gevoel, voor mij althans - hij zelf was enorm opgewekt ! Zelfs zonder pc - zonder lektuur stapte hij fier de ingang binnen want zijn woorden waren 'ik vind wel iemand om tegen te babbelen' t'Is écht ongelooflijk hoe optimistisch hij hier nu al drie dagen rond loopt - hij is weer helemaal terug - mijn ventje van daarvoor : opgewekt - humoristisch - en nog steeds dankzij onze huisdokter haar truukje : eet hij nu al vier dagen ontzettend goed : patatjes, groenten en vis (geen vlees....dat lukt niet) ; alles fijn gemalen en lekker gekruid en zo eet hij mooi z'n bord leeg ! En wat ook super is : vandaag zijn er zelfs héle kleine seintjes gegeven over misschien wel een weekje vakantie.... Reden hiertoe was dat ik hem zegde dat we nu misschien wél binnen een goeie maand naar onze vrienden in Duitsland zouden kunnen gaan, want die comunniekant zijn cadeau ligt hier nog en zoetie heeft me beloofd, toen we onverwachts dan toch niet konden gaan meefeesten, dat we het later wel persoonlijk zouden wegbrengen. En nu denk en hoop ik dat dit er wel gaat inzitten - nog niet direct maar k'ben al blij dat ik met hoop mag leven ...... dat ik terug een beetje mag dromen.... Zo droom ik stiekem ook over de Provence.....de lavendelvelden..... who knows.... ook iets dat op ons lijstje staat. Dromen....ja een mens moet kunnen dromen want anders is het leven inderdaad maar saai ; maar als je ziek bent, durf je niet meer te dromen, dan heb je maar één wens en dat is zo goed mogelijk te kunnen verder leven met de beperkingen van je ziekte.... Maar plannen maken, zodat je iets hebt om naar uit te kijken, is zo belangrijk.... Want .......wat de toekomst brengt weet niemand....zelfs geen gezonde mens, dus.....kunnen we er alleen maar t'beste van maken en hopen op heel veel periodes zoals deze, en daar moeten wij krachten uit putten voor minder goede tijden. Maar daar wil ik nu zéker niet aan denken ! Ik wil nu genieten ! Genieten van m'n zoetie z'n optimisme - genieten van de happynes hier ten huize ! Genieten van die weinige lieve mensen die ons zo nauw aan het hart liggen en die ik daar zo dankbaar voor ben ! DAAR wil ik m'n energie in steken ! Fijn weekend iedereen en........genieten hoor ! ;-) 'als je gezond bent heb je duizend wensen.....als je ziek bent heb je er maar één!'
Na een vrij rustige nacht was het vandaag dagje 2 van 6de drie-daagse chemo kuur. Zoetie zag het helemaal zitten - je merkt dat hij helemaal opgepept is door t'goeie nieuws van gister. Hij is zelfs vandaag, zonder mijn aandringen, uit zichzelf in t'zonnetje gaan zitten Deze voormiddag was kei druk voor mij ; ik wou percé alle bedden aftrekken en verschonen plus al de was die dit met zich meebrengt moest klaar zijn plus moest ik grote boodschappen doen en langs de ziekenkas ...... k'Heb me zo moeten haasten dat middageten er voor mij niet inzat - dan maar alles mee naar t'ziekenhuis want daar zou ik tijd zat hebben. Rond 13uur zijn we vertrokken - gepakt en gezakt....voor een lange ziekenhuis namiddag.... Toen we aangemeld waren werd ons gemeld dat er nog geen zetel vrij was - dus nog even wachten in de wachtzaal. Zo tegen de klok van 14uur (nog nooit zo laat geworden) werden we naar kamer 2 doorverwezen. De spoeling en het aankoppelen van de chemo-baxters verliep gunstig vlot, maar natuurlijk duurt de toevoeging uren. Zoetie heeft terwijl goed gerust in z'n relax-zetel. Ik heb wat gelezen en wat gesurfd maar op den duur wordt je daar ook zo moe van ; dan heb ik maar wat tv gekeken. Iets over 5 waren we klaar en mochten we alweer naar huis alwaar ik alles had klaar gezet voor het avondeten zodat m'n zoetie toch de nodige caloriën zou binnen krijgen. De truk die we dankzij de huisdokter nu al drie dagen toepassen werkt precies vrij goed ; dwz : al het voedsel van men zoetie wordt gepureerd zodanig dat hij het makkelijker binnenkrijg - niet zo droog is - en dus minder slecht smaakt. Vandaag was het patatjes met prei en vis, gepureerd door toevoeging van botersaus en de hoeveelheid dat hij daarvan gegeten heeft kan niet anders dan morgen voor een plus op de weegschaal zorgen ! Na t'eten was het dan alweer vlug opruimen want voor mij kwam de pedicuur dus ik moest daarvoor nog de nodige voorbereiding doen ; nadien heb ik ervan toch effe kunnen genieten...... Rustige avond en morgen gaan we dan alweer voor dagje 3 wat eigenlijk maar een uurtje kliniek inhoudt - oef ! En dan zijn we weer 'gerust' voor 2 weken. Door het goeie nieuws van gister verloopt alles nu veel ontspannender en dat is zalig ! Zoetie lacht....zoetie grapt.....super om hem zo bezig te zien, ondanks dat hij toch nog last heeft van de nevenwerkingen natuurlijk, maar die zijn plots héél wat draaglijker geworden En uiteraard zijn al die vragen die we ons constant stellen niet verdwenen - we moeten realistisch blijven, dat weten we maar al te goed, maar voor ons is het leven zo drastisch veranderd dat we alleen nog maar aandacht schenken aan kleine dingen die voor ons héél véél waarde kunnen hebben, zoals bijvoorbeeld : de nu kleine gezondheidsverbetering van de liefste man in ons leven ! En dat is het énige wat telt en zolang dat positief blijft gaan zullen wij ons ook positief blijven voelen. Niemand neemt ons dit gevoel af ! t'Is in momenten als deze dat we onze batterijen ten volle moeten opladen voor de minder goede momenten , maar hopelijk blijven die nog lang zeer ver weg ! Slaapwel.
Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk zo vrolijk....ik ben vandaag zo vrolijk....zo vrolijk was ik nooit.... Ik kan het wel van de daken schreeuwen - ik kon daarstraks wel de hele wereld telefoneren.....Iedereen mocht/moest het horen.... Wat we nooit gedacht hadden te weten te komen vandaag is dus wél gebeurd ! En t'was nog goei nieuws ook !!! Mijn zoetie zijn tumormerker is gedaald van 9.8 naar 3 !!!! en dat is zeer zeer goed nieuws !!! Oef ! wat een opluchting ! Dat we dit nu al zouden weten hadden we vanmorgend niet durven dromen ! Onze dokteres had alle gegevens reeds bij haar toen ze rond half elf op de kamer kwam - toen ze het gesprek begon en vroeg 'hoe is het hier' en men zoetie begon te vertellen dat de laatste 14 dagen 'shit' waren geweest, antwoordde ze 'dan heb ik voor jou een zeer goed opkikkertje'......eerste seconden dacht ik aan een pilletje maar al snel werd duidelijk wat ze bedoelde ..... Tranen van vreugde - kusjes van geluk !!! Door de staat van onze situatie konden we écht geen beter nieuws krijgen vandaag ! Wat het NOG leuker zou gemaakt hebben is natuurlijk dat deze 6de sessie die vandaag, morgen en overmorgen loopt, dat die de laatste had geweest, maar ze wil blijkbaar gaan tot het uiterste en daar ze nog steeds vindt dat ze een zeer sterke man voor haar heeft zitten, wil ze er nog 2 bij doen, dus eind mei mogen we op adem komen ! Daar m'n zoetie (en iedereen hier) zijn moraal nu een prachtige boost hebben gekregen, kunnen we die twee ook nog wel aan ! Na de dokter haar bezoek ben ik direct in het zonnetje gaan zitten om even alleen te kunnen zijn......met mijn gsm bellend naar DE allerliefste mensen in m'n leven - alléén diegene die me t'nauwst aan men hart liggen die heb ik persoonlijk gebeld om dit goede nieuws mede te delen - eerst de kids natuurlijk en geloof me.....tranen van geluk, het stoorde me niet dat er nog mensen op dat terras zaten - iedereen mocht het zien - iedereen mocht het horen !!! k'Ben zeer moe nu maar ook zeer voldaan en opgelucht daarom wou ik dit toch nog even snel komen neerschrijven. Tot morgen ! Groetjes van een zeer happy Niesje
Vandaag heeft zoetie het gras gemaaid - oef....t'was wel nodig en t'is gelukt - alleen de boorden moeten nog gedaan worden, maar die zal ik donderdagmorgend wel doen, alhoewel.....ik haat dat machien waarmee dat moet gebeuren omdat dat constant hapert - moest de tuin niet zo groot zijn, deed ik het met een schaar... Ik ben dan na de middag naar het eco-park gereden om het afgemaaide gras te storten. Vanmorgend heb ik nog een gigantische grote pot verse tomatensoep met balletjes gemaakt. Qua eten voor men zoetie volgen we nu al twee avonden de raad van de dokter op en al het eten (patatjes, groentjes én vis/vlees) gaan in de blender en tot hiertoe heeft men zoetie toch al 2x z'n bord leeg gegeten...zonder problemen. Ook neemt hij kwartiertje voor t'eten heel braaf het Primperan pilletje. We zitten allemaal in spanning wat de dokter (oncoloog) morgen gaat zeggen als ze zoetie's minder goeie 'huiswerk' gaat zien...... Ik vraag vanavond maar één ding : duimen aub dat : 1. alles mag doorgaan morgen (6de en hopelijk voor eventjes laatste chemokuur) en 2. goede bloedresultaten qua tumormerker.... Om half 8 moeten we reeds in t'ziekenhuis zijn dus.....korte nachtje. Dank aan de duimertje en slaapwel
t'Was vandaag een onverwachte 'oppep-dag'..... Zoals de meest voorbije dagen....weken....ging het m'n zoetie alweer niet zo best vanmorgend - hoofdzakelijk zijn moraal die op een laag pitje staat ; uiteraard te begrijpen de laatste veertien dagen : eerst die pijn in z'n been wat later een bloedklonter bleek te zijn wat dus dringend moest behandeld worden, en nog trouwens, maar nu wél veel beterschap toont en dan daarbovenop nog een zware luchtwegen-ontsteking die moet behandeld worden met antibiotica en alsof we nog niet genoeg in een vicieuze cirkel zitten, bezorgt deze antibiotica nu alweer nieuwe problemen, waaronder nu....diaree én misselijkheid, met als gevolg : geen eetlust dus.....gewichtsafname ; en dat is juist iets wat we hier kunnen missen als kiespijn ! Natuurlijk zolang we de oorzaak van de gewichtsafname kennen is dit niet zo erg, maar toch liever gewichtstoename hoor ! Onze zoon belde vanmorgend vanop z'n werk naar papa om te vragen hoe het hem verging vandaag en ik volgde het gesprek en toen zoonlief hoorde over de nieuwe problemen stelde hij voor om de bijsluiter eens goed te lezen van de antibiotica pillen en uiteraard.......daar stond in dat dit nevenwerkingen kunnen zijn, dus tja...... Toen ik dat hoorde stelde ik voor om toch eens naar onze huisarts te bellen en misschien voor te stellen om andere antibiotica voor te schrijven want deze moet hij nog uitnemen tot en met woensdag.....chemo-dag! Ik dacht : nieuw voorstel - k'ga dat vlug halen - dan apotheek en....probleem 'misschien' opgelost..... Maja.....ik ben geen dokter natuurlijk en ik heb wel goed rederneren ..... Toen zoetie met huisdokter belde en die hoorde van de problemen, stelde die direct voor om haar collega langs te sturen, wat ik in eerste instantie een beetje vervelend vond want nu voelde ik me schuldig door dat telefoontje wat ik men zoetie had aangeraden te doen ; t'was helemaal niet m'n bedoeling om onze huisarts te storen op een drukke maandagmorgend. Dus.....wachten op de dokter...... Steeds met de glimlach kwam ze al vrij vlug aanbellen ; k'had net m'n zoetie zo ver gekregen dat hij toch eens in de tuin in het zonnetje op de bank ging zitten dus riep ik hem vlug terug binnen .... hij glunderde als hij de dokter zag - ongelooflijk toch hé. We hebben een goed gesprek gehad met ons drietjes - de dokter zag dat het bij mij ook allemaal wat moeilijk ging - tja....dokters zien dat blijkbaar vlug ; dus ....een traantje kwam er ook aan te pas, maar hoe ik ook probeerde die te verbergen ...op den duur stoorde het me niet meer ; ze mocht het gewoonweg zien dat ik het ook de laatste tijd wat moeilijker heb. Toen heeft ze men zoetie onderzocht en kwam er niets dan 'goed nieuws' t'is te zeggen : z'n longen klonken veel verbeterd en z'n been is ook goed aan het herstellen - 'niets alarmerends' waren haar woorden - oef ! Maar ja.....daar zijn de problemen nog niet mee opgelost : diaree....misselijkheid : alletwee nevenwerkingen van die antibiotica maar.....nét die antibiotica wordt gegeven aan chemo-patienten dus zou er zeker geen andere worden voorgeschreven. Tegen de diaree zou Enterol moeten helpen en tegen de misselijkheid een pilletje Primperan, kwartiertje voor het eten ..... voila...zo simpel zou het moeten zijn..... t'Bezoek van de dokter heeft ons alle twee weer goed gedaan - ja ook mij - k'heb nog enkele minuten lang met haar aan de voordeur gestaan toen ik ze buiten liet en ook dat heeft me deugd gedaan. Soms is het natuurlijk allemaal makkelijker gezegd dan gedaan maar toch..... Ook zij heeft beloofd om te duimen deze week voor een gunstige uitslag - dankjewel dokter ! Terug boven gekomen heb ik mn zoetie een héle dikke knuffel gegeven en na de middag heb ik zelfs nog een dikkere terug gekregen heerlijk ! 'We moeten véél praten' zegde ik hem 'en eerlijk zijn' ; 'zowel positief als negatief durven zeggen' .....'ja' zegde hij 'maar ik wil niet constant lopen zeuren' ...... DAT heb ik dan maar vlug uit z'n hoofd proberen te praten en omdat het haast middag was en etenstijd voor hem heb ik hem snel zijn Primperan pilletje gegeven in de hoop dat het zou helpen voor de misselijkheid bij het eten. En ja hoor......hij heeft een groot bord soep gegeten én twee vers-met-liefde-door-mij-gemaakte chocoladepudding potjes !! Super hé ! Dokter had ons nog een goede hint gegeten (en geloof me : hints qua etensprobleem op te lossen zijn écht wel welkom hier !!) ; ze zegde dat we zijn voedsel zo vloeibaar mogelijk moeten maken ; waarom ? : wel uitleg van haar is de volgende : smaakpapillen nemen eerst t'vochtige van t'voedsel op dus hulpje zou zijn : alles mengen tot papje en dat hebben we vanavond geprobeerd : spinazie met patatjes en vis - alles in de blender en .......zoetie heeft ganse bord leeg gegeten ! Pas op : veel heeft hij er niet van geproefd maar......hij heeft dankzij Primperan pilletje niet moeten kokhalzen of na 3 scheppen moeten stoppen met eten én dankzij t'vloeibare voedsel heeft hij toch alles naar binnen gekregen ! Laat ons hopen dat dit DE oplossing gaat zijn - ik zit er heus niet mee in om alle dagen papjes te bereiden voor hem - alle tips en hulpmiddeltjes zijn meer dan welkom ! Deze tip is er gekomen doordat de dokter hoorde dat hij wél volle platte kaas met suiker eet en wél volle youghurt én ook ijscreme - dus....alles wat vloeibaar is dat lukt hem beter - t'liefst nog zeer zoet, maja.....dat kan je natuurlijk niet met aardappelen hé. Mijn koppeke is al plannen aan het smeden voor de menu van morgen.....:wortelpuree met gemalen kip...... NOGmaals heeft hij ook heraaldelijk aan dokter gezegd 'maar ik voel me goed hoor! en heb er een goed oog op'........ dat zegt hij ook iedere veertien dagen tegen de oncologe maar als hij dan thuis zo zit te kniezen vraag ik hem waarom hij dat dan zegt tegen haar, en dat zegt hij telkens weer dat dat zo werkelijk is BUITEN de nevenwerkingen natuurlijk zegt hij dan maar die moet ik niet melden aan de dokter want die kent ze toch en daarbij daar heeft iedereen last van ....... da's men zoetie hé ......niet klagen tegen dokter Dus......dat was onze/mijn voormiddag....... Was ik blij dat tegen 1 uur mijn lieve vriendin hier op afspraak aan de deur aanbelde - samen moesten we inkopen gaan doen en die zijn zo vlot verlopen dat ze me weeral verwent heeft met een zonnig terrasje én heerlijke capucino ! En alsof dat nog niet genoeg was om men dagje goed te maken......wie zit er daar op dat terrasje........mijn andere boezemvriendin mét man én jarige dochter én schoonzoon en overheerlijk schattige 8 maanden ouden kleindochtertje ! Zo'n momenten koester ik........maar wel een beetje ook met heimwee want t'zou allemaal nog veel mooier zijn als men zoetie mee op dat terrasje had gezeten..... Op hoop van zegen lukt ons dat in de maand mei........let's hope !!!!!!!!!!!!!! Genoeg 'gezaagd' hier..... Morgen geen concrete plannen .....dus gezellig thuis klussen.....k'zou t'gras moeten maaien maar k'krijg het grasmachien niet zelf aan de praat...... hopelijk helpt me iemand ; we zien wel. Slaapwel
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
maar toch tevreden zijn we na enkele uurtjes huiswaarts gekeerd, terwijl onze dochter in de auto voorstelde om nog ergens gezellig iets te gaan drinken. Eerst wou ik die jonge mensen niet 'tot last' zijn maar daar ze er op stonden dat ik mee zou gaan, heb ik gelukkig wél toegestemd want het was zeer leuk en thuis waren al de voorbereidingen gedaan voor het avondeten, dus eigenlijk had ik er wel de tijd voor.
