Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
03-11-2013
En zo zit dit verlengde weekend er ook alweer op. Hopelijk heeft eenieder er op zijn manier toch van genoten.
Bij ons zit de zoveelste 3daagse chemokuur er ook alweer op en is m'n zoetie momenteel in z'n kei-vermoeiende-fase, wat helemaal niet leuk is, niet voor hem in de eerste plaats, maar ook niet voor mij, want ik kan alleen maar hulpeloos toekijken. Om dat 'hulpeloos' dan toch een beetje een positief karakter te geven, probeeer ik hem langs alle kanten op te beuren en te verwennen. Soms lukt me dat, maar soms ook niet t'Is niet makkelijk. Maar vandaag had hij, ondanks z'n zware oververmoeidheid, toch wat beter en is zelfs, totaal onverwacht voor mij, mee naar de verjaardags-koffie met taart geweest van onze schoonbroer. Normaal moesten we (of ik alleen) daar vanavond naartoe, maar toen hij vanmorgend aanstalte maakte om toch mee te gaan indien het vroeger in de namiddag mocht, heb ik direct contact genomen met m'n schoonzus en uiteraard had ze daar alle begrip voor en waren we op de middag al welkom. Waarom we s'avonds liever niet gingen, is ten eerste omdat dan zoetie zéker niet zou meegegaan zijn omdat er dan de ganse familie, kinderen én kleinkinderen aanwezig zouden zijn, want een beetje te gevaarlijk zou zijn voor hem én uiteraard ten tweede omdat hij s'avonds t'liefst in de zetel zit. Schoonzus had gezorgd voor lekkere patékes en zoetie heeft er zelfs maar liefst twee naar binnen gespeeld ! Ikke dus heel blij want alle negatieve calorieën voor ons zijn positieve calorieën voor hem. Voor zoetie dus een leuke dag ! Voor mij ook natuurlijk want ik was héél erg blij vanmorgend te horen dat hij toch mee naar z'n zus zou gaan. Maar voor mij was het sinds gister iets minder goed..... tja.... gisteravond kreeg ik plots hevige pijn in m'n rechter elleboog - écht een stekende pijn die ik zo met één vingertopje kan aanwijzen, dus geen twijfel mogelijk voor mij : een tenniselleboog! pfffff DIT kan ik écht wel missen nu ! Gisteravond laat toen onze zoon nog hier langs kwam na hun etentje zag hij direct dat er iets niet klopte en kreeg ik direct een IboBrufen voorgeschoteld met glaasje water en een yoghourtje lief hé én een Dafalgan Forte om naast men bed te zetten, moest het vannacht nodig zijn én alsof dat nog niet genoeg was kreeg ik nog een ganse resem goeie raad mee, zo van 'mama en morgen doe je nu eens niets! mama je moet rusten ! mama denk er nu toch eens aan dat je ook wat ouder wordt ! (dit laatste vond ik niet zo leuk ) enfin.....de regels waren hier ff omgekeerd : ik moest naar de raad van m'n zoon luisteren k'Heb wel één ding gezegd : 'en wie gaat er de strijk van jullie was doen??' Over de rest heb ik maar wijselijk gezwegen De nacht heeft voor mij wel een beetje rust gebracht, ook voor m'n arm want vanmorgend was het ietsiepietsie beter maar......die strijk lag te wachten dus vrij snel nadien zat ik hier aan de tafel met een ingepakte ijs-arm (want k'had gelezen dat géén warmte helpt voor tenniselleboog maar wel koeling). Ik voel dat dit niet zo vlug voorbij gaat zijn en ben wel beetje bang dat m'n taken dan in t'gevaar gaan komen. Dat mag niet gebeuren ! Deze week moet de huisdokter langskomen voor de griepspuiten te geven aan éénieder van ons en als m'n arm dan nog niet beter is ga ik er met haar eens over praten en zal ik misschien wél de nodige kinésist-verzorgingen moeten toepassen. We zien wel.... Morgen wordt voor mij een overvolle dagje pfff en die begint al met iets niet prettig : 08.30 afspraak voor tweejaarlijkse mammografie - ik haat het !!! Nadien wordt het leuker en ben ik met onze dochter afgesproken om naar de Antwerpse Boekenbeurs te gaan ; een cadeautje van haar omdat we dit al twee jaar na elkaar doen en het altijd wel erg leuk is. Voor t'slenteren ben ik wel een beetje bang want dat is dan weer niet zo best voor m'n rugske. s'Avonds staat er dan alweer een vergadering in Nieuwkerken te wachten maar gelukkig heb ik daar morgen een chauffeur voor, dus ook dan kan ik toch effe rusten Vanaf dinsdag wordt het dan hopelijk wat rustiger.... Tot zover de laatste nieuwtjes hier. Slaapwel
Tweede chemo kuur dag zit er ook alweer op en dankzij onze favoriete verpleegster is het allemaal alweer toppie verlopen. Wel raar dat die donderdagnamiddag altijd véél langer toont dan de woensdag, ondanks dat het dan van s'morgens is dat we daar zijn. Zal tussen onze twee oren zitten denk ik Zoetie heeft wat gerust in de dagkliniek terwijl ik een beetje bijgelezen ben geraakt. Ik neem gewoonlijk wat lectuur mee waartoe ik thuis nooit de tijd heb en dat maakt de tijdverdrijf voor mij ook aangenamer. Uiteraard gaat ook de nieuwe Tablet van zoetie altijd mee. Morgen is het een feestdag maar desondanks moeten we om 14 uur terug op appèl zijn in t'ziekenhuis voor de laatste baxter van deze sessie ; gelukkig duurt dit maar een dik half uurtje en vandaag kregen we te horen dat het morgen vrij rustig zal zijn daar. Vanmorgend ben ik met zoetie naar t'kerkhof geweest met mooie bloemen voor zijn ouders. Toen we de ingang van t'kerkhof opwandelde vond ik het toch maar raar dat ik dit jaar maar één pot bloemen bij me had. Voorgaande jaren had ik het graf van mijn mama nog (is ook al heel lang geleden) en tot vorig jaar ook nog t'graf van mijn papa. Maar dit jaar werd op dit graf vermeld dat die graven gingen verdwijnen (tja...mijn papa is overleden in 1992; mijn mama in 1976....) Dus ik was er vast van overtuigd dat het graf al opgeruimd zou geweest zijn, maar dat bleek uiteindelijk nog steeds niet te zijn. Tja.....dat gaf me een wrang gevoel tegenover mijn vader en toen heb ik zoetie voorgesteld om wat op een van de banken in t'zonnetje te gaan zitten, terwijl ik in sneltempo naar de ingang van het kerkhof ben gestapt om daar nog een mooie bloempot te kopen. Mijn pa heeft eigenlijk wel chance dat ik zo vergevingsgezind ben...... maar dat is een ander verhaal en over de doden niets dan goed zegt men. Ik hoop voor de mensen die morgen in familiaal gezelschap hun dierbare overledenen in de bloemetjes gaan zetten, dat het ook zo'n mooi herfstweer is zoals vanmorgend. k'Zal er in ieder geval voor duimen. En zo is het voor de werkende mensen nu een verlengd weekend - super ! Doet me denken aan de periode toen ik nog ging werken en enorm uitkeek naar zo'n verlengde weekendjes! Lang....vervlogen....tijden.... Wat staat er hier op t'programma voor dit lange weekend..... Tja....zoetie zal moeten rusten en normaal moeten we zondag naar t'verjaardagsfeestje van onze schoonbroer maar ik vrees dat ik daar wel alleen zal naartoe moeten . Voor de rest is het afwachten wat het weekendje zal brengen ; hopelijk leuke dingen in deze donkerdere dagen. In ieder geval aan m'n lezertjes : een fijn verlengd weekend toegewenst !
Dit is alweer de vooravond van een zoveelste drie daagse chemokuur voor m'n zoetie ..... nieks a te doen natuurlijk en hij is er alweer klaar voor. Om kwart voor 8 morgenvroeg moeten we alweer daar op appèl zijn en de rest wat volgen zal kennen we nu al meer dan twee jaar. Als onze zoon (die deze week thuis is) niet verkouden is tegen morgenvroeg, gaat hij het overnemen van mij, zodat ik bepaalde zaken kan regelen die ook gedaan moeten worden en onze dochter gaat tegen de middag naar haar papa. Zolang ik maar met zekerheid weet dat hij daar niet alleen hoeft te zitten is zo een regeling voor mij ok. Ik begrijp natuurlijk ook de kinderen : als zij dan toch eens kunnen mee gaan met hun papa (wat normaal door hun werk niet gaat) dan wil ik ze dat volledig gunnen! Ik vermoed wel dat alles zal kunnen doorgaan ; zoetie klaagt toch over niets speciaals, dus bloed zal wel ok zijn. Na deze kuur nog éne te gaan en dan alweer tumormerker controle.......ik voel nu al dat het alweer spannende momenten gaan worden ! De bezoekjes aan de tandarts die m'n zoetie de laatste twee weken moet ondergaan, verlopen vlotjes ; nog twee keer te gaan en dan zou alles terug oke zijn. Gelukkig zijn er toch nog dingen waar iets kan aan gedaan worden ! Verder niets speciaals te melden eigenlijk, dus....slaapwel
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
t'Is niet makkelijk.
lief hé én een Dafalgan Forte om naast men bed te zetten, moest het vannacht nodig zijn én alsof dat nog niet genoeg was kreeg ik nog een ganse resem goeie raad mee, zo van 'mama en morgen doe je nu eens niets! mama je moet rusten ! mama denk er nu toch eens aan dat je ook wat ouder wordt ! (dit laatste vond ik niet zo leuk 
