Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
08-12-2013
zaterdagnacht 08.12.2013
k'Ben nog niet lang thuis, vandaar dit nog late berichtje, maar k'vond dat m'n 'fans' dit nog wel mochten lezen morgen.
Vandaag was terug een ietsiepietsie betere dagje ; pas op......'victorie' kraai ik hélemaal nog niet !!! Maar.....zonder pijnstillers en zonder slaappil goed geslapen en toch al iets 'nuchterder' vanmorgend. k'Mocht hem zelfs niet ondersteunen toen hij uit zen bedje kwam dus ....dat gaf me terug een beetje hoop.
Pijn heeft hij van de ganse dag niet gehad, ondanks géén pijnstiller genomen te hebben. Zo rond de klok van half zes vanavond pas vroeg hij me een Dafalgan klaar te maken, maar daar is het bij gebleven. Ook is hij slapen gegaan zonder slaappil en zo te horen slaapt hij zeer goed.
Ikzelf had een zware verplichting vanavond waar ik niet onderuit kon (alhoewel) ; Dankzij de 'papa-sit' door onze dochter en haar vriend ben ik volle vertrouwen en toch wat gerustgesteld de deur uit gegaan en wat een geluk dat we nu in de moderne tijd van gsm's leven en dat ik op die manier constant op de hoogte werd gehouden van de toestand in de thuishaven.
Onze dochter had daarstraks het grandioze idee om voor haar papa een worstenbrood van de bakker mee te brengen. Normaal lust hij dat kei kei graag !!!! Ikzelf had ze gister ook bij de bakker zien liggen maar durfde me niet te wagen er een mee te brengen. Nu blijkt achteraf dat hij héél dat worstenbrood heeft opgegeten !!!!! Dat is schitterend !!!! Mét worst en al !!! Ik kon het haast niet geloven toen onze dochter me dat heugelijke smsje stuurde ! Dat maakte men avondje kei goed ! (Waar ne mens al niet mee gelukkig kan gemaakt worden!)
Geslapen heeft hij gedurende de dag wel nog veel, maar toch iets minder dan de voorbije dagen. Ook z'n manier van praten en kijken is terug naar de normale kant - Godzijdank !
Ik bid, hoop, duim dat het nu terug bergop mag gaan !!!!!! En dat dit wat deze week gebeurd is, NOOIT meer gaat voorvallen !!!
Hopelijk kan ik morgen 'NOG' beter nieuws schrijven !
Voor ons een dag met blijvende minder goede herinneringen
Hier is de toestand zeker niet verbeterd ! integendeel.
Gisteravond is het zelfs zo geëscalleerd dat zoetie in de wc z'n evenwicht is verloren en tegen het waterreservoir is gevallen ; HIJ had gelukkig niets - maar t'reservoir .... : stuk !
Gelukkig was onze dochter met haar vriend hier net op dat moment en die zijn direct in de auto gesprongen richting Hubo ; terwijl stond ik aan de kookpot en toen die terugkwamen konden ze direct aan tafel en kwam onze zoon hier ook aan (ik had hem getelefoneerd) en een uurtje later was alles gelukkig weer hersteld en opgekuisd!
Toch was het serieus schrikken en herinneringen naar ouderjaarsavond twee jaar terug bleken bij iedereen parten te spelen.
De schrik voor t'vallen zit er hier dus ook goed in ! Met als gevolg, we zijn alleen gerust als hij in de zetel ligt en slaapt en dan nog kom ik regelmatig polshoogte nemen ! Zeer zwaar dus,maar dat is de enigste oplossing.
Hij zit hier nu al bijna drie dagen zoals een échte zombie en dat hij dagdagelijks aan gewicht verliest dat ziet iedereen - kan ook niet anders !
De verdwaasde blik in z'n ogen staat me ook niet aan pffff ; soms kijkt hij gewoon door je heen en brabbelt hij over dingen die kant nog wal raken ! écht raar !
Als ik hem beschrijf als poepeloere.....wel dan overdrijf ik niet ! Vreselijk!
Vanmorgend ......hij moet dan iedere morgend om kwart voor negen zijn spuitje krijgen (doet hij zelf) ;is bloedverdunner en zal hij voor de rest van z'n leven moeten doen is er gezegd ! Maar hij slaapt dan nog, dus ga ik hem voorzichtig wakker maken en dan begint het pfffff...... hij moet uit dat bed geraken richting badkamer ..... een helse klus écht waar ! En dan....ééns ik in die badkamer ben pffff écht t'is niet te verwoorden : ik moet hem langs alle kanten ondersteunen of in t'oog houden dat hij niet naar de verkeerde kant zwijmelt en ergens zou tegen aan vallen ! Maar ik heb ook maar twee ogen en momenteel handen te kort !
Vanmorgend was ik totaal over m'n toeren pffff ; k'kon dit niet meer aan en ben zo bang ! Heb dan op aanraden v onze dochter, die ocharme zo moet toezien op t'feit dat haar lieve papa.....haar altijd zo sterke papa .... nu zo wegkwijnt en afziet !!! ; dus heb op haar aanraden in paniek naar onze huisarts gebeld en alles uitgelegd en ze was zo vriendelijk om voor een ander voorschriftje te zorgen voor een iets minder zware pijnstiller én slaappil mag hij voorlopig niet meer nemen. Dinsdagmorgend komt ze eens langs heeft ze me beloofd. Toen ik over andere bijkomende problemen begon zegde ze me dat dat allemaal normaal is en te wijten is aan die chemo (lopende neus- droge keel en mond- geen of weinig eetlust- haaruitval- en dan bijkomend die helse gewrichtspijnen) die we nu gelukkig wat onder controle hebben.
Ik zou het hier van de daken willen schreeuwen dat ik m'n zoetie terug wil ! m'n normale zoetie ! Ik ben zo boos en zo verdrietig !!!! Dit verdient niemend niet !
Mijn dochter vroeg me gister wat ik aan de sint had gevraagd....... Spijtig genoeg moet ik vandaag constateren dat deze Goedheilig Man ook niet voor al je wensen zorgen kan
Nog één poging misschien wagen bij.....de Kerstman.....
Gister was kl....dag ! Met veel pijn is hij opgestaan s'morgens en na een uur wou hij alweer terug naar z'n bedje gaan maar dat vond ik helemaal niet leuk ! Ik had hier veel werk in de woonkamer met voorbereidingen en vroeg hem of hij toch niet bij mij wou blijven, zij het dan in de zetel al rustend of slapend, als hij maar bij me bleef.
En dat heeft hij dan gedaan. Ik heb het hem zeer comfortabel in de zetel gemaakt met allerhande kussens naast hem, achter hem en en een dekentje op hem maar niets maar dan ook niets kon helpen om die ondraaglijke stekende pijnen ook maar iets te verminderen ! Afschuwelijk om dit zo hulpeloos te moeten aanschouwen !
Op de middag heb ik hem dan een pan 'pain perdu' gemaakt ; ik wou écht wel dat hij iets zéér callorierijk naar binnen kon brengen en ben daar dan zonder vragen en zonder pardon aan begonnen : eitjes geklopt met goei volle melk en wat vette room en dan twee boterhammekes daardoor en de pan in. Mmmmmm wat rook dat lekker ! Zachtjes op t'vuur laten bruin bakken en dan op een bord geserveerd met goe veel 'kinnekes suiker'. Vroeger zou hij duimen en vingers hebben afgelikt voor zo'n bord, nu kreeg ik een blik zo van 'moet ik dit allemaal écht opeten????' Maar ik was hem voor met mijn goedbedoelde wijze woorden : 'niet tegenpruttelen en eet nu maar....aub probeer je best te doen, ik doe dat ook' en dus begon hij eraan en ik deed of ik hem niet in t'oog hield maar stiekem deed ik dat dubbel en dik en twee boterhammen gingen vrij goed naar binnen.....voor de derde had hij andere plannen ....'laten liggen' maar neen.....die vlieger zou niet opgaan. Als goeie verpleegster met alleen maar goeie bedoelingen zegde ik hem kordaat dat hij nog even flink moest zijn en mooi bord zou moeten leegeten ! En ja......het is me gelukt......alles opgegeten !!! oef ! missie geslaagd !!
Maar.....de pijn bleef.....ondanks de lekkere boterhammetjes......afschuwelijk!
Toen kwam onze zoon van z'n werk eens kijkje nemen ; de kinderen hier lijden er ook onder ocharme. Toen hij zag dat papa zo moest afzien besloot hij onze oncologe te bellen met vraag naar betere pijnstiller maar deze was onbereikbaar. Zoon gaf het niet op en belden toen onze huisdokter ; dit met meer geluk. Na ganse toestand te hebben uitgelegd mocht hij direct naar haar praktijk komen om voorschrift zwaardere pijnstiller én zwaardere slaaptablet te halen ! Oef.....een klein lichtpuntje....
s'Avonds heeft hij dan beiden ingenomen ;k'heb hem naar z'n bedje geholpen want hij kan haast niet op z'n benen staan en is serieus verzwakt en ben zo bang dat hij zou gaan vallen. Ook de warmwaterkruik (een écht hulpmiddeltje uit de goeie ouwe tijd) ging gretig mee naar boven. Toen heb ik zen rug en knieën nog goed ingezalfd en ingebonden en hem ondergestopt met de goede raad dat hij me voor t'was eenders wat moest bellen en niet op eigen houtje uit zen bed komen !
Dankzij die medicatie heeft hij een goeie nachtrust gehad en de pijn was veel minder vanmorgend MAAR......de pijnstiller én slaaptablet zijn toch vrij zwaar zo te zien want......hij heeft de ganse dag nog geslapen en geslapen en een klein beetje gegeten op aandrong van mij maar hij had alleen maar zin om te slapen.....
Tja.....voor mij kon hij beter slapen dan afzien, maar zo zwak heb ik hem nog nooit gezien ! Ondersteunend van de zetel naar de keuken en van de zetel naar boven - zo'n bang dat hij zou vallen - zo zwijmelen dat hij doet pffff
Tot zover zijn toestand nu en aub hopelijk komt daar snel toch wat verandering in want dit......neen dit wens ik niemand niet !
AL mijn afspraken voor de komende dagen heb ik afgezegd ; alleen vanavond dankzij het thuisblijven van onze dochter ben ik toch met men vriendin even kunnen weggaan naar onze veertiendaagse vergadering.
Toen ik om halftien thuis kwam was ik net op tijd om hem alweer terug naar boven te behelpen......
Voor alle veiligheid heeft hij vanavond toch maar een half slaaptabletje genomen.
k'Ben benieuwd voor morgen.....
DIT mag gaan stoppen - hoe vlugger hoe liever !!!!!!
Volgende week dinsdag afspraak met de huisdokter die langs gaat komen.
Hopelijk is het dan allemaal voorbij ! (ik bedoel DIT.....die vreselijke nevenwerkingen)
Vandaag.....spijtig genoeg....zelfde situatie pfffff !!!! Na een vrij slechte nacht van : medicatie zus en medicatie zo en dan uiteindelijk een slaaptabletje gaan halen, na t'verzorgen van z'n beide knieën (ingesmeerd met 'stijve-spier-creme' en ingewindeld) en zo heeft hij dan toch enkele uurtjes geslapen maar......bij het opstaan dezelfde miserie !
En dit ook voor de rest van de dag - wreed !!
Hij slaapt veel .... eet weinig en ziet af .... veel anders kan ik het spijtig genoeg niet beschrijven.
Wanneer gaat dit beteren ??? Hoe lang moet dit duren ???? En gaan dit telkens terugkeren ????
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
