Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niesje's dagboek
mijn ervaringen
18-05-2014
zaterdagavond 18.05.2014
Gister was de zwartste dag in m'n leven......
De 2 woorden waarvoor ik al bijna 3 jaar doodsangsten heb gehad om ze te moeten aanhoren zijn uitgesproken....... 'terminaal' en 'palliatieve'.....
Meer kan ik niet aan om hier nu te schrijven......alleen dat ik/we het hier ontzettend moeilijk hebben, niet wetend wat er nu op ons gaat afkomen. Ik ben zeer bang.....écht zeer bang !!!
Momenteel is m'n allerliefste nog in t'ziekenhuis en sinds gister krijgt hij intraveneuze voeding toegediend.....buiten dat eet hij niets....totaal niets.....
Vanmorgend op 'controle' naar ziekenhuis - gewoon voor bloedprikken - 8 tubes,meer niet en dan alweer terug naar huis...... zo HAD het moeten gaan......
Bij het proberen bloed te prikken vond de verpleegster geen ader die voldoende was om te prikken - dit ten gevolge van de felle magerheid dus maar één optie : terug naar dagziekenhuis om via port catheter aan te prikken. Uiteraard spraken die verpleegsters, die ons al twee en een half jaar 'kennen' hun gezicht boekdelen toen ze ons zagen binnenkomen......ikke met een man in een rolstoel !!! Ze hoefden écht niets te zeggen.....
Na de 8 tubes bloed wou m'n zoetie terug naar beneden om met oncoloog te praten want al drie dagen zegt hij hier 'als ze medicatie niet kunnen of willen verminderen ....hoeft het voor mij niet meer'.....
Dus.....wachten tot de oncoloog onze kamer binnen kwam..... Hij hoefde geen vragen te stellen....hij ziet ook wat hij ziet..... Maar hij is dokter en dokters moeten vragen stellen en antwoorden krijgen : dus eerste vraag : heb je pijn : 'neen' ; heb je honger : 'neen' ; wat eet je per dag.....'ni veel /niets'.... Tja dat ziet er niet goed uit. Zoetie zegde 'k'heb problemen met stoelgang' Dokter antwoordde vrij snel (iets wat wij hier al weken zeggen : 'als je niet eet kan je ook niet naar grote toilet' punt uit !
enfin.....toen stelde zoetie cruciale vraag 'kan dosis pillen verminderd worden en ja wanneer'????
en t'antwoord hierop was/is : 'neen! dosis kan niet verminderd worden' dus......zegde zoetie 'sorry, maar ik kan het niet meer aan - pillen zijn veel te zwaar voor mij' Uiteraard begrijpt dokter dat en vrij snel moest ik alle medicatie afgeven worden ..... daar stonden we dan..... en wat nu ???
Er werd ons gezegd dat we ons moesten gaan laten inschrijven - dat zoetie kamer zou toegewezen krijgen en dat ze gingen proberen er hem zo goed mogelijk terug boven op te brengen.....
Dus bij deze : m'n zoetie is in t'ziekenhuis opgenomen - voor hoelang weten we niet - we zitten nu in spanning te wachten op komst v Dr Dero en daar heb ik eerlijk gezegd wel schrik voor.......
Vandaag dus alweer een vrij zware dag - voor mij althans....... maar nu ga ik naar m'n bedje want ik ben zeer moe !
t'Is nog geen tien uur en m'n zoetie ligt al een uur in bed.....
De zoveelste 'niet-goeie-dag' op rij..... alhoewel het er vanmorgend iets beter uit zag. Als ontbijt had hij én volle youghurt én glas botermelk, dus....ikke best tevreden. Vanmiddag werd het al iets moeilijker maar toch heeft hij z'n best gedaan met het eten van 1 licht gekookt eitje, 1 boterhammeke zonder korstjes én 1 potje vers gemaakte vanillepudding - ikke zéér tevreden.... tot een half uurtje nadien.....hij ging wat rusten zegde hij op het 'living-bed' en het duurde niet lang of hij had de emmer nodig.... en dat heeft toch zo'n uur geduurd
Mijn lieve vriendin was hier net op bezoek en zelfs haar aanwezigheid kon hij niet goed verdragen door het misselijkheidsgevoel. Ik heb me dan met haar wat afgezonderd maar wel zodanig dat ik hem constant in het oog kon houden en zodoende ik voortdurend het emmertje moest verfrissen.....
Dan heeft hij vrij lang geslapen en kwam het avondeten eraan....... 'neen ik eet niets' waren zijn woorden.... tja veel anders had ik niet verwacht ! Maar toch heb ik na lang aandringen.....alweer niet zo'n leuke conversatie tussen ons beiden....is hij toch aan de tafel komen zitten en heeft hij één pollepel soep gegeten..... dat was het dan ! Ik heb hem dan nog beneden kunnen houden tot negen uur maar dan wilde hij kost wat kost naar z'n bedje..... Ik hoop dat z'n vers fris opgedekte bedje hem uuuuuuuuren in slaap zal houden ..... maar eerlijk gezegd zou het me verwonderen.
Normaal kwam vanmorgend de dokter maar toen ik ze belde en ze me zegde dat ze haar medewerkster ging sturen heb ik vriendelijk gepast en gezegd dat we haar persoonlijk hier in huis willen, zéker in deze situatie en daar heeft ze alle begrip voor, maar dan alleen op voorwaarde dat we konden wachten tot morgenvroeg. Daar moest m'n zoetie niet lang over nadenken, want ook hij wil nu zeker geen vervangster die van toeten of blazen af weet.
Wat huisdokter komt doen.....tja dat vroeg zij mij ook aan de foon 'voor wat is het aub'.....tja.....ik heb geantwoord 'wel....het is momenteel zo slecht dat ik het niet meer weet eigenlijk' en ze begreep me direct......
Ik ben benieuwd wat voor toverdoos ze morgen gaat boven kunnen halen .....
Nu ga ik me een koffietje maken in afwachting van zoon en schoondochter; zoon is nog aan t'werken tot tien uur en schoondochter had vergadering ; dus lang ben ik gelukkig niet alleen hier. Die twee zorgen wel een beetje voor afleiding sebiet en dan hopelijk een .......rustige nacht.....
Ik ben Niesje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Niesje.
Ik ben een vrouw en woon in Provincie Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 19/09/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezinnetje , werken met Pretex, fietsen, cinema, etentje, .
Ik ben zéér gelukkig getrouwd, al 33 jaar met een schat van een man, en dat mag iedereen weten ! Ons gezinnetje is verrijkt met 2 fantastische kinderen. En ik heb momenteel maar één wens: genezing voor mijn allerliefste !
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum