Mij overdag hier te vinden.....dat is niet van m'n gewoonte....
Eigenlijk zou ik me nu een prinses moeten voelen met al die hard werkende mannen om me heen..... Beneden zijn ze de laatste afwerking aan de voorgevel aan het doen en ook zijn er enkele aan m'n nieuwe terras bezig waarvoor ik gister de tegels ben gaan kiezen (alweer zeer moeilijk!) en binnen zijn ze in m'n nieuwe plekje m'n droomkeuken aan het installeren.....en ja! wat wordt/is ze mooi !!! k'Heb zo juist tegen die meneer-installateur gezegd 'de eerste keer in m'n leven dat ik met een vaatwasmachine ga moeten leren werken'.... kon me nog net op tijd omdraaien zodat hij m'n vochtige oogjes nét niet heeft gezien 'hoop ik'.
En die mensen die werken kei hard en kei mooi om mij gelukkig te maken en hoe zit ik hier??? Ja ....depri !
DIT is weer een shit-moment en die momenten die haat ik zo ! die doen zo'n pijn ! Bij het zien van al dat moois of hoe alles mooi aan het worden is, mis ik m'n zoetie zo hard bij me !!! Kon ik het hem allemaal maar laten zien ! Wat zou hij trots zijn !!!!
Trots op alles : op z'n twee kinderen die hun mama zo goed helpen ; op de mensen die het hier allemaal afwerken en installeren en hopelijk ook een beetje op mij.....ik die t'zo verdomd moeilijk heb !!
M'n tijdstip om te verhuizen naar beneden begint serieus dichterbij te komen nu : vandaag is de keuken af, dan wordt er door m'n kinderen nog verder geschilderd, volgende week wordt het salon geleverd.... de week nadien m'n nieuwe meubels, en last buth nog least, midden maart de slaapkamer.... M'n pronostiek van met Pasen in men nieuwe nestje te verblijven, gaat uitkomen. Héle gemengde gevoelens gaan er door me heen : enerzijds ben ik zo blij met al dan nieuwe! 'Nieuwe' waar ik ooit samen met m'n zoetie over gepraat en gepland heb....'al dat nieuwe' waar ik zo naar uitkeek om samen met hem te gaan kiezen en bestellen....
Ik dacht daarnet bij mezelf, omdat ik het zo moeilijk heb : 'kom schrijf het even van je af, dan betert het misschien' maar momenteel voel ik alleen maar verdriet, gemis en pijn....
Volgende week dinsdag is m'n zoetie jarig..... Ook dat spookt door m'n hoofd al gans de voorbije dagen, maar vooral vandaag! DIE dag ga ik niet zo maar laten voorbij gaan! no way !!! Onze zoon heeft al een halve dag genomen en onze dochter was aan het twijfelen of ze ja dan nee op net die dag zou gaan solliciteren en uiteraard heb ik haar daarin gemotiveerd ! Papa zou niet anders willen ! Maar s'avonds gaan we allemaal samen zijn.....zoals we altijd met zijn verjaardag samen waren.... mét koffie en mét taart .... zijn lievelings kriekentaart.....én zijn lievelings Leonidas pralinetjes ! Mijn God wat gaat dat een kl** dag worden !!!
65 zou je worden lieve zoet!! Nooit ben je met verjaren zo hard bezig geweest als de voorbije drie jaar! Want je zou kost wat kost je 65 halen !!! ..... maar t'lot heeft er anders over beslist !.... JIJ die dat zo verdient zou hebben ! Waarom toch ????
Een beetje depri Niesje :-( .....
|