Ik val maar met de deur in huis en vertel direct waarom ik vandaag dit bericht plaats.
Eindelijk na lang zoeken nog eens een mooie handtas gevonden. Na een bezoekje van een verzamelaar van Delvaux handtassen die zo vriendelijk was om bij mij ter huize zijn collectie te komen tonen. Deze vriendelijke man was zo opgezet met mijn aandacht en vooral bewondering van zijn collectie dat hij mij een mooie ruil heeft voorgesteld die ik niet kon weigeren.
Hij wou een klassiek model van Delvaux en in ruil kreeg ik een echt Vintage Delvaux. Normaal gezien ga ik daar niet graag op in maar dit keer was en ben ik nog steeds laaiend enthousiast. Een mooie tas van eind jaren 70 in prachtige staat. Donker rood langs de buitenkant en zacht rood aan de binnenkant, prachtig. Ze lijkt recht uit de toonzaal te komen maar vertoont de juiste slijtage en ouderdomstekenen. Na 30 jaar ziet ze er nog steeds prachtig uit. Ga ze vandaag of morgen invetten en dan ga ik ze gewoon gebruiken, nichtje zal moeten wachten om ze te gebruiken en voor het geval ze dit bericht leest, gelieve zorg te dragen voor het tasje dat je volgende week meeneemt naar het Familie feest.
Haaaa, eindelijk uitgeziekt en terug tijd voor mijn blog. Ik ben gisteren al met familie( nichtje) naar een rommelmarkt geweest. Je weet wel van die markten waar je alles kan vinden wat je al hebt maar af en toe iets tegenkomt wat je nog niet hebt. Verbaasd over de toeloop, wat een massa mensen, maar ook over het aanbod. Toch enkele mooie tasjes gezien en goed geluisterd naar de raad van mijn nichtje. Ja, de jeugd is van sommige zaken beter op de hoogte dan ik en heb er totaal geen moeite mee om dat toe te geven, voila. Achteraf was ik toch wel teleurgesteld dat ik de knip op mijn buidel heb gehouden want ééntje was echt wel de moeite waard. Nu besef ik wel dat de verkoper in kwestie niet echt wou onderhandelen en dat er nog veel werk aan het tasje was. Restauratie, ik heb er wel ervaring mee, maar toch. Inktvlekken zijn nooit volledig te verwijderen zonder de stof of het leder aan te tasten, dus al bij al, blij dat ik het niet gedaan heb. Oh, ja, mijn nichtje heeft wel ééntje gekocht, een mooie oude cartier, veel werk aan maar ze is dan ook nog heel jong en heeft veel tijd en vooral hulp van haar partner.
Gisteren na het eten nog even mijn collectie handtassen bovengehaald en uitgestald op de tafel in de keuken. Mijn partner, die handtassen niet echt zijn ding vind, geeft een kleine opmerking over de omvang van mijn collectie. Het zijn er niet echt veel hé? Je ziet ze bijna niet staan? Wat vind je daar nu toch zo leuk aan?
Hij heeft gelijk, het zijn er maar enkele, heb niet echt het budget om er tientallen tegelijk aan te kopen,daar zit meneer wel voor iets tussen. Daarbovenop ben ik echt kieskeurig en voordat ze in mijn vaste collectie terecht komen moeten ze echt wel aan strenge criteria voldoen. De handtas moet echt vrouwelijk zijn , ik moet er mij in vinden, ze moet mooi afgewerkt zijn, ze mag slijtage sporen vertonen( maakt het echter) maar niet afgesleten en slecht verzorgd. Delvaux vind ik prachtig en qua afwerking moeten ze ongeveer gelijkaardig zijn. Vandaar mijn kleine maar heel mooie collectie. Ruilen van tassen doe ik constant in de hoop er ooit ééntje te vinden die ik kan toevoegen aan mijn vaste collectie. Ik doe veel kilometers( houd je gezond) tijdens mijn speurwerk en leer veel andere mensen kennen. Ach, begrijpen zal hij het nooit doen, mannen...
Onlangs nog eens gaan snuisteren op een privé rommelmarktje, ja, ja,word nu ook al georganiseerd. Enkele mensen ledigen hun zolder, kelder of garage en nodigen wildvreemden bij hun thuis uit, in de hoop dat alles s'avonds is opgekuist en als het meezit houden ze er nog enkele euro's aan over.
Bon, dus ik naar zo een marktje en na vele dozen en zakken ondersteboven gekeerd, vind ik een klein lederen handtasje. Mooi afgewerkt maar met duidelijke tekenen van ouderdom aanwezig. Vermits bij mij de afwerking altijd primeert op de ouderdom, geen probleem dus. Vraag de gastvrouw wat ze nog wil hebben voor dit kleinood en voila ik blij naar huis. Eens thuisgekomen, handtasje proper gemaakt en aan de binnenkant een logo van Coach tevoorschijn getoverd. Nu ken ik dit merk wel maar is in België vrij onbekend. In Amerika heel bekend maar ook te lijden gehad onder de namaakgolf van de laatste decenia . Toch even snel gecontroleerd en jawel, dit is origineel en gemaakt eind jaren tachtig in de vorige eeuw. Omdat ik graag de geschiedenis ken van de spulletjes uit mijn collectie, toch maar even naar de gastvrouw van de rommelmarkt gebeld en om uitleg gevraagd. Blijkt dat haar tante nog stewardess is geweest bij Sabena en dit handtasje heeft meegebracht van één van haar reizen. Neen ze moest het tasje niet terug hebben en dat ik er nog veel plezier mag aan beleven. Dat ga ik zeker doen en de volgende maanden ga ik hier veel gebruik van maken maar ooit zal het ook bij mij op zolder belanden en hopelijk opgevist worden door iemand anders.
Vandaag nog een mooie delvaux gezien maar reeds in mijn collectie. Practig leder afgewerkt in het zwart, mooi en duurzaam. Tegelijkertijd mijn eerste foto gepost, joepie, gelukt.
Onlangs nog gezien in een chique winkel in Brussel, prachtige namaak Delvaux voor een echte prijs. Kon me niet inhouden en even binnengewipt gepolst of de verkoopster op de hoogte was van dit bagatelletje. Na een bezoekje op de website van Delvaux en enkele voorbeelden van een originele, geen discussie meer mogelijk en mevrouw snel de handtas uit haar etalage verwijdert. Of ze niet meer te koop word aangeboden achter de toog weet ik niet maar indien je echt weet wat kwaliteit betekent en hoe het aanvoelt en het eruit ziet loop je niet veel kans op deze miskoop. Prachtig toch, kwaliteit laat zich nooit om de tuin leiden.
Vandaag een collectie oude handtassen gaan bekijken van een vriendin. Gedachte uitgewisseld en vastgesteld dat een collectie ook veel herinneringen met zich meedraagt, mooie tijden die reeds lang vervlogen zijn maar die dankzij ons verzamelaars nog een tijdje blijven nazinderen in de toekomst. Mooi toch, verzamelen?
Eindelijk mijn eerste bericht kunnen plaatsen op mijn blog. Ik heb hier lang over getwijfeld, of een blog wel echt iets voor mij is, ging ik hier wel genoeg tijd voor hebben? Is dit niet te moeilijk voor mij? Heb ik wel tijd genoeg, enz...?
Heb dan beslist om het er toch maar op te wagen en voila, mijn eerste bericht is al een feit. Nog een beetje oefenen met het plaatsen van foto's en met het volgende bericht plaats ik zeker een foto van één van mijn handtassen. Ik heb er maar enkele hoor en de meeste zijn al oud en bijna versleten. Het gaat me dan ook niet om de waarde maar om het ontwerp. Ongelooflijk toch dat mensen zo iets moois kunnen maken. Leuke tassen voor Jan en alleman, van de armste tot de rijkste onder ons, voor ieder wat wils. Vroeger en nu.
