Is dit niet geweldig? Aaihonden bezorgen bejaarden supermiddag
Deze site vind ik echt leuk! Ik hoop dat als ik (nog) wat ouder ben, en ik niet meer voor mezelf kan zorgen, er steeds dieren rond mij vertoeven. Ik kan er echt niet zonder, ik zou me zo leeg voelen. Ze stralen kracht en liefde uit, en hebben we dat niet allemaal nodig? Groetjes, Tjeu
Aaihondenproject: het bezoeken van bejaarden-, verpleeg- of verzorgingshuizen
Er is reeds veel wetenschappelijk werk verschenen over de gunstige invloed van dieren op mensen, zowel geestelijk als lichamelijk. Denk maar aan de invloed van dieren op het hartritme en de bloeddruk. Dieren stimuleren ook tot beweging. Emoties en herinneringen komen los.
Het sociale aspect: het bezoek van de honden is een onderwerp om over te praten, ook dagen later nog. Voor slechtziende of blinde mensen is het aanraken van de vacht een bijzondere belevenis.
Zo kunnen we nog lang doorgaan, maar wie er éénmaal bij is geweest, hoeft geen wetenschappelijk bewijs. Het is iedere keer weer genieten hoe blij de mensen zijn, hoeveel glunderende gezichten we zien.
Het doel van dit project is het bevorderen van het leefplezier van ouderen die niet meer in staat zijn zelf een huisdier te houden.
Het idee achter deze AAA-activiteit (Animal Assisted Activities) is, dat baasjes met hun honden wekelijks op bezoek gaan bij cliënten in zorginstellingen (bewoners van een verpleeg- of verzorgingstehuis). Het project draait op vrijwilligers. Dus niet alleen onze eigen honden doen mee, maar ook cursisten met hun honden.
Nu komt niet iedere hond in aanmerking om aan het project deel te nemen. Er wordt streng geselecteerd. De honden moeten niet te jong zijn, sociaal zijn, niet dominant, een goede band met hun baasje (de vrijwilliger) hebben en natuurlijk naar hem/haar luisteren, goed overweg kunnen met andere honden, goed verzorgd zijn, het prettig vinden om geaaid, geknuffeld of geborsteld te worden, koekjes aan willen nemen van 'vreemden' (bewoners) en kunnen wennen aan rolstoelgebruik en vreemde geluiden. Sommige honden zullen niet alleen geaaid of geborsteld worden, maar het ook leuk vinden om een balletje of een voorwerp te apporteren, een kunstje of een zoekspelletje te doen of een stukje "samen aan de lijn te gaan wandelen" (niet buiten, maar binnenshuis).
Bovendien moeten de honden de drukte van veel mensen en andere honden om zich heen kunnen verdragen. Ook moeten ze enkele tegenstrijdigheden aanleren, want wat thuis niét mag, móet juist in het bejaardenhuis. Thuis mogen ze bijvoorbeeld niet op bed of op tafel, in het verzorgingshuis moet dat juist wel.
Het is niet zo, dat vrijwilligers er alleen zijn voor een gezellige babbel, maar er wordt ook constant een beroep gedaan op hun oplettendheid: bijv. er op letten (en zeggen) dat bewoners hun hand vlak houden als ze een hond een (honden)koekje willen geven of dat ze de honden geen chocolaatjes of 'mensenkoekjes' geven.
Deze knuffelsessies voorzien in een grote behoefte, want een hond kan er voor zorgen, dat bewoners fitter, actiever en minder eenzaam zijn:
herkenning: vele onder hen hadden vroeger zelf een hond;
huiselijke sfeer: de hond brengt een thuisgevoel;
eenzaamheid: door de aanwezigheid van de hond is het gevoel van eenzaamheid niet meer zo sterk;
sociale contacten: ze praten meer met hun buurman of -vrouw over de hond;
beweging: door de hond te willen aaien, proberen de mensen hun grenzen te verleggen;
aandacht: door hun geconcentreerd kijken naar het doen en laten van de hond. Individuele aandacht van de hond kan wonderen doen;
rustgevend gevoel: de aanwezigheid van de hond werkt rustgevend op het totale gedrag bij dementerende bewoners;
ontwikkeling van basisbehoeften: geven en krijgen van liefde en genegenheid;
hartslag en bloeddruk dalen door de aanwezigheid van de honden.
Bewoners kijken wekelijks reikhalzend uit naar het bezoek van Gentle & Orlagh, Tess & Senna, Rambo & Buddy, Dona & Denzel, Djody & Femke, Haley, Benten, Brendy & Appie, Chiba, Yuki & Gaudi, Boelie en alle andere hondjes. De viervoeters komen hen iedere week trouw bezoeken in het kader van het knuffelproject van hondenvereniging De Vrolijke Viervoeters (zie de foto's via de buttons hierboven).
Een uurtje aaien, knuffelen, snuffelen en kroelen met honden of er gewoon naar kijken, blijkt erg positieve effecten met zich mee te brengen. Uit diverse onderzoeken is gebleken, dat mensen met honden minder depri zijn, beter communiceren, een lagere bloedruk krijgen en zelfs minder kans hebben op hartklachten.
Het aaiproject wordt gecoördineerd door Yvonne. Samen met activiteitenbegeleidster Saskia Cremers zette ze het aaihondenproject op in zorgcentrum Heereveld in Waubach en met Henk de Vreede, manager Dagbesteding, en activiteitenbegeleiders William Charlier & Wendy Pluymen in zorgcentrum De Dormig in Nieuwenhagen/Schaesberg. Beide zijn wijkzorgcentra in Landgraaf.
Het effect is geweldig. De bewoners bloeien er echt van op. Vaak hebben zij vroeger een hond gehad en die missen ze nog steeds. Bovendien is onze groep heel gevarieerd, zodat er voor elk wat wils tussen zit: van kleine tot grote honden, van Chihuahua tot Bouvier.
Het bezoek duurt een uur, want anders wordt het te lang voor zowel de honden als de bejaarden. De ervaring leert dat we de ouderen er een enorm plezier mee doen en dat we er ook zelf veel van op kunnen steken. Het is wel vrijwilligerswerk dat soms erg confronterend is en daar moet de vrijwilliger wel mee om kunnen gaan.
In het uurtje dat de honden bij de mensen komen, zie je ze opbloeien en praten ze honderduit over hun eigen hond.
Slechts een snoepje en een koekje is voldoende om de honden en ook de ouderen in euforiestemming te brengen. Het is ontzettend leuk om te zien hoe positief mensen reageren op de honden. En er is constant interactie. Als je de hondjes weg zou denken, dan is het meteen een dooie boel, maar als de honden er wel zijn, zijn de mensen bezig, of ze nu aaien, kijken of praten.
Het mooie van dieren is, dat ze niet kijken naar hoe iemand is of eruit ziet. Ze lachen niemand uit en roddelen niet achter iemands rug om. Zij maken geen onderscheid, maar zoeken contact en daar reageren mensen heel positief op.
Het wekelijkse bezoek van de honden is een onderwerp om over te praten, ook dagen later nog!
