Op 15 september 1966 was Farce Majeure voor het eerst op de televisie te zien. Het team van Farce Majeure bestond uit Alexander Pola, Fred Benavente, Ted de Braak, Jaap Fillekers en Henk van de Horst. Amusement was in eerste instantie het uitgangspunt van het programma. Dit veranderde echter snel in politieke satire door de scherpe reactie van het Farce Majeure-team op de val van het kabinet-Cals op 14 oktober 1966. Voor Fred Benavente, Ted de Braak, Jan Fillekers & Henk van der Horst stond met name amusement voorop. De oudste van het stel, Alexander Pola, hechtte vooral veel waarde aan de boodschap.
Het meest bekende onderdeel van het programma was het lied Dat is uit het leven gegrepen. Als straatzangers trokken de mannen met de Kar door het land en zongen dit lied overal. Liedjes waren een belangrijk onderdeel van het programma. Deze kenmerkten zich door de snelle montage. Ten tijde van de oliecrisis in 1975 bereikte het nummer Kiele kiele Koeweit zelfs de hitparade! Het nummer veroorzaakte tevens een diplomatiek relletje omdat het eerste exemplaar werd aangeboden aan de heer Rabbani, honorair-consul van Koeweit in Nederland. In Nederland stond Farce Majeure bekend als een licht satirisch programma, maar diverse buitenlandse journalisten vonden sommige scènes te ver gaan. Zo had het team van Farce Majeure een conferentietafel ontworpen die, door hem in te klappen, veranderde in een doodskist, voor bij de Amerikaans-Vietnamese vredesonderhandelingen.
In april 1976 eindigde het programma met de 150e uitzending. Tussen 1983 en 1986 beleefde het programma een comeback. Farce Majeure was het eerste kritische amusementsprogramma in de Nederlandse televisiehistorie dat de straat op ging en zich onder de mensen mengde. Dit vormde dan ook de basis voor de jarenlange populariteit.
