In de roemruchte en warme zomer van 1967 werd de Delftse groep After Tea opgericht. De leden van de band zijn voornamelijk ex-muzikanten van de Tee-Set, die na onoverkomelijke conflicten van artistieke aard, de band van Peter Tetteroo hebben verlaten. After Tea bestond in de eerste samenstelling uit: Hans van Eyck (zang, keyboards), Polle Eduard (zang, gitaar en bas), Martin Hage (drums) en de uit Engeland afkomstige Ray Fenwick (gitaar, zang), stuk voor stuk goede muzikanten en componisten, die een talentvolle en veelbelovende groep vormden.

Decca heeft interesse in deze nieuwe band en al snel was het eerste platencontract een feit. De band ging met producer Bert Schouten de studio in en eind september kwam de eerste single uit.

'Not Just a Flower in your Hair' is een lekker in het gehoor liggend en geheel in het hippie-tijdsbeeld passende song. Het refrein, dat gebaseerd is op een oud kinderliedje, werd heel toepasselijk gezongen door een aandoenlijk kinderkoortje dat jong en oud vertederde.

Op de B-kant stond 'The time is nigh'. Ook op dit nummer zong het koortje mee en aan het eind van de song klinken enkele maten uit de Stars- en Stripesmars van Sousa, uitgevoerd door de Marinierskapel. De overeenkomst met 'All you need is love' van de Beatles berust niet op toeval...

'Not just a flower...' werd veel gedraaid op de radio en steeg tot nummer 11 in de Veronica Top 40.

Uiteraard werd er ook opgetreden. Het eerste optreden op 16 september 1967 vond plaats in Sneek en werd een 'ware happening' volgens de plaatselijke krant.

Inmiddels is After Tea weer de studio ingegaan om te werken aan nieuwe nummers voor de op handen zijnde langspeelplaat National Disaster die uiteindelijk al in december 1967 verschijnt. Het album bevat een naast flower-power-achtige nummers als 'In the land of Bubblegum' en 'Gotta get you in my garden' ook steviger werk zoals 'Play that record', een nieuwe versie van de oude Tee-Set hit 'Long Ago' en de door Ray Fenwick geschreven titelsong 'National Disaster'

Het album krijgt lovende kritieken in muziekbladen zoals Muziek Express en Hitwerk en wordt aardig verkocht.

Ook in Engeland, waar het album in juni 1968 wordt uitgebracht, worden waarderende artikelen geschreven in toonaangevende bladen als Melody Maker en NME.

In Engeland is Spencer Davis op zoek naar een vervanger voor Stevie Winwood, die de Spencer Davis Group heeft velaten om zijn eigen band 'Traffic' te beginnen. Davis heeft zijn oog laten vallen op Ray Fenwick en hoewel Ray moeite heeft met de beslissing om After Tea te verlaten maar als hij door problemen met zijn werkvergunning met uitzetting uit Nederland wordt bedreigd geeft dat de doorslag. Hij verruilt After Tea voor de Spencer Davis Group maar blijft in de jaren erna betrokken bij composities en plaatopnamen van After Tea.

'We will be there...After Tea', de single die in december 1967 verschijnt is geschreven door Ray Fenwick en Hans van Eyck en ook dit is weer een geheide hit met een pakkende tekst en een meeslepende melodie. Saillant detail; ditzelfde nummer wordt later gecoverd door Spencer Davis Group.

Ferry Lever wordt de definitieve vervanger van Ray Fenwick, Polle Eduard verlaat After Tea voor een korte periode en wordt in die tijd vervangen door Frans Krassenburg (zang) en Henk Smitskamp (bas). In mei 1968 komt de 3e single uit; 'Snowflakes on Amsterdam'. Hoewel ook dit nummer weer ijzersterk in elkaar zit scoort de plaat niet hoger dan 26 op de hitlijst.

In juni 1968 neemt After Tea een persiflage op, op het dan populaire 'smartlappenrepertoire' van o.a. de Heikrekels. Het nummer 'Moest Dat Nou' wordt uitgebracht onder de naam 'De Martino's' om de trouwe fans van After Tea niet van de wijs te brengen. De song was bedoeld om aan te tonen dat het niet zo moeilijk is om in hit in dit genre te scoren; dat lukt want het wordt een grote hit die maar liefst 14 weken in de top 40 staat.

In september 1968 brengt After Tea weer serieus werk op de markt in de vorm van de single 'Peruquine Thomas', een volwassen country-achig nummer. Meer dan een tip-notering zit er deze keer echter niet in en ook de volgende single 'Love in Jeopardy', die in mei 1969 uitkomt en van dezelfde muzikale kwaliteit is als de voorgaande composities heeft geen hitpotentie.

De recente hits mogen dan uitblijven, bij de live-optredens van After Tea is daar niets van te merken. Een grote schare trouwe fans is altijd aanwezig.

Eind mei wordt een collectors-item op de markt gebracht in de vorm van een picture-single. Een groot juweliers-concern doet bij de aankoop van verlovingsringen een boekje en de single, met daarop de songs 'Desiree' en 'The Wedding Song' cadeau.

Voor het platencontract met Decca afloopt wordt in augustus 1969 'A little Bit Today' uitgebracht. Op deze plaat toont After Tea dat zij muzikaal nog steeds groeiende. Het is een stevige Rythm & Bluesnummer...

Uiteindelijk brengt Decca nog een album van After Tea op de markt met enkele reeds eerder verschenen nummers en enkele songs die nog niet bij het grote publiek bekend waren.

Na Decca sluit After Tea een platencontract af met Negram. After Tea bestaat dan naast Polle Eduard en Ferry Lever uit Ilja Gort (drums) en Ulli Grun (keyboards) - hij vervangt Hans van Eyck die zijn conflicten met Peter Tetteroo heeft bijgelegd en terug is bij de Tee-Set. In oktober 1970 verschijnt het nieuwe album, een werkstuk van hoogstaand muzikaal niveau, met stevig werk zoals 'Jointhouse Blues' maar ook mooie, gevoelige nummers zoals 'Lovesong to Mother Nature.

Met het nummer 'Sun' scoort After Tea eindelijk weer een verdiende hit, maar na deze plaat lukt het niet meer. In 1971 besluit After Tea zichzelf op te heffen.