WAAROM. Het is de meest gestelde vraag, de eenvoudigste vraag ter wereld,en toch de moeilijkst te beantwoorden vraag. U kunt ze blijven stellen na ieder antwoord, en uiteindelijkzalhetantwoord, ook niet door de geleerdste man of vrouw op aarde, kunnen gegeven worden. Onherroepelijk loopt ge vast en zult ge moeten toegeven dat ge het niet weet. Alleen dwazen lopen er nog in, hun laatste antwoord zal dikwijls luiden "houd nu toch eens op met al die stomme vragen" alsof zij de slimste zijn. Ontelbare jonge vaders hebben dezelfde fout gemaakt toen hun eerste kind bewuster begon te leven. De slimste onder hen hebben als laatste antwoord iets gepreveld over GOD of zo, en toen is de laatste vraag "wie is GOD?" gesteld geworden. Niemand heeft hierop het antwoord kunnen geven en velen hebben God dan maar ontkend. Alles is er vanzelf gekomen of misschien is het er niet eens, en leven wij als in een droom die niet op waarheid berust!
Toch zijn er vele mensen die blijven zoeken en altijd weer andere wegen opgaan om toch maar sporen van Gods aanwezigheid te vinden, maar ze vinden nooit volledige bevrediging in wat ze menen ontdekt te hebben. God is in de hemelen op aarde en op alle plaatsen heeft lange tijd een groot deel van de mensheid min of meer bevredigd en ook beangstigd want god zag dus ook wat ze deden en vooral wat ze misdeden. De hele samenleving was en is nog steeds voor een groot deel op angst gebaseerd. Wat hen te wachten staat houdt vele mensen in het gareel en van die teugels wordt dankbaar gebruik gemaakt door kerken en staten om de bevolking gewillig te leiden naar eigen goeddunken en vooral voor eigen profijt.
De steeds meer nadenkende en ontwikkelde mens ziet ook wel hoe vele zogezegde gezagsdragers zelf in de fout gaan en de eenvoudige maar rechtgeaarde mensen misbruiken. Het zogenaamde gezag is nog steeds veel te veel gebaseerd op uiterlijke rijkdommen, pracht en praal, gehanteerd door machtswellustelingen en veel te weinig op echte rechtvaardigheid en eerlijke bedoelingen voor alle mensen. Overvallers, hooligans, drugdealers; maffiosi en ander zogenaamd gespuis zijn veel minder oorzaak dan gevolg van het gedrag van vele van onze gezagsdragers die er steeds weer in slagen met achterbakse, geniepige en oneerlijke praktijken de bevolking voor zich te doen stemmen om zo alles onveranderd in stand te kunnen houden.
Het zal het inzicht van steeds maar meer en meer mensen zijn dat de wereld werkelijk zal veranderen. Ze zullen moeten inzien dat ze steeds weer opnieuw bedrogen werden om ten slotte onze nieuwe of bekeerde gezagsdragers te dwingen volledig rechtvaardige maatregelen te nemen, gebaseerd op het feit dat iedere mens waar ook ter wereld dezelfde rechten heeft, welke kleur of taal hij of zij ook heeft.
En wat heeft God hiermee te maken. Wel God is naar mijn mening zeker aanwezig in ieder mens, en in ieder mens evenveel, want Hij is de rechtvaardigheid zelf. En degene die hij met de meeste gaven heeft gezegend hebben dan ook de grootste verantwoordelijkheid om deze rechtvaardigheid in de praktijk om te zetten en ervoor te zorgen dat iedereen aan zijn trekken komt. Velen doen al pogingen in die zin, maar de af te leggen weg is nog heel... heel lang. Zolang de mens zijn medemens gebruikt en vooral misbruikt om alleen zichzelf te verrijken zullen steeds nieuwe problemen de wereld bedreigen. Zolang de onderscheidingsdrang andere mensen in de kou laat staan zal het moeilijk zijn om de wereld te besturen. Zolang de Alleen IK( zucht) de wereld blijft beheersen is geen beterschap mogelijk op aarde. Zolang niet iedereen die grote kwaal in zichzelf zal herkennen zal de wereld een woelige wereld zijn! Dus ECHTE verandering zit er niet meteen in!
En toch is het mogelijk voor de meeste mensen zich van deze pessimistische visie te ontdoen, indien ze bereid zouden zijn zich te onthechten van een stuk overbodige luxe, die hen meer tevreden zal maken en vooral minder gestresseerd. Ik denk hierbij aan wat ik al eens eerder heb geschreven over SCHOON en GOED. Wat Goed is, is altijd Schoon, maar wat Schoon is, is dat niet altijd! Wat Goed is, is WAAR wat SCHOON is bedriegt dikwijls. Wat goed is moet op de eerste plaats komen en eventueel mag wat schoon is gerust de tweede plaats innemen. Er is echter veel overbodig schoon, het pronkerige en prutserige duur makend schoon, dat alle eenvoud mist en daarom niet goed kan zijn, maar door de reclamewereld gepromoot wordt en als het neusje van de zalm wordt voorgesteld. Het camoufleert het ware goede en misleidt vele mensen. Voor bezit moet je zorgen maar inzicht zorgt voor u! De regel, die ieder mens zich voor ogen zou moeten houden is, alleen die dingen aan te schaffen die echt nodig zijn om behoorlijk en menselijk te kunnen leven, en daar mogen echt wel dingen bij zijn die enkel maar voor ontspanning dienen, want dat is ook iets essentieel voor iedereen!
DE GROTE VREDE bestaat alleen in onze dromen. Alle volkeren vreedzaam naast of met elkaar levend. Geen oorlogen of genociden meer. Nergens nog hongersnood. Geen totalitaire regimes meer. Overal vrije mensen met democratische besturen.Alle oorlogstuigen overbodig. Totale solidariteit en evenwaardigheid tussen alle mensen, zonder discriminatie of rassenhaat. Misschien is deze droom wel mogelijk in een verre toekomst!
De kleine vrede ontstaat eerst in de harten, dan in de geesten, en vervolgens in de daden van de mensen. Het veronderstelt een respectvolle en liefdevolle omgang met mensen, dieren en de ganse natuur, ook al wordt u bijna iedere dag met het tegenovergestelde geconfronteerd. Maar zonder de kleine vrede is de GROTE VREDE onmogelijk een pure utopie! De kleine vrede is het fundament waarop de grote vrede wordt gebouwd. Zonder kleine vrede zakt de GROTE onherroepelijk onderuit. Ook de kleine vrede is moeilijk te bereiken. De kleine vrede begint bij onszelf. Het is een gevecht van iedere dag opnieuw beginnen. Verbeter de wereld, begin bij uzelf. Slechts weinige mensen bereiken het eindstation. Dit eindstation is bereikt als we niet alleen in ons denken, niet alleen in ons zeggen, maar ook, en vooral in ons handelen, de kleine vrede iedere dag opnieuw wordt verwezenlijkt. Als de meeste mensen in dit eindstation zullen toegekomen zijn, dan pas zal ook de GROTE VREDE overeind kunnen blijven.
Ik durf het woordje schuldig amper in de mond nemen. Het is moeilijk te zeggen het is uw eigen schuldtegen iemand. Ik geloof echter wel in een soort collectieve schuld. Met zijn allen zijn we schuldig aan heel veel dingen. Als we het dan toch over schuld hebben gaat het altijd over iets negatief, aan iets positief daar voelen we geen schuld over maar daar zijn we meestal erg fier over. Ik denk dat het schuldig gevoel dat de mens heeft zijn oorsprong vindt in zijn ikzucht. Egoïsme is de bakermat van ons schuldgevoel. Alle negatieve eigenschappen van de mens komen voort uit zijn egoïstische neigingen, zoals machtswellust, begeerte, wraak, onrechtvaardigheid, racisme, onderscheidingsdrang, woede, leugen, gierigheid, onderdrukking, uitbuiting enz.
Soms is het egoïsme van de mens zo extreem dat het tot excessen leidt en door de meeste andere mensen uiteindelijk veroordeeld wordt.Denken we maar aan Marcos en Imelda, Hitler, Milosjevitch, bij ons Marc Dutroux en zovele andere.Hier zijn we wel geneigd de schuld aan de personen in kwestie zelf te geven, alhoewel deze mensen in het begin door velen gesteund werden en in die zin zelf niet alle schuld hebben aan het kwaad dat ze veroorzaakt hebben. Denken we B.V aan de inquisitie, de holocaust, de slavernij, de Palestijnse kwestie, de uitbuiting van de armelanden door de rijkere enz. Alhoewel we beweren hieraan geen rechtstreekse schuld te hebben kopen webijvoorbeeld toch maar al te graag de producten die tegen armoelonen in de zgn. ontwikkelingslanden gemaakt zijn.En kiezen we ook niet voor de politiekers die ons beloven niet te veel aan onze centen te zitten, ook al gaan ze met die centen de ontwikkelingshulp wat opvijzelen? Ik hoor het u al zeggen zijn er wel zulke politiekers? Ze krijgen meestal niet veel kansen om aan de macht te komen. Wantrouwen (soms terecht) is nog zo één van die producten die gebaseerd zijn op egoïsme.
Heel veel lijden in de wereld is een puur gevolg van onze egoïstische instelling. Mochten we er ooit in slagen de gentechnologie nuttig toe te passen, dan hier misschien. Om dit uit te roeien zie ik geen andere mogelijkheid. Maar een beetje ikzuchtig zijn mag toch wel denk ik! Als ge u zelf niet gaarne meer ziet, hoe moet dat dan met uw medemensen aflopen? Dus oppassen met die technologie!
Dit zijn woorden van De bond zonder naam . Misschien is het de moeite waard wat dieper op deze problematiek in te gaan. Laten we het niet hebben over de algemeen aanvaarde lawaaihinder van het verkeer, de bouwwerken, de muziekfestivals, kermissen en andere eenmalige festiviteiten maar laten we vooral ingaan op de hinder die veroorzaakt wordt door individuen die al dan niet bewust zich het recht toe-eigenen hun medeburgers te hinderen met volledig nutteloze lawaaihinder zoals schetterende muziek uit radios terwijl ze de auto kuisen op de straat of zelf aan het werk zijn in of rond hun huis of op een of andere bouwwerf, dikwijls tijdens activiteiten waarbij ze zelf van die muziek niets kunnen horen.
Het lijkt erop dat deze mensen schrik hebben van de stilte. Misschien hebben ze angst dat de stilte hen zal dwingen na te denken over de vele problemen waar ze al mee zitten. Het lawaai beheerst hun leven al grotendeels. Ratelende drilboren, knetterende motoren, oorverdovende machines, de verkeersdrukte, en thuisgekomen zijn er misschien de huilende kinderen en de luidruchtige televisie met zijn vele gewelddadige feuilletons. Muziek is voor hen een vluchtweg, een reactie tegen, en als ze hard genoeg staat, tegen al dat andere lawaai. De muziek wordt stilaan hun tiran. Deze tiran vraagt steeds meer decibels en gewillig draaien ze de volumeknop wat hoger. Ten slotte sleuren ze hun tiran overal met zich mee, het wordt hun enige vriend, de stilte wordt hun vijand en dus ook de mensen die van stilte houden en zeker zij die voor hun rechten durven op te komen. Ze merken zelf niet meer dat ze al maar agressiever worden. De muziek is hun drug en ze hebben er alles voor over. Deze drug tiranniseert hen en zo terroriseren zij op hun beurt hun medeburgers die nog van de stilte houden. Tirannen zijn niet alleen mensen, het kunnen ook gewoontes zijn, die stilaan uitgroeien tot obsessies...ze kunnen ten slotte niet meer zonder...het is een stuk van hun leven geworden. De hardrock of andere banale zgn. muziek kleeft als het ware aan hun lijf. Ze sleuren ze overal mee, ja zelfs op bus en trein zetten sommigen het geluid nog hard genoeg op de koptelefoon om hun buren nog te storen.
Het zou nochtans een goede oplossing zijn die koptelefoonmuziek, voor hardnekkig verslaafde hardrockers verplicht te maken zodat de rest van de wereld een heel klein beetje meer tot rust zou kunnen komen. Muziek is de mooiste kunstvorm die de mens beoefenen kan op voorwaarde dat ze de mensen rustiger of vrolijker of socialer maakt, maar wanneer ze als afval te pas of te onpas overal ongelimiteerd wordt uitgestrooid op alle plaatsen en uren is ze een gruwel gelijk. Dit onrecht mag men deze kunstvorm zeker niet aandoen
Het lijkt of de wereld niet meer van de stilte houdt. De natuur heeft zijn eigen geluiden. Er is het geluid van de wind, de ritselende bladeren, de ruisende golven van de zee, de striemende regen, de donder en op sommige plaatsen het roffelende geluid van vulkaanuitbarstingen en aardbevingen. Er zijn de vele geluiden van dieren en insecten en tenslotte ook die van de mensen. We zouden ze oergeluiden kunnen noemen in zoverre ze eigen zijn aan de aarde en de daarop levende natuur. En eigenlijk zijn het geluiden die behoren bij het leven. Alleen de mens is in staat hieraan onnatuurlijke geluiden toe te voegen. Het zijn die geluiden die meestal storend zijn voor zeer vele mensen. Natuurlijk hebben we met zijn allen(?) wel gekozen voor vele van die storende geluiden, zoals daar zijn autoverkeer en andere collectief gebruikte vervoermiddelen en apparaten (grasmaaiers o.a.). Maar is het niet zo, dat heel wat van die tuigen wel wat geluidlozer zouden mogen zijn. Ook worden ze zeer dikwijls te onpas en op de verkeerde momenten gebruikt (in de nacht). Ik denk dat de geluidsoverlast oorzaak is van heel wat stress met als gevolg het overdreven gebruik van kalmerende middelen en slaappillen. En specifiek op België toegepast waarom zijn wij de koplopers in Europa voor het gebruik van die middelen? Hoeveel mensen worden niet gestoord door de één of andere geluidsoverlast (verkeer, muziek, bouwwerklawaai, straatlawaai, blaffende honden enz). Waarom mogen er nog steeds overdreven lawaaierige brommers door de straten scheuren en ontelbare mensen in hun slaap verstoren? Waarom worden er zoveel hinderlijke festiviteiten toegelaten op uren dat iedereen eigenlijk in bed hoeft te liggen? Waarom moeten er zoveel mensen altijd maar weer opnieuw tolerant zijn ten opzichte van zo weinig anderen, die er financieel beter van worden? Meer en meer mensen hebben een grote nood aan stilte en zoeken die ook op in de mate van het mogelijke (tijd, financiële situatie, lichamelijke toestand). Maar eigenlijk zijn er geen plaatsen meer in Vlaanderen, en weldra op de hele wereld, waar alleen de oergeluiden van de natuur tot ons doordringen. Ik denk dat er weldra op basis van alles is te koop voor geld kunstmatige omgevingen zullen ontwikkeld worden waar alleen die oergeluiden zullen toegelaten zijn. Andere geluiden zullen met kunstmatige middelen geweerd worden. Een nieuwe tak voor de industrie misschien? Op zee is er zeker nog wat plaats om zulke kunstmatige eilanden aan te leggen. Spijtig toch dat we in het verleden niet wat slimmer zijn geweest en ons met zijn allen hebben laten bedriegen door de opdringerige naar geld en macht snakkende industrie en bijhorende reclamewereld, die teert op de zwakheden van de mens! Wat zou de wereld er dan heel wat schoner en vooral leefbaarder hebben uit gezien. Dikken bult Eigen schuld!
U moet tolerant zijn meneer of mevrouw! En de andere moeten dat ook zijn natuurlijk. Dat is hetgeen men meestal te horen krijgt als men bij de officiële instanties klaagt van overlast. Maar meneer en mevrouw leggen hun medemens nooit een strohalm in de weg, want zij hebben nog zoiets wat burgerzin noemt. Zij zorgen er voor hun medemens nooit te hinderen als het enigszins kan. Jazeker, zij doen ook het gras af, en sommigen onder hen hebben ook een hond die wel eens blaft! En zij gebruiken ook wel eens een drilboor of een ander lawaaierig tuig. Zij feesten ook wel eens graag.. Maar er is één belangrijk verschil met sommige anderen; zij doen dat met begrip voor de rust en welzijn van hun buren. Gras maaien op Zondag of in de late avonduren, luide muziek, achterlaten van blaffende honden in de tuin of de garage terwijl zijzelf weg zijn, gaten boren op eender welk uur, luidruchtig nachtfuiven en drinkgelag, dat nooit Zij zijn zindelijk in en rond het huis, dus geen rommel of stinkende afval in de tuin. Zij werpen niets op de straat weg, geen papiertje, geen blikje, zelf geen kauwgom. Zij roken niet op plaatsen waar dat niet mag of gewenst is. Zij ruimen het afval van hun hond zogoed mogelijk op als het toch gebeurt. Zij parkeren enkel op plaatsen waar dat toegestaan is en houden zich aan de toegelaten snelheden. Zij zijn steeds hoffelijk, ook in het verkeer. Zij doen dit uit respect voor hun medemens en de natuur. Terecht verwachten zij hetzelfde van de anderen, met de gepaste tolerantie! Ja we leven meer en meer in een wereld van ieder voor zich . En alhoewel ik dit spijtig vind toch kan ik er vrede mee nemen op voorwaarde dat dit niet ten koste van de medemensen gaat. Als ieder mens zijn medemens belangrijker vindt dan zichzelf, en er naar handelt ook, dan pas leven we in een ethisch tolerante wereld. Als iedere handeling die men stelt vooraf zou gaan aan de vraag kan dit zonder noemenswaardige hinder voor de anderen of voor de natuur? .Dan zou er veel opgelost zijn. Tolerant zijn voor iemands mening is een goede zaak. Uw mening op een agressieve manier opdringen is niet goed te praten, en mag en moet zelfs sterk aangeklaagd worden. Tolerantie is hier niet op zijn plaats. In sommige gevallen kan reclame BV. erg agressief overkomen, zoals dat het geval is voor tabak, alcohol, seks en andere zwakheden van de mens. Niet alle mensen zijn er psychisch tegen opgewassen, zoals kinderen en sommige labiele mensen. Men hoeft geen godsdienst aan te hangen om dit te begrijpen. Zuiver humaan inzicht is hiervoor voldoende. Ik geloof dat ieder rechtgeaarde volwassene hier een voorbeeldfunctie te vervullen heeft.
Als men gedurende lange tijd tussen mensen moet leven die met ethiek en burgerzin een loopje nemen bestaat het gevaar dat sommige labiele mensen het zelf ook niet meer al te nauw gaat nemen. De groep onethische en absoluut ontolerante mensen kan er alleen maar groter door worden. Daarom alleen al is het nodig zelf te blijven vechten voor meer burgerzin en ethisch gedrag, en vooral niet al te gauw het bijltje er bij neer te leggen en vrede te nemen met de bestaande uit de hand gelopen situaties Dus blijven eisen van de mensen en desnoods van de overheid om als het moet met harde hand tussen beiden te komen. Voor het bewerkstelligen van een leefbare en ethische samenleving is er geen prijs te hoog;
Mensen wier gedragingen een ethisch positief karakter hebben zijn gelukkiger en meer tevreden dan mensen die gedragsnormen negeren( Dalai Lama)
Vannacht heb ik weer eens wakker gelegen. Het waren niet de vogels die de vroege morgen begroeten, en wie juist luistert, er de blijdschap voor de nieuwe dag in herkent. Nee, deze keer was het in de nacht (gewoonlijk weekend).De hondenbaasjes gaan uit. De hond wordt op het terras, het binnenkoertje, of in de tuin gezet, en de opgetutte baasjes gaan op stap. Natuurlijk komen ze liever thuis in een proper huis. Braaf zijn hé, lieve hond, en weg zijn ze. Ja hoor, het hondje is braaf, in het begin althans, maar langzaam maar zeker baant de eenzaamheid zich een weg in het hondengemoed. Het concert begint, eerst zachtjes kwijlend, maar als dat niet helpt...dan blaffen we maar. Onze baasjes zullen ons nu wel horen!
Maar de baasjes horen niets...het zijn de buren en omwonenden, die het gelag betalen.. Op menige slaapkamer komt na een half uurtje woelen de wrevel naar boven. Nondedju, het is weer van dat, die hond begint weer en na een tijdje, verdomme k wring zijn nek om. Van de baas bedoelen ze dan (hopelijk), niet die van den hond. Den hond weet niet beter. Baasjes van blaffende honden hebben niet het verstand, noch de nodige burgerzin, om hun hond dat blaffen af te leren.
Eindelijk komen ze thuis en s anderdaags vertellen ze fier, aan meestal andere hondenbezitters, hoe hun hond vrolijk blaft als ze thuis komen, want hij hoort al van ver dat ze terug zijn. Natuurlijk haasten we ons dan om hem binnen te pakken, want anders worden de buren wakker hé! Is dat dan toch nog burgerzin, of puur eigenbelang? Als de moegetergde buren dan na een tijdje vaststellen dat het hondenconcert al een tijdje is stilgevallen, kunnen ze zich eindelijk op hun goede zijde draaien en hopen maar dat het zandmanneke hen alsnog inslaap wiegt. De vogeltjes beginnen weldra aan hun morgenlied! Zeg daar nu wat van, wat zullen ze u verbaasd aankijken. Weer één, die geen dieren verdraagt!
We hadden het daar over deze morgen tijdens het ontbijt, en ik vind het de moeite om daar wat dieper op in te gaan al was het maar om mezelf te verplichten het onderscheid tussen deze twee begrippen wat dieper tot mezelf te laten doordringen. Ik geloof dat in de tegenwoordige tijd het begrip MOOI de bovenhand heeft op het begrip GOED. Wat niet mooi is, is niet goed. Mooi is synoniem voor Goed geworden. Alles wordt dan ook MOOI verpakt, MOOI verwoord en MOOI aangekleed, want dan is het ook GOED en daarmee is de kous af. Mensen zoeken naar het mooie, zelden naar het goede. Het mooie stelt dikwijls teleur, het goede nooit! Het mooie bedriegt en liegt zeer vaak het goede is eerlijk en waar. En iedereen weet dat, maar toch laten ze zich door het MOOIE al te vaak bedriegen. Meer moet er over deze twee begrippen niet worden gezegd als in uw binnenste het GOEDE maar een trapje hoger komt te staan. Wicha
In het programma op vrt één genaamd "de bedenkers"werd de eerste prijs van 25000 euro toegekend aan de sliplift ( apparaat dat toelaat aan mensen met een moeilijke rug hun slip of broek aan te trekken zonder zich te moeten bukken. Momenteel kan men in iedere CM zorgwinkel dit getuig in de vitrines bewonderen. Prijs 25 euro. In de zomer van 2006 heb ik echter dit probleem al opgelost voor mijn eigen vrouw. met enkele simpele benodigdheden, die men trouwens in ieder huisgezin terug kan vinden: nl 2 wasknijpers, een stukje touw, en 2 kleine nagels of grote duimspijkers. Zie de bijgevoegde fotos voor de montage en het gebruik ervan. Dit apparaatje kost niets ,is klein , kan dus overal meegenomen worden en is veel handiger dan zijn nieuwe grote broertje van " de bedenkers" éen groot nadeel = het is te simpel om commercieel te zijn! Mensen met een moeilijke rug probeer het eens ,wedden dat ge het niet meer kunt missen! met de groeten van Wicha
Een dode mens is als een lege doos, de inhoud is verdwenen. Alleen de verpakking is er nog even, tot alles vergaan is in stof en as. Nabestaanden treuren om de inhoud, niet zo zeer om de overgebleven wegkwijnende verpakking. Iedereen van ons maakt dat wel eens mee tijdens zijn leven. Eigenaardig toch dan, dat er zoveel aandacht gaat naat die verpakking terwijl men leeft en zo weinig naar de inhoud! Bij alles wat we doen is voor de verpakking bedoeld. Natuurlijk kan de inhoud niet zonder de verpakking, maar hij vraagt geen luxe omhulsel, zoals men dat maar al te dikwijls ziet. Soms is de inspanning die er voor de verpakking gedaan wordt zo groot, dat deze zelf er tegen protesteert, en allerlei hulpmiddeltjes nodig heeft om zichzelf in stand te houden. Ons lichaam vraagt een goede en gezonde voeding en een gezond leefmilieu en verder een veilig onderkomen en een menselijke behandeling.
De wereld tracht ons te verleiden met allerlei onnodige en nutteloze spullen die ons lichaam belagen en bijgevolg ook onze spirituele inhoud. Een gezonde geest in een gezond lichaam, waar hebben we dat nog gehoord. Waarom slaan we die goede raad zo dikwijls in de wind?
De jacht naar materiele middelen en overdreven welstand (?) maakt ons leefmilieu kapot en bedreigt onze gezondheid. We moeten niet tegen de vooruitgang zijn maar alleen selectiever in het geen we echte vooruitgang noemen. Echte vooruitgang is vooruitgang voor iedereen in de wereld en ook zoveel mogelijk tegelijk voor iedereen. Echte vooruitgang mag het milieu niet overbelasten, nergens ter wereld. Echte vooruitgang houdt meer rekening met de inhoud van de mens dan met zijn verpakking.
Als de inhoud ziek is wordt ongetwijfeld ook de verpakking ziek, omgekeerd is dat niet persé het geval. We zijn met zijn allen zeker dat de zichtbare en tastbare verpakking eens zal vervallen tot stof, maar die ongrijpbare spirituele inhoud verlaat zijn verpakking en zien we niet sterven. De inhoud sterft niet, hij leeft voort! Wees dus vooral bezorgd voor de inhoud!
Beste bloggers, Ik heb me laten verleiden om ook eens een blog aan te maken, dus hebben we ons opgezadeld met een nieuw computerprobleem dat we zullen trachten te ontcijferen. De eerste dagen wordt het dus uitpluizen hoe het werkt en dan proberen er ietsvan te maken. Ik hoop hier interessante dingen te ontmoeten waarvoor ik al de moedige bloggers nu al dank. Wicha
