Het is alweer een tijdje geleden dat ik er zin in had om wat te schrijven,zus haar vierde chemo zit erop ze krijgt nu een andere samensteling waarvan ze niet zo ziek is,want voor ze de chemo kreeg hebben ze haar een spuit moeten geven om haar witte bloedcellen omhoog te doen gaan en dat was gelukt,met die samenstelling die ze nu krijgt moet ze nog meer haar lichaam verzorgen ze heeft in de kliniek een doos met verzorgings producten gekregen, met speciale bodymelk en schampoo alsook een nagellak omdat die kuur een afbraak doet aan vel en nagels,donderdag is ze hier bij ons op bezoek geweest en voor de eerste maal deed ze haar sjaal af om haar hoofd te bedekken ze keek naar mij en zei awel wat vind je er van ik zei dat ik niet geschokt was en ze een mooi bolleke had want een pruik wil ze niet dragen,ik weet niet of ik zo moedig zou zijn, maar ja zoals ze zelf zegt we staan ervoor en moeten er door.
ZUS,het betekend zoveel voor mij om jou als zus te hebben,tijden zijn veranderd....en wij ook.Maar ik ben blij dat de hechte band die we hebben altijd is gebleven.Wij hebben samen alles meegemaakt zowel goede als slechte tijden.In onze jeugd deelden we alles...onze vreugde, onze geheimen en onze problemen.Nu we ouder zijn delen we zoveel meer...onze dromen, onze gevoelens en onze herinneringen.Het leven is waardevoller met een zus als jij!!! Dus laat het hoofd niet hangen we slaan er ons wel door!!!
Oef, de kleine was genezen zaterdag,ze is vrijdag dus komen slapen dan was het nog zus en zo!!Ze vroeg om 20.15u en oma wanneer mag ik gaan slapen alsof ik haar dat zou beletten,ze is naar school gegaan die dag en ze vertelde dat ze zo moe was ,ik vroeg waarom ben je zo moe awel er zijn drie jongens verliefd op mij en ze willen op de speelplaats altijd met me spelen en dan loop ik weg en daar word ik zo MOE van,je moet je inbeelden ze is vijf jaar dus dat belooft hé.
Zaterdag ben ik dan met haar naar de stad geweest en het weer was goed veel zon en veel volk, het was het laatste weekend van de solden,ik moet zeggen ze was super lief,'k heb wel al confetti en slingers gekocht voor carnaval want ze dacht er anders geen meer te hebben voor school,en ja we zijn dan een pannekoek gaan eten en zo heb ik ook een fijne namiddag gehad terwijl opa thuis zich verdiept had in zijn boeken.
gisteren kwam schoondochter,een beetje bleek om de neus,ze voelde zich niet lekker,hoofdpijn diarré enfin alles wat wijst op een griep, deze morgen telefoon de kleindochter had ook gans de nacht ziekjes geweest met alles wat er bij hoort....,dan maar naar de dokter en ja ze hebben allebei buikgriep en moeten het nu maar een beetje rustig aandoen.Want vrijdag wil die kleine meid bij oma en opa komen slapen om dan zaterdag gezellig naar de stad te gaan want met opa en oma is dat dan feest,want ze weet maar al te goed dat daar een wafel bij komt en een warme chocomelk en dus blijft ze deze week lekker uitzieken en niet naar school zodat ze zaterdag uptodate is,ik heb nu wel veel plezier aan die meid en dat is wel nodig.
Mijn zus heeft haar derde chemo erop zitten en zoals steeds hondsziek,maar de derde dag gaat het al weer beter,de onco begeleidster heeft haar voor de volgende en vierde kuur op 5 februari alweer toch een klein beetje hoop gegeven de kuur zal zo zwaar niet zijn en met minder bijwerking dat is voor haar toch een beetje positief,en we zijn blij voor haar dat zal het toch iets draaglijker maken.Nu gisteren hebben ventje en ik een flinke wandeling gemaakt met de wind is ons hoofd wat geklaard en leeg gemaakt,haha.Het was in een dorpje van waasmunster en het heet Sombeke we hadden er nog nooit van gehoord dus we kijken op de landkaart van belgié en wat denk je het staat niet op de kaart, de tweede kaart geraadpleegd en daar ook niks gevonden wat Sombeke heet,dan maar naar de routeplanner op de p.c en jawel daar toonden ze de weg naar daar, dus zonddag morgen met goede moed naar daar volgens de planner was het een half uurtje rijden,ja mijn voeten na een uur rijden door waasmunster en het 3 maal gevraagd te hebben zijn we er toch nog toegekomen,maar na al dat gezeur van ventje omdat hij de weg niet vond en ik ook niet was het een fijne wandeling.
Wat een weer vandaag het stormt buiten en ook in mijn hart,vandaag mijn zus haar derde chemokuur,nu ziet ze er wat tegenop omdat het ook een groot vergif is maar ook nodig om te genezen, straks bel ik haar wel eens.Vandaag komen de kleinkinderen terug van parijs en hopelijk is de kleinste niet meer ziek, ik heb toch niets meer gehoord van de mama,dus het zal nog wel meevallen,en kunnen ze vertellen of het de moeite was maar met zulk weer 'k weet het niet.
Vandaag is de dag dat de kleinkinderen naar euro disney zijn,maar gisteren avond rond 20.00uur gaat de deurbel het is de schoondochter of oma geen supo heeft want de kleinste heeft koorts en ze heeft niets in huis,meestal is oma er wel op voorzien als de kleinkinderen komen om dat in huis te hebben,dus geef ik dat mee met haar,want ze moesten om 6.00uur op staan om te vertrekken en de schoondochter zou mij nog even bellen om te laten weten of alles goed is,nu deze middag gaat de telefoon uit parijs de kleine is niet zo goed,ze zijn goed aangekomen dat wel maar ze wil op geen enkele attractie zitten en ze ziet maar heel witjes zo zegt de schoondochter,en deze avond hebben ze een vieruurtje met de figuren uit sprookjesland,mijn kleine meid heeft er zo naar uitgezien en dat haar dat nu moet gebeuren,mijn oma hart bloed,en ik wenste dat ik nu bij haar kon zijn om haar te troosten,maar dat gaat natuurlijk niet,voor mij kan het nu niet rap genoeg morgen zijn en ze weer thuis zijn,ik weet het ik ben te emotioneel en er ergere dingen zijn maar mijn kleine familie is mijn alles.
Dansen in het licht van de sterren,remmingen laten we los,stralen geven weer kracht,duiven vrede op aarde, bloemen een weelde van geur,Durf te leven in liefde en wijsheid, in kracht en ontvangelijkheid,Leef in het licht van je eigen beweging,en vertrouw.
het is er eens van gekomen,nog niet veel tijd gehad om wat blogjes te bezoeken maar ik doe mijn best,de kleinkinderen zijn verleden week een dag of twee geweest en daar heb je ook je handen aan vol hoor!De oudste leert nu ook via school op de p.c. en daar de computer van pa in panne ligt is het fijn voor haar als ze bij oma is, hier kan ze dan haar kunsten laten zien van wat ze al geleerd heeft,als ik dat zo zie zal ikzelf wat later op les mogen gaan bij haar want die gastjes zijn er snel mee weg,en maar goed dat ze het op school leren want voor hen is er een tijd dat alles via de digitale weg gaat.Nu volgende week gaan ze naar disneyland parijs,Parijs moet ik er bij zeggen want de kleinste staat er op dat ik dat zeg dineylandPARIJS,want anders bestaat niet voor haar, het is de eerste keer dus zijn beiden een beetje ongeduldig,maar oma zegt geduld is een schone deugd.
Op de eerste dag van het nieuwejaar een bezoek gebracht aan schoonma, die is nog maar eens gevallen niet zo erg maar nu duft ze niet meer buiten komen en ik raad het al noyo en ventje zullen weer alles moggen oplossen,en het is al zo druk met de ziekte van mijn zus,ze trekt wel goed haar plan maar de ene dag is al beter dan de andere,de laatste twee weken ben ik er bijna
niet toegekomen om mijn eigen werk te doen nog goed dat ik veel hulp heb van ventje want anders zou het niet lukken.Mijn lieve zus moet nu op 15 januari haar derde chemo hebben en het word voor haar al maar lasterig om dragen ik hoop maar dat het al zijn nut heeft ik bid voor haar en ben er voor haar als ze me nodig heeft meer kan ik ook niet doen,met de steun van ons allen moet het haar lukken!
Het jaar is bijna teneinde,en ik zou voor mezelf zeggen maar goed ook want het was bijna een horribel jaar,wat er allemaal niet gebeurd is bijna scheiding van de kinderen,zus die nu heel veel afziet,26 december is ze terug gegaan voor de tweede chemo ze was pas hersteld van de eerste en daar gaat ze weer,het is triestig om zien nu begint haar mooie haar ook uit te vallen,en dat doet pijn niet lichamelijk maar in het hoofdje van mijn o! zo moedige zus,ze zegt zelf ik moet er wel voor gaan het is dat of.....,tranen heeft ze niet, maar ik ween destemeer voor haar, ik weet het is geen oplossing maar ik doe het niet in haar bjizijn want dat zou ze niet willen,nog goed dat ze zo moedig is ik weet niet of ik het zou aankunnen,maar ja wat moet ,moet.
Ik weet ook dat 2007 maar een getal is maar toch hoop op beter.
het doet goed dat er mensen zijn die even een riem onder het hart steken,de kerst periode is in aantocht voor de meeste mensen een periode van bezinning,voor ons een tijd van hoop op beter voor onze kleine maar hechte familie,zus haar bloed is geprikt en haar witte cellen zijn een beetje aan het stijgen een redelijk goed teken want de dokter zegt dat het wil zeggen dat de chemo haar werk doet,dus hoop doet leven.AAN IEDER DIE HIER IS EEN FIJN KERSTFEEST.
Niet alles is kommer en kwel,vanmorgen een é-card gekregen,van mijn kleindochter 2 ze moesten het vandaag leren op school en ik heb ze al ontvangen,ze hebben het geleerd via Seniorennet tof hé voor wat het net toch allemaal dient ik heb ze afgeprint de card zodat ik haar het mooie werkje kan laten zien en ik weet dat ze heel fier zal zijn.Nu met mijn zus is het nu beter maar de volgende chemo zit er aan te komen dus weer van vooraf aan en ze moet er zo zes hebben verspreid over zes maanden,tenminste als haar witte bloedcellen niet te veel dalen want om de kuur verder te zetten moeten het bloed goed blijven zoniet word de kuur b.v. uitgesteld tot dat weer in orde is en zo kan alles langer duren maar ze geeft de moed niet op en dat is ook wel belangrijk,bij haar eerste bloedprik waren ze al gedaald de witte cellen want de chemo maakt alles kapot zowel de slechte als de goede cellen.
hier ben ik weer even op mijn blog,het is een tijdje geleden maar de tijd was er niet rijp voor,nu alles weer wat rustig is kom ik wat schrijven,mijn zus haar eerste chemo kuur zit er op ,de eerste dagen was ze honds ziek ondanks de medicatie die ze gehad heeft om alles wat draagbaar te maken,nu een week later gaat alles wat beter ze is nog wel vlug moe,maandag zijn mijn zus en ik toch naar het nieuwjaars concert geweest die de stad Gent aanbied aan zijn bewoners,ze wilde echt gaan ik heb haar vergezeld en ze heeft een fijne middag gehad,we hebben zo wat kunnen praten zonder de mannen erbij over wat haar nu zoal bezig houd en het was een moedig gesprek van haar kant,ze heeft er goede moed op zoals ze zegt ze kan ook niets anders dan doen wat de dokters voorstellen,ik hoop dat ze het volhoud want nu op 22 december volgt de 2dé chemo.
ik dacht verleden week dat de kuur van zus kon beginnen,maar nee hoor uit de onderzoeken bleek dat ze eerst nog een botscan moest laten doen omdat in de oksel zeer kwaadaardige tumoren waren ,en dat is zo geen goed nieuws ,nu morgen mag ze met de chemo starten en het word tijd vind ik want hoe langer men wacht....,ik ben er niet gerust op en nu begint het ook tot haar door te dringen want eerst was er een faze van ontkenning maar het is bittere ernst,maar ik zal haar steunen waar ik kan en zal alles doen om haar de kans te geven om zo goed als mogelijk de ziekte te bestrijden,ze gaat er voor en wij met haar!
Het is nu dinsdag 0:59 en zit hier wat te schrijven het is vandaag een een dag waarop mijn lieve zus haar eerste kuur krijgt ik hoop dat ze het een beetje goed verwerkt.Nu verleden vrijdag was het grootouderfeest bij kleindochter 2 de laatste want volgend jaar gaat ze al naar het 1é leerjaar en dan geen feest meer,ik moet zeggen het was heel leuk en plezant de zorgen even opzij,de juffen hadden een zoektocht ingericht je moet weten de school is niet ver van een park met een mooie kerk in het midden,de kinderen kregen een plan om via een kleine wandeling naar het park te gaan ,ze hadden dat in de week al even geoefend,dus oma enopa moesten de kinderen volgen via het gegeven plan,er waren vier opdrachten aan verbonden,de 1é was in het park de zoenboom vinden en daar moest dan geknuffeld worden,nummer 2 was een kaarsje branden in de kerk en dat kwam dan goed uit voor ons,derde opdracht was de grootouders moesten zich verstoppen en de kleintjes moesten ons zoeken en dat was heel prettig,het 4é was dat we even verder een borrel kregen aangeboden,bij iedere opdracht kregen de kinderen een stempel om aan te tonen dat de opdracht was vervuld,daarna terug naar school voor een lekkere tas koffie met koek en dat was een afsluiter van een fijne middag met mijn lieve meid.
gisteren is de tweede drain uit de oksel gehaald van zus,heb haar dan gebeld maar alles was goed zei ze,ze had al eten gekookt voor haar gezin was wel wat moe maar ging wat rusten.Morgen gaan ventje en ik boodschappen doen voor haar want volgende dinsdag moet ze met de eerste chemo kuur beginnen,en ik wil niet dat ze haar gaat vermoeien met heen en weer geloop ze moet rusten zodat ze wat sterk aan die kuur kan beginnen,haar man denkt er niet bij na wat er hen nog te wachten staat want bij hem is alles altijd goed,nu hij helpt haar wel een beetje maar ze doet nu ook nog veel en ze wil voorlopig geen hulp,hopelijk kan ze die chemo een beetje goed doorstaan,want ik weet wat dat met een mens kan doen ik heb jaren in de kliniek gewerkt op de oncologie dus heb ik nu wel een beetje meer schrik voor haar,maar ja brengt tijd brengt raad.
Nu eerst even tijd nemen om wat te schrijven,ik zou wel willen huilen maar ik kan niet is het nu omdat mijn zus zo sereen omgaat met wat haar overkomt ik weet het niet,ze is nu thuis van zaterdag met nog een drain onder de oksel, de drain uit de borst is al weggenomen voor ze naar huis kwam,de uitslag ziet er niet zo goed uit want in de oksel hebben ze vier gezwelletjes weggenomen en die waren dus kwaadaardig dus het is zeker geen goed nieuws,maar hoe ze daar zelf mee om gaat begrijp ik niet goed zo gelaten en sereen,het is altijd al een sterke vrouw geweest maar dit nee, ik denk dat ze er niet te diep wil op ingaan ze moet toch een heel zware kuur doen chemo en bestraling allebei en dat is geen goed teken,ik moet er niet aan denken dat er erger gebeurd want ik wil ze niet kwijt maar zal haar in alles steunen zo goed ik kan en blijven hopen op beter.
