Het is toch weer wat geleden dat ik nog eens mijn blog aanvul. Dikwijls denk ik er wel aan, maar dan heb ik weer iets anders te doen en vergeet ik het weer. Maar alles loopt goed: de kleinkinderen groeien goed op en mijn vrouw en ik zijn gezond, wat kun je nog meer wensen.? Nu staat 2013 voor de deur en maak ik al plannen voor volgend jaar.Vooral het fietsen met de fietsclub " De Walemse stoempers" , waarvan ik nu al 3 jaar voorzitter en nestor ben vraagt mijn aandacht. Ook met mijn vrouw maak ik vaak uitstapjes zoals bv dit jaar naar de moezel en dan gaat de fiets mee,natuurlijk zijn wij er ook om de kleinkinderen op te vangen als de ouders weer eens belet zijn of iets anders voorhebben. Kortom onze dagen zijn gevuld en dat houd ons ook een beetje jong denk ik zo! Hierbij enkele fotos.
Op 8 april mochten wij ons 50 jarig huwelijk vieren. Als men zo eens terugblikt en men vaststelt dat we 2 kinderen goed opgevoed hebben en dat zij elk ook 2 kindjes hebben dan voelt dat aan als een geluk! Inderdaad wanneer men zelf gezond is en ook de kinderen en kleinkinderen zijn gezond en alles loopt zowat op rolletjes dan kan men niet anders dan tevreden zijn. Al onze aandacht gaat nu toch meer naar de kleinkinderen hoor! Het zijn stuk voor stuk heerlijke schatjes en wij verwennen hen waar het kan ! Volgend schooljaar hebben wij al 2 kindjes die studeren nl eentje op het eerste en eentje op het tweede studiejaar. Ja, ik kan niet anders dan zeggen dat de tijd voorbij vliegt. En ook dat hoe ouder men wordt de tijd nog sneller schijnt te gaan !!! Hierbij enkele foto´s van onze kleinkinderen .
Nu ik eindelijk weer eens op mijn blog ga kijken zie ik dat het bijna 2 jaar geleden is dat ik nog iets bijgevoegd heb! Ja, is het omdat ik een nogal actief leven leid of komt het omdat ik geen tijd neem om naar mijn blog te gaan? Wel kan ik zeggen dat ik de laatste maanden ons huis zowaar een totaal andere look heb gegeven. Getuige daarvan zijn de ontelbare lege verfdozen die ik naar het containerpark heb gebracht. En niet alleen het interieur is veranderd maar ook aan de buitenkant van ons huis is de look totaal anders. En dan moet ik nog zeggen dat ik en mijn vrouwtje dit jaar 50 jaar huwelijk gevierd hebben. Morgen 26 juni, de verjaardag van mijn zoon,vieren wij ons jubileum met de ganse familie in San Marco Village in Schelle met een familiebrunch. De viering op het stadhuis in Mechelen was op 19 mei 2011 samen met onze kinderen en kleinkinderen. Mooi zo met het ganse gezin dat doet wat hoor!! Hier een foto van het jubilerende paar!
Het is alweer herfst, de mooie warme dagen zijn geteld en de winter staat voor de deur.Hoewel ik vind dat elk seizoen zijn charme heeft gaat mijn voorkeur toch naar de lente en de zomer. Wat is er mooier dan samen met de kleinkinderen te fietsen of te wandelen in de zonovergoten natuur? De kleinkinderen groeien als kool. De oudste is nu al 5 jaar, de jongste toch ook al 18 maand. Stilstaan doet de tijd zeker niet, integendeel hij gaat behoorlijk snel en voor je het weet is er weer een jaar voorbij. Maar zolang we gezond mogen blijven en kunnen genieten van het leven zul je mij niet horen klagen. De feesten komen nu snel: eerst sinterklaas, dan kerstmis en nieuwjaar en daartussen zitten er nog 2 verjaardagen van de kleikinderen. Genoeg om te feesten en daarna een afslankkuurtje te beginnen om fit te zijn voor het fietsseizoen met de fietsclub. Dat alleen bomen mekaar niet ontmoeten heb ik vorige week mogen ondervinden.Op verlof aan zee ben ik mijn vroegere baas Mr. Bouttens tegen het lijf gelopen.Dat was wel meer dan 20 jaar geleden dat ik die nog gezien had, wat een toeval toch! Die man is ondertussen 87 geworden en nog bijzonder kranig! Zo, mijn boodschap zit er weer op. Tot volgende keer!
Op 7 september 2008 ben ik tijdens een rit met de koersfiets ten val gekomen en heb mijn elleboog gebroken.Een olecranonfractuur en dus werden de afgebroken delen met de nodige pinnen en draden vastgezet zodat ik geen gips heb gehad. nu juni 2009 zijn de pinnen er uitgehaald en moet een laatste reeks oefeningen bij de kiné de elleboog meer recht brengen.Een 100ù herstel is niet mogelijk, maar als ik alles nog kan doen zoals vroeger ben ik al zeer tevreden. Zo zie je maarhé een ongeluk is snel gebeurd. fietsen dat gaat al terug tamelijk goed. De kleinkinderen worden almaar sneller groot maar dat betekent dat de tijd ook snel gaat.Het kleinste kleinkindje is nu 14 maanden is het enige dat nog niet kan lopen. tot kijks hé!
Ja, het kan snel gaan hoor! Enkele jaren terug dacht ik dat er geen kleinkinderen zouden komen en nu heb ik er al 4! Inderdaad, op 2 mei werd de jongste geboren. Het is een meisje en heet OLIVIA ! Het is geen moderne naam en betekent: "vrede- van de olijfboom" De geboorte was een tweetal weken vroeger dan gepland en dus moest ons Oliviaatje enkel dagen in de couveuse, maar nu 5 maand later is het al een flinke meid hoor! Kleinkinderen brengen heel wat leven in huis. Wij hebben nu al 2 schoolgaande peuters en dan nog 2 kleintjes nml eentje van 5 maand en eentje van 10 maand. Elk van onze 2 kinderen hebben dus ieder een jongen en een meisje, beter kan niet hé! Het is zo dat wij 2 dagen ,nml de maandag en de dinsdag oppas zijn voor de 2 kleinsten.( Ons Olivia zou pas vanaf januari komen) En onze dochter woont dichtbij zodat wij ook als wij vrij zijn ons Zoë van de kleuterschool afhalen. Zij is pas 2jaar en10 maand en is na school totaal uitgeput. Zo, ik ben weer bijgepraat en nu kom ik zeker terug voor er nog een kleinkindje bijkomt hoor!!!
De ene foto is het oudste kleinkind Jonas met zijn zusje Olivia de andere foto is ons kleinkindje Matti bij de geboorte. Groetjes
Het is met schaamte in het hart dat ik dit bericht plaats. Hoewel ik gepensioneerd ben heb ik de tijd niet kunnen nemen om mijn blog te actualiseren. Ja! En nu is het weer zover hé! Mijn familie is vergroot! Het is mijn dochter Katleen die voor een mannelijke nakomeling heeft gezorgd. Hoe snel de tijd wel gaat beseft men pas als men ziet hoe lang het geleden is sinds mijn laatste bericht. Maar goed wij zijn er weer en ik beloof nu dat ik mijn blog wat sneller zal actualiseren en niet meer wachten tot de volgende spruit er is! Alhoewel je weet nooit hé!? Nee, ik verklap nog niets maar .... De jongste aanwinst noemt " MATTI "en is een flink kereltje.Deze spruit zullen wij vanaf einde maart mogen oppassen samen met zijn 2 jaar oudere zusje ZOË. Hier zie je ze samen, lief hé !
Met mijn kleinzoon Jonas ga ik telkens het weer het toelaat fietsen. Hij zit dan bij mij vooraan op de buis op een speciaal daarvoor voorzien zitje. Dat vindt hij natuurlijk het leukste zo vooraan, het is alsof hij zelf stuurt en als we bergop rijden dan zeg ik hem dat hij moet meeduwen en ja hoor! Dan doet hij echt alsof hij meeduwt.Schattig toch, niet?Wij gaan dan naar de auto´s kijken vanop de brug over de autostrade en dan langs de dijle-en netedijken naar de spoorwegbrug over de nete in Duffel. Daar kijkt onze Jonas zijn ogen uit hun kassen als daar de treinen voorbij razen. Die jongen is werkelijk bezeten van treinen en alhoewel hij nog weinig kan zeggen bootst hij het geluid van een voorbijrazende trein na. Nu met Sint Niklaas heb ik het treintje van mijn zoon , dat moet zo iets van 28 á 29 jaar oud zijn , van op de zolder gehaald. Ik heb dat dan volledig gereviseerd en zie het rijdt als nieuw! En plezier dat hij er aan beleefd ! Geweldig! Kijk zelf maar eens naar het treintje uit 1978-1979?
De tijd gaat snel, zeg dat wel. En hoe ouder men wordt des te sneller lijkt het te gaan.pas heb ik jullie gezegd hoe goed onze kleinkinderen opgroeien of de kleinste wordt al 1 jaar oud. Het is een voorrecht om je kleinkinderen te zien opgroeien en er voor te zorgen is helemaal geen opgave, tenminste als het niet je hele vrije tijd in beslag neemt.Ons oudste, onze Jonas is al een flink kereltje van 27 maand en kent al wat van de wereld hoor! Terwijl de kleinste, ons Zoë nu juist 1 jaar wordt. Dit klein ding loopt al door de living van toen ze pas 9.5 maand was. Ze is ook een durver terwijl onze Jonas een voorzichtig type is en steeds berekend te werk gaat. Het gevolg is dat de kleinste regelmatig ne keer valt met alle gevolgen. Maar een foto zegt meer hoe de kleine peuters er uit zien hé!? Daarom hierbij een foto van mij en de kleinkinderen.
Het is toch weer wat geleden dat ik nog eens mijn blog aanvul. Dikwijls denk ik er wel aan, maar dan heb ik weer iets anders te doen en vergeet ik het weer. Maar alles loopt goed: de kleinkinderen groeien goed op en mijn vrouw en ik zijn gezond, wat kun je nog meer wensen.?
